-
1 povětří
povětří n Luft f;vyhodit (vyletět) do povětří in die Luft sprengen (fliegen) -
2 povětří
povětří n Luft f;vyhodit (vyletět) do povětří in die Luft sprengen (fliegen) -
3 dusivý
dusivý kašel Keuchhusten m -
4 houpačka
jít na houpačky auf die Schaukel gehen, schaukeln -
5 chladnost
-
6 chytit
chytit pf., u-, za- (- cen) fassen, fam packen, (er)greifen; fam erwischen; Fisch fangen; Zug erreichen; packen; Grippe bekommen;nemůže chytit dech er bekommt keine Luft;chytit k-o za slovo jemanden beim Wort nehmen;nedat se (při čem) chytit sich (bei et.) nicht erwischen lassen;tys to chytil! pop da hast du Schwein gehabt!; -
7 lokat
-
8 na
na poli auf dem Feld;na jihu im Süden;na moři an der See, am Meer;na týden für eine Woche;na příklad zum Beispiel;jet na Slovensko in die Slowakei fahren;bydlet na Smíchově in Smíchov wohnen;pracovat na zahradě im Garten arbeiten;mít na paměti im Gedächtnis haben;je na Vás, abyste … es ist Ihre Sache, ob Sie …;jít na pivo ein Bier trinken gehen;jít na vzduch an die Luft gehen;na jaře im Frühjahr;na podzim im Herbst;na chvilku für eine Weile;na šest set an die oder gegen sechshundert;na kauci gegen Kaution;peníze na cestu Reisegeld n;na pozdrav zum Gruß;(až) na dno bis auf den Grund; fig. bis zur Neige;na objednávku auf Bestellung;pozor na vlak! Achtung, Zug!;odložit na zítřek auf morgen verschieben;půjčit na měsíc für einen Monat verleihen;zůstat na noc über Nacht bleiben;dívat se na film sich einen Film ansehen;popřát si na jídle sich zum Essen wünschen;čekat na vlak auf den Zug warten;lpět na životě am Leben hängen;zemřít na infarkt am Infarkt sterben -
9 nabrat
-
10 nadechnout
-
11 nadechnout se
-
12 nadýchat
-
13 nadýchat se
-
14 nadzemní
-
15 nafukovací
-
16 nedýchatelný
nedýchatelný schwer zum Atmen; Luft: verschmutzt;je tady nedýchatelně hier kann man nicht atmen -
17 ovětrat
-
18 pneumatický
-
19 popadat
sotva popadat dech(u) kaum Luft bekommen -
20 pumpovat
См. также в других словарях:
Luft- — Luft … Deutsch Wörterbuch
Luft — (s. ⇨ Lucht). 1. Auf schwüle Luft folgt Donnerwetter. 2. Aus Luft wird kein Speck. – Sprichwörtergarten, 455. 3. Dat die de Loft vergeit, seggt de Bunkus, wenn he en Kopp afhaut. – Frischbier2, 2473. Bunkus war Scharfrichter in Danzig. 4. Dat gaw … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Luft — Luft: deutsche Briefmarke von 2011 zum Thema Die vier Elemente Als Luft bezeichnet man das Gasgemisch der Erdatmosphäre. Trockene Luft besteht hauptsächlich aus den zwei Gasen Stickstoff (rund 78 Vol%) und Sauerstoff (rund 21 Vol%). Daneben gibt… … Deutsch Wikipedia
Luft — Luft, die atmosphärische, das Lebenselement aller organischen Wesen, umgibt den Erdball und höchst wahrscheinlich alle Gestirne, insofern wir sie als bewohnt annehmen, von allen Seiten. Nach der Lehre der Alten war sie eins der vier Elemente, aus … Damen Conversations Lexikon
luft — LUFT, lufturi, s.n. 1. Distanţă sau spaţiu liber dintre două elemente (piese fixe sau mobile) situate foarte aproape unul de altul; interstiţiu. 2. (Sport) Eroare comisă de un jucător care şutează pe lângă minge, puc etc. – Din germ. Luft. Trimis … Dicționar Român
Luft — Sf std. (8. Jh.), mhd. luft, ahd. luft, as. luft m./f. Stammwort Aus g. * luftu m. Luft , auch in gt. luftus, ae. lyft m./f./n. Herkunft unklar, aber wohl zusammenhängend mit Wörtern, die Oberstock u.ä. bedeuten, vgl. anord. lopt, loft n. Luft,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Luft — Luft: Die Herkunft des gemeingerm. Wortes mhd., ahd. luft, got. luftus, niederl. lucht, aengl. lyft, aisl. lopt ist nicht sicher geklärt. Mit dieser gemeingerm. Bezeichnung für das die Erde umgebende Gasgemisch ist vermutlich identisch das germ.… … Das Herkunftswörterbuch
Luft — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Die Luft machte mich müde. • Lass uns an die frische Luft gehen … Deutsch Wörterbuch
Luft — Luft, im allgemeinen jeder gasförmige Körper, weshalb man auch von Luftarten spricht (s. Gase); im engern Sinne die atmosphärische L., das Gasgemenge, das die Atmosphäre der Erde bildet. Die L. ist ein farbloses Gas; 1 cbm L. wiegt bei 0° und… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Luft — Luft, im engeren Sinne die atmosphärische Luft (s. Atmosphäre), im weiteren Sinne die Körper von gasigem Aggregatzustand, die Luftarten (s. Gase) … Lexikon der gesamten Technik
Luft — Luft, jeder gasförmige Körper; insbes. das die Atmosphäre (s.d.) bildende Gasgemenge. (S. auch Flüssige Luft.) … Kleines Konversations-Lexikon