-
1 luft
luft [lofd] <-en; -e> Luft f;trække frisk luft frische Luft schöpfen;springe i luften in die Luft fliegen, explodieren, platzen (a fig);et slag i luften fig ein Schlag ins Wasser;gå ud i den friske luft an die frische Luft gehen;grebet ud af luften aus der Luft gegriffen -
2 luft
sb.have luft i maven Blähungen haben -
3 snappe
-
4 trække
det trækker es zieht;træk! Tür: ziehen!;trække cyklen das Rad schieben;trække lod losen;trække det korteste strå fig den Kürzeren ziehen;lade teen trække den Tee ziehen lassen;trække vejret Atem holen;hun trækker fam fig sie geht auf den Strich;trække af abstreifen, ausziehen; abziehen;trække bort Rauch: sich verziehen;trække for vorziehen, zu-;trække fra abziehen, weg-;trække ned Rollo herunterziehen, herunterlassen;det trækker op til torden ein Gewitter zieht herauf;trække over überziehen; Gewitter: sich verziehen;trække på det ene ben das ( oder ein) Bein nachziehen;trække (sig) sammen (sich) zusammenziehen;trække til kräftig ziehen;trække (sig) tilbage (sich) zurückziehen; -
5 torden
sb.der er torden i luften ein Gewitter liegt in der Luft -
6 vejret
sb.holde vejret den Atem anhalten;ikke kunne få vejret keine Luft kriegen -
7 afløb
afløb ['ɑŭløːˀb] Ablauf m, Abfluss m;få afløb for sit raseri seinem Zorn Luft machen -
8 beklumret
-
9 brok
-
10 gisp
gisp [ɡisb] <-et; -> Schnappen n nach Luft, kurzer Atemzug m -
11 gribe
gribe ['ɡʀiːbə] < greb; grebet> v/i greifen; v/t (er)greifen; fassen, packen; erfassen; Dieb ertappen; fangen, auffangen;gribe fejl danebengreifen;gribe ngt. an etwas anfangen;gribe efter ngt. nach etwas greifen;gribe fat i én jemanden anfassen;gribe ind eingreifen;gribe ind i ngt. sich in eine Sache einschalten;gribe om sig um sich greifen (a fig);gribe over übergreifen;gribe til zugreifen;det er grebet ud af luften fig das ist aus der Luft gegriffen;gribende ergreifend, packend;grebet ergriffen, bewegt -
12 hikste
-
13 hælde
hælde sig til ngt. sich an etwas lehnen;hælde2 ['hɛlə] <-te> gießen, schütten;hælde af, hælde fra abgießen;hælde bort weggießen;hælde i eingießen;hælde om umgießen;hælde over übergießen;hælde på aufgießen, zugießen;hælde ud ausgießen, ausschütten;hælde fuldt Glas vollschenken -
14 indsnuse
-
15 is
sætte på is Sekt kalt stellen, kühlen; -
16 klummer
-
17 komprimere
komprimeret luft Druckluft f -
18 køre
køre i bil (mit dem) Auto fahren;køre en tur spazieren fahren;komme godt/slemt op at køre fam fig in der Patsche sitzen;køre ihjel totfahren;køre ned, køre over Fußgänger überfahren;kør på! fam los!, weitermachen!;det kører helt rundt for mig fam ich bin ganz durcheinander;han kører let træt er ist leicht ermüdbar;han er godt kørende fam er macht sich gut -
19 lufte
lufte ud (aus)lüften;lufte hunden mit dem Hund Gassi gehen; -
20 lufttørret
lufttørret [-tœʀəð] luftgetrocknet, an der Luft getrocknet
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Luft- — Luft … Deutsch Wörterbuch
Luft — (s. ⇨ Lucht). 1. Auf schwüle Luft folgt Donnerwetter. 2. Aus Luft wird kein Speck. – Sprichwörtergarten, 455. 3. Dat die de Loft vergeit, seggt de Bunkus, wenn he en Kopp afhaut. – Frischbier2, 2473. Bunkus war Scharfrichter in Danzig. 4. Dat gaw … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Luft — Luft: deutsche Briefmarke von 2011 zum Thema Die vier Elemente Als Luft bezeichnet man das Gasgemisch der Erdatmosphäre. Trockene Luft besteht hauptsächlich aus den zwei Gasen Stickstoff (rund 78 Vol%) und Sauerstoff (rund 21 Vol%). Daneben gibt… … Deutsch Wikipedia
Luft — Luft, die atmosphärische, das Lebenselement aller organischen Wesen, umgibt den Erdball und höchst wahrscheinlich alle Gestirne, insofern wir sie als bewohnt annehmen, von allen Seiten. Nach der Lehre der Alten war sie eins der vier Elemente, aus … Damen Conversations Lexikon
luft — LUFT, lufturi, s.n. 1. Distanţă sau spaţiu liber dintre două elemente (piese fixe sau mobile) situate foarte aproape unul de altul; interstiţiu. 2. (Sport) Eroare comisă de un jucător care şutează pe lângă minge, puc etc. – Din germ. Luft. Trimis … Dicționar Român
Luft — Sf std. (8. Jh.), mhd. luft, ahd. luft, as. luft m./f. Stammwort Aus g. * luftu m. Luft , auch in gt. luftus, ae. lyft m./f./n. Herkunft unklar, aber wohl zusammenhängend mit Wörtern, die Oberstock u.ä. bedeuten, vgl. anord. lopt, loft n. Luft,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Luft — Luft: Die Herkunft des gemeingerm. Wortes mhd., ahd. luft, got. luftus, niederl. lucht, aengl. lyft, aisl. lopt ist nicht sicher geklärt. Mit dieser gemeingerm. Bezeichnung für das die Erde umgebende Gasgemisch ist vermutlich identisch das germ.… … Das Herkunftswörterbuch
Luft — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Die Luft machte mich müde. • Lass uns an die frische Luft gehen … Deutsch Wörterbuch
Luft — Luft, im allgemeinen jeder gasförmige Körper, weshalb man auch von Luftarten spricht (s. Gase); im engern Sinne die atmosphärische L., das Gasgemenge, das die Atmosphäre der Erde bildet. Die L. ist ein farbloses Gas; 1 cbm L. wiegt bei 0° und… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Luft — Luft, im engeren Sinne die atmosphärische Luft (s. Atmosphäre), im weiteren Sinne die Körper von gasigem Aggregatzustand, die Luftarten (s. Gase) … Lexikon der gesamten Technik
Luft — Luft, jeder gasförmige Körper; insbes. das die Atmosphäre (s.d.) bildende Gasgemenge. (S. auch Flüssige Luft.) … Kleines Konversations-Lexikon