Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

lives

  • 41 Hellespontus

    Hellespontus, i, m., = Hellêspontos, the Sea of Helle, the Hellespont, so named after Helle, who was drowned in it, the modern Dardanelles, Mel. 1, 1, 5; 1, 3, 1; Plin. 4, 11, 18, § 49; 4, 12, 24, § 75; 4, 13, 27, § 92; Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 21 Müll. (Ann. v. 371 Vahl.); Cic. Fin. 2, 34, 112; Ov. M. 13, 407 et saep.—Separate: qua ponto ab Helles, Poët. ap. Cic. Or. 49, 163; cf.

    pure Lat.: mare in Helles,

    Ov. Tr. 1, 10, 15.—
    B.
    Transf., the shores of the Hellespont, the land around the Propontis, Cic. Fam. 13, 53, 2; id. Verr. 2, 1, 24, § 63; Liv. 37, 33, 4; Nep. Paus. 2, 1.—
    II.
    Derivv.
    A.
    Hel-lespontĭus, a, um, adj., of or belonging to the Hellespont, Hellespontic:

    ora,

    Cat. 18, 4; Lact. Epit. 5, 1.—As subst.: Helles-pontĭus, i, m., one who lives upon the Hellespont:

    si quid habebit cum aliquo Hellespontio controversiae,

    Cic. Fam. 13, 53, 2.— Plur., Plin. 5, 30, 32, § 123.—
    B.
    Hellespontĭăcus, a, um, adj., Hellespontic:

    aquae,

    Ov. Tr. 1, 10, 24:

    Priapus (because born and worshipped in Lampsacus, a city on the Hellespont),

    Verg. G. 4, 111.—
    C.
    Hellespontĭcus, a, um, adj., the same:

    fretum,

    Mel. 1, 2, 2; 1, 18, 5. —
    D.
    Hellespontĭas, ădis, f., another name of the wind Caecias, Plin. 2, 47, 46, § 121.

    Lewis & Short latin dictionary > Hellespontus

  • 42 hemerobion

    hēmĕrŏbĭon, ĭi, n., = hêmerobion, an insect that lives but a day, an ephemeron:

    erumpit volucre quadrupes, nec ultra unum diem vivit, unde hemerobion vocatur,

    Plin. 11, 36, 43, § 120.

    Lewis & Short latin dictionary > hemerobion

  • 43 jocosus

    jŏcōsus, a, um, adj. [jocus], full of jesting, jocose, humorous, droll, facetious (class.).
    A.
    Of persons:

    homo humanus et jocosus,

    Varr. R. R. 2, 5:

    Maecenas,

    Hor. Epod. 3, 20:

    Musa,

    Ov. Tr. 2, 354.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    res,

    Cic. Off. 1, 37:

    lis,

    Ov. M. 3, 332:

    verba,

    id. F. 6, 692:

    furtum,

    Hor. C. 1, 10, 7: Nilus, the sportive Nile, with reference to the merry lives of the Egyptians, Ov. Tr. 1, 2, 80.— Adv.: jŏ-cōsē, jestingly, jocosely:

    eumque lusi jocose satis,

    Cic. Q. Fr. 2, 12, 2.— Comp.:

    dicere aliquid jocosius,

    Cic. Fam. 9, 24, 4; Hor. S. 1, 4, 104.

    Lewis & Short latin dictionary > jocosus

  • 44 Limnatis

    Limnātis, ĭdis, f., = Limnatis (that lives in marshes), a surname of Diana:

    templum Dianae Limnatidis,

    Tac. A. 4, 43 init. (Ms. Flor. Liminatidis).

    Lewis & Short latin dictionary > Limnatis

  • 45 lychnobius

    lychnŏbĭus, ii, m., = luchnobios, one who lives by lamp-light, who turns night into day, Sen. Ep. 122, 17; v. lucifuga.

    Lewis & Short latin dictionary > lychnobius

  • 46 monachus

    mŏnăchus, i, m., = monachos (that lives alone), a monk (eccl. Lat.), Rutil. Nam. 1, 441; Sid. Ep. 5, 17; Hier. Ep. 22, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > monachus

  • 47 morphnos

    morphnos, i, m., = morphnos, a kind of eagle that lives near lakes, Plin. 10, 3, 3, § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > morphnos

  • 48 Mors

    mors, tis, f. [root mor, v. morior] (dat. morte, Varr. ap. Gell. 24), death in every form, natural or violent (syn.: letum, nex).
    I.
    Lit.:

    omnium rerum mors est extremum,

    Cic. Fam. 6, 21, 1:

    mors ultima linea rerum est,

    Hor. Ep. 1, 16, 79:

    mortem sibi consciscere,

    to kill one's self, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129:

    obire,

    to die, id. Phil. 5, 17, 48;

    Plaut Aul. prol. 15: nam necessest me... cras mortem exequi,

    id. Ps. 4, 2, 38:

    certae occumbere morti,

    to submit to, Verg. A. 2, 62:

    aliquem ad mortem dare,

    to put to death, kill, Plaut. Am. 2, 2, 177:

    morti,

    Hor. S. 2, 3, 197:

    aliquem morte multare,

    Cic. Tusc. 1, 22, 50; so,

    per vim,

    id. Verr. 2, 1, 5, § 14:

    morte multatus,

    id. Tusc. 1, 40, 97; Tac. A. 6, 9; Plin. Ep. 8, 14, 15; Lact. 2, 9, 24:

    morte punire,

    Plin. Ep. 8, 14, 12; Tac. A. 4, 44; 11, 18:

    mortis poena,

    Cic. Cat. 4, 4, 7:

    morti addici,

    id. Off. 3, 10, 45:

    omne humanum genus morte damnatum est,

    Sen. Ep. 71, 15:

    Antonius civium suorum vitae sedebat mortisque arbiter,

    Sen. Polyb. 16, 2:

    vitae et mortis habere potestatem,

    Vulg. Sap. 16, 13:

    illata per scelus,

    assassination, Cic. Mil. 7, 17:

    ad mortem se offerre pro patriā,

    id. Tusc. 1, 15, 32: afferre, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:

    multare aliquem usque ad mortem,

    Ter. Ad. 1, 2, 9:

    morte cadere,

    Hor. C. 4, 2, 15: morte acerbissimā affici, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:

    multare,

    id. de Or. 1, 43, 100:

    ad mortem duci,

    id. Tusc. 1, 42, 100:

    cui legatio ipsa morti fuisset,

    brought death, id. Phil. 9, 1, 3:

    imperfecta,

    blindness, Stat. Th. 11, 582: morte suā mori, to die a natural death:

    bella res est, mori suā morte,

    Sen. Ep. 69, 6:

    mors suprema,

    Hor. Ep. 2, 2, 173; Sil. 5, 416: mortis fine, Boëth. Consol. 2, 7: quae rapit ultima mors est, Lucil. ap. Sen. Ep. 24, 20: proximus morti = moriens, Aug. Civ. Dei, 22, 8; App. M. 1, 72; cf.:

    morti vicinus,

    Aug. Serm. 306, 10; Hier. in Joel, 1, 13 al.; cf.:

    cui, mors cum appropinquet,

    Cic. Fin. 5, 11, 31:

    cujus aetati mors propior erat,

    Sall. H. 2, 41, 9:

    adpropinquante morte,

    Cic. Div. 1, 30, 64 sq.:

    ut prorogetur tibi dies mortis,

    Sen. Ben. 5, 17, 6:

    circa mortis diem,

    id. Ep. 27, 2:

    mansurum est vitium usque ad diem mortis,

    Cels. 7, 7, 15 init. — Poet.:

    mors sola fatetur quantula sint hominum corpuscula,

    Juv. 10, 173. —In plur.:

    mortes, when several persons are spoken of: praeclarae mortes sunt imperatoriae,

    Cic. Fin. 2, 30, 97; so Hor. S. 1, 3, 108:

    meorum,

    Plin. Ep. 8, 16, 1:

    perdere mortes,

    to throw away lives, to die in vain, Stat. Th. 9, 58:

    hinc subitae mortes,

    Juv. 1, 144.—Also of different forms or modes of death:

    omnīs per mortīs,

    Verg. A. 10, 854; cf.:

    omni imagine mortium,

    Tac. H. 3, 28; Sen. Clem. 1, 18, 2.—Rarely of an abstract thing:

    fere rerum omnium oblivio morsque memoriae,

    death, total loss, Plin. 14, 22, 28, § 142.—
    B.
    Personified.
    1.
    Mors, a goddess, the daughter of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Verg. A. 11, 197; Hyg. Fab. praef.—
    2.
    (Eccl. Lat.) = eum qui habebat mortis imperium, id est, diabolum, Vulg. Heb. 2, 14; id. Isa. 28, 15; cf.:

    ero mors tua, o mors,

    id. Hos. 13, 14; id. Apoc. 6, 8.—
    II.
    Transf.
    A.
    A dead body, corpse (mostly poet.): morte campos contegi, with corpses, Att. ap. Non. 110, 31:

    mortem ejus (Clodii) lacerari,

    body, corpse, Cic. Mil. 32, 86; Cat. 64, 362; Prop. 3, 5, 22:

    vitis, quam juxta hominis mors laqueo pependerit,

    Plin. 14, 19, 23, § 119; Stat. Th. 1, 768.—Hence, jestingly, of an old man:

    odiosum est mortem amplexari,

    a corpse, a skeleton, Plaut. Bacch. 5, 2, 33.—
    B.
    Like phonos, the blood shed by murder:

    ensem multā morte recepit,

    Verg. A. 9, 348.—
    C.
    That which brings death (of missiles), a deadly weapon ( poet.):

    mille cavet lapsas circum cava tempora mortes,

    Stat. Th. 6, 792; Luc. 7, 517:

    per pectora saevas Exceptat mortes,

    Sil. 9, 369.—Of a sentence or threat of death:

    ut auferat a me mortem istam,

    Vulg. Ex. 10, 17;

    of terrible pangs and anxieties: contritiones mortis,

    id. 2 Reg. 22, 5:

    dolores mortis,

    id. Psa. 18, 4; 116, 3;

    of a cruel and murderous officer: aderat mors terrorque sociorum et civium lictor Sestius,

    Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118.—
    D.
    Esp. (eccl. Lat.):

    mors secunda,

    the second death, future punishment, Vulg. Apoc. 2, 11; 20, 6; 14:

    mors alone,

    id. 1 Joh. 5, 16; also spiritual death, that of a soul under the dominion of sin:

    stimulus mortis peccatum est,

    id. 1 Cor. 15, 56; Rom. 8, 6 et saep.; cf. Lact. 7, 10 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Mors

  • 49 mors

    mors, tis, f. [root mor, v. morior] (dat. morte, Varr. ap. Gell. 24), death in every form, natural or violent (syn.: letum, nex).
    I.
    Lit.:

    omnium rerum mors est extremum,

    Cic. Fam. 6, 21, 1:

    mors ultima linea rerum est,

    Hor. Ep. 1, 16, 79:

    mortem sibi consciscere,

    to kill one's self, Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129:

    obire,

    to die, id. Phil. 5, 17, 48;

    Plaut Aul. prol. 15: nam necessest me... cras mortem exequi,

    id. Ps. 4, 2, 38:

    certae occumbere morti,

    to submit to, Verg. A. 2, 62:

    aliquem ad mortem dare,

    to put to death, kill, Plaut. Am. 2, 2, 177:

    morti,

    Hor. S. 2, 3, 197:

    aliquem morte multare,

    Cic. Tusc. 1, 22, 50; so,

    per vim,

    id. Verr. 2, 1, 5, § 14:

    morte multatus,

    id. Tusc. 1, 40, 97; Tac. A. 6, 9; Plin. Ep. 8, 14, 15; Lact. 2, 9, 24:

    morte punire,

    Plin. Ep. 8, 14, 12; Tac. A. 4, 44; 11, 18:

    mortis poena,

    Cic. Cat. 4, 4, 7:

    morti addici,

    id. Off. 3, 10, 45:

    omne humanum genus morte damnatum est,

    Sen. Ep. 71, 15:

    Antonius civium suorum vitae sedebat mortisque arbiter,

    Sen. Polyb. 16, 2:

    vitae et mortis habere potestatem,

    Vulg. Sap. 16, 13:

    illata per scelus,

    assassination, Cic. Mil. 7, 17:

    ad mortem se offerre pro patriā,

    id. Tusc. 1, 15, 32: afferre, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:

    multare aliquem usque ad mortem,

    Ter. Ad. 1, 2, 9:

    morte cadere,

    Hor. C. 4, 2, 15: morte acerbissimā affici, Serv. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:

    multare,

    id. de Or. 1, 43, 100:

    ad mortem duci,

    id. Tusc. 1, 42, 100:

    cui legatio ipsa morti fuisset,

    brought death, id. Phil. 9, 1, 3:

    imperfecta,

    blindness, Stat. Th. 11, 582: morte suā mori, to die a natural death:

    bella res est, mori suā morte,

    Sen. Ep. 69, 6:

    mors suprema,

    Hor. Ep. 2, 2, 173; Sil. 5, 416: mortis fine, Boëth. Consol. 2, 7: quae rapit ultima mors est, Lucil. ap. Sen. Ep. 24, 20: proximus morti = moriens, Aug. Civ. Dei, 22, 8; App. M. 1, 72; cf.:

    morti vicinus,

    Aug. Serm. 306, 10; Hier. in Joel, 1, 13 al.; cf.:

    cui, mors cum appropinquet,

    Cic. Fin. 5, 11, 31:

    cujus aetati mors propior erat,

    Sall. H. 2, 41, 9:

    adpropinquante morte,

    Cic. Div. 1, 30, 64 sq.:

    ut prorogetur tibi dies mortis,

    Sen. Ben. 5, 17, 6:

    circa mortis diem,

    id. Ep. 27, 2:

    mansurum est vitium usque ad diem mortis,

    Cels. 7, 7, 15 init. — Poet.:

    mors sola fatetur quantula sint hominum corpuscula,

    Juv. 10, 173. —In plur.:

    mortes, when several persons are spoken of: praeclarae mortes sunt imperatoriae,

    Cic. Fin. 2, 30, 97; so Hor. S. 1, 3, 108:

    meorum,

    Plin. Ep. 8, 16, 1:

    perdere mortes,

    to throw away lives, to die in vain, Stat. Th. 9, 58:

    hinc subitae mortes,

    Juv. 1, 144.—Also of different forms or modes of death:

    omnīs per mortīs,

    Verg. A. 10, 854; cf.:

    omni imagine mortium,

    Tac. H. 3, 28; Sen. Clem. 1, 18, 2.—Rarely of an abstract thing:

    fere rerum omnium oblivio morsque memoriae,

    death, total loss, Plin. 14, 22, 28, § 142.—
    B.
    Personified.
    1.
    Mors, a goddess, the daughter of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Verg. A. 11, 197; Hyg. Fab. praef.—
    2.
    (Eccl. Lat.) = eum qui habebat mortis imperium, id est, diabolum, Vulg. Heb. 2, 14; id. Isa. 28, 15; cf.:

    ero mors tua, o mors,

    id. Hos. 13, 14; id. Apoc. 6, 8.—
    II.
    Transf.
    A.
    A dead body, corpse (mostly poet.): morte campos contegi, with corpses, Att. ap. Non. 110, 31:

    mortem ejus (Clodii) lacerari,

    body, corpse, Cic. Mil. 32, 86; Cat. 64, 362; Prop. 3, 5, 22:

    vitis, quam juxta hominis mors laqueo pependerit,

    Plin. 14, 19, 23, § 119; Stat. Th. 1, 768.—Hence, jestingly, of an old man:

    odiosum est mortem amplexari,

    a corpse, a skeleton, Plaut. Bacch. 5, 2, 33.—
    B.
    Like phonos, the blood shed by murder:

    ensem multā morte recepit,

    Verg. A. 9, 348.—
    C.
    That which brings death (of missiles), a deadly weapon ( poet.):

    mille cavet lapsas circum cava tempora mortes,

    Stat. Th. 6, 792; Luc. 7, 517:

    per pectora saevas Exceptat mortes,

    Sil. 9, 369.—Of a sentence or threat of death:

    ut auferat a me mortem istam,

    Vulg. Ex. 10, 17;

    of terrible pangs and anxieties: contritiones mortis,

    id. 2 Reg. 22, 5:

    dolores mortis,

    id. Psa. 18, 4; 116, 3;

    of a cruel and murderous officer: aderat mors terrorque sociorum et civium lictor Sestius,

    Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118.—
    D.
    Esp. (eccl. Lat.):

    mors secunda,

    the second death, future punishment, Vulg. Apoc. 2, 11; 20, 6; 14:

    mors alone,

    id. 1 Joh. 5, 16; also spiritual death, that of a soul under the dominion of sin:

    stimulus mortis peccatum est,

    id. 1 Cor. 15, 56; Rom. 8, 6 et saep.; cf. Lact. 7, 10 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > mors

  • 50 negocior

    nĕgōtĭor ( nĕgōc-), ātus, 1, v. dep. n. and a. [id.], to carry on business, esp. a wholesale business or the banking business.
    I.
    Lit.:

    cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset,

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    Curius qui Patris negotiatur,

    id. Fam. 13, 17, 1; Sall. C. 40, 2:

    quibus mercibus negotiatur aliquis,

    Gai. Inst. 4, 74.—
    B.
    Transf., in gen., to trade, traffic:

    negotiandi causā,

    Liv. 33, 29, 4; Col. praef. 12.—
    C.
    To gain by traffic (eccl. Lat.):

    quantum negotiatus esset,

    Vulg. Luc. 19, 15.—
    II.
    Trop.
    * A.
    To deal, traffic:

    animā statim nostrā negotiari,

    to traffic with our lives, Plin. 29, 1, 5, § 11.—
    * B.
    To engage in business:

    circumspiciebam in quod me mare negotiaturus immitterem,

    Sen. Ep. 119, 5.—Hence, nĕ-gōtĭans, antis, P. a.—As subst.
    A.
    A wholesale dealer, trader, banker, business man:

    negavi me cuipiam negotianti dare (praefecturam),

    Cic. Att. 5, 21, 10.—
    B.
    In gen., a dealer, tradesman:

    MATERIARIVS,

    Inscr. Fabr. 655, n. 476:

    SALSAMENTARIVS ET VINARIARIVS,

    Inscr. Orell. 4249.— Plur.:

    aratores ac negotiantes,

    Suet. Aug. 42:

    negotiantes in basilicā,

    Vitr. 5, 1, 8: NEGOTIANTES VINI ARIMINENSES, Inscr. Rein. c. 3, n. 88 (a. p. Chr. n. 251).

    Lewis & Short latin dictionary > negocior

  • 51 negotior

    nĕgōtĭor ( nĕgōc-), ātus, 1, v. dep. n. and a. [id.], to carry on business, esp. a wholesale business or the banking business.
    I.
    Lit.:

    cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset,

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    Curius qui Patris negotiatur,

    id. Fam. 13, 17, 1; Sall. C. 40, 2:

    quibus mercibus negotiatur aliquis,

    Gai. Inst. 4, 74.—
    B.
    Transf., in gen., to trade, traffic:

    negotiandi causā,

    Liv. 33, 29, 4; Col. praef. 12.—
    C.
    To gain by traffic (eccl. Lat.):

    quantum negotiatus esset,

    Vulg. Luc. 19, 15.—
    II.
    Trop.
    * A.
    To deal, traffic:

    animā statim nostrā negotiari,

    to traffic with our lives, Plin. 29, 1, 5, § 11.—
    * B.
    To engage in business:

    circumspiciebam in quod me mare negotiaturus immitterem,

    Sen. Ep. 119, 5.—Hence, nĕ-gōtĭans, antis, P. a.—As subst.
    A.
    A wholesale dealer, trader, banker, business man:

    negavi me cuipiam negotianti dare (praefecturam),

    Cic. Att. 5, 21, 10.—
    B.
    In gen., a dealer, tradesman:

    MATERIARIVS,

    Inscr. Fabr. 655, n. 476:

    SALSAMENTARIVS ET VINARIARIVS,

    Inscr. Orell. 4249.— Plur.:

    aratores ac negotiantes,

    Suet. Aug. 42:

    negotiantes in basilicā,

    Vitr. 5, 1, 8: NEGOTIANTES VINI ARIMINENSES, Inscr. Rein. c. 3, n. 88 (a. p. Chr. n. 251).

    Lewis & Short latin dictionary > negotior

  • 52 perpetuitas

    perpĕtŭĭtas, ātis, f. [perpetuus], uninterrupted or continual duration, uninterrupted progress or succession, continuity, perpetuity (good prose; cf.

    infinitas): non ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt, sed ex perpetuitate atque constantiā,

    i. e. from their consistency, Cic. Tusc. 5, 10, 31:

    ad perpetuitatem,

    to perpetuity, forever, id. Off. 2, 7, 23:

    in vitae perpetuitate,

    through the whole course of our lives, id. ib. 1, 33, 119:

    perpetuitas verborum,

    an unbroken succession, id. de Or. 3, 49, 190:

    sermonis,

    id. ib. 2, 54, 120:

    dicendi,

    id. Or. 2, 7:

    laudis,

    id. Fam. 10, 25.—In plur.:

    et opacae perpetuitates,

    unbroken tracts of land, Vitr. 2, 10. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > perpetuitas

  • 53 phycis

    Lewis & Short latin dictionary > phycis

  • 54 produco

    prō-dūco, xi, ctum, 3 (produxe, for produxisse, Ter Ad. 4, 2, 22), v. a., to lead or bring forth, to lead forward or out.
    I.
    Lit. (class.):

    fidicinam intus,

    Plaut. Ep. 3, 4, 40:

    aliquem foras ante aedes,

    id. Capt. 2, 2, 2:

    aliquem e latebris,

    Petr. 126:

    castris omnem exercitum,

    Plaut. Am. 1, 1, 62:

    copias pro castris,

    Caes. B. G. 1, 48.—Esp.
    a.
    To bring before the people, senate, or a court:

    aliquem in conspectum populi Romani,

    Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:

    quempiam in contionem,

    id. Pis. 6, 14: cum tribunis [p. 1456] plebis Curionem et Octavium consules produxisset, id. Brut. 60, 217; Liv. 27, 7, 4:

    harum rerum omnium auctores testesque,

    Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131:

    productus pro rostris,

    to give evidence, Suet. Jul. 20 fin.:

    producti in circo Flaminio in contionem,

    Cic. Sest. 14, 33:

    in judicium,

    to bring before a court, id. Verr. 2, 1, 43, § 113:

    aliquem in Sestium,

    id. Q. Fr. 2, 4, 1:

    aliquem ad necem,

    id. Verr. 2, 5, 60, § 157.—
    b.
    Of an actor, to represent, perform:

    nihil ab hoc (Roscio) pravum et perversum produci posse arbitrabantur,

    Cic. Rosc. Com. 10, 30. —
    c.
    To expose for sale:

    ancillam produxit, vendidit,

    Ter. Eun. 1, 2, 54:

    servos,

    id. Heaut. 1, 1, 92; Suet. Gram. 4.—
    d.
    To draw or place one thing before another ( poet.):

    producere malo aliquam moram,

    Ter. And. 3, 5, 9:

    scamnum lecto,

    Ov. A. A. 2, 211:

    nubila menti,

    Stat. S. 5, 3, 13.—
    e.
    To draw or stretch out, to lengthen out, extend ( poet. and post-Aug.):

    pelles dentibus,

    Mart. 9, 74, 1:

    ferrum incude,

    Juv. 15, 165:

    supercilium madidā fuligine tactum,

    id. 2, 94:

    lineas ex argento nigras,

    Plin. 33, 6, 31, § 98.—
    f.
    To conduct to a place:

    non tu eum rus hinc modo Produxe aiebas?

    Ter. Ad. 4, 2, 22.—
    g.
    To conduct to the grave, sc. a corpse or a funeral procession ( poet.):

    nec te, tua funera, mater Produxi,

    Verg. A. 9, 486:

    longum funus ad tumulos,

    Luc. 2, 298.—
    h.
    To lead or bring along, to bring away:

    qui et procurrentem retrahat, et cunctantem producat,

    to drag forward, Col. 6, 2, 9.—
    i.
    To bring to light, disclose, expose:

    occulta ad patres produxit crimina servus,

    Juv. 8, 266. —
    B.
    In partic.
    1.
    To bring forth, bring into the world, to bear or beget:

    ego is sum qui te produxi pater,

    Plaut. Rud. 4, 4, 129:

    liberos,

    id. Capt. 3, 5, 105; Lucil. ap. Non. 373, 2:

    magnanimos nos natura produxit,

    Sen. Ep. 104, 23:

    quam te Thersitae similem producat Achilles,

    Juv. 8, 271.— Of other subjects, to produce, make (postAug.):

    cibis utendum est carnem producentibus,

    Cels. 8, 7, 7:

    cum folia producere incipiunt fici,

    Pall. 4, 10, 30.—
    2.
    = adduco in indicium, to bring forth to trial, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32 (Zumpt); Quint. 11, 3, 174.—
    3.
    To make to grow, to advance, promote ( poet.): subolem. Hor. C. S. 17.—
    4.
    In pronunciation, to lengthen, prolong (class.):

    inclitus dicimus brevi primā litterā, insanus productā,

    Cic. Or. 48, 159:

    syllabam,

    Ov. P. 4, 12, 13; Quint. 1, 5, 18.—
    II.
    Trop.
    A.
    To bring forward (to distinction), to raise, promote, advance (class.): producere aliquem ad aliquam dignitatem. Cic. Fin. 3, 16, 52:

    aliquem omni genere honoris,

    Liv. 40, 56:

    quem tu non pro illius dignitate produxeras,

    Cic. Dom. 9, 21:

    a quibus producti sunt, exsistunt eorum ipsorum tyranni,

    advanced to power, id. Rep. 1, 44, 68:

    beneficia, quae non producunt, nec honestiorem faciunt,

    Sen. Ben. 2, 9, 2.—
    B.
    To lead, induce one to do any thing:

    producti sumus, ut loqueremur,

    Auct. Her. 1, 3, 5:

    productus ad aliquid faciendum,

    Plin. 9, 35, 59, § 122.—
    C.
    To draw or drag out, to lengthen out, prolong, protract (class.):

    producere pauperi vitam ad miseriam,

    Plaut. Trin. 2, 2, 59:

    cenam,

    Hor. S. 1, 5, 70:

    convivium ad multam noctem vario sermone,

    Cic. Sen. 14, 46:

    sermonem in multam noctem,

    id. Rep. 6, 10, 10:

    sermonem longius,

    id. Brut. 71, 251:

    Varro.. vitam Naevii producit longius,

    i. e. represents him as having lived longer, id. ib. 15, 60:

    somnum ultra primam lucem,

    Suet. Aug. 78:

    rem in hiemem,

    Caes. B. G. 4, 30:

    animas,

    lives, Juv. 15, 94.—
    2.
    To put off, to amuse, delude one with fallacious promises:

    aliquem falsā spe producere,

    Ter. And. 4, 1, 25:

    aliquem conditionibus,

    Cic. Quint. 8, 30.—
    D.
    Of time, to pass, spend ( poet.):

    cyathos sorbillans diem,

    Ter. Ad. 4, 2, 52.—
    E.
    To bring up, educate:

    audientem dicto, mater, produxisti filiam,

    Plaut. As. 3, 1, 40:

    principes liberos,

    Tac. Or. 28:

    laevo monitu pueros avaros,

    Juv. 14, 228.—
    F.
    To make, devise, produce, bring into use:

    nova (vocabula) quae genitor produxerit usus,

    Hor. Ep. 2, 2, 119.—
    G.
    To plant, cultivate:

    quicunque primum te produxit, arbor,

    Hor. C. 2, 13, 3.—Hence, prōductus, a, um, P. a., lengthened, long, prolonged, protracted, etc. (class.):

    productiore cornu sinistro,

    drawn out, extended, Tac. A. 13, 40 Halm:

    productissimum flagellum,

    Col. 3, 10: commoditates corporis tam productae temporibus, Cic. Fin. 4, 12, 29:

    dolores longinquitate producti,

    id. Tusc. 5, 40, 117:

    exitus (orationis),

    id. de Or. 2. 53, 213:

    productiora alia, et quasi immoderatius excurrentia,

    too long, id. Or. 53, 178; so,

    producta syllaba (opp. short),

    id. ib. 48, 159:

    nomen,

    formed by prolongation, id. N. D. 2, 26, 66:

    neve minor, neu sit quinto productior actu Fabula,

    longer, Hor. A. P. 189.—
    B.
    Subst.: prōducta, ōrum, n., preferable things (a transl. of the Gr. tha proêgmena): in vitā non ea, quae primario loco sunt, sed ea, quae secundum locum obtinent, proêgmena, id est producta nominantur; quae vel ita appellemus (id erit verbum e verbo), vel promota, et remota, vel, ut dudum diximus, praeposita, vel praecipua;

    et illa rejecta,

    Cic. Fin. 3, 16, 52; cf. Sen. Ep. 74, 17.—Hence, adv.: prōductē, in a lengthened manner, long (class.):

    producte dicere litteram, opp. breviter,

    Cic. Or. 48, 159:

    producte dicere syllabam, opp. correpte,

    Gell. 2, 17, 5.— Comp.:

    syllaba productius pronunciata,

    Gell. 4, 17, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > produco

  • 55 producta

    prō-dūco, xi, ctum, 3 (produxe, for produxisse, Ter Ad. 4, 2, 22), v. a., to lead or bring forth, to lead forward or out.
    I.
    Lit. (class.):

    fidicinam intus,

    Plaut. Ep. 3, 4, 40:

    aliquem foras ante aedes,

    id. Capt. 2, 2, 2:

    aliquem e latebris,

    Petr. 126:

    castris omnem exercitum,

    Plaut. Am. 1, 1, 62:

    copias pro castris,

    Caes. B. G. 1, 48.—Esp.
    a.
    To bring before the people, senate, or a court:

    aliquem in conspectum populi Romani,

    Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:

    quempiam in contionem,

    id. Pis. 6, 14: cum tribunis [p. 1456] plebis Curionem et Octavium consules produxisset, id. Brut. 60, 217; Liv. 27, 7, 4:

    harum rerum omnium auctores testesque,

    Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131:

    productus pro rostris,

    to give evidence, Suet. Jul. 20 fin.:

    producti in circo Flaminio in contionem,

    Cic. Sest. 14, 33:

    in judicium,

    to bring before a court, id. Verr. 2, 1, 43, § 113:

    aliquem in Sestium,

    id. Q. Fr. 2, 4, 1:

    aliquem ad necem,

    id. Verr. 2, 5, 60, § 157.—
    b.
    Of an actor, to represent, perform:

    nihil ab hoc (Roscio) pravum et perversum produci posse arbitrabantur,

    Cic. Rosc. Com. 10, 30. —
    c.
    To expose for sale:

    ancillam produxit, vendidit,

    Ter. Eun. 1, 2, 54:

    servos,

    id. Heaut. 1, 1, 92; Suet. Gram. 4.—
    d.
    To draw or place one thing before another ( poet.):

    producere malo aliquam moram,

    Ter. And. 3, 5, 9:

    scamnum lecto,

    Ov. A. A. 2, 211:

    nubila menti,

    Stat. S. 5, 3, 13.—
    e.
    To draw or stretch out, to lengthen out, extend ( poet. and post-Aug.):

    pelles dentibus,

    Mart. 9, 74, 1:

    ferrum incude,

    Juv. 15, 165:

    supercilium madidā fuligine tactum,

    id. 2, 94:

    lineas ex argento nigras,

    Plin. 33, 6, 31, § 98.—
    f.
    To conduct to a place:

    non tu eum rus hinc modo Produxe aiebas?

    Ter. Ad. 4, 2, 22.—
    g.
    To conduct to the grave, sc. a corpse or a funeral procession ( poet.):

    nec te, tua funera, mater Produxi,

    Verg. A. 9, 486:

    longum funus ad tumulos,

    Luc. 2, 298.—
    h.
    To lead or bring along, to bring away:

    qui et procurrentem retrahat, et cunctantem producat,

    to drag forward, Col. 6, 2, 9.—
    i.
    To bring to light, disclose, expose:

    occulta ad patres produxit crimina servus,

    Juv. 8, 266. —
    B.
    In partic.
    1.
    To bring forth, bring into the world, to bear or beget:

    ego is sum qui te produxi pater,

    Plaut. Rud. 4, 4, 129:

    liberos,

    id. Capt. 3, 5, 105; Lucil. ap. Non. 373, 2:

    magnanimos nos natura produxit,

    Sen. Ep. 104, 23:

    quam te Thersitae similem producat Achilles,

    Juv. 8, 271.— Of other subjects, to produce, make (postAug.):

    cibis utendum est carnem producentibus,

    Cels. 8, 7, 7:

    cum folia producere incipiunt fici,

    Pall. 4, 10, 30.—
    2.
    = adduco in indicium, to bring forth to trial, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32 (Zumpt); Quint. 11, 3, 174.—
    3.
    To make to grow, to advance, promote ( poet.): subolem. Hor. C. S. 17.—
    4.
    In pronunciation, to lengthen, prolong (class.):

    inclitus dicimus brevi primā litterā, insanus productā,

    Cic. Or. 48, 159:

    syllabam,

    Ov. P. 4, 12, 13; Quint. 1, 5, 18.—
    II.
    Trop.
    A.
    To bring forward (to distinction), to raise, promote, advance (class.): producere aliquem ad aliquam dignitatem. Cic. Fin. 3, 16, 52:

    aliquem omni genere honoris,

    Liv. 40, 56:

    quem tu non pro illius dignitate produxeras,

    Cic. Dom. 9, 21:

    a quibus producti sunt, exsistunt eorum ipsorum tyranni,

    advanced to power, id. Rep. 1, 44, 68:

    beneficia, quae non producunt, nec honestiorem faciunt,

    Sen. Ben. 2, 9, 2.—
    B.
    To lead, induce one to do any thing:

    producti sumus, ut loqueremur,

    Auct. Her. 1, 3, 5:

    productus ad aliquid faciendum,

    Plin. 9, 35, 59, § 122.—
    C.
    To draw or drag out, to lengthen out, prolong, protract (class.):

    producere pauperi vitam ad miseriam,

    Plaut. Trin. 2, 2, 59:

    cenam,

    Hor. S. 1, 5, 70:

    convivium ad multam noctem vario sermone,

    Cic. Sen. 14, 46:

    sermonem in multam noctem,

    id. Rep. 6, 10, 10:

    sermonem longius,

    id. Brut. 71, 251:

    Varro.. vitam Naevii producit longius,

    i. e. represents him as having lived longer, id. ib. 15, 60:

    somnum ultra primam lucem,

    Suet. Aug. 78:

    rem in hiemem,

    Caes. B. G. 4, 30:

    animas,

    lives, Juv. 15, 94.—
    2.
    To put off, to amuse, delude one with fallacious promises:

    aliquem falsā spe producere,

    Ter. And. 4, 1, 25:

    aliquem conditionibus,

    Cic. Quint. 8, 30.—
    D.
    Of time, to pass, spend ( poet.):

    cyathos sorbillans diem,

    Ter. Ad. 4, 2, 52.—
    E.
    To bring up, educate:

    audientem dicto, mater, produxisti filiam,

    Plaut. As. 3, 1, 40:

    principes liberos,

    Tac. Or. 28:

    laevo monitu pueros avaros,

    Juv. 14, 228.—
    F.
    To make, devise, produce, bring into use:

    nova (vocabula) quae genitor produxerit usus,

    Hor. Ep. 2, 2, 119.—
    G.
    To plant, cultivate:

    quicunque primum te produxit, arbor,

    Hor. C. 2, 13, 3.—Hence, prōductus, a, um, P. a., lengthened, long, prolonged, protracted, etc. (class.):

    productiore cornu sinistro,

    drawn out, extended, Tac. A. 13, 40 Halm:

    productissimum flagellum,

    Col. 3, 10: commoditates corporis tam productae temporibus, Cic. Fin. 4, 12, 29:

    dolores longinquitate producti,

    id. Tusc. 5, 40, 117:

    exitus (orationis),

    id. de Or. 2. 53, 213:

    productiora alia, et quasi immoderatius excurrentia,

    too long, id. Or. 53, 178; so,

    producta syllaba (opp. short),

    id. ib. 48, 159:

    nomen,

    formed by prolongation, id. N. D. 2, 26, 66:

    neve minor, neu sit quinto productior actu Fabula,

    longer, Hor. A. P. 189.—
    B.
    Subst.: prōducta, ōrum, n., preferable things (a transl. of the Gr. tha proêgmena): in vitā non ea, quae primario loco sunt, sed ea, quae secundum locum obtinent, proêgmena, id est producta nominantur; quae vel ita appellemus (id erit verbum e verbo), vel promota, et remota, vel, ut dudum diximus, praeposita, vel praecipua;

    et illa rejecta,

    Cic. Fin. 3, 16, 52; cf. Sen. Ep. 74, 17.—Hence, adv.: prōductē, in a lengthened manner, long (class.):

    producte dicere litteram, opp. breviter,

    Cic. Or. 48, 159:

    producte dicere syllabam, opp. correpte,

    Gell. 2, 17, 5.— Comp.:

    syllaba productius pronunciata,

    Gell. 4, 17, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > producta

  • 56 producte

    prō-dūco, xi, ctum, 3 (produxe, for produxisse, Ter Ad. 4, 2, 22), v. a., to lead or bring forth, to lead forward or out.
    I.
    Lit. (class.):

    fidicinam intus,

    Plaut. Ep. 3, 4, 40:

    aliquem foras ante aedes,

    id. Capt. 2, 2, 2:

    aliquem e latebris,

    Petr. 126:

    castris omnem exercitum,

    Plaut. Am. 1, 1, 62:

    copias pro castris,

    Caes. B. G. 1, 48.—Esp.
    a.
    To bring before the people, senate, or a court:

    aliquem in conspectum populi Romani,

    Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:

    quempiam in contionem,

    id. Pis. 6, 14: cum tribunis [p. 1456] plebis Curionem et Octavium consules produxisset, id. Brut. 60, 217; Liv. 27, 7, 4:

    harum rerum omnium auctores testesque,

    Cic. Verr. 2, 5, 50, § 131:

    productus pro rostris,

    to give evidence, Suet. Jul. 20 fin.:

    producti in circo Flaminio in contionem,

    Cic. Sest. 14, 33:

    in judicium,

    to bring before a court, id. Verr. 2, 1, 43, § 113:

    aliquem in Sestium,

    id. Q. Fr. 2, 4, 1:

    aliquem ad necem,

    id. Verr. 2, 5, 60, § 157.—
    b.
    Of an actor, to represent, perform:

    nihil ab hoc (Roscio) pravum et perversum produci posse arbitrabantur,

    Cic. Rosc. Com. 10, 30. —
    c.
    To expose for sale:

    ancillam produxit, vendidit,

    Ter. Eun. 1, 2, 54:

    servos,

    id. Heaut. 1, 1, 92; Suet. Gram. 4.—
    d.
    To draw or place one thing before another ( poet.):

    producere malo aliquam moram,

    Ter. And. 3, 5, 9:

    scamnum lecto,

    Ov. A. A. 2, 211:

    nubila menti,

    Stat. S. 5, 3, 13.—
    e.
    To draw or stretch out, to lengthen out, extend ( poet. and post-Aug.):

    pelles dentibus,

    Mart. 9, 74, 1:

    ferrum incude,

    Juv. 15, 165:

    supercilium madidā fuligine tactum,

    id. 2, 94:

    lineas ex argento nigras,

    Plin. 33, 6, 31, § 98.—
    f.
    To conduct to a place:

    non tu eum rus hinc modo Produxe aiebas?

    Ter. Ad. 4, 2, 22.—
    g.
    To conduct to the grave, sc. a corpse or a funeral procession ( poet.):

    nec te, tua funera, mater Produxi,

    Verg. A. 9, 486:

    longum funus ad tumulos,

    Luc. 2, 298.—
    h.
    To lead or bring along, to bring away:

    qui et procurrentem retrahat, et cunctantem producat,

    to drag forward, Col. 6, 2, 9.—
    i.
    To bring to light, disclose, expose:

    occulta ad patres produxit crimina servus,

    Juv. 8, 266. —
    B.
    In partic.
    1.
    To bring forth, bring into the world, to bear or beget:

    ego is sum qui te produxi pater,

    Plaut. Rud. 4, 4, 129:

    liberos,

    id. Capt. 3, 5, 105; Lucil. ap. Non. 373, 2:

    magnanimos nos natura produxit,

    Sen. Ep. 104, 23:

    quam te Thersitae similem producat Achilles,

    Juv. 8, 271.— Of other subjects, to produce, make (postAug.):

    cibis utendum est carnem producentibus,

    Cels. 8, 7, 7:

    cum folia producere incipiunt fici,

    Pall. 4, 10, 30.—
    2.
    = adduco in indicium, to bring forth to trial, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 32 (Zumpt); Quint. 11, 3, 174.—
    3.
    To make to grow, to advance, promote ( poet.): subolem. Hor. C. S. 17.—
    4.
    In pronunciation, to lengthen, prolong (class.):

    inclitus dicimus brevi primā litterā, insanus productā,

    Cic. Or. 48, 159:

    syllabam,

    Ov. P. 4, 12, 13; Quint. 1, 5, 18.—
    II.
    Trop.
    A.
    To bring forward (to distinction), to raise, promote, advance (class.): producere aliquem ad aliquam dignitatem. Cic. Fin. 3, 16, 52:

    aliquem omni genere honoris,

    Liv. 40, 56:

    quem tu non pro illius dignitate produxeras,

    Cic. Dom. 9, 21:

    a quibus producti sunt, exsistunt eorum ipsorum tyranni,

    advanced to power, id. Rep. 1, 44, 68:

    beneficia, quae non producunt, nec honestiorem faciunt,

    Sen. Ben. 2, 9, 2.—
    B.
    To lead, induce one to do any thing:

    producti sumus, ut loqueremur,

    Auct. Her. 1, 3, 5:

    productus ad aliquid faciendum,

    Plin. 9, 35, 59, § 122.—
    C.
    To draw or drag out, to lengthen out, prolong, protract (class.):

    producere pauperi vitam ad miseriam,

    Plaut. Trin. 2, 2, 59:

    cenam,

    Hor. S. 1, 5, 70:

    convivium ad multam noctem vario sermone,

    Cic. Sen. 14, 46:

    sermonem in multam noctem,

    id. Rep. 6, 10, 10:

    sermonem longius,

    id. Brut. 71, 251:

    Varro.. vitam Naevii producit longius,

    i. e. represents him as having lived longer, id. ib. 15, 60:

    somnum ultra primam lucem,

    Suet. Aug. 78:

    rem in hiemem,

    Caes. B. G. 4, 30:

    animas,

    lives, Juv. 15, 94.—
    2.
    To put off, to amuse, delude one with fallacious promises:

    aliquem falsā spe producere,

    Ter. And. 4, 1, 25:

    aliquem conditionibus,

    Cic. Quint. 8, 30.—
    D.
    Of time, to pass, spend ( poet.):

    cyathos sorbillans diem,

    Ter. Ad. 4, 2, 52.—
    E.
    To bring up, educate:

    audientem dicto, mater, produxisti filiam,

    Plaut. As. 3, 1, 40:

    principes liberos,

    Tac. Or. 28:

    laevo monitu pueros avaros,

    Juv. 14, 228.—
    F.
    To make, devise, produce, bring into use:

    nova (vocabula) quae genitor produxerit usus,

    Hor. Ep. 2, 2, 119.—
    G.
    To plant, cultivate:

    quicunque primum te produxit, arbor,

    Hor. C. 2, 13, 3.—Hence, prōductus, a, um, P. a., lengthened, long, prolonged, protracted, etc. (class.):

    productiore cornu sinistro,

    drawn out, extended, Tac. A. 13, 40 Halm:

    productissimum flagellum,

    Col. 3, 10: commoditates corporis tam productae temporibus, Cic. Fin. 4, 12, 29:

    dolores longinquitate producti,

    id. Tusc. 5, 40, 117:

    exitus (orationis),

    id. de Or. 2. 53, 213:

    productiora alia, et quasi immoderatius excurrentia,

    too long, id. Or. 53, 178; so,

    producta syllaba (opp. short),

    id. ib. 48, 159:

    nomen,

    formed by prolongation, id. N. D. 2, 26, 66:

    neve minor, neu sit quinto productior actu Fabula,

    longer, Hor. A. P. 189.—
    B.
    Subst.: prōducta, ōrum, n., preferable things (a transl. of the Gr. tha proêgmena): in vitā non ea, quae primario loco sunt, sed ea, quae secundum locum obtinent, proêgmena, id est producta nominantur; quae vel ita appellemus (id erit verbum e verbo), vel promota, et remota, vel, ut dudum diximus, praeposita, vel praecipua;

    et illa rejecta,

    Cic. Fin. 3, 16, 52; cf. Sen. Ep. 74, 17.—Hence, adv.: prōductē, in a lengthened manner, long (class.):

    producte dicere litteram, opp. breviter,

    Cic. Or. 48, 159:

    producte dicere syllabam, opp. correpte,

    Gell. 2, 17, 5.— Comp.:

    syllaba productius pronunciata,

    Gell. 4, 17, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > producte

  • 57 propter

    propter, adv. and prep. [contr. for propiter, from prope; cf.: inter, subter].
    I.
    Adv., near, hard by, at hand (syn.: prope, juxta;

    rare but class.). serito in loco, ubi aqua propter siet,

    Cato, R. R. 151, 2:

    ibi angiportum propter est,

    Ter. Ad. 4, 2, 37:

    propter dormire,

    id. Eun. 2, 3, 77:

    araque Panchaeos exhalat propter odores,

    Lucr. 2, 417:

    propter est spelunca,

    Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107 (al. prope):

    vident unum virum esse... et eum propter esse,

    id. Imp. Pomp. 5, 13:

    cum duo reges propter assint,

    id. ib. 6, 16:

    (caules) si propter sati sunt,

    id. N. D. 2, 47, 120:

    duo filii propter cubantes,

    id. Rosc. Am. 23, 64; id. Inv. 2, 4, 14:

    adulescentia voluptates propter intuens,

    id. Sen. 14, 48; id. ap. Non. 367, 25:

    cornix propter volans,

    Phaedr. 2, 6, 7: praeter propter, v praeter. —
    II.
    Prep. with acc., near, hard by, close to (syn.: prope, juxta, ad).
    A.
    Lit., of place (rare but class.);

    stat propter virum fortem,

    Plaut. Mil. 1, 1, 9; id. Curc. 4, 1, 14; id. Rud. prol. 33: partem cohortium propter mare collocat, Sisenn ap. Non. 367, 32:

    hic propter hunc assiste,

    Ter. Ad. 2, 1, 15: propter eam porticum situm erat dolium, Varr ap. Non. 367, 31:

    propter Platonis statuam consedimus,

    Cic. Brut. 6, 25:

    propter aliquem assidere,

    id. Rep. 1, 11, 17 (cited ap. Non. 367, 28):

    insulae propter Siciliam,

    id. N. D. 3, 22, 55:

    propter aquae rivum,

    Lucr. 2, 30; Verg. E. 8, 87.—Following its case:

    viam propter,

    Tac. A. 15, 47:

    hostem propter,

    id. ib. 4, 48.—
    B.
    Trop., in stating a cause.
    1.
    On account of, by reason of, from, for, because of (syn. ob;

    the predom. signif. of the word): parere legibus propter metum,

    Cic. Par. 5, 1, 34; cf.:

    propter metum poenae,

    id. Sest. 46, 99:

    propter eam ipsam causam,

    id. de Or. 1, 16, 72:

    propter frigora frumenta in agris matura non erant,

    Caes. B. G. 1, 16:

    propter humanitatem,

    Cic. Att. 7, 5, 2:

    is propter morbum exire non potuit,

    Auct. Her. 1, 11, 19:

    excusato languore faucium propter quem non adesset,

    Suet. Ner. 41; id. Aug. 8; Sall. J. 23, 1: bidentes propter viam facere, to sacrifice on account of a journey, Laber, ap. Non. 53, 26; cf.:

    propter viam fit sacrificium quod est proficiscendi gratiā, Herculi aut Sanco,

    Fest. p. 229 Müll.; Plaut. Rud. 1, 2, 62:

    propter injuriam,

    to avoid injury, Pall. 12, 13:

    propter hoc, propter quod,

    on that account, for which reason, Varr. R. R. 3, 16, 14; Col. 1, 6, 18: propter me, te, etc., on my, thy account, etc., as far as I ( you, etc.) are concerned, = mea causā, or per me:

    egon propter me illam decipi miseram sinam?

    Ter. And. 1, 5, 36; id. Eun. 4, 6, 6:

    non est aequom me propter vos decipi,

    id. Phorm. 5, 7, 34:

    di numquam propter me de caelo descendent,

    Liv. 6, 18, 9.—
    2. a.
    Referring to persons in whom lies the cause of a thing:

    te propter tuam Matrem non posse habere hanc uxorem domi,

    Ter. Hec. 4, 4, 55:

    propter quos vivit,

    through whom he lives, to whom he owes life, Cic. Mil. 22, 58:

    lugere eum, propter quem ceteri laetarentur,

    id. ib. 30, 81; 34, 93.—
    b.
    To things by means of which any thing takes place:

    quid enim refert, utrum propter oves, an propter aves fructus capias?

    Varr. R. R. 3, 2, 11.—

    Placed after its case: quod propter studi, um cum rem neglegere familiarem videretur,

    Cic. Sen. 7, 22; id. Pis. 7, 15; id. Att. 10, 4, 1 al.:

    suctum propter lactis,

    Plin. 10, 40, 56, § 115:

    quam propter tantos potui perferre labores,

    Verg. A. 12, 177.

    Lewis & Short latin dictionary > propter

  • 58 protelo

    prō-tēlo, āvi, ātum, 1, v. a. [telum], to drive forth or forwards, to drive away, put to flight, repulse, remove (only ante- and post-class.).
    I.
    Lit.: protelare longe propellere, ex Graeco videlicet têle, quod significat longe, Paul. ex Fest. p. 235 Müll.: equites, Sisenn. ap. Non. 363, 18:

    Romanos impetu suo protelant,

    id. ib. 363, 4:

    aliquem patriā,

    Turp. ib. 363, 16 (Com. Rel. p. 83 Rib.):

    aliquem saevidicis dictis,

    Ter. Phorm. 1, 4, 36:

    hanc cladem de vestris manibus,

    App. M. 8, p. 209, 36; p. 178 Bip. —
    II.
    Transf.
    A.
    To prolong, put off, protract, delay, defer:

    diem cautionis,

    Dig. 39, 2, 4:

    admonitionem,

    ib. 5, 1, 2 fin.:

    litem invito judice,

    Cod. Just. 3, 1, 13: annis quadraginta sexcenta milia hominum protelavit, prolonged, i. e. preserved their lives, Tert. adv. Marc. 4, 21:

    protelentur dies in terrā possessionis vestrae,

    Vulg. Deut. 5, 33. —
    B.
    To lead or bring anywhere:

    aliquem in portum divinae clementiae,

    Tert. Poen. 4:

    ignorantiam in occasionem,

    id. Spect. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > protelo

  • 59 redivivum

    rĕdĭ-vīvus, a, um, adj. [v. re init. ].
    I.
    That lives again (late Lat.; cf.

    recidivus): Christus,

    Prud. Cath. 3, 204.—
    II.
    Renewed, renovated, of old building-materials used as new:

    redivivus rudus (opp. novum),

    Vitr. 7, 1:

    unam columnam efficere ab integro novam, nullo lapide redivivo,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147. — Subst.: rĕdĭ-vīvum, i, n., old material used again in building:

    quasi quicquam redivivi ex opere illo tolleretur ac non totum opus ex redivivis constitueretur,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 148; cf.:

    redivivum est ex vetusto renovatum,

    Fest. p. 273 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > redivivum

  • 60 redivivus

    rĕdĭ-vīvus, a, um, adj. [v. re init. ].
    I.
    That lives again (late Lat.; cf.

    recidivus): Christus,

    Prud. Cath. 3, 204.—
    II.
    Renewed, renovated, of old building-materials used as new:

    redivivus rudus (opp. novum),

    Vitr. 7, 1:

    unam columnam efficere ab integro novam, nullo lapide redivivo,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 147. — Subst.: rĕdĭ-vīvum, i, n., old material used again in building:

    quasi quicquam redivivi ex opere illo tolleretur ac non totum opus ex redivivis constitueretur,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 148; cf.:

    redivivum est ex vetusto renovatum,

    Fest. p. 273 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > redivivus

См. также в других словарях:

  • LiVES — Тип Редактор цифрового видео Разработчик Gabriel Finch …   Википедия

  • LiVES — Basisdaten Entwickler Gabriel Finch (Salsaman) Aktuelle Version …   Deutsch Wikipedia

  • Lives — may refer to:* The plural form of life * The amount of lives in a video game, see 1 up and Continue * Parallel Lives , aka Lives of the Noble Greeks and Romans , a series of biographies of famous men * LiVES , a video editing program and VJ tool… …   Wikipedia

  • LiVES — Un pantallazo de LiVES. Desarrollador Gabriel Finch (Salsaman) lives.sourcefo …   Wikipedia Español

  • Lives — (l[imac]vz), a. & adv. [Orig. a genitive sing. of life.] Alive; living; with life. [Obs.] Any lives creature. Chaucer. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Lives — ist mehrdeutig ein Ort in Belgien; siehe Lives (Namur) ein freies, nichtlineares Videobearbeitungsprogramm für das Betriebssystem Linux; siehe LiVES Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort bezeichneter …   Deutsch Wikipedia

  • Lives — (l[imac]vz), n.; pl. of {Life}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • lives — pl of LIFE …   Medical dictionary

  • lives — [laıvz] n the plural of ↑life …   Dictionary of contemporary English

  • lives — the plural of life …   Usage of the words and phrases in modern English

  • lives — [līvz] n. pl. of LIFE …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»