Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

defer

  • 1 prōlātō

        prōlātō —, —, āre, freq.    [prolatus], to extend, enlarge: agros, Ta.— To put off, defer, delay, postpone: id (malum) opprimi prolatando: consultationes, S.: nihil prolatandum ratus, L.: prolatando, by procrastination, Cu.: diem ex die, Ta.
    * * *
    prolatare, prolatavi, prolatatus V
    lengthen, enlarge; prolong; put off, defer

    Latin-English dictionary > prōlātō

  • 2 mora

    1.
    mŏra, ae, f. [Sanscr. smar, remember; Gr. root mer-, mar-; mermêra, merimna, care; martur, witness; cf. memor, memoria; perh. mellein], a delay.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    tarditas sententiarum, moraque rerum,

    Cic. Fam. 10, 22, 2:

    mora et sustentatio,

    id. Inv. 2, 49, 146:

    mora aut tergiversatio,

    id. Mil. 20, 54:

    moram rei alicui inferre,

    to delay, put off, defer, hinder, id. Inv. 1, 9, 12:

    moram ad insequendum intulit,

    Caes. B. C. 3, 75:

    afferre,

    Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165:

    facere delectui,

    Liv. 6, 31:

    facere dimicandi,

    id. 21, 32:

    facere creditoribus,

    to put off payment, Cic. Sull. 20, 58:

    moras nectere,

    Sen. Ira, 3, 39, 2:

    offerre,

    Plaut. Ps. 1, 3, 17:

    obicere,

    id. Poen. 1, 3, 37:

    trahere,

    to delay, Verg. A. 10, 888:

    moliri,

    to cause delay, id. ib. 1, 414:

    producere malo alicui,

    to defer, Ter. And. 3, 5, 9:

    tibi moram dictis creas,

    Plaut. Ps. 1, 3, 168:

    rumpere,

    Verg. A. 4, 569:

    pellere,

    Ov. M. 10, 659:

    corripere,

    id. ib. 9, 282:

    removere,

    to make haste, not to delay, Plaut. Stich. 2, 1, 37:

    moram interponere,

    to interpose delay, Cic. Phil. 10, 1, 1: habeo paululum morae, dum, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 12, 2:

    Caesar nihil in morā habuit, quominus perveniret,

    delayed not, Vell. 2, 51, 2: saltus Castulonensis nequaquam tantā in morā est, does not hinder, Asin. Pall. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    nec mora ulla est, quin eam uxorem ducam,

    I will without delay, Ter. And. 5, 6, 7;

    so freq. in the poets: nec (haud) mora,

    Prop. 4 (5), 4, 82; Ov. M. 1, 717; 6, 53; Verg. G. 4, 548; id. A. 5, 140:

    ne in morā illi sis,

    hinder, keep waiting, Ter. And. 3, 1, 9:

    per me nulla est mora,

    there is no delay on my part, id. ib. 3, 4, 14:

    in me mora non erit ulla,

    Verg. E. 3, 52; Ter. And. 2, 5, 9: nulla igitur mora per Novium... quin, etc., it is no fault of Novius, etc., Juv. 12, 111:

    nam si alia memorem, mora est,

    it will detain us too long, Plaut. Capt. 4, 3, 6: inter [p. 1164] moras consul mittit senatum, in the meantime, meanwhile, Plin. Ep. 9, 13, 20:

    inter aliquas moras,

    Suet. Aug. 78; id. Ner. 49: sine mora, without delay, at once:

    quod ego, ut debui, sine mora feci,

    Cic. Ep. ad Erut. 1, 18, 1, id. Fam. 10, 18, 4:

    moram certaminis hosti exemit,

    i. e. hastened it on, Liv. 9, 43.—
    B.
    In partic., of speech, a stopping or pause:

    morae, respirationesque,

    Cic. Or. 16, 53:

    oratio non ictu magis quam morā imprimitur,

    Plin. Ep. 1, 20, 3. —
    II.
    Transf.
    A.
    Any thing that retards or delays, a hinderance:

    ne morae illi sim,

    Plaut. Rud. 2, 3, 81:

    ne morae meis nuptiis egomet siem (al. mora),

    hinder, Ter. Ad. 4, 5, 78:

    hoc mihi morae est,

    id. ib. 5, 7, 5:

    restituendae Romanis Capuae mora atque impedimentum es,

    Liv. 23, 9, 11:

    Abas pugnae nodusque moraque,

    Verg. A. 10, 428:

    loricaeque moras et pectus perforat ingens,

    id. ib. 10, 485; cf. Flor. 4, 9, 1.—
    B.
    Mora temporis, a space of time, Ov. M. 9, 134:

    an tibi notitiam mora temporis eripit horum?

    id. P. 2, 10, 5:

    moram temporis quaerere dum Hannibal in Africam traiceret,

    Liv. 30, 16, 14; so,

    temporaria,

    Plin. 36, 15, 24, § 114.
    2.
    mŏra, ae, f., the fish echeneis, Plin. 32, 1, 1, § 6 (al. remora).
    3.
    mŏra, ae, f., = mora, a division of the Spartan army, consisting of three, five, or seven hundred men:

    moram Lacedaemoniorum intercepit,

    the Spartan army, Nep. Iphicr. 2, 3 (but in Cic. Tusc. 2, 16, 37, the best reading is agmen, v. Klotz ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > mora

  • 3 ampliō

        ampliō āvī, ātus, āre    [amplus], to widen, extend, increase, enlarge, amplify: rem, H.: servitia, Ta.—In law, to delay a judgment, adjourn, reserve a decision (by the technical word amplius): causam: potestas ampliandi. — With acc. person, to defer one's business, put off the case of: bis ampliatus tertio absolutus est reus, L.
    * * *
    ampliare, ampliavi, ampliatus V TRANS
    enlarge, augment, intensify, widen; ennoble, glorify; postpone, adjourn

    Latin-English dictionary > ampliō

  • 4 con-cēdō

        con-cēdō cessī, cessus, ere.    I. Intrans, to go away, pass, give way, depart, retire, withdraw, remove: biduom, T.: tempus est concedere, T.: superis ab oris, V.: ad Manes, V.: huc, T.: istuc, T.: aliquo ab eorum oculis: rus hinc, T.: Carthaginem in hiberna, L.: Argos habitatum, N.: in hanc turbam, to join, H.: tumor et irae Concessere, are gone, V.: ipsae concedite silvae (i. e. valete), V. — Fig., to yield, submit, give way, succumb: ut magnitudini medicinae doloris magnitudo concederet: iniuriae, S.: operi meo, O.: naturae, i. e. to die, S.: hostibus de victoriā concedendum esse, L.: concessum de victoriā credebant, L.—To give place, be inferior, give precedence, yield, defer: concedat laurea laudi: dignitati eorum: unis Suebis, Cs.: maiestati viri, L.: aetati, S.: magistro tantulum de arte: Nec, si muneribus certes, concedat Iollas, V.—To submit, comply, accede: Ut tibi concedam, T.: concessit senatus postulationi tuae: Caesar... concedendum non putabat, Cs. — To assent, concede: mihi, T.: liceat concedere veris, H.—To grant, give allowance, pardon, allow: alienis peccatis: cui (vitio), H.—To agree, consent, assent, acquiesce, go over to: in gentem nomenque imperantium, to be merged in, S.: in paucorum potentium ius, S.: in deditionem, L. —    II. Trans, to grant, concede, allow, consign, resign, yield, vouchsafe, confirm: de tuo iure paululum, T.: civitati maximos agros: hoc pudori meo, ut, etc.: amicis quicquid velint: nihil mihi, O.: me consortem sepulchro, let me share, V.: his libertatem, Cs.: crimen gratiae concedebas, accused for the sake of favor: peccata alcui, to pardon him: naturae formam illi, acknowledge that it possesses, O.: concessit in iras Ipse... genitor Calydona Dianae, gave over, V.: mediocribus esse poëtis, H.: huic ne perire quidem tacite conceditur: ut ipsi concedi non oporteret, si, etc., no concession should be made, Cs.: Quo mihi fortunam, si non conceditur uti? H.: fatis numquam concessa moveri Camarina, forbidden to be removed, V.: illa concedis levia esse: culpam inesse concedam: concedatur profecto verum esse, ut, etc.: concedo tibi ut ea praetereas: beatos esse deos sumpsisti, concedimus: valuit plus is, concedo, granted: quoniam legibus non concederetur, permitted by law, N. — To grant as a favor, forbear, give up, forgive, pardon: petitionem alicui, from regard to: peccata liberum misericordiae: huic filium, N.: quod (peccatum) nisi concedas, H.

    Latin-English dictionary > con-cēdō

  • 5 cōn-ferō

        cōn-ferō contulī, conlātus    (coll-), cōnferre.    I. To bring together, collect, gather, unite, join: ligna circa casam, N.: undique conlatis membris, H.: signis in unum locum conlatis, Cs.: dentes in corpore, join, O.: capita, lay heads together: gradum, to walk together, V.—To pay in, contribute: aes, O.: alqd in tuam statuam: aurum in publicum, L.: munera ei, N.: tributa quotannis: (pecuniam) ad statuam: ad honorem tuum pecunias: sextantes in capita, L.—To bring together, match, set in opposition, oppose, set together: cum Fonteio ferrum ac manus contulerunt: conlatis signis exercitūs superare: arma cum aliquo, N.: castra cum hoste, L.: castris Scipionis castra conlata habere, Cs.: pedem cum pede, to fight foot to foot, L.: pede conlato, L.: non possum magis pedem conferre (in court): gradum, L.: pectora luctantia nexu pectoribus, O.: manum Aeneae, V.: inter sese certamina belli, V.: conlato Marte, O.: mecum confer, ait, fight with me, O.: lites, to quarrel, H.—Fig., to bring together in thought, compare, contrast: conferte Verrem: si conferendum exemplumst, cited, T.: faciem moresque duarum, O.: nec quisquam iuventutis conferri potuit, L.: omnia summā diligentiā conlata sunt: hanc pacem cum illo bello: cum Dracone nostras leges: cum illo te dominandi cupiditate: vitam inter se utriusque, pārva magnis: nil iucundo amico, H.—To consult, confer, consider, deliberate, talk over: alqd coram: cum aliquo sermones, unite in: consilia ad adulescentīs, advise with, T.: iniurias, t<*> counsel on, Ta.: inter nos, quid finis: quid ammorum Hispanis esset, L.—To compress, abridge, condense, sum up, make brief: Academiam in quattuor (libros): ut in pauca conferam: sua verba in duos versūs, O.—To join in moving, propose unitedly: cur enim non confertis, ne sit, etc., L.—    II. To bear, carry, convey, direct, take, bring: copias in provinciam: quos eodem audita clades contulerat, L.—With se, to betake oneself, turn, have recourse: quo me miser conferam?: se suaque omnia in oppidum, Cs.: quo se fusa acies, L.: se in fugam<*> me in gregem sicariorum, join.—Fig., to change, transform, turn, metamorphose: aliquem in saxum, O.: corpus in albam volucrem, O. — To bring, turn, direct: verba si ad rem conferentur, be changed for deeds, T.: suspitionem in Capitonem.—With se, to devote oneself, apply, engage: me ad pontificem: se ad studium scribendi: se in salutem rei p.—To devote, apply, employ, direct, confer, bestow upon, give, lend, grant, transfer: cum maxima munera ei ab regibus conferrentur, N.: fructum alio, T.: tempus ad oblivionem belli: orationem ad misericordiam: curas in rem p.: pecuniam in rei p. tempus, for some service: fructum ingeni in proximum quemque: Quid damnatio confert? avail, Iu.—To refer, ascribe, attribute, impute, assign, throw blame, lay to the charge of: species istas hominum in deos: mortis illius invidiam in L. Flaccum: culpam in me, T.: in alterum causam, throw the blame, L.—To transfer, assign, refer, put off, defer, postpone: expugnationem in hunc annum, L.: omnia in mensem Martium: alqd in longiorem diem, Cs.: eo omnem belli rationem conferre, to transfer, Cs.

    Latin-English dictionary > cōn-ferō

  • 6 dē-ferō

        dē-ferō tulī, lātus, ferre,    to bring away, carry off, take down, carry, take, remove: quae (dolia) amnis defert, V.: secundo Tiberi deferri, L.: ramalia arida tecto, O.: argentum ad eam, T.: litteras ad Caesarem, Cs.: natos ad flumina, V.: Germani ad castra Romanorum delati, Cs.: aurum in aerarium, L.: acies in praeceps deferri, L.: deferor hospes, drift, H.: praeceps in undas deferar, shall throw myself, V.: alqm in barathrum, Ct.: puerum huc, T.: hunc sub aequora, i. e. submerge, O.: huc impetus illam (hastam) Detulerat, drove, V.: quod (iaculum) detulit error in Idan, O.—To drive away, drive down, drive, force: una (navis) delata Oricum, Cs.: (Labienus) longius delatus aestu, Cs.: quem tempestas in desertum litus detulisset. — Fig., to bring, lead, carry: fortunae pignora in discrimen, L.: hac re ad consilium delatā, into consideration, Cs.—To bring, give, grant, confer, allot, offer, transfer, deliver: ad hunc totius belli summam deferri, Cs.: omnia ad unum: sibi a Caesare regnum civitatis deferri, Cs.: honores mihi: de pace deferendā hostibus, L.: si quid petet, ultro Defer, H.: Delatis capsis, i. e. deposited (in a public library), H.—To give account of, report, announce, signify, state: rem, Cs.: falsum numerum equitum, Cs.: nostra consilia ad adversarios: defertur ea res ad Caesarem, Cs.: haec Senecae, Ta.: id Carthaginem, N.: ad Caesarem, me paenitere consili mei: armari classem, V.: delatum est ad vos, quem ad modum fecerit.—In beginning a prosecution, with nomen, to report one's name (to the praetor), indict, impeach, complain of, accuse: nomen huius de parricidio: de pecuniis repetundis nomen cuiuspiam: Sopatro eiusdem rei nomen, bring the same charge against Sopater: cur tibi nomen non deferrem?—With crimen, to lodge an accusation: quod crimen, cum primum ad me delatum est: crimina in dominum delaturum se esse.—With causam (poet.), to present, report: si iustae defertur causa querelae, Iu. —In gen.: quae apud vos de me deferunt, the charges they make.—To register, return, enter for registry (in the public archives): horum (iudicum) nomina ad aerarium: censum Romam: in beneficiis ad aerarium delatus est, recommended among the beneficiaries of the state: senatūs consultum factum ad aerarium, L.: senatūs consulta in aedem Cereris, L.: alqd in censum, to return for appraisal, L.

    Latin-English dictionary > dē-ferō

  • 7 differō

        differō distulī, dīlātus, ferre    [dis- + fero], to carry apart, spread abroad, scatter, disperse, separate: venti magnitudine ignem, Cs.: Nubila, V.: rudentis (Eurus), H.: in versum ulmos, i. e. planted, V.: Mettum in diversa, tore to pieces, V.—Fig., to distract, disquiet, disturb, confound: (Oratione) te, T.: differor doloribus, T.— To spread abroad, publish, report, circulate: male commissam libertatem populo R. sermonibus, L.: rumores, T.: celeri rumore dilato, N.: alqm rumoribus, make notorious, Ta.: alqm circum puellas, Pr.— To defer, put off, postpone, adjourn, protract, delay: rem cotidie: bellum: iter in praesentia, Cs.: pleraque, H.: vadimonia, to adjourn court, Iu.: distulit ira sitim, O.: differri iam hora non potest: diem de die, L.: impetūs, i. e. make no rash attacks, Ta.: quaerere distuli, H.: nihil dilaturi, quin, etc., L.: in posterum diem: vim doloris in posterum: in aliud tempus, Cs.: (diem edicti) in a. d. IV Kal. Dec.: curandi tempus in annum, H.: id ad crudelitatis tempus: quas (legationes) partim distulit Tarraconem, till he should reach, L.: contentionem totam post bellum, L.: Differ; habent commoda morae, O.: differendum negat, says there must be no delay, L.—Of personal objects, to put off, get rid of, keep off, keep: me in tempus aliud: differri non posse adeo concitatos animos, L.: decumum quos distulit Hector in annum, V.: vivacem anum, i. e. to postpone her death, O.: hi repulsi in spem impetrandi tandem honoris dilati, L.: legati ad novos magistratūs dilati, L.—Intrans. (only praes. system), to differ, vary, be different: verbo differre, re esse unum: paulum: quid enim differt, barathrone Dones quicquid habes, an? etc., H.: a vobis vestitu: multum a Gallicā consuetudine, Cs.: ut in nullā re (domus) differret cuiusvis inopis (sc. a domo), N.: hi (populi) omnes linguā inter se differunt, Cs.: non multum inter summos et mediocrīs viros: cogitatione inter se: (occasio) cum tempore hoc differt: pede certo Differt sermoni sermo, H.: tragico differre colori, H.
    * * *
    differre, distuli, dilatus V
    put off; delay; differ; spread, publish, scatter, disperse

    Latin-English dictionary > differō

  • 8 mora

        mora ae, f    [1 SMAR-], a delay, procrastination: comitiorum, S.: inter eas moras, S.: rerum: moram praeceptis inferre, defer: moram ad insequendum intulit, Cs.: facere dilectui, L.: facere creditoribus, put off payment: trahere, delay, V.: moliri, cause delay, V.: moram interponere, interpose delay: mora reliquorum, delay in pursuing, Cs.: morā dies extrahens, talking against time, Cs.: Nec mora ullast, quin iam uxorem ducam, I will without delay, T.: Quosque referre mora est, would take too long, O.: Parva mora est sumpsisse, he promptly took, O.: per hunc nullast mora, on his part, T.: in me mora non erit ulla, V.: Nulla mora est, I am ready, O.: sine ullā morā negotium suscipere, at once: moram certaminis hosti exemit, i. e. hastened it on, L.: Molliri morā, with delay, i. e. gradually, O.—In speech, a stop, pause: morae respirationesque.— An obstruction, hinderance, cause of delay: ne morae meis nuptiis egomet siem, hinder, T.: ne in morā illi sis, T.: magnā fluminis morā interpositā, Cs.: restituendae Romanis Capuae mora atque impedimentum es, L.: quae tantae tenuere morae? V.: Rumpe moras, V.—In the phrase, mora temporis, an interval, lapse of time: Longa fuit medii mora temporis, O.: moram temporis quaerere dum, etc., L.
    * * *
    delay, hindrance, obstacle; pause

    Latin-English dictionary > mora

  • 9 prōcrāstinō

        prōcrāstinō —, —, āre    [pro+crastinus], to put off till the morrow, defer, delay, procrastinate: rem: res non procrastinatur.
    * * *
    procrastinare, procrastinavi, procrastinatus V
    put off till the next day, postpone; delay

    Latin-English dictionary > prōcrāstinō

  • 10 prō-dīcō

        prō-dīcō dīxī, dictus, ere,    to put off, defer, adjourn, fix in advance: prodictā die: diem, adjourn the trial, L.: prodicta dies est, an adjournment was had, L.

    Latin-English dictionary > prō-dīcō

  • 11 prō-ferō

        prō-ferō tulī, lātus, ferre,    to carry out, bring forth, produce: arma ex oppido, Cs.: (nummos) ex arcā.—To extend, stretch out, reach forth, put forth: digitum: pedem, advance freely, H.—To move on, set forward: signa, march forward, L.: arma in Europam, Cu.—To extend, enlarge: agri finīs armis: castra, Cs.—To put off, defer, adjourn: comitia: diem: profertur tempus ferundae legis, L.: rebus prolatis: de proferendo exercitu, i. e. the election, L.: depositi fata parentis, V.—Fig., to bring out, make known, publish: eius (orationis) proferendae arbitrium tuum.—To bring forth, produce, invent, discover, make known, reveal: artem: An hoc proferendum tibi videtur? T.: alqm ad famam, Ta.: rem in medium: enses, Tb.: arte iurgia, Pr.—To bring forward, quote, cite, mention: libros: auctores: vinolentiam tuam: memoriter Progeniem suam usque ab avo, T.—To extend, enlarge: finīs officiorum.

    Latin-English dictionary > prō-ferō

  • 12 prō-moveō

        prō-moveō mōvī    (prōmōrat for prōmōverat, H., Ph.), mōtus, ēre, to move forward, cause to advance, push onward, advance: saxa vectibus, Cs.: assa in alterum angulum: castra ad Carthaginem, move onward, L.: hasta suā sponte promota, removed, L.: unum pedem triclinio, move from, Ph. —To extend, enlarge: vires inmensum in orbem, O.—Fig., to bring to pass, effect, accomplish: Nihil, make no progress, T.—To enlarge, increase, promote: Doctrina vim promovet insitam, H.: miles ad eum gradum promotus, Cu.—To bring to light, reveal: arcana promorat loco (i. e. ex intimo corde), H.—To put off, defer, postpone: huic nuptias, T.

    Latin-English dictionary > prō-moveō

  • 13 prō-rogō

        prō-rogō āvī, ātus, āre,    to prolong, continue, extend, protract: quinquenni imperium Caesari: provinciam: imperium in insequentem annum, L.: Alterum in lustrum, meliusque semper Proroget aevum, H.—To put off, defer: dies ad solvendum.

    Latin-English dictionary > prō-rogō

  • 14 prō-trūdō

        prō-trūdō sī, sus, ere,    to thrust forward, push out: cylindrum: capite est protrusus foras, Ph. —Fig., to put off, defer: comitia in Ianuarium mensem.

    Latin-English dictionary > prō-trūdō

  • 15 rēiciō

        rēiciō (not reiiciō; imper. reice, disyl., V.), rēiēcī, iectus, ere    [re-+iacio], to throw back, fling back, hurl back: telum in hostīs, Cs.: togam ab umero, L.: ex umeris amictum, V.: de corpore vestem, O.: paenulam: ab ore colubras, O.: Capillus circum caput Reiectus neglegenter, T.: scutum, throw over the back (in flight): fatigata membra, i. e. stretch on the ground, Cu.: a se mea pectora, to push back, O.: (librum) e gremio suo, fling away, O.: oculos Rutulorum reicit arvis, averts, V.: pascentīs a flumine reice capellas, drive back, V.: in postremam aciem, throw to the rear, L.: se in eum, into his arms, T.— To force back, beat back, repel, repulse: eos in oppidum, Cs.: Tusci reiecti armis, V. ab Antiocheā hostem.— Pass, to be driven back: navīs tempestate reiectas revertisse, Cs.: reflantibus ventis reici: ex cursu Dyrrachium reiecti, L.—Fig., to drive back, drive away, cast off, remove, repel, reject: ad famem hunc ab studio, T.: ferrum et audaciam: retrorsum Hannibalis minas, H.— To reject contemptuously, refuse, scorn, disdain, despise: nos, T.: petentem, O.: Lydiam, H.: refutetur ac reiciatur ille clamor: quae cum reiecta relatio esset, when the appeal was overruled, L.: volgarīs taedas, O.: Reiectā praedā, H.: dona nocentium, H.— P. n. as s<*>bst.: reicienda, evils to be rejected: reiecta.—Of judges, to set aside, challenge peremptorily, reject: ex CXXV iudicibus quinque et LXX: potestas reiciendi, right of challenge.—Of persons, to refer, direct, assign: ad ipsam te epistulam: in hunc gregem Sullam, transfer (in your judgment).—In public life, to refer, turn over (for deliberation or decision): totam rem ad Pompeium, Cs.: ab tribunis ad senatum res est reiecta, L.: id cum ad senatum relatum esset, L.: ut nihil huc reicias: legati ab senatu reiecti ad populum, referred, L.—In time, to defer, postpone: a Kal. Febr. legationes in Idūs Febr. reiciebantur: repente abs te in mensem Quintilem reiecti sumus.
    * * *
    reicere, rejeci, rejectus V TRANS
    throw back; drive back; repulse, repel; refuse, reject, scorn

    Latin-English dictionary > rēiciō

  • 16 re-moror

        re-moror ātus, ārī, dep.,    to hold back, stay, detain, obstruct, hinder, delay, defer: fugiunt, freno non remorante, dies, O.: me, T.: num unum diem Saturninum poena remorata est? i. e. was the execution delayed?: cur non remoratur ituros, O.: ab negotiis (sc. eum), S.: vostrum commodum, T.: me epistulis et meas spes: hostīs quo minus victoriā uterentur, S.: pomi iactu remorata (Atalanta), O.: postquam remorata suos cognovit amores, lingering, O.

    Latin-English dictionary > re-moror

  • 17 sustentō

        sustentō āvī, ātus, āre, freq.    [sustineo], to hold up, hold upright, uphold, support, prop, sustain: fratrem dextrā, V.: aegre seque et arma, Cu.—Fig., to keep up, uphold, sustain, maintain, cherish, support, bear, uplift, preserve: imbecillitatem valetudinis tuae: valetudo sustentatur notitiā sui corporis: me una consolatio sustentat, quod, etc.: spes inopiam sustentabat, Cs.: Venus Troianas sustentat opes, V.— To feed, nourish, support, sustain, maintain: familiam, T.: idem (aër) spiritu ductus sustentat animantīs: se subsidiis patrimoni: eo (frumento) sustentata est plebs, L.: luxuriem domestico lenocinio.— To bear, hold out, endure, suffer: quorum auxiliis, si qua bella inciderint, sustentare consuerint, Cs.: macrorem doloremque: aegre is dies sustentatur, Cs.: aegre eo die sustentatum est, a defence was made, Cs.— To put off, defer, delay: aedificationem ad tuum adventum: id (malum) opprimi sustentando ac prolatando nullo pacto potest.— To check, hold back, restrain: milites, paulisper ab rege sustentati, S.
    * * *
    sustentare, sustentavi, sustentatus V
    endure, hold out

    Latin-English dictionary > sustentō

  • 18 sustineō

        sustineō tinuī, tentus, ēre    [subs (see sub)+ teneo], to hold up, hold upright, uphold, bear up, keep up, support, sustain: umeris bovem: arma membraque, L.: infirmos baculo artūs, O.: manibus clipeos, O.: lapis albus Pocula cum cyatho duo sustinet, H.: aër volatūs alitum sustinet: iam se sustinere non posse, i. e. to stand, Cs.: se a lapsu, L.: se alis, O.— To hold back, keep in, stay, check, restrain, control: currum equosque: remos: manum, O.: a iugulo dextram, V.: aliud simile miraculum eos sustinuit, L.: perterritum exercitum, Cs.: se ab omni adsensu, i. e. refrain. —Fig., to uphold, sustain, maintain, preserve: civitatis dignitatem et decus: causam publicam: trīs personas, characters: (arbor) ingentem sustinet umbram, V.— To furnish with means of support, nourish, sustain, support, maintain: hac (sc. re frumentariā) alimur ac sustinemur: qui ager non amplius hominum quinque milia potest sustinere: meretriculae munificentiā sustineri, L.: hinc patriam parvosque Penatīs Sustinet, V.: plebem, L.— To bear, undergo, endure, tolerate, hold out, withstand: sese diutius sustinere non posse, Cs.: nec sustinuissent Romani, nisi, etc., L.: labores: certamen, L.: vim hostium, N.: volnera, Cs.: senatus querentes eos non sustinuit, L.: iusta petentem deam, O.: ultra certamen, sustain the conflict longer, L.: sustineri ira non potuit, quin, etc., L.: non artūs Sustinuit spectare parens, O.: nec sustinet ullus queri, O.: conloqui cum eo, quem damnaverat, sustinuit, Cu.: quae se praeferre Dianae Sustinuit, presumed, O.: sustinebant tales viri, se tot senatoribus... non credidisse?— To hold in, stop, stay, check, restrain, keep back: est igitur prudentis sustinere impetum benevolentiae: hostium impetum, Cs.: consilio bellum, avoided, L. — To put off, defer, delay: sustinenda solutio est nominis Caerelliani: ad noctem oppugnationem, Cs.: rem in noctem, L.
    * * *
    sustinere, sustinui, sustentus V
    support; check; put off; put up with; sustain; hold back

    Latin-English dictionary > sustineō

  • 19 trāns-ferō

        trāns-ferō tulī, lātus    (or trālātus), ferre, to bear across, bring through, carry over, convey over, transport, transfer: Illinc huc transferri, T.: Naevius trans Alpīs usque transfertur: paulo ultra eum locum castra, Cs.: trans Peneum castra, L.: te Glycerae decoram Transfer in aedem, transport thyself, H.—To transfer, copy, transcribe: litterae... de tabulis in libros transferuntur: de tuo edicto totidem verbis in meum.—To carry along, carry in public, display in procession, bear in triumph: in eo triumpho undequinquaginta coronae aureae translatae sunt, L.: in triumpho militaria signa, L.—Fig., to convey, direct, transport, transfer, turn: in Celtiberiam bellum transferre, Cs.: ad illorum urbīs hunc belli terrorem, L.: disciplina in Britanniā reperta atque inde in Galliam translata, Cs.: translatos alio maerebis amores, H.: huc Amorem, T.: hoc idem transfero in magistratūs: totum se ad artīs componendas, turn his attention exclusively.—To put off, postpone, defer, delay: sese in proximum annum, i. e. put off the trial.—To translate, interpret, transfer: locum totidem verbis a Dicaearcho: locos quosdam.— In rhet., to transfer in meaning, use figuratively: utemur verbis quae transferuntur: tralata verba atque inmutata; cf. translatum (exordium), i. e. not pertinent.—To change, transform: omnia In species translata novas, O.

    Latin-English dictionary > trāns-ferō

  • 20 defero

    deferre, detuli, delatus V
    carry/bring/sink/fall down/off; convey/deliver/transfer; reduce/slope (down to); flow/carry/run down (to sea); pay/remit; deposit/record/register; bear/produce; bring/lodge information (about), report; indict, accuse, denounce; defer (to); offer; bestow upon, confer/award/grant, entrust; submit, refer for decision; honour; export (medieval usage)

    Latin-English dictionary > defero

См. также в других словарях:

  • defer — de‧fer [dɪˈfɜː ǁ ˈfɜːr] verb deferred PTandPPX deferring PRESPARTX [transitive] to delay something until a later time or date: • The president may defer decisions on future defense spending cuts. • Further discussion on the proposal will be… …   Financial and business terms

  • Defer — De*fer , v. t. [imp. & p. p. {Deferred}; p. pr. & vb. n. {Deferring}.] [OE. differren, F. diff[ e]rer, fr. L. differre to delay, bear different ways; dis + ferre to bear. See {Bear} to support, and cf. {Differ}, {Defer} to offer.] To put off; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Defer — may refer to: Defer Elementary School, a Michigan State Historic Site Deference, the acknowledgement of the legitimacy of the power of one s superior or superiors Deferral, the delaying of the realization of an asset or liability until a future… …   Wikipedia

  • defer — I (put off) verb adjourn, arrest, be dilatory, bide, delay, detain, differre, discontinue, extend, file, forbear, forestall, gain time, hesitate, hinder, hold back, hold in abeyance, hold off, hold up, impede, interfere, interrupt, intervene,… …   Law dictionary

  • defer — Ⅰ. defer [1] ► VERB (deferred, deferring) ▪ put off to a later time; postpone. DERIVATIVES deferment noun deferral noun. ORIGIN Latin differre, from ferre bring, carry . Ⅱ …   English terms dictionary

  • Defer — De*fer , v. i. To put off; to delay to act; to wait. [1913 Webster] Pius was able to defer and temporize at leisure. J. A. Symonds. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Defer — De*fer , v. t. [F. d[ e]f[ e]rer to pay deference, to yield, to bring before a judge, fr. L. deferre to bring down; de + ferre to bear. See {Bear} to support, and cf. {Defer} to delay, {Delate}.] 1. To render or offer. [Obs.] [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • defer to — (someone) to accept the opinion or judgment of someone else. In the end, you must defer to your boss, because the boss is always right …   New idioms dictionary

  • defer — [v1] hold off, put off adjourn, block, delay, detain, extend, give rain check*, hang fire*, hinder, hold up, impede, intermit, lay over, lengthen, obstruct, postpone, procrastinate, prolong, prorogue, protract, put on back burner*, put on hold*,… …   New thesaurus

  • Defer — De*fer , v. i. To yield deference to the wishes of another; to submit to the opinion of another, or to authority; with to. [1913 Webster] The house, deferring to legal right, acquiesced. Bancroft. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • defer to — index acknowledge (verify), comply, concur (agree), hear (give attention to), honor, obey …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»