-
61 consonantique
consonantique kɔ̃sɔnɑ̃tik]adjectivo 2 génerosLINGUÍSTICA consonântico; consonantalsystème consonantiquesistema consonântico -
62 consonantisme
-
63 consonne
[kɔ̃sɔn]Nom féminin consoante feminino* * *consonne kɔ̃sɔn]nome femininoLINGUÍSTICA consoanteconsonne dentaleconsoante dental -
64 constituant
constituant kɔ̃stitɥɑ̃]adjectivoPOLÍTICA constituinteassemblée constituanteassembleia constituintenome masculino1 constituinte (de, de)constituant immédiatconstituinte imediato -
65 contenu
contenu, e[kɔ̃tny]Verbe participe passé → contenirNom masculin conteúdo masculino* * *contenu kɔ̃t(ə)ny]nome masculino1 conteúdole contenu d'une lettreo conteúdo de uma cartatout le contenu de l'encrier s'est répandutodo o conteúdo do tinteiro se espalhousentidofaire une analyse de contenuproceder a uma análise semânticaadjectivo( reprimido) contidoune émotion contenueuma emoção contida -
66 contextuel
contextuel kɔ̃tɛkstɥɛl]adjectivoLINGUÍSTICA contextualsens contextuel d'un textesentido contextual de um texto -
67 cooccurrence
-
68 crase
-
69 défini
défini, e[defini]Adjectif definido(da)* * *défini defini]adjectivodefinido; determinadoLINGUÍSTICA article définiartigo definido -
70 degré
[dəgʀe]Nom masculin grau masculino* * *degré dəgʀe]nome masculinoil fait aujourd'hui 20 degréshoje estão 20 grausl'eau bout à 100 degrésa água ferve a cem grausun angle droit a 90 degrésum ângulo recto tem 90 grausdegré de parentégrau de parentesco3DIREITO (tribunal) degré de juridictiongrau de jurisdiçãoéquation du second degréequação de segundo graudegré de comparaisongrau de comparaçãogradualmentetomar à letraⓘ Não confundir com a palavra portuguesa degrau (marche). -
71 déictique
-
72 dénominatif
dénominatif denɔminatif]nome masculinodenominativoles dénominatifs communsos denominativos comunsadjectivoLINGUÍSTICA denominativoles termes dénominatifsos termos denominativos -
73 dénotation
-
74 dénoter
-
75 dental
-
76 dentale
-
77 dérivation
dérivation deʀivɑsjɔ̃]nome feminino1 derivaçãoELECTRICIDADE circuit en dérivationcircuito em paraleloLINGUÍSTICA dérivation proprederivação própriadérivation régressivederivação regressivamanutenção das derivações e das valetas2 desvio m.la dérivation d'un cours d'eauo desvio de um curso de água -
78 dérivé
[deʀiv]Nom féminin deriva femininoaller à la dérive andar à deriva* * *dérivé deʀive]adjectivoderivadoMATEMÁTICA nombre dérivénúmero derivadoELECTRICIDADE courant dérivécorrente derivadanome masculino1 CIÊNCIAS, LINGUÍSTICA derivadoMATEMÁTICA un dérivé d'un ensembleo derivado de um conjuntole plastique est un dérivé du pétroleo plástico é um derivado do petróleo -
79 désinence
-
80 désinentiel
См. также в других словарях:
lingüística — sustantivo femenino 1. (no contable) Ciencia que trata del estudio científico del lenguaje y de las lenguas: Hace quinto curso de Filología, en la especialidad de Lingüística. lingüística aplicada. lingüística general. lingüística histórica … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
lingüística — s. f. [Linguística] Ciência que se dedica ao estudo das línguas. ‣ Etimologia: francês linguistique ♦ [Brasil] Grafia de linguística antes do Acordo Ortográfico de 1990. ♦ Grafia em Portugal: linguística … Dicionário da Língua Portuguesa
linguistica — /lin gwistika/ s.f. [dal fr. linguistique, der. di linguiste linguista ]. [scienza che studia sistematicamente il linguaggio umano nella totalità delle sue manifestazioni e quindi le lingue come istituti storici e sociali, i loro reciproci… … Enciclopedia Italiana
linguística — |güís| s. f. [Linguística] Ciência que se dedica ao estudo das línguas. ‣ Etimologia: francês linguistique … Dicionário da Língua Portuguesa
Lingüística — Noam Chomsky, lingüista estadounidense, iniciador de la gramática generativa, paradigma dominante en la lingüística moderna en la segunda mitad del siglo XX. La lingüística es el estudio científico tanto de la estructura de las lenguas naturales… … Wikipedia Español
linguistica — lin·guì·sti·ca s.f. 1. CO TS sc.uman. scienza che studia il linguaggio, le lingue e le loro reciproche influenze dal punto di vista teorico e generale, storico e descrittivo 2a. TS sc.uman. il complesso degli studi linguistici di un epoca o di un … Dizionario italiano
Lingüística — ► sustantivo femenino 1 LINGÜÍSTICA Ciencia que estudia el lenguaje y las lenguas. FRASEOLOGÍA lingüística aplicada LINGÜÍSTICA Parte de los estudios lingüísticos que se ocupa de los problemas del lenguaje como medio de relación social, sobre… … Enciclopedia Universal
lingüística — s f Ciencia que estudia la estructura de las lenguas, la manera como se hablan, su historia, su origen y los fenómenos humanos que se manifiestan en ellas: lingüística general, lingüística hispánica, lingüística histórica, lingüística temática … Español en México
linguìstica — (языковедение, языкознание, лингвистика | linguistique | Sprachwissenschaft, Linguistik | philology, linguistics | linguìstica) Наука о языке, особенно о членораздельном (см.) языке. Историческое языковедение или историческая грамматика… … Пятиязычный словарь лингвистических терминов
linguistică — LINGVÍSTI//C că ( ci, ce) Care ţine de lingvistică; propriu lingvisticii. Studiu linguistică. [Sil. lin gvis ] /<fr. linguistique Trimis de siveco, 08.04.2008. Sursa: NODEX LINGUÍSTICĂ s.f. v. lingvistică. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007 … Dicționar Român
lingüística — {{#}}{{LM L45723}}{{〓}} {{[}}lingüística{{]}} ‹lin·güís·ti·ca› {{《}}▍ s.f.{{》}} Véase {{L23932}}{{上}}lingüístico, lingüística{{下}} … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos