-
1 lacinia
I.Lit.:2.sume laciniam atque absterge sudorem tibi,
Plaut. Merc. 1, 2, 16:aliquem lacinia tenere,
id. As. 3, 2, 41:in lacinia servare ex mensa secunda semina,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 7:consurgenti ei primum lacinia obhaesit,
Suet. Ner. 19: togae, id. [p. 1027] Calig. 35; id. Claud. 15.—In gen., a garment (post-class.):B.detraxit umeris laciniam,
Petr. S. 12; App. M. 3, p. 138; 6, p. 174; 11, p. 263; Macr. S. 2, 3; Vulg. Thren. 4, 14 et saep.—Transf.1.Of cattle, the dewlap:2.laciniae dependentes,
Plin. 8, 50, 76, § 202.—A small piece or part:II.porrum et allium serunt in laciniis colligatum,
Plin. 19, 7, 36, § 120:folii,
id. 15, 30, 39, § 130:gregem in lacinias distribuere,
Col. 7, 5, 3.—Hence, also, a small strip or spot of land:quoniam id oppidum velut in lacinia erat,
Plin. 5, 32, 43, § 148; id. 36, 13, 19, § 85.—Trop.: aliquid obtinere laciniā, by the lappet, i. e. hardly, with difficulty, without a firm hold upon it, Cic. de Or. 3, 28, 110. -
2 lacinia
lacinia ae, f [3 LAC-], a lappet, flap, edge, hem: illud genus obtinent, atque id ipsum laciniā, by the hem, i. e. hardly at all.* * *edge/fringe/hem of garment; strip/rag of cloth; fringe/protuberance/border/flap; small group; garments (pl.), dress -
3 attollō (adt-)
attollō (adt-) —, —, ere [ad + tollo], to lift up, raise up, raise, elevate: natum, O.: pallium (i. e. accingere), T.: fracto crure planum, H.: amicum ab humo, V.: oculos humo, O.: oculos contra, i. e. look in the face, O.: mare ventis, Ta.: ad lumina lumen, O.: manūs ad caelum, L.: attolitur unda, V.: capita caelo (of trees), V.: in aegrum se femur, to rise upon, V.: se in auras, O.: fluvio se, out of the river, V.: ex strage se, L.: se ab casu, L.: in caelum attolli, to rise, Ta.: attollit se Lacinia, comes into view, V.—Of buildings, to erect, raise: arcemque attollere tectis, by means of ( high) roofs, V.—To raise, lift up, elevate, exalt: animos. V.: vires in milite, Pr.: ad consulatūs spem animos, L.: alqm praemiis, Ta.: iras, to rise in anger (of a serpent), V.: privati hominis nomen supra principis, Ta.: alcuius progeniem super cunctos, Ta. -
4 nōbilitō
nōbilitō āvī, ātus, āre [nobilis], to make known, render famous, make renowned: disciplinā militari nobilitatus est, N.: post mortem nobilitari: famam, L.: Lacinia templo nobilitata deae, O.— To render notorious: stultum adulescentulum Flagitiis, T.: alcuius nobilitata crudelitas.* * *nobilitare, nobilitavi, nobilitatus Vmake known/noted/renown; render famous/notorious; ennoble; make more majestic -
5 calco
I.In gen.A.Lit. (very freq.; mostly poet. or in post-Aug. prose;B.not in Cic.)' astructos morientum acervos,
Ov. M. 5, 88; 12, 391:calcata vipera,
trodden upon, id. ib. 10, 23; 12, 391;13, 804: alius manum aeger, ut pede ac vestigio Caesaris calcaretur, orabat,
Tac. H. 4, 81:cineres ossaque legionum,
id. ib. 5, 17:calcata lacinia togae,
Suet. Calig. 35: uvam, [p. 268] to tread grapes, Cato, R. R. 112 fin.; Varr. R. R. 1, 54, 2; Ov. M. 2, 29; id. F. 4, 897; Col. 6, 15, 1.— To stamp, beat:in mortario,
Apic. 2, 3:solum ferratis vectibus,
Plin. 36, 23, 52, § 173.—Trop.1.To tread down, to oppress, trample upon (the figure is taken from a victorious warrior who tramples upon his prostrate opponents):2.amorem,
Ov. Am. 3, 11, 5; cf.hostem,
Juv. 10, 86:gentem,
Just. 12, 16, 11:libertas nostra in foro obteritur et calcatur,
Liv. 34, 2, 2:calcatum jus,
Claud. in Eutr. 2, 125.—To scorn, contemn, spurn, despise, abuse:II.insultetque rogis, calcet et ossa mea,
Prop. 2, 8, 20:aliquid quasi fastidiendo calcare,
Quint. 5, 13, 22:calcatum foedus,
Stat. Th. 3, 208.—Esp.A.Of objects in space, to tread, pass over: calcanda semel via leti, * Hor. C. 1, 28, 16; Petr. 118, 5:B.scopulos, litora,
Ov. H. 2, 121:durum aequor,
the frozen sea, id. Tr. 3, 10, 39:campum,
Claud. VI. Cons Hon. 515:calcatos lucos Jovi,
frequented by, Sil. 3, 675.—Of the cock, to tread, Col. 8, 5, 24.—C.In gen., to press close together, to press in:oleas in orculam calcato,
Cato, R. R. 117 fin.:tomentum in culcita,
Varr. L. L. 5, § 167 Müll.; Cato, R. R. 52, 1; 28, 2; Pall. Jan. 20; Plin. 36, 23, 52, § 173; Verg. G. 2, 244. -
6 delaniare
-
7 laciniatim
lăcĭnĭātim, adv. [lacinia], piecemeal, in small divisions, App. M. 8, p. 208, 20, p. 175 Bip. -
8 laciniosus
lăcĭnĭōsus, a, um, adj. [lacinia], full of folds, full of lappets, full of corners, projections, or indentations, indented, jagged (post-Aug.).I.Lit.:II.metatus est Eam (urbem)... ad effigiem Macedonicae chlamydis orbe gyrato laciniosam,
Plin. 5, 10, 11, § 62:corporis laciniosae pomparum et deliciarum ineptiae,
Tert. Cult. Fem. 9:ostrea spondylo brevi, nec fibris lacinioso,
Plin. 32, 6, 21, § 60:folia,
id. 25, 10, 76, § 124.—Trop., qs., impeded, entangled with lappets or fringes; overloaded, redundant:animi imbecillitas,
App. Mag. p. 287, 31:vita et implicita,
Tert. adv. Marc. 4, 29:sermo,
id. Verg. Vel. 4.— Sup.:haec Porphyrius sermone laciniosissimo prosecutus est (al. latissimo),
Hier. in Dan. 11, 22.— -
9 lacus
lăcus, ūs ( gen. laci, Vulg. Dan. 6, 17; 24; id. Jer. 37, 15; Cassiod. Var. 11, 14; dat. and abl. plur. lacis, Anthol. Lat. 5, 71, 10:I.lacibus,
Plin. 23, 1, 20, § 33;usually lacubus,
Ov. M. 12, 278 al.), m. [root lak, to tear; Gr. lakos, lakeros, lakkos; Lat. lacer, lacinia, lacuna, lāma; cf. lacerna; originally any thing hollow, hence].A large vessel for liquids, a basin, tank, tub; esp. a vat into which the wine flowed from the press, Cato, R. R. 25; 67, 2; Col. 12, 18, 3:B.tu quoque devotos, Bacche, relinque lacus,
Tib. 2, 3, 64:de lacubus proxima musta tuis,
Ov. F. 4, 888;a tank of water, in which heated metal was cooled: alii stridentia tingunt Aera lacu,
Verg. G. 4, 173:gelido ceu quondam lamina candens tincta lacu, stridit,
Ov. M. 9, 170:ferrum, igne rubens... lacubus demittit,
id. ib. 12, 278.—Hence,Transf.:II.oratio quasi de musto ac lacu fervida,
i. e. still new, that has not done fermenting, Cic. Brut. 83, 288.—A large body of water which rises and falls (opp. stagnum, a standing pool), a lake, pond:III.agri, aedificia, lacus, stagna,
Cic. Agr. 3, 2, 7:exhalant lacus nebulam,
Lucr. 5, 463:deae, quae illos Hennenses lacus lucosque incolitis,
Cic. Verr. 2, 5, 72, § 188; cf.2, 4, 48, § 107: Averni,
Lucr. 6, 746; Cic. Tusc. 1, 16, 37:Albanus,
id. Div. 1, 44, 100:Fucinus,
Plin. 36, 15, 24, § 124:dicebar sicco vilior esse lacu,
Prop. 2, 14 (3, 6), 12:ad spurcos lacus,
Juv. 6, 603.— Poet., of a river:deinde lacu fluvius se condidit alto Ima petens,
Verg. A. 8, 66; cf. v. 74;of the Styx,
id. ib. 6, 134; 238; 393.—A large reservoir for water, a basin, tank, cistern (of which there were a great number in Rome), Front. 3; 78; Liv. 39, 44; Plin. 36, 15, 24, § 121:IV. a.a furno redeuntes lacuque,
Hor. S. 1, 4, 37.—A place called Lacus: garruli et malevoli supra Lacum, at the pond (perh. Lacus Curtius or Lacus Juturnae), Plaut. Curc. 4, 1, 16.—Prov.:siccus lacus, for something useless,
Prop. 2, 11, 11 (3, 6, 12).—A hole in which lime is slacked, a lime-hole, Vitr. 7, 2, 2.—b.One of the bins or receptacles for pulse in a granary:c. d.sed et lacubus distinguuntur granaria, ut separatim quaeque legumina ponantur,
Col. 1, 6, 14.—The pit, the place of the dead (cf. II. fin. supra):V.salvasti me a descendentibus in lacum,
Vulg. Psa. 29, 4.—For lacunar, a panel in a ceiling (ante-class.): resultant aedesque lacusque, Lucil. ap. Serv. Verg. A. 1, 726. -
10 obhaeresco
ŏb-haeresco, haesi, 3, v. inch. n., to stick fast, remain stuck; in the tempp. perf., to be stuck fast, to cleave or adhere to a thing ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.:II.aurum stirpibus obhaerescit,
App. M. 6, p. 178, 19: ubi in medio nobis equosacer obhaesit Flumine, * Lucr. 4, 420: consurgenti ei primum lacinia obhaesit, * Suet. Ner. 19.— -
11 praependeo
prae-pendĕo, ēre, v. n., to hang before, to hang down in front (class.):ubi tegumenta praependere possent ad defendendos ictus,
Caes. B. C. 2, 9, 3:storias circum turrim praependentes,
id. ib. 2, 9, 5:praependent demissae in pocula sertae,
Prop. 2, 33 (3, 31), 37:barba,
Mart. 9, 48, 4:ancones,
Vitr. 4, 6:lacinia praependens impedit,
App. Mag. p. 286, 21. -
12 pressulus
pressŭlus, a, um, adj. dim. [pressus], somewhat pressed in or compressed (postclass.):ampulla pressula rotunditate,
App. Flor. p. 346, 26.—Hence, adv.: pressŭlē, while pressing on, against, or to one's self (post-class.):filium pressule saviata,
App. M. 4, p. 156, 38:lacinia adhaerens pressule,
closely, id. ib. 10, p. 254, 10. -
13 revimentum
rĕ-vīmentum, i, n. [vieo], a lappet; an edging, fringe (syn. lacinia): (in oratione) omnia, ut in tenui veste, oris detexta et revimentis sint vincta, Fronto Laud. fumi (a little after, laciniam aliquam porrigat).
См. также в других словарях:
lacinia — /la tʃinja/ s.f. [dal lat. lacinia brandello, lembo, frangia ]. 1. (filol.) [parte di opere di autori antichi] ▶◀ [➨ lacerto (3)]. 2. (anat.) [formazione piatta e allungata] ▶◀ frangia … Enciclopedia Italiana
lacinia — (Del lat. lacinĭa, franja, tira). f. Bot. Cada una de las tiras largas y de forma irregular en que se dividen las hojas o los pétalos de algunas plantas … Diccionario de la lengua española
Lacinia — La*cin i*a, n.; pl. L. {Lacini[ae]}. [L., the lappet or flap of a garment.] 1. (Bot.) (a) One of the narrow, jagged, irregular pieces or divisions which form a sort of fringe on the borders of the petals of some flowers. (b) A narrow, slender… … The Collaborative International Dictionary of English
Lacinĭa — (Bot., der Zipfel od. Lappen), jeder durch tiefe Einschnitte entstandener Zacken, der nicht breit u. nicht abgerundet ist. Laciniatus, geschlitzt, mit stumpfen Buchten u. spitzigen Lappen. Lacinulatus, feinschlitzig … Pierer's Universal-Lexikon
Lacinia — LACINIA, æ, ein Beynamen der Juno, welche einen sehr berühmten Tempel sechs tausend Schritte von Krotone, in Italien hatte. Es war bey solchem ein besonderer Hayn, und eine Gegend, die mit lauter hohen Tannen umschlossen war, auf welcher… … Gründliches mythologisches Lexikon
lacínia — s. f. [Botânica] Cada uma das divisões estreitas e profundas das folhas, pétalas, etc … Dicionário da Língua Portuguesa
lacinia — ► sustantivo femenino BOTÁNICA Cada una de las tiras estrechas en que se dividen las hojas o pétalos de algunas plantas. * * * lacinia (del lat. «lacinĭa», franja) f. Bot. Elemento de forma de tira irregular, resultado de la división de una *hoja … Enciclopedia Universal
Lacinia — Die Lacinia (lat. „Zipfel“;[1] Plural Laciniae) ist die innere Kaulade der Maxille der Insekten und gehört damit zu den Mundwerkzeugen. Sie sitzt gemeinsam mit der Galea (äußere Lade) auf dem Stipes auf und dient gemeinsam mit dieser, der… … Deutsch Wikipedia
Lacinia — El término lacinia puede usarse para denominar a cualquiera de los lóbulos del cáliz o de la corola de una flor, y también a las diferentes tiras o segmentos en que están divididas las hojas de algunas plantas. Categoría: Términos botánicos … Wikipedia Español
lacinia — la·cì·nia s.f. 1. OB orlo; frangia 2. TS filol. piccolo frammento di un codice o di un papiro | BU estens., parte minima dell opera di un autore antico giunta sino a noi 3. TS anat. struttura fibrosa o mucosa a forma di frangia 4. TS zool. lobo… … Dizionario italiano
Lacinia — Laci̱nia [aus lat. lacinia, Gen.: laciniae =Fetzen, Zipfel] w; , ...iae: seltene Bez. für: Zipfel, Fimbrie, Franse (z. B. die Fimbrien am Eierstock; Anat.) … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke