-
1 librarius
librarius librarius, ii m переписчик, писец -
2 librārius
librārius adj. [3 liber], of books, belonging to books: scriba, copyist: taberna, bookseller's shop: scriptor, transcriber of books, H.—As subst m., a copyist, scribe, secretary: librum tuis librariis dare: librarii mendum, L.—As subst n., a book-case, book-chest: librarium illud legum vestrarum.* * *Icopyist, secretary; booksellerIIlibraria, librarium ADJIII -
3 librarius
[st1]1 [-] lĭbrārĭus, a, um: relatif aux livres. - libraria taberna: librairie. [st1]2 [-] librārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - copiste, secrétaire. - [abcl]b - Inscr. qui tient des écritures, comptable. - [abcl]c - libraire.[/b] [st1]3 [-] lībrārĭus, a, um: qui pèse une livre. [st1]4 [-] lībrārĭus, ĭi, m.: intendant, distributeur des tâches, celui qui pèse la laine et distribue la tâche aux esclaves.* * *[st1]1 [-] lĭbrārĭus, a, um: relatif aux livres. - libraria taberna: librairie. [st1]2 [-] librārĭus, ĭi, m.: - [abcl][b]a - copiste, secrétaire. - [abcl]b - Inscr. qui tient des écritures, comptable. - [abcl]c - libraire.[/b] [st1]3 [-] lībrārĭus, a, um: qui pèse une livre. [st1]4 [-] lībrārĭus, ĭi, m.: intendant, distributeur des tâches, celui qui pèse la laine et distribue la tâche aux esclaves.* * *I.Librarius, librarii, m. g. Cic. Un escrivain qui escrivoit les livres anciennement, au lieu duquel ont succedé les imprimeurs. C'est aussi un secretaire.II.Librarius, Adiectiuum. Qui appartient à un escrivain, ou imprimeur: vt Librarium atramentum. Plin.III.Librarius, Adiectiuum: vt Libraria frusta. Columel. Pieces pesantes une livre. -
4 librarius
1.lībrārĭus, a, um, adj. [libra].I.Of or containing a pound, of a pound weight (post-Aug.):II.frusta,
Col. 12, 53, 4:as,
Gell. 20, 1, 31.—Subst.A.lībrārĭus, ii, m., a weight, the sixteenth part of a modius, = sextarius: sextarius aequus aequo cum librario siet, sexdecimque librarii in modio sient, Plebisc. ap. Paul. ex Fest. p. 246 Müll.—B.lībrārĭa, ae, f., she that weighed out the wool to the female slaves, a forewoman, head-spinner, called also lanipendia, Juv. 6, 475 (by others referred to 2. librarius); Inscr. Orell. 4212.2.lĭbrārĭus, a, um, adj. [3. liber], of or belonging to books:II.scriba librarius,
a copyist, transcriber of books, Varr. R. R. 3, 2, 14; Cic. Agr. 2, 13, 32:libraria taberna,
a bookseller's shop, Cic. Phil. 2, 9, 21:scriptor,
a transcriber of books, Hor. A. P. 354:atramentum,
ink for writing books, Plin. 27, 7, 28, § 52.—Hence,Subst.A.lĭ-brārĭus, i, m.1.A transcriber of books, a copyist, scribe, secretary, Cic. Agr. 2, 5, 13:2.librum ut tuis librariis daret,
id. Att. 12, 40, 1:librarii mendum,
Liv. 38, 55, 8: legionis, the secretary of the legion, Inscr. ap. Grut. 365, 1; cf. Sen. Contr. 1, 7, 18; Juv. 9, 109.—A bookseller, Sen. Ben. 7, 6, 1; Gell. 5, 4, 2; 18, 4, 1; Sulp. Sev. Dial. 1, 23, 4. —3.(Sc. doctor.) An elementary teacher, Hier. Ep. 107, 4.—B.lĭbrārĭa, ae, f.1.A female scribe:2.(Parcae) utpote librariae Superum archivumque custodes,
Mart. Cap. 1, § 65 (perh. also Juv. 6, 476; cf. sub 1. librarius).—A bookseller's shop; in libraria, ego et Julius Paulus poëta consederamus, Gell. 5, 4, 1:C.quispiam in libraria sedens,
id. 13, 30, 1.—lĭbrārĭum, ii, n., a place to keep books in, a bookcase, bookchest:exhibe librarium illud legum vestrarum,
Cic. Mil. 12, 33:libraria omnia exurerent,
Amm. 29, 2, 4. -
5 librarius
1. librārius, a, um (2. liber), zu den Büchern gehörig, I) adi.: scriba, Buchführer, -halter, Varro r. r. 3, 2, 14. Cic. de lege agr. 2, 32 (vgl. no. II, 1, b): doctor od. magister, Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, *Corp. inscr. Lat. 6, 3413. Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 69 (vgl. no. II, 1, d): sciptor, Bücherabschreiber, Hor. de art. poët. 354: taberna, Buchladen, Cic. Phil. 2, 21: atramentum, Schreibtinte, Plin. 27, 52: scalprum, Federmesser, Suet. Vit. 2, 3. – II) subst.: 1) librārius, iī, m., a) der Abschreiber von Büchern u.a. Schriften, Schreiber, Kopist, Cic. ad Att. 12, 40, 1. Liv. 38, 55, 8. Cic. de lege agr. 2, 13: u. der Schreiber, dem man in die Feder diktierte, Sen. contr. 1, 7, 18: Antonii, Geheimschreiber, Vell. 2, 83, 1: libr. ad manum, Corp. inscr. Lat. 6, 9523: scribae et librarii (Notare) regis, Vulg. Esther 8, 9. – b) der Buchführer, -halter, Rechnungsführer, im Staate, Fest p. 333 (a), 21: beim Heere, Veget. mil. 2, 7: horrei (des Magazins bei der Kohorte), Tarrunt. dig. 50, 6, 7 (6): depositorum (der von den Soldaten niedergelegten Gelder), ibid. – c) der Bücherverkäufer, Buchhändler, Sen. de ben. 7, 6, 1. Gell. 5, 4, 1 u.a. Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – d) (vollst. doctor librarius, s. oben no. I) der Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, Edict. Diocl. 7, 69. Hieron. epist. 107, 4. Porphyr. Hor. ep. 1, 20, 19. – 2) librā-————ria, ae, f., a) die Schreiberin, Abschreiberin, superûm, Mart. Cap. 1. § 65: exceptrices et librariae Iovis, Mythogr. Lat. 3, 6, 23. – b) librāria (sc. taberna) ein Buchladen, apud Sigillaria in libraria considere, Gell. 5, 4, 1: in libraria sedere, Gell. 13, 30 (31), 1. – 3) librārium, iī, n., ein Behältnis für Bücher u. andere Schriften, ein Schriftkasten, librarium illud legum vestrarum, Cic. Mil. 33: libraria omnia (ihre ganze Büchersammlung) exurere, Amm. 29, 2, 4.————————2. lībrārius, a, um (v. libra), I) abwägend, subst., lībrāria, ae, f. (sc. ancilla), die die Wolle den Sklavinnen zuwägt, die Werkmeisterin, sonst lanipendia, Iuven. 6, 476. Corp. inscr. Lat. 6, 8882. – II) ein Pfund schwer, pfündig, frusta, Colum. 12, 53, 5: asses, Gell. 20, 1, 31.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > librarius
-
6 librarius [1]
1. librārius, a, um (2. liber), zu den Büchern gehörig, I) adi.: scriba, Buchführer, -halter, Varro r. r. 3, 2, 14. Cic. de lege agr. 2, 32 (vgl. no. II, 1, b): doctor od. magister, Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, *Corp. inscr. Lat. 6, 3413. Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 69 (vgl. no. II, 1, d): sciptor, Bücherabschreiber, Hor. de art. poët. 354: taberna, Buchladen, Cic. Phil. 2, 21: atramentum, Schreibtinte, Plin. 27, 52: scalprum, Federmesser, Suet. Vit. 2, 3. – II) subst.: 1) librārius, iī, m., a) der Abschreiber von Büchern u.a. Schriften, Schreiber, Kopist, Cic. ad Att. 12, 40, 1. Liv. 38, 55, 8. Cic. de lege agr. 2, 13: u. der Schreiber, dem man in die Feder diktierte, Sen. contr. 1, 7, 18: Antonii, Geheimschreiber, Vell. 2, 83, 1: libr. ad manum, Corp. inscr. Lat. 6, 9523: scribae et librarii (Notare) regis, Vulg. Esther 8, 9. – b) der Buchführer, -halter, Rechnungsführer, im Staate, Fest p. 333 (a), 21: beim Heere, Veget. mil. 2, 7: horrei (des Magazins bei der Kohorte), Tarrunt. dig. 50, 6, 7 (6): depositorum (der von den Soldaten niedergelegten Gelder), ibid. – c) der Bücherverkäufer, Buchhändler, Sen. de ben. 7, 6, 1. Gell. 5, 4, 1 u.a. Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – d) (vollst. doctor librarius, s. oben no. I) der Schreiblehrer, Elementarlehrer, Schulmeister, Edict. Diocl. 7, 69. Hieron. epist. 107, 4. Porphyr. Hor. ep. 1, 20, 19. – 2) librā ria, ae, f., a) die Schreiberin, Abschreiberin, superûm, Mart. Cap. 1. § 65: exceptrices et librariae Iovis, Mythogr. Lat. 3, 6, 23. – b) librāria (sc. taberna) ein Buchladen, apud Sigillaria in libraria considere, Gell. 5, 4, 1: in libraria sedere, Gell. 13, 30 (31), 1. – 3) librārium, iī, n., ein Behältnis für Bücher u. andere Schriften, ein Schriftkasten, librarium illud legum vestrarum, Cic. Mil. 33: libraria omnia (ihre ganze Büchersammlung) exurere, Amm. 29, 2, 4.
-
7 librarius
I a, um [ liber II ]книжный (taberna C; atramentum PM)scriba l. Vr, C или scriptor l. H — переписчикII librārius, ī m. [ liber II ]1) переписчик, писец C, L, Sen etc.2) книгопродавец Sen, AG3) учитель грамоты HierIII lībrārius, a, um [ libra I ]фунтовый, весом в один фунт ( frustum Col) -
8 librarius [2]
2. lībrārius, a, um (v. libra), I) abwägend, subst., lībrāria, ae, f. (sc. ancilla), die die Wolle den Sklavinnen zuwägt, die Werkmeisterin, sonst lanipendia, Iuven. 6, 476. Corp. inscr. Lat. 6, 8882. – II) ein Pfund schwer, pfündig, frusta, Colum. 12, 53, 5: asses, Gell. 20, 1, 31.
-
9 librarius
1) переписчик (1. 49 D. 38, 1. 1. 92 D. 50, 17). 2) бухгалтер, horreorum librarii, et depositorum, et libr. caducorum (1. 6 D. 50, 6).Латинско-русский словарь к источникам римского права > librarius
-
10 scriptor
scriptŏr, ōris, m. [scribo] [st1]1 [-] secrétaire. - Cic. Br. 88 ; de Or. 1, 136 ; Dom. 129. - scriptor librarius, Hor. P. 351: copiste. [st1]2 [-] écrivain, auteur. - Cic. Or. 29 ; Br. 35 ; 205. - bonarum artium scriptores, Cic. de Or. 1. 158: les auteurs qui traitent des belles-lettres. - scriptor artis, Cic. de Or. 1, 91: auteur de traité. --- cf. Cic. de Or. 3, 70. - scriptor legum, Cic. Leg. 2, 63: législateur. - Theophanem, scriptorem rerum suarum, civitate donavit, Cic. Arch. 24: il a gratifié du droit de cité Théophane, historien de ses exploits. - rerum scriptor, Liv. 21, 1, 1: historien. [st1]3 [-] celui qui rédige. - scriptoris voluntas, Cic. Inv. 1, 56: la volonté du rédacteur [d'une loi], de l'auteur. --- cf. Cic. Inv. 1, 69 ; 1, 70.* * *scriptŏr, ōris, m. [scribo] [st1]1 [-] secrétaire. - Cic. Br. 88 ; de Or. 1, 136 ; Dom. 129. - scriptor librarius, Hor. P. 351: copiste. [st1]2 [-] écrivain, auteur. - Cic. Or. 29 ; Br. 35 ; 205. - bonarum artium scriptores, Cic. de Or. 1. 158: les auteurs qui traitent des belles-lettres. - scriptor artis, Cic. de Or. 1, 91: auteur de traité. --- cf. Cic. de Or. 3, 70. - scriptor legum, Cic. Leg. 2, 63: législateur. - Theophanem, scriptorem rerum suarum, civitate donavit, Cic. Arch. 24: il a gratifié du droit de cité Théophane, historien de ses exploits. - rerum scriptor, Liv. 21, 1, 1: historien. [st1]3 [-] celui qui rédige. - scriptoris voluntas, Cic. Inv. 1, 56: la volonté du rédacteur [d'une loi], de l'auteur. --- cf. Cic. Inv. 1, 69 ; 1, 70.* * *Scriptor, scriptoris. Liu. Escrivain de quelque chose que ce soit.\Medosus scriptor, vel librarius. Bud. Qui escript incorrectement.\Scriptor. Cic. Le compositeur de quelque livre, ou composeur et autheur.\Scriptor. Cic. Secretaire.\Scriptor legum. Cic. Legislateur, Qui fait une loy. -
11 libraria
librāria, ae, f., s. 1. librārius u. 2. lībrārius.
-
12 scriba
scrība, ae, m. (scribo), der Schreiber, bes. der beamtete Schreiber, der Sekretär, a) öffentlicher, eine Art Unterbeamter (Schrift- od. Rechnungsführer) im Dienste des Senates u. obrigkeitlicher Personen (Konsuln, Prätoren, Ädilen, Quästoren, Statthalter), die in Rom einen ehrenvollen Stand bildeten, Cic.: scriba aedilicius, Cic.: quaestorius, Suet.: equitum, Eskadronschreiber, Curt. 7, 1, 15: – bei Fürsten, Nep. Eum. 1, 5: regum scribae, Firm. math. 8, 25. p. 233, 20 ed. Basil. – b) bei Privatpersonen, scriba librarius, Varro (sonst bloß librarius gen.): scriba Neronis, Hor.: so auch scriba meus, Cic. ep. 5, 20, 1: scriba ab epistulis, Schreiber, Sekretär, Inscr. Vgl. über die scribae Benecke Cic. Cat. 4, 15. p. 285 sq. Klotz zu Cic. Reden 3, 861 ff.
-
13 libraria
librāria, ae, f., s. 1. librarius u. 2. librarius.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > libraria
-
14 scriba
scrība, ae, m. (scribo), der Schreiber, bes. der beamtete Schreiber, der Sekretär, a) öffentlicher, eine Art Unterbeamter (Schrift- od. Rechnungsführer) im Dienste des Senates u. obrigkeitlicher Personen (Konsuln, Prätoren, Ädilen, Quästoren, Statthalter), die in Rom einen ehrenvollen Stand bildeten, Cic.: scriba aedilicius, Cic.: quaestorius, Suet.: equitum, Eskadronschreiber, Curt. 7, 1, 15: – bei Fürsten, Nep. Eum. 1, 5: regum scribae, Firm. math. 8, 25. p. 233, 20 ed. Basil. – b) bei Privatpersonen, scriba librarius, Varro (sonst bloß librarius gen.): scriba Neronis, Hor.: so auch scriba meus, Cic. ep. 5, 20, 1: scriba ab epistulis, Schreiber, Sekretär, Inscr. Vgl. über die scribae Benecke Cic. Cat. 4, 15. p. 285 sq. Klotz zu Cic. Reden 3, 861 ff. -
15 libraria
lĭbrārĭa, ae, f., v. 1. librarius, II., and 2. librarius, II. B. -
16 scriba
scrība, ae, m. [scribo], a public or official writer, a clerk, secretary, scribe (whereas librarius or scriba librarius denotes a private secretary or amanuensis;2.notarius, a short-hand writer): scribas proprio nomine antiqui et librarios et poëtas vocabant. At nunc dicuntur scribae quidem librarii, qui rationes publicas scribunt in tabulis, etc.,
Fest. p. 333 Müll.:(scribarum) ordo est honestus, quod eorum hominum fidei tabellae publicae periculaque magistratuum committuntur, etc.,
Cic. Verr. 2, 3, 79, § 183; cf. id. ib. 2, 3, 78, § 182; 2, 3, 80, § 184 sq.; 2, 3, 80, § 187; id. Pis. 25, 61; id. Clu. 45, 126; id. Agr. 2, 13, 32 (distinguished from librarii):meus,
id. Fam. 5, 20, 2; Liv. 2, 12; 22, 57; 40, 29; Suet. Claud. 1; 38; id. Vesp. 3; Hor. S. 1, 5, 35; 2, 5, 56; id. Ep. 1, 8, 2 et saep.; cf.also: SCRIBA AB EPISTOLIS LATINIS,
Inscr. Orell. 41; 2437; and:SCRIBA LIBRARIVS,
ib. 1621; 2950 al.—(Eccl. Lat.) A doctor of the Jewish law, one whose duty it was to guard and expound the sacred text, Vulg. 2 Reg. 8, 17; id. Matt. 23, 2 et saep. -
17 scriptor
scriptor, ōris, m. [scribo], one who writes.I.In gen. (acc. to scribo, I.), a writer, scribe, secretary (syn. librarius;II.very rare): addebat etiam, scriptores illos male multatos exisse cum Galbā,
Cic. Brut. 22, 88; cf.:scriptor librarius,
Hor. A. P. 354:ex ejus (Crassi) scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret,
Cic. de Or. 1, 30, 136:(Seneca) advocatis scriptoribus pleraque tradidit, quae, etc.,
Tac. A. 15, 63 fin.; Vulg. Ezech. 9, 2.—In partic. (acc. to scribo, II.).A.One that composes in writing; a writer, composer, author, reporter, narrator, etc. (the ruling signif. of the word; syn. auctor).(α).With gen.:(β).omnium bonarum artium scriptores atque doctores et legendi et pervolutandi,
Cic. de Or. 1, 34, 158:artis,
id. ib. 1, 20, 91; id. Inv. 2, 2, 6; Quint. 9, 4, 96:artium,
id. 7, 7, 1; 7, 7, 8, prooem. §3: quam multos scriptores rerum suarum magnus ille Alexander secum habuisse dicitur,
Cic. Arch. 10, 24; so,rerum scriptor,
an historian, Liv. 21, 1;for which: historiarum,
Juv. 7, 99; Plin. 36, 5, 4, § 36:temporum, Treb. Poll. Trig. Tyr. 18: carminum,
Quint. 1, 5, 11:tragoediarum,
id. 1, 5, 21; 10, 1, 97:veteris comoediae,
id. 10, 1, 9:iamborum,
id. 10, 1, 9; 10, 1, 59:mimorum,
id. 1, 10, 17:Satyrorum,
Hor. A. P. 235:Trojani belli,
id. Ep. 1, 2, 1 et saep.:tuarum rerum domesticos habes et scriptores et nuntios,
reporters, Cic. Fam. 2, 4, 1.—Absol.:B.omne genus scriptorum,
Quint. 1, 4, 4:vetustissimus ille scriptor ac politissimus Lysias,
Cic. Or. 9, 29;so of the same,
id. Brut. 9, 35:quia provenere ibi (sc. Athenis) scriptorum magna ingenia, etc.,
Sall. C. 8, 3: utriusque linguae, in Latin and Greek, Gell. praef. § 4; so of an historian: in tantā scriptorum turbā, Liv. praef. § 2 sq.; Mart. 3, 20, 4 al.; Quint. 3, 4, 1:fere scriptores carmine foedo Splendida facta linunt,
Hor. Ep. 2, 1, 236;so of poets,
id. ib. 2, 1, 62:scriptorum chorus,
id. ib. 2, 2, 77:nobilium scriptorum auditor,
id. ib. 1, 19, 39; id. A. P. 120; 136; Phaedr. 5, 1, 17 al.—Publicists' and jurid. t. t. (acc. to scribo, II. B.), a drawer up, compiler, draughter of any thing.1.Legum (Numa), Cic. Rep. 5, 2, 3:2.legis,
id. Inv. 2, 47, 139.—Alieni testamenti, Suet. Ner. 17.— Absol., Quint. 7, 2, 53; 7, 6, 11. -
18 as
ās, assis m. (gen. pl. ium, у Vr тж. um)1) асс, римск. весовой фунт (libra) = 327,45 г, делившийся на 12 унций (по 27,288 г) (as solidus O, Aus)2) ( первоначально as librarius AG) асс (как монета, денежная единица)heres ex asse M, Q, CJ — полный наследник (ex dodrante 3/4 наследства, ex semisse половины и т. д.)in assem Col, CJ, in asse Col и ex asse Col, CJ — целиком, полностьюtotus as meus Dig — всё моё состояние; первоначальная стоимость асса упала к 1 в. до н. э. до 3— 4% номинальной и стала синонимом «ломаного гроша»non assis facere или unius assis aestimare погов. Ctl — не ставить ни в грошad assem H, PJ — до (последней) копейкиab asse crevit Pt — он начал с гроша (прежде, чем разбогател)3) редко ас, мера длины Col и поверхности Col, PM -
19 libraria
-
20 librariolus
См. также в других словарях:
LIBRARIUS — apud Mart. l. 4. Epigr. 91. cuius Epagraphe ad Librum. v. 8. Iam Librarius hoc et ipse dicit! Ohe iam satis est, ohe libelle: est qui libros transcribit, quod ministerium, ante Typographiam. repertam, frequens ac nobile fuit. Nominis etymon habes … Hofmann J. Lexicon universale
Librarius — (lat.), 1) der sich mit Büchern beschäftigt; 2) Bücherabschreiber, Freigelassener od. Sklav, welcher für seinen Herrn dessen Geisteswerke, Briefe, Rechnungen etc. nieder od. andere Schriften abschrieb; 3) Bücherabschreiber für Buchhändler u. 4)… … Pierer's Universal-Lexikon
Librarĭus — (lat.), im alten Rom Bücherabschreiber, Sekretär, Kopist, Bücherverkäufer; im Mittelalter Bücherverleiher, Buchhändler (vgl. Buchhandel, S. 542) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Librarius — Librarĭus (lat.), Bücherabschreiber; Buchhändler … Kleines Konversations-Lexikon
Librarius — Librarius, lat., bei den Römern ein Sklave oder Freigelassener, der die Geisteswerke seines Herrn abschrieb … Herders Conversations-Lexikon
Librarius — Li|bra|ri|us, der; , ...rii [lat. librarius, Substantivierung von: librarius = zu den Büchern gehörend, Buch , zu: liber (Gen.: libri) = Buch]: (im alten Rom) Bücherabschreiber [u. Buchhändler] … Universal-Lexikon
Librarius — Li|bra|ri|us* der; , ...rii <aus gleichbed. lat. librarius zu liber, Gen. libri »Buch« u. ↑...arius> Buchhändler im Rom der Antike u. im Mittelalter … Das große Fremdwörterbuch
librarius — (Roman law.) A transcriber of books; a copyist; an amanuensis … Ballentine's law dictionary
Eleutherodactylus librarius — Pristimantis librarius Pristimantis librarius … Wikipédia en Français
Pristimantis librarius — Pristimantis librarius … Wikipédia en Français
Pristimantis librarius — Pristimantis librarius … Wikipédia en Français