Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

lībertīna

  • 1 libertina

    lībertīna, ae f.

    Латинско-русский словарь > libertina

  • 2 lībertīna

        lībertīna ae, f    [libertinus], a freedwoman: libertinam ducere uxorem: merx Libertinarum, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > lībertīna

  • 3 libertina

    lībertīna, ae, v. 1. libertinus, II. B.

    Lewis & Short latin dictionary > libertina

  • 4 libertinus

    1.
    lībertīnus, a, um, adj. [libertus], of or belonging to the condition of a freedman (opp. ingenuus, of the condition of a freeborn person; cf. in the foll. the passage Tac. A. 15, 57, and under II. A. the passage from Gai. Inst. 1, 10 and 11):

    homo liber, qui se vendidit, manumissus non ad suum statum revertitur, quo se abdicavit, sed efficitur libertinae condicionis,

    enters into the condition of a freedman, becomes a freedman, Dig. 1, 5, 21:

    in classem mille socii navales cives Romani libertini ordinis scribi jussi,

    Liv. 43, 12, 9; 42, 27, 3 (for which:

    navales socii cives Romani, qui servitutem servissent,

    id. 40, 18, 7); Suet. Gram. 18:

    Atilius quidam libertini generis,

    Tac. A. 4, 62; 2, 85; Suet. Aug. 44:

    libertinus homo,

    a freedman, Cic. Balb. 11, 28; id. Cat. 3, 6, 14; id. Verr. 2, 1, 47, § 124; cf.:

    mulieris libertinae sermo,

    of a freedwoman, Liv. 39, 13, 2:

    libertina mulier,

    Tac. A. 15, 57; Suet. Calig. 16:

    ut me libertino patre natum,

    of a father who was a freedman, Hor. S. 1, 6, 6;

    so,

    id. ib. 45; 46; id. Ep. 1, 20, 20:

    sunt etiam libertini optimates,

    Cic. Sest. 45, 97:

    miles,

    Suet. Aug. 25:

    plebs,

    Plin. 14, 4, 5, § 48:

    opes,

    Mart. 5, 13, 6:

    homines libertini ordinis,

    Gell. 5, 19, 12.—Hence,
    II.
    Subst.
    A.
    lībertīnus, i, m., a freedman (in reference to his status in society or the state;

    whereas a freedman was called libertus in reference to the manumitter): qui servus est, si manumittatur, fit libertinus,

    Quint. 5, 10, 60; cf.:

    servus cum manumittitur, libertinus: addictus recepta libertate ingenuus,

    id. 7, 3, 27:

    liberorum hominum alii ingenui sunt, alii libertini. Ingenui sunt, qui liberi nati sunt: libertini sunt, qui ex justa servitute manumissi sunt,

    Gai. Inst. 1, §§ 10 and 11; Plaut. Poen. 4, 2, 10:

    sed ita pars libertinorumst, nisi patrono qui advorsatust, ni illi offecit, etc.,

    id. Pers. 5, 2, 57:

    Ti. Gracchus libertinos in urbanas tribus transtulit,

    Cic. de Or. 1, 9, 38; id. Phil. 3, 6 fin.:

    libertini centuriati,

    Liv. 10, 21, 4:

    libertinis detrahenda est auctoritas,

    Quint. 11, 1, 88:

    neminem libertinorum adhibitum ab eo cenae,

    Suet. Aug. 74:

    primus omnium libertinorum scribere' historiam orsus,

    id. Rhet. 3:

    quae deberetur cuidam libertino, clienti tuo,

    id. Caes. 2; cf. id. Claud. 26; Hor. S. 2, 3, 281:

    unde Mundior exiret vix libertinus honeste,

    id. ib. 2, 7, 12:

    libertinis nullo jure uti praetextis licebat,

    Macr. S. 1, 6, 13.—
    2.
    Transf., the son of a freedman, opp. libertus, the freedman himself (only acc. to a statement of Suetonius and of Isidore; v. the foll.):

    ignarus, temporibus Appii et deinceps aliquandiu libertinos dictos non ipsos, qui manumitterentur, sed ingenuos ex his procreatos,

    Suet. Claud. 24:

    libertorum filii apud antiquos libertini appellabantur, quasi de libertis nati. Nunc vero libertinus aut a liberto factus aut possessus,

    Isid. Orig. 9, 4, 47: libertinos ab ingenuis adoptari jure posse, Mas. Sab. ap. Gell. 5, 19, 11.—
    B.
    lībertīna, ae, f., a freedwoman, Plaut. Mil. 4, 1, 16:

    ingenuamne an libertinam?

    id. ib. 3, 1, 189:

    amore libertinae perinfamis,

    Suet. Vit. 2:

    aulica,

    id. Oth. 2; Gai. Inst. 3, § 51:

    tutior merx est Libertinarum,

    Hor. S. 1, 2, 48:

    Myrtale,

    id. C. 1, 33, 15:

    Phryne,

    id. Epod. 14, 15:

    libertinas ducere,

    Ulp. Fragm. 13, 1:

    libertinae quae longa veste uterentur,

    Macr. S. 1, 6, 13.
    2.
    lībertīnus, i, v. 1. libertinus, II. A.

    Lewis & Short latin dictionary > libertinus

  • 5 libertinus

    lībertīnus, a, um (libertus), zu der Zahl und dem Stande der Freigelassenen gehörig, plebs, Plin.: condicio, ICt. – dah. homo libertinus u. subst. bl. lībertīnus, ī, m., der Freigelassene (in bezug auf seinen Stand und seine Stellung im Staate; vgl. libertus), Komik., Cic. u.a.: libertino patre ortus, Liv. epit.: patre libertino humili fortunā ortus, Liv.: quid est enim eques Romanus aut libertinus aut servus? Sen. – lībertīna, ae, f., die Freigelassene, Plaut., Hor. u. Suet. – Zur Zeit des Appius Klaudius, 307 v. Chr., u. noch eine geraume Zeit nachher bedeutete libertinus den Sohn eines Freigelassenen, und erst der Enkel eines Freigelassenen hatte die ingenuitas. Unter den Kaisern aber waren Söhne der Freigelassenen gleich ingenui, und die Freigelassenen selbst hatten die libertinitas, s. Suet. Claud. 24, 1.

    lateinisch-deutsches > libertinus

  • 6 Tyndareus

    Tyndareus, eī, m. (Τυνδάρεος; Nbf. Tyndarus, ī, m., Lact. 1, 10, 11), Tyndareus, Sohn des Öbalus, König von Sparta, nach seiner Vertreibung aus Sparta Gemahl der Leda, Vater des Kastor und Pollux, der Helena u. Klytämnestra, Cic. de fato 34. Ov. her. 8, 31. Serv. Verg. Aen. 2, 601: Tyndarei gener, v. Agamemnon (dem Gemahle der Klytämnestra), Ov. Iv. 352. – Dav.: A) Tyndaridēs, ae, Akk. ēn, m. (Τυνδαρίδης), der Tyndaride (= der männliche Nachkomme des Tyndareus), v. Kastor u. Pollux, Tyndaridae, Cic., od. Tyndaridae gemini od. fratres, Ov. – fortissima Tyndaridarum, die wackerste aus dem Geschlechte der Tyndariden, die leibhaftige Klytämnestra (v. einer Libertina), Hor. sat. 1, 1, 100. – B) Tyndaris, idis od. idos, Akk. ida, f. (Τυνδαρίς), die Tyndaride (= Tochter des Tyndareus), Lacaena, Helena, Verg. Aen. 2, 601: u. so von der Helena, Verg. Aen. 2, 569 (Akk. -ida). Ov. art. am. 1, 746 (Vok. -i); her. 16 (17), 118 (Genet. -idis): v. der Klytämnestra, Ov. art. am. 2, 408; trist. 396 (Genet. -idos). – C) Tyndarius, a, um, tyndarisch, fratres, Kastor u. Pollux, Val. Flacc. 1, 57. – Plur., Tyndariī, ōrum, m., poet. = Spartaner, Sil. 15, 320.

    lateinisch-deutsches > Tyndareus

  • 7 vicinia

    vīcīnia, ae, f. (vicinus), die Nachbarschaft, I) eig. u. meton.: 1) eig.: urbis, Colum.: Persidis, Verg.: deversorii, Curt.: in nostra vicinia, Cic. – Genet. viciniae partit., proxumae viciniae habitat, Plaut.: quandam vidi virginem hic viciniae, Ter.: commigravit huc viciniae, Ter. Vgl. Brix Plaut. mil. 270. Meißner Ter. Andr. 70. Spengel Krit. Anh. zu Ter. Andr. 70. p. 150. – 2) meton., die Nachbarschaft = die Nachbarn, falsus clamor viciniae, Val. Max.: Osca, die benachbarten Osker, Vell.: Hispala ex Aventino libertina non ignota viciniae, Liv.: funus laudet vicinia, Hor.: ne inquietaretur, viciniae silentium per milites indicere solebat, Suet. – II) bildl.: 1) die Nähe, mortis, Petron. 115, 3 u. Eccl.: mortem in vicinia videre, Sen. – 2) die Verwandtschaft mit etw., Ähnlichkeit, est quaedam virtutum vitiorumque vicinia, Quint.: est huic tropo quaedam cum synecdoche vicinia, Quint.

    lateinisch-deutsches > vicinia

  • 8 libertinus

    lībertīnus, a, um (libertus), zu der Zahl und dem Stande der Freigelassenen gehörig, plebs, Plin.: condicio, ICt. – dah. homo libertinus u. subst. bl. lībertīnus, ī, m., der Freigelassene (in bezug auf seinen Stand und seine Stellung im Staate; vgl. libertus), Komik., Cic. u.a.: libertino patre ortus, Liv. epit.: patre libertino humili fortunā ortus, Liv.: quid est enim eques Romanus aut libertinus aut servus? Sen. – lībertīna, ae, f., die Freigelassene, Plaut., Hor. u. Suet. – Zur Zeit des Appius Klaudius, 307 v. Chr., u. noch eine geraume Zeit nachher bedeutete libertinus den Sohn eines Freigelassenen, und erst der Enkel eines Freigelassenen hatte die ingenuitas. Unter den Kaisern aber waren Söhne der Freigelassenen gleich ingenui, und die Freigelassenen selbst hatten die libertinitas, s. Suet. Claud. 24, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > libertinus

  • 9 Tyndareus

    Tyndareus, eī, m. (Τυνδάρεος; Nbf. Tyndarus, ī, m., Lact. 1, 10, 11), Tyndareus, Sohn des Öbalus, König von Sparta, nach seiner Vertreibung aus Sparta Gemahl der Leda, Vater des Kastor und Pollux, der Helena u. Klytämnestra, Cic. de fato 34. Ov. her. 8, 31. Serv. Verg. Aen. 2, 601: Tyndarei gener, v. Agamemnon (dem Gemahle der Klytämnestra), Ov. Iv. 352. – Dav.: A) Tyndaridēs, ae, Akk. ēn, m. (Τυνδαρίδης), der Tyndaride (= der männliche Nachkomme des Tyndareus), v. Kastor u. Pollux, Tyndaridae, Cic., od. Tyndaridae gemini od. fratres, Ov. – fortissima Tyndaridarum, die wackerste aus dem Geschlechte der Tyndariden, die leibhaftige Klytämnestra (v. einer Libertina), Hor. sat. 1, 1, 100. – B) Tyndaris, idis od. idos, Akk. ida, f. (Τυνδαρίς), die Tyndaride (= Tochter des Tyndareus), Lacaena, Helena, Verg. Aen. 2, 601: u. so von der Helena, Verg. Aen. 2, 569 (Akk. -ida). Ov. art. am. 1, 746 (Vok. -i); her. 16 (17), 118 (Genet. -idis): v. der Klytämnestra, Ov. art. am. 2, 408; trist. 396 (Genet. -idos). – C) Tyndarius, a, um, tyndarisch, fratres, Kastor u. Pollux, Val. Flacc. 1, 57. – Plur., Tyndariī, ōrum, m., poet. = Spartaner, Sil. 15, 320.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tyndareus

  • 10 vicinia

    vīcīnia, ae, f. (vicinus), die Nachbarschaft, I) eig. u. meton.: 1) eig.: urbis, Colum.: Persidis, Verg.: deversorii, Curt.: in nostra vicinia, Cic. – Genet. viciniae partit., proxumae viciniae habitat, Plaut.: quandam vidi virginem hic viciniae, Ter.: commigravit huc viciniae, Ter. Vgl. Brix Plaut. mil. 270. Meißner Ter. Andr. 70. Spengel Krit. Anh. zu Ter. Andr. 70. p. 150. – 2) meton., die Nachbarschaft = die Nachbarn, falsus clamor viciniae, Val. Max.: Osca, die benachbarten Osker, Vell.: Hispala ex Aventino libertina non ignota viciniae, Liv.: funus laudet vicinia, Hor.: ne inquietaretur, viciniae silentium per milites indicere solebat, Suet. – II) bildl.: 1) die Nähe, mortis, Petron. 115, 3 u. Eccl.: mortem in vicinia videre, Sen. – 2) die Verwandtschaft mit etw., Ähnlichkeit, est quaedam virtutum vitiorumque vicinia, Quint.: est huic tropo quaedam cum synecdoche vicinia, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vicinia

  • 11 libertinus

    1) (subst.) вольноотпущенник в смысле его юридического состояния;

    libertina, вольноотпущенница (1. 5 pr. l. 6 D. 1, 5. 1. 8 C. 7, 14. tit. I. 1, 5. 1. 6 D. 40, 10. 1. 23. cf. 1. 27. 31. 58 D. 23, 2. 1. 42 § l. cf. l. 32. 34 § 3 eod.); тк. в знач. libertus (1. 16 D. 1, 18. 1. 37 pr. D. 38, 1. 1. 5 pr. 1. 28 D. 38, 2);

    cp. Gai. I. 10. 47. 164. 167. III. 39. 76. Libertinitas, юридическое состояние вольноотпущенника, ex libertinitate ingenuum se dicere, in ingenuitatem se defendere etc. (см. ingenuus); (1. 13 C. 7, 14);

    quaestio de lib. (1. 32 § 7 D. 4, 8);

    libertinitatis causa (1. 5 C. 3, 22);

    conditio (1. un. C. 10, 56).

    2) (adi.) касающийся вольноотпущенников, libert. conditionis effici, constitui (1. 21 D. 1, 5. 1. 2 C. 7, 20. 1. 4 C. 6, 7. 1. un C. 9, 21. 1. 11 D. 28, 8);

    libert. mater (1. 9 C. 7, 14);

    progenies (1. 3 C. 8, 52).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > libertinus

  • 12 lībertīnus

        lībertīnus adj.    [libertus], of the condition of a freedman: ordo, L.: homo, a freedman: mulier, of a freedwoman, L.: libertino patre natus, H.— As subst m., a freedman: libertini filius: libertini centuriati, L.
    * * *
    I
    libertina, libertinum ADJ
    II

    Latin-English dictionary > lībertīnus

  • 13 vīcīnia

        vīcīnia ae, f    [vicinus], neighborhood, nearness, vicinage, vicinity: commigravit huc viciniae, T.: inde in viciniā nostrā Averni lacus: vicinia Persidis, V.—A neighborhood, neighbors: libertina, non ignota viciniae, L.: funus Egregie factum laudet vicinia, H.
    * * *
    neighborhood, nearness

    Latin-English dictionary > vīcīnia

  • 14 igitur

    ĭgĭtur, conj. [pronom. stem i- of is; suffix -ha (-dha); Gr. -tha; Sanscr. -iha, here; -tur, = -tus (Sanscr. -tas), as in penitus, antiquitus, etc., from thence], introduces an inference or deduction, then, therefore, thereupon, accordingly, in these circumstances (in class. prose usu. placed after the first word of the clause; cf. below, III.; syn.: itaque, ergo; cf.: eo, ideo, idcirco, propterea; quamobrem, quare, etc.).
    I.
    In gen. (rare):

    SI. IN. IVS. VOCAT. NI. IT. ANTESTATOR. IGITVR EM. CAPITO, Fragm. XII. Tab.: mox magis, cum otium mihi et tibi erit, igitur tecum loquar,

    Plaut. Cas. 2, 2, 39:

    quando habebo, igitur rationem mearum fabricarum dabo,

    id. Mil. 3, 1, 177; id. Bacch. 3, 4, 17:

    cetera consimili mentis ratione peragrans, Invenies igitur multarum semina rerum Corpore celare, etc.,

    Lucr. 2, 677.—
    II.
    In partic.
    A.
    Pleon., with tum, deinde, or demum, then at length, then certainly, then first:

    ubi emeritum'st stipendium, igitur tum Specimen cernitur, quo eveniat aedificatio,

    Plaut. Most. 1, 2, 51:

    tum igitur tibi aquae erit cupido,

    id. Trin. 3, 2, 50:

    igitur tum accedam hunc, quando quid agam invenero,

    id. Most. 3, 1, 159:

    post id igitur deinde faciam palam,

    id. Stich. 1, 2, 29:

    miserumst opus, igitur demum fodere puteum, ubi sitis fauces tenet,

    id. Most. 2, 1, 32:

    igitur demum omnes scient quae facta,

    id. Am. 1, 2, 11; 1, 1, 145:

    post igitur demum faciam ut res flat palam,

    id. ib. 3, 1, 16:

    demum igitur, quom seis jam senex, tum in otium te conloces, etc.,

    id. Merc. 3, 2, 9.—
    B.
    In drawing a logical conclusion (but not with et, atque, que; v. Krebs, Antibarb. p. 540), therefore, accordingly, consequently: St. Ligna hic apud nos nulla sunt. Co. Sunt asseres. St. Sunt pol. Co. Sunt igitur ligna, Plaut. Aul. 2, 6, 8:

    si enim est aliquid in rerum natura, quod hominis mens, quod ratio, quod vis, quod potestas humana efficere non possit, est certe id, quod illud efficit, homine melius. Atqui res caelestes omnesque eae, quarum est ordo sempiternus, ab homine confici non possunt. Est igitur id, quo illa conficiuntur, homine melius,

    Cic. N. D. 2, 6, 16: quid ergo haec ab illa conclusione differt, Si mentiris, mentiris;

    mentiris autem, mentiris igitur?

    id. Ac. 2, 30, 96; id. Tusc. 4, 17, 40: quodsi melius geruntur, quae consilio, quam quae sine consilio administrantur;

    nihil autem omnium rerum melius quam omnis mundus administratur: consilio igitur mundus administratur, Quint 5, 14, 9: quod cum ita sit, certe nec secerni nec dividi nec discerpi nec distrahi potest, ne interire quidem igitur,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; cf. id. ib. 1, 34, 82; 1, 36, 88: sequitur, ut nihil paeniteat, nihil desit, nihil obstet: ergo omnia profluenter, absolute, prospere;

    igitur beate,

    id. ib. 5, 18, 53; so,

    corresp. with ergo,

    id. Lael. 14 fin., and 15 init.:

    atqui falsum quod est, id percipi non potest, ut vobismet ipsis placet. Si igitur memoria perceptarum comprehensarumque rerum est: omnia, etc.,

    id. Fin. 2, 33, 106.—
    C.
    In consecutive interrogations, then:

    dolor igitur, id est summum malum, metuetur semper, etiam si non aderit: jam enim adesse poterit. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

    Cic. Fin. 2, 28, 92; cf.:

    utrum igitur hactenus satis est?

    id. Top. 4, 25:

    in quo igitur loco est? credo equidem in capite,

    id. Tusc. 1, 29, 70:

    ubi igitur locus fuit errori deorum?

    id. N. D. 3, 31, 76:

    possumusne igitur in Antonii latrocinio aeque esse tuti?

    id. Phil. 12, 12, 27; cf.:

    totiesne igitur sententiam mutas?

    id. Att. 8, 14, 2:

    cur has igitur sibi tam graves leges imposuerit, cum? etc.,

    id. Ac. 2, 8, 23.—In ironical or sarcastic interrog. clauses:

    igitur hocine est amare? arare mavelim quam sic amare,

    Plaut. Merc. 2, 3, 20:

    dicet aliquis: Haec igitur est tua disciplina? sic tu instituis adulescentes?

    Cic. Cael. 17, 39; id. Fam. 9, 10, 2:

    id indigne ferens ille: Hunc igitur, regem agnoscimus, inquit?

    Curt. 6, 11, 23:

    quin igitur ulciscimur Graeciam et urbi faces subdimus?

    id. 5, 7, 4; cf. id. 10, 6, 23.—
    D.
    In resuming an interrupted thought:

    cum Q. Metellus L. F. causam de pecuniis repetundis diceret, ille, ille vir, cui patriae salus dulcior quam conspectus fuit, qui de civitate decedere quam de sententia maluit: hoc igitur causam dicente, cum, etc.,

    Cic. Balb. 5, 11; id. Off. 1, 2, 6; id. Tusc. 1, 13, 30; id. Brut. 48, 177 al.—Esp. after a parenthesis: recta effectio (katorthôsin enim ita appello, quoniam rectum factum katorthôma) recta igitur effectio crescendi accessionem nullam habet, Cic. Fin. 3, 14, 45; 2, 22, 74:

    scripsi etiam (nam etiam ab orationibus dijungo me fere, etc.) scripsi igitur Aristotelio more, etc.,

    id. Fam. 1, 9, 23:

    tu enim sapienter (nunc demum enim rescribo iis litteris, quas mihi misisti convento Antonio Tiburi) sapienter igitur, quod manus dedisti, etc.,

    id. Att. 16, 3, 1:

    rerum autem cognitiones (quas vel comprehensiones vel perceptiones appellemus licet) has igitur ipsas propter se asciscendas arbitramur,

    id. Fin. 3, 5, 18; 2, 33, 107; 4, 14, 38; Sall. C. 54 init.; Curt. 3, 2, 2; Nep. Thras. 4, 3.—
    E.
    In emphatically repeating a word or thought:

    quae mihi omnia grata sunt, de L. Mescinio gratissimum... id igitur—puto enim etiam atque etiam mihi dicendum esse—velim existimes mihi te fecisse gratissimum,

    Cic. Fam. 13, 28 a, 1:

    ea vis, ea igitur ipsa, quae, etc.,

    id. Mil. 31, 84.—
    F.
    In returning to or summing up a preceding train of thought, I say then, so then, as I was saying, in short: ut cum videmus speciem primum candoremque caeli;

    deinde conversionis celeritatem tantam, quantam, etc.... tum vicissitudines dierum ac noctium... tum globum terrae eminentem e mari... tum multitudinem pecudum... hominemque ipsum... atque hominis utilitati agros omnes ac maria parentia: haec igitur et alia innumerabilia cum cernimus, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 28, 70; id. Cat. 4, 11, 23; id. Fam. 13, 1, 3; id. de Or. 2, 25, 105 al.—
    G.
    To introduce a special amplification of a thought previously introduced in general terms, then:

    de hominibus dici non necesse est. Tribus igitur modis video, etc.,

    Cic. Fin. 1, 20, 66; id. Brut. 32, 122:

    quoniam pluribus modis accipi solet, non equidem in omnes eam particulas secabo, sed maxime necessarias attingam. Est igitur unum genus, etc.,

    Quint. 8, 3, 63:

    ut igitur ante meridiem discesserunt, etc.,

    Cic. de Or. 3, 5, 17:

    sit igitur (ut supra significavi) divisio rerum plurium in singulas, partitio singularum in partes discretus ordo,

    Quint. 7, 1. 1:

    prima est igitur amplificandi vel minuendi species,

    id. 8, 4, 1 (v. also III. A. below).—
    III.
    Position.
    A.
    Sometimes igitur begins a sentence (in Cic. only in sense last described, II. E. above; freq. in Sall., Tac., Curt., and Liv.;

    v. Zumpt, Gram. § 357): nunc juris principia videamus. Igitur doctissimis viris proficisci placuit a lege, etc.,

    Cic. Leg. 1, 6, 18:

    igitur his genus, aetas, eloquentia prope aequalia fuere,

    Sall. C. 54, 1; 46, 3; Quint. 1, 1, 1: de quo, quia nunc primum oblatus est, pauca repetam:

    nam et ipse pars Romanarum cladium erit. Igitur matre libertina ortus, etc.,

    Tac. A. 15, 72; 1, 31.—
    B.
    Igitur is sometimes placed after several words:

    referamus nos igitur ad eum quem volumus incohandum,

    Cic. Or. 9, 33:

    eamne rationem igitur sequare?

    id. Fin. 2, 23, 76:

    quid dicis igitur?

    id. Tusc. 1, 6, 12; cf.:

    quid me igitur mones?

    id. Div. 2, 64, 132:

    paria sunt igitur,

    id. Fin. 4, 27, 75; cf.:

    videndum est igitur,

    id. Off. 1, 14, 43:

    hujus quoque igitur criminis, te accusante, mentio nulla fiet,

    id. Div. in Caecil. 10, 32:

    huic homini parcetis igitur?

    id. Verr. 2, 1, 32, § 81:

    in hominem dicendum est igitur,

    id. Fl. 10, 23:

    hi autem non sunt: ne Nymphae quidem deae igitur?

    id. N. D. 3, 17, 43; cf.:

    ne in animo quidem igitur sensus remanet,

    id. Tusc. 1, 34, 82:

    ille mihi videtur igitur vere augurari,

    id. Div. 1, 15, 27:

    quae est melior igitur in hominum genere natura?

    id. Tusc. 1, 14, 32:

    quid tibi negoti est meae domi igitur?

    Plaut. Ep. 3, 4, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > igitur

  • 15 internuntia

    I.
    in-ternuntĭus, i, m. (class.):

    egone ut ad te ab libertina esse auderem internuntius?

    Plaut. Mil. 4, 1, 16:

    internuntiis ultro citroque missis,

    Caes. B. C. 1, 20:

    totius internuntius et minister rei,

    Liv. 33, 28:

    pacis,

    Curt. 8, 2, 14; Cic. Verr. 2, 5, 6:

    inter absentes negotia contrahuntur, veluti per epistulam aut per internuntium,

    Gai. Inst. 3, 136.—

    The augurs are called Jovis interpretes internuntiique,

    Cic. Phil. 13, 5.—
    II.
    internuntĭa, ae, f.:

    aves internuntiae Jovis,

    Cic. Div. 2, 34; Plaut. Mil. 4, 1, 39:

    columbae internuntiae fuere,

    Plin. 10, 37, 53, § 110:

    Judaea, summi fida internuntia caeli,

    Juv. 6, 545.—
    III.
    internuntĭum, i, n., a medium, means:

    ea, quae sunt internuntia sentiendi,

    the organs of sense, App. Dogm. Plat. 1, p. 10, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > internuntia

  • 16 internuntium

    I.
    in-ternuntĭus, i, m. (class.):

    egone ut ad te ab libertina esse auderem internuntius?

    Plaut. Mil. 4, 1, 16:

    internuntiis ultro citroque missis,

    Caes. B. C. 1, 20:

    totius internuntius et minister rei,

    Liv. 33, 28:

    pacis,

    Curt. 8, 2, 14; Cic. Verr. 2, 5, 6:

    inter absentes negotia contrahuntur, veluti per epistulam aut per internuntium,

    Gai. Inst. 3, 136.—

    The augurs are called Jovis interpretes internuntiique,

    Cic. Phil. 13, 5.—
    II.
    internuntĭa, ae, f.:

    aves internuntiae Jovis,

    Cic. Div. 2, 34; Plaut. Mil. 4, 1, 39:

    columbae internuntiae fuere,

    Plin. 10, 37, 53, § 110:

    Judaea, summi fida internuntia caeli,

    Juv. 6, 545.—
    III.
    internuntĭum, i, n., a medium, means:

    ea, quae sunt internuntia sentiendi,

    the organs of sense, App. Dogm. Plat. 1, p. 10, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > internuntium

  • 17 internuntius

    I.
    in-ternuntĭus, i, m. (class.):

    egone ut ad te ab libertina esse auderem internuntius?

    Plaut. Mil. 4, 1, 16:

    internuntiis ultro citroque missis,

    Caes. B. C. 1, 20:

    totius internuntius et minister rei,

    Liv. 33, 28:

    pacis,

    Curt. 8, 2, 14; Cic. Verr. 2, 5, 6:

    inter absentes negotia contrahuntur, veluti per epistulam aut per internuntium,

    Gai. Inst. 3, 136.—

    The augurs are called Jovis interpretes internuntiique,

    Cic. Phil. 13, 5.—
    II.
    internuntĭa, ae, f.:

    aves internuntiae Jovis,

    Cic. Div. 2, 34; Plaut. Mil. 4, 1, 39:

    columbae internuntiae fuere,

    Plin. 10, 37, 53, § 110:

    Judaea, summi fida internuntia caeli,

    Juv. 6, 545.—
    III.
    internuntĭum, i, n., a medium, means:

    ea, quae sunt internuntia sentiendi,

    the organs of sense, App. Dogm. Plat. 1, p. 10, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > internuntius

  • 18 vicinia

    vīcīnĭa, ae, f. [vicinus], neighborhood, nearness, vicinage, vicinity.
    I.
    Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose;

    but cf. vicinitas): proximae viciniae habitat,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 27:

    hic proximae viciniae,

    id. Mil. 2, 3, 2:

    mulier quaedam commigravit huc viciniae,

    Ter. And. 1, 1, 43:

    hic viciniae,

    id. Phorm. 1, 2, 45: inde in viciniā nostra Averni lacus, * Cic. Tusc. 1, 16, 37:

    in viciniā urbis,

    Col. 7, 3, 13:

    pharetratae vicinia Persidis,

    Verg. G. 4, 290:

    mons elatus super nubila atque in viciniam lunaris circuli,

    Plin. 5, 1, 1, § 7:

    mortis,

    proximity, Petr. 93: mortem in viciniā videre, Sen. ap. Lact. 6, 17 fin. —
    B.
    Transf., concr., neighborhood, i. q. neighbors (freq. but not ante-Aug.; cf.

    vicinitas): libertina, non ignota viciniae,

    Liv. 39, 12, 1:

    funus Egregie factum laudet vicinia,

    Hor. S. 2, 5, 106; id. Ep. 1, 16, 44; 1, 17, 62; Ov. M. 2, 688; 4, 636; 8, 689; Pers. 4, 46; Vell. 1, 4; Vall. Max. 5, 7, 3; Suet. Calig. 55; App. M. 7, p. 190, 35; Juv. 14, 154.—With a plur. noun, Ov. F. 2, 657; 3, 189.—
    II.
    Trop., near likeness, resemblance, similarity, affinity (post-Aug.;

    a favorite trope of Quint.): aqua ad viciniam lactis accedens,

    Plin. 31, 3, 22, § 37; 37, 9, 40, § 123 (al. ad vicina):

    est tamen quamquam diversarum rerum quaedam vicinia,

    Quint. 8, 4, 12:

    quaedam vicinia virtutum vitiorumque,

    id. 2, 12, 4:

    est huic tropo quaedam cum synecdoche vicinia,

    id. 8, 6, 28; cf. id. 3, 8, 9; 9, 3, 65 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > vicinia

См. также в других словарях:

  • Libertina — ist ein Titularbistum der römisch katholischen Kirche. Es geht zurück auf einen untergegangenen Bischofssitz in der gleichnamigen antiken Stadt, die in der römischen Provinz Africa proconsularis (heute nördliches Tunesien) lag. Der Bischofssitz… …   Deutsch Wikipedia

  • libertina — libèrtīna ž DEFINICIJA pov. srebrnjak Dubrovačke Republike, kovan u 18. st., koristio se na području Osmanskog Carstva ETIMOLOGIJA srlat. libertina …   Hrvatski jezični portal

  • Libertina — LIBERTINA, oder …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • libèrtīna — ž pov. srebrnjak Dubrovačke Republike, kovan u 18. st., koristio se na području Osmanskog Carstva ✧ {{001f}}srlat …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • libertina — s. mujer promiscua. ❙ «...pues en este país se piensa que cuando una mujer dice que es muy demócrata quiere decir que es muy abierta, o sea muy libertina, una lanzada, una loca, una salida, una perdida, lo que ustedes quieran.» Francisco Umbral,… …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Libertina Amathila — Libertina Inaviposa Appolus Amathila (meist kurz nur Libertina Amathila) (* 10. Dezember 1940 in Fransfontein, Kunene, Südwestafrika, heute Namibia) ist eine namibische Politikerin der SWAPO. Sie war von März 2005 bis März 2010… …   Deutsch Wikipedia

  • libertina — li·ber·tì·na s.f. → libertino …   Dizionario italiano

  • Mascarada Libertina — Saltar a navegación, búsqueda la Mascarada Libertina es un movimiento creativo de filiación Irracionalista fundado en México, en 2008, que busca exaltar el carácter genial y compulsivo de la producción artística. Contenido 1 Orígen 1.1 El Primer… …   Wikipedia Español

  • Jessica Kürten — Personal information Full name Jessica Kürten Nationality …   Wikipedia

  • Jessica Kürten — Die irische Springreiterin Jessica Kürten Jessica Kürten (* 24. November 1969 in Cullybackey, County Antrim, Nordirland) ist eine international erfolgreiche Springreiterin. Sie besitzt – als gebürtige Nordirin – sowohl den britisc …   Deutsch Wikipedia

  • Discworld gods — See also: Discworld (world)#Magic Some of the Discworld gods at Dunmanifestin. L R: Sessifet (off left),Offler, Flatulus (behind Offler), Fate, Urika, Blind Io, Libertina, The Lady, Bibulous, Patina (behind Bibulous), Topaxi (in front of… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»