-
1 KYSSA
* * *(-ta, -tr), v. to kiss;kyssa á hönd e-m, to kiss one’s hand (in homage);recipr., kyssast, to kiss one another.* * *t, [koss; Goth. kukjan; A. S. cyssjan; Engl. kiss; Germ. küssen; Dan. kysse; Swed. kyssa]:—to kiss, Hkv. 2. 13, Þkv. 27, Hkv. Hjörv. 43, Skv. 3. 4, Grág. i. 337, Landn. 247; kysti Kormakr Steingerði tvá kossa, Korm. 224; k. á hönd or kné e-m, as a token of homage, Fms. v. 238, vii. 314: whence the phrase, margr kyssir á þá hönd, er hann vildi gjarna af væri, viii. 231.II. reflex. in a recipr. sense, to kiss one another, Sd. 142, Sks. 513. -
2 kyssa létt
-
3 HÓR
(gen. hós), m. pot-hook.* * *1.m., acc. hó, gen. hós, [the same word as Goth. hoha = a plough-share; Engl. hoe, though different in sense]:— a pot-hook (= hadda, q. v.), in a nursery rhyme bidding one who has sore lips go into the kitchen, kiss the pot-hook thrice (kyssa hóinn þrysvar), and say these words: Heill og sæll hór minn, | eg skal kyssa snös þína, ef þú græðir vör mína, Ísl. Þjóðs. ii. 553, which throw a light ou the passage in Hbl. 48 (Sif á hó heima), insinuating that Thor busied himself with cooking and dairy-work. The hós in Ls. 33 seems to be a gen. = hvers, cujus, answering to the dat. hveim, abl. hví.COMPDS: hóband, hónef.2.n. [Goth. horinassus = μοιχεία; Engl. whoredom], adultery, Jb. 448, N. G. L. i. 70, Sks. 693, v. l. -
4 brúðar-lín
n. the bride’s veil; the bride was veiled during the wedding, and according to Þkv. 19 she took the veil when she set out for the ‘brúðför.’ This was the only time in life when a woman was veiled, hence ganga und líni, to walk under veil, to be veiled, is synonymous with to wed, marry; giptu Karli, gékk hón und líni, Rm. 37; setjask und ripti, id., 20; bundu þeir Þór þá brúðar líni, Þkv. 191, 15; laut und línn, lysti at kyssa, he (viz. the bridegroom) louted under the veil, him list to kiss, 27; Guðrún (the bride) sat innar á þverpalli, ok þar konur hja henni, ok hafði lín á höfði, i. e. she sat wearing a veil, Ld. 296. -
5 ekkja
* * ** * *u, f. [Swed. enka and Dan. enke shew that the root consonants are nk; this word is peculiar to the Scandin. tongue; even Ulf. renders χήρα by vidovo, which is the Lat. vidua]:—a widow, Grág. i. 108, 306, Blas. 21, Bs. ii. 161, Fas. i. 223; this word (as well as ekkill = Swed. enkling) is no relation to ekki = sobbing, but is derived from einn, one, and an inflexive -ka, like in stúlka, see Gramm. p. xxxii. col. 2. Ekkja originally meant a single woman, a damsel, and is thus used by the ancient poets, e. g. vara sem unga ekkju í öndugi kyssa, Km.; út munu ekkjur líta allsnúðula prúðar, Sighvat; ‘ekkja’ and ‘ung kona’ are synonymous, Ísl. ii. (Gunnl.) in a verse; ekkjan stendr ok undrask áraburð, Lex. Poët. It then came to mean a widow (a single, lone woman, having lost her husband). Ekkja is a word peculiar to all Scandin. languages, old and modern; although, as we believe, it superseded a still older ‘widuwo’ (cp. the Goth., Germ., and Engl.); this change took place at so early a time that no traces are found of that word anywhere in Scandin. speech or writing (cp. Swed. en-ka, Dan. en-ke).COMPDS: ekkjubúnaðr, ekkjudómr, ekkjunafn, ekkjuskapr, ekkjusonr. -
6 KLAPPA
* * *(að), v.1) to pat, stroke gently (jarlinn klappaði hendi sinni ábak honum); klappa um e-t, to pat;2) to knock, rap (klappa á dyrum, á hurð);3) to shape by cutting blows, hew, chisel (vóru klappaðir á steinvegginn krossar þrír);4) to hammer; mun ek nú klappa um aptr, I will make it good (right) again.* * *að, [Engl. and Scot. clap; Germ. klopfen; Swed klappa]:—to pat, stroke gently; kyssa ok k., to kiss and stroke, 655 xxxi; cp. Scot. to clap a cat; þá klappaði hón um granirnar, Edda (pref.); jarlinn klappaði hendi sinni á bak honum ok bað hann vaka, Fms. viii. 88; maðr hefir staf í hendi ok klappar á lend hestinum, Bs. i. 633; þá kallar konungr til sín hund sinn Víga ok klappaði um hann, Fms. x. 327; hón spyrr hvárt hann ætlar þá enn í Máfahlíð at k. um kerlingar-nárann, Eb. 44, Grett. 33 new Ed.; Þoroddr klappaði um hann (the calf), Eb. 320.2. to clap the hands; flestir æptu ok klöppuðu, shouted and clapped, D. N. i. 168: the phrase, k. lofi í lófa, to clap, exult; klappa á dyrum, to rap at the door, Eg. 409, Fms. xi. 425; klappa á hurð, Fas. iii. 583.II. a stone-mason’s term, to chop stone with a hammer; hann klappaði rauf í hellu, Grett. 137 A; þessi steinn var útan sein klappaðr væri gráðum eðr pöllum, Fms. i. 137; vóru klappaðir á steinvegginn krossar þrír, vii. 64; í þeim steini vóru klappaðir fjórir koppar, Bs. i. 640; rúnar klappaðar á steini, 655 xiv. B. 2; spor vóru klöppuð í berginu, Fas. iii. 569.2. to hammer; þarf eigi holan baug um þat at klappa, Fb. iii. 404; ok klappaði um hans hjarta, his heart clapped, throbbed, Fbr. 37; þeir sögðusk mundu k. um (they would clench it, make it right) ef málin kæmi heim í hérað, Sturl. i. 134; mun ek nú k. um aptr, I will make it good, ii. 38. -
7 KOSS
* * *(pl. kossar), m. kiss.* * *m. [cp. Ulf. kukjan; A. S. cyss; Engl. kiss; Germ. kuss; Dan. kys; Swed. kyss]:—a kiss; fylgja skal kveðju koss, a saying, Fsm. 48; eptir tárblandinn koss skilja þau, Fms. xi. 425; eigi tjáðu eiðar oss eða margir kossar, Vígl. (in a verse); hann sveigir hana at sér ok verða þá einstaka kossar, Fs. 88; með ástsamlegum kossi, Barl. 186; gefa e-m koss, Greg. 46; friðar-koss, a kiss of peace, Nd. 59; Júdas-koss, a Judas-kiss; ekki, Lafranz, vill ek kyssa þik, þvíat þat má vera, ef stundir líða, at þat kallir þú Júdas-koss, Bs. i. 842: in Hm. 81 kossa is corrupt for kosta (see kostr I. 4), for in law, kissing a maiden by stealth was a finable offence,—as in the case of the poet Kormak, Korm. ch. 24,—and if against her will it was liable to fjörbaugs-garðr, Grág. i. 337; cp. teygjattu þér at kossi konur, Sdm. 28; laun-koss, Grág. (Kb.) ii. 47.COMPDS: kossaflens, kossagangr. -
8 KREISTA
* * *(-sta, -str), v. to squeeze, press; fig. to force, compel.* * *t, betttr kreysta, [cp. Ulf. kriustan = τρίζειν; Dan. kryste; Swed. krysta]:—to squeeze, pinch, press, Eb. 242, Fas. i. 285, Bær. 10, Bret. 10, Al. 2. 30, Fas. i. (in a verse, Bm.); hann kreisti sik undir vegginn, he pressed himself, crouched under the wall, Þórð. 75; kyssa ok k., to kiss and hug, Al. 44, Þiðr. 30. -
9 KVEÐJA
I)(kveð, kvaddi, kvaddr), v.1) to call on, summon (Þórvaldr kvaddi húskarla sína);kveðja e-n e-s, to request (demand) of one;kveðja matar, svefns, to call for food, sleep;kveðja sér hljóðs, to call for a hearing;kveðja þings, to convoke a meeting;kveðja e-n e-s, to call on, summon, one to do something (vóru vér kvaddir at bera vitni þat);2) to welcome, greet (þeir kvöddu konung);of one departing, to bid farewell, take leave of (hann gengr nú í brott ok kveðr engan mann);refl., kveðjast, to greet one another (þeir kvöddust vel);3) with preps.:kveðja e-n at e-u, to call on a person to do a thing, call his attention to (þik kveð ek at þessu);kveðja e-n frá e-u, to exclude from, deprive of (ek hefi opt menn frá æfi kvadda, er eigi vildu hlýða mínum boðum);kveðja e-n til e-s, to call on one for a thing (kveðja menn til ferðar);kveðja e-n upp, to call on one to rise (síðan vaknaði Haraldr ok kvaddi upp menn sína); to summon to arms;síðan safnaði hann liði ok kveðr upp almenning, after that he gathered men and roused the whole country;kveðja e-n út, to call one out of the house (hann kvaddi út Höskuld ok Hrút).f. welcome, greeting, salutation (konungr tók kveðju hans).* * *pres. kveð; pret. kvaddi; imperat. kveð, kveðþú, kveþþu, Hm. 127 (Bugge); part. kvaddr: with neg. suff., pres. indic. kveð-ka, Ls. 10: [see kveða]:—to call on, address, request, summon; Þorvaldr kvaddi húskarla sína, Nj. 18, Eb. 314: with gen. of the thing, acc. of the person, k. e-n e-s, ok er þess mest ván at ek kveðja þik þess eigi optar, Fms. iv. 38; k. dura, to call at the door, Skálda 163, Fms. ii. 194, vi. 21; k. matar, svefns, to call for food, sleep, Bs. i. 366; k. sér hljóðs, to call for a hearing, Nj. 105, Ísl. ii. 255, Rekst. 1; k. e-n at óði, to call one to listen to one’s song, Jd. 1, Leiðarv. 2.2. with prepp.; k. e-n at e-u, to call on a person to do a thing, call his attention to; þik kveð ek at þessu, Nj. 150; hann vildi, jafnan at Ólafr væri at kvaddr öllum stórmælum, Ld. 94; kvaddi hann at því Gregorium Dagsson, Fms. vii. 256; kvaddi hann þar at Erling Skakka, 257; Björn kveð ek at þessu, Ld. 14:—k. e-n brott af, frá, to call on one to go; eigi hefir ek yðr … brott kvatt af mínum garði, Fas. i. 71:—k. e-n frá, Nj. 170; ek hefi menn optlega kvadda frá erfðum, Fms. i. 305:—k. e-n til e-s, to call on one for a thing; kveð ek hann til farar með þér, … hann skaltú k. til föruneytis með þér … ekki skaltú hann k. til þessar ferðar, Ísl. ii. 322, 323; þá skaltú k. menn til ferðar með þér, Nj. 14:—k. upp, to call up; k. upp alla þá menn er mikils eru virðir, Fms. xi. 120; samnaði liði ok kvaddi upp almenning, Nj. 107, Fms. vi. 179:—hann kvaddi út Höskuld ok Rút, Nj. 21:—with dat., eigi kann ek þat at mínu ráði sjá, at kveðja í burtu mönnum Þorgils, ok förunautum, Sturl. i. 22.II. in law, a general term, to request, demand, summon, call on one to perform any legal duty, as also to challenge, appeal to, and the like, according to the context; svá skal mann kveðja, nemna mann þann á nafn, ok kveði hann gripar þess er hann á at honum, ok nemni gripinn, ok kveði hann laga kvöð ok lyritar, N. G. L. i. 218, 219; kvaddi hann svá at vér heyrðum á, kvaddi hann um handselt mál Þorgeirs, Nj. 238; gögn þau öll er áðr var til kvatt, Grág. i. 106; kveð ek yðr lögkvöð, Nj. 218; berum vér svá skapaðan kvið fram, sem Mörðr kvaddi oss, 238; þeir kvöddu fjóra búa ór kviðinum, they challenged four neighbours, 110; kveð ek yðr svá at þér heyrit á sjálfir, 218; stefna, ok kveðja til tólptar-kviðar, Grág. i. 213, 214;—kveðja búa heiman, to summon neighbours ( jurors) at their home (heiman-kvöð), a law phrase, opp. to kveðja búa á þingi, to summon them in parliament (þinga-kvöð), passim in Grág. and the Sagas, see kvöð; hann kvaddi búa til máls, Nj. 36; þú kvaddir Keisarann til þíns máls, they appealed to Caesar, Post.; kveð ek yðr um handselt mál N. M., Nj. 218.2. with gen. of the thing, to call, summon; kveðja þings, to convoke a meeting, Fms. i. 149, vi. 12 (acc., Fb. i. 565, wrongly); k. móts, Fms. vii. 60; k. tólptar-kviðar, Grág. i. 34; k. laga, D. N.; k. féránsdóms, 81; k. fjár, 402, N. G. L. i. 23; k. sér griða, Bs. i. 544:—k. e-n e-s, to summon, call on a person to perform a duty; k. goða tólptar-kviðar, Grág. i. 105; k. búa bjargkviðar, Nj. 110; kveð ek yðr þeirra orða allra er yðr skylda lög til um at bera, 218, 238; vóru vér kvaddir at bera vitni þat, 238.III. to welcome, greet; þeir kvöddu konung. Am. 6, Eg. 28, Nj. 3; hann var svá kátr at hvert barn kvaddi hann hlæjandi, Fms. vii. 172; kyssa ok kveðja, Hkv. 13: of one departing, hann gengr nú í brott ok kveðr engan mann, Band. 4 new Ed.2. recipr. to greet one another; þeir kvöddusk vel, Ísl. ii. 355, passim, see heilsa and the remarks there made: k. e-n heipta, to lay imprecations on one, Hm. 152, cp. 138. -
10 kær-liga
adv. [Dan. kiærlig], dearly, lovingly; elska k., Mar.; kyssa k., Bárð. 176; heilsa e-m k., Ísl. ii. 465. -
11 lína
* * *(að), v.1) to soften, mitigate;2) to soothe, alleviate (linit harmi mínum); impers., e-u linar, it abates (við átak hans linat þegar sóttinni);3) l. til, to give way;4) refl., linast, to be softened, give way (þá linuðust hugir þeirra).* * *u, f. a line, and as a naut. term, the bowline, Edda (Gl.), cp. bóglína: a rope, hann tók glófana, beltið ok knífinn ok línu mjófa, … eptir þat fór hann í festina ok lét línuna draga sik af berginu undir fossinn, Gullþ. 8. Norsemen mostly used ropes of walrus skin (svörðr), but ropes of flax are also mentioned; meðan strengr ok lína brestr eigi, Orkn. (in a verse).2. mathem. a line, Rb. 472, 474; Miðjarðar-lína and Lína = the Line, Equator, mod.: a line in a book or writing (mod.), skrifa línu-skakkt, to write the lines unevenly.II. lín, a head-dress; Hlín línu, poët. a lady, Kormak; línu jörð, the earth of the lín = the head, Fms. v. 200 (in a verse); laut und línu, lysti at kyssa, Þkv. 27.COMPDS: línuakkeri, línustrengr. -
12 LYSTA
(-sti), v. impers., e-n lystir, one desires, wishes; lifði hverr sem lysti, every one lived just as he pleased; hann lysti at sjá Ísland, he wished to see Iceland; mik lystir til e-s, í e-t, I have a fancy to, a desire for (mik lysti í hring þenna).* * *t, [losti], to list, desire: impers., e-n lystir, ‘me lists,’ one wishes; sem augun (acc.) lystir at sjá, Str. 45; lifði hverr sem lysti, Bs. i. 501; drekka sem lysti, Fms. ii. 135; hann (acc.) lysti at sjá Ísland, Fs. 104; laut und línu, lysti at kyssa, Þkv. 27; e-n lystir til e-s, Barl. 23, Stj. 59; lysta í e-t, id., Fb. ii. 171.II. reflex. to be filled with delight, Barl. 29. -
13 MAKR
a.1) easy to deal with (þaðan frá var Eindriði hinn makasti);2) only in compar., more suitable, becoming, convenient (H. kvað honum makara at sitja við elda en vera í sjóförum).* * *adj., only in compar. more suitable, easier, snugger; en þeir berjask er þat er makara, but they fight to whom that fitted better, Fms. xi. 277; hann kvað honum makara at sitja við elda, Fas. ii. 112; hann kann vel kyssa, makara væri ( more becoming) at hann kynni jafnvel ríða með riddara vápnum, Str. 59.2. = Lat. utinam; makara, at ek þín ambátt mætti finna miskunn í þínu augliti, would that í could! Stj. 302, 400, 428; makara, at minn herra Naaman væri nær spámanni Guðs, 616.II. easy to deal with; þaðan frá var Eindriði hinn makasti, Bs. i. 709. -
14 minnask
t, dep., [minnask rhyming with finna, Hallfred; from munnr = a mouth, and different from the preceding]:—to ‘mouth,’ i. e. kiss, at meeting or parting: only with prepp., m. við e-n, or m. til e-s hafði konan gengit inn at minnask við heima-menn, Orkn. 220; hann spratt upp í móti honum ok minntisk til hans, he rose and kissed him, bade him welcome, Nj. 282; Bolli gékk at Kjartani ok minntisk til hans, Ld. 194; gékk konungr út um bæinn ok minntisk til allra höfuð-kirkna, Fms. viii. 126; einn af gestum Magnúss konungs minntisk við líkit ok felldi tár, Fb. ii. 619 (kysti líkit, Fms. viii. 232, l. c.); ok áðr hann væri smurðr minntusk menn til hans, Fms. x. 148; viltú minnask til mín at skilnaði?—Ekki, Lafranz, vil ek kyssa þik, Bs. 1. 842; gékk í móti honum ok tók hann af baki, ok minntusk þeir Kári báðir við hann, ok leiddu hann á milli sín í stofu inn ok settu hann í hásæti, Nj. 255; hann minntisk við son sinn með ástsamligum kossi, Barl. 186, Háv. 24, 38 new Ed.: with a play on the words, munnr þinn at ek meina, minnist við Jésum bert, Pass. 6. 9. -
15 NE
a negative particle (poet.) with a verb,1) not;út þú ne kemr, thou comest not out;sól þat ne vissi, hvar hún sali átti, the sun knew not, etc.;2) ne einn, not one;lifa þeir ne einir þriggja tega manna, not one of those thirty men is left;ne einu sinni, not once;preceded by a negation, any = neinn (vórum vér ekki mjök við búnir ne einum úfriði).* * *or né, a negative conjunction. The Goth. makes a distinction between ni = A. S. ne, O. H. G. ni; and the compound particle nih, from ni + the suffix uh, O. H. G. noh, Germ. noch, Lat. nec, of which Icel. né is a contr. form; etymologically, therefore, the single particle ought to be written ne and the compound né; but this distinction is not made. The particle ne is not found out of composition except in ancient poetry; it is found as a prefix in the compounds neinn, nekkverr, nema (q. v.), qs. ne-einn, ne-hverr, ne-ifa.A. The single particle, not:1. with a verb, sól þat né vissi, máni þat né vissi, stjörnur þat né vissu, Vsp. 5; óð þau né höfðu, 18; löst né vissi, Skv. 3. 5; né fá, Hm. 92; finna né máttu, 46; ek né kunna, 11; né þat máttu, Hým. 4; né sváfu, Þd. 6:—with subj., út þú né komir, Vþm. 7:—ef né, if not, unless, were it not that …; ef þú geldr né værir, Hkv. Hjörv. 20; ef þú sverðs né nytir, Fm. 29:—with a double negation, svá at mér mann-gi mat né bauð, Gm. 2; aptr né komið, 20; ef föður né áttað, Fm. 3; hví né lezkaðu, Ls. 47; né máttuð, Kormak; né hlöðut, Vellekla; þar er hrafn né svalt-a, Ó. H. (in a verse); sofa þeir né máttuð, Gkv. 2. 3:—the negation is understood, niðjar hvöttu Gunnar né náungr annarr, rýnendr né ráðendr, né ( nor) þeir er ríkir vóru, Akv. 9,2. used to begin a verse or sentence in a running narrative, answering to ok (which see A. III); né hamfagrt höldum þótti skáldfé mitt, Ad. 7; né þat máttu, Hým. 2; né hann konu kyssa görði né ( nor) …, Skv. 3. 4; né ek þat vilda at mik ver ætti, 35; né djúpakorn drápu, Þd. 10.II. with an adverb or noun; né sjaldan, not seldom, Fms. xi. 198 (in a verse); né allvel, not over-well, Skv. 1. 49; gumnum hollr né gulli, fond of men not of gold, Hkr. i. (in a verse).2. but esp. in né einn, not one, none (cp. Early Lat. noenus = ne unus), also not any; lifa þeir né einir, Gkv. 3. 5; né einu sinni, not once, Fms. xi. 13; kvaðsk eigi muna at hann hefði heit strengt né eins, 112; hann lét þá af at eggja konung á né eina herferð, vii. 28; vórum vér ekki mjök við búnir við né einum lífriði, iv. 73; né eina sekð, Grág. i. 136; né eitt úhreint, Stj. 409; allir duldu at né eitt vissi til Hrapps, Nj. 133; eigi finnsk sá né einn, Fas. i. 243; eigi né eins staðar, not anywhere, Stj. 618; eigi vill hann at né einn tortryggi, Hom. (St.); eigi … at ek hafa né eina manns konu tekit, Þorst. Síðu H. 5; hann fyrir-bauð né einum leikmönnum, at …, Bs. i. 702.3. in composition in ne-kkverr and n-ema, q. v.B. The compound particle né preceded by a negation, neither … nor, not … nor, as a disjunctive copula between two nouns or sentences; at þú gáir eigi þings né þjóðans mála, Hm. 115; skósmiðr þú verit né skeptismiðr, 127; óð þau né ( not) áttu, lá né ( neither) læti né ( nor) litu góða, Vsp. 18; svefn þú né ( not) sefr né ( nor) um sakar dæmir, Skv. I. 29; varat harm yðr um likr, né …, 36; vilkat ek mann trauðan né torbænan, 49.2. in prose; þú skalt þá eigi með örum raufa né sverði slá, Stj. 620; höggormr hefir þar eigi vist né froskr, né ekki ( nor any) eitr-kykvendi, 655 xii. 2; má af öngum fremjask né fullkomask, nema biskupi, K. Á. 22; eigi meira né skemra, Fms. xi. 304:—irregular usage, því at eins ( only in that case) ferjanda né ( nor) festum helganda, nema (if, unless), i. e. neither … nor … unless, Nj. 240.3. the negation may also be indirect or understood; né sé þess örvænt at hér verði grátr né stynr, Niðrst. 7; fen né forað (= fen eðr forað), Gþl. 382 A; linar lítið dag né nótt, Bs. ii. 49; fár treystisk eld at ríða né yfir stíga, Fas. i. (in a verse); síð muntú hringum ráða né Röðuls-völlum, Hkv. Hjörv. 6, where the negation lies in örvænt, lítið, fár, síð: as also in ironical questions, hvat megi fótr fæti veita, né holdgróin hönd annarri, i. e. what? to which a negative answer is expected.II. in hvárgi … né, neither … nor; hvárrgi þeirra, Erlingr né féhirðinn, neither of them, E. nor the shepherd, Fr.; hvárngan ykkarn, Hákon né þik, Fb. i. 182:—hvárki … né, neither … nor, hvárki fyrir forboðan né taksetningar, H. E. i. 419; hvárki af dæmum né ástar hirtingum, 677. 6; hvárki gull né jarðir, Skv. 3. 37; hvárki styn né hósta, Nj.; hvárki gott né íllt, and so in countless instances.III. if the sentence has three or more limbs; hvárki … né … né, neither … nor … nor; or also hvárki … né … eðr, neither … nor … or; thus, lá né læti, né litu góða, Vsp.; fals né flærð eða rangindi, Fms. ix. 330; the former is more emphatic, see hvárrgi B. III. -
16 SNÖS
(gen. snasar), f. projecting rock.* * *f. [Ivar Aasen snos], a projecting rock; þeir höfðu þar tjald hjá snösinni, Gullþ. 8: freq. in mod. usage, kletta-snös, fram á snösina; berg-snös, Eg., Gullþ., Hom.2. a pot-hook; gullkaleikr með gyltum snusum (= -snösum), Vm. 52: heill og sæll hór minn eg skal kyssa snös þína ef þú græðir vör mína, Ísl. Þjóðs. ii. 553. -
17 versna
take a turn for the better, worse* * *(að), v. to get worse (hlutr e-s versnar).* * *(sounded and often spelt vesna), að, to ‘worsen,’ get worse; batna né versna, Grág. i. 206; at henni þykki versna at kyssa þik, Ísl. ii. 369, xi. 139; nú versnar mjök frásögnin, Ld. 274; þá er versnaði með þeim, Rd. 307; er vesnar af annarra orðum, Hom. 53; versnaði hlutr Ulfars, Eb. 154.
См. также в других словарях:
kyssä — kysymys / 10 mk Mä oon jo ihan daum, onks viel hurumykky kyssii? … Suomen slangisanakirjaa
kyssa — v (kysste, kysst) … Clue 9 Svensk Ordbok
Nanne Gronvall — Nanne Grönvall Nanne Grönvall (2008) Nanne Grönvall (née Marianne Elisabeth Nordqvist le 18 mai 1962) à Stockholm) est une chanteuse suédoise. Sommaire … Wikipédia en Français
Nanne Grönvall — (2008) Nom Marianne Elisabeth Nordqvist Naissance 18 … Wikipédia en Français
Nanne Grönvall discography — Nanne Grönvall discography Grönvall in Gothenburg at Melodifestivalen 2010 on February 21st, 2010. Releases ↙Studio albums … Wikipedia
Bulgars — Not to be confused with Bulgarians. Victorious Bulgar soldiers killing their East Roman (Byzantine) opponents, from the Menology of Basil II, 10th century … Wikipedia
Nanne Grönvall — Nanne Grönvall, 2008 Background information Birth name Marianne Elisabeth Nordqvist Born 18 M … Wikipedia
Melodifestivalen 2007 semifinals — The semifinals for Melodifestivalen 2007 began on 3 February 2007. There were five semifinals in Jönköping, Gothenburg, Örnsköldsvik, Gävle and Nyköping (second chance round) leading up to the final at the Globen on 10 March, 2007. Contents 1… … Wikipedia
Melodifestivalen 2007 — El Melodifestivalen 2007 fue la preselección sueca para el Festival de la Canción de Eurovisión 2007 celebrado en Helsinki, Finlandia. El ganador fue The Ark con la canción The worrying kind, la cual obtuvo en la final las mayores puntuaciones… … Wikipedia Español
Nanne Grönvall — (2008). Nanne Grönvall (también conocida como Nanne), nacida el 18 de mayo de 1962 es una cantante y compositora sueca, conocida por haber sido integrante del grupo One More Time, junto con la que se proclamó vencedora del Melodifestivalen 1996.… … Wikipedia Español
küssen — Vsw std. (9. Jh.), mhd. küssen, ahd. kussen, as. kussian Stammwort. Aus n./wg. * kuss ija Vsw. küssen , auch in anord. kyssa, ae. cyssan, afr. kessa. Daneben * kuk ija Vsw. küssen in gt. kukjan, ofr. kükken. Hierzu weiter Kuß m., mhd. kos n., kus … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
