-
1 kuppeln
1. соединя́ть, сцепля́ть; (ср. koppeln) ;2. своди́ть (кого-л.); сва́тать (кого́-л. кому́-л.), сво́дничать -
2 kuppeln
kuppeln, lenocinium facere.
-
3 kuppeln
kuppeln v procure; pander -
4 kuppeln
-
5 kuppeln
Deutsch-Englisch Fachwörterbuch Architektur und Bauwesen > kuppeln
-
6 kuppeln
Deutsch-Englisch Wörterbuch der Elektrotechnik und Elektronik > kuppeln
-
7 kuppeln
kuppeln ['kʊpəln]I vi1) auto debriyaj pedalına basmak2) ( als Kuppler) pezevenklik yapmakII vt1) ( Fahrzeuge) bağlamak (an -e)2) ( Geräte) takmak -
8 kuppeln
-
9 kuppeln
kuppeln1 (ont)koppelen, de koppeling in-, uitschakelenII 〈 overgankelijk werkwoord〉1 (aaneen-, aan)koppelen ⇒ combineren, verbinden -
10 kuppeln
I v/t koppelnII v/i2. altm. (Kuppelei betreiben) act as a matchmaker* * *to pimp; to couple* * *kụp|peln ['kʊpln]1. vt1)See:= koppeln2. vi2) (inf = Paare zusammenführen) to match-make* * *kup·peln1[ˈkʊpl̩n]vi AUTO to operate the clutchkup·peln2[ˈkʊpl̩n]vt* * *1.intransitives Verb (bei einem Kfz) operate the clutch2.transitives Verb1) (koppeln) couple (an + Akk., zu [on] to)2) (Technik) couple* * *B. v/i2. obs (Kuppelei betreiben) act as a matchmaker* * *1.intransitives Verb (bei einem Kfz) operate the clutch2.transitives Verb1) (koppeln) couple (an + Akk., zu [on] to)2) (Technik) couple* * *v.to couple v. -
11 kuppeln
1) сочетать азо- и диазокомпоненты, проводить реакцию сочетания3) сцеплять, соединять•alkalisch kuppeln — проводить реакцию сочетания в щелочной среде;
-
12 kuppeln
-
13 kuppeln
- {to clutch} giật, chộp, bắt lấy, bám chặt, nắm chặt, giữ chặt - {to couple} buộc thành cặp, ghép thành cặp, kết đôi, nối hợp lại, ghép lại, cho cưới, cho lấy nhau, gắn liền, liên tưởng, mắc, nối, lấy nhau, cưới nhau, giao cấu - {to procure} kiếm, thu được, mua được, tìm để cho làm đĩ, đem lại, đem đến, làm ma cô, làm nghề dắt gái, trùm gái điếm = kuppeln [an,mit] {to connect [with]}+ = kuppeln (Technik) {to engage}+ -
14 kuppeln
'kupəlnv1) (fam) alcahuetar2) ( verbinden) acoplar, unir3) ( Auto) embragarkuppeln ['kʊpəln]1 dig Auto embragar2 dig (als Kuppler) alcahuetear1 dig (Fahrzeuge) acoplar [an a]2 dig (Geräte) conectar -
15 kuppeln
-
16 kuppeln
-
17 kuppeln
-
18 kuppeln
-
19 kuppeln
-
20 kuppeln
I vt архит. II vt
См. также в других словарях:
Kuppeln — Kuppeln, verb. reg. act. welches mit koppeln ein und eben dasselbe Wort ist, aber nur in einigen Fällen gebraucht wird. 1)Für Koppeln, d.i. verbinden, im eigentlichen Verstande, ist es in der Baukunst üblich, wo gekuppelte Säulen zwey Säulen sind … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
kuppeln — Vsw erw. obs. (13. Jh.), mhd. kuppeln, kupelen, koppeln, kopelen verbinden Entlehnung. Kann von mhd. kup(p)el, kop(p)el Band, Verbindung (Koppel1) abgeleitet sein; ist aber eher schon als Verb von l. copulāre verbinden (wohl über das… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
kuppeln — V. (Oberstufe) einen Wagen o. Ä. an etw. koppeln Synonyme: anhängen, ankoppeln, ankuppeln, verkoppeln, verkuppeln Beispiel: Der Zug fuhr auf dem kurzen Stück mit einer Schiebelokomotive, die an den Zug gekuppelt war. Kollokation: einen Anhänger… … Extremes Deutsch
Kuppeln — Kuppeln, 1) Verbindung zwischen zwei Personen verschiedenen Geschlechts, namentlich eine Heirath stiften; daher Kuppelpelz, s.u. Braut; 2) ähnliche Verbindungen zur bloßen Befriedigung sinnlicher Begierden veranlassen; daher Kuppelei (Lenocinium) … Pierer's Universal-Lexikon
Kuppeln — (v. lat. copula, »Band«), verbinden; ein Liebesverhältnis zwischen zwei Personen vermitteln, besonders im schlimmen Sinne (vgl. Kuppelei), oder eine Heirat zustande bringen; daher scherzhaft Kuppelpelz, das für diese Bemühung gegebene Geschenk.… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Kuppeln — * Kuppeln vnd auff dem Seyl gehen. – Mathesy, 251b … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
kuppeln — kụp·peln; kuppelte, hat gekuppelt; [Vt] 1 etwas an etwas (Akk) kuppeln zwei Fahrzeuge (mit einer ↑Kupplung (3)) verbinden ≈ ankuppeln: einen Speisewagen an einen Zug kuppeln 2 etwas (mit etwas) kuppeln zwei Teile (einer Maschine) so miteinander… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
kuppeln — Amor spielen (umgangssprachlich); verkoppeln; koppeln; verkuppeln; zusammenbringen * * * kụp|peln 〈V.; hat〉 I 〈V. tr.〉 = koppeln II 〈V. intr.〉 die Kupplung betätigen [Nebenform zu koppeln] … Universal-Lexikon
kuppeln — 1. aneinanderfügen, ankoppeln, ankuppeln, docken, kombinieren, koppeln, verbinden, verketten, verknüpfen, verkoppeln, verkuppeln, zusammensetzen; (geh.): zusammenfügen; (Raumfahrt): andocken. 2. sich als Kuppler/Kupplerin betätigen, eine… … Das Wörterbuch der Synonyme
kuppeln — 1kuppeln »koppeln, verbinden« (Technik), daneben kuppeln »zur Ehe oder zum Beischlaf zusammenbringen« (dafür meist das Präfixverb verkuppeln): Beide Wörter gehen auf mhd. kuppeln, koppeln »an die Koppel legen, binden, fesseln; verbinden,… … Das Herkunftswörterbuch
Kuppeln der Wagen — s. Kuppelungen … Enzyklopädie des Eisenbahnwesens