kształtów

См. также в других словарях:

• nabierać – nabrać realnych kształtów — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co przybierać – przybrać realne kształty: Porozumienie nabrało realnych kształtów. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• plastyczność — ż V, DCMs. plastycznośćści, blm 1. «w rzeźbie, malarstwie, w fotografii: wyrazistość konturów, kształtów; wypukłość, bryłowatość» 2. «obrazowość, wyrazistość, barwność w przedstawianiu, opisywaniu, wyobrażaniu sobie postaci, zdarzeń, sytuacji»… …   Słownik języka polskiego

• kształt — Nabrać realnych kształtów, przybrać realne kształty …   Słownik frazeologiczny

• nabrać — 1. Nabrać kolorów, rumieńców a) «odzyskać zdrową cerę, stać się rumianym na twarzy»: Tosię podkarmiano i odkarmiano forsownie. Szybko wracała do sił, nabierała rumieńców. H. Ożogowska, Dziewczyna. b) «nabrać wyrazistości, stać się bardziej… …   Słownik frazeologiczny

• nabierać — 1. Nabrać kolorów, rumieńców a) «odzyskać zdrową cerę, stać się rumianym na twarzy»: Tosię podkarmiano i odkarmiano forsownie. Szybko wracała do sił, nabierała rumieńców. H. Ożogowska, Dziewczyna. b) «nabrać wyrazistości, stać się bardziej… …   Słownik frazeologiczny

• realny — Nabrać realnych kształtów, przybrać realne kształty, przyoblec się w realne kształty zob. kształt …   Słownik frazeologiczny

• anomalia — ż I, DCMs. anomalialii; lm D. anomalialii (anomalialij) «odchylenie od normy, od ogólnych reguł; nieprawidłowość» Anomalia psychiczna. Wykazywać anomalię. ∆ astr. Anomalie astronomiczne «kąty określające położenie ciała niebieskiego na orbicie… …   Słownik języka polskiego

• biret — m IV, D. u, Ms. biretecie; lm M. y «nakrycie głowy różnych kształtów i różnej barwy, będące częścią stroju liturgicznego katolickiego i protestanckiego, a także oznaką piastowanej godności lub urzędu, np. profesorskiego, sędziowskiego» ‹ze śrdwłc …   Słownik języka polskiego

• bryłowatość — ż V, DCMs. bryłowatośćści, blm rzecz. od bryłowaty a) w zn. 1: Bryłowatość kształtów. b) w zn. 2: Bryłowatość gleby …   Słownik języka polskiego

• brzydota — ż IV, CMs. brzydotaocie 1. blm «przeciwieństwo piękna, zespół cech takich jak dysproporcja kształtów, dysharmonia barw, dźwięków, który sprawia, że coś się nie podoba, jest brzydkie; cecha tego, co jest brzydkie, bycie brzydkim» Odrażająca,… …   Słownik języka polskiego

• delikatność — ż V, DCMs. delikatnośćści, blm rzecz. od delikatny a) w zn. 1: Delikatność budowy, kształtów, rysów. b) w zn. 2: Wrodzona delikatność w postępowaniu. c) w zn. 3: Delikatność barw, zapachu, woni …   Słownik języka polskiego