-
1 krępować
(-uję, -ujesz); vt* * *ipf.1. (= wiązać) bind, tie up.2. (= uwierać) ( o ubraniu) constrain.3. (= ograniczać, utrudniać) constrain, hamper.4. (= onieśmielać, peszyć) embarrass.ipf.(= wstydzić się) be embarrassed, be bashful; nie krępuj się! ( w odpowiedzi na pytanie) go (right) ahead!; nie krępuj się i napisz/powiedz/przyjedź don't hesitate to write/say/come; proszę się nie krępować make yourself at home.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krępować
-
2 krępować
глаг.• беспокоить• мешать• стеснять* * *krepowa|ć\krepowaćny несов. связывать; стеснять;\krepować sznurem связывать верёвкой;
\krepować czyjąś samodzielność ограничивать чыо-л. самостоятельность* * *krępowany несов.свя́зывать; стесня́тьkrępować sznurem — свя́зывать верёвкой
krępować czyjąś samodzielność — ограни́чивать чью́-л. самостоя́тельность
-
3 krępować
krępować się sich genieren -
4 krepować
(-uję, -ujesz); vt* * *ipf.techn. (tkaninę, papier) crepe.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krepować
-
5 krępować
-
6 krępować
1. embarrasse2. embarrasser3. empêcher4. enchaîner5. entraver6. garrotter7. gêner8. incommoder9. ligoter -
7 krępować
crampa -
8 krępować
1. зв'язувати;2. обмежувати;3. бентежити -
9 krepować
importunar -
10 krępować
importunar -
11 krępować się
-
12 krępować\ się
несов. стесняться;proszę się nie \krępować\ się пожалуйста, не стесняйтесь
+ wstydzić się -
13 krępować się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krępować się
-
14 krępować się
1. зв'язуватися;2. бентежитися -
15 стесняться
krępować się, żenować się -
16 ĝeni
krępować, przeszkadzać -
17 kręp|ować
impf Ⅰ vt 1. (żenować) to make [sb] (feel) uncomfortable- krępuje mnie słuchanie takich dowcipów jokes like that make me uncomfortable- krępuje mnie swoją obecnością a. jego obecność mnie krępuje I feel uncomfortable a. awkward when he’s around a. with him around2. (ograniczać swobodę ruchów) [spodnie, gorset] to restrict- krępować swobodę ruchów to restrict movement- ubranie mnie krępuje my clothes are too tight3. (związywać) to tie up [osobę]; to tie [ręce, nogi]- krępować ręce ofierze to tie the victim’s hands- uwolnił się od krępujących go lin he freed himself from the ropes restraining him ⇒ skrępować4. (ograniczać wolność) to hinder [osobę, rozwój]- krępować czyjąś swobodę działania to hinder a. restrict sb’s freedom of action- krępować czyjeś samodzielne myślenie to hinder sb from thinking independentlyⅡ krępować się to feel embarrassed a. uncomfortable- krępuję się, kiedy tak na mnie patrzy I feel embarrassed a. uncomfortable when he looks at me like that- krępować się coś zrobić to feel shy to do a. about doing sth- nie krępuj się mną don’t mind me- nie krępuj się, jedz! don’t be shy, tuck in!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kręp|ować
-
18 skrępować
krępować się sich genieren -
19 стеснять
глаг.• cisnąć• gnieść• hamować• krepować• krępować• kłopotać• naciskać• nacisnąć• ograniczać• przeszkadzać• przycisnąć• tłoczyć• uciskać• utrudniać• wyciskać• zacieśniać• zgniatać• zmuszać• zwierać• ścieśniać• ścieśnić• ściskać• żenować* * * -
20 pętać
-am, -asz, s-; perf; vt(konie, bydło) to hog-tie* * *ipf.1. (konie, bydło) hobble, hopple.2. (= krępować) fetter, shackle.ipf.1. (= krępować siebie wzajemnie) fetter each other l. one another.2. pot. (= wałęsać się) hang around; pętać się pod nogami get in people's way.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pętać
См. также в других словарях:
krępować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krępowaćpuję, krępowaćpuje, krępowaćany {{/stl 8}}– skrępować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudniać lub uniemożliwiać poruszanie się kogoś, mocno go … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… … Słownik języka polskiego
krępować się — I – skrępować się {{/stl 13}}{{stl 33}} krępować samego siebie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Skrępował się ciasno paskiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krępować się II {{/stl 13}}{{stl 33}} odczuwać onieśmielenie, zażenowanie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krepować — ndk IV, krepowaćpuję, krepowaćpujesz, krepowaćpuj, krepowaćował, krepowaćowany techn. «marszczyć tkaninę lub papier w celu zwiększenia rozciągliwości» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
pętać — ndk I, pętaćam, pętaćasz, pętaćają, pętaćaj, pętaćał, pętaćany 1. «zakładać pęta na przednie nogi koni, bydła, itp.» 2. «pozbawiać swobody ruchów, wiązać, krępować» Wąska suknia pętała jej nogi. pętać się 1. «pętać, krępować, wiązać siebie albo… … Słownik języka polskiego
wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat … Słownik języka polskiego
żenować — ndk IV, żenowaćnuję, żenowaćnujesz, żenowaćnuj, żenowaćował «wprawiać w zakłopotanie, pozbawiać pewności siebie; onieśmielać, krępować» Jej bezpośredniość go żenowała. Żenująca ignorancja. żenować się «czuć się zakłopotanym, onieśmielonym; nie… … Słownik języka polskiego
rozwiązać — Coś rozwiązuje komuś ręce «coś przestaje kogoś krępować, ograniczać, umożliwia komuś swobodę działania»: Zwycięstwo nad cesarzem rozwiązało Bolesławowi ręce. Stosunki z Czechami polepszyły się, i to w sposób pomyślny dla Polski, która ostatecznie … Słownik frazeologiczny
rozwiązywać — Coś rozwiązuje komuś ręce «coś przestaje kogoś krępować, ograniczać, umożliwia komuś swobodę działania»: Zwycięstwo nad cesarzem rozwiązało Bolesławowi ręce. Stosunki z Czechami polepszyły się, i to w sposób pomyślny dla Polski, która ostatecznie … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
gadać — ndk I, gadaćam, gadaćasz, gadaćają, gadaćaj, gadaćał, gadaćany pot. «mówić, rozmawiać, opowiadać, często z odcieniem lekceważącym» Lubił dużo gadać. W kółko gadała o tym samym. Nie gadaj głupstw. ◊ Nie ma co gadać, co tu (dużo) gadać «szkoda słów … Słownik języka polskiego