krępować

См. также в других словарях:

• krępować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krępowaćpuję, krępowaćpuje, krępowaćany {{/stl 8}}– skrępować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudniać lub uniemożliwiać poruszanie się kogoś, mocno go …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krępować — ndk IV, krępowaćpuję, krępowaćpujesz, krępowaćpuj, krępowaćował, krępowaćowany «uniemożliwiać swobodę ruchów; mocno kogoś, coś wiązać» Zdjąć sznury krępujące kogoś. Krępować konie, barany. Ubranie krępowało mu ruchy. przen. a) «ograniczać czyjąś… …   Słownik języka polskiego

• krępować się — I – skrępować się {{/stl 13}}{{stl 33}} krępować samego siebie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Skrępował się ciasno paskiem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krępować się II {{/stl 13}}{{stl 33}} odczuwać onieśmielenie, zażenowanie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krepować — ndk IV, krepowaćpuję, krepowaćpujesz, krepowaćpuj, krepowaćował, krepowaćowany techn. «marszczyć tkaninę lub papier w celu zwiększenia rozciągliwości» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• pętać — ndk I, pętaćam, pętaćasz, pętaćają, pętaćaj, pętaćał, pętaćany 1. «zakładać pęta na przednie nogi koni, bydła, itp.» 2. «pozbawiać swobody ruchów, wiązać, krępować» Wąska suknia pętała jej nogi. pętać się 1. «pętać, krępować, wiązać siebie albo… …   Słownik języka polskiego

• wiązać — ndk IX, wiążę, wiążesz, wiąż, wiązaćał, wiązaćany 1. «umocowywać (tkaninę, wstążkę itp.) tworząc węzeł, kokardę; łączyć końce (tkaniny, taśmy, sznura itp.), przeplatając je w węzeł, kokardę» Wiązać końce sznura. Wiązać zerwaną nić. Wiązać krawat …   Słownik języka polskiego

• żenować — ndk IV, żenowaćnuję, żenowaćnujesz, żenowaćnuj, żenowaćował «wprawiać w zakłopotanie, pozbawiać pewności siebie; onieśmielać, krępować» Jej bezpośredniość go żenowała. Żenująca ignorancja. żenować się «czuć się zakłopotanym, onieśmielonym; nie… …   Słownik języka polskiego

• rozwiązać — Coś rozwiązuje komuś ręce «coś przestaje kogoś krępować, ograniczać, umożliwia komuś swobodę działania»: Zwycięstwo nad cesarzem rozwiązało Bolesławowi ręce. Stosunki z Czechami polepszyły się, i to w sposób pomyślny dla Polski, która ostatecznie …   Słownik frazeologiczny

• rozwiązywać — Coś rozwiązuje komuś ręce «coś przestaje kogoś krępować, ograniczać, umożliwia komuś swobodę działania»: Zwycięstwo nad cesarzem rozwiązało Bolesławowi ręce. Stosunki z Czechami polepszyły się, i to w sposób pomyślny dla Polski, która ostatecznie …   Słownik frazeologiczny

• słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

• gadać — ndk I, gadaćam, gadaćasz, gadaćają, gadaćaj, gadaćał, gadaćany pot. «mówić, rozmawiać, opowiadać, często z odcieniem lekceważącym» Lubił dużo gadać. W kółko gadała o tym samym. Nie gadaj głupstw. ◊ Nie ma co gadać, co tu (dużo) gadać «szkoda słów …   Słownik języka polskiego