Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

knob

  • 1 hnúîur

    Íslensk-ensk orðabók > hnúîur

  • 2 HÚNN

    * * *
    I)
    (-s, -ar), m. the knob at the top of the mast-head; draga segl við hún (í hún upp), vinda upp segl við húna, to hoist a sail to the top.
    (-s, -ar), m.
    1) bear’s cub;
    2) urchin, boy (poet.).
    * * *
    1.
    m. [Gr. κωνος], a knob: naut. the knob at the top of the mast-head; draga segl við hún, or í hún upp, or vinda upp segl við húna, to hoist a sail to the top, Ó. H. 17, Tríst. 8, Fas. iii. 410.
    COMPDS: húnbora, húndreginn, húnkastali, húnspænir.
    2. the knob at a staff’s end; stafs-húnn, the knob on a door handle etc.: a slice, skera svá breiðan hún til beins er bast er langt, of a whale’s blubber, N. G. L. i. 59.
    3. a piece in a game, prob. from its cone-like shape: from the phrase, verpa húnum, to cast ( throw) the piece ‘hún,’ it seems to follow that this game was either similar to the Gr. δίσκος or rather to the mod. nine pins; þeirs í Haralds túni húnum verpa, Hornklofi, Fagrsk. 5 (in a verse); in Rm. 32 the ‘hundum verpa’ is no doubt a false reading for ‘húnum verpa;’ the riddle in Hervar. S., (where the answer is, þat er húninn í hnettafli,) is obscure and corrupt in the text, for the hnettafl or hneftafl (q. v.) was quite a different game.
    2.
    m. a young bear, Kormak, Fas. i. 367, Fb. i. 253, Nj. 35, Landn. 176, Fs. 26, Stj. 530, passim; bjarnar-húnn, a bear’s young: in local names, Húna-flói, Húna-vatn, Húnavatns-þing, -sýsla, Landn.; Húnavatns-leið, Fms. iii. 21.
    II. metaph. an urchin, boy, Vkv. 22, 30, 32, Gh. 12.

    Íslensk-ensk orðabók > HÚNN

  • 3 KNAPPR

    (-s, -ar), m.
    1) knob (staf íhendi ok knapp á); ríða knapp á, to furnish a thing with a knob;
    2) stud, button (með knappi ok nezlu).
    * * *
    m., mod. hnappr, [A. S. cnæp; Engl. knop (Chaucer), later knob; Germ. knopf; Dutch knop]:—a knob; staf í hendi ok knapp á, Þorf. Karl. 374; the knob or head of a pole or the like, Fms. viii. 428; þá skýfðu þegar knappinn or hrips-grindinni. Lv. 65; stöng mikil upp ór ok knappr á ór gulli, Fb. ii. 128; upp af hornstöfunum vóru stórir knappar af eiri görvir, 297; á ofanverðri þeirri stöng er einn mikill gullknappr, Þiðr, 189; stöng gulli búin upp at knöppunum, id.; hringr eða knappr, Grág. ii. 232: the phrase, gefa frelsi frá horni ok knappi, from the clasp and neck-collar being a badge of servitude, N. G. L. i. 228; ríða knapp á e-t, to furnish a thing with the knob, i. e. finish it, Ísl. ii. 102.
    2. a stud, button; kjafal kneppt saman milli fóta með knappi ok nezlu, Þorf. Karl. 412. knappa-svipa, u, f. a kind of lash = Russ. knut, Bs. ii. 10.

    Íslensk-ensk orðabók > KNAPPR

  • 4 HJALT

    n.
    * * *
    n. [A. S. and Engl. hilt], the boss or knob at the end of a sword’s hilt; also the guard between the hilt and blade; the former being sometimes distinguished as the eptra or efra hjalt ( hinder or upper, accordingly as the sword was held), and the latter as fremra h., the fore part or guard, where blade and hilt join; or else the plur. hjölt is used; í því gékk hjaltið af sverðinu hit efra ok hljóp þá brandrinn fram ór meðalkafla umgörðinni, Sturl. iii. 283; hjölt ok meðalkafli, Þiðr. 114; eftra hjaltið, opp. to fremra hjaltið, Karl. 124, Korm. ch. 9, Ld. ch. 57, Eb. ch. 13, and Gísl. 72, vide gadd-hjalt, cp. Hkv. Hjörv. 9, Sdm. 6; hjölt ór gulli, Akv. 7; sverð með gulligum hjöltum, Fms. i. 15; nema hjöltin við neðra gómi, Edda 20; sverðit brotnaði undir hjaltinu, Nj. 43, Fms. ii. 484, Gullþ. 18; skaltú nú vera þegn hans er þú tókt við sverði hans at hjöltunum, Fms. i. 15; Helgi hnauð hjalt á sverð, Nj. 66; hann leggr sverðinu á þessum sama flekk ok fellr á hjöltin, Fb. i. 258. ☞ The Engl. hilt is in Icel, called meðal-kafli, ‘middle-piece:’ the Engl. word is derived from the Scandin., but in a different sense.

    Íslensk-ensk orðabók > HJALT

  • 5 HNÚÐR

    m. [akin to hnyðja; Ulf. hnuþo = σκόλοψ], a knob, ball; borgarmenn veltu á þá steinum ok hnúðum, Róm. 277; ‘saxa et sudes’ of Sallust, B. J. ch. 57: staf-hnúðr, a knob at the end of a stick, a hump, whence hnúðr-bakaðr, adj. hump-backed.

    Íslensk-ensk orðabók > HNÚÐR

  • 6 klót

    * * *
    n. [Germ. klotz; Dan. klode = a ball]:—the knob on a sword’s hilt, Ann. 1405, Fas. iii. 472.

    Íslensk-ensk orðabók > klót

  • 7 knappr

    (-s, -ar), m.
    1) knob (staf íhendi ok knapp á); ríða knapp á, to furnish a thing with a knob;
    2) stud, button (með knappi ok nezlu).
    * * *
    adj. [Dan. knap], scanty.

    Íslensk-ensk orðabók > knappr

  • 8 KÚLA

    * * *
    f. knob, boss, ball.
    * * *
    u, f. [Germ. kugel, whence mod. Dan. kugle], a ball, knob; tjald-kúla, blý-kúla: the phrases, göra nú at þeim kúlur á hermanna hátt, Bs. i. 519; marka kúlur í höfði e-m, to make balls in one’s head, i. e. to beat soundly, Band. 13 new Ed., prob. from some game; gor-kúla, a kind of fungus: medic. a hump.
    COMPDS: kúlubakr, kúlunefr.

    Íslensk-ensk orðabók > KÚLA

  • 9 tjald-kúla

    u, f. a ‘tent-ball,’ tent-knob, the knob on the tent-pegs; þeir berja þeim tjaldkúlur ok fella á þá tjöldin, Ísl. ii. 56, Fas. ii. 522, Fb. ii. 16.

    Íslensk-ensk orðabók > tjald-kúla

  • 10 doparr

    m. knob, boss (of metal).
    * * *
    m., and doppa, u, f. a boss of metal, Þiðr. 111, Karl, 550 (in a saddle); of earrings, D. N. i. 321: (the last word is freq.)

    Íslensk-ensk orðabók > doparr

  • 11 GNERR

    m. [Chaucer’s gnarr], a knot or knob: metaph., stóð við þann gnerr nokkra daga, it stopped at that ‘gnarr,’ i. e. it lasted, for some days, Fms. viii. 263, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > GNERR

  • 12 gull-knappr

    m. a gold button, Eg. 516: a gold knob, Fms. iii. 136: a nickname, Harð. S.

    Íslensk-ensk orðabók > gull-knappr

  • 13 hnjótr

    m. a knob in turf or a field, það sér ekki á hæstu hnjóta, when the ground is covered all over with snow.

    Íslensk-ensk orðabók > hnjótr

  • 14 knapp-höfði

    a, m. a knob-head, ball-head, Hkr. iii. 80.

    Íslensk-ensk orðabók > knapp-höfði

  • 15 knapp-járn

    n. iron with a knob at one end, Bs. i. 379, used for surgical operations.

    Íslensk-ensk orðabók > knapp-járn

  • 16 kula

    * * *
    f. knob, boss, ball.
    * * *
    að, to blow gently.

    Íslensk-ensk orðabók > kula

  • 17 NABBI

    a, m. [Engl. knob; North. E. and Scot. nab], a small protuberance on the skin or on greensward; nabba-þýfi, fjalls-n., D. N. iii. 861, freq. in mod. usage: the name of a dwarf, Hdl. 7.

    Íslensk-ensk orðabók > NABBI

  • 18 nybba

    u, f. a knob, peak; fjalls-nybba.

    Íslensk-ensk orðabók > nybba

  • 19 sigr-hnoða

    n. the ‘knob of victory,’ part of a sword, Edda (Gl.)

    Íslensk-ensk orðabók > sigr-hnoða

  • 20 SILFR

    n. silver.
    * * *
    n., provinc. Icel. also silbr, Fb. ii. 247; [Goth. silubr; Hel. silubar; O. H. G. silbar; Germ. silber; Engl. silver; Scot. siller; Dan. sölv; Swed. silfuer]:—silver, Al. 21, 116, Fms. i. 15, ii. 76, vi. 216, Grág. i. 500, Eg. 278: when used as payment distinction is made between lög-silfr (q. v.), standard silver, Grág.; gang-s. (q. v.), current silver; brennt s., burnt, purified silver, K. Þ. K. 172; skírt s., pure silver, Fb. ii. 300, MS. 732. 16; and blá-s. (q. v.), blue, i. e. bad silver (blá-silfr had only the third part value of skírt silfr, 732. 16); bleikt s., Grág. ii. 192; grá-s., grey silver, brass; hence the phrase, bera sem gull af grá-silfri, to surpass as gold does grey silver, Gkv. 2. 2; so also in the saying, elda grátt silfr, Eb. 290, Fb. i. 522 (see elda): of coined silver, þá var mönnum gefinn máli, þat silfr var kallat Haralds-slátta, þat var meiri hluti koparr, Fms. vi. 243.
    II. as a nickname, silfri, silfra, Vd., Vápn. 12; whence Silfra-staðir, Silfr-toppr (or Silfrin-toppr), ‘Silver-forelock,’ Silver-top, the name of a mythical horse, Gm.
    B. Used in compds to denote a thing made of silver; silfr-ampli, -ausa, -bolli, -buðkr, -diskr, -kalkr (-kaleikr), -ker, -munnlaug, -skál …, a jug, scoop, bowl, box, plate, chalice, vessel, basin …, of silver, Dipl. v. 18, Hkr. i. 50, ii. 221, Fms. iii. 177, 194, Vm. 56, 63, 95, Js. 78; silfr-spánn, a silver spoon, Bs. i. 874, Vm. 58, 109, Dipl, iii. 4; silfr-baugr, a silver ring, Glúm. 388; silfr-belti, a silver belt, Ld. 284, Nj. 24, Vm. 129; silfr-borð, a desk of silver, Fas. iii. 670; silfr-stíll, a silver pencil, D. N. iv. 233; silfr-flyngja, a silver clasp, Vm. 34; silfr-spöng, a silver clasp, B. K. 83; silfr-búnaðr, silver ornaments, Pm. 90; silfr-sylgja, a silver brooch, Bs.; silfr-festr, a silver chain. Fas. iii. 273, Vm. 109; silfr-þráðr, silver-wire, Dipl. iii. 4; silfr-hadda, a silver handle, Fms. vi. 184; silfr-hólkr, a silver knob to a stick, Ó. H.; silfr-horn, a drinking-horn of silver, Fas. i. 90; silfr-hringr, a silver ring, Fms. iv. 76, Ld. 274; silfr-rós, a silver rosary (?), Vm. 58, 109, Dipl. v. 18, Bs. i. 874; silfr-kross, a silver cross, Vm. 2; silfr-lok, a silver lid, 58; silfr-skeið, a silver spoon, D. N. ii. 627; silfr-men, a silver necklace, Nj. 256; silfr-penningr, a silver penny, Fms. i. 1, Stj., Rb. 508; silfr-vápn, a silver weapon, Fas. ii. 178; silfr-hella, a plate of silver, D. N.; silfr-beisl, a silver bit, Flóv. 26.
    II. silfr-skrín, -hirzla, -kista, -kistill, a shrine, chest, box for keeping silver, Jm. 10, Am. 90, Karl. 13, Eg. 766.
    C. PROPER COMPDS: silfrberg, silfrbúinn, silfrdrjúgr, silfreyrir, silfrfátt, silfrgangr, silfrhvítr, silfrlagðr, silfrligr, silfrmerktr, silfrmetinn, silfrofinn, silfrrekinn, silfrslátta, silfrsmiðr, silfrsmíð.

    Íslensk-ensk orðabók > SILFR

См. также в других словарях:

  • knob — knob; knob·ber; knob·bi·ly; knob·bi·ness; knob·bish; knob·ble; knob·bled; knob·bly; knob·cone; knob·ker·rie; knob·thorn; knob·by; knob·ker·ry; knob·thorne; …   English syllables

  • Knob — Knob, n. [A modification of knop. Cf. {Nob}.] 1. A hard protuberance; a hard swelling or rising; a bunch; a lump; as, a knob in the flesh, or on a bone. [1913 Webster] 2. A knoblike ornament or handle; as, the knob of a lock, door, or drawer.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • knob — [nɔb US na:b] n [Date: 1300 1400; : Middle Low German; Origin: knobbe] 1.) a round handle or thing that you turn to open a door, turn on a television etc ▪ He thought the door was locked, but he turned the knob and the door opened. ▪ a brass door …   Dictionary of contemporary English

  • knob — [ nab ] noun count 1. ) a round handle on a door or drawer a ) a round switch on a piece of equipment b ) a small round lump on the surface of something c ) the round top of a stick or post 2. ) knob of BRITISH a small piece of something: a knob… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • Knob — Knob, v. i. To grow into knobs or bunches; to become knobbed. [Obs.] Drant. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • knob — (n.) late 14c., knobe, probably from a Scandinavian or German source (Cf. M.L.G. knobbe knob, M.Du. cnoppe, Du. knop, O.Fris. knopp, knapp, O.H.G. knopf, Ger. Knopf button, O.N. knyfill short horn ). Meaning knoll, isolated round hill is first… …   Etymology dictionary

  • knob — ► NOUN 1) a rounded lump or ball at the end or on the surface of something. 2) a ball shaped handle on a door or drawer. 3) a round button on a machine. 4) a small lump of something. 5) chiefly N. Amer. a prominent round hill. 6) vulgar slang a… …   English terms dictionary

  • knob — [näb] n. [ME knobbe < or akin to Du, a knot, knob, bud < IE * gn eu bh < base * gen : see KNEAD] 1. a rounded lump or protuberance 2. a) a handle, usually round, of a door, drawer, etc. b) a similar device which is turned to control… …   English World dictionary

  • knob|by — «NOB ee», adjective, bi|er, bi|est. 1. covered with knobs. 2. rounded like a knob …   Useful english dictionary

  • knob — [n] lump, handle bulge, bulk, bump, bunch, doorknob, hump, knot, knurl, latch, lever, nub, opener, projection, protrusion, protuberance, snag, stud, swell, swelling, trigger, tumor; concepts 445,471 …   New thesaurus

  • knob — [[t]nɒ̱b[/t]] knobs 1) N COUNT A knob is a round handle on a door or drawer which you use in order to open or close it. He turned the knob and pushed against the door. 2) N COUNT A knob is a rounded lump or ball on top of a post or stick. A loose …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»