-
1 carīna
-
2 Tropidurus
1. LAT Tropidurus Wied2. RUS килехвостые игуаны pl, тропидурусы pl3. ENG keel-tailed [lava] lizards, keel-tailed iguanids4. DEU Kielschwänze pl, Kielechsen pl, Kielschwanzleguane pl5. FRA —Ареал обитания: Южная Америка, Галапагосские острова -
3 carinatus
carinata, carinatum ADJshell-formed/shaped; like a keel/hull -
4 Electron carinatum
—1. LAT Electron carinatum ( Du Bus)2. RUS ребристоклювый электрон m3. ENG keel-billed motmot4. DEU Kielschnabelmotmot m5. FRA momot m de Du BusVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Electron carinatum
-
5 Ramphastos sulfuratus
—1. LAT Ramphastos sulfuratus ( Lesson)2. RUS радужный тукан m3. ENG keel-billed toucan4. DEU Fischertukan m, Regenbogentukan m5. FRA toucan m à carèneVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Ramphastos sulfuratus
-
6 Bedriagaia moreaui
1. LAT Bedriagaia moreaui Loveridge2. RUS —3. ENG keel-bellied tree lizard4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: АфрикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Bedriagaia moreaui
-
7 Bitia
2. RUS килебрюхие водяные змеи pl3. ENG keel-bellied water snakes4. DEU Wasserschuppenköpfe pl5. FRA —Ареал обитания: Азия -
8 Bitia hydroides
1. LAT Bitia hydroides Gray2. RUS килебрюхий водяной уж m3. ENG keel-bellied water snake4. DEU Wasserschuppenkopf m5. FRA —Ареал обитания: АзияVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Bitia hydroides
-
9 Casarea dussumieri
1. LAT Casarea dussumieri (Schlegel)2. RUS маскаренский удав m Шлегеля4. DEU Mauritius-Boa f5. FRA —Ареал обитания: о Раунд, о МаврикийVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Casarea dussumieri
-
10 Dryophiops rubescens
1. LAT Dryophiops rubescens (Gray)3. ENG keel-bellied whip snake4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Азия, Малайский архипелагVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Dryophiops rubescens
-
11 Gastropholis vittatus
1. LAT Gastropholis vittatus Fischer2. RUS —3. ENG keel-bellied ground lizard4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: АфрикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Gastropholis vittatus
-
12 Gastropyxis
1. LAT Gastropyxis Cope2. RUS изумрудные змеи pl3. ENG emerald [keel-scaled green] snakes4. DEU Grünnattern pl5. FRA —Ареал обитания: Африка -
13 Gastropyxis smaragdina
1. LAT Gastropyxis smaragdina (Schlegel)2. RUS изумрудная змея f3. ENG emerald [keel-scaled green] snake4. DEU Grünnatter f5. FRA —Ареал обитания: АфрикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Gastropyxis smaragdina
-
14 Sternotherus carinatus
1. LAT Sternotherus carinatus (Gray)2. RUS килеватая мускусная черепаха f3. ENG razorback [razor-backed, keel-backed, Mississippi] musk turtle4. DEU Dach-Moschusschildkröte f5. FRA —Ареал обитания: Северная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Sternotherus carinatus
-
15 Carina
1.cărīna, ae, f. [cf. karuon, cornu].I.The keel of a ship, Plaut. Mil. 3, 3, 42; Caes. B. G. 3, 13; id. B. C. 1, 54; Liv. 22, 20, 2; 28, 8, 14; Tac. A. 2, 6; Curt. 7, 3, 9; 10, 1, 19; Ov. M. 14, 552; id. P. 4, 3, 5.—In the poets very freq. (in Ovid's Met. alone about thirty times).—II.Meton.A.(Pars pro toto.) A vessel, boat, ship, Enn. Ann. 379; 476; 560 Vahl.; Cat. 64, 10; 64, 250; Prop. 3 (4), 9, 35; Verg. G. 1, 303; 1, 360; 2, 445; id. A. 2, 23; 4, 398; 5, 158; Hor. C. 1, 4, 2; 1, 14, 7; id. Epod. 10, 20; Ov. M. 1, 134.—B.Transf., of objects of similar form; of the shells of nuts, Plin. 15, 22, 24, § 88; of the bodies of dogs, Nemes. Cyneg. 110 Wernsd.; cf. Schol. Stat. Th. 11, 512 and 2. carino.—2.Esp. freq. as nom. propr.: Cărīnae, ārum, f., the Keels, a celebrated quarter in the fourth region of Rome, between the Cœlian and Esquiline Hills, now S. Pietro in vincoli, Varr. L. L. 5, § 46 sq.; Cic. Q. Fr. 2, 3, 7; Liv. 26, 10, 1; Hor. Ep. 1, 7, 48; Suet. Gram. 15 al.; cf.2.Becker, Antiq. 1, p. 522 sq.: lautae,
Verg. A. 8, 361 Serv.—Here stood also the house of Pompey, Suet. Tib. 15; id. Gram. 15; hence the humorous play upon the word carinae, ships ' keels, Vell. 2, 77, 1; Aur. Vict. Vir. Ill. 84; cf. Dio. Cass. 48, 38, p. 555.Cărīna, ae, f., a town of Troas, Plin. 5, 32, 41, § 145.3.Cărīna, ae, m., a mountain in Crete, Plin. 21, 14, 46, § 79. -
16 carina
1.cărīna, ae, f. [cf. karuon, cornu].I.The keel of a ship, Plaut. Mil. 3, 3, 42; Caes. B. G. 3, 13; id. B. C. 1, 54; Liv. 22, 20, 2; 28, 8, 14; Tac. A. 2, 6; Curt. 7, 3, 9; 10, 1, 19; Ov. M. 14, 552; id. P. 4, 3, 5.—In the poets very freq. (in Ovid's Met. alone about thirty times).—II.Meton.A.(Pars pro toto.) A vessel, boat, ship, Enn. Ann. 379; 476; 560 Vahl.; Cat. 64, 10; 64, 250; Prop. 3 (4), 9, 35; Verg. G. 1, 303; 1, 360; 2, 445; id. A. 2, 23; 4, 398; 5, 158; Hor. C. 1, 4, 2; 1, 14, 7; id. Epod. 10, 20; Ov. M. 1, 134.—B.Transf., of objects of similar form; of the shells of nuts, Plin. 15, 22, 24, § 88; of the bodies of dogs, Nemes. Cyneg. 110 Wernsd.; cf. Schol. Stat. Th. 11, 512 and 2. carino.—2.Esp. freq. as nom. propr.: Cărīnae, ārum, f., the Keels, a celebrated quarter in the fourth region of Rome, between the Cœlian and Esquiline Hills, now S. Pietro in vincoli, Varr. L. L. 5, § 46 sq.; Cic. Q. Fr. 2, 3, 7; Liv. 26, 10, 1; Hor. Ep. 1, 7, 48; Suet. Gram. 15 al.; cf.2.Becker, Antiq. 1, p. 522 sq.: lautae,
Verg. A. 8, 361 Serv.—Here stood also the house of Pompey, Suet. Tib. 15; id. Gram. 15; hence the humorous play upon the word carinae, ships ' keels, Vell. 2, 77, 1; Aur. Vict. Vir. Ill. 84; cf. Dio. Cass. 48, 38, p. 555.Cărīna, ae, f., a town of Troas, Plin. 5, 32, 41, § 145.3.Cărīna, ae, m., a mountain in Crete, Plin. 21, 14, 46, § 79. -
17 Carinae
1.cărīna, ae, f. [cf. karuon, cornu].I.The keel of a ship, Plaut. Mil. 3, 3, 42; Caes. B. G. 3, 13; id. B. C. 1, 54; Liv. 22, 20, 2; 28, 8, 14; Tac. A. 2, 6; Curt. 7, 3, 9; 10, 1, 19; Ov. M. 14, 552; id. P. 4, 3, 5.—In the poets very freq. (in Ovid's Met. alone about thirty times).—II.Meton.A.(Pars pro toto.) A vessel, boat, ship, Enn. Ann. 379; 476; 560 Vahl.; Cat. 64, 10; 64, 250; Prop. 3 (4), 9, 35; Verg. G. 1, 303; 1, 360; 2, 445; id. A. 2, 23; 4, 398; 5, 158; Hor. C. 1, 4, 2; 1, 14, 7; id. Epod. 10, 20; Ov. M. 1, 134.—B.Transf., of objects of similar form; of the shells of nuts, Plin. 15, 22, 24, § 88; of the bodies of dogs, Nemes. Cyneg. 110 Wernsd.; cf. Schol. Stat. Th. 11, 512 and 2. carino.—2.Esp. freq. as nom. propr.: Cărīnae, ārum, f., the Keels, a celebrated quarter in the fourth region of Rome, between the Cœlian and Esquiline Hills, now S. Pietro in vincoli, Varr. L. L. 5, § 46 sq.; Cic. Q. Fr. 2, 3, 7; Liv. 26, 10, 1; Hor. Ep. 1, 7, 48; Suet. Gram. 15 al.; cf.2.Becker, Antiq. 1, p. 522 sq.: lautae,
Verg. A. 8, 361 Serv.—Here stood also the house of Pompey, Suet. Tib. 15; id. Gram. 15; hence the humorous play upon the word carinae, ships ' keels, Vell. 2, 77, 1; Aur. Vict. Vir. Ill. 84; cf. Dio. Cass. 48, 38, p. 555.Cărīna, ae, f., a town of Troas, Plin. 5, 32, 41, § 145.3.Cărīna, ae, m., a mountain in Crete, Plin. 21, 14, 46, § 79. -
18 fundo
1.fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;I.Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,
Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.Lit., of fluids.1.In gen.:2.(natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,
Lucr. 5, 812:sanguinem e patera,
Cic. Div. 1, 23, 46:novum liquorem (i. e. vinum) de patera,
Hor. C. 1, 31, 3:vina paterā in aras,
Ov. M. 9, 160; cf.:vinum inter cornua,
id. ib. 7, 594:vinum super aequora,
id. ib. 11, 247:duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,
Verg. A. 5, 78:laticem urnis,
Ov. M. 3, 172:lacrimas,
Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:fundit Anigros aquas,
pours out, id. ib. 15, 282:parumne fusum est Latini sanguinis?
shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:sanguine ob rem publicam fuso,
Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:sanguinem de regno (i. e. propter regnum),
Curt. 10, 5.—Mid.:memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,
discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:ingentibus procellis fusus imber,
pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:sanguis in corporibus fusus,
Cic. de Or. 2, 77, 310.—In partic.a.Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:* b.exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,
Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,
id. 34, 8, 20, § 94:aere fuso,
id. 34, 11, 24, § 107:vitrum,
id. 34, 14, 42, § 148:glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,
Plin. 34, 8, 19, § 83:ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,
Quint. 2, 1, 12:fusis omnibus membris (statuae),
id. 7 praef. §2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,
Hor. S. 2, 3, 22.—In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—B.Transf.1.To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):2.(ossa) niveo fundere lacte,
Tib. 3, 2, 20:multo tempora funde mero,
id. 1, 7, 50.—Of things non-fluid.a.In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:b.desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,
Liv. 2, 5, 3:picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,
Caes. B. G. 7, 24, 4:tela,
Val. Fl. 3, 243:sagittam,
Sil. 7, 647:(solis) radios per opaca domorum,
Lucr. 2, 115:quas (maculas) incuria fudit,
has scattered, Hor. A. P. 352:fundunt se carcere laeti Thraces equi,
pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:se cuncta manus ratibus,
id. 2, 662:littera fundens se in charta,
Plin. 13, 12, 25, § 81:luna se fundebat per fenestras,
Verg. A. 3, 152.—Mid.:ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,
spread out, Cic. de Sen. 15, 52:homines fusi per agros ac dispersi,
Cic. Sest. 42, 91.—In partic.(α).With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):(β).crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,
Lucr. 1, 351; cf.:terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,
Cic. N. D. 2, 62, 156:flores aut fruges aut bacas,
id. Tusc. 5, 13, 37:frugem,
id. de Sen. 15, 51:plus materiae (vites),
Plin. 17, 22, 35, § 192:cum centesimo Leontini campi fundunt,
id. 18, 10, 21, § 95:facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,
Cic. N. D. 2, 51, 129:(terra) animal prope certo tempore fudit Omne,
Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:fudit equum magno tellus percussa tridenti,
Verg. G. 1, 13:Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,
Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:II.(victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,
Liv. 9, 43, 20:nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,
Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:aliquem arcu,
Val. Fl. 1, 446.—In middle force:fundi in alga,
to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,
Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:exercitus caesus fususque,
id. ib. 14, 1, 1:aliquos caedere, fundere atque fugare,
Sall. J. 58, 3:Gaetulos,
id. ib. 88, 3:classes fusae fugataeque,
id. ib. 79, 4; cf.:si vi fudisset cecidissetque hostes,
Liv. 35, 1, 8:hostes de jugis,
id. 9, 43, 20:Gallos de delubris vestris,
id. 6, 16, 2:eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,
Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:Massilienses crebris eruptionibus fusi,
id. B. C. 2, 22, 1:Latini ad Veserim fusi et fugati,
Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,
id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,
Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:magnas copias hostium fudit,
Cic. Mur. 9, 20:Sabinos equitatu fudit,
id. Rep. 2, 20:Armeniorum copias,
id. Arch. 9, 21:maximas copias parva manu,
Sall. C. 7, 7.Trop.A.Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:B.imago de corpore fusa,
Lucr. 4, 53:animam moribundo corpore fudit,
id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,
Verg. A. 2, 532:circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,
poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,
Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,
will display himself, Cic. Or. 36, 125:superstitio, fusa per gentes,
id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,
id. 12, 2, 23:fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,
riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,
to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:modo virtus latius funditur,
Sen. Ep. 74, 27; and:semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,
id. 5, 30, 92:saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,
id. Or. 62, 210.—In partic., of speech, to pour forth, utter:A.per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,
Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:e quibus elici vocem et fundi videmus,
id. Tusc. 2, 24, 56:inanes sonos,
id. ib. 5, 26, 73 (for which:inani voce sonare,
id. Fin. 2, 15, 48):sonum,
id. Ac. 2, 23, 74:verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),
id. Fin. 4, 4, 10:versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,
id. de Or. 3, 50, 194; cf.:grave plenumque carmen,
id. Tusc. 1, 26, 64:tam bonos septenarios ad tibiam,
id. ib. 1, 44, 107:physicorum oracula,
id. N. D. 1, 26, 66:has ore loquelas,
Verg. A. 5, 842:preces pectore ab imo,
id. ib. 6, 55; so,preces,
id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:mera mendacia,
Plaut. Ps. 4, 1, 33:jam tu verba fundis hic, sapientia?
you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:opprobria rustica,
Hor. Ep. 2, 1, 146:iras inanes,
Val. Fl. 3, 697:vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,
Hor. Ep. 2, 2, 121:preces,
App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.Lit.:B.(aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,
Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:toga (opp. restricta),
wide, full, Suet. Aug. 73:Gallorum fusa et candida corpora,
full, plump, Liv. 38, 21, 9:campi in omnem partem,
extended, Verg. A. 6, 440; cf.:non fusior ulli Terra fuit domino,
a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—Trop., copious, diffuse; flowing, free:* 1. 2.genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,
Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:constricta an latius fusa narratio,
Quint. 2, 13, 5:materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,
id. 2, 4, 7:ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,
Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:(vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),
unrestrained, free, id. 11, 3, 64:periodus,
id. 9, 4, 128:fusiores liberioresque numeri,
id. 130:lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,
Gell. 2, 26, 7:in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,
Quint. 9, 4, 138:plenior Aeschines et magis fusus,
id. 10, 1, 77:dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),
id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.(Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:2.quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,
Cic. Leg. 1, 13, 36:multa dicere fuse lateque,
id. Tusc. 4, 26, 57:fuse lateque dicendi facultas,
id. Or. 32, 113:fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),
id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),
Cic. N. D. 2, 7, 20:fusius et ornatius rem exponere,
Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).I.Lit. (perh. only poet.):B.haec carina satis probe fundata et bene statuta est,
i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);dum mea puppis erat validā fundata carinā,
Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,
is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:arces,
id. ib. 4, 260.—Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:II.dente tenaci Ancora fundabat naves,
Verg. A. 6, 4:(genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,
Lucr. 5, 928; 4, 828.—Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:A.firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,
Cic. Balb. 13, 31; cf.:quantis laboribus fundatum imperium,
id. Cat. 4, 9, 19:qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,
id. Att. 1, 16, 6:accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,
id. Fin. 4, 1, 1; cf.:fundati a doctore,
thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:res publica praeclare fundata,
Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:qui legibus urbem Fundavit,
Verg. A. 6, 810:in eorum agro sedes fundare Bastarnis,
Liv. 40, 57, 5:libertatem, salutem, securitatem,
Plin. Pan. 8, 1:jus civile,
Dig. 1, 2, 2, § 39:vacuos Penates prole,
Stat. S. 4, 7, 30; cf.:thalamos Tritonide nympha,
i. e. to marry, Sil. 2, 65:partis et fundatis amicitiis,
Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:fundatae atque optime constitutae opes,
Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:nitidis fundata pecunia villis,
well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:nihil veritate fundatum,
Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).Lit.:B.quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,
Vitr. 7, 3 med.:si permanetis in fide fundati,
Vulg. Col. 1, 23.—Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96. -
19 ungo
ungo or unguo, nxi, nctum, 3, v. a. [root in Sanscr. ang, to besmear; cf. Gr. agos], to smear, besmear, anoint with any fat substance, an unguent, oil, etc. (class.;II.syn.: lino, linio): unguentis,
Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77:aliquam unguentis,
Plaut. Most. 1, 3, 115; id. Truc. 2, 2, 34:unctus est, accubuit,
Cic. Att. 13, 52, 1:gloria quem supra vires unguit,
Hor. Ep. 1, 18, 22; Aug. ap. Suet. Aug. 76.—Of the anointing of corpses, Enn. ap. Serv. Verg. A. 6, 219 (Ann. v. 156 Vahl.); Ov. P. 1, 9, 47; id. F. 4, 853; id. H. 10, 122; Mart. 3, 12, 4; Hor. S. 2, 1, 7:corpus,
Varr. R. R. 1, 2, 26:globos melle,
Cato, R. R. 79:postes superbos amaracino,
Lucr. 4, 1175 et saep.—Of the anointing of a Jewish king:unctus est in regem,
Sulp. Sev. Chron. 1, 45, 5:caules oleo,
to dress with oil, Hor. S. 2, 3, 125:caules impensius,
Pers. 6, 68:pingui oluscula lardo,
Hor. S. 2, 6, 64: labitur uncta carina, daubed with pitch, the pitchy keel, Enn. ap. Macr. S. 6, 1, and ap. Isid. Orig. 19, 1 (Ann. v. 379 and 476); imitated by Verg. A. 4, 398; cf.:labitur uncta vadis abies,
id. ib. 8, 91: ungere tela manu ferrumque armare, to smear or anoint with poison (ious chriesthai), id. ib. 9, 773:arma uncta cruoribus,
smeared, stained, Hor. C. 2, 1, 5:tela cruore hostili,
Sil. 9, 13:ova ranae sanguine,
Hor. Epod. 5, 19:puer unctis Tractavit calicem manibus,
i. e. greasy, id. S. 2, 4, 78; so,uncta aqua,
id. ib. 2, 2, 68.—Trop., Vulg. Act. 10, 38; id. 2 Cor. 1, 21.—Hence, unctus, a, um, P. a.; prop. anointed, oiled:B. a.cur quisquam caput unctius referret,
Cat. 10, 11:magis diliges ex duobus aeque bonis viris nitidum et unctum quam pulverulentum et horrentem,
Sen. Ep. 66, 24:Achivi,
Hor. Ep. 2, 1, 33:nudus, unctus, ebrius est contionatus,
Cic. Phil. 3, 5, 12.—Adj.:b.captus es unctiore cenā,
Mart. 5, 44, 7:melius et unctius,
Hor. Ep. 1, 15, 44:cenae unctissimae,
Sid. Ep. 2, 9:ita palaestritas defendebat, ut ab illis ipse unctior abiret,
Cic. Verr. 2, 2, 22, § 54:accedes siccus ad unctum,
Hor. Ep. 1, 17, 12:patrimonia,
Cat. 29, 23:Corinthus,
luxurious, voluptuous, Juv. 8, 113:Tarentus,
Sid. Carm. 5, 430:pro isto asso sole, quo tu abusus es in nostro pratulo, a te nitidum solem unctumque repetemus,
i. e. sunshine and ointment, Cic. Att. 12, 6, 2:unctior splendidiorque consuetudo loquendi,
rich, copious, id. Brut. 20, 78.—Subst.: unctum, i, n.1.A rich banquet, sumptuous feast:2.unctum qui recte ponere possit,
Hor. A. P. 422:cenare sine uncto,
Pers. 6, 16.—An ointment:haurito plusculo uncto, corporis mei membra perfricui,
App. M. 3, p. 139; Veg. 3, 71, 5. -
20 Electron carinatum
ENG keel-billed motmot
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Keel — Keel, n. [Cf. AS. ce[ o]l ship; akin to D. & G. kiel keel, OHG. chiol ship, Icel. kj[=o]ll, and perh. to Gr. gay^los a round built Ph[oe]nician merchant vessel, gaylo s bucket; cf. Skr. g[=o]la ball, round water vessel. But the meaning of the… … The Collaborative International Dictionary of English
keel — keel·age; keel·boat·man; keel·haul; keel·less; keel; keel·man; keel·son; va·keel; keel·er; keel·hale; … English syllables
Keel — Pays d’origine États Unis Genre musical Heavy metal, Glam Metal Années d activité … Wikipédia en Français
Keel — Datos generales Origen Estados Unidos, Los Ángeles, California … Wikipedia Español
keel — [kiːl] noun on an even keel working smoothly without any sudden changes: • a strategy to put the economyon an even keel * * * keel UK US /kiːl/ noun [C] ● on an even keel Cf. on an even keel … Financial and business terms
Keel — Keel, v. i. [imp. & p. p. {Keeled}; p. pr. & vb. n. {Keeling}.] 1. To traverse with a keel; to navigate. [1913 Webster] 2. To turn up the keel; to show the bottom. [1913 Webster] {To keel over}, to upset; to capsize. [Colloq.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
keel — keel1 [kēl] n. [ME kele < ON kjǫlr < Gmc * kelu < IE base * gel , to swallow > L gula, throat] 1. the chief timber or steel piece extending along the entire length of the bottom of a boat or ship and supporting the frame: it sometimes … English World dictionary
Keel — (k[=e]l), v. t. & i. [AS. c[=e]lan to cool, fr. c[=o]l cool. See {Cool}.] To cool; to skim or stir. [Obs.] [1913 Webster] While greasy Joan doth keel the pot. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Keel — Allgemeine Informationen Genre(s) Hard Rock, Hair Metal Gründung 1984 Auflösung 1989 Neugründung 1998, 2 … Deutsch Wikipedia
keel|er — keel|er1 «KEE luhr», noun. Dialect. 1. a vessel for cooling liquids. 2. a shallow tub for various purposes. 3. a shallow box used in dressing mackerel. ╂[< keel5 + er1] keel|er2 «KEE luhr», noun. British. a sailboat having a keel rather than a … Useful english dictionary
Keel — Keel, n. A brewer s cooling vat; a keelfat. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English