-
1 ἵημι
Grammatical information: v.Meaning: `send (away), let go, throw, hurl etc.'; details on the inflexion in Schwyzer 686f., 741, 770, 775.Other forms: Aor. ἕηκα, ἦκα, inf. ἕμεναι, εἷναι, med. εἵμην ( ἡκάμην), inf. ἕσθαι, pass. εἵθην, ἑθῆναι, fut. ἥσω (Il.); perf. med. εἷμαι, act. εἷκα (Att.), ἕωκα (hell.),Compounds: Mostly, in some forms exclusively, with prefix in several meanings, ἀν-, ἀφ-, ἐφ-, καθ-, προ-, συν-, ὑφ- etc.,Derivatives: Many derivv., almost only from the prefixed forms: 1. ἧμα `throwing, throw (of a javelin)' (Ψ 891; Porzig Satzinhalte 267), ἥμων `throwing (a javelin)' (Ψ 886); κάθημα, hell. - εμα (Schwyzer 523) `collar' (Antiph., LXX); μεθήμων `negligent' with - μοσύνη (Hom.), συνήμων `companion' (A. R.) with - μοσύνη `treaty, companionship' (Il.). 2. ἑσμός `swarm (of bees)' s. v. 3. ἄν-, ἄφ-, ἔξ-, ἔφ-, κάθ-εσις etc. (IA; ἕσις only Pl. Kra. 411d, 420a as artificial formation, EM 469, 49) with ἀφέσιμος a. o. (Arist.). 4. ἐννεσίαι `advice' (Il.), ἐξεσίη `sending out' (Hom.), ἀνεσία `leaving off' (Cratin.); on the formation s. ἐννεσίαι. 5. ἐνετή `clasp, needle' (Il.). 6. ἐν-, ἀφ-, καθ-ετήρ (Hp., hell.) with - ετήριος etc.; καθετηρίζω, - ισμός (medic.). 7. ἐφέται, ἐφετμή s. v.; ἀφέτης `sender, slinger' (Plb.). 8. συνετός `sensible' (Pi., Ion. Att., beside σύνεσις `reasonableness'), ἄν-, ἄφ-, κάθ-ετος etc.; ἀν-, προ-ετικός (: ἄν-, πρό-εσις; X., Arist., hell.).Etymology: The relation ἔθηκα: fēcī: ἕηκα: iēcī points to a genetic connection of the two last forms. One derived ἵημι, ἕηκα, pl. ἕεμεν from IE sē(i)-, but connection with i̯ē-k- was also considered (Bartholomae KZ 27, 355; Petersen Lang. 7, 125ff., Schwyzer 741). Connection only with iaciō is argued by Osthoff Etym. parerga 1, 197f., Hirt IF 12, 229, Hofmann s. iaciō and 1. serō, Ernout-Meillet, Bq. (Only for serō Persson Beitr. 1, 358ff., Fraenkel REIE 2, 46ff. The root * seh₁- however always means `sow' (in spite of Arm. himn `basis').Page in Frisk: 1,714-715Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἵημι
См. также в других словарях:
aubrietia — ● aubrietia nom masculin (de Aubriet, nom propre) Petite crucifère tapissante des jardins, aux fleurs violettes, originaire des régions méditerranéennes orientales. aubriétia [obʀijesja], aubriète [obʀijɛt] ou aubriétie [obʀijesi] n. f. ÉTYM … Encyclopédie Universelle
aubriétie — ⇒AUBRIÉTA, AUBRIÉTIE, subst. fém. BOT. Plante dicotylédone à fleurs en grappes, ayant pour principale espèce l aubriétie deltoïde, ornementale à fleurs violettes : • Je me contente des enclaves rustiques, qui font rêver à l impossible. Ce sont… … Encyclopédie Universelle
aubriète — aubriétia [obʀijesja], aubriète [obʀijɛt] ou aubriétie [obʀijesi] n. f. ÉTYM. 1845, aubriétie; aubrieta, 1763; du nom de Claude Aubriet, peintre d histoire naturelle, et ie. ❖ ♦ … Encyclopédie Universelle
ίημι — ἵημι (Α) 1. κινώ, βάζω κάτι σε κίνηση, κάνω κάτι να κινηθεί γρήγορα («ἧκα πόδας καὶ χεῑρε φέρεσθαι», Ομ. Οδ.) 2. αφήνω κάτι να πέσει κάτω (α. «κὰδ δὲ κάρητος ἧκε κόμας» άφησε τα μαλλιά να κρέμονται από το κεφάλι, Ομ. Οδ.) 3. στέλνω, αποστέλλω 4.… … Dictionary of Greek
