-
1 jedzenie
сущ.• еда• корм• кушанье• питание• пища• продовольствие• пропитание* * *jedzeni|e☼ еда ž, пища ž;podczas \jedzeniea во время еды; nie ma nic do \jedzeniea нечего есть
* * *седа́ ż, пи́ща żpodczas jedzenia — во вре́мя еды́
nie ma nic do jedzenia — не́чего есть
-
2 jadło
сущ.• еда• корм• кушанье• питание• пища• продовольствие• пропитание* * *☼ пища ž, еда ž+pokarm, jedzenie
* * *спи́ща ż, еда́ żSyn: -
3 kończyć
глаг.• выполнять• доделать• доделывать• доканчивать• достигать• достичь• завершать• завершить• заканчивать• заключать• заключить• закончить• закрывать• закрыть• замыкать• кончать• кончить• оканчивать• окончить• отделать• переставать• перестать• прекратить• прекращать• прекращаться• приводить• приканчивать• прикончить• смыкать• умозаключать* * *1) оканчивать, заканчивать, кончать2) kończyć (ileś lat) исполняться (кому? сколько лет?)skończyć, zakończyć кончитьpot. dobić, wykończyć разг. кончить (умертвить)sl. seks. dojść сл. секс. кончить (получить оргазм)sl. seks. spuścić się сл. секс. кончить (эякулировать)* * *kończ|yć\kończyćony несов. кончать, заканчивать, оканчивать;\kończyć naukę заканчивать обучение; \kończyć jedzenie, picie доедать, допивать; \kończyć gazetę дочитывать газету; \kończyć budowę domu достраивать дом; \kończyć z wódką (z pijaństwem) бросать пить
* * *kończony несов.конча́ть, зака́нчивать, ока́нчиватьkończyć naukę — зака́нчивать обуче́ние
kończyć jedzenie, picie — доеда́ть, допива́ть
kończyć gazetę — дочи́тывать газе́ту
kończyć budowę domu — достра́ивать дом
kończyć z wódką (z pijaństwem) — броса́ть пить
-
4 posiłek
сущ.• еда• кушанье• мука• питание* * *posił|ek♂, Р. \posiłekku 1. еда ž, пища ž;gorący \posiłek горячее питание; dwa (trzy) \posiłekki dziennie двухразовое (трёхразовое) питание;
2. \posiłekki мн. подкрепления+1. jedzenie, jadło 2. pomoc, wsparcie
* * *м, P posiłku1) еда́ ż, пи́ща żgorący posiłek — горя́чее пита́ние
2) posiłki мн подкрепле́нияSyn: -
5 pożywienie
сущ.• еда• корм• кормление• кушанье• питание• пища• продовольствие• пропитание* * *☼ пища ž, пропитание, еда ž; корм ♂ (zwierząt)+jedzenie, żywność, posiłek
* * *спи́ща ż, пропита́ние, еда́ ż; корм m ( zwierząt)Syn: -
6 strawa
сущ.• еда• корм• кормление• кушанье• питание• пища• продовольствие• пропитание* * *♀ книжн. пища, еда, снедь przest.;\strawa duchowa духовная пища
+ pokarm, pożywienie, jedzenie* * *ж книжн.пи́ща, еда́, снедь przest.strawa duchowa — духо́вная пи́ща
Syn: -
7 żywność
сущ.• еда• корм• кушанье• питание• пища• продовольствие• пропитание* * *еда, пища, продовольствиеzwierzęta (drobne, hodowlane) живность* * *♀ продовольствие ň, пища+pokarm, jedzenie, prowiant
* * *жпродово́льствие n, пи́щаSyn: -
8 gotować
глаг.• варить• вскипятить• готовить• кипеть• кипятить• отваривать• сварить• стряпать* * *1) (jedzenie) варить2) (wodę) кипятить3) (przygotowywać posiłek) готовить (приготовлять пищу)przygotowywać готовить (подготовлять)* * *got|ować\gotowaćowany несов. 1. варить, стряпать, готовить;ona dobrze \gotowaćuje она хорошо готовит;
2. редко готовить, подготавливать;3. кипятить;\gotować wodę кипятить воду;
\gotować bieliznę кипятить бельё+2. przygotowywać, szykować 3. przegotowywać
* * *gotowany несов.1) вари́ть, стря́пать, гото́витьona dobrze gotuje — она́ хорошо́ гото́вит
2) редко гото́вить, подгота́вливать3) кипяти́тьgotować wodę — кипяти́ть во́ду
gotować bieliznę — кипяти́ть бельё
Syn: -
9 lód
сущ.• лед• лёд* * *1) (stan stały wody) лёд2) lód (jedzenie) мороженое3) pot. lód (lodowisko) каток4) sl. seks. lód сл. секс. минет* * *♂, Р. lodu лёд;sople lodu сосульки; stanąć lodem замёрзнуть (о реке etc.); ● jak lodu как песку морского, сколько угодно, хоть отбавляй; zostać (osiąść) na lodzie сесть на мель, остаться ни с чём (на бобах)* * *м, Р lodusople lodu — сосу́льки
stanąć lodem — замёрзнуть (о реке и т. п.)
- jak lodu- zostać na lodzie
- osiąść na lodzie -
10 nabierać
глаг.• брать• взимать• взять• возыметь• восхищать• забирать• забрать• занимать• набирать• обманывать• отнимать• преисполнять• преисполняться• принимать• принять• простужать• снимать• стать• убрать• уносить• устранять* * *1) (np. jakichś cech) приобретать, получать2) pot. nabierać (oszukiwać) разг. кидать, надувать, обманывать, одурачивать, разыгрывать3) nabierać (czerpać) набирать, черпать4) nabierać (nakładać, np. jedzenie) набирать, накладывать5) nabierać (czego?) набирать (чего?)zbierać набирать (собирать)wykręcać (numer telefonu) набирать (номер)pisać, przepisywać набирать (текст)* * *nabiera|ć\nabieraćny несов. 1. набирать;2. набухать, вздуваться; 3. накладывать, класть; 4. разг. надувать, обманывать; ср. nabrać+2. wzbierać 3. nakładać 4. naciągać
* * *nabierany несов.1) набира́ть2) набуха́ть, вздува́ться3) накла́дывать, кластьSyn: -
11 nabrać
глаг.• вытягивать• затягивать• набрать• назреть• нарисовать• начертить• обжулить• обратить• получить• преисполнить• преисполниться• привлечь• притягивать• притянуть• рисовать• стягивать• тянуть• черпать* * *1) (np. jakichś cech) приобрести, получить2) pot. nabrać (oszukać) разг. кинуть, надуть, обмануть, одурачить, разыграть3) nabrać (zaczerpnąć) набрать, черпнуть, зачерпнуть4) nabrać (nałożyć, np. jedzenie) набрать, наложить5) nabrać (czego?) набрать (чего?)dostać, otrzymać (np. głosy) набрать (напр. голоса)nazbierać, uzbierać набрать (насобирать)wykręcić (numer telefonu) набрать (номер)napisać, przepisać набрать (текст)* * *nab|rać\nabraćiorę, \nabraćierze, \nabraćrany сов. 1. набрать;\nabrać w płuca powietrza набрать воздуха в лёгкие; \nabrać szybkości (pędu) набрать скорость;
2. набухнуть, вздуться;wrzód \nabraćrał нарыв созрел;
3. наложить, положить;\nabrać na talerz наложить на тарелку;
4. разг. кинуть, надуть, обмануть;● \nabrać chęci захотеть; \nabrać otuchy ободриться; \nabrać przekonania прийти к убеждению; \nabrać rozgłosu стать известным; нашуметь; \nabrać wagi приобрести вес; \nabrać wprawy приобрести навык, наловчиться; \nabrać tchu (oddechu) а) перевести дух;
б) передохнуть, отдохнуть+2. wezbrać 3. nałożyć 4. naciągnąć
* * *nabiorę, nabierze, nabrany сов.1) набра́тьnabrać w płuca powietrza — набра́ть во́здуха в лёгкие
nabrać szybkości (pędu) — набра́ть ско́рость
2) набу́хнуть, взду́тьсяwrzód nabrał — нары́в созре́л
3) наложи́ть, положи́тьnabrać na talerz — наложи́ть на таре́лку
4) разг. ки́нуть, наду́ть, обману́ть•- nabrać otuchy
- nabrać przekonania
- nabrać rozgłosu
- nabrać wagi
- nabrać wprawy
- nabrać tchu
- nabrać oddechuSyn: -
12 rzucić się
сов.1) бро́ситьсяrzucić się się do ucieczki — бро́ситься бежа́ть
rzucić się się na kolana — бро́ситься на коле́ни
rzucić się się na kogoś z pięściami — бро́ситься (набро́ситься) на кого́-л. с кулака́ми
rzucić się się na jedzenie — набро́ситься на еду́
2) ( wykonać gwałtowny ruch) метну́ться, ки́нуться3) разг. ( obruszyć się) вспыли́ть, возмути́ться• -
13 ugotować
глаг.• варить• готовить• отварить• проварить• сварить• состряпать• стряпать* * *1) (jedzenie) сварить2) ugotować (przygotować posiłek) приготовить (пищу)3) ugotować (wodę) вскипятитьprzygotować уготовить* * *ugotowa|ć\ugotowaćny сов. сварить;\ugotować obiad сварить (приготовить) обед
* * *ugotowany сов.свари́тьugotować obiad — свари́ть (пригото́вить) обе́д
-
14 rzucić\ się
сов. 1. броситься;\rzucić\ się się do ucieczki броситься бежать; \rzucić\ się się na kolana броситься на колени;
\rzucić\ się się na kogoś z pięściami броситься (наброситься) на кого-л. с кулаками;\rzucić\ się się na jedzenie наброситься на еду;
2. (wykonać gwałtowny ruch) метнуться, кинуться;3. разг. (obruszyć się) вспылить, возмутиться;● \rzucić\ się się w oczy броситься в глаза
См. также в других словарях:
jedzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. jeść. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się spożywa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobre, złe, domowe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jedzenie — n I, blm 1. rzecz. od jeść Jedzenie mięsa, ryb. 2. «to, co się je; pokarm» Smaczne, obfite jedzenie. Częstować jedzeniem. Zastawiać stół jedzeniem … Słownik języka polskiego
jedzenie — Nie dotykać jedzenia zob. dotknąć 2 … Słownik frazeologiczny
papu — Jedzenie Eng. Food … Słownik Polskiego slangu
wałówa — Jedzenie przynoszone gdzieś, zwłaszcza dla chorego lub jako jako prezent Eng. Food brought with someone somewhere, especially intended as a gift or given to a sick person … Słownik Polskiego slangu
wałówka — Jedzenie przynoszone gdzieś, zwłaszcza dla chorego lub jako jako prezent Eng. Food brought with someone somewhere, especially intended as a gift or given to a sick person … Słownik Polskiego slangu
wyżerka — Jedzenie ulubionej potrawy lub ulubiona potrawa Eng. An act of eating up delicious food or delicious food itself … Słownik Polskiego slangu
żarcie — Jedzenie Eng. Food … Słownik Polskiego slangu
żarło — Jedzenie Eng. Food … Słownik Polskiego slangu
pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… … Słownik języka polskiego
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
