Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

imitatio

  • 1 imitatio

    ĭmĭtātĭo, ōnis, f. [id.], imitation (class.; cf. aemulatio).
    I.
    In gen.:

    imitatio virtutis aemulatio dicitur,

    Cic. Tusc. 4, 8, 17; cf. Quint. 1, 2, 26:

    excellentium civium virtus imitatione digna,

    Cic. Phil. 14, 6, 17:

    imitatione tantam ingenii praestantiam consequi,

    id. Off. 3, 1, 1:

    ut ad imitationem sui vocet alios,

    id. Rep. 2, 42:

    periculosa exempli,

    id. Fl. 11, 24:

    antiquitatis,

    Quint. 11, 3, 10:

    nostrorum dictorum factorumque,

    id. 9, 2, 59:

    fori consiliorumque,

    id. 2, 4, 41 al.:

    in omni re vincit imitationem veritas,

    Cic. de Or. 3, 57, 215:

    nihil ostentationis aut imitationis afferre,

    id. 3, 12, 45:

    longe difficillima est imitationis imitatio,

    the copying of a copy, Plin. Ep. 4, 28, 3:

    certatim haec omnis imitatio lacessivit, ut, etc.,

    Macr. S. 7, 13, 11.—
    B.
    The faculty of imitation:

    ingenii signum in parvis praecipuum memoria est:... proximum imitatio,

    Quint. 1, 3, 1.—
    II.
    In rhet. lang.
    A.
    Imitation of an orator:

    imitatio est, in qua impellimur cum diligenti ratione, ut aliquorum similes in dicendo velimus esse,

    Auct. Her. 1, 2, 3; cf. Cic. de Or. 2, 22 sq.; Quint. 10, 2.—
    B.

    Lewis & Short latin dictionary > imitatio

  • 2 imitatio

    ĭmĭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] imitation, copie. [st2]2 [-] onomatopée.
    * * *
    ĭmĭtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] imitation, copie. [st2]2 [-] onomatopée.
    * * *
        Imitatio, Verbale. Cic. Suite, Imitation.

    Dictionarium latinogallicum > imitatio

  • 3 imitatio

    imitatio imitatio, onis f (кому, чему-gen.) подражание

    Латинско-русский словарь > imitatio

  • 4 imitatio

    imitātio, ōnis, f. (imitor), I) die Nachahmung, im üblen Sinne = die Nachäffung, A) im allg. (Ggstz. veritas, verum), Cic. u.a. – B) als rhetor. t. t.: 1) die Nachahmung eines Redners, Cornif. rhet. 1, 3. – 2) die Nachahmung als die den Naturlaut nachahmende Bezeichnung eines Tons, die Onomatopöie, wie mugire, vagire etc., Cornif. rhet. 4, 42. – C) der Nachahmungstrieb, Quint. 1, 3, 1. – II) konkr., die Nachahmung, Kopie (als Bild einer Person usw.), cum est arduum similitudinem effingere ex vero, tum longe difficillima est imitationis imitatio, Plin. ep. 4, 28, 3.

    lateinisch-deutsches > imitatio

  • 5 imitatio

    imitātio, ōnis, f. (imitor), I) die Nachahmung, im üblen Sinne = die Nachäffung, A) im allg. (Ggstz. veritas, verum), Cic. u.a. – B) als rhetor. t. t.: 1) die Nachahmung eines Redners, Cornif. rhet. 1, 3. – 2) die Nachahmung als die den Naturlaut nachahmende Bezeichnung eines Tons, die Onomatopöie, wie mugire, vagire etc., Cornif. rhet. 4, 42. – C) der Nachahmungstrieb, Quint. 1, 3, 1. – II) konkr., die Nachahmung, Kopie (als Bild einer Person usw.), cum est arduum similitudinem effingere ex vero, tum longe difficillima est imitationis imitatio, Plin. ep. 4, 28, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imitatio

  • 6 imitatio

    imitātio, ōnis f. [ imitor ]
    1) подражание ( virtus imitatione digna C); переимчивость (periculosa exempli i. C); звукоподражание rhH.
    3) изображение, копия PJ

    Латинско-русский словарь > imitatio

  • 7 imitātiō

        imitātiō ōnis, f    [imitor], a copying, imitation: virtutis: virtus imitatione digna: nihil ostentationis imitationis adferre, affectation.
    * * *
    imitation, copy, mimicking

    Latin-English dictionary > imitātiō

  • 8 imitatio

    подражание (1. 25 § 6 D. 21, 1);

    imit. veteris iuris (Gai. II, 103. 105); применение per analogiam (1. 2 § 18 C. 1, 17. 1. 3 C. 7, 37); единомыслие: et filios et nepotes habere affectione paterna et imitatione (1. 34 C. 3, 28).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > imitatio

  • 9 imitatio

    ,onis f
    имитация, подражание

    Latin-Russian dictionary > imitatio

  • 10 imitatio

    , onis f подражание (кому, чему – gen.)

    Dictionary Latin-Russian new > imitatio

  • 11 Omnis ars imitatio est natūrae

    Всякое искусство есть подражание природе.
    Сенека, "Послания", LXV.
    [ Леоне: ] Мне совершенно безразлично, что английский двор думает о каком-то Ференции и о живописи вообще. [ Зильбербрандт: ] "Omnis ars naturae imitatio est". И безусловно - картина чрезвычайно верно изображает баронессу такой, какой баронесса была десять лет назад. (Мирослав Крлежа, Господа Глембаи.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Omnis ars imitatio est natūrae

  • 12 aemulatio

    aemŭlātĭo, ōnis, f. [aemulor], an assiduous striving to equal or excel another in any thing, emulation (it denotes rather the mental effort, while imitatio regards more the mode of action; but rivalitas is a jealous rivalry, and therefore used only in a bad sense, while aemulatio is employed both in a good and bad sense) Cic. thus explains this word: aemulatio dupliciter illa quidem dicitur, ut et in laude et in vitio nomen hoc sit;

    nam et imitatio virtutis aemulatio dicitur... et est aemulatio aegritudo, si eo, quod concupierit, alius potiatur, ipse careat,

    Cic. Tusc. 4, 8, 17. So,
    I.
    In a good sense, emulation:

    laudis,

    Nep. Att. 5; Vell. 1, 17: gloriae, Just. praef.; Tac. A. 2, 44, id Agr. 21; Suet. Calig. 19; id. Tib. 11:

    secundum aemulationem,

    in zeal, Vulg. Phil. 3, 6.— Transf., of the imitation of nature in painting:

    pictura fallax est et in aemulatione naturae multum degenerat transcribentium sors varia,

    Plin. 25, 2, 4, § 8.—
    II.
    In a bad sense, jealousy, envy, malevolence, duszêlia:

    aemulatio vitiosa, quae rivalitati similis est,

    Cic. Tusc. 4, 26, 56:

    infensa,

    Tac. A. 13, 19:

    municipalis,

    id. H. 3, 57:

    adversariorum,

    Suet. Ner. 23; cf. id. 33:

    aemulatio nasci tur ex conjunctione, alitur aequalitate, exardescit invidiā, cujus finis est odium,

    Plin. Pan. 84 al.: ad aemulationem eum provocaverunt, to jealousy (said of God), Vulg. Psa. 77, 58. contentiones, aemulationes, rivalries, ib. 2 Cor, 12, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > aemulatio

  • 13 simulatio

    sĭmŭlātĭo, ōnis, f. [simulo, II.], a falsely assumed appearance, a false show, feigning, shamming, pretence, feint, insincerity, deceit, hypocrisy, simulation, etc. (class. and very freq.; cf. imitatio).
    (α).
    With gen.:

    simulatio insaniae,

    Cic. Off. 3, 26, 97:

    stultitiae,

    id. Brut. 14, 53:

    imitatio simulatioque virtutis,

    id. Ac. 2, 46, 140; id. Att. 7, 1, 6:

    omnium rerum,

    id. Lael. 25, 92:

    timoris,

    Caes. B. G. 5, 50 fin.; id. B. C. 2, 40:

    itineris,

    id. B. G. 6, 8:

    deditionis,

    id. B. C. 3, 28:

    vulnerum,

    id. ib. 2, 35:

    rei frumentariae,

    id. B. G. 1, 40; cf.: legis agrariae (with nomen), [p. 1705] Cic. Agr. 2, 6, 15: rei publicae, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 5:

    Parthici belli,

    Caes. B. C. 1, 9.—Esp., abl. adverb., under prelext of, under pretence of, etc.:

    amicitiae,

    Cic. Lael. 8, 26:

    muliones equitum specie ac simulatione collibus circumvehi jubet,

    Caes. B. G. 7, 45; cf.:

    gladiatores emtos esse Fausti simulatione ad caedem ac tumultum,

    as was pretended for Faustus, Cic. Sull. 19, 54:

    pro sociis contra hostīs exercitum mittere, an hostium simulatione contra socios,

    id. Imp. Pomp. 22, 66:

    provocare arma Romana simulatione numinum ausus est,

    under pretence of a divine command, Tac. H. 2, 61. —Similarly:

    per simulationem, cum simulatione: per simulationem amicitiae me nefarie prodiderunt,

    Cic. Red. Quir. 9, 21:

    cum simulatione timoris agere,

    Caes. B. G. 5, 50.—
    (β).
    Absol.:

    ex omni vitā simulatio dissimulatioque tollenda est,

    Cic. Off. 3, 15, 61:

    simulatio et inanis ostentatio,

    id. ib. 2, 12, 43:

    in specie fictae simulationis, pietas inesse non potest,

    id. N. D. 1, 2, 3:

    nihil ut opus sit simulatione et fallaciis,

    id. de Or. 2, 46, 191; so (with perfidia) Caes. B. G. 4, 13:

    non mea'st simulatio,

    Ter. Heaut. 4, 5, 34; cf.:

    optima est simulatio contra simulantem,

    Quint. 6, 3, 92:

    nihil simulatio proficit,

    Sen. Ep. 79, 18.— Plur.:

    illa simulationum nescia,

    Tac. A. 4, 54:

    simulationum falsa,

    id. ib. 6, 45; 6, 54; Plin. Pan. 72 fin.
    II.
    Rhet. t. t.: eirôneia est simulatio, Mart. Cap. 5, § 523.

    Lewis & Short latin dictionary > simulatio

  • 14 depravo

    dē-prāvo, āvī, ātum, āre [ pravus ]
    1) искривлять (depravata crura corrigere Vr; depravata arbor Sen)
    2)
    nihil est, quin male narrando possit depravarier Ter — нет ничего такого, чего нельзя было бы извратить плохим пересказом
    б) портить ( verba Q); развращать (puerum indulgentiā, mores C)
    depravata imitatio C — шарж, карикатура

    Латинско-русский словарь > depravo

  • 15 imitatus

    imitātus, ūs m. Aus = imitatio

    Латинско-русский словарь > imitatus

  • 16 Всякое искусство есть подражание природе

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Всякое искусство есть подражание природе

  • 17 brevis

    brevis, e (βραχύς), kurz, klein, von geringer Ausdehnung, I) quantitativ: A) räumlich: a) in die Weite, kurz, klein, schmal (Ggstz. longus, latus), via, Verg.: via brevior (Ggstz. longior anfractus), Nep.: aqua br., schmales, Ov.: iter urinae brevius (Ggstz. spatiosius), Cels.: Corsic Sardiniā brevior, porrectior Ilvā, Sen.: cursus brevissimus, Verg.: in breve cogere, eng zusammenrollen, Hor. – b) in die Höhe, Länge, kurz, klein, niedrig (Ggstz. longus, altus, procerus), longus an brevis sit, Cic.: avicula brevis, Amm.: (homo) brevi capite, Pacuv. fr.: homo corpore brevis, Suet: iudex brevior, Cic.: frons, schmale, Mart.: funis, vinculum, Gell. – c) in die Tiefe, niedrig, flach, seicht (Ggstz. profundus), litus, Tac.: brevia vada, Verg., od. bl. brevia, Verg. u. Tac., u. Sing. breve, is, n., Tac. ann. 14, 29 (dazu Nipperd.), seichte Örter, Untiefen, Sandbänke. – B) zeitlich: 1) eig., kurz, klein (Ggstz. longus), numquam tibi dies longi erunt, sed breves videbuntur, Hier. ep. 130, 15: aevi brevis, Hor.: ad breve tempus (Ggstz. diu), Cic.: primus ille et brevissimi temporis impetus, Liv.: brevi tempore, auch bl. brevi, in kurzer Zeit, in kurzem, nächstens, Cic. u.a. (unklass. in brevi, Afran. com. 196): brevi post, brevi deinde, Liv.: brevi antequam moreretur, Gell.: aber auch brevi, während einer kurzen Zeit, eine kleine Weile, Ov. met. 5, 32 (vgl. 7, 307: illa brevi spatio silet): ad breve, auf kurze Zeit, Suet. Tib. 68. Vulg. act. apost. 5, 34. – brevi ( beim Compar., um ein kleines), fuit Aeschylus non brevi antiquior, Gell. 13, 19 (18), 4. – 2) übtr.: a) übh. von Dingen in der Zeit, von kurzer Dauer, kurz, dah. auch vorübergehend, vergänglich, flüchtig (Ggstz. longus, perpetuus, sempiternus), bonum, Nov. fr.: vita, Plaut.: vitae curriculum, Cic.: ver, Ov.: occasio, Ter.: dolor, Cic.: rosa, flos, lilium, nur kurze Zeit blühende, Hor.: osculum, flüchtiger Kuß, Tac.: assensus, Tac.: dominus, eine kurze Zeit lebender, Hor.: scias nec gratius quicquam decore nec brevius, aber auch nichts hinfälliger, hinwelkender, Suet. – subst., gaudere od. laetari in brevi, sich am Vergänglichen erfreuen, Commodian. apol. 600 u. instr. 1, 21, 10. – b) insbes.: α) v. der Silbenmessung, kurz, geschärft (Ggstz. longus, productus), a primum longa brevis syllaba, Lucil. fr.: syllabae longae et breves et mediocres (mittelzeitigen), Gell.: postrema syllaba brevis an longa sit, ne in versu quidem refert, Cic.: syllaba longa brevi subiecta, Hor.: u. subst., brevis, is, f. (verst. syllaba), eine Kürze = eine kurze Silbe (Ggstz. longa), creticus, qui est e longa et brevi et longa, et eius aequalis paean, qui spatio par est, syllabā longior. Nam aut e longa est et tribus brevibus, aut e totidem brevibus et longa, Cic. – v. geschärfter Aussprache, indoctus dicimus brevi primā litterā, in sanus productā, inhumanus brevi, infelix longā, Cic.: ut aut contractione brevius fieret aut productione longius, Cic.: ut multarum brevium iunctura vitetur, Sen. – β) v. Ausdruck, kurz, kurz gefaßt, kurz und bündig (Ggstz. longus), ne (ille ambitus) brevior sit quam satis sit, neque longior, Cic.: comprehensio et ambitus ille verborum erat apud illum contractus et brevis, Cic.: breves litterae tuae, Cic.: laudatio br., narratio br., Cic.: brevi, kurz, mit wenigen Worten, Cic.: quod etsi ita esse pluribus verbis disserendum est; illud tamen et breve confitendum est, nisi qui ita sit affectus, liberum esse neminem, Cic.: breve faciam, ich will's kurz machen, Cic.: hoc breve dicam, ich will's kurz sagen, Cic.: in breve cogere, kurz fassen, Liv. – m. 2. Sup., quam brevia responsu, Cic. Clu. 164. – dah. breve, n., od. brevis, is, m. (sc. liber), ein kurzes Verzeichnis, eine Liste, Vopisc. u. Spät.: ut in brevi, wie in einem kurzen Verzeichnisse, in der Kürze, Quint. 9, 4, 32. – c) v. Redner, kurz, sich kurz fassend, kurz und bündig (Ggstz. longus, copiosus), oratorum si quis ita numerat plura genera, ut alios grandes aut graves aut copiosos, alios tenues aut subtiles aut breves putet etc., Cic.: multos imitatio brevitatis decipit, ut, cum se breves putent esse, longissimi sint, Cic.: ut ego brevior sim, Cic.: esto brevis, Hor.: brevis esse laboro, obscurus fio, Hor. – II) qualitativ: a) schmächtig, geschmeidig, mus, Ov. fast. 2, 574: forma, Ov. met. 5, 457. – b) kurz, gedrungen, pondus, Hor. sat. 2, 2, 37. – c) mager, knapp, gering, unbedeutend, dürftig, cena, Hor.: impensa, Ov.: insulae, Pallad.: vasculum, Pallad.

    lateinisch-deutsches > brevis

  • 18 brevitas

    brevitās, ātis, f. (brevis), die Kürze, I) im Raume: a) in die Weite: angusti fretus, Gell. 10, 24, 6: vineae, Pallad. 9, 3: spatii, kurze Entfernung, Caes. b.c. 1, 82, 3. – b) in die Höhe, Länge, die Kürze, Kleinheit, corporis, Lucr.: crurum, Plin.: pili, Plin.: guttarum, Vitr.: br. coacta, Plin.: brevitas nostra, unsere kleine Statur (Ggstz. magnitudo corporum suorum), Caes. b.G. 2, 30, 4. – II) in der Zeit (Ggstz. longitudo), 1) eig.: diei brevitas (Ggstz. longitudo noctis), Cic.: br. horae, Sil.: brevitas temporis impedit alqd, Caes.: brevitate temporis cogor tam pauca scribere, Cic. – br. vitae, Cic. u. Sen.: tam exigua br. vitae, Cic. – 2) übtr.: a) v. der Silbenmessung, die Kürze, brevitas et celeritas syllabarum, Cic.: brevitas pedum (Ggstz. proceritas), Cic.: contractio et brevitas dignitatem non habet, Cic.: im Plur., omnium longitudinum et brevitatum in sonis iudicium, Cic. or. 173. – b) v. Ausdruck, die Kürze, kurze Fassung, kurze u. bündige Darstellung, die Kürze u. Bündigkeit, Gedrängtheit (Ggstz. copia), litterarum, Cic.: orationis meae, Cic.: Sallustiana, Quint.: respondendi, Nep.: loquendi, Auson.: ne brevitas (ambitus) defraudasse aures videatur neve longitudo obtudisse, Cic.: multos imitatio brevitatis decipit, ut, cum se breves putent esse, longissimi sint, Cic.: brevitati servire, Cic.: brevitatis causā od. gratiā, der Kürze wegen, um mich kurz zu fassen, Cic. u. Plin.

    lateinisch-deutsches > brevitas

  • 19 depravo

    dē-prāvo, āvī, ātum, āre (de u. pravus), I) eig., verdrehen, verzerren, entstellen, verunstalten (Ggstz. dirigere, corrigere), oculos, Plin.: se, Sen.: depravata corrigere crura, Varro LL.: quaedam contra naturam depravata habere, Cic.: vetustas pauca non depravat, multa tollit, Varro LL.: arbores, quas aliqua depravavit causa, Sen.: depravata facies, Sen.: depravari in malum, Sen. ep.: depravata imitatio, Karikatur, Cic. – II) übtr., entstellen, verderben, verführen, verb. corrumpere ac depravare (vgl. Ruhnken Vell. 2, 60, 4. Schwarz Plin. pan. 53, 1), sensus, Cic.: inania verba in hos modos, Quint.: consuetudo depravata (Ggstz. recta), Varro LL.: mores alqā re, Cic.: plebem consiliis, Liv.: puerum indulgentiā, Cic. – / Parag. Infin. depravarier, Ter. Phorm. 697.

    lateinisch-deutsches > depravo

  • 20 imitativus

    imitātīvus, a, um (imitatio) = μιμητικός, zur Darstellung durch Nachahmung geeignet, Porph. Hor. sat. 1, 2, 129. Dosith. 57, 1 K. Diom. 482, 14.

    lateinisch-deutsches > imitativus

См. также в других словарях:

  • Imitatio — (lat.: imitatio, imitationis: Nachfolge, Nachahmung) ist die Bezeichnung für ein Werk, insbesondere ein Kunstwerk, eine Schrift oder eine Rede, bei dem ein existierendes Werk als Modell zur Nachahmung herangezogen wurde. In der Antike mussten die …   Deutsch Wikipedia

  • imitatio — лат. [имита/цио] imitation фр. [имитасьо/н], англ. [имитэ/йшн] Imitation нем. [имитацио/н] imitazione ит. [имитацио/нэ] имитация …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • imitatio —    (s.f.) L imitazione dei gesti, della mimica, della pronuncia o del mo­do di esprimersi di qualcun altro. Metodo pedagogico fondamentale nella antica Roma, essa costituì altresì un esercizio ineludibile nei cur ricula degli umanisti;… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Imitatio dei — (Latin, imitating god ) is a religious concept by which man finds virtue by resembling God (to which man should aspire.) It is found in several World religions.In JudaismThe concept of imitatio dei generally taken to be a Mitzvah in Judaism is… …   Wikipedia

  • IMITATIO CHRISTI — (лат. – подражание Христу) следование Христу; по новейшим исследованиям название католич. назидательной книги Фомы Кемпийского. Философский энциклопедический словарь. 2010 …   Философская энциклопедия

  • Imitatio Christi — Imitatio Christi, s. Thomas von Kempen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Imitatio Christi — Imitatĭo Christi (lat.), s. Nachfolge Christi …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Imitatio Christi — Imitatio Chrịsti,   lateinisch für Nachfolge Christi.   * * * Imi|ta|tio Chrịs|ti, die; [lat. = Nachahmung Christi, Titel eines lat. Erbauungsbuches des 14. Jh.s] (christl. Rel.): christliches Leben im Gehorsam gegen das Evangelium; Nachfolge… …   Universal-Lexikon

  • Imitatio Christi — Die imitatio Christi (lat.: imitatio, imitationis: Nachfolge, Nachahmung) heißt zu Deutsch übersetzt „Nachfolge Christi“. Gemeint ist hierbei die insbesondere im frühen Mittelalter weit verbreitete Nachahmung des Lebens Jesu Christi als Ausleben… …   Deutsch Wikipedia

  • imitatio per augmentationem — лат. [имита/цио пэр аугмэнтацио/нэм] имитация в увеличении ◊ imitatio per diminutionem [имита/цио пэр диминуцио/нэм] имитация в уменьшении …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • imitatio per diminutionem — лат. [имита/цио пэр диминуцио/нэм] имитация в уменьшении см. также imitatio per augmentationem …   Словарь иностранных музыкальных терминов

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»