-
1 Luft
Luft [lʊft] f1. kein pl1) ( Gasgemisch, Atem\Luft) hava;\Luft aufpumpen hava basmak [o vermek];die \Luft aus etw dat herauslassen bir şeyin havasını boşaltmak, bir şeyi söndürmek;die \Luft ist rein ( fam) ortada kimsecikler yok, tehlike yok;es herrscht dicke \Luft ( fam) hava fena esmek;sich in \Luft auflösen ( fam) yok [o toz] olmak;jdn wie \Luft behandeln ( fam) birini hiçe saymak;2) ( Atem) nefes, soluk;nach \Luft schnappen ( fam) soluk alamaz olmak;die \Luft anhalten nefesini tutmak;( tief) \Luft holen (derin) soluk [o nefes] almak;keine \Luft bekommen soluk alamamak;mir blieb vor Schreck die \Luft weg ( fam) korkudan soluğum kesildi;jdm die \Luft zum Atmen nehmen birine nefes aldırmamak;von \Luft und Liebe leben ( fam) havadan yaşamak3) ( fam)seinem Ärger \Luft machen öfkesini gidermeketw in die \Luft sprengen bir şeyi havaya uçurmak;vor Freude in die \Luft springen sevinçten havalara uçmak;das ist völlig aus der \Luft gegriffen bu tamamen uydurma;in der \Luft hängen ( fam) havada kalmak; -
2 befördern
befördern*vt1) ( Waren) taşımak;jdn an die frische Luft \befördern ( fam) birini kapı dışarı etmek;jdn ins Jenseits \befördern birini öbür dünyaya postalamak2) ( im Beruf) terfi ettirmek (zu -e);sie wurde zur Abteilungsleiterin befördert bölüm şefliğine terfi edildi; ( im Kaufhaus) reyon şefliğine terfi edildi
Перевод: с немецкого на турецкий
с турецкого на немецкий- С турецкого на:
- Немецкий
- С немецкого на:
- Все языки
- Английский
- Испанский
- Русский
- Турецкий
- Французский