Перевод: с польского на русский

с русского на польский

jako+coś

  • 1 taki

    tacy 1. такой;

    \taki sam такой же; w \taki sposób таким образом;

    2. (w orzeczeniu) таков;

    \takiе jest życie такова жизнь; ● jako \taki как таковой; jaki \taki кое-какой; \taki а \taki такой-то; nic \takiego ничего особенного; coś \takiego! подумать только!

    * * *
    1) тако́й

    taki sam — тако́й же

    w taki sposób — таки́м о́бразом

    2) ( w orzeczeniu) тако́в

    takie jest życie — такова́ жизнь

    - jaki taki
    - taki a taki
    - nic takiego
    - coś takiego!

    Słownik polsko-rosyjski > taki

  • 2 wydać

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydadzą, wydany сов.
    1) вы́дать

    wydać towar — вы́дать (отпусти́ть) това́р

    wydać wspólników — вы́дать соо́бщников

    wydać resztę — дать сда́чу

    2) израсхо́довать, издержа́ть
    3) изда́ть

    wydać książkę — изда́ть (вы́пустить в свет) кни́гу

    wydać rozkaz — изда́ть (отда́ть) прика́з

    4) дать, устро́ить

    wydać przyjęcie na cześć kogoś — устро́ить приём в честь кого́-л.

    5) ( za mąż) вы́дать, отда́ть
    - wydać zapach
    - wydać bitwę
    - wydać opinię
    - wydać wyrok
    - wydać na świat
    - wydać plon
    - wydać owoce
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wydać

  • 3 wydawać

    глаг.
    • воздать
    • выдавать
    • выдать
    • выделять
    • выпускать
    • давать
    • дарить
    • дать
    • задавать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • израсходовать
    • использовать
    • испускать
    • испустить
    • источать
    • казать
    • обнародовать
    • оглашать
    • опубликовать
    • опубликовывать
    • отдавать
    • отдать
    • отправлять
    • отредактировать
    • подавать
    • подать
    • потратить
    • потреблять
    • предавать
    • предоставить
    • предоставлять
    • преподать
    • публиковать
    • раздавать
    • расходовать
    • редактировать
    • тратить
    • уделить
    • уделять
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издавать (звук, запах)
    2) wydawać (na świat) производить (на свет)
    3) wydawać (opublikować) издавать (публиковать)
    4) wydawać (plony) приносить (плоды)
    5) wydawać (przyjęcie) давать, устраивать
    6) wydawać (resztę) давать (сдачу)
    7) wydawać (rozkaz) издавать, отдавать (приказ)
    8) wydawać (wyrok) выносить (приговор)
    9) wydawać (zakaz) накладывать (запрет)
    10) wydawać (pieniądze) выдавать, издерживать, расходовать, тратить
    11) wydawać (towar) выдавать, отпускать (товар)
    12) wydawać (za mąż) выдавать (замуж)
    13) wydawać (zdradzić) выдавать (предавать)
    14) wydawać, wystawiać (dokument) выдавать (документ)
    podawać (za kogoś, coś), przedstawiać (jako kogoś, coś) выдавать (представлять кем-то, чем-то другим)
    * * *
    wyda|wać
    \wydawaćje, \wydawaćwaj, \wydawaćwany несов. 1. выдавать;
    2. расходовать, издерживать; 3. издавать; 4. давать, устраивать; 5. выдавать, отдавать; ср. wydać
    * * *
    wydaje, wydawaj, wydawany несов.
    1) выдава́ть
    2) расхо́довать, изде́рживать
    3) издава́ть
    4) дава́ть, устра́ивать
    5) выдава́ть, отдава́ть; ср. wydać

    Słownik polsko-rosyjski > wydawać

  • 4 wydąć

    глаг.
    • выдавать
    • выдать
    • затратить
    • издавать
    • издать
    • испускать
    • испустить
    • потратить
    • предать
    • раскрывать
    * * *
    1) (dźwięk, zapach) издать (звук, запах)
    2) wydać (na świat) произвести(на свет)
    3) wydać (opublikować) издать (опубликовать)
    4) wydać (plony) принести(плоды)
    5) wydać (przyjęcie) дать, устроить
    6) wydać (resztę) дать (сдачу)
    7) wydać (rozkaz) издать, отдать (приказ)
    8) wydać (wyrok) вынести (приговор)
    9) wydać (zakaz) наложить (запрет)
    10) wydać (pieniądze) выдать, затратить, издержать, израсходовать, истратить, потратить
    11) wydać (towar) выдать, отпустить (товар)
    12) wydać (za mąż) выдать (замуж)
    13) wydać (zdradzić) выдать (предать)
    14) wydać, wystawić (dokument) выдать (документ)
    podać (za kogoś, coś), przedstawić (jako kogoś, coś) выдать (представить кем-то, чем-то другим)
    pot. palnąć разг. выдать (сказать)
    * * *
    wyda|ć
    \wydaćdzą, \wydaćny сов. 1. выдать;

    \wydać towar выдать (отпустить) товар; \wydać wspólników выдать сообщников; \wydać resztę дать сдачу;

    2. израсходовать, издержать;
    3. издать;

    \wydać książkę издать (выпустить в свет) книгу; \wydać rozkaz издать (отдать) приказ;

    4. дать, устроить;
    \wydać przyjęcie na cześć kogoś устроить приём в честь кого-л.; 5. (za mąż) выдать, отдать;

    ● \wydać jęk издать стон; \wydać zapach издать запах; \wydać bitwę дать бой (сражение); \wydać opinię дать отзыв; \wydać wyrok вынести приговор; \wydać na świat произвести на свет;

    \wydać plon (owoce) принести плоды
    +

    2. wydatkować 3. ogłosić 4. urządzić

    * * *
    wydmę, wydmie, wydmij, wydęty сов.
    наду́ть

    wydąć wargi (usta) — 1) оттопы́рить гу́бы; 2) перен. наду́ть гу́бы, наду́ться

    wydąć żagle — наду́ть (разду́ть) паруса́

    Słownik polsko-rosyjski > wydąć

См. также в других словарях:

  • pomyśleć — dk VIIa, pomyślećlę, pomyślećlisz, pomyślećmyśl, pomyślećlał, pomyślećleli, pomyślećlany 1. «spędzić jakiś czas na myśleniu, rozmyślaniu, rozważyć coś, zastanowić się nad czymś» Pomyśleć o dawnych przyjaciołach, o tym, co minęło. Pomyśleć nad… …   Słownik języka polskiego

  • znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… …   Słownik frazeologiczny

  • znak — m III, D. u, N. znakkiem; lm M. i 1. «to co ma poinformować o czymś przez wywołanie określonych skojarzeń (odruchów warunkowych)» Wymieniać znaki porozumiewawcze. Dać znak gestem, spojrzeniem. Robić coś na dany znak. ∆ Znaki diakrytyczne «znaki… …   Słownik języka polskiego

  • postać — I ż V, DCMs. postaćaci; lm M. postaćacie a. postaćaci, D. postaćaci 1. «zewnętrzna, postrzegalna zmysłowo forma czegoś; stan, kształt, wygląd» Stała, ciekła, gazowa postać czegoś. Śnieg w postaci krup. Ciepło jest jedną z postaci energii. Postać… …   Słownik języka polskiego

  • służyć — ndk VIb, służyćżę, służyćżysz, służ, służyćył 1. «pracować u kogoś, zajmując się sprzątaniem, pomaganiem w czynnościach gospodarskich, porządkowych itp., otrzymując za to wynagrodzenie; pełnić posługi osobiste przy kimś» Służyć u kogoś za… …   Słownik języka polskiego

  • poczytywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, poczytywaćtuję, poczytywaćtuje, poczytywaćany {{/stl 8}}– poczytać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, poczytywaćam, poczytywaća, poczytywaćają, poczytywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} uznawać kogoś, coś za kogoś, za coś, odbierać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zalśnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIb, zalśnićni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydać błysk; ukazać się jako coś lśniącego, błyszczącego; zabłyszczeć, zajaśnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Śnieg zalśnił w blasku… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • służyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, służyćżę, służyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pracować u kogoś za wynagrodzeniem, będąc stale do jego dyspozycji i wykonując zwykle prace proste, fizyczne : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • parzyć — I ndk VIb, parzyćrzę, parzyćrzysz, parz, parzyćrzył, parzyćrzony 1. «dawać się odczuwać jako coś gorącego, oddziaływać na coś gorącem; palić, piec» Herbata parzy język. Gorący piasek parzył nam stopy (nas w stopy). Słońce parzyło żarem. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • zaskakiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaskakiwaćkuję, zaskakiwaćkuje, zaskakiwaćany {{/stl 8}}– zaskoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaskakiwaćczę, zaskakiwaćczy, zaskakiwaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • urealnić — dk VIa, urealnićnię, urealnićnisz, urealnićnij, urealnićnił, urealnićniony urealniać ndk I, urealnićam, urealnićasz, urealnićają, urealnićaj, urealnićał, urealnićany «uczynić realnym, rzeczywistym; nadać czemuś cechy realne» Urealnić plany,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»