Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

iocularis

  • 1 drollig

    drollig, lepidus (angenehm durch scherzhafte Laune). – facetus (angenehm durch den ungezwungenen Witz dieser Laune). – iocularis (kurzweilig, possierlich). – Adv.lepide; facete; ioculariter.

    deutsch-lateinisches > drollig

  • 2 kurzweilig

    kurzweilig, iocosus. iocularis (scherzhaft, spaßig). – ludicrus (zur Kurzweil, zur Zerstreuung dienend, z.B. sermo, certamen).Adv.iocose.

    deutsch-lateinisches > kurzweilig

  • 3 lächerlich

    lächerlich, ridiculus. – ridendus. risu dignus (belachenswert). – qui, quae, quod risum movet od. movere potest (wer oder was Lachen erregt oder erregen kann). – deridiculus. deridendus (auslachenswert). – ad risum natus (von Natur zum Belachen erschaffen. z.B. Vatinius homo natus et ad risum et ad odium). – iocularis (spaßig, spaßhaft). – sehr l., perridiculus. – ins Lächerliche fallen, risum movere; ridendum esse: l. machen, jmd. od. etwas, deridere alqm od. alqd; in risum vertere alqd (von einer lächerlichen Seite darstellen etc., z.B. cognomen): sich l. machen, risum movere: sich l. machen in jmds. Augen, alci materiam ridendi praebere; risum movere od. elicere alci, durch etw., alqa re: auf l., auf sehr l. Weise, ridicule; perridicule. Lächerlichkeit, a) lächerliche Beschaffenheit; z.B. die L. dieses Irrtums sieht jedermann ein, *hunc errorem ridendum esse nemo non videt. – b) lächerliche Sache: ridiculum; deridiculum.

    deutsch-lateinisches > lächerlich

  • 4 possenhaft

    possenhaft, iocularis. ridiculus (spaßig, s. »lustig« das Nähere). – scurrīlis (nach Art eines Witzboldes). – Adv.ioculariter; ridicule; scurrīliter.

    deutsch-lateinisches > possenhaft

  • 5 scherzhaft

    scherzhaft, iocosus. – iocularis (kurzweilig, possierlich). – ioco similis (dem Scherze ähnlich). – ridiculus (was Lachen erregt, spaßhaft). – ridendus (worüber man lachen muß). – sch. Laune (Scherzhaftigkeit), hilarus animus et ad iocandum promptus: sehr sch. sein, multi ioci esse (v. Pers. u. Dingen). – Adv. (= auf sch. Weise) iocose; ioculariter.

    deutsch-lateinisches > scherzhaft

  • 6 schnurrig

    schnurrig, iocularis.

    deutsch-lateinisches > schnurrig

  • 7 Schäker

    Schäker, homo iucundus od. iocularis.

    deutsch-lateinisches > Schäker

См. также в других словарях:

  • joglar — (del lat. «ioculāris»; ant.) m. Juglar. * * * joglar. (Del lat. ioculāris). m. desus. juglar …   Enciclopedia Universal

  • Phocides pigmalion — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum …   Wikipedia

  • Atheliaceae — Plicaturopsis crispa …   Wikipédia en Français

  • jocular — adjective amusing, arch, comic, diverting, facetious, frisky, frivolous, frolicsome, full of fun, funny, gamesome, gay, given to joking, gleeful, gleesome, hilarious, humorous, iocosus, iocularis, jesting, jocose, jocund, joking, jolly, joshing,… …   Law dictionary

  • PYRRHA — I. PYRRHA Cariae civitas iuxta Myrtoum pelagus, et insul. circa Maeotim, quam pontus abstulit. Plin. l. 2. c. 92. Item urbs Ioniae, ad Maeandri ostia Ptolemaeo, nunc Demonage, teste Moletiô. Est et Liguriae vicus, item Phocidis, Magnesiae, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • giullare — giul·là·re s.m. 1. CO nel tardo Medioevo, buffone e cantastorie che si esibiva nelle corti e nelle piazze per divertire il pubblico con canti, danze, narrazioni, ecc. 2. BU estens., spreg., persona di scarsa serietà e affidabilità, buffone… …   Dizionario italiano

  • giullare — {{hw}}{{giullare}}{{/hw}}s. m. Nel tardo Medioevo, giocoliere e cantastorie che si esibiva per il pubblico delle piazze e delle corti. ETIMOLOGIA: dal provenz. ant. joglar, che risale al lat. iocularis, da iocus ‘scherzo’ …   Enciclopedia di italiano

  • jocular — joculár adj. m., pl. joculári; f. sg. joculáră, pl. joculáre Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  JOCULÁR, Ă adj. glumeţ. (< lat. iocularis) …   Dicționar Român

  • giocoliere — /dʒoko ljɛre/ s.m. [der. del fr. ant. joculer, lat. iocularis, agg., scherzoso ]. (mest.) [chi fa giochi di destrezza, particolarm. nei pubblici spettacoli] ▶◀ prestigiatore, saltimbanco …   Enciclopedia Italiana

  • giullare — s.m. [dal provenz. joglar, lat. iocularis, agg., scherzoso ] (f., raro, éssa ). 1. (stor.) [chi, durante il medioevo, divertiva il pubblico esibendosi soprattutto nelle piazze e nei castelli: un g. di corte ] ▶◀ buffone, giocoliere, saltimbanco.… …   Enciclopedia Italiana

  • jocular — (adj.) 1620s, from L. iocularis funny, comic, from ioculus, dim. of iocus (see JOKE (Cf. joke)). Implies evasion of an issue by a joke …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»