-
1 intervenire
intervenire* vi (e) 1) случаться, происходить 2) (a qc) присутствовать; принимать участие, выступать( на собрании) intervenire alla discussione -- выступить в дискуссии <в прениях> intervenire alle urne -- принять участие в голосовании 3) вмешиваться intervenire in favore di qd -- вступиться за кого-л intervenire contro qd -- выступить против кого-л intervenire negli affari altrui -- вмешиваться в чужие дела 4) pol участвовать в интервенции 5) chir оперировать Х necessario intervenire d'urgenza -- необходима срочная операция -
2 intervenire
intervenire* vi (e) 1) случаться, происходить 2) ( a qc) присутствовать; принимать участие, выступать (на собрании) intervenire alla discussione — выступить в дискуссии <в прениях> intervenire alle urne — принять участие в голосовании 3) вмешиваться intervenire in favore di qd — вступиться за кого-л intervenire contro qd — выступить против кого-л intervenire negli affari altrui — вмешиваться в чужие дела 4) pol участвовать в интервенции 5) chir оперировать è necessario intervenire d'urgenza — необходима срочная операция -
3 intervenire
непр. vi (e)1) случаться, происходить2) ( a qc) присутствовать; принимать участие, выступать ( на собрании)intervenire alla discussione — выступить в дис-куссии / в пренияхintervenire alle urne — принять участие в голосовании3) вмешиватьсяintervenire in favore di qd — вступиться за кого-либоintervenire contro qd — выступить против кого-либо4) полит. участвовать в интервенции5) хир. оперироватьè necessario intervenire d'urgenza — необходима срочная операция6) спец. включаться, вступать в действие•Syn: -
4 intervenire
1) принимать участие, выступать ( на собрании)2) вмешиваться•- intervenire al dibattito
- intervenire nella politica interna di uno Stato
- intervenire in questioni che appartengono alla competenza interna di uno Stato -
5 intervenire
спряж. см. venire; вспом. essere1) вмешаться3) участвовать, присутствовать4) выступать, говорить5) оперировать, делать операцию* * *гл.1) общ. иметь место, заступаться, (a q.c.) присутствовать, случаться, вмешиваться, выступать (на собрании), принимать участие, происходить2) тех. срабатывать (о защитном устройстве)3) полит. участвовать в интервенции -
6 intervenire
v.i.1) (intromettersi) вмешиватьсяintervenire in favore di qd. — вступиться за + acc.
3) (med.) оперировать, делать операцию -
7 intervenire
Italiano-russo Medical puntatore Dizionario di termini russi e latino > intervenire
-
8 INTERVENIRE
-
9 intervenire al dibattito
-
10 intervenire all'assemblea
выступать на собрании или ассамблее -
11 intervenire in questioni che appartengono alla competenza interna di uno Stato
вмешиваться в вопросы, входящие во внутреннюю компетенцию государстваItaliano-russo Law Dictionary > intervenire in questioni che appartengono alla competenza interna di uno Stato
-
12 intervenire nella politica interna di uno Stato
Italiano-russo Law Dictionary > intervenire nella politica interna di uno Stato
-
13 intervenire alla festa
гл.Итальяно-русский универсальный словарь > intervenire alla festa
-
14 intervenire alle discussioni
гл.Итальяно-русский универсальный словарь > intervenire alle discussioni
-
15 intervenire alle urne
гл.Итальяно-русский универсальный словарь > intervenire alle urne
-
16 intervenire contro
гл.общ. (qd) выступить против (кого-л.) -
17 intervenire in favore di
гл.общ. (qd) вступаться (за кого-л.)Итальяно-русский универсальный словарь > intervenire in favore di
-
18 intervenire negli affari altrui
гл.Итальяно-русский универсальный словарь > intervenire negli affari altrui
-
19 intervenire sul mercato
Итальяно-русский универсальный словарь > intervenire sul mercato
-
20 3 intervenire alle discussioni
гл.Итальяно-русский универсальный словарь > 3 intervenire alle discussioni
См. также в других словарях:
intervenire — v. intr. [dal lat. intervenire intervenire, sopravvenire ] (coniug. come venire ; aus. essere ). 1. (non com.) [di evento, porsi in atto, venire fuori, manifestarsi: nessun bene e nessun male interviene agli uomini da se solo (G. Leopardi)]… … Enciclopedia Italiana
intervenire — INTERVENÍRE s.f. Acţiunea, faptul de a interveni. [< interveni]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
intervenire — in·ter·ve·nì·re v.intr. (io intervèngo; essere) 1. LE avvenire, accadere: dirimpetto al luogo dove il fatto doveva intervenire (Boccaccio); capitare, toccare in sorte | anche impers.: così intervien a qual di noi non crede (Poliziano) 2. FO avere … Dizionario italiano
intervenire — {{hw}}{{intervenire}}{{/hw}}v. intr. ( coniug. come venire ; aus. essere ) 1 Intromettersi, frapporsi: intervenire in una lite; intervenire negli affari interni di un Paese | Intervenire in una guerra, entrarvi. 2 Partecipare a cerimonie,… … Enciclopedia di italiano
intervenire — v. intr. 1. (in una discussione, in una lite, ecc.) intromettersi, interferire, frapporsi, interporsi, frammettersi □ interloquire, parlare CONTR. disinteressarsi, restar fuori, estraniarsi □ tacere 2. (a una cerimonia, a uno spettacolo, ecc.)… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
semper qui non prohibet pro se intervenire, mandare creditur — /sempar kway non prow(h)abat prow siy intarvanayriy, maenderiy kredatar/ He who does not prohibit the intervention of another in his behalf is supposed to authorize it … Black's law dictionary
Semper, qui non prohibet pro se intervenire, mandare creditur — One who does not forbid another to act in his stead is always deemed to have authorized him to do so. The maxim is one of equity applicable to the ratification by a principal of the unauthorized act of an agent by silence or acquiescence. See… … Ballentine's law dictionary
Intervegnì — intervenire … Mini Vocabolario milanese italiano
'ndrìbbnì — intervenire, mettersi in mezzo, conciliare, partecipare, contribuire … Dizionario Materano
intervenir — [ ɛ̃tɛrvənir ] v. intr. <conjug. : 22> • 1363; entrevenir 1155; lat. intervenire 1 ♦ Dr. Arriver, se produire au cours d un procès. Une ordonnance est intervenue. Par ext. Un accord est intervenu entre la direction et les grévistes. 2 ♦… … Encyclopédie Universelle
interveni — INTERVENÍ, intervín, vb. IV. intranz. 1. A veni între..., a veni la mijloc, a intra în acţiune; spec. a lua cuvântul, a intra în vorbă. ♦ A se amesteca spre a mijloci o împăcare, o înţelegere etc., a face un demers în favoarea cuiva sau pentru… … Dicționar Român