Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

interpretatio+t

  • 1 interpretatio

    interprĕtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] interprétation, explication, signification, sens; traduction. [st2]2 [-] explication d'une expression par une autre.    - nec interpretatio est facilis + prop. interr.: il n'est pas facile de démêler.    - nominis interpretatione, Plin.: d'après l'étymologie.
    * * *
    interprĕtātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] interprétation, explication, signification, sens; traduction. [st2]2 [-] explication d'une expression par une autre.    - nec interpretatio est facilis + prop. interr.: il n'est pas facile de démêler.    - nominis interpretatione, Plin.: d'après l'étymologie.
    * * *
        Interpretatio, Verbale. Declaration, Interpretation, Exposition, Explication. vt Verbi interpretatione se defendere. Cic.
    \
        Interpretatio. Liu. Jugement, Conjecture.
    \
        Nec interpretatio est facilis. Liu. Et n'est facile d'en juger.

    Dictionarium latinogallicum > interpretatio

  • 2 interpretatio

    interpretātio, ōnis, f. (interpretor), I) die Erklärung, Auslegung, Deutung, A) im allg.: iuris, Cic.: ostentorum et somniorum, Plin.: verborum Cic.: huius verbi vis et interpr., zus. = Begriffsbestimmung, Cic.: Plur., verborum interpretationes, Firm. math. 4, 7 in.: interpretationes sermonum (Sprachen), Vulg. 1. Cor. 12, 28: singula magnas interpretationes habent nec dubias, Plin. 18, 26. – B) insbes.: 1) die Übersetzung, nominis, Plin.: dura, Quint.: de Graecis, Tert. adv. Val. 6. – konkr. = das Übersetzte, foederis, Cic. Balb. 14: cuius interpretatio est verborum tenacior (wörtlicher) et perspicuitate sententiae clarior, Isid. orig. 6, 4, 5: suas interpretationes comparare (vergleichen), Interpr. Iren. 3, 21, 2. – 2) als Redefigur, die Verdeutlichung, Erklärung eines Ausdrucks durch den folgenden, Cornif. rhet. 4, 38. – II) subj., die Deutung, Auffassung, Beurteilung, sinistra erga eminentes interpretatio, Tac. Agr. 5: nec traditur certum nec interpretatio est facilis, Liv. 2, 8, 8: sententiam suam interpretatione lenire, Suet. Caes. 14, 1: huc illuc trahere interpretatione, Tac. hist. 3, 3. – m. folg. Acc. u. Infin., Tac. hist. 3, 65.

    lateinisch-deutsches > interpretatio

  • 3 interpretatio

    interpretātio, ōnis, f. (interpretor), I) die Erklärung, Auslegung, Deutung, A) im allg.: iuris, Cic.: ostentorum et somniorum, Plin.: verborum Cic.: huius verbi vis et interpr., zus. = Begriffsbestimmung, Cic.: Plur., verborum interpretationes, Firm. math. 4, 7 in.: interpretationes sermonum (Sprachen), Vulg. 1. Cor. 12, 28: singula magnas interpretationes habent nec dubias, Plin. 18, 26. – B) insbes.: 1) die Übersetzung, nominis, Plin.: dura, Quint.: de Graecis, Tert. adv. Val. 6. – konkr. = das Übersetzte, foederis, Cic. Balb. 14: cuius interpretatio est verborum tenacior (wörtlicher) et perspicuitate sententiae clarior, Isid. orig. 6, 4, 5: suas interpretationes comparare (vergleichen), Interpr. Iren. 3, 21, 2. – 2) als Redefigur, die Verdeutlichung, Erklärung eines Ausdrucks durch den folgenden, Cornif. rhet. 4, 38. – II) subj., die Deutung, Auffassung, Beurteilung, sinistra erga eminentes interpretatio, Tac. Agr. 5: nec traditur certum nec interpretatio est facilis, Liv. 2, 8, 8: sententiam suam interpretatione lenire, Suet. Caes. 14, 1: huc illuc trahere interpretatione, Tac. hist. 3, 3. – m. folg. Acc. u. Infin., Tac. hist. 3, 65.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interpretatio

  • 4 interpretatio

    interpretatio interpretatio, onis f толкование, интерпретация

    Латинско-русский словарь > interpretatio

  • 5 interpretatio

    interprĕtātĭo, ōnis. f. [id.].
    I.
    An explanation, exposition, interpretation (class.):

    juris,

    Cic. Off. 1, 10:

    facilis,

    Liv. 2, 8:

    fulgurum,

    Plin. 2, 53, 54, § 141:

    ostentorum et somniorum,

    id. 7, 56, 57, § 203; Suet. Caes. 14: exemplo adjuvare interpretationem, Paul. ex Fest. p. 273. —
    B.
    Transf.
    1.
    A translation, version:

    rhetoricen in Latinum transferentes oratoriam nominaverunt... et haec interpretatio dura est,

    Quint. 2, 14, 1.—
    2.
    Signification, meaning:

    foederis,

    Cic. Balb. 6, 14:

    nominis,

    Plin. 3, 17, 21, § 124:

    in Graecum sermonem per interpretationem proprie transferri,

    Gai. Inst. 3, 92 fin.
    II.
    Rhet. t. t., an explanation of one expression by another, Auct. Her. 4, 28, 38; cf. Quint. 9, 3, 98.

    Lewis & Short latin dictionary > interpretatio

  • 6 interpretatio

    interpretātio, ōnis f. [ interpretor ]
    1) разъяснение, истолкование (somniorum PM; verborum, juris C)
    huc illuc trahere interpreta tionem T — толковать то так, то этак

    Латинско-русский словарь > interpretatio

  • 7 interpretātiō

        interpretātiō ōnis, f    [interpretor], an explanation, exposition, interpretation: egere interpretatione: facilis, L.: foederis, meaning: sinistra erga eminentīs, Ta.
    * * *
    interpretation; meaning

    Latin-English dictionary > interpretātiō

  • 8 interpretatio

    interpretatio, onis, f., interpretation, 1 C. 12:10; 14:26.

    English-Latin new dictionary > interpretatio

  • 9 interpretatio

    1) толкование, объяснение (1. 23 D. 1, 3);

    interpretatione suppleri (1. 13 eod.);

    adiuvari (1. 64 § 1 D. 35, 1);

    coangustari (1. 120 D. 50, 16); (Gai. I. 165. 188. III. 15. 44. 54. 93. 109).

    2) oграничение (1. 30 pr. C. 9, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > interpretatio

  • 10 Interpretatio abrogans

    юр.
    Отменяющее толкование.
    Толкование какого-либо закона, лишающее его реального значения.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Interpretatio abrogans

  • 11 Интерпретация

    - interpretatio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Интерпретация

  • 12 argitze

    interpretatio

    Euskara-ingeles hiztegi berria > argitze

  • 13 Отменяющее толкование

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Отменяющее толкование

  • 14 Interpretation

    Interpretatión f, -en 1. интерпретация; 2. Theat изпълнение.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > Interpretation

  • 15 Разъяснение

    - interpretatio; elucidatio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Разъяснение

  • 16 Толкование

    - interpretatio; explicatio; explanatio; enarratio; conjectio;

    • толкование снов - conjectura;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Толкование

  • 17 Трактовка

    - interpretatio; explanatio; explicatio; tractatio;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Трактовка

  • 18 interpretacija

    Interpretatio'n f (-. -en), Auslegung f (-, -en), Erklä'rung f (-, -en)

    Hrvatski-Njemački rječnik > interpretacija

  • 19 Interpretation

    Interpretatión f =, -en
    1. интерпрета́ция, (ис)толкова́ние
    2. исполне́ние; тракто́вка (роли u т. п.)

    Большой немецко-русский словарь > Interpretation

  • 20 acumen

    ăcūmĕn, ĭnĭs, n. [acuo] [st1]1 [-] pointe, fer de lance, sommet (d'un cône), queue d'un animal, dard, aiguillon.    - auspicia ex acuminibus, Cic. Liv.: présages tirés des fers de lance.    - acumen seminis, Pall.: pointe d'une graine.    - acumen stili, Cic.: la pointe du stylet.    - acumen nasi, Lucr.: pointe du nez amincie (avant la mort). [st1]2 [-] au fig.: point culminant, degré le plus élevé, apogée.    - in acumine pulchritudinis esse, Arn.: être dans tout l'éclat de sa beauté.    - dolorum acumina, Prud.: douleurs poignantes. [st1]3 [-] aiguillon, piquant, goût piquant.    - saporis acumina, Plin.: saveur piquante. [st1]4 [-] pénétration (de l'esprit), finesse, vivacité, puissance d'invention, intelligence, subtilité.    - homo sine acumine, Cic.: homme sans finesse.    - acumen ingenii, Cic.: vivacité d'esprit.    - interpretatio nominis quae habet acumen, Cic.: étymologie ingénieuse.    - Graecis admovit acumina chartis, Hor.: il appliqua son intelligence aux livres des Grecs.    - acumen dialecticorum, Cic.: la profondeur des dialecticiens. [st1]5 [-] au plur.: subtilités, ruses, roueries, arguties, artifices.    - meretricis acumina, Hor.: les artifices d'une courtisane.    - ipsi se compungunt acuminibus suis, Cic.: ils se blessent avec leurs propres arguties. [st1]6 [-] accent aigu (t. de gram.).
    * * *
    ăcūmĕn, ĭnĭs, n. [acuo] [st1]1 [-] pointe, fer de lance, sommet (d'un cône), queue d'un animal, dard, aiguillon.    - auspicia ex acuminibus, Cic. Liv.: présages tirés des fers de lance.    - acumen seminis, Pall.: pointe d'une graine.    - acumen stili, Cic.: la pointe du stylet.    - acumen nasi, Lucr.: pointe du nez amincie (avant la mort). [st1]2 [-] au fig.: point culminant, degré le plus élevé, apogée.    - in acumine pulchritudinis esse, Arn.: être dans tout l'éclat de sa beauté.    - dolorum acumina, Prud.: douleurs poignantes. [st1]3 [-] aiguillon, piquant, goût piquant.    - saporis acumina, Plin.: saveur piquante. [st1]4 [-] pénétration (de l'esprit), finesse, vivacité, puissance d'invention, intelligence, subtilité.    - homo sine acumine, Cic.: homme sans finesse.    - acumen ingenii, Cic.: vivacité d'esprit.    - interpretatio nominis quae habet acumen, Cic.: étymologie ingénieuse.    - Graecis admovit acumina chartis, Hor.: il appliqua son intelligence aux livres des Grecs.    - acumen dialecticorum, Cic.: la profondeur des dialecticiens. [st1]5 [-] au plur.: subtilités, ruses, roueries, arguties, artifices.    - meretricis acumina, Hor.: les artifices d'une courtisane.    - ipsi se compungunt acuminibus suis, Cic.: ils se blessent avec leurs propres arguties. [st1]6 [-] accent aigu (t. de gram.).
    * * *
        Acumen, pe. pro. acuminis, neut. g. La poincte de quelque chose.
    \
        Acumen rostri auium. Plin. La poincte du bec.
    \
        Acumen ingenii. Colum. Cic. Subtilité, Ingeniosité.
    \
        Acumen saporis. Plin. Acuité.
    \
        Acumen, pro Astu. horat. Finesse, Cautelle, Astuce.
    \
        Sine acumine homo. Ci. Un lourdault, Qui n'ha point d'esprit.
    \
        Sub acumen styli subire et succedere. Cic. Estre escript avec grande diligence et grand esgard.
    \
        Admouere acumen chartis Graecis. Horat. Appliquer son esprit aux livres Grecs.
    \
        Acuminibus suis se compungunt dialectici. Cic. Par, ou De leurs subtilitez.
    \
        Habet acumen haec interpretatio. Cic. Ceste exposition est subtile et ingenieuse.

    Dictionarium latinogallicum > acumen

См. также в других словарях:

  • interpretatio — index construction, explanation, paraphrase Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • interpretatio —    (s.f.) Se per sinonimia intendiamo l uso simultaneo di al­cuni sinonimi (cioè di parole diverse che hanno o sembrano avere lo stesso significato e per le quali risulta in realtà una sfumatura di senso fissata in molti casi dall uso) al fine di …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Interpretatio Celtica — Interpretatio Celtica, auch Interpretatio Gallica, ist die Bezeichnung für die „Keltisierung“ griechischer oder römischer zu keltisch/gallischen Gottheiten, Sie wurde vorwiegend im römischen Gallien angewandt und ist das lokale Gegenstück zur… …   Deutsch Wikipedia

  • Interpretatio graeca — is a Latin term for the common tendency of ancient Greek writers to equate foreign divinities to members of their own pantheon. Herodotus, for example, refers to the ancient Egyptian gods Amon, Osiris and Ptah as Zeus , Dionysus and Hephaestus ,… …   Wikipedia

  • Interpretatio graeca — es una expresión latina para designar a la frecuente tendencia de los antiguos escritores griegos de equiparar divinidades extranjeras con miembros de su propio panteón. Heródoto, por ejemplo, alude a los antiguos dioses egipcios Amón, Osiris y… …   Wikipedia Español

  • Interpretatio Romana — Interpretatio Romana,   Übertragung lateinischer (bei der Interpretatio Graeca griechischer) Götternamen auf die Gottheiten anderer Völker durch römische (griechische) Schriftsteller. Der Vorgang setzt die funktionale Identifikation römischer… …   Universal-Lexikon

  • Interpretatio Graeca — et Interpretatio Romana sont deux locutions latines qui désignent la propension des Grecs et des Romains de l Antiquité à assimiler les divinités des barbares à leurs propres divinités. Un exemple cité par Hérodote est l assimilation des… …   Wikipédia en Français

  • Interpretatio Christiana — bezeichnet die Umwandlung oder Umdeutung jüdischer oder heidnischer Bräuche und Überlieferungen in christlichem Kontext. Beispiele sind: Die Wintersonnwendfeier Sol Invictus wurde zu Weihnachten. Die Darstellung des griechische Hirtengottes Pan… …   Deutsch Wikipedia

  • Interpretatio Romana — Als Interpretatio Romana (lat. etwa: „römische Übersetzung“) bezeichnet man die römische Sitte, fremde Gottheiten durch Identifikation mit römischen Gottheiten der eigenen Religion einzuverleiben. Der Begriff geht zurück auf Tacitus, der in… …   Deutsch Wikipedia

  • Interpretatio Graeca — Unter Interpretatio Graeca (lateinisch für „griechische Übersetzung“) versteht man die Angewohnheit antiker griechischer Autoren, ihnen unbekannte Gottheiten nichtgriechischer Kulturen mit griechischen Göttern gleichzusetzen und sie entsprechend… …   Deutsch Wikipedia

  • Interpretatio Graeca — In|ter|pre|ta|tio Grae|ca [ grɛ:ka] die; <aus lat. interpretatio Graeca »griech. Auslegung«> griech. Deutung u. Benennung nicht griech. Götter (z. B. Amon als Zeus) …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»