-
1 interficio
interfĭcĭo, ĕre, fēci, fectum - tr. - [st2]1 [-] détruire, perdre, anéantir. [st2]2 [-] consommer, consumer. [st2]3 [-] tuer, faire périr, massacrer. [st2]4 [-] interrompre.* * *interfĭcĭo, ĕre, fēci, fectum - tr. - [st2]1 [-] détruire, perdre, anéantir. [st2]2 [-] consommer, consumer. [st2]3 [-] tuer, faire périr, massacrer. [st2]4 [-] interrompre.* * *Interficio, interficis, pen. corr. interfeci, interfectum, interficere, ex inter et facio compositum. Caes. Tuer.\Interficere aliquem vita. Plaut. Le tuer.\Interfectus omni supplicio. Cic. Meurtri.\Interficere messes Virgil. Brusler et gaster. -
2 interficio
interficio interficio, feci, fectum, ere убивать -
3 interficio
interficio interficio, feci, fectum, ere истреблять -
4 interficio
interficio, fēcī, fectum, ere (inter u. facio), 1) wegmachen, A) = aufzehren, verzehren, fragmenta panis, Lucil. 1157: ubi ille torrus (torris) esset interfectus flammeus, verbrannt, Acc. tr. 452. – B) zugrunde richten, zunichte machen, a) Lebl.: herbas, Cic. fr.: messes, Verg. – übtr., usum, fructum, Plaut.: virginitatem, Apul.: salubritatem, Augustin. – b) leb. Wesen, aufreiben, niedermachen, ermorden, umbringen, töten, anum siti fameque, Plaut.: alqm fame, Liv.: alqm veneno, Sall. fr.: alqm insidiis, Cic.: alqm igni atque omnibus tormentis excruciatum, Liv.: bl. alqm, Caes., Sall. u.a.: se, Serv. Sulpic. in Cic. ep. 4, 12, 2. Caes. b. G. 5, 37, 6. Liv. 31, 18, 7 u.a. (gew. ipse se interficit, ipsi se interficiunt): se ipsum, Eccl.: Crassum suāpte interfectum manu, Cic. de or. 3, 6: interf. feras, Lucr.: exercitum, aufreiben, Nep. u. Eutr. (s. Tzschucke Eutr. 3, 20). – prägn. = mit dem Schwerte hinrichten, Petrum cruci affixit et Paulum interfecit, Lact. de mort. pers. 2, 6. – C) jmd. um etwas bringen, einer Sache berauben, mit Abl. (um), alqm paene vitā et lumine, Plaut. truc. 518: virum et filium eodem tempore venenis clam datis vitā, Gell. 12, 7, 2. – II) unterbrechen, sermonem, Apul.: negotium, spät ICt.
-
5 interficio
interficio, fēcī, fectum, ere (inter u. facio), 1) wegmachen, A) = aufzehren, verzehren, fragmenta panis, Lucil. 1157: ubi ille torrus (torris) esset interfectus flammeus, verbrannt, Acc. tr. 452. – B) zugrunde richten, zunichte machen, a) Lebl.: herbas, Cic. fr.: messes, Verg. – übtr., usum, fructum, Plaut.: virginitatem, Apul.: salubritatem, Augustin. – b) leb. Wesen, aufreiben, niedermachen, ermorden, umbringen, töten, anum siti fameque, Plaut.: alqm fame, Liv.: alqm veneno, Sall. fr.: alqm insidiis, Cic.: alqm igni atque omnibus tormentis excruciatum, Liv.: bl. alqm, Caes., Sall. u.a.: se, Serv. Sulpic. in Cic. ep. 4, 12, 2. Caes. b. G. 5, 37, 6. Liv. 31, 18, 7 u.a. (gew. ipse se interficit, ipsi se interficiunt): se ipsum, Eccl.: Crassum suāpte interfectum manu, Cic. de or. 3, 6: interf. feras, Lucr.: exercitum, aufreiben, Nep. u. Eutr. (s. Tzschucke Eutr. 3, 20). – prägn. = mit dem Schwerte hinrichten, Petrum cruci affixit et Paulum interfecit, Lact. de mort. pers. 2, 6. – C) jmd. um etwas bringen, einer Sache berauben, mit Abl. (um), alqm paene vitā et lumine, Plaut. truc. 518: virum et filium eodem tempore venenis clam datis vitā, Gell. 12, 7, 2. – II) unterbrechen, sermonem, Apul.: negotium, spät ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interficio
-
6 interficiō
interficiō fēcī, fectus, ere [inter+facio], to put out of the way, destroy, bring to naught: messīs, V.—To kill, slay, murder: interfici quom perpeti me possum, i. e. die willingly, T.: insidiis interfectus est: virum dolis, S.: consulum interficiendorum causā: se, commit suicide, Cs.* * *interficere, interfeci, interfectus Vkill; destroy -
7 interficio
interfĭcĭo, fēci, fectum (archaic pass.:I.interfiat,
Lucr. 3, 872:interfieri,
Plaut. Trin. 2, 4, 131), 3, v. a. [inter-facio], to put between.In gen. (rare):II.terrae natura medicatas aquas interficit,
Plin. 2, 100, 104, § 222 (al. inficiat).—In partic.A.To consume, devour: piscium magnam atque altilium vim, Lucil. ap. Non. 330, 31 al. —B.To destroy, bring to naught:C.messes,
Verg. G. 4, 330: herbas, Cic. Fragm. ap. Non. 450, 2:usum, fructum, victum,
Plaut. Merc. 5, 1, 4:virginitatem,
App. M. 5, p. 160, 25.—To kill, slay, murder (class.;2.syn. neco, occido, trucido): aliquem,
Cic. Att. 13, 10; Caes. B. G. 1, 12 fin.; 2, 23; Sall. Cat. 18, 5; Liv. 31, 18, 7 al.:feras,
Lucr. 5, 1249.—With abl. of separation, to cut off from:aliquem et vitā, et lumine,
Plaut. Truc. 2, 6, 37.—With abl. of means:anum siti fameque atque algu,
id. Most. 1, 3, 36.—Esp. with se, to commit suicide: se ipsum, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2:* D.omnes desperatā salute se ipsi interficiunt,
Cic. de Or. 3, 3, 10; Caes. B. G. 5, 37, 6; Liv. 31, 18, 7; Tac. A. 6, 18; Quint. 11, 1, 36; Curt. 6, 11, 20; Aug. Civ. Dei, 1, 17 fin. al.—To interrupt:sermonem,
App. M. 11, p. 269. -
8 interficio
interficio, feci, fectus, 3, kill. -
9 interficio
inter-ficio, fēcī, fectum, ere [ facio ]1) истреблять, пожирать ( fragmenta panis LM); уничтожать (herbas C; messes V)2)а) убивать ( aliquem veneno Sl)б) морить (aliquem fame Pl, L); перебить (exercitum Nep, Eutr)3) лишать (aliquem vitā Pl, AG)4) перебивать, прерывать (i. sermonem Ap)5) расстраивать ( negotium CTh) -
10 interficio
, interfeci, interfectumto kill, murder, slay -
11 interficio
, interfeci, interfectum, interficere 3убивать, истреблять, пожирать, уничтожать; лишать; перебивать, прерывать; расстраивать -
12 ASSASSINATE
[V]PERIMO (-ERE -EMI -EMPTUM)PEREMO (-ERE -EMI -EMPTUM)INTERFICIO: INSIDIIS INTERFICIO -
13 interfectibilis
e [ interficio ] -
14 interfectio
ōnis f. [ interficio ]1) убийство, умерщвление Brutus ap. C -
15 interfector
ōris m. [ interficio ]убийца (alicujus C, Just etc.); перен. разрушитель, губитель ( veritatis Tert) -
16 interfio
interfīo, —, fierī [pass. к interficio ]гибнуть, погибать Pl, Lcr -
17 interfectibilis
interfectibilis, e (interficio), tödlich, Ps. Apul. herb. 89.
-
18 interfectio
interfectio, ōnis, f. (interficio), das Töten, die Ermordung, Treboni, Brut. in Cic. ep. ad Brut. 2, 3, 5: Clodi, Ascon. ad Cic. Mil. p. 29, 13 K.: regis, Oros. 2, 3, 6. – u. der tödliche Ausgang einer Krankheit, deliratio desinens in interfectionem celerem, Cael. Aur. de morb. acut. 1. pr. § 4.
-
19 interfectivus
interfectīvus, a, um (interficio), tödlich, morbus, Cael. Aur. de morb. acut 1. praef. § 12 u.a.
-
20 interfector
interfector, ōris, m. (interficio), I) der Mörder, domini sui, Curt.: fratris, Iustin.: parentis sui, Iustin.: eorum (quorum) interfectores, Cic.: absol., Liv., Val. Max. u.a. – II) übtr., der Vernichter, veritatis, Tert. de carne Chr. 5: animarum, oft bei Lact. (s. Bünem. Lact 5, 19, 1).
См. также в других словарях:
interfecto — (Del lat. interfectus < interficere, matar.) ► adjetivo/ sustantivo 1 DERECHO Se refiere a la persona que ha muerto de manera violenta: ■ es necesario realizar la autopsia al interfecto. 2 coloquial Se aplica a la persona de la cual se está… … Enciclopedia Universal
ԽՈՂԽՈՂԵՄ — (եցի.) NBH 1 0960 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c ն. ԽՈՂԽՈՂԵՄ ἁποκτείνω, παρακλείω neco, occido, interficio, jugulo . որ եւ ԽՈԽՈՂԵԼ. (ʼի ձայնէ զենման արդեօք առեալ. որ եւ ռմկ. խըխ ընել.) Զենուլ. սպանանել սրով.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՄՈՐԹԵՄ — (եցի.) NBH 2 0298 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical ն. ἑκδέρω pellem detraho, excorio. Զմորթն զերծուլ՝ հանել՝ քերթել. մորթին հանել. ... *Մորթեսցեն զողջակէզն: Զմորթ նոցա մորթեսցեն, կամ մորթեցին ʼի նոցանէն. Ղեւտ. ՟Զ. 1: Միք. ՟Բ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՍՊԱՆԱՆԵՄ — (սպանի, սպան.) NBH 2 0734 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c ն. σφάττω, σφάζω, φονεύω , κτείνω, καίνω, ἁποκτείνω interficio, occido, neo, macto եւն. Զենուլ. խողխողել. գլխատել. սրով ծախել. զոհել. մեռուցանել. ի մահ մատնել … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՓՈՂՈՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0952 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c, 14c ն. θύω, κατασφάζω, ἰερεύω macto, jugulo, trucido, sacrifico, caedo, occido, interficio ἁναιρέω tollo, aufero. (լծ. թ. պօղազլամաք եւ ... ).… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
interfecto — {{#}}{{LM I22323}}{{〓}} {{SynI22879}} {{[}}interfecto{{]}}, {{[}}interfecta{{]}} ‹in·ter·fec·to, ta› {{《}}▍ adj./s.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}En derecho, referido a una persona,{{♀}} que ha muerto de forma violenta, especialmente si ha sido víctima… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
interfecto — interfecto, ta (Del lat. interfectus, part. pas. de interficio, matar). adj. Der. Dicho de una persona: Muerta violentamente, en especial si ha sido víctima de una acción delictiva. U. m. c. s.) … Diccionario de la lengua española
dhē-2 — dhē 2 English meaning: to put, place Deutsche Übersetzung: ‘setzen, stellen, legen” Material: O.Ind. dádhüti, Av. daδüiti “ he places “, O.Pers. Impf. sg. adadü “ he has installed “, O.Ind. Aor.á dhü m “I placed”, Med. 3. sg.… … Proto-Indo-European etymological dictionary