-
1 interclusio
interclūsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de boucher. [st2]2 [-] Quint. parenthèse. --- Quint. 9, 3, 23. - animae interclusio, Cic. de Or. 3, 181: étouffement.* * *interclūsĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de boucher. [st2]2 [-] Quint. parenthèse. --- Quint. 9, 3, 23. - animae interclusio, Cic. de Or. 3, 181: étouffement.* * *Interclusio, Verbale: vt Animae interclusio. Cic. Quand l'haleine est entreprinse, et qu'on ne peult ravoir son vent, Suffocation.\Interclusio. Quintil. Enclosture d'une chose entre d'autres. -
2 interclusio
interclūsio, ōnis f. [ intercludo ]1) преграждение, задержкаi. animae C — задержка дыхания2) ритор. вводное предложение O -
3 interclusio
interclūsio, ōnis, f. (intercludo), I) die Absperrung, animae, das gänzliche Ausgehen, Cic. de or. 3, 181: destruere interclusionem, Augustin. de peccat. merit. et remiss. 1. § 69. – II) die Parenthese, Quint. 9, 3, 23.
-
4 interclusio
interclūsio, ōnis, f. (intercludo), I) die Absperrung, animae, das gänzliche Ausgehen, Cic. de or. 3, 181: destruere interclusionem, Augustin. de peccat. merit. et remiss. 1. § 69. – II) die Parenthese, Quint. 9, 3, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interclusio
-
5 interclūsiō
interclūsiō ōnis, f [intercludo], a stopping, entire suspension: animae (in speaking). -
6 interclusio
I.Animae, a want of breath, Cic. de Or. 3, 46, 179.—II.A parenthesis, Quint. 9, 3, 23. -
7 Бойкот
- interclusio operae; -
8 Ausbleiben [2]
Ausbleiben, das, im allg. durch non adesse (z. B. keine Entschuldigung des Ausbleibens sei einem Bürger triftig genug vorgekommen, nemini civi ullam quominus adesset satis iustam excusationem esse visam). – das Au. beim Termin, vadimonium desertum. – das Au. des Soldes, stipendii inopia: das Au. des Atems, interclusio animae. – Ausbleiber, erro (v. Sklaven).
-
9 Benehmen [2]
Benehmen, das, I) das Entziehen, z. B. des Atems, animae interclusio: des Schmerzes, doloris privatio. – II) Betragen: ratio (Verhalten übh.). – mores (Sitten, äußeres Benehmen). – institutum vitae. instituta alcis,n. pl., auch bl. vita (Lebensweise). – factum alcis (einzelne vergangene Handlung jmds.). – facta alcis (Komplex vergangener Handlungen jmds.). – quod alqs facit (einzelne gegenwärtige Handlung jmds.). – quae alqs facit (Komplex gegenwärtiger Handlungen jmds.). – mit einem Adjektiv gew. durch das dem Adjektiv entsprechende Substantiv, s. daher die Adjj. »klug, stolz«u. dgl., z. B. anspruchsloses. bescheidenes, gesetztes, sittsames B., modestia: sein B. gegen jmd. rechtfertigen, facti sui rationem alci probare: jmds. B. ändern, alcis mores mutare (von einem Umstande, Vorfall etc.).
-
10 Einschaltung
Einschaltung der Tage etc., intercalatio. – Ei. von Worten, interpositio. interclusio (ein Zwischensatz, eine Parenthese, παρένϑεσις).
-
11 Einschiebsel
Einschiebsel, quod inseritur. insertum. interpositum (übh., was eingeschoben wird od. ist). – suppositum. suppositicium. subditicium (Untergeschobenes, Unechtes). – interpositio. interclusio (Zwischensatz, Parenthese).
-
12 Parenthese
Parenthese, interpositio; interclusio.
-
13 Versetzung
Versetzung, translatio (das Versetzen an einen andern Ort [z.B. translationes populorum], auch der Pflanzen). – transfusio (das Hinübergießen = die Verpflanzung, im Bilde, z.B. valde eam gentem tot transfusionibus coacuisse [verderbt worden sei]). – peregrinatio (das Übergesiedeltsein ins Ausland). – Versetzung (Sichversetzen) des Atems, interclusio animae.
-
14 versperren
versperren, intersaepire. obsaepire. praesaepire (durch einen Zaun oder eine andere Einfriedigung verschließen und zwar inters. in der Mitte, obs. von oben oder vorn, praes. von vorn, z.B. inters. iter: u. obs. iter oder viam: u. praes. aditum trabibus). – claudere. intercludere. praec ludere (verschließen, den Zugang abschneiden, u. zwar intercl. in der Mitte, praecl. vorn, z.B. cl. alci portas: u. cl. omnes aditus custodiis: u. intercl. alci aditum ad alqm: u. alci exitum: u. intercl. iter: u. praecl. alci portas: u. ruinā aedificiorum praeclusa via). – obstruere. oppi lare (verrammen, w. s.). – intercipere (unterbrechen u. so abschneiden, z.B. murus pedestre iter intercipit). – den Weg zu Ehrenstellen v., iter ad honores alci obsaepire. – die Aussicht v., s. Aussicht (die Aussicht hindern, rauben, verbauen). – Versperrung, interclusio. – obstructio (Verrammung).
-
15 Изоляция
- isolatio; solitudo; separatio, interclusio; -
16 PARENTHESIS
[N]INTERIECTIO (-ONIS) (F)INTERIECTUS (-US) (M)INTERJECTUS (-US) (M)INTERJECTIO (-ONIS) (F)INTERPOSITIO (-ONIS) (F)INTERCLUSIO (-ONIS) (F) -
17 STOPPING FROM
[N]INTERCLUSIO (-ONIS) (F)
См. также в других словарях:
Interclusion — In ter*clu sion, n. [L. interclusio. See {Interclude}.] Interception; a stopping; obstruction. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
interclusión — interclusión. (Del lat. interclusĭo, ōnis). f. ant. Acción de encerrar algo entre otras cosas … Enciclopedia Universal
ԲԱՑԱՌՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 472 Chronological Sequence: 6c գ. ἁπόληψις exceptio, interclusio, separatio Ի բաց առումն, զատումն, որոշումն. որ ըստ տրամաբանից հակադրի առադրութեան, այսինքն մերձադրութեան. *Հակադրութեանց առադրութեան եւ բացառութեան. ʼի ձեռն առադրութեան… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
interiectio — (s.f.) Breve frase interposta fra elementi che sono ripetuti. Es.: scis, Proteus, scis ipse. interpositio, interclusio … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
haleine — Haleine, Anhelitus, Anima, Spiritus, Halitus. Puante haleine, Grauis halitus, Grauitas oris, Graueolentia halitus, Oris graueolentia. Une haleine qui sent fort mal, Grauis halitus. Haleine qui sent le vin, Anhelitus vini. Courte haleine, Angustus … Thresor de la langue françoyse
parenthese — Parenthese, C est à dire interposition et enclavement d une sentence dedans une autre, Parenthesis, Interpositio, Interclusio … Thresor de la langue françoyse
interclusión — (Del lat. interclusĭo, ōnis). f. ant. Acción de encerrar algo entre otras cosas … Diccionario de la lengua española