-
1 peregrinatio
pĕrĕgrīnātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] voyage lointain, séjour à l'étranger, longue course, pérégrination. [st2]2 [-] exil.* * *pĕrĕgrīnātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] voyage lointain, séjour à l'étranger, longue course, pérégrination. [st2]2 [-] exil.* * *Peregrinatio, Verbale. Cic. Voyagement, Peregrination. -
2 peregrinatio
peregrinatio peregrinatio, onis f путешествие -
3 peregrinatio
peregrinatio peregrinatio, onis f странствие -
4 peregrinatio
peregrīnātio, ōnis f. [ peregrinor ]странствование, путешествие или пребывание за границей (p. perpetua C; peregrinationes jucundae Sen; terra peregrinationis tuae Vlg) -
5 peregrinatio
peregrīnātio, ōnis, f. (peregrinor), der Aufenthalt im Auslande, das Reisen im Auslande, das Wandern, Pilgern, perpetua, Cic.: longa, Ulp. dig.: longinqua, Tac.: necessaria, Gaius dig.: voluptaria, Vergnügungsreise, Sen.: transmarina, Quint.: terrena, Landreise (Ggstz. navigatio), Cael. Aur.: peregrinationes rusticationesque communes, Cic.: peregrinationes iucundae, Sen.: omne tempus in peregrinatione consumere, Cic.: peregrinationes duas omnino suscepit, Suet.: peregrinationibus mentem excolere, Ps. Quint. decl.: peregrinatione laetari od. gaudere, v. Tieren, Plin.
-
6 peregrinatio
peregrīnātio, ōnis, f. (peregrinor), der Aufenthalt im Auslande, das Reisen im Auslande, das Wandern, Pilgern, perpetua, Cic.: longa, Ulp. dig.: longinqua, Tac.: necessaria, Gaius dig.: voluptaria, Vergnügungsreise, Sen.: transmarina, Quint.: terrena, Landreise (Ggstz. navigatio), Cael. Aur.: peregrinationes rusticationesque communes, Cic.: peregrinationes iucundae, Sen.: omne tempus in peregrinatione consumere, Cic.: peregrinationes duas omnino suscepit, Suet.: peregrinationibus mentem excolere, Ps. Quint. decl.: peregrinatione laetari od. gaudere, v. Tieren, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > peregrinatio
-
7 peregrīnātiō
peregrīnātiō ōnis, f [peregrinor], a sojourn abroad, travelling, travel: nobilis tua: peregrinationes communes: bestiae peregrinatione laetantur: longinqua, Ta.* * *travelling/staying/living abroad, sojourn abroad; travel; pilgrimage -
8 peregrinatio
pĕrĕgrīnātĭo, ōnis, f. [peregrinor], a being or living abroad, a sojourning, a travelling in foreign parts, a travelling about, travel, peregrination (class.).I.Lit.:II.perpetua,
Cic. Tusc. 5, 37, 107:transmarina,
Quint. 7, 3, 31; 12, 11, 18; Nep. Att. 2, 3; Plin. Ep. 3, 19, 4 al.:terra peregrinationis tuae,
Vulg. Gen. 17, 8:tempus in peregrinatione consumere,
Cic. Att. 16, 3, 4.—In plur., Cic. Lael. 27, 103.—Transf., of animals:bestiae peregrinatione laetantur,
Cic. Fin. 2, 33, 109.—Of muscles, Plin. 32, 6, 21, § 61. -
9 peregrinatio
peregrinatio, onis, f., sojourning, travel, 2 C. 8:19.* -
10 peregrinatio
,onis fпутешествие по чужим краям, за границей -
11 peregrinatio
путешествие по чужим краям (1. 9. 23 D. 3, 3. 1. 17 D. 23, 1. 1. 27 § 1 D. 33, 7); отправление в посольство (1. 56 C. 10, 21).Латинско-русский словарь к источникам римского права > peregrinatio
-
12 peregrinatio
,onis fпутешествие по чужим краям, за границей -
13 peregrinatio
, onis fстранствие -
14 Lustort
Lustort, ein öffentlicher, *locus ad populi otium dedicatus. – als Gegend, regio ad populi otium dedicata. – Lustpartie, excursio. – L. zu Wagen, s. Lustfahrt. – Lustreise, die, peregrinatio voluptaria. – eine L. ins Ausland, peregrinatio otiosa. – eine L. ins Ausland machen, *voluptatis od. otii causā peregrinari.
-
15 otiosus
ōtĭōsus, a, um [st2]1 [-] oisif, inactif, inoccupé, de loisir, qui n’a rien à faire, désoeuvré, qui est en repos. 2 - qui est de loisir pour l'étude. [st2]3 [-] tranquille, calme, qui ne s'inquiète pas, paisible. [st2]4 [-] qui ne fait pas de politique, neutre. [st2]5 [-] qui ne bouge pas, indifférent. [st2]6 [-] oiseux, inutile, vain. - otiosus dies, Cic.: jour de repos, jour de loisir. - istos otiosissimos reddam, Cic. Agr. 2, 102: ces hommes (turbulents), je les rendrai très sages. - otiosus, i, m.: homme privé, homme à l'écart des affaires publiques, homme oisif. - tutior vita est otiosorum, Cic. Off. 1, 21, 70: la vie de ceux qui sont à l'écart des affaires publiques est plus sûre. - studiorum otiosi, Plin. H. N. praef. § 6: ceux que les lettres n'occupent pas. - otiosa peregrinatio, Cic.: voyage inutile. - annus ab hoste otiosissimus, Caes.: année que l'ennemi n'a pas troublée le moins du monde. - otiosa pecunia: argent qui dort.* * *ōtĭōsus, a, um [st2]1 [-] oisif, inactif, inoccupé, de loisir, qui n’a rien à faire, désoeuvré, qui est en repos. 2 - qui est de loisir pour l'étude. [st2]3 [-] tranquille, calme, qui ne s'inquiète pas, paisible. [st2]4 [-] qui ne fait pas de politique, neutre. [st2]5 [-] qui ne bouge pas, indifférent. [st2]6 [-] oiseux, inutile, vain. - otiosus dies, Cic.: jour de repos, jour de loisir. - istos otiosissimos reddam, Cic. Agr. 2, 102: ces hommes (turbulents), je les rendrai très sages. - otiosus, i, m.: homme privé, homme à l'écart des affaires publiques, homme oisif. - tutior vita est otiosorum, Cic. Off. 1, 21, 70: la vie de ceux qui sont à l'écart des affaires publiques est plus sûre. - studiorum otiosi, Plin. H. N. praef. § 6: ceux que les lettres n'occupent pas. - otiosa peregrinatio, Cic.: voyage inutile. - annus ab hoste otiosissimus, Caes.: année que l'ennemi n'a pas troublée le moins du monde. - otiosa pecunia: argent qui dort.* * *Otiosus, pen. prod. Adiectiuum. Terent. Oiseux, Oisif, Qui n'ha que faire.\Dies otiosus. Cic. Jour de feste.\Otiosus. Terent. Tranquille, En paix et repos.\Animus otiosus. Terent. Animo iam nunc otioso esse impero. Ne vous soulciez, Soyez sans soulci.\Otiosus a metu. Gell. Sans crainte.\Re placida atque otiosa. Plautus. Pour laquelle il n'y a que craindre.\Vacans et otiosus honor. Plin. iun. Dignité et office vacante.\Otiosae sententiae. Quintil. Qui n'ont nulle vertu à esmouvoir les auditeurs, Qui ne servent de rien.\Studiorum otiosus. Plin. Qui n'estudie point. -
16 blanditus
-
17 suburbanus
I sub-urbānus, a, umпригородный, загородный, находящийся близ города (Рима) (villa Dig; rus C); взращённый в окрестностях Рима ( caulis H)II suburbānus, ī m. -
18 voluptarius
I voluptārius, a, um [ voluptas ]2) доставляющий удовольствие, дающий наслаждение, прелестный (loca Pl etc.; peregrinatio Sen; possessio C)3) преданный наслаждениям, ищущий удовольствий, чувственный (homo Pl, C)II voluptārius, ī m.человек, преданный удовольствиям, искатель наслаждений C -
19 blandior
blandior, dītus sum, dīrī (blandus), jmdm. schmeicheln, jmd. liebkosen (durch süße Worte, Gebärden, sanftes Anschmiegen usw.), I) eig. (Ggstz. minari), v. Pers.: quanto blandior, tanto vehementius mordet, Lucil. fr.: qui (callidus accusator) etiam adversando saepe assentatur et litigare se simulans blanditur, Cic.: de Commageno mirifice mihi et per se et per Pompeium blanditur (geht mir um den Bart herum) Appius, Cic.: inter se bl., v. Tauben, Plin.: bl. auribus, die Ohren kitzeln, Plin. ep. 1, 2, 6: bl. sibi, sich mit etw. schmeicheln, sich einbilden, sich selbst täuschen, Ulp. dig. 26, 7, 3. § 2. Firm. de err. 27, 2: sibi ineptā spe, Sen. de tranqu. an. 14, 14: sibi de ipsius indulgentia, Augustin. serm. 22, 9: bl. votis suis, das glauben, was man wünscht, Ov. am. 2, 11, 54. – mit folg. ut u. Konj. = schmeichelnd bitten, Hannibal pueriliter blandiens patri Hamilcari, ut duceretur in Hispaniam, Liv. 21, 1, 4. – II) übtr., v. Lebl.: a) schmeicheln, liebkosen, blandientes oculi, liebkosende, schmachtende, Iustin. 24, 2, 10: blandiebatur coeptis fortuna, hold lächelte zu usw. = begünstigte, Tac. hist. 2, 12. – b) wohl behagen, Wohlbehagen einflößen, zum Genuß anlocken, -einladen (s. Heräus Tac. hist. 5, 4, 11), pomi suavitas blanditur, Plin.: voluptas sensibus blanditur, Cic.: blandiente inertiā, als die Untätigkeit wohl behagte, Tac. – Partiz. blandītus, a, um, auch adi. (= blandus), angenehm, reizend, rosae, Prop.: peregrinatio, Plin. – / Aktive Nbf. blandirem, Apul. apol. 87 H. zw. (Krüger mit den besten Hdschr. blandirer, wie Otto Isid. 3, 19, 14 blandiatur): Partiz. Perf. Passiv., Verr. bei Prisc. 8, 18: Partiz. Fut. Pass., blandiendo dulce nutrivit malum, Sen. Phaedr. 134.
-
20 navigatio
nāvigātio, ōnis, f. (navigo), das Schiffen, die Schiffahrt, zuw. auch = Seereise (Ggstz. peregrinatio terrena, Cael. Aur. de morb. chron. 3, 1, 10), nav. bona, Cic.: prospera, Val. Max.: litorea, Küstenschiffahrt, Amm.: fluminis, Flußschiffe, Auct. b. Alex.: so auch Ionii maris, Tac.: ignoti maris, Sen. rhet.: diei, Tagereise zu Schiffe, Plin.: nav. in fero (mari), Cic.: nav. longa per maria, Cael. Aur.: te neque navigationi neque viae (Landweg) committas, Cic.: eam navigationem (Seereise) prodere scripto, Plin.: primam navigationem (Schiffsgelegenheit, Fahrgelegenheit) ne omiseris, Cic. – Plur., difficultas itinerum ac navigationum, Auct. b. Alex.: navigationes maritimae, Cael. Aur.: fluminales vel portuosae aut stagni navigationes, Cael. Aur.
См. также в других словарях:
Peregrinatio — (lat.) bedeutet Leben in der Fremde. Der Begriff ist innerhalb des römisch katholischen Mönchtums eine Umschreibung für die Abkehr von der profanen Umwelt. Inhaltsverzeichnis 1 Begriffsentwicklung 2 Peregrinatio als Lebensform 2.1 Iro … Deutsch Wikipedia
Peregrinatio — (sometimes anglicized as Peregrination) is the Latin word for pilgrimage.It also specifically refers to: *a crusade *Peregrinatio Academica, the wandering of students ( vagrants ) to teachers at different places *the Peregrinatio Sancti Petri, a… … Wikipedia
PEREGRINATIO — I. PEREGRINATIO inter poenas paeniten tibus, h. e. iis, qui post abieurationem haereseos Ecclesiaereconciliatisunt, ab Inquistioribus in Ecclesia Romava irrogari solitas. Ad certa videl. loca, quae visitatre tenentur, cum habitu nigro, et literis … Hofmann J. Lexicon universale
Peregrinatio ad Petri Sedem — The Peregrinatio ad Petri Sedem, also abbreviated P.A.P.S., is a papal institution for assistance to pilgrims to Rome and certain other pious sites and events. History It was founded by Pius XI at the conclusion of the extraordinary Jubilee of… … Wikipedia
Peregrinatio Etheriae — ▪ Christian work English Pilgrimage of Etheria an anonymous and incomplete account of a western European nun s travels in the Middle East, written for her colleagues at home, near the end of the 4th century. It gives important information … Universalium
simplex peregrinatio — Simple pilgrimage … Ballentine's law dictionary
Celtic Christianity — The Celtic Cross in Knock, Ireland. History of Celtic Christianity General Religion in England … Wikipedia
Kinderkreuzzug — Der Kinderkreuzzug, romantisierende Illustration von Gustave Doré, 19. Jahrhundert Der Kinderkreuzzug (lat. peregrinatio puerorum) war ein Ereignis, bei dem im Frühsommer des Jahres 1212 Tausende von Kindern, Jugendlichen und Erwachsenen aus … Deutsch Wikipedia
Wandermönch — Wandermönche sind eine aus verschiedenen Religionen bekannte Form des Mönchtums. Sie sind sowohl aus dem frühen Christentum (peregrinatio propter Deum/Christum) als auch dem Buddhismus und dem Hinduismus bekannt. Vom Wandermönch zu unterscheiden… … Deutsch Wikipedia
The True Cross — The True Cross † Catholic Encyclopedia ► The True Cross (AND REPRESENTATIONS OF IT AS OBJECTS OF DEVOTION). (1) Growth Of the Christian Cult; (2) Catholic Doctrine on the Veneration of the Cross; (3) Relics of the True… … Catholic encyclopedia
Vespers — For other uses, see Vespers (disambiguation). Benedictine monks singing Vespers on Holy Saturday Vespers is the evening prayer service in the Western Catholic, Eastern (Byzantine) Catholic, and Eastern Orthodox, Anglican, and Lutheran liturgies… … Wikipedia