Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

intercapēdo

  • 1 intercapedo

    intercăpēdo, ĭnis, f. [intercapio] intervalle, interruption, relâche, suspension. --- Cic. Fin. 1, 61 ; Suet. Vesp. 10.    - intercapedinem scribendi facere, Cic. Fam. 16, 21, 1: tarder d'écrire [à qqn].    - intercapedo molestiae, Cic.: trêve aux soucis.
    * * *
    intercăpēdo, ĭnis, f. [intercapio] intervalle, interruption, relâche, suspension. --- Cic. Fin. 1, 61 ; Suet. Vesp. 10.    - intercapedinem scribendi facere, Cic. Fam. 16, 21, 1: tarder d'écrire [à qqn].    - intercapedo molestiae, Cic.: trêve aux soucis.
    * * *
        Intercapedo, pen. prod. intercapedinis, foe. ge. Cic. Entredeux, Espace de temps, ou de lieu qui est entredeux.
    \
        In eorum vita nulla est intercapedo molestiae. Cic. Ils sont tousjours ennuyez, Leur ennuy ne cesse point.

    Dictionarium latinogallicum > intercapedo

  • 2 intercapedo

    intercapēdo, inis, f. (intercapio, s. Prisc. 4, 9), die Unterbrechung, intercapedo molestiae, Cic. de fin. 1, 61: iurisdictionis, Suet: intercapedinem scribendi facere, eine U. im Schreiben eintreten lassen, Cic. fil. in Cic. ep. 16, 21, 1: post longam intercapedinem, Suet.: post intercapedinem temporis, Plin. ep.: nullā morae intercapedine, Augustin. conf. 13, 33: Plur., Vitr. 5. praef. 4.

    lateinisch-deutsches > intercapedo

  • 3 intercapedo

    intercapēdo, inis, f. (intercapio, s. Prisc. 4, 9), die Unterbrechung, intercapedo molestiae, Cic. de fin. 1, 61: iurisdictionis, Suet: intercapedinem scribendi facere, eine U. im Schreiben eintreten lassen, Cic. fil. in Cic. ep. 16, 21, 1: post longam intercapedinem, Suet.: post intercapedinem temporis, Plin. ep.: nullā morae intercapedine, Augustin. conf. 13, 33: Plur., Vitr. 5. praef. 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intercapedo

  • 4 intercapēdō

        intercapēdō īnis, f    [intercapio], an interruption, interval, respite: scribendi.
    * * *
    intermission; interruption, continuity break; interval/pause/delay/respite; gap

    Latin-English dictionary > intercapēdō

  • 5 intercapedo

    inter-căpēdo, ĭnis, f. [capio], an interruption, intermission, interval, pause, respite: intercapedo, tempus interceptum, cum scilicet mora est ad capiendum, Paul. ex Fest. p. 111 Müll.:

    intercapedinem scribendi facere,

    Cic. Fam. 16, 21:

    molestiae,

    id. Fin. 1, 18:

    jurisdictionis,

    Suet. Vesp. 10;

    with remissio, opp. continuatio,

    Plin. Ep. 4, 9.—Of space (rare):

    inter circulos universos quid interstitii vel spatii intercapedo naturalis immiserit,

    Mart. Cap. 8, § 837. —In nom. sing. the word is said to have had an obscene signif., Cic. Fam. 9, 22, 4; Quint. 8, 3, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > intercapedo

  • 6 intercapedo

    inter-capēdo, inis f. [ capio ]
    перерыв, остановка ( post longam intercapedinem Su)

    Латинско-русский словарь > intercapedo

  • 7 intercapedo

    расстояние (1. 3 pr. D. 22, 1. 1. 11 C. 8, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > intercapedo

  • 8 intercapedino

    intercapēdino, —, —, āre [ intercapedo ]
    прерывать, приостанавливать ( intercapedinatae exacerbationes CA)

    Латинско-русский словарь > intercapedino

  • 9 continuatio

    continuātio, ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ununterbrochene Fortführung, -Fortsetzung, lignariae negotiationis, Capit. Pertin. 1. § 1. – bes. die ununterbrochene Fortführung (Beibehaltung) eines Amtes, tribunatus, Liv. 3, 24, 9: magistratus, Liv. 3, 64, 4. – II) passiv, A) die unmittelbare Aufeinanderfolge, der ununterbrochene Fortgang, der stete Zusammenhang, c. seriesque rerum, Cic.: c. coniunctioque naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic.: c. causarum, Cic.: contextus et c. sermonis, Quint.: brevium verborum ac nominum c., Quint.: interrumpi tenorem rerum, in quibus peragendis c. ipsa efficacissima esset, non convenire, Liv. – als rhetor. t. t., a) (mit u. ohne verborum) die stetige Folge, der Zusammenhang der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, Cic. – dah. die fortlaufende Periode (vgl. Cic. or. 204. Quint. 9, 4, 22), zB. nimis longa c. verborum, Cic. – b) der ununterbrochene Vortrag, Ggstz. distributio, Cornif. rhet. 3, 23: Ggstz. intercapedo et quasi remissio, Plin. ep. 4, 9, 11. – B) die ununterbrochene Fortdauer in der Zeit (Ggstz. intervallum, Serv. Verg. Aen. 1, 47), c. imbrium, Caes.: c. laborum, Vell. u. Suet.: bellorum, Vell.: nimia prosperorum od. prosperitatis, allzu anhaltendes Glück, Flor. u. Ps. Quint. decl.

    lateinisch-deutsches > continuatio

  • 10 intercapedino

    intercapēdino, āre (intercapedo), unterbrechen; dah. A) intercapēdināns, antis, unterbrechend, nachlassend, Fulg. myth. 1. praef. p. 6, 8 H. – B) intercapēdinātus, a, um, unterbrochen, Mart. Cap. u. Cael. Aur.

    lateinisch-deutsches > intercapedino

  • 11 intercapio

    inter-capio, ere, dazwischen wegnehmen = unterbrechen, als Stammwort von intercapedo angef. bei Prisc. 4, 9.

    lateinisch-deutsches > intercapio

  • 12 sumptus

    sūmptus, ūs, m. (sumo), I) das Nehmen, Einnehmen einer Medizin, decoctio cotidie sumptui data, Plin. Val. 1, 61 in. – II) der Aufwand, die Kosten, epularum, Cic.: sumptum facere in rem od. impendere od. insumere od. ponere, Cic.: sumptum haurire ex aerario, suppeditare a sociis, Cic.: sumptum dare, Cic.: sumptum afferre, Cic.: sumptum inferre alci, anrechnen, Cic.: suo sumptu fungi officio, Cic.: sumptu ne parcas, Cic.: omnem sumptum belli polliceri, Iustin.: sumptum suum exercere, die Kosten ihrer Ernährung herausbringen, Ter. u. Eccl.: levantur tamen miserae civitates, quod nullus fit sumptus in nos neque in legatos neque in quaestorem neque in quemquam, weil sie keinen Aufwand für mich, für meine Legaten usw. zu machen brauchen, Cic. ad Att. 5, 16, 3. – Plur., nulli sumptus, nulla iactura, Cic.: luxuriae sumptus suppeditare, Plaut.: porpetuos sumptus suppeditare, nec solum necessarios sed etiam liberales, Cic.: modum facere sumptibus (v. einem Gesetz), Liv.: cum cotidiani maximi fierent sumptus, Nep.: minuendi sunt sumptus, Cic.: sumptus, quos in cultum praetorum socii facere soliti erant, circumcisi aut sublati, Cic. – prägn., großer Aufwand, Verschwendung, Nero inusitatae luxuriae sumptuumque, Eutr. 7, 14: si illi pergo suppeditare sumptibus, die Mittel zu geben für seine V., Ter. heaut. 930. – / Heteroklit. Genet. sumpti, Caecil. com. 180. Turpil. com. 172. Cato r.r. 22, 3. – bes. oft in der Redensart sumpti facere, Kosten aufwenden (auf etw.), absol., intercapedo sumpti faciundi, Turpil. com. 184: m. Acc. worauf? restim, Plaut. Cas. 425: m. Acc. was? od. wieviel? quod facit sumpti, Plaut. trin. 250 Sch.: quid sumpti facere, Lucil. 1050: quantum sumpti fecerit, Varro sat. Men. 52. – Dat. öfter sumptu, zB. Cic. ep. 16, 4, 2.

    lateinisch-deutsches > sumptus

  • 13 Pause

    Pause, mora (Verzug). – respiratio. interspiratio (Verzug im Reden, um Atem zu schöpfen). – intervallum (die Zwischenzeit zwischen Anfang und Ende zweier fortgesetzter Handlungen od. Zustände, z.B. im Reden eine Pause machen, intervallo dicere). intermissio (der Zustand, wenn etw. auf einige Zeit aufhört übh., [1855] der Ruhepunkt, z.B. das tätige Leben hat oft seine Pausen, ab actione saepe fit intermissio). – intercapedo (die Zwischenzeit, während der etw. unterlassen wird, die Unterbrechung, z.B. eine P. im Briefschreiben machen, intercapedinem scribendi facere). – eine kleine, kurze P., exiguum temporis medium (als kleine Zwischenzeit); pauxillum laxamenti (als Erholung, z.B. nactum esse): hierauf gab es eine kleine P., paulum inde morae.

    deutsch-lateinisches > Pause

  • 14 Unterbrechung

    Unterbrechung, interpel latio (eig. das Unterbrechen eines Redenden; dann im allg. die Unterbrechung, Störung). – interfatio (das Dazwischenreden, die Unterbrechung eines Redenden). – intermissio (die Unterlassung von etwas auf einige Zeit, z.B. des Briefwechsels, litterarum). intercapēdo (die Zwischenzeit, während der etwas unterlassen wird, z.B. intercapedinem scribendi facere). – ohne U., auch non interrupte (z.B. narrare). – den Krieg mit U. führen, per dilationes bellum gerere.

    deutsch-lateinisches > Unterbrechung

  • 15 continuatio

    continuātio, ōnis, f. (continuo), I) aktiv = die ununterbrochene Fortführung, -Fortsetzung, lignariae negotiationis, Capit. Pertin. 1. § 1. – bes. die ununterbrochene Fortführung (Beibehaltung) eines Amtes, tribunatus, Liv. 3, 24, 9: magistratus, Liv. 3, 64, 4. – II) passiv, A) die unmittelbare Aufeinanderfolge, der ununterbrochene Fortgang, der stete Zusammenhang, c. seriesque rerum, Cic.: c. coniunctioque naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic.: c. causarum, Cic.: contextus et c. sermonis, Quint.: brevium verborum ac nominum c., Quint.: interrumpi tenorem rerum, in quibus peragendis c. ipsa efficacissima esset, non convenire, Liv. – als rhetor. t. t., a) (mit u. ohne verborum) die stetige Folge, der Zusammenhang der Worte, quasi nodi continuationis, Cic.: non est enim in verbo modus hic, sed in oratione, id est in continuatione verborum, Cic. – dah. die fortlaufende Periode (vgl. Cic. or. 204. Quint. 9, 4, 22), zB. nimis longa c. verborum, Cic. – b) der ununterbrochene Vortrag, Ggstz. distributio, Cornif. rhet. 3, 23: Ggstz. intercapedo et quasi remissio, Plin. ep. 4, 9, 11. – B) die ununterbrochene Fortdauer in der Zeit (Ggstz. intervallum, Serv. Verg. Aen. 1, 47), c. imbrium, Caes.: c. laborum, Vell. u. Suet.: bellorum, Vell.: nimia prosperorum od. prosperitatis, allzu anhaltendes Glück, Flor. u. Ps. Quint. decl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > continuatio

  • 16 intercapedino

    intercapēdino, āre (intercapedo), unterbrechen; dah. A) intercapēdināns, antis, unterbrechend, nachlassend, Fulg. myth. 1. praef. p. 6, 8 H. – B) intercapēdinātus, a, um, unterbrochen, Mart. Cap. u. Cael. Aur.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intercapedino

  • 17 intercapio

    inter-capio, ere, dazwischen wegnehmen = unterbrechen, als Stammwort von intercapedo angef. bei Prisc. 4, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intercapio

  • 18 sumptus

    sūmptus, ūs, m. (sumo), I) das Nehmen, Einnehmen einer Medizin, decoctio cotidie sumptui data, Plin. Val. 1, 61 in. – II) der Aufwand, die Kosten, epularum, Cic.: sumptum facere in rem od. impendere od. insumere od. ponere, Cic.: sumptum haurire ex aerario, suppeditare a sociis, Cic.: sumptum dare, Cic.: sumptum afferre, Cic.: sumptum inferre alci, anrechnen, Cic.: suo sumptu fungi officio, Cic.: sumptu ne parcas, Cic.: omnem sumptum belli polliceri, Iustin.: sumptum suum exercere, die Kosten ihrer Ernährung herausbringen, Ter. u. Eccl.: levantur tamen miserae civitates, quod nullus fit sumptus in nos neque in legatos neque in quaestorem neque in quemquam, weil sie keinen Aufwand für mich, für meine Legaten usw. zu machen brauchen, Cic. ad Att. 5, 16, 3. – Plur., nulli sumptus, nulla iactura, Cic.: luxuriae sumptus suppeditare, Plaut.: porpetuos sumptus suppeditare, nec solum necessarios sed etiam liberales, Cic.: modum facere sumptibus (v. einem Gesetz), Liv.: cum cotidiani maximi fierent sumptus, Nep.: minuendi sunt sumptus, Cic.: sumptus, quos in cultum praetorum socii facere soliti erant, circumcisi aut sublati, Cic. – prägn., großer Aufwand, Verschwendung, Nero inusitatae luxuriae sumptuumque, Eutr. 7, 14: si illi pergo suppeditare sumptibus, die Mittel zu geben für seine V., Ter. heaut. 930. – Hetero-
    ————
    klit. Genet. sumpti, Caecil. com. 180. Turpil. com. 172. Cato r.r. 22, 3. – bes. oft in der Redensart sumpti facere, Kosten aufwenden (auf etw.), absol., intercapedo sumpti faciundi, Turpil. com. 184: m. Acc. worauf? restim, Plaut. Cas. 425: m. Acc. was? od. wieviel? quod facit sumpti, Plaut. trin. 250 Sch.: quid sumpti facere, Lucil. 1050: quantum sumpti fecerit, Varro sat. Men. 52. – Dat. öfter sumptu, zB. Cic. ep. 16, 4, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sumptus

  • 19 intercapedinans

    intercăpēdĭnans, antis [intercapedo], interrupting, intermitting, Fulg. Myth. 1, p. 9.

    Lewis & Short latin dictionary > intercapedinans

  • 20 INTERRUPTION

    [N]
    INTERMISSIO (-ONIS) (F)
    INTERPELLATIO (-ONIS) (F)
    INTERCAPEDO (-DINIS) (F)
    REMORA (-AE) (F)
    REMORAMEN (-MINIS) (N)
    RECESSUS (-US) (M)
    ABSCISIO (-ONIS) (F)
    ABSCISSIO (-ONIS) (F)
    APSCISIO (-ONIS) (F)
    APSCISSIO (-ONIS) (F)
    INTERRUPTIO (-ONIS) (F)
    - WITHOUT INTERRUPTION

    English-Latin dictionary > INTERRUPTION

См. также в других словарях:

  • intercapedo — index interruption, pause Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • espace — Espace, m. et f. penac. Est intervalle de temps et lieu entre deux extremitez, soit en long soit en large, quant au lieu, Spatium, Intercapedo. Ainsi dit on, Il y a long espace de temps que j attends, Iamdudum expecto. Il y a grand espace entre l …   Thresor de la langue françoyse

  • interruption — I noun abeyance, armistice, arrest, bar, block, break, cessation, check, clog, deadlock, delay, disconnection, discontinuance, disjunction, dissolution, disunion, gap, halt, hiatus, hindrance, impediment, intercapedo, interception, interference,… …   Law dictionary

  • pause — I noun abeyance, armistice, break, breather, breathing spell, cessation, deferment, delay, demur, demurral, disconnection, gap, halt, hesitance, hesitancy, hesitation, intercapedo, interim, interlude, intermissio, intermission, interruption,… …   Law dictionary

  • intercapedine — /interka pɛdine/ s.f. [dal lat. intercapedo ĭnis interruzione , comp. di inter e tema di capĕre prendere ]. (edil.) [spazio tra due superfici parallele o quasi] ▶◀ camera d aria, interstizio. ⇑ spazio, vano, vuoto …   Enciclopedia Italiana

  • ennuyer — Ennuyer, Molestia afficere, Protelare. S ennuyer et fascher, Dedere se aegritudini, Pertaedescere. Ennuyer et travailler grandement un homme en sifflant apres luy, Conscindere sibilis. Ennuyer la Cour, In consilij offensionem incidere, Budaeus.… …   Thresor de la langue françoyse

  • entredeux — Un Entredeux de murailles. Andron, andronos. L entredeux de quelque chose que ce soit, Interstitium, Intercapedo, Interuallum. L entredeux des neuds, Internodium. L entredeux des colomnes, Intercolumnium. Cic. L entredeux des chevrons,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Leben (Subst.) — 1. All Levve well widderlääv sin. (Köln.) – Firmenich, I, 475, 186. Ein unordentliches und übermüthiges Leben rächt sich. Weyden (II, 6) hat das Sprichwort in folgender Fassung, aber ohne Angabe seines Sinnes: All et Leven wel widerläv sin, oder… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»