-
1 intimus
intĭmus, a, um, adj. sup. [in-ter; cf. interior], inmost, innermost, most secret, most profound, most intimate (class.).I.Lit.:II.traxit ex intimo ventre suspirium,
from the deepest part, Plaut. Truc. 2, 7, 41:in eo sacrario intimo,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 99:in urbis intimam partem venisse,
id. ib. 2, 5, 37, §96: abdidit se in intimam Macedoniam,
id. Fam. 13, 29, 4:Tartara,
Verg. G. 4, 481:praecordia,
Ov. M. 4, 506:pectus,
Cat. 61, 177.—Trop.A.Adj.1.Profound, inward, deepest, inmost:2.ex intima philosophia,
Cic. Leg. 1, 5:consilia,
id. Verr. 1, 6, 17:cogitationes,
id. Sull. 23, 64:sermo,
i. e. soliloquy, id. Tusc. 2, 21, 49:animus,
id. ib. 4, 9, 21:artificium,
id. Clu. 21, 58:ars,
id. Or. 53, 179:amicitia,
Nep. Alcib. 5, 3:familiaritas,
id. Att. 12, 1.—Of persons, intimate, near:B.ex meis intimis familiaribus,
Cic. Att. 3, 1, 3:intimi ipsius amici,
Tac. A. 4, 29; 16, 17; 16, 34:inter intimos amicos habere,
id. H. 1, 71:scis quam intimum habeam te,
Ter. Eun. 1, 2, 47; Suet. Dom. 14. — With dat.:me fuisse huic fateor intimum,
Plaut. Truc. 1, 1, 61:Catilinae,
Cic. Cat. 2, 5, 9:Clodio,
id. Phil. 2, 19, 48.— With apud:facere se intimum apud aliquem,
Plaut. Mil. 2, 1, 30. —Subst.: intĭmus, i, m., a most intimate friend:2.unus ex meis familiarissimis atque intimis,
Cic. Fam. 13, 27, 2; cf. 3, 1, 3; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Att. 4, 16, 1:ex intimis regis,
Nep. Con. 2, 2:intimi amicorum Vitellii,
Tac. H. 3, 56 fin. —intĭma, ōrum, n., the inmost parts:1.finium,
Liv. 34, 47, 8:scalpuntur intima versu,
Pers. 1, 21.— Sing. (rare):se in intimum conicere,
Cic. Cael. 26, 62.— Adv.: intĭmē, in the inmost part, inwardly, internally; most intimately, most cordially, most strongly (class. only in the trop. signif.).Lit.:2.uri intime,
App. M. 2, p. 118, 5; id. Dogm. Plat. 2, p. 24, 41.—Trop.:utebatur intime Q. Hortensio,
was on terms of close intimacy with, Nep. Att. 5:intime commendari,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2. -
2 Intimus
m; -, Intimi; meist hum. best buddy* * *Ịn|ti|mus ['ɪntimʊs]m -, I\#ntimi[-mi] (hum) confidant* * *In·ti·mus, In·ti·ma<-, Intimi>[ˈɪntimʊs, ˈɪntima, pl -mi]* * *der; Intimus, Intimi intimate friend; (Vertrauter) confidant* * ** * *der; Intimus, Intimi intimate friend; (Vertrauter) confidant -
3 intimus
intima, intimum ADJinmost; most secret; most intimate -
4 Intimus
In·ti·mus, In·ti·ma <-, Intimi> [ʼɪntimʊs, ʼɪntima, pl -mi] m, f -
5 intimus
-
6 intimus or intumus
intimus or intumus adj. sup. [ANA-], inmost, innermost, deepest, profound: in eo sacrario intimo: abdidit se in intimam Macedoniam: angulus, H.: Tartara, V.: praecordia, O.—As subst n.: se in intimum conicere (balnearum): finium, L. —Fig., profound, inward, deepest, inmost: sensūs civitatis: cogitationes: sermo, i. e. soliloquy: ars: amicitia, N.—Of persons, intimate, near, close: familiares: scis quam intumum Habeam te, T.: eorum consiliis, T.: Catilinae.— Plur m. as subst, intimate friends: unus ex meis intimis: regis, N. -
7 intima
intĭmus, a, um, adj. sup. [in-ter; cf. interior], inmost, innermost, most secret, most profound, most intimate (class.).I.Lit.:II.traxit ex intimo ventre suspirium,
from the deepest part, Plaut. Truc. 2, 7, 41:in eo sacrario intimo,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 99:in urbis intimam partem venisse,
id. ib. 2, 5, 37, §96: abdidit se in intimam Macedoniam,
id. Fam. 13, 29, 4:Tartara,
Verg. G. 4, 481:praecordia,
Ov. M. 4, 506:pectus,
Cat. 61, 177.—Trop.A.Adj.1.Profound, inward, deepest, inmost:2.ex intima philosophia,
Cic. Leg. 1, 5:consilia,
id. Verr. 1, 6, 17:cogitationes,
id. Sull. 23, 64:sermo,
i. e. soliloquy, id. Tusc. 2, 21, 49:animus,
id. ib. 4, 9, 21:artificium,
id. Clu. 21, 58:ars,
id. Or. 53, 179:amicitia,
Nep. Alcib. 5, 3:familiaritas,
id. Att. 12, 1.—Of persons, intimate, near:B.ex meis intimis familiaribus,
Cic. Att. 3, 1, 3:intimi ipsius amici,
Tac. A. 4, 29; 16, 17; 16, 34:inter intimos amicos habere,
id. H. 1, 71:scis quam intimum habeam te,
Ter. Eun. 1, 2, 47; Suet. Dom. 14. — With dat.:me fuisse huic fateor intimum,
Plaut. Truc. 1, 1, 61:Catilinae,
Cic. Cat. 2, 5, 9:Clodio,
id. Phil. 2, 19, 48.— With apud:facere se intimum apud aliquem,
Plaut. Mil. 2, 1, 30. —Subst.: intĭmus, i, m., a most intimate friend:2.unus ex meis familiarissimis atque intimis,
Cic. Fam. 13, 27, 2; cf. 3, 1, 3; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Att. 4, 16, 1:ex intimis regis,
Nep. Con. 2, 2:intimi amicorum Vitellii,
Tac. H. 3, 56 fin. —intĭma, ōrum, n., the inmost parts:1.finium,
Liv. 34, 47, 8:scalpuntur intima versu,
Pers. 1, 21.— Sing. (rare):se in intimum conicere,
Cic. Cael. 26, 62.— Adv.: intĭmē, in the inmost part, inwardly, internally; most intimately, most cordially, most strongly (class. only in the trop. signif.).Lit.:2.uri intime,
App. M. 2, p. 118, 5; id. Dogm. Plat. 2, p. 24, 41.—Trop.:utebatur intime Q. Hortensio,
was on terms of close intimacy with, Nep. Att. 5:intime commendari,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2. -
8 familiaris
fămĭlĭāris, e ( abl. sing. regularly familiari; familiare, Varr. and P. Rutil. ap. Charis. p. 105 P.), adj. [familia].I.Of or belonging to servants (rare; only as subst.): fămĭlĭāris, is, m., a servant:II.majores nostri servos (quod etiam in mimis adhuc durat) familiares appellaverunt,
Sen. Ep. 47 med.:hujus familiae familiarem,
Plaut. Am. 1, 1, 203; id. Ep. 1, 1, 2.—Of or belonging to a house, household, or family; household, domestic, family, private (freq. and class.):B.fundus,
Plaut. As. 5, 2, 24; cf.focus,
Col. 11, 1, 19:filius,
Plaut. Capt. 2, 2, 23:negotiis familiaribus impediti,
Auct. Her. 1, 1, 1; cf.:res domesticae ac familiares,
Cic. Tusc. 1, 1, 2; so,res,
the household, family affairs, property, Plaut. Stich. 1, 2, 88; Caes. B. G. 1, 18, 4; Quint. 12, 1, 6; 12, 7, 9:ab domo ab re familiari, diutius abesse,
Liv. 5, 4, 6 al.; cf.copiae,
Liv. 2, 16, 7:pecuniae,
Tac. A. 4, 15:rationes,
id. ib. 6, 16:curae,
id. ib. 11, 7:referam nunc interiorem ac familiarem ejus vitam,
Suet. Aug. 61:vita,
Plaut. Pers. 1, 3, 46:quis umquam in luctu domestico, quis in funere familiari cenavit cum toga pulla?
Cic. Vatin. 13, 31: parricidium, i. e. committed on a member of the same family, Att. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67:maeror,
a family grief, Plaut. Cist. 4, 2, 60:Lar,
Cic. Quint. 27, 85; id. Verr. 2, 3, 11, § 27; id. Rep. 5, 5 Mos. N. cr., v. Lar; cf.:numen Minerva,
Quint. 10, 1, 91.—Transf.1.Familiar, intimate, friendly, and (more freq.) subst., a familiar acquaintance, friend (syn.: amicus, familiaris, intimus, necessarius).(α).With substt.:(β).videmus Papum Aemilium C. Luscino familiarem fuisse, etc.,
Cic. Lael. 11, 39:biduo factus est mihi familiaris,
id. Fam. 3, 1, 2; id. Phil. 2, 32, 78; id. Rep. 2, 20; cf. id. Fam. 7, 8, 1:amici,
Plin. Ep. 9, 34, 1; 9, 37, 1:sermones,
Cic. Off. 2, 11, 39; id. Fam. 15, 15, 1; id. Att. 1, 9, 1; cf.epistolae,
Quint. 1, 1, 29:minus familiari vultu respexisse,
friendly, Suet. Caes. 78:voltus ille,
Cic. Att. 1, 11, 1:colloquium,
Liv. 25, 18, 5:jam inde a puero in omnia familiaria jura assuetus,
the rights of intimacy, id. 24, 5, 9:voluntas,
Sen. Ben. 6, 16, 1; cf.:vox auribus meis familiaris,
Petr. 100:familiaribus magis ei aetati exemplis,
Quint. 5, 10, 96:exempla,
id. 7, 2, 17; 9, 4, 44:verba regionibus quibusdam magis familiaria,
id. 8, 2, 13:litterae,
Suet. Tib. 62.— Comp.:qui familiarior nobis propter scriptorum multitudinem est,
Cic. de Or. 3, 19, 71:aditus in domum,
Liv. 24, 5, 7:frater ei (with carior),
Nep. Att. 16, 2:quo boves familiariores bubulco fiant,
Col. 6, 2, 6:color argenti militaribus signis,
Plin. 33, 3, 19, § 58. — Sup.:homo amantissimus familiarissimus, conjunctissimus officiis,
Cic. Sull. 20, 57; cf. id. Att. 16, 16, F. 17:luna terris familiarissimum sidus,
Plin. 2, 9, 6, § 41; 16, 18, 30, § 75; 16, 31, 57, § 131.—Absol.:2.est ex meis domesticis atque intimis familiaribus,
Cic. Fam. 3, 1, 3:familiaris meus,
id. Lael. 24, 89:per C. Valerium Procillum familiarem suum cum eo colloquitur,
Caes. B. G. 1, 19, 3:Caelii,
Cic. Cael. 25, 61:pauci familiares,
id. Lael. 1, 2.— Sup.:quod M. Aemulius unus est ex meis familiarissimis atque intimis maxime necessarius,
Cic. Fam. 13, 27, 2; cf.:intimus, proximus, familiarissimus quisque,
id. Q. Fr. 1, 4, 1:familiarissimus meus,
id. Fam. 13, 13, 1:familiarissimi ejus,
id. Rep. 1, 9.—Of or belonging to one's self, to one's own people or country (cf. domesticus); only in the lang. of the haruspices, of those parts of the animal which related to the party that sacrificed (opp. hostilis):3.(haruspices) fissum familiare et vitale tractant,
Cic. Div. 2, 13, 32; cf.:Decio caput jecinoris a familiari parte caesum haruspex dicitur ostendisse,
Liv. 8, 9, 1; cf.:mater procurans familiare ostentum,
Liv. 26, 6, 14.—Familiar, customary, habitual:4.mihi familiare est omnes cogitationes meas tecum communicare,
Plin. Ep. 4, 24, 7; 2, 5, 10:familiare est hominibus omnia sibi ignoscere,
Vell. 2, 30, 3:fuisse statuariam artem familiarem Italiae quoque indicant,
Plin. 34, 7, 16, § 33; 35, 7, 31, § 49.—Fitting, appropriate, adapted:* 1.quae peregrina... transferuntur, minus sunt familiaria nostro solo quam vernacula,
Col. 3, 4, 1:familiarissimum hoc platanis,
Plin. 16, 31, 57, § 131:hipposelinum sabulosis familiarissimum,
id. 19, 8, 48, § 163.—Hence, fămĭlĭārĭter, adv.By families:2.agros in montibus Romani acceperunt familiariter,
Front. de Colon. p. 119 Goes.—Familiarly, intimately, on friendly terms (freq. and class.):hominem ignotum compellare familiariter,
Plaut. Men. 2, 3, 23; cf.:nimium familiariter Me attrectas,
id. Rud. 2, 4, 6; id. Ep. 1, 1, 2:nihil turpius quam cum eo bellum gerere, quicum familiariter vixeris,
Cic. Lael. 21, 77:familiariter amicus,
Quint. 1, 2, 15:amatum a me,
id. 10, 3, 12:dilectus,
Plin. Ep. 9, 19, 5 et saep.:loqui,
Cic. Div. in Caecil. 12, 37:scribere,
id. Att. 9, 4, 1: nosse causas, i. e. to be familiarly or intimately, accurately acquainted with, Quint. 6, 4, 8; 5, 7, 7:quod ex longinquo petitur, parum familiariter nostro solo venit,
i. e. suitable, adapted, Col. Arb. 1, 3.— Comp.:licentius, liberius, familiarius cum domina vivere,
Cic. Cael. 23, 57:factum,
id. de Or. 2, 3, 14; Quint. 2, 7, 3.— Sup.:cum Verre familiarissime et amicissime vivere,
Cic. Div. in Caecil. 9, 29; Nep. Ages. 1, 1. -
9 Intima
-
10 intimē
intimē adv. [intimus], inwardly, intimately, cordially: uti intime Hortensio, N.: commendari.* * *intimately, cordially, deeply, profoundly -
11 intumus
intuma, intumum ADJinmost; intimate; secret; (also intimus) -
12 Intima
In·ti·ma <-, Intimae> [ʼɪntima, pl -mɛ] f -
13 interior
intĕrĭor, ĭus, gen. ōris [ comp. from inter, whence also sup. intimus], inner, interior; nearer (class.).I.A.. In gen.:1.in interiore aedium parte,
Cic. Sest. 10: spatium, [p. 981] Ov. M. 7, 670:secessit in partem interiorem,
Liv. 40, 8: in interiore parte ut maneam solus cum sola, i.e. within, in the women ' s apartment, Ter. Eun. 3, 5, 31:interior domus,
the inner part of the house, Verg. A. 1, 637; cf.epistola,
the body of the letter, Cic. Q. Fr. 3, 1, 5:erit aliquid interius (mente),
Cic. N. D. 1, 11:motu cietur interiore et suo (opp. quod pulsu agitatur externo),
id. Tusc. 1, 23, 54:nationes,
i. e. living farther in the interior, farther inland, id. de Imp. Pomp. 22:homo,
i. e. the life and soul, Plaut. As. 3, 3, 66.—Hence, substt.intĕrĭōres, um, m., they who live farther inland:2.Angrivarii multos redemptos ab interioribus reddidere,
Tac. A. 2, 24.—intĕrĭōra, the inner parts or places:(β). (γ). B.aedium,
Cic. Att. 4, 3, 3:regni,
Liv. 42, 39, 1:navis,
Vulg. Jon. 1, 5:deserti,
id. Exod. 3, 1.—Esp., in the race-course, nearer the goal, on the left; for they drove from right to left:II.nunc stringam metas interiore rotā,
Ov. Am. 3, 2, 12:meta,
id. A. A. 2, 426:gyrus,
Hor. S. 2, 6, 26; cf. Verg. A. 11, 695:et medius... ibat, et interior, si comes unus erat,
Ov. F. 5, 68. —In partic.A.Nearer:B.toto corpore interior periculo vulneris factus,
i. e. as he was too near him to be in danger of a wound from him, Liv. 7, 10:ictibus,
within the line of fire, id. 24, 34:timor,
Cic. de Or. 2, 51:torus,
the side nearest the wall, Ov. Am. 3, 14, 32: nota Falerni, from the inmost part of the cellar, i. e. the oldest, Hor. C. 2, 3, 8:sponda regiae lecticae,
Suet. Caes. 49.—More hidden, secret, or unknown:C.sed haec quoque in promptu fuerint: nunc interiora videamus,
Cic. Div. 2, 60:interiores et reconditae litterae,
id. N. D. 3, 16, 42:consilia,
Nep. Hann. 2: haec interiora, the personal worth, opp. illa externa, public deeds, Cic. Ac. 2, 2, 4.—Deeper, more intimate, nearer:B.vicini,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7:societas,
id. Off. 3, 17:amicitia interior,
Liv. 42, 17:potentia,
greater, Tac. H. 1, 2:cura,
Sil. 16, 339; cf.litterae,
more profound, Cic. Fam. 3, 10, 9; 7, 33, 2. — Neutr. plur., with gen.:in interiora regni se recepit,
Liv. 42, 39. — Hence, intĕrĭ-us, adv., in the inner part, on the inside, within, = intra (freq. only since the Aug. per.): ne fluat oratio, ne vagetur, ne insistat interius, ne excurrat longius, i. e. be too short or brief, Cic. de Or. 3, 49, 190; cf. Sen. Tranq. 9:in eo sinu duo maria: Ionium in prima parte, interius Hadriaticum,
Plin. 3, 26, 29, § 150; cf. Mela, 1, 6, 2; 1, 19, 1;2, 1, 12: rapiat sitiens Venerem interiusque recondat,
Verg. G. 3, 137; so Ov. M. 6, 306.—Esp. farther inland, farther from the sea:C.penetrare,
Vell. 2, 120, 2:habitare,
Mel. 2, 1, 12:esse,
id. 1, 19, 1; Plin. 3, 26, 29, § 150.—Trop. of mental operations, more inwardly or deeply:ne insistat interius (oratio),
Cic. de Or. 3, 49, 190:attendere,
Juv. 11, 15. -
14 interiora
intĕrĭor, ĭus, gen. ōris [ comp. from inter, whence also sup. intimus], inner, interior; nearer (class.).I.A.. In gen.:1.in interiore aedium parte,
Cic. Sest. 10: spatium, [p. 981] Ov. M. 7, 670:secessit in partem interiorem,
Liv. 40, 8: in interiore parte ut maneam solus cum sola, i.e. within, in the women ' s apartment, Ter. Eun. 3, 5, 31:interior domus,
the inner part of the house, Verg. A. 1, 637; cf.epistola,
the body of the letter, Cic. Q. Fr. 3, 1, 5:erit aliquid interius (mente),
Cic. N. D. 1, 11:motu cietur interiore et suo (opp. quod pulsu agitatur externo),
id. Tusc. 1, 23, 54:nationes,
i. e. living farther in the interior, farther inland, id. de Imp. Pomp. 22:homo,
i. e. the life and soul, Plaut. As. 3, 3, 66.—Hence, substt.intĕrĭōres, um, m., they who live farther inland:2.Angrivarii multos redemptos ab interioribus reddidere,
Tac. A. 2, 24.—intĕrĭōra, the inner parts or places:(β). (γ). B.aedium,
Cic. Att. 4, 3, 3:regni,
Liv. 42, 39, 1:navis,
Vulg. Jon. 1, 5:deserti,
id. Exod. 3, 1.—Esp., in the race-course, nearer the goal, on the left; for they drove from right to left:II.nunc stringam metas interiore rotā,
Ov. Am. 3, 2, 12:meta,
id. A. A. 2, 426:gyrus,
Hor. S. 2, 6, 26; cf. Verg. A. 11, 695:et medius... ibat, et interior, si comes unus erat,
Ov. F. 5, 68. —In partic.A.Nearer:B.toto corpore interior periculo vulneris factus,
i. e. as he was too near him to be in danger of a wound from him, Liv. 7, 10:ictibus,
within the line of fire, id. 24, 34:timor,
Cic. de Or. 2, 51:torus,
the side nearest the wall, Ov. Am. 3, 14, 32: nota Falerni, from the inmost part of the cellar, i. e. the oldest, Hor. C. 2, 3, 8:sponda regiae lecticae,
Suet. Caes. 49.—More hidden, secret, or unknown:C.sed haec quoque in promptu fuerint: nunc interiora videamus,
Cic. Div. 2, 60:interiores et reconditae litterae,
id. N. D. 3, 16, 42:consilia,
Nep. Hann. 2: haec interiora, the personal worth, opp. illa externa, public deeds, Cic. Ac. 2, 2, 4.—Deeper, more intimate, nearer:B.vicini,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7:societas,
id. Off. 3, 17:amicitia interior,
Liv. 42, 17:potentia,
greater, Tac. H. 1, 2:cura,
Sil. 16, 339; cf.litterae,
more profound, Cic. Fam. 3, 10, 9; 7, 33, 2. — Neutr. plur., with gen.:in interiora regni se recepit,
Liv. 42, 39. — Hence, intĕrĭ-us, adv., in the inner part, on the inside, within, = intra (freq. only since the Aug. per.): ne fluat oratio, ne vagetur, ne insistat interius, ne excurrat longius, i. e. be too short or brief, Cic. de Or. 3, 49, 190; cf. Sen. Tranq. 9:in eo sinu duo maria: Ionium in prima parte, interius Hadriaticum,
Plin. 3, 26, 29, § 150; cf. Mela, 1, 6, 2; 1, 19, 1;2, 1, 12: rapiat sitiens Venerem interiusque recondat,
Verg. G. 3, 137; so Ov. M. 6, 306.—Esp. farther inland, farther from the sea:C.penetrare,
Vell. 2, 120, 2:habitare,
Mel. 2, 1, 12:esse,
id. 1, 19, 1; Plin. 3, 26, 29, § 150.—Trop. of mental operations, more inwardly or deeply:ne insistat interius (oratio),
Cic. de Or. 3, 49, 190:attendere,
Juv. 11, 15. -
15 interiores
intĕrĭor, ĭus, gen. ōris [ comp. from inter, whence also sup. intimus], inner, interior; nearer (class.).I.A.. In gen.:1.in interiore aedium parte,
Cic. Sest. 10: spatium, [p. 981] Ov. M. 7, 670:secessit in partem interiorem,
Liv. 40, 8: in interiore parte ut maneam solus cum sola, i.e. within, in the women ' s apartment, Ter. Eun. 3, 5, 31:interior domus,
the inner part of the house, Verg. A. 1, 637; cf.epistola,
the body of the letter, Cic. Q. Fr. 3, 1, 5:erit aliquid interius (mente),
Cic. N. D. 1, 11:motu cietur interiore et suo (opp. quod pulsu agitatur externo),
id. Tusc. 1, 23, 54:nationes,
i. e. living farther in the interior, farther inland, id. de Imp. Pomp. 22:homo,
i. e. the life and soul, Plaut. As. 3, 3, 66.—Hence, substt.intĕrĭōres, um, m., they who live farther inland:2.Angrivarii multos redemptos ab interioribus reddidere,
Tac. A. 2, 24.—intĕrĭōra, the inner parts or places:(β). (γ). B.aedium,
Cic. Att. 4, 3, 3:regni,
Liv. 42, 39, 1:navis,
Vulg. Jon. 1, 5:deserti,
id. Exod. 3, 1.—Esp., in the race-course, nearer the goal, on the left; for they drove from right to left:II.nunc stringam metas interiore rotā,
Ov. Am. 3, 2, 12:meta,
id. A. A. 2, 426:gyrus,
Hor. S. 2, 6, 26; cf. Verg. A. 11, 695:et medius... ibat, et interior, si comes unus erat,
Ov. F. 5, 68. —In partic.A.Nearer:B.toto corpore interior periculo vulneris factus,
i. e. as he was too near him to be in danger of a wound from him, Liv. 7, 10:ictibus,
within the line of fire, id. 24, 34:timor,
Cic. de Or. 2, 51:torus,
the side nearest the wall, Ov. Am. 3, 14, 32: nota Falerni, from the inmost part of the cellar, i. e. the oldest, Hor. C. 2, 3, 8:sponda regiae lecticae,
Suet. Caes. 49.—More hidden, secret, or unknown:C.sed haec quoque in promptu fuerint: nunc interiora videamus,
Cic. Div. 2, 60:interiores et reconditae litterae,
id. N. D. 3, 16, 42:consilia,
Nep. Hann. 2: haec interiora, the personal worth, opp. illa externa, public deeds, Cic. Ac. 2, 2, 4.—Deeper, more intimate, nearer:B.vicini,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7:societas,
id. Off. 3, 17:amicitia interior,
Liv. 42, 17:potentia,
greater, Tac. H. 1, 2:cura,
Sil. 16, 339; cf.litterae,
more profound, Cic. Fam. 3, 10, 9; 7, 33, 2. — Neutr. plur., with gen.:in interiora regni se recepit,
Liv. 42, 39. — Hence, intĕrĭ-us, adv., in the inner part, on the inside, within, = intra (freq. only since the Aug. per.): ne fluat oratio, ne vagetur, ne insistat interius, ne excurrat longius, i. e. be too short or brief, Cic. de Or. 3, 49, 190; cf. Sen. Tranq. 9:in eo sinu duo maria: Ionium in prima parte, interius Hadriaticum,
Plin. 3, 26, 29, § 150; cf. Mela, 1, 6, 2; 1, 19, 1;2, 1, 12: rapiat sitiens Venerem interiusque recondat,
Verg. G. 3, 137; so Ov. M. 6, 306.—Esp. farther inland, farther from the sea:C.penetrare,
Vell. 2, 120, 2:habitare,
Mel. 2, 1, 12:esse,
id. 1, 19, 1; Plin. 3, 26, 29, § 150.—Trop. of mental operations, more inwardly or deeply:ne insistat interius (oratio),
Cic. de Or. 3, 49, 190:attendere,
Juv. 11, 15. -
16 intime
intĭmē, adv., v. intimus fin. -
17 intimo
I.Lit.:II.partem gurgiti,
Sol. 5:Nilus mari intimatur,
flows into, id. 32; Amm. 22, 8, 40:argentum tabulis,
Tert. Hab. Mul. 5.—Transf.A.To drive or press into:B.imaginem aliquam inbibere et sibi intimare,
Tert. adv. Valent. 17; Symm. Ep. 10, 33. —To announce, publish, make known, intimate:nuntius intimatur,
Amm. 21, 11, 1; 28, 3, 8: vitam litteris, Treb. Gall. 16: notoriā tuā intimāsti, Claudium graviter irasci, Gall. ap. Treb. Claud. 17:cunctis pistoribus intimari oportet, quod si quis, etc., Cod. 14, 3, 1: longitudines syllabarum,
Mart. Cap. 3, § 274; 5, § 519. -
18 intumus
intŭmus, v. intimus. -
19 medius
mĕdĭus, a, um, adj. [Sanscr. madhya, the same; Gr. mesos; Angl. - Sax. midd; Germ. Mitte; cf. dimidius, meridies (medi-), etc.], that is in the middle or midst, mid, middle (class.).I.Adj.A.Lit.:2.terra complexa medium mundi locum,
Cic. Rep. 6, 18, 18; cf. id. ib. 6, 17, 17:medium mundi locum petere,
id. Tusc. 5, 24, 69:versus aeque prima, et media, et extrema pars attenditur,
id. de Or. 3, 50, 192:ultimum, proximum, medium tempus,
id. Prov. Cons. 18, 43:in foro medio,
in the midst of the forum, Plaut. Curc. 4, 1, 14; Cic. Q. Fr. 2, 3, 6; cf.:medio foro,
in the open forum, Suet. Claud. 18 al.:in solio medius consedit,
sat in the middle, Ov. F. 3, 359; Verg. A. 7, 169:considit scopulo medius,
id. G. 4, 436:concilio medius sedebat,
Ov. M. 10, 144:ignes,
Verg. A. 12, 201:medio tempore,
in the meantime, meanwhile, Suet. Caes. 76: vinum novum, vetus, medium, i. e. neither old nor new, Varr. ap. Gell. 13, 31, 14:cum plenus fluctu medius foret alveus,
full to the middle, Juv. 12, 30.—With dat.:Peloponnesii Megaram, mediam Corintho Athenisque urbem, condidere,
midway between Corinth and Athens, Vell. 1, 2, 4.—With abl.:si medius Polluce et Castore ponar,
between, Ov. Am. 2, 16, 13.—With inter:cum inter bellum et pacem medium nihil sit,
there is no medium, no middle course between, Cic. Phil. 8, 1, 4:inter quos numeros duo medii inveniuntur (sc. numeri),
Mart. Cap. 7, § 737.—With gen.:locus medius regionum earum,
half-way between, Caes. B. G. 4, 19:locus medius juguli summique lacerti,
between, Ov. M. 6, 409; 5, 564:et medius juvenum ibat,
id. F. 5, 67:medius silentūm,
Stat. Th. 4, 683.—With ex:medius ex tribus,
Sall. J. 11, 3:medium arripere aliquem,
to seize one by the middle, around the body, Ter. Ad. 3, 2, 18:juvenem medium complectitur,
Liv. 23, 9, 9:Alcides medium tenuit,
held him fast by the middle, Luc. 4, 652:medium ostendere unguem,
to point with the middle finger, Juv. 10, 53.—Transf., half (ante- and postclass.):B.hieme demunt cibum medium,
half their food, Varr. R. R. 3, 7, 9:scrupulum croci,
Pall. Jan. 18: aurum... Italicis totum, medium provincialibus reddidit, Capitol. Anton. Pius, 4 fin. —Trop., of the middle, not very great or small, middling, medial, moderate.1.Of age:2.aetatis mediae vir,
of middle age, Phaedr. 2, 2, 3.—Of plans, purposes, etc.:3.nihil medium, nec spem nec curam, sed immensa omnia volventes animo,
Liv. 2, 49, 5:medium quiddam tenere,
Plin. Ep. 4, 9, 9.—Of intellect:4.eloquentiā medius,
middling, tolerable, Vell. 2, 29, 2:ingenium,
moderate, Tac. H. 1, 49.—Undetermined, undecided:5.medios esse,
i. e. neutral, Cic. Att. 10, 8, 4:medium se gerere,
Liv. 2, 27:se dubium mediumque partibus praestitit,
Vell. 2, 21, 1; cf.:responsum,
indefinite, ambiguous, Liv. 39, 39: vocabula, that can be taken in a good or bad sense, ambiguous, Gell. 12, 9, 1. —Indifferent, not imperative: officium, a duty which is not distinctly enjoined by the moral law, but is sustained by preponderant reasoning:6.medium officium id esse dicunt (Graeci) quod cur factum sit, ratio probabilis reddi possit,
Cic. Off. 1, 3, 8; cf.:ex quo intellegitur, officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis,
id. Fin. 3, 17, 58; cf.sqq. and Madv. ad loc.: artes,
which in themselves are neither good nor bad, indifferent, Quint. 2, 20, 1.—Intermediate:7.medium erat in Anco ingenium, et Numae et Romuli memor,
of a middle kind, resembling each in some degree, Liv. 1, 32, 4:nihil habet ista res (actoris) medium, sed aut lacrimas meretur aut risum,
Quint. 6, 1, 45:ille jam paene medius adfectus est ex amoribus et desideriis amicorum,
Quint. 6, 2, 17.—Hence, as subst.: mĕdĭus, i, m., one who stands or comes between, a mediator:medium sese offert,
as a mediator, Verg. A. 7, 536:pacator mediusque Syphax,
Sil. 16, 222:pacis eras mediusque belli,
arbiter, Hor. C. 2, 19, 28; cf.:nunc mediis subeant irrita verba deis,
oaths in which the gods were called upon to be mediators, Ov. R. Am. 678.—Central, with ex or in:II. A.ex factione media consul,
fully committed to it, Sall. H. 3, 61, 8;so (nearly = intimus), viros fortīs et magnanimos eosdem bonos et simplicīs... esse volumus: quae sunt ex media laude justititiae,
these qualities are clearly among those which make uprightness praiseworthy, Cic. Off. 1, 19, 63:partitiones oratoriae, quae e media illa nostra Academia effloruerunt,
id. Part. Or. 40, 139:ingressio e media philosophia repetita est,
id. Or. 3, 11; id. Leg. 2, 21, 53:in medio maerore et dolore,
id. Tusc. 4, 29, 63; id. Q. Fr. 2, 15, 1:in media dimicatione,
the hottest of the fight, Suet. Aug. 10; cf.:in medio ardore certaminis,
Curt. 8, 4, 27:in media solitudine,
the most profound, Sen. Brev. Vit. 12, 2:in mediis divitiis,
in abundant wealth, id. Vit. Beat. 26, 1:in medio robore virium,
Liv. 28, 35, 6:in medio ardore belli,
id. 24, 45, 4:in media reipublicae luce,
the full blaze of public life, Quint. 1, 2, 18:media inter pocula,
Juv. 8, 217.—Hence,Lit.1.Of space (very rare in Cic.):2.in medio aedium sedens,
Liv. 1, 57, 9:maris,
id. 31, 45, 11; for which, without in, medio aedium eburneis sellis sedere, id. 5, 41, 2:medio viae ponere,
id. 37, 13, 10:in agmine in primis modo, modo in postremis, saepe in medio adesse,
Sall. J. 45, 2; for which, without in, medio sextam legionem constituit, Tac. A. 13, 38:medio montium porrigitur planities,
id. ib. 1, 64:medio stans hostia ad aras,
Verg. G. 3, 486:medio tutissimus ibis,
Ov. M. 2, 137:in medium geminos immani pondere caestus Projecit,
Verg. A. 5, 401:in medium sarcinas coniciunt,
Liv. 10, 36, 1; 13:equitatus consulem in medium acceptum, armis protegens, in castra reduxit,
id. 21, 46, 9.— Trop.:tamquam arbiter honorarius medium ferire voluisse,
to cut through the middle, Cic. Fat. 17, 39:intacta invidiā media sunt, ad summa ferme tendit,
Liv. 45, 35.—Of time:B.diei,
Liv. 27, 48:medio temporis,
in the meantime, meanwhile, Tac. A. 13, 28; cf.:nec longum in medio tempus, cum,
the interval, Verg. A. 9, 395; Ov. M. 4, 167; Plin. Ep. 7, 27, 13.—Transf.1.The midst of all, the presence of all, the public, the community (class.):2.in medio omnibus palma est posita, qui artem tractant musicam,
lies open to all, Ter. Phorm. prol. 16:tabulae sunt in medio,
Cic. Verr. 2, 2, 42, § 104:rem totam in medio ponere,
publicly, id. ib. 2, 1, 11, §29: ponam in medio sententias philosophorum,
id. N. D. 1, 6, 13:dicendi ratio in medio posita,
lies open to all, id. de Or. 1, 3, 12:rem in medium proferre,
to publish, make known, id. Fam. 15, 27, 6: vocare in medium, before the public, before a public tribunal:rem in medium vocare coeperunt,
id. Clu. 28, 77:in medio relinquere,
to leave it to the public, leave it undecided, id. Cael. 20, 48; Sall. C. 19, 16: pellere e medio, to expel, reject, Enn. ap. Cic. Mur. 14, 30 (Ann. v. 272 Vahl.); Cic. Off. 3, 8, 37:cum jacentia verba sustulimus e medio,
adopt words from the people, common words, id. de Or. 3, 45, 177; cf.: munda sed e medio consuetaque verba puellae Scribite, Ov. A. A. 3, 479: tollere de medio, to do away with, abolish:litteras,
Cic. Verr. 2, 2, 71, § 176: tollere de medio, to put out of the way, cut off, destroy:hominem,
id. Rosc. Am. 7, 20:de medio removere,
to put out of sight, id. ib. 8, 23: e medio excedere or abire, to leave the world, to die:e medio excessit,
she is dead, Ter. Phorm. 5, 7, 74:ea mortem obiit, e medio abiit,
id. ib. 5, 8, 30:tollite lumen e medio,
Juv. 9, 106: recedere de medio, to go away, retire, withdraw:cur te mihi offers? recede de medio,
Cic. Rosc. Am. 38, 112:in medio esse,
to be present, Ter. Ad. 3, 5, 32:in medium venire or procedere,
to appear, come forward, show one's self in public, Cic. Verr. 2, 2, 71, § 175: in medium, before the public, for the public, for the community:communes utilitates in medium afferre,
id. Off. 1, 7, 22:consulere in medium,
to care for the public good, for the good of all, Verg. A. 11, 335;so opp. separantem suas res a publicis,
Liv. 24, 22, 14 sq.; 26, 12, 7:quaerere,
to make acquisitions for the use of all, Verg. G. 1, 127: cedere, to fall or devolve to the community, Tac. H. 4, 64:conferre laudem,
i. e. so that all may have a share of it, Liv. 6, 6:dare,
to communicate for the use of all, Ov. M. 15, 66:in medium conferre, in gaming,
to put down, put in the pool, Suet. Aug. 71: in medio, for sub dio, in the open air:scorpios fugari posse, si aliqui ex eis urantur in medio,
Pall. 1, 35, 12.—A half (ante-class. and post-Aug.):III.scillae medium conterunt cum aqua,
Varr. R. R. 2, 7:scrobem ad medium completo,
Col. Arb. 4, 5.—Hence,Adv.: mĕdĭē, in the middle, in a middling degree, moderately, tolerably (except once in Tac. only post-class.):2.qui noluerant medie,
kept quiet, remained neutral, Tac. H. 1, 19:nec plane optimi, nec oppido deterrimi sunt, sed quasi medie morati,
App. Dogm. Plat. 2, p. 22, 23; Eutr. 7, 13; Lact. 6, 15 fin.:ortus medie humilis,
Aur. Vict. Caes. 20.—Indefinitely, Ambros. in Luc. 8, 17, 34. -
20 necessaria
nĕcessārĭus, a, um, adj. ( comp. necessarior, Tert. Patient. 11; id. Test. Anim. 4 al.) [necesse], unavoidable, inevitable, indispensable, needful, requisite, necessary: necessarium ait esse Opilius Aurelius, in quo non sit cessandum, aut sine quo vivi non [p. 1195] possit: aut sine quo non bene vivatur: aut quod non possit prohiberi, quin fiat, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.I.Lit.:* B.necessarius et fatalis, opp. voluntarius,
Cic. Phil. 10, 9, 9; cf.: id quod imperatur necessarium;illud, quod permittitur, voluntarium est,
id. Inv. 2, 49, 145:necessaria conclusio,
id. Top. 16, 60:leges fatales et necessariae,
id. Univ. 12:omnia quae sint ad vivendum necessaria,
id. Off. 1, 4, 11:senatori necessarium est, nōsse rem publicam,
id. Leg. 3, 18, 41.—So without dat., = necesse est:ne tam necessarium quidem est male meritis quam optime referre quod debeas,
id. post Red. ad Quir. 9, 22:castra ponere necessarium visum est,
Liv. 21, 58, 6; Plin. Ep. 10, 37, 3; Gai. Inst. 3, 216:necessariā re coactus,
by necessity, Caes. B. C. 1, 40: quod tam necessario tempore ab iis non sublevetur, time of need or necessity, id. B. G. 1, 16:cum longius necessario procederent,
farther than was necessary, too far, id. ib. 7, 16:res magis necessariae,
Cic. Inv. 2, 49, 145:res maxime necessaria,
id. Fam. 2, 6, 2:necessarior medela,
Tert. Patient. 11:necessarior sententia,
id. Test. Anim. 4:necessariores operas,
id. Cult. Tem. 1, 5; id. Res. Carn. 31:aliquid necessarius,
id. Carn. Christ. 7 med. — Subst.: nĕcessārĭa, ōrum, n., the necessaries of life:Persae armis positis ad necessaria ex proximo vico ferenda discurrunt,
Curt. 5, 12, 6:plebes sic adcensa uti... sua necessaria post illius honorem ducerent,
Sall. J. 73, 6; Front. Strat. 3, 14, 4.—In partic.:II.necessariae partes,
the private parts, Gai. Inst. 3, § 193.—Transf., connected with another by natural or moral ties (of blood, friendship, clientship), belonging, related, connected, bound.(α).Adj.: cum utrique sis maxime necessarius, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 7, A: victoria hominis necessarii, of a friend, Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 2; so,(β).homo,
of a father-in-law, Nep. Dat. 6:ut a latronibus redimeret necessarias mulieri personas,
Dig. 24, 3, 21: necessarius heres = suus heres, the natural heir, who was in the potestas of the deceased (opp. to heres extraneus), Gai. Inst. 2, 37; 3, 153; 156; Dig. 38, 16, 1.—Subst.: nĕcessārĭus, i, m., a relation, relative, kinsman, connection, friend, client, patron (cf. necessitudo, II.; syn.: familiaris, intimus): necessarii sunt, ut Gallus Aelius ait, qui aut cognati aut affines sunt, in quos necessaria officia conferuntur praeter ceteros, Paul. ex Fest. p. 162 Müll.; necessarius angustus, a very near relative, Fragm. Jur. Civ. p. 86 Mai.:1.L. Torquatus meus familiaris ac necessarius,
Cic. Sull. 1, 2:in iis necessariis, qui tibi a patre relicti sunt, me tibi esse vel conjunctissimum,
id. Fam. 13, 29, 1: nĕcessārĭa, ae, f., a female relative or friend:virgo Vestalis hujus propinqua et necessaria,
id. Mur. 35, 73:Cerelliae, necessariae meae, rem commendavi tibi,
id. Fam. 13, 72, 1.—Hence, adv.nĕcessārĭē (rare), unavoidably, necessarily:2.necessarie demonstrari,
Cic. Inv. 1, 29, 44:comparato cibo,
Val. Max. 7, 6, 3.—nĕcessārĭō (the most usual form):necessario reviviscere,
Cic. Fam. 6, 10, 5:quibuscum vivo necessario,
id. ib. 5, 21, 1:quod necessario rem Caesari enuntiārit,
Caes. B. G. 1, 17:copias parat,
Sall. J. 21, 1; Quint. 10, 1, 29; 5, 10, 80; Lact. 2, 12.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
intimus — ȉntimus m DEFINICIJA 1. onaj komu se tko povjerava, prisan, intiman prijatelj [moj/tvoj intimus] 2. razg. zast. ljubavnik ETIMOLOGIJA vidi intiman … Hrvatski jezični portal
Intimus — Intĭmus (lat.), vertrauter Freund … Kleines Konversations-Lexikon
intimus — index intimate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Intimus — Busenfreund; Gefährte; Freund * * * Ịn|ti|mus 〈m.; , Ịn|ti|mi〉 inniger Freund, Vertrauter [lat. „der Innerste“] * * * Ịn|ti|mus, der; , …mi [lat. intimus] (geh., oft scherzh.): engster Freund, Vertrauter. * * * Ịntimus [lateinisch »der… … Universal-Lexikon
Intimus — enger Freund, Vertrauter; (geh.): Gefährte; (ugs. scherzh.): Sozius; (veraltend): Gespiele; (bildungsspr. veraltend): Konfident. * * * Intimus,der:⇨Freund(I,1) Intimus→Freund … Das Wörterbuch der Synonyme
Intimus — intim: Das seit dem 18. Jh. (zuerst in der Fügung »intimer Freund«) bezeugte Wort bedeutet »vertraut, eng befreundet; innig; gemütlich (besonders von Räumen)«. Es ist entlehnt aus lat. intimus »innerst, innigst, vertrautest« (vgl. ↑ inter..., ↑… … Das Herkunftswörterbuch
intimus — ịntimus, ...ma, ...mum [aus lat. intimus = innerste]: innerster (innerste, innerstes), am weitesten innen gelegen (Adjektiv, das als Attribut in fachspr. Fügungen die genauere Lage eines Organs od. Körperteils angibt); z. B. ↑Tunica intima … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Intimus — In|ti|mus der; , ...mi <aus gleichbed. lat. intimus> Vertrauter; [eng] Befreundeter, Busenfreund … Das große Fremdwörterbuch
íntimus — a m (ȋ) knjiž. zaupen prijatelj, zaupnik: on je njegov intimus … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Intimus sum illi. — (Cic.). См. Интимный друг … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Intimus — Ịn|ti|mus, der; , ...mi (gehoben, oft scherzhaft für vertrauter Freund) … Die deutsche Rechtschreibung