Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

insuētus

  • 1 insuetus

    1.
    insuētus, a, um, Part., from insuesco.
    2.
    in-suētus, a, um, adj., unaccustomed (class.).
    I.
    Act.
    A.
    Not accustomed to, unused to a thing; constr. with gen., dat., ad, or inf.
    (α).
    With gen.:

    insuetus contumeliae,

    Cic. Att. 2, 21:

    laboris,

    Caes. B. G. 7, 30, 4:

    hujus generis pugnae,

    id. B. C. 1, 44, 3:

    navigandi,

    id. ib. 5, 6, 3:

    operum,

    id. B. C. 3, 49:

    male audiendi,

    Nep. Dion. 7:

    moris ejus insueta,

    Liv. 6, 34, 6; 3:

    libertatis,

    Sall. H. 1, 115 Dietsch.—
    B.
    Inexperienced in, unacquainted with a thing:

    rerum majorum,

    Auct. Her. 4, 4. —
    (β).
    With dat.:

    insuetus moribus Romanis,

    Liv. 28, 18, 6:

    insuetae operi manus,

    Tib. 1, 4, 48. —
    (γ).
    With ad:

    eques ad stabilem pugnam,

    Liv. 31, 35, 6:

    ad tale spectaculum,

    not used to, id. 41, 20, 11:

    corpora ad onera portanda,

    Caes. B. C. 1, 78, 2.—
    (δ).
    With inf.:

    vera audire,

    Liv. 31, 18, 3:

    vinci,

    id. 4, 31, 4.—
    II.
    Pass., to which one is not accustomed, unusual:

    insueta liberae civitati species,

    Liv. 30, 37, 8:

    haec, quibus insolita atque insueta sunt, Graeci timeant,

    id. 38, 17, 5:

    limen Olympi,

    Verg. E. 5, 56:

    iter,

    id. A. 6, 16:

    solitudo,

    Liv. 3, 52:

    insuetos foetus animalia edere,

    monsters, id. 28, 21, 16.— in-suēta, n. plur., as adv.:

    insueta rudentem (i. e. insolito more),

    Verg. A. 8, 248.— Adv.: insuētē, contrary to custom (postclass.):

    immorari,

    Cael. Aur. Tard. 5, 3, 54. — Comp.:

    insuetius perscrutari,

    Aug. Ep. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > insuetus

  • 2 insuetus

    insueta, insuetum ADJ
    unused/unaccustomed to (w/GEN/DAT), unusual

    Latin-English dictionary > insuetus

  • 3 insueta

    1.
    insuētus, a, um, Part., from insuesco.
    2.
    in-suētus, a, um, adj., unaccustomed (class.).
    I.
    Act.
    A.
    Not accustomed to, unused to a thing; constr. with gen., dat., ad, or inf.
    (α).
    With gen.:

    insuetus contumeliae,

    Cic. Att. 2, 21:

    laboris,

    Caes. B. G. 7, 30, 4:

    hujus generis pugnae,

    id. B. C. 1, 44, 3:

    navigandi,

    id. ib. 5, 6, 3:

    operum,

    id. B. C. 3, 49:

    male audiendi,

    Nep. Dion. 7:

    moris ejus insueta,

    Liv. 6, 34, 6; 3:

    libertatis,

    Sall. H. 1, 115 Dietsch.—
    B.
    Inexperienced in, unacquainted with a thing:

    rerum majorum,

    Auct. Her. 4, 4. —
    (β).
    With dat.:

    insuetus moribus Romanis,

    Liv. 28, 18, 6:

    insuetae operi manus,

    Tib. 1, 4, 48. —
    (γ).
    With ad:

    eques ad stabilem pugnam,

    Liv. 31, 35, 6:

    ad tale spectaculum,

    not used to, id. 41, 20, 11:

    corpora ad onera portanda,

    Caes. B. C. 1, 78, 2.—
    (δ).
    With inf.:

    vera audire,

    Liv. 31, 18, 3:

    vinci,

    id. 4, 31, 4.—
    II.
    Pass., to which one is not accustomed, unusual:

    insueta liberae civitati species,

    Liv. 30, 37, 8:

    haec, quibus insolita atque insueta sunt, Graeci timeant,

    id. 38, 17, 5:

    limen Olympi,

    Verg. E. 5, 56:

    iter,

    id. A. 6, 16:

    solitudo,

    Liv. 3, 52:

    insuetos foetus animalia edere,

    monsters, id. 28, 21, 16.— in-suēta, n. plur., as adv.:

    insueta rudentem (i. e. insolito more),

    Verg. A. 8, 248.— Adv.: insuētē, contrary to custom (postclass.):

    immorari,

    Cael. Aur. Tard. 5, 3, 54. — Comp.:

    insuetius perscrutari,

    Aug. Ep. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > insueta

  • 4 insolens

    in-sŏlens, ntis, adj. [2. in-soleo].
    I.
    In gen., i. q. insuetus, contrary to custom, unaccustomed to a thing; unusual, not in use (class.); constr. absol., or with gen.:

    quid tu Athenas insolens?

    Ter. And. 5, 4, 4:

    mutatos deos flebit et aspera aequora emirabitur insolens (= antea insuetus tam celeris immutationis),

    Hor. C. 1, 5, 8:

    verbum, i. q. insuetum, insolitum,

    Cic. Or. 8, 25; Quint. 4, 1, 58; Gell. 11, 7, 1; cf. in sup.: insolentissimum nomen, Quint. prooem. § 14.—With gen.:

    infamiae,

    Cic. Att. 2, 21, 3; id. de Or. 1, 48, 207:

    belli,

    Caes. B. C. 2, 36:

    bellorum,

    Tac. H. 1, 87:

    audiendi,

    id. A. 15, 67:

    vera accipiendi,

    Sall. H. 4, 48 Dietsch:

    ruris colendi,

    Gell. 19, 12, 7:

    malarum artium,

    Sall. C. 3, 4 al. —
    II.
    In partic.
    A.
    Excessive, immoderate; haughty, arrogant, insolent:

    insolenti alacritate gestire,

    Cic. Tusc. 5, 14, 42:

    ostentatio,

    id. Par. 6, 1, 42:

    victoria,

    id. Marc. 3, 9:

    laetitia,

    Hor. C. 2, 3, 3:

    exercitus,

    id. ib. 1, 6, 21:

    nec erat ei verendum, ne vera de se praedicans, nimis videretur aut insolens, aut loquax,

    Cic. de Sen. 10, 31:

    ne in re nota multus et insolens sim,

    id. de Or. 2, 87, 358:

    non tam insolens sum, quam ineruditus,

    id. Dom. 34, 92:

    nihil umquam neque insolens, neque gloriosum ex ore ejus exiit,

    Nep. Tim. 4:

    Fortuna ludum insolentem ludere pertinax,

    Hor. C. 3, 29, 50.— Comp.:

    secundis rebus insolentiores,

    Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.: insolentissimi homines, Cael. ad Cic. Fam. 8, 12, 3.—
    B.
    Extravagant, prodigal:

    in aliena re,

    Cic. Rosc. Am. 8, 23:

    in pecunia,

    id. de Or. 2, 84, 342.—
    C.
    Unfrequented, lonely:

    locus,

    Pall. 12, 4, 2.— Hence, adv.: insŏlenter.
    1.
    Unusually, contrary to custom (class.):

    evenire insolenter et raro,

    Cic. Inv. 1, 28, 43:

    verbum fingere,

    Gell. 1, 21, 5.— Comp.:

    insolentius hac figura uti,

    Gell. 10, 13, 4.—
    2.
    Immoderately; haughtily, insolently:

    Gorgias his festivitatibus insolentius abutitur,

    Cic. Or. 52, 176:

    auctorem extinctum laete atque insolenter ferre,

    with insolent exultation, id. Phil. 9, 3, 7:

    victoriā suā insolenter gloriari,

    Caes. B. G. 1, 14:

    se efferre,

    Cic. Tusc. 4, 17, 39:

    a sorore irrisa,

    Flor. 1, 26:

    dictum,

    Quint. 1, 5, 9:

    hostis insequens,

    Caes. B. C. 1, 45.— Comp.:

    se insolentius jactare,

    Cic. Cat. 2, 9, 20; Caes. B. C. 3, 46. — Sup.:

    insolentissime obequitare,

    Val. Max. 3, 2, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > insolens

  • 5 insolenter

    in-sŏlens, ntis, adj. [2. in-soleo].
    I.
    In gen., i. q. insuetus, contrary to custom, unaccustomed to a thing; unusual, not in use (class.); constr. absol., or with gen.:

    quid tu Athenas insolens?

    Ter. And. 5, 4, 4:

    mutatos deos flebit et aspera aequora emirabitur insolens (= antea insuetus tam celeris immutationis),

    Hor. C. 1, 5, 8:

    verbum, i. q. insuetum, insolitum,

    Cic. Or. 8, 25; Quint. 4, 1, 58; Gell. 11, 7, 1; cf. in sup.: insolentissimum nomen, Quint. prooem. § 14.—With gen.:

    infamiae,

    Cic. Att. 2, 21, 3; id. de Or. 1, 48, 207:

    belli,

    Caes. B. C. 2, 36:

    bellorum,

    Tac. H. 1, 87:

    audiendi,

    id. A. 15, 67:

    vera accipiendi,

    Sall. H. 4, 48 Dietsch:

    ruris colendi,

    Gell. 19, 12, 7:

    malarum artium,

    Sall. C. 3, 4 al. —
    II.
    In partic.
    A.
    Excessive, immoderate; haughty, arrogant, insolent:

    insolenti alacritate gestire,

    Cic. Tusc. 5, 14, 42:

    ostentatio,

    id. Par. 6, 1, 42:

    victoria,

    id. Marc. 3, 9:

    laetitia,

    Hor. C. 2, 3, 3:

    exercitus,

    id. ib. 1, 6, 21:

    nec erat ei verendum, ne vera de se praedicans, nimis videretur aut insolens, aut loquax,

    Cic. de Sen. 10, 31:

    ne in re nota multus et insolens sim,

    id. de Or. 2, 87, 358:

    non tam insolens sum, quam ineruditus,

    id. Dom. 34, 92:

    nihil umquam neque insolens, neque gloriosum ex ore ejus exiit,

    Nep. Tim. 4:

    Fortuna ludum insolentem ludere pertinax,

    Hor. C. 3, 29, 50.— Comp.:

    secundis rebus insolentiores,

    Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.: insolentissimi homines, Cael. ad Cic. Fam. 8, 12, 3.—
    B.
    Extravagant, prodigal:

    in aliena re,

    Cic. Rosc. Am. 8, 23:

    in pecunia,

    id. de Or. 2, 84, 342.—
    C.
    Unfrequented, lonely:

    locus,

    Pall. 12, 4, 2.— Hence, adv.: insŏlenter.
    1.
    Unusually, contrary to custom (class.):

    evenire insolenter et raro,

    Cic. Inv. 1, 28, 43:

    verbum fingere,

    Gell. 1, 21, 5.— Comp.:

    insolentius hac figura uti,

    Gell. 10, 13, 4.—
    2.
    Immoderately; haughtily, insolently:

    Gorgias his festivitatibus insolentius abutitur,

    Cic. Or. 52, 176:

    auctorem extinctum laete atque insolenter ferre,

    with insolent exultation, id. Phil. 9, 3, 7:

    victoriā suā insolenter gloriari,

    Caes. B. G. 1, 14:

    se efferre,

    Cic. Tusc. 4, 17, 39:

    a sorore irrisa,

    Flor. 1, 26:

    dictum,

    Quint. 1, 5, 9:

    hostis insequens,

    Caes. B. C. 1, 45.— Comp.:

    se insolentius jactare,

    Cic. Cat. 2, 9, 20; Caes. B. C. 3, 46. — Sup.:

    insolentissime obequitare,

    Val. Max. 3, 2, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > insolenter

  • 6 audiō

        audiō īvī or iī, ītus, īre    [2 AV-], to hear: quae vera audivi, taceo, T.: verbum ex te, T.: de te ex te, your account of yourself: ista de maioribus: ab ipso, H.: eum querentem, N.: hoc maiores natu dicere: a maioribus natu mirari solitum, etc.: Audiet civīs acuisse ferrum, H.: Bibulus nondum audiebatur esse in Syria: Cur ita crediderim audi, H.: audi Quid ferat, H.: id ex eo audivi, cum diceret, etc.: de Psaltriā hac audivit, T.: illos de quibus audivi: quin tu hoc audi, listen, T.: audin' (for audisne?), do you hear? T.—Supin. acc.: vocat (me) hic auditum scripta, H.—Supin. abl.: O rem auditu crudelem.—P. pass.: cui non sunt auditae Demosthenis vigiliae: non uni militi sed universis audiuntur, L.: Audita arboribus fides, H.: auditi advertitis cursum, already known by report, V. — Subst: nihil habeo praeter auditum, hearsay: refert audita, what he had heard, O.—To listen to, give attention to: etsi a vobis sic audior, ut, etc.: audi, Iuppiter, et tu, Iane, L.—To hear, be taught by, learn from: te annum iam audientem Cratippum: audiendum sibi de ambitu, i. e. must examine the charge: de pace audisse, entertained proposals, L.: dolos, investigate, V. — To listen to, lend an ear, regard, hear, grant: di meas preces audiverunt: neque preces audiri intellegit, Cs.: si sensisset auditas preces, L.: Audiit et genitor Intonuit, V.: puellas Ter vocata audis, H.—To hear with assent, accept, agree with, approve, yield to, grant, allow: fabulas: tum id audirem, si, etc., I would assent to it, if, etc.: audio, nunc dicis aliquid, granted: non audio, I do not admit it.—To obey, heed: sapientiam: me, L.: te tellus audit Hiberiae, H.: neque audit currus habenas, V.— In the phrase, dicto audiens esse, to obey: sunt illi quidem dicto audientes: dicto audientes in tantā re: dicto audiens esse huic ordini: Tullio iubere populum dicto audientem esse, L.: dicto audiens fuit iussis, N.—To be called, be named, reported, regarded: si curas esse quod audis, H.: Id audire, to bear that name, V.: bene audire velle, to be praised: bene a parentibus: male audies, you will be in bad repute, T.: insuetus male audiendi, N.: minus commode audire, i. e. to be injured in reputation.
    * * *
    audire, audivi, auditus V
    hear, listen, accept, agree with; obey; harken, pay attention; be able to hear

    Latin-English dictionary > audiō

  • 7 insuesco

    insuescere, insuevi, insuetus V
    become accustomed (to); accustom

    Latin-English dictionary > insuesco

  • 8 inexpertus

    ĭn-expertus, a, um, adj., untried (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Act., that has not made trial of, unacquainted with, inexperienced in, unaccustomed to a thing:

    qui lascivia inexperti advenerant,

    Tac. A. 16, 5:

    exercitus bonis inexpertus atque insuetus,

    Liv. 23, 18, 10:

    animus ad contumeliam inexpertus,

    id. 6, 18, 4:

    dulcis inexpertis cultura potentis amici: expertus metuit,

    Hor. Ep. 1, 18, 86.—
    II.
    Pass., that has not been tried, untried, unproved:

    legiones civili bello inexpertae,

    Tac. H. 2, 75; 1, 8:

    fides,

    Liv. 28, 18, 10:

    potestas,

    id. 3, 52, 9:

    carmen,

    new, Stat. S. 4, 5, 11:

    ne quid inexpertum relinquat,

    Verg. A. 4, 415; Curt. 3, 6, 5; 4, 4, 2:

    haud tibi inexpertum curvos deprendere mores,

    Pers. 3, 52 al.

    Lewis & Short latin dictionary > inexpertus

  • 9 insuete

    insuētē, adv., v. 2. insuetus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > insuete

  • 10 insuetudo

    insuētūdo, ĭnis, f. [2. insuetus], a being unaccustomed to (post-class.):

    cibi,

    Spart. Sev. 16, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > insuetudo

См. также в других словарях:

  • insuetus — index unaccustomed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • accoutumer — Accoutumer, act. acut. Est usiter et prendre en coutume quelque chose, Assuescere, Consuescere, Consuefacere, Assuefacere, l Espagnol dit de mesme, Acostumbrar, Et est composé de A preposition, et Coutumer. Accoutumer une ville libre à son… …   Thresor de la langue françoyse

  • Insuetude — In sue*tude, n. [L. insuetudo, from insuetus unaccustomed; pref. in not + suetus, p. p. of suescere to be accustomed.] The state or quality of being unaccustomed; absence of use or habit. [1913 Webster] Absurdities are great or small in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • List of Thomisidae species — See also the List of Thomisidae genera, which is sorted by subfamilies. This page lists all described species of the spider family Thomisidae as of June 18, 2008.Acentroscelus Acentroscelus Simon, 1886 * Acentroscelus albipes Simon, 1886 Brazil * …   Wikipedia

  • Japyx — Taxobox name = Japyx regnum = Animalia phylum = Arthropoda subphylum = Hexapoda ordo = Diplura familia = Japygidae genus = Japyx genus authority = Haliday, 1864 subdivision ranks = Species subdivision =See text Japyx is a genus of diplurans… …   Wikipedia

  • List of Phytoseiidae species — This is a list of the described species of the mite family Phytoseiidae. The data is taken from Joel Hallan s Biology Catalog.AmblyseiinaeAmblyseiinae Muma, 1961* Amblyseiella Muma, 1955:* Amblyseiella denmarki (Zaher El Brollosy, 1986):*… …   Wikipedia

  • Gießkannenschimmel — Elektronenmikroskopaufnahme des Sporenträgers von Aspergillus fumigatus Systematik Abteilung: Schlauchpilze (Ascomycota) Klasse …   Deutsch Wikipedia

  • Pandang — Schraubenbäume Pandanus tectorius, Habitus und Blütenstand. Systematik Abteilung: Bedecktsamer (Magnoliophyta) …   Deutsch Wikipedia

  • Pandanus — Schraubenbäume Pandanus tectorius, Habitus und Blütenstand. Systematik Abteilung: Bedecktsamer (Magnoliophyta) …   Deutsch Wikipedia

  • Schraubenbaum — Schraubenbäume Pandanus tectorius, Habitus und Blütenstand. Systematik Abteilung: Bedecktsamer (Magnoliophyta) …   Deutsch Wikipedia

  • Schraubenbäume — Pandanus tectorius, Habitus und Blütenstand. Systematik Unterabteilung: Samenpflanzen (Spermatophytina) Klasse …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»