-
1 insuete
insuētē, adv., v. 2. insuetus fin. -
2 insueta
1.insuētus, a, um, Part., from insuesco.2.in-suētus, a, um, adj., unaccustomed (class.).I.Act.A. (α).With gen.:B. (β).insuetus contumeliae,
Cic. Att. 2, 21:laboris,
Caes. B. G. 7, 30, 4:hujus generis pugnae,
id. B. C. 1, 44, 3:navigandi,
id. ib. 5, 6, 3:operum,
id. B. C. 3, 49:male audiendi,
Nep. Dion. 7:moris ejus insueta,
Liv. 6, 34, 6; 3:libertatis,
Sall. H. 1, 115 Dietsch.—With dat.:(γ).insuetus moribus Romanis,
Liv. 28, 18, 6:insuetae operi manus,
Tib. 1, 4, 48. —With ad:(δ).eques ad stabilem pugnam,
Liv. 31, 35, 6:ad tale spectaculum,
not used to, id. 41, 20, 11:corpora ad onera portanda,
Caes. B. C. 1, 78, 2.—With inf.:II.vera audire,
Liv. 31, 18, 3:vinci,
id. 4, 31, 4.—Pass., to which one is not accustomed, unusual:insueta liberae civitati species,
Liv. 30, 37, 8:haec, quibus insolita atque insueta sunt, Graeci timeant,
id. 38, 17, 5:limen Olympi,
Verg. E. 5, 56:iter,
id. A. 6, 16:solitudo,
Liv. 3, 52:insuetos foetus animalia edere,
monsters, id. 28, 21, 16.— in-suēta, n. plur., as adv.:insueta rudentem (i. e. insolito more),
Verg. A. 8, 248.— Adv.: insuētē, contrary to custom (postclass.):immorari,
Cael. Aur. Tard. 5, 3, 54. — Comp.:insuetius perscrutari,
Aug. Ep. 3. -
3 insuetus
1.insuētus, a, um, Part., from insuesco.2.in-suētus, a, um, adj., unaccustomed (class.).I.Act.A. (α).With gen.:B. (β).insuetus contumeliae,
Cic. Att. 2, 21:laboris,
Caes. B. G. 7, 30, 4:hujus generis pugnae,
id. B. C. 1, 44, 3:navigandi,
id. ib. 5, 6, 3:operum,
id. B. C. 3, 49:male audiendi,
Nep. Dion. 7:moris ejus insueta,
Liv. 6, 34, 6; 3:libertatis,
Sall. H. 1, 115 Dietsch.—With dat.:(γ).insuetus moribus Romanis,
Liv. 28, 18, 6:insuetae operi manus,
Tib. 1, 4, 48. —With ad:(δ).eques ad stabilem pugnam,
Liv. 31, 35, 6:ad tale spectaculum,
not used to, id. 41, 20, 11:corpora ad onera portanda,
Caes. B. C. 1, 78, 2.—With inf.:II.vera audire,
Liv. 31, 18, 3:vinci,
id. 4, 31, 4.—Pass., to which one is not accustomed, unusual:insueta liberae civitati species,
Liv. 30, 37, 8:haec, quibus insolita atque insueta sunt, Graeci timeant,
id. 38, 17, 5:limen Olympi,
Verg. E. 5, 56:iter,
id. A. 6, 16:solitudo,
Liv. 3, 52:insuetos foetus animalia edere,
monsters, id. 28, 21, 16.— in-suēta, n. plur., as adv.:insueta rudentem (i. e. insolito more),
Verg. A. 8, 248.— Adv.: insuētē, contrary to custom (postclass.):immorari,
Cael. Aur. Tard. 5, 3, 54. — Comp.:insuetius perscrutari,
Aug. Ep. 3.
См. также в других словарях:
insueto — pl.m. insueti sing.f. insueta pl.f. insuete … Dizionario dei sinonimi e contrari