Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

insector

  • 1 insector

    insector, āri, ātus sum [st2]1 [-] poursuivre sans relâche, s'acharner contre. [st2]2 [-] au fig. presser vivement, poursuivre, s'acharner à. [st2]3 [-] tourmenter, persécuter. [st2]4 [-] attaquer (en paroles), invectiver. [st2]5 [-] reprocher.    - aliquem probris insectari: accabler qqn d'outrages.    - insectari aliquem lapidibus: poursuivre qqn avec des pierres.
    * * *
    insector, āri, ātus sum [st2]1 [-] poursuivre sans relâche, s'acharner contre. [st2]2 [-] au fig. presser vivement, poursuivre, s'acharner à. [st2]3 [-] tourmenter, persécuter. [st2]4 [-] attaquer (en paroles), invectiver. [st2]5 [-] reprocher.    - aliquem probris insectari: accabler qqn d'outrages.    - insectari aliquem lapidibus: poursuivre qqn avec des pierres.
    * * *
        Insector, insectaris, insectari, Frequentatiuum. Cic. Poursuyvre en toute diligence.
    \
        Insectari aliquem maledictis. Cic. Mesdire à force d'aucun.
    \
        Insectari iniuriam alicuius. Cic. Poursuyvre aucun en injure et tort qu'il nous a faict.
    \
        Terram insectari rastris. Virgil. Sarcler pour arracher les meschantes herbes.

    Dictionarium latinogallicum > insector

  • 2 insector

    insector, ātus, 1, v. dep. a. freq. [insequor], to pursue (class.).
    I.
    Lit.:

    impios agitant insectanturque furiae,

    Cic. Leg. 1, 14, 40; cf. id. Div. 2, 70, 144:

    aliquem hastis,

    Plaut. Capt. 3, 4, 17:

    aliquem verberibus,

    to pursue with blows, Tac. A. 1, 20.—
    B.
    Transf.: assiduis herbam insectabere rastris, pursue the weeds with diligent hoes, i. e. diligently extirpate them, Verg. G. 1, 155.—
    II.
    Trop., to pursue with words, to censure, blame, rail at, inveigh against, speak ill of (with exagitare):

    indices,

    Cic. Att. 1, 16, 8:

    insector ultro, atque insto accusatori: insector, inquam, et flagito testes,

    id. Font. 1; cf. id. Planc. 19, 48:

    aliquem maledictis,

    id. Fin. 2, 25, 80:

    acerbius in aliquem invehi insectarique vehementius,

    id. Lael. 16, 57:

    aliquem inimice,

    id. N. D. 1, 3, 5:

    audaciam improborum,

    id. Att. 10, 1, 4:

    injuriam alicujus,

    id. ib. 5, 17:

    librariorum inscientiam,

    Quint. 9, 4, 39:

    vitia,

    id. 10, 1, 65:

    praetextam demissam ad talos,

    id. 5, 13, 39 al.:

    damnum amissi corporis,

    to reproach, upbraid with, Phaedr. 3, 11, 3:

    de legitima insectandi alicujus causa composita oratione,

    Paul. Sent. 5, 4, 15:

    obsceno nomine,

    id. ib. 5, 4, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > insector

  • 3 insector

    insector insector, atus sum, ari преследовать, нападать

    Латинско-русский словарь > insector

  • 4 insector

    insector insector, atus sum, ari осмеивать

    Латинско-русский словарь > insector

  • 5 insector

    īnsector, ātus sum, ārī, feindl. verfolgen, drängen, I) eig.: aquila insectans alias aves et agitans, Cic.: impios insectantur Furiae, Cic.: poet., herbam rastris, das Unkraut fleißig ausjäten, Verg. – II) übtr., verfolgen, durchziehen, verhöhnen, verunglimpfen, alqm maledictis, Cic.: alqm vehementius, inimice, Cic.: audaciam improborum, Cic.: vitia, Plin. ep. – / Partiz. Perf. passiv, ab iis insectatus, Auct. b. Afr. 71, 4. – Aktive Nbf., nos insectabit lapidibus, Plaut. capt. 593 u. Poen. 528.

    lateinisch-deutsches > insector

  • 6 insector

    īnsector, ātus sum, ārī, feindl. verfolgen, drängen, I) eig.: aquila insectans alias aves et agitans, Cic.: impios insectantur Furiae, Cic.: poet., herbam rastris, das Unkraut fleißig ausjäten, Verg. – II) übtr., verfolgen, durchziehen, verhöhnen, verunglimpfen, alqm maledictis, Cic.: alqm vehementius, inimice, Cic.: audaciam improborum, Cic.: vitia, Plin. ep. – Partiz. Perf. passiv, ab iis insectatus, Auct. b. Afr. 71, 4. – Aktive Nbf., nos insectabit lapidibus, Plaut. capt. 593 u. Poen. 528.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insector

  • 7 īnsector

        īnsector ātus, arī, dep. freq.    [insequor], to pursue, follow up: exercitum: herbam rastris, i. e. extirpate, V.—Fig., of speech, to pursue, attack, rail at, inveigh against: ultro Insectere velut melior? lecture, H.: etiam et etiam: nullius calamitatem: carmina Livi, H.
    * * *
    insectari, insectatus sum V DEP
    pursue with hostile intent; pursue with hostile speech, etc

    Latin-English dictionary > īnsector

  • 8 insector

    īn-sector, ātus sum, āri depon.
    1) преследовать ( aquila insectatur alias aves C); гнать, нападать, теснить ( hostes Just)
    2) нападать, осмеивать
    i. damnum amissi corporis Ph — издеваться над (чьим-л.) увечьем
    i. aliquem maledictis Cбранить кого-л

    Латинско-русский словарь > insector

  • 9 insectanter

    с ненавистью, злобно, враждебно ( vituperari AG)

    Латинско-русский словарь > insectanter

  • 10 flagito

    flāgĭto, āvi, ātum, 1 (archaic inf. pres. pass. flagitarier, Plaut. Men. prol. 48), v. freq. a. [from the root bherag-; Sanscr. bhraj-, to roast; Zend. berja, earnest longing; cf. Gr. phrugô; Lat. frīgĕre, frictum, Fick, Vergl. Wört. p. 141 sq.; cf. Gr. phlegô; Lat. flagrare, etc., Corss. Ausspr. 1, 398; Doed. Syn. 2, p. 143), to demand any thing fiercely or violently, to entreat, solicit a thing; or, with a personal object, to press earnestly, importune, dun a person for any thing (qs. flagranter posco, exigo, rogo; cf. also: postulo, peto, etc.).
    I.
    In gen. (class.); constr., aliquid aliquem; aliquid ( aliquem) ab aliquo or aliquem; with ut or absol.; poet. with an objectclause.
    (α).
    With acc.:

    etiam atque etiam insto atque urgeo, insector, posco, atque adeo flagito crimen,

    Cic. Planc. 19, 48; cf.:

    insector, inquam et flagito testes,

    id. Font. 1, 1; and:

    qui reliquos non desideraret solum, sed etiam posceret et flagitaret,

    id. Verr. 2, 5, 28, § 71:

    ut admoneam te, non ut flagitem: metuo ne te forte flagitent: ego autem mandavi, ut rogarent,

    id. Fam. 9, 8, 1; cf.:

    admonitum venimus te, non flagitatum,

    id. de Or. 3, 5, 17:

    consulis auxilium implorare et flagitare,

    id. Rab. Perd. 3, 9:

    ea, quae tempus et necessitas flagitat,

    id. Phil. 5, 19 fin. —In pass.:

    quia illum clamore vidi flagitarier,

    called for by the public crier, Plaut. Men. prol. 48;

    but, si non dabis, clamore magno et multo flagitabere,

    you shall be importuned, id. Ps. 1, 5, 143; 4, 7, 46:

    ne ejus sceleris in te ipsum quaestio flagitaretur,

    Cic. Vatin. 11, 26: cum stipendium ab legionibus paene seditione factā flagitaretur, when the legions demanded their pay (the ab different from the foll.), Caes. B. C. 1, 87, 3:

    populus desiderio Romuli regem flagitare non destitit,

    Cic. Rep. 2, 12.—With acc. and ab and abl.:

    a te cum tua promissa per litteras flagitabam,

    Cic. Fam. 3, 11, 4:

    mercedem gloriae flagitat ab iis, quorum, etc.,

    id. Tusc. 1, 15, 34:

    quid gravitas, quid altitudo animi... quid artes a te flagitent, tu videbis,

    id. Fam. 4, 13, 4:

    id ex omnibus partibus ab eo flagitabatur,

    Caes. B. G. 1, 71, 1:

    unicum miser abs te filium flagitat,

    Cic. Verr. 2, 5, 49, § 128:

    siser et ipsum Tiberius princeps nobilitavit flagitans omnibus annis a Germania,

    Plin. 18, 5, 28, § 90.—With two acc.:

    haec sunt illa, quae me ludens Crassus modo flagitabat,

    Cic. de Or. 2, 45, 188; cf. id. Planc. 2, 6:

    quotidie Caesar Aeduos frumentum flagitare,

    Caes. B. G. 1, 16, 1:

    nec potentem amicum Largiora flagito,

    Hor. C. 2, 18, 13.—
    (β).
    With ut:

    semper flagitavi, ut convocaremur,

    Cic. Phil. 5, 11, 30:

    flagitare senatus institit Cornutum, ut, etc.,

    id. Fam. 10, 16, 1:

    flagitabatur ab his quotidie ut, etc.,

    id. Sest. 11, 25.—
    (γ).
    Absol.:

    sed flagitat tabellarius: valebis igitur, etc.,

    presses, id. Fam. 15, 18 fin.:

    causa postulat, non flagitat,

    id. Quint. 3, 13.—
    (δ).
    With inf.:

    (stomachus) pernā magis ac magis hillis Flagitat immorsus refici,

    Hor. S. 2, 4, 61.—
    (ε).
    With acc. and inf.:

    a delatoribus revocanda praemia,

    Suet. Ner. 44; cf. id. Claud. 13; Plin. 34, 8, 19, § 62; 35, 10, 36, § 65.—
    (ζ).
    With interrog. clause:

    quae sint ea numina flagitat,

    Verg. A. 2, 123.—
    II.
    In partic.
    A.
    To summon before court, to accuse:

    compertum pecuniam publicam avertisse ut peculatorem flagitari jussit,

    Tac. H. 1, 53.—
    B.
    In mal. part., to incite to lewdness (ante- and post-class.):

    ancillam alienam,

    Dig. 47, 1, 2:

    juvenem,

    App. M. 8, p. 215: intercutibus stupris flagitatus, Cato ap. Prisc. p. 719 P.; cf.: inter cutem flagitatos dicebant antiqui mares, qui stuprum passi essent, Paul. ex Fest. p. 110, 23 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > flagito

  • 11 insectatio

    Латинско-русский словарь > insectatio

  • 12 insectator

    īnsectātor, ōris m. [ insector ]
    1) преследователь, угнетатель ( plebis L)
    2) гонитель, обличитель ( vitiorum Q)

    Латинско-русский словарь > insectator

  • 13 insecto

    īnsecto, —, —, āre Pl, Just, bAfr = insector

    Латинско-русский словарь > insecto

  • 14 insectanter

    īnsectanter, Adv. (insector), gehässig, vituperari, Gell. 19, 3, 1.

    lateinisch-deutsches > insectanter

  • 15 insectatio

    īnsectātio, ōnis, f. (insector), das Verfolgen, I) eig.: hostis, Liv. 21, 47, 2. – II) übtr., die Ausfälle gegen jmd., die Verhöhnung, Verunglimpfung, alcis, Liv.: fortunae, Quint.: temporum Claudianorum obliqua insectatio, halbverdeckte Vorwürfe gegen usw., Tac. – nec sine occulta in Mucianum insectatione, Tac. hist. 3, 53. – Plur., Verhöhnungen, Hohnreden, Schimpf- u. Spottreden, Neckereien, insectationibus petitus, Tac.: per insectationes et nuntios ad proelium vocari, Tac.

    lateinisch-deutsches > insectatio

  • 16 insectator

    īnsectātor, ōris, m. (insector), der Verfolger, Verhöhner, Eiferer gegen etw., plebis, Liv.: vitiorum, Quint.: religionis Christianae, Eutr. 10, 16 extr.: suae pudicitiae, Augustin.

    lateinisch-deutsches > insectator

  • 17 insecto

    īnsecto, āre, s. īnsector /.

    lateinisch-deutsches > insecto

  • 18 mereo

    mereo, uī, itum, ēre, u. mereor, itus sum, ērī (zu griech. μείρομαι), verdienen, I) obi.: A) verdienen, erwerben, 1) eig., Geld od. Ware durch Verdienst, Arbeit, Handel, Tausch, merere HS vicenos, Varro fr.: m. non amplius duodecim aeris, Cic.: meritis lucris, Liv. – anus uxores, quae vos dote meruerunt, Plaut.: nardo vina, eintauschen, Hor. – dah. die Formeln, non meream divitias mihi od. alterum tantum auri od. Persarum montes, ut etc., ich möchte nicht... nehmen, man könnte mir... bieten, daß ich das u. das täte, Plaut.: ebenso quid mereas (merearis) od. mereri velis, ut etc., was nähmest du dafür usw., Cic.: quid arbitramini Reginos mereri velle, ut etc., Cic. Vgl. Schömann Cic. de nat. deor. 1, 67. – v. Lebl., einbringen, quid meret machaera? Plaut.: hic meret aera liber Sosiis, Hor.

    2) übtr., etw. erwerben = ernten, erlangen, bekommen, tantum meruit mea gloria nomen, Prop.: nullam gratiam hoc bello, Liv.: plus favoris, minus odii, Quint.: minus gratiae quam offensionis, Quint.: legatum a creditore, Paul. dig. – m. folg. Infin., felix vocatur, cadere qui meruit gradu, Sen. Agam. 536 (515). – Vgl. die Auslgg. zu Plin. ep. 1, 8, 14. Nipperd. Tac. ann. 15, 6. Pabst Tac. dial. 9. p. 36. Spalding Quint. 4, 2, 39; 6, 4, 5. Tzschucke Eutr. 8, 4 extr. p. 548.

    B) prägn.: 1) durch Unzucht verdienen, quantum quaeque uno concubitu mereret, Suet.: a lenone domino puer ad merendum coactus, Gell.

    2) durch Kriegsdienst Sold verdienen, dah. = Kriegsdienste tun, als Soldat dienen, vollst. aes militare merere, Varro fr. – gew. merere u. mereri stipendia, Cic. (vgl. stipendium): bis, quae annua merebant legiones, stipendia feci, ich diente zweimal nacheinander in solchen Legionen, die ein ganzes Jahr im Dienste waren, Liv.: vicena stipendia meriti, die 20 Jahre gedient hatten, Tac. – merere triplex, dreifachen Sold erhalten, Liv. – absol., aere parvo, Lucan. – in ordine, in Reih und Glied, als gemeiner Soldat dienen, Frontin.: Romanis in castris, Tac. – sub alqo, Frontin., od. sub alqo imperatore (consule), Liv.: alqo imperante od. imperatore, Caes. u. Liv. – equo od. (v. mehreren) equis merere, zu Pferde dienen, Cic. u. Liv.: u. so equo publico m., Varro fr.: pedibus m., zu Fuße dienen, Liv.

    II) subi.: A) (sich) etw. verdienen, sich ein Recht-, einen Anspruch auf etwas erwerben, auf etwas Anspruch machen können, sich einer Sache würdig machen, im guten od. üblen Sinne, 1) eig.: a) im guten Sinne: m. praemia, Caes.: mereri laudem, Caes.: m. immortalitatem, Cic.: fidem (Glauben), Vell.: multos meruisse, aliquos egisse triumphos, Ov.: intra has terras caelum (v. Herkules), Sen. rhet. – mit folg. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 331), u. zwar m. Infin. act., haec merui sperare? Prop. (1, 5, 3): quid Minyae meruere queri? haben ein Recht, haben Ursache, Val. Flacc.: m. Infin. pass., solus (Homerus) appellari poëta meruit, Vell.: occultari non merentur, Val. Max.: merui quidem admitti, Sen.: dum amari meruisti, Tac.: ita consensu tamen omnium meruit credi secundus, Quint. (vgl. unten no. b). – m. folg. Acc. u. Infin., sed meruisse (dari tibi praemia), Ov. met. 9, 258. – mit folg. ut u. Konj. (s. Brix Plaut. capt. 419. Weißenb. Liv. 40, 11, 6. Meißner Ter. Andr. 281), merui, ut fierem (liber), Plaut.: edepol istic me haud centesimam partem laudat, quam ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: unum hoc scio, meritam esse, ut memor esses sui, Ter.: respondit sese meruisse, ut amplissimis honoribus et praemiis decoraretur, Cic.: meriti aequitate curāque sunt, ut per omnium annalium monumenta celebres nominibus essent, Liv.: simul maiores mei meruerant, ut posteros haberent, Tac.: se meruisse, ut dicerent, Quint.: hoc a (von seiten) diis meruimus, ut nos solā morte coniungerent, Petron. 114, 8. – m. de u. Abl., od. erga u. Akk., meruimus de vobis et de re publica, wir haben es verdient um usw., Plaut.: meritus est de me, quod queam ut commodem, Plaut.: iam istuc gaudeo, utut erga me merita est, Plaut.: nam de te neque re neque verbis merui, ut faceres quod facis, Plaut. – absol., si mereor, Planc. (b. Cic.) u. Ov.: si merebuntur, August. b. Suet.: proinde ac merere, Plaut.: merendo (dadurch, daß man sich dessen würdig macht), Verg. u. Prop. – b) im üblen Sinne, etw. verdienen = ein Übel, eine Strafe verschulden, verwirken, sich zuziehen, odium, Caes.: iram alcis, Tac.: noxam, Liv.: scelere meritum esse poenam, Liv.: poenam, Ov. u. Sen.: poenas, Ov.: fustuarium, Liv.: supplicium, exitium, necem, Ov.: Romanum bellum, Liv. epit.: nihil, Cic. u. Lact., nihil tale, Lact., unschuldig sein (s. Bünem. Lact. 2, 16, 17): Pa. quid meritust? Da. crucem! Ter. – quando gravius mereretur, härtere Strafe verdiene, Tac. – m. folg. Infin., quas meruere pati poenas, Ov.: meruisse mori, Ov.: plures sunt qui perire meruerunt, Sen.: id demum est homini turpe, quod meruit pati, Phaedr.: meritus maiora subire verbera, Hor.: dignitatem meriti amittere, Sen.: non merui esse reus, quod (daß) etc., es ist nicht die Schuld auf mich zu schieben, daß usw., Ov. – m. folg. ne u. Konj., zB. mereri, ne quis etc., Plin. 35, 8. – mit folg. cur, zB. nec meruerant (hatten sich nichts zuschulden kommen lassen) Graeci, cur diriperentur, Liv. 31, 45, 13. – m. de u. Abl., te ego, ut digna es, perdam, atque ut de me meres, um mich verdienst, Plaut.: ego te dehinc, ut meritus es de me et mea re, tractare exsequar: cum tu, ut meritus sum, non tractas, wie du es verdient um usw., Plaut. – absol., non insector te, quamvis mereare, Prop.: merui, meritas do sanguine poenas, Ov. – / Partic. α) merēns, es verdienend, im guten Sinne = würdig, im üblen = schuldig, laudare et increpare merentes, Sall.: cives odere merentem, Ov.: poenas sumere merentis, Verg.: scelus expendisse (habe für den Frevel gebüßt) merentem Laocoonta ferunt, Verg. – β) meritus, αα) aktiv = es verdient habend, würdig, meriti iuvenci, Verg. georg. 2, 515: u. Superl., filiae meritissimae, Corp. inscr. Lat. 6, 3410*. – ββ) passiv = verdient, billig, gerecht, rechtmäßig, im guten u. üblen Sinne, dona, Liv.: fama meritissima, Plin. ep.: iracundia, Cic.: meritis de causis, ICt.

    2) übtr., eine Handlung begehen, die ein Recht auf Belohnung od. Strafe erwirkt, a) im guten Sinne: quae numquam quicquam erga me commerita est, quod nollem, et saepe meritam quod vellem scio, sie hat nie das mindeste getan, was mir unangenehm wäre, doch sehr oft, was mir gefiel, Ter. Hec. 486 sq. – gew. b) im üblen Sinne = etw. sich zuschulden kommen lassen, etw. verschulden, eine Schuld, ein Verbrechen auf sich laden, etw. verbrechen, quid tantum merui? Prop.: quid mali meruisset? Tac.: quid de te tantum meruisti? Ter.: non merui mortem tuam, Val. Flacc.: quod scelus tantum Calydon merens? Verg.: in hac re culpam meritum esse, Ter.: culpam prave quid imperando, Mela: Partic. passiv, ob meritam noxiam, Plaut. – m. folg. ut u. Konj., quid hic meruit (womit hat er es verdient), primum ut scelerata Drusus Libo iniret consilia? deinde ut iuvenes amitteret filios? Vell. 2, 130, 3.

    B) prägn., mereri de etc., sich so u. so Verdienste erwerben, sich verdient machen um usw., im guten u. üblen Sinne, dah. mit bene (optime), male (pessime) u. dgl., bene, optime de re publica, Cic.: melius de quibusdam, quam etc., Cic.: male de civibus suis, Cic.: perniciosius de re publica, Cic.: non ideo de te minus meretur is, cuius etc., Sen. de ben. 6, 23, 8: quocumque modo de me mereris, wie du dich gegen mich benehmen magst, Prop.: quoque modo merita de me erit, Cic.: ita se de populo Rom. meritos esse, ut etc., Caes.: m. erga u. Akk., utut erga me est meritus, Plaut. cist. 109 (vgl. unten merens u. meritus): m. resp. Acc., desine de quoquam quicquam bene velle mereri, Catull. 73, 1: si bene quid de te merui, Verg. Aen. 4, 317: qui nihil de eo meruerant, Capit. Pertin. 13, 6. – so auch Partic. α) merēns, zB. quem perisse ita de re publica merentem consulem doleo, Cic. ad Caes. iun. 2. fr. 6. p. 42 K. ( bei Non. 344, 19). – ganz absol., bene merenti bene profuerit, male merenti par erit, Plaut.: bene merenti mala es, male merenti bona es, Plaut.: bene merenti praemia tribuit, Auct. b. Afr.: vicariae carissimae benemerenti fecit, Corp. inscr. Lat. 6, 9425: Zopyro optime de se benemerenti fecerunt, Corp. inscr. Lat. 6, 29647: bene merens subst. = der Wohltäter, Plaut. capt. 935 u. most. 232. – Spätlat. im Superl., bene merentissimus, Corp. inscr. Lat. 3, 3544; 5, 4740; 10, 2044 u. 10, 8123; 12, 227: bl. merentissimus, Corp. inscr. Lat. 2, 1185. 1461. u. 9, 1987: m. Dat., Faustina marito sibi merentissimo, Corp. inscr. Lat. 12, 3453. – β) meritus, zB. bene, optime de re publica, Caes.: optime de se, Caes.: mirifice de re publica, Cic.: divinitus de me, Cic.: de ingenio suo pessime meritus, Quint.: servus pessime meritus, der sich schwer vergangen hat, Arnob. 7, 9: bene meritus erga se, Corp. inscr. Lat. 6, 2204: Superl., cui ego omnia meritissimo (der sich wohl um mich verdient gemacht hat, für seine großen Dienste) volo et debeo, Quint. 9, 2, 35. – – / Vulg. 3. Pers. Plur. Präs. (nach der 3. Konjug.) mereunt, Commod. instr. 2, 4, 11 u. apol. 56. – In der Vulgärspr. auf Inschrn. oft synk. benmerens, zB. Corp. inscr. Lat. 6, 16837 u. 10, 216; vgl. Ritschl opusc. 2, 718.

    lateinisch-deutsches > mereo

  • 19 insectanter

    īnsectanter, Adv. (insector), gehässig, vituperari, Gell. 19, 3, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insectanter

  • 20 insectatio

    īnsectātio, ōnis, f. (insector), das Verfolgen, I) eig.: hostis, Liv. 21, 47, 2. – II) übtr., die Ausfälle gegen jmd., die Verhöhnung, Verunglimpfung, alcis, Liv.: fortunae, Quint.: temporum Claudianorum obliqua insectatio, halbverdeckte Vorwürfe gegen usw., Tac. – nec sine occulta in Mucianum insectatione, Tac. hist. 3, 53. – Plur., Verhöhnungen, Hohnreden, Schimpf- u. Spottreden, Neckereien, insectationibus petitus, Tac.: per insectationes et nuntios ad proelium vocari, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insectatio

См. также в других словарях:

  • Insector-X — Éditeur Taito Développeur Taito Date de sortie 1989 Genre Shoot them up Mode de jeu Un joueur Plate forme …   Wikipédia en Français

  • Insector X — Éditeur Taito Développeur Taito Date de sortie 1989 Genre Shoot them up Mode de jeu Un joueur Plate forme …   Wikipédia en Français

  • Insector X — is a side scrolling shooter by Taito, released in 1989. The player controls an insect sized warrior named Kai , who takes on a vast army of cyborg insects to free the insect world from the dark ruler queen. The game uses two buttons: a main shot… …   Wikipedia

  • Liste Des Chapitres De Yu-Gi-Oh! — Ceci est une liste relativement complète des quelques 343 chapitres du manga papier Yu Gi Oh!. Cette liste est présentée de la façon suivante : le titre de chaque chapitre, son numéro et les divers affrontements que l on peut y trouver. Est… …   Wikipédia en Français

  • Liste des chapitres de Yu-Gi-Oh! — Ceci est une liste relativement complète des quelque 343 chapitres du manga papier Yu Gi Oh!. Cette liste est présentée de la façon suivante : le titre de chaque chapitre, son numéro et les divers affrontements que l on peut y trouver. Est… …   Wikipédia en Français

  • Liste des chapitres de Yu-Gi-Oh ! — Liste des chapitres de Yu Gi Oh! Ceci est une liste relativement complète des quelques 343 chapitres du manga papier Yu Gi Oh!. Cette liste est présentée de la façon suivante : le titre de chaque chapitre, son numéro et les divers… …   Wikipédia en Français

  • Liste des chapitres de yu-gi-oh! — Ceci est une liste relativement complète des quelques 343 chapitres du manga papier Yu Gi Oh!. Cette liste est présentée de la façon suivante : le titre de chaque chapitre, son numéro et les divers affrontements que l on peut y trouver. Est… …   Wikipédia en Français

  • List of Yu-Gi-Oh! characters — This is a listing of major characters from the manga Yu Gi Oh! and the first series Yu Gi Oh! anime and Yu Gi Oh! Duel Monsters (known outside of Japan as simply Yu Gi Oh!) anime series. The Japanese names in Western order (given name before… …   Wikipedia

  • List of Yu-Gi-Oh! anime and manga characters — This article lists the supporting characters that appear in two or more of the three major pieces of Yu Gi Oh media: the original manga, and its two anime adaptations, the 1998 Yu Gi Oh! anime by Toei Animation and 2000 s Yu Gi Oh! (known as Yu… …   Wikipedia

  • Spider Riders — Insectors redirects here. For the 1994 animated TV series, see Insektors. Spider Riders Spider Riders logo Format Animated television series Wri …   Wikipedia

  • Pharaon Athem — Yûgi Muto Yûgi Muto (武藤 遊戯 Mutō Yūgi) est le héros du manga et du dessin animé Yu Gi Oh!, ainsi que du manga spin off Yu Gi Oh! R. Ce qui suit dévoile des moments clés de l’intrigue. Sommaire 1 Description 1.1 Yûgi Mutô …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»