Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

insciènte

  • 1 insciente

    insciènte agg lett rar незнающий, неведающий; несознающий; несознательный insciente della legge -- не знающий закона, незнакомый с законом me insciente -- без моего ведома

    Большой итальяно-русский словарь > insciente

  • 2 insciente

    insciènte agg lett rar незнающий, неведающий; несознающий; несознательный insciente della legge — не знающий закона, незнакомый с законом me insciente — без моего ведома

    Большой итальяно-русский словарь > insciente

  • 3 insciente

    insciente agg. (letter.) ignorant, unaware.

    Dizionario Italiano-Inglese > insciente

  • 4 insciente

    незнающий, неведающий; несознающий; несознательный
    insciente della legge — не знающий закона, незнакомый с законом

    Большой итальяно-русский словарь > insciente

  • 5 insciente

    adj ( fém от inscient)

    БФРС > insciente

  • 6 insciente

    adj
    см. inconsciente 1.

    БИРС > insciente

  • 7 insciente

    adj
    незнающий, несведущий, невежественный

    Portuguese-russian dictionary > insciente

  • 8 insciente

    прил.
    общ. несознательный, несознающий

    Итальяно-русский универсальный словарь > insciente

  • 9 insciente

    adj
    см. inconsciente 1.

    Universal diccionario español-ruso > insciente

  • 10 me insciente

    Итальяно-русский универсальный словарь > me insciente

  • 11 несведущий

    insciente, imperite, ignorante.

    Словарь интерлингвы > несведущий

  • 12 insciens

    insciens, entis [st2]1 [-] qui n'est pas informé, qui ignore. [st2]2 [-] qui ne fait pas attention, étourdi, imprudent.    - insciens feci, Ter.: j'ai agi inconsciemment.    - insciente me, Cic.: à mon insu.    - inscientibus cunctis: à l'insu de tous.
    * * *
    insciens, entis [st2]1 [-] qui n'est pas informé, qui ignore. [st2]2 [-] qui ne fait pas attention, étourdi, imprudent.    - insciens feci, Ter.: j'ai agi inconsciemment.    - insciente me, Cic.: à mon insu.    - inscientibus cunctis: à l'insu de tous.
    * * *
        Insciens, inscientis, Adiectiuum. Qui ne scait que c'est de quelque chose.
    \
        Insciente me. Cic. Sans mon sceu, A mon desceu.
    \
        Qui mihi maledicas ignoto insciens. Plautus. Qui ne scais qui je suis.
    \
        Non insciente te. Cic. Tu le scavois bien.
    \
        Me absente, atque insciente. Plautus. En mon absence et sans mon sceu, Sans m'avoir adverti.
    \
        Abi sis, insciens. Terent. Sot que tu es.
    \
        Insciens feci. Terent. Je l'ay faict sans y penser, Par mesgarde, Je ne l'ay pas faict à mon escient.
    \
        Scio, te inscientem atque imprudentem dicere, ac facere omnia. Terent. Qui ne penses point à tout ce que tu dis, ne à tout ce que tu fais.
    \
        Quantas turbas conciui insciens. Terent. Par faulte d'y prendre garde, Par mesgarde.
    \
        Inscientibus nobis obrepit. Cic. Que ne nous en doubtons point, Sans que y pensions.

    Dictionarium latinogallicum > insciens

  • 13 insciens

    in-scĭens, entis, adj., unknowing.
    I.
    Without knowledge, unaware:

    si peccavi, insciens feci,

    Ter. Heaut. 4, 1, 19:

    nihil me insciente esse factum,

    without my knowing it, Cic. Fam. 5, 2, 3:

    saepe jam Plus insciens quis fecit quam prudens boni,

    Plaut. Capt. prol. 45; cf.

    sq.: me apsente atque insciente,

    id. Trin. 1, 2, 130:

    utrum inscientem vultis contra foedera fecisse, an scientem?

    Cic. Balb. 5, 13.— With de and abl.:

    de eorum verbis,

    Plaut. Trin. 1, 2, 178 al. —
    II.
    Ignorant, stupid, silly:

    abi, sis, insciens,

    Ter. Phorm. 1, 2, 9. — Hence, adv.: inscĭenter, unknowingly, ignorantly, stupidly:

    facere,

    Cic. Top. 8, 32:

    tuba inflata,

    Liv. 25, 10, 4. — Sup.:

    interpretari,

    Hyg. Astr. 2, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > insciens

  • 14 inscienter

    in-scĭens, entis, adj., unknowing.
    I.
    Without knowledge, unaware:

    si peccavi, insciens feci,

    Ter. Heaut. 4, 1, 19:

    nihil me insciente esse factum,

    without my knowing it, Cic. Fam. 5, 2, 3:

    saepe jam Plus insciens quis fecit quam prudens boni,

    Plaut. Capt. prol. 45; cf.

    sq.: me apsente atque insciente,

    id. Trin. 1, 2, 130:

    utrum inscientem vultis contra foedera fecisse, an scientem?

    Cic. Balb. 5, 13.— With de and abl.:

    de eorum verbis,

    Plaut. Trin. 1, 2, 178 al. —
    II.
    Ignorant, stupid, silly:

    abi, sis, insciens,

    Ter. Phorm. 1, 2, 9. — Hence, adv.: inscĭenter, unknowingly, ignorantly, stupidly:

    facere,

    Cic. Top. 8, 32:

    tuba inflata,

    Liv. 25, 10, 4. — Sup.:

    interpretari,

    Hyg. Astr. 2, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > inscienter

  • 15 inscient

    бессознательный; безотчётный

    БФРС > inscient

  • 16 consapevole

    1) осведомлённый, знающий
    consapevole del proprio errore — сознающий свою ошибку
    3) уст. причастный
    Syn:
    Ant:

    Большой итальяно-русский словарь > consapevole

  • 17 sciente

    Большой итальяно-русский словарь > sciente

  • 18 insciens

    in-sciēns, entis
    2) неумелый, неловкий или глупый Ter

    Латинско-русский словарь > insciens

  • 19 demolior

    dē-mōlior, mōlītus sum, īrī, I) herabwälzen, nur übtr., de me hanc culpam demolibor (archaist. Fut.), will abwälzen, Plaut. Bacch. 383. – II) prägn., gewaltsam, zerstörend herabreißen, nieder- od. einreißen, schleifen, zerstören, A) eig.: columnam, statuam, simulacrum, signum, Cic.: domum, Cic.: munitiones, Sall. fr.: propugnacula tyrannidis, Nep.: castellum, Vitr.: si tectum hoc insciente aut per vim demolitus esset, Cic.: quae in loca publica inaedificata immolitave privati habebant, intra dies triginta demoliti sunt, Liv.: im Bilde, subruit haec aevi demoliturque prioris robora, stürzt in Trümmer, Ov. – v. lebl. Subjj., arcus et statuas, aras etiam templaque demolitur et obscurat (entstellt) oblivio, Plin. pan. 55, 9. – B) übtr.: si quod cuique privatim officiet ius, id destruet (aus seinen Fugen reißen) ac demolietur, Liv.: demolientes Bacchanalia discutientesque nefarios coetus, Liv.: dem. faciem, entstellen (als Übersetzung von ἀφανίζειν το πρόςωπον), Hier. in Matth. 6, 16. / Aktive Nbf. dēmōlio, īvī u. iī, īre, Naev. com. 48. Caes. Hemin. ann. 2. fr. 23. Varro sat. Men. 591 u. Varro fr. bei Diom. 401, 1. Lex. ap. Frontin. aqu. 129, oft bei den ICt. u. Eccl. (s. Bünem. Lact. 4, 11, 6. Georges, Lexic. d. lat. Wortf. S. 202). – demolior passiv, Lex ap. Frontin. aqu. 129 u. ICt.: übtr., demolitur pecunia, Curio bei Prisc. 8, 19.

    lateinisch-deutsches > demolior

  • 20 effundo

    ef-fundo (ecfundo), fūdī, fūsum, ere (ex u. fundo), ausgießen, ausschütten, ergießen, wie εκχέω, I) im engern Sinne, 1) flüssige Körper: aquam oblatam in galea, Frontin.: umorem, Cels. – prägn., ausgießen = ausgießend leeren, pelves, Iuven.: poculum in barathrum (Bauch), Plaut. – dah. auch a) (wie χέω) fließen lassen, procella imbrem effuderat, hatte einen Regenstrom veranlaßt, Curt.: eff. multum sanguinem, Cic., plurimum sanguinem, vergießen, Curt.: lacrimas, vergießen, Cic. u.a.: u. so lacrimas salsas, Lucr.: effusae gaudio lacrimae, Liv. – dah. bei andern sließen machen, vergießen, crimen effusi humani sanguinis, Augustin. de civ. dei 1, 26: se effuso sanguine satiare, Augustin. serm. 116, 7: ut tantus sanguis effunderetur, Augustin. de civ. dei 1, 30. – u. b) refl. se effundere u. medial effundi, sich ergießen, v. Gewässern, eff. se in mare, effundi in Oceanum, Plin.: Tiberis effusus super ripas, ergoß sich (trat) über seine Ufer, Liv.: mare redundat numquam neque effunditur, tritt weder über, noch ergießt es sich (in andere Gewässer), Cic. – v. Regen u. Hagel, effuso imbre, Liv.: imber effusus nubibus, Verg.: grandine effusā (sich entladendem) praecipitant nimbi, Verg. – Partic. im Plur. subst., effūsa, ōrum, n., der Urin, reliquias (Exkremente) et effusa intueri (v. Arzte), Sen. de const. sap. 13, 2. – 2) nichtflüssige Körper aus schütten, anulos, Liv.: milium vel frumentum in flumen, ICt.: partem leguminis super mensam, Petron. – dah. v. Sturm, procella nivem effuderat, hatte ein Schneegestöber veranlaßt, Curt. – prägn., ausgießen = ausgießend leeren, saccos nummorum. Hor.

    II) im weitern Sinne, A) mit vorherrschendem Begr. des ex: 1) einen Gegenstand heraus-, herab-, niederlegen usw., a) übh.: ut in gremium eius (sc. medici) caput resupinus effundat, hinstrecke, Cels. – b) mit Gewalt = heraus-, herab-, niederwerfen, -schlagen, -schmettern, hinstrecken, alci oculum, ausschlagen, Ulp. dig. – alqm sub portis, Verg.: alqm solo, fulvā arenā, hinstrecken auf ufw., Verg. – insbes. v. Pferden = den Reiter, Führer (von sich, vom Wagen) abwerfen (vgl. Fabri Liv. 22, 3, 11. Mützell Curt. 8, 14 [50], 34), Liv., Verg. u.a.: eff. consulem super caput, Liv.: regem per caput, Liv.: posito magis rege, quam effuso, nachdem das Pferd den König mehr sanft abgesetzt, als abgeworfen hatte, Curt. – poet., per leve effundat iunctura ungues, mache ab- od. ausgleiten den Nagel, Pers. 1, 65. – 2) eine Menschenmenge gewaltsam forttreiben, -drängen, excutiat Teucros vallo atque effundat in aequum, Verg.: omnem utrimque equitatum certaminis studium effundit, treibt die Kampfbegierde auf den Wahlplatz, Liv.

    B) mit vorherrschendem Begr. des Verbums (fundo): 1) etwas Zusammengefaßtes loslassen, fahren-, schießen lassen, iterum sinum (sc. ex toga factum), die (gefaltete) Toga wieder entfalten, Liv.: u. so effuso sinu, aufgegangen, Tibull.: manibus omnes habenas, Verg. (vgl. im Bilde irarum omnes habenas, dem Zorne die Zügel schießen lassen, Verg.): sive gradum seu frena, Stat. – 2) in Menge-, nach allen Seiten hin loslassen, a) Geschosse = werfen, schleudern (wie χέειν δοῦρα), tela, Verg.: u. so telorum omnis generis vis ingens effusa est in eos, es fiel ein ungeheurer Hagel von Geschossen auf sie, Liv. – b) andere Objekte: si primum impetum (Anlauf), quem fervido ingenio et caecā irā effundunt (loslassen = machen), sustinueritis, Liv. – medial, nimbus effusus, Liv.: ingenti fragore caeli procella effusa, Curt.: in nocturno tam late effuso incendio, soweit um sich greifenden, Liv. – 3) lebende Wesen in Menge herausschicken, -senden, auxilium castris, Verg.: universos in hostes, sich losstürzen lassen auf usw., Curt. – dah. (von einer Menge selbst) refl. se effundere od. medial effundi = heraus- od. hinströmen, -stürzen, -rennen, -stürmen, sich ausbreiten, in Masse sich aufmachen, -sich wohin begeben, ex omni se provincia eff., Liv.: cunctum senatum, totam Italiam esse effusam, habe sich in Masse aufgemacht, Cic.: se eff. od. effundi carceribus, hervorstürzen, -rennen (v. den Quadrigen beim Wagenrennen), Verg.: se eff. in publicum, Liv.: effundi castris, Liv.: vulgum effusum oppido, Sall.: effundi in spectaculum, Ps. Quint. decl.: effusis undique Romanis, da von allen Seiten die Römer auf ihn los drängten, Tac.: huc omnis turba ad ripas effusa (sich drängend) ruebat, Verg.: in suos quaeque effusae (matres, coniuges), zu den Ihrigen sich drängend, den Ihrigen zufliegend, Liv.: omnibus ordinibus obviam effusis, entgegenströmten, Liv.: tunc Celtiberi omnes in fugam effunduntur, drängen sich zur Fl., begeben sich auf die Fl., Liv. – v. einer Volksmenge, se effundere u. Passiv effundi, in ein Land hinein-, hereinbrechen, ein Land überschwemmen, eo (dahin) se, Liv.: in Asiam se eff., Vell.: in Graeciam se eff., Liv. u. Iustin.: sese in nostras provincias, Val. Max.: se in Pontum et Thraciam, Suet.: Galli effusi per Illyricum, Liv.: effusa immanis vis Germanarum gentium, Vell. – 4) ausströmen = in Menge von sich geben, a) Töne, tuba sonum patentiore exitu effundit, Sen.: tibiaque effundit socialia carmina vobis, Ov. – v. Pers. = dem Munde entfließen-, entströmen lassen, hören (vernehmen) lassen, tales voces, Verg.: vocem convenientissimam conscientiae, Vell.: tales in aëra questus, Ov.: risum iam diu compressum, in Lachen ausbrechen, Petron.: illam procellam eloquentiae, sich entladen lassen, Quint.: tales pectore questus, aus dem Busen ergießen, ausstoßen, Verg.: cum quantum volebam iocorum conviciorumque effudissem, Sen. contr. exc. 3. praef. § 17. – u. medial, vox in coronam turbamque effunditur, die Rede sucht sich bei den Umstehenden u. beim Volkshaufen hörbar zu machen, Cic. Flacc. 69: u. poet., tali effunditur irā m. folg. dir. Rede, Val. Flacc. 7, 34. – b) Früchte usw. = in Menge hervorbringen, hervorbringend verbreiten, segetes effundunt fruges, Cic.: autumnus effundit fruges, Hor.: caligo, quam circa umidi effuderant montes, Curt.: caligo, quam fumus effuderat, Curt.: u. so (bildl.) haec aetas hanc (oratorum) copiam effudit, Cic. – 5) Vermögen, Geld usw. vergeuden, verschwenden, versplittern, unnütz verwenden, aerarium, sumptus, Cic.: omnes fortunas, Tac.: quod adeptus est per scelus, id per luxuriam effundere et consumere, Cic.: patrimonia eff. largiendo, Cic.: bis et vicies milies sestertium donationibus, Suet.: in largitiones effusas tria patrimonia, Ascon.: reditus publicos non in classem exercitusque, sed in dies festos, Iustin.: absol., ecfundite (vergeudet), emite, facite, quod vobis lubet, Ter. adelph. 991.

    III) übtr.: A) im allg., ausströmen, ausschütten = reichlich mitteilen usw., 1) v. Lebl.: marga primo plus aspera et quae in herbas non effunditur, sich (seine Kraft) den Gewächsen nicht mitteilt, Plin. 17, 48. – 2) v. Pers.: a) übh.: Fabianus mihi non effundere (ausströmen) videtur orationem, sed fundere (strömen); adeo larga est et sine perturbatione, non sine cursu tamen veniens, Sen.: quae quidem te video sine definitione et sine exemplis effudisse, Cic.: nec enim omnia effundam, ich will mich nicht ganz aussprechen, Cic.: effudi vobis omnia quae sentiebam, ich habe meine Herzensmeinung darüber gegen euch ausgeschüttet, Cic.: effudit illa omnia, quae tacuerat, Cic. – effudi (si ita vis) honores in mortuos, habe die T. mit Ehren überschüttet, Cic. ep. ad Brut. – b) im üblen Sinne, über od. gegen jmd. ergießen, ausschütten, auslassen, omnem suum vinolentum furorem in alqm, Cic.: iram in alqm, Liv.: omne odium in alqm, Liv. B) insbes., refl. u. medial (v. Pers.): a) effundere se in alqa re, sich in irgend einer Leidenschaft gehen lassen, -die Zügel schießen lassen (Ggstz. se continere in etc.), eff. se in aliqua libidine, Cic. parad. 3, 21 [vgl. (unter effusus] effusior in largitione, Cic. Cael. 13). – b) effundi in alqd, in einen Zustand usw. gleichs. sich ergießen, sich ganz auflösen, ihm sich ganz hingeben (vgl. Ruhnken Suet. Aug. 98, 4), in cachinnos, sich ausschütten vor Lachen (εκχεισθαι γέλωτι), Suet.: in iocos, ausgelassen scherzen, Suet.: in lacrimas, Tac., od. poet., lacrimis, Verg., in Tränen zerfließen: in questus, in vota, sich ergießen in usw., Tac.: effundi in laudes principum, die H. maßlos loben, Lact. 5, 2, 7: effusi in adulationem, maßlos der Schm. sich ergebend, Tac. hist. 2, 80. – c) effundi od. (selten) effundere se in alqd, einer Leidenschaft usw. od. Person sich ganz hingeben, sich überlassen, ihr leidenschaftlich sich ergeben, -nachhängen, in etw. sich ganz gehen lassen (vgl. Mützell Curt. 8, 4 [16], 25), nimio successu in tantam licentiam socordiamque effusus, ut etc., Liv.: sunt ante omnes Numidae barbaros effusi in venerem, der Wollust übermäßig ergeben, höchst sinnlicher Natur (vgl. κεχυμένος ες τὰ ἀφροδίσια), Liv.: eff. in amorem alcis, jmd. leidenschaftlich lieben, Tac. u. Curt.: eff. invinum (dem Weintrinken), Curt.: eff. in voluptates, Sen.: eff. in od. ad luxuriam, Liv.: totus in laetitiam effusus est, Iustin.: pars (principum) ita in Romanos effusi erant, ut etc., waren so ganz u. gar auf die R. aus, den R. so unbedingt ergeben, daß usw., Liv.: se in omnes libidines effudit, Tac. ann. 14, 13 extr. – v. Lebl., quorum stomachus in vomitiones effunditur, zum Erbrechen sehr geneigt ist, Plin. 23, 43.

    C) prägn.: 1) vollständig verschütten = auf einmal verscherzen, alcis gratiam, Cic. ep. 2, 16, 1. – 2) ausschütten = auf einmal od. vollständig verbrauchen, -verwenden, von etw. einen vollständigen Gebrauch machen, omnia rei publicae remedia, Cic.: supremum auxilium, Liv.: quantumcumque virium habebat, primo impetu effudit, Liv.: u. so vires effundite vestras, Verg.: ibi omnis effusus labor, hin war alle Mühe, Verg. – 3) fahren lassen, a) das Leben gleichs. ausströmen lassen, aushauchen, animam, Verg., Sil. u. Macr.: vitam, Ov.: spiritum, Tac. ann. 2, 70: spiritum extremum in victoria, Cic. Phil. 14, 32: indemnatum spiritum, freiwillig sein Leben opfern, Petron. 111, 11: non effundere mihi spiritum videbar, sed tradere, Sen. ep. 78, 4. – b) einen Affekt fahren lassen, aufgeben, ablegen, cum inclusum illud odium multarum eius in me iniuriarum, quod ego effudisse me omne arbitrabar, residuum tamen insciente me fuisset, omne repente apparuit, Cic. ep. 1, 9, 20: curas, Iuven.: omnem curam sui, alle Aufmerksamkeit auf sich selbst verlieren, Sen. – / exfūtī = effusi, Paul. ex Fest. 81, 10.

    lateinisch-deutsches > effundo

См. также в других словарях:

  • insciente — /in ʃɛnte/ agg. [dal lat. insciens entis, der. di sciens entis, part. pres. di scire sapere , col pref. in in 2 ], lett. [che non è a conoscenza di qualcosa] ▶◀ ignaro, inconsapevole. ◀▶ consapevole, conscio, (non com.) sciente …   Enciclopedia Italiana

  • insciente — adj. 2 g. 1. Que não sabe. 2. Ignorante. 3. Que procede sem conhecer o alcance do que faz …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • insciente — in·sci·èn·te, in·scièn·te agg. OB ignaro, inconsapevole, spec. con riferimento a chi viola una legge ignorandola | me, te insciente, a mia, tua insaputa Contrari: consapevole, conscio. {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat.… …   Dizionario italiano

  • insciente — pl.m. e f. inscienti …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • insciente — agg. (lett.) ignaro, inconsapevole CONTR. consapevole, cosciente …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Me insciente — (lat.), ohne mein Wissen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Me insciente — Me insciente, lat., ohne mein Wissen …   Herders Conversations-Lexikon

  • inscient — ⇒INSCIENT, ENTE, adj. Rare. Qui échappe à la science, aux connaissances acquises : • Quand sera t on artiste, rien qu artiste, mais bien artiste? Où connaissez vous une critique qui s inquiète de l œuvre en soi, d une façon intense? On analyse… …   Encyclopédie Universelle

  • PROXENETA — conciliator, mediator est; Apud Hebraeos; per Internuntium sive Proxenetam, quem Gap desc: Hebrew seu Apostolum nuncupant, sivevir, sive Pater, antefinitam potestatem patriam; sive puella, postquam erat suae, Sponsalia inibat. Nec solum eius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • inscientemente — adv. De modo insciente.   ‣ Etimologia: insciente + mente …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • MAGIDAE — Graece μάγιδαι, memoratae Plinio l. 33. c. 11. Mox additum argentum in angulis, lineasque per commissuras, tympana vero se iuvene appellata stateras, et lances, quas antiqui Magidas appellaverant: exponuntur Cael. Rhodig. Antiq. Lect. l. 8. c. 15 …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»