-
1 ingluvies
ingluviēs, ēī, f. (versetzt aus ingulvies, v. in u. gula, s. Paul. ex Fest. 112, 2. Philarg. Verg. georg. 3, 431), I) der Vormagen der Vögel, der Kropf, die Kehle, der Hühner, Colum.: der Schlangen, Verg.: der Menschen, Apul. – auch die äußere Kehle, die Kehlmuskeln, iis margaritis collos filiarum tuarum despoliabis, ut cuius tandem ingluvies turgida ornetur? Fronto ep. ad M. Caes. 2, 16. p. 38, 4 sq. N. – II) meton., die Gefräßigkeit, Völlerei, ventris, Gregor. in Iob 33, 65: Vitellius notabilis ingluvie et voracitate, Eutr.: avi cur atque parentis praeclaram ingratā stringat malus ingluvie rem, Hor.: nec contenta illa ingluvies fuit maris sui copiis, Macr.: ingluviûm (metaplast. Genet. Plur.) voluptates, Augustin. serm. 16, 4. – / Petron. poët. 119. v. 52 Bücheler faenoris illuvies.
-
2 ingluvies
ingluviēs, ēī, f. (versetzt aus ingulvies, v. in u. gula, s. Paul. ex Fest. 112, 2. Philarg. Verg. georg. 3, 431), I) der Vormagen der Vögel, der Kropf, die Kehle, der Hühner, Colum.: der Schlangen, Verg.: der Menschen, Apul. – auch die äußere Kehle, die Kehlmuskeln, iis margaritis collos filiarum tuarum despoliabis, ut cuius tandem ingluvies turgida ornetur? Fronto ep. ad M. Caes. 2, 16. p. 38, 4 sq. N. – II) meton., die Gefräßigkeit, Völlerei, ventris, Gregor. in Iob 33, 65: Vitellius notabilis ingluvie et voracitate, Eutr.: avi cur atque parentis praeclaram ingratā stringat malus ingluvie rem, Hor.: nec contenta illa ingluvies fuit maris sui copiis, Macr.: ingluviûm (metaplast. Genet. Plur.) voluptates, Augustin. serm. 16, 4. – ⇒ Petron. poët. 119. v. 52 Bücheler faenoris illuvies.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingluvies
-
3 ingluviēs
-
4 ingluvies
inglŭvĭes, ēi, f. [a gula dicta, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Sanscr. gar-, girami, swallow; Lat. glutire], the crop, maw.I.Lit., of animals, Varr. ap. Philarg. ad Verg. G. 3, 431:II.vacua,
Col. 8, 5 med.:hic piscibus atram Improbus ingluviem, ranisque loquacibus explet,
Verg. G. 3, 431.—Of persons, App. M. 1, p. 109, 29:turgida,
Front. ad Anton. Imp. 2, 12.—Transf., voraciousness, gluttony:avi cur atque parentis Praeclaram ingratā stringat malus ingluvie rem,
Hor. S. 1, 2, 8:profunda,
Gell. 7, 16, 4:notabilis ingluvie atque voracitate,
Eutr. 7, 18 (ap. Petr. 119, read inluvies). -
5 ingluvies
īn-gluviēs, ēī f. [одного корня с glutio и gula\]1) зоб Col; пасть, зев V; горло, глотка Ap2) прожорливость, ненасытность H, Macr etc. -
6 ingluvies
(of an animal) crop, maw. -
7 ingratus
in-grātus, a, um1) неприятный, тягостный, противный ( labor V — ср. 6.; oratio non ingrata alicui Cs)2) неинтересный, скучный (quod licet, ingratum est O)3) неблагодарный (homo Ter, C etc.; animus C)i. in aliquem rhH., C, L и contra aliquem Dig — неблагодарный в отношении кого-л.i. salutis V — неблагодарный за спасение4) бесчувственный ( cinis V)5) ненасытный ( ingluvies H) -
8 ingluviosus
ingluviōsus, a, um (ingluvies), gefräßig, Paul. ex Fest. 112, 2. Gloss. V, 211, 31.
-
9 ingratus
in-grātus, a, um, unangenehm, I) im allg., unangenehm, unlieb, unfreundlich, widrig, unbeliebt, a) v. Lebl., frons, unfreundliche, störrische Miene, Prop.: vita, Jammerleben, Hor.: otium, unwillkommene, Hor.: labor, Verg. (vgl. no. II, B): ingrati successus hominum, Ov.: fuit haec oratio non ingrata Gallis, Caes.: ne invisa dis immortalibus oratio nostra aut ingrata esse videatur, Cic.: quorum sermo (Stil) ieiunus est et ingratus, Lact.: Tiberio haud ingratum accĭdit turbari res Orientis, Tac. – b) v. Pers., alci non ingratus, bei jmd. nicht unbeliebt, gar wohl gelitten, Tac. ann. 6, 30. – II) unangenehm durch Nichtbezeigen von Dankbarkeit = A) undankbar, unerkenntlich, homo, Ter., Cic. u.a.: patria, Cic. u.a.: forum, Ov.: ingrata tua, die nicht leicht zufrieden gestellt wird, Prop.: ingrati animi crimen horreo, Cic.: nihil cognovi ingratius, Cic. ad Att. 8, 4, 2.: ingratissimus omnium, Sen.: ingratissimi cives, Curt.: tam impie ingratus esse (audet), ut etc., Cic. – m. in u. Akk., ingratus in amicos, Cornif. rhet.: in Democritum, Cic.: duas maximas orbis terrarum urbes ingratas uno prope tempore in principes inventas, Romam ingratiorem, Liv. – m. adversus od. contra u. Akk., ingratus adversus beneficium, Sen.: vir adversus merita ingratissimus, Vell. 2, 69, 1: mulier contra patronum suum ingrata, Paul. dig. 4, 2, 21 pr. – mit Dat. (gegen), suae condicioni, Lact.: caelestibus beneficiis, Lact.: manifestis beneficiis, Augustin.: tot tantisque beneficiis dei, Sulp. Sev. – mit Genet., salutis, wegen usw., Verg. Aen. 10, 666. – mit in u. Abl., ingratus in referenda gratia, Caes. b. c. 3, 1, 6. – v. Lebl., cinis, die den Dienst nicht vergelten kann, Verg.: ingluvies, unersättliche, Hor.: ager non ingr., fruchtbarer, Mart. – neutr. subst. = der Undank, alqm ingrati postulare, Sen. exc. contr. 3. praef. § 17. – B) objektiv, undankbar, danklos = nicht mit Dank erkannt, nicht dankbar erkannt, keinen Dank empfangend od. bringend, unersprießlich, dona odiosa ingrataque, Plaut.: labor, Sall. (vgl. no. I, a): pericula, Verg.: odores, Ov.: umeri, Stat.: et id erit ingratum, du wirst keinen Dank dafür ernten, Ter.: sin ingrata esse sciam, Cic.: omnia sunt ingrata, Catull.: mit ad (bei) u. Akk., ingratum ad vulgus iudicium, Liv. 1, 26, 5.
-
10 ingluviosus
ingluviōsus, a, um (ingluvies), gefräßig, Paul. ex Fest. 112, 2. Gloss. V, 211, 31.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingluviosus
-
11 ingratus
in-grātus, a, um, unangenehm, I) im allg., unangenehm, unlieb, unfreundlich, widrig, unbeliebt, a) v. Lebl., frons, unfreundliche, störrische Miene, Prop.: vita, Jammerleben, Hor.: otium, unwillkommene, Hor.: labor, Verg. (vgl. no. II, B): ingrati successus hominum, Ov.: fuit haec oratio non ingrata Gallis, Caes.: ne invisa dis immortalibus oratio nostra aut ingrata esse videatur, Cic.: quorum sermo (Stil) ieiunus est et ingratus, Lact.: Tiberio haud ingratum accĭdit turbari res Orientis, Tac. – b) v. Pers., alci non ingratus, bei jmd. nicht unbeliebt, gar wohl gelitten, Tac. ann. 6, 30. – II) unangenehm durch Nichtbezeigen von Dankbarkeit = A) undankbar, unerkenntlich, homo, Ter., Cic. u.a.: patria, Cic. u.a.: forum, Ov.: ingrata tua, die nicht leicht zufrieden gestellt wird, Prop.: ingrati animi crimen horreo, Cic.: nihil cognovi ingratius, Cic. ad Att. 8, 4, 2.: ingratissimus omnium, Sen.: ingratissimi cives, Curt.: tam impie ingratus esse (audet), ut etc., Cic. – m. in u. Akk., ingratus in amicos, Cornif. rhet.: in Democritum, Cic.: duas maximas orbis terrarum urbes ingratas uno prope tempore in principes inventas, Romam ingratiorem, Liv. – m. adversus od. contra u. Akk., ingratus adversus beneficium, Sen.: vir adversus merita ingratissimus, Vell. 2, 69, 1: mulier contra patronum suum ingrata, Paul. dig. 4, 2, 21 pr. – mit Dat. (gegen), suae condi-————cioni, Lact.: caelestibus beneficiis, Lact.: manifestis beneficiis, Augustin.: tot tantisque beneficiis dei, Sulp. Sev. – mit Genet., salutis, wegen usw., Verg. Aen. 10, 666. – mit in u. Abl., ingratus in referenda gratia, Caes. b. c. 3, 1, 6. – v. Lebl., cinis, die den Dienst nicht vergelten kann, Verg.: ingluvies, unersättliche, Hor.: ager non ingr., fruchtbarer, Mart. – neutr. subst. = der Undank, alqm ingrati postulare, Sen. exc. contr. 3. praef. § 17. – B) objektiv, undankbar, danklos = nicht mit Dank erkannt, nicht dankbar erkannt, keinen Dank empfangend od. bringend, unersprießlich, dona odiosa ingrataque, Plaut.: labor, Sall. (vgl. no. I, a): pericula, Verg.: odores, Ov.: umeri, Stat.: et id erit ingratum, du wirst keinen Dank dafür ernten, Ter.: sin ingrata esse sciam, Cic.: omnia sunt ingrata, Catull.: mit ad (bei) u. Akk., ingratum ad vulgus iudicium, Liv. 1, 26, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingratus
-
12 in-grātus
in-grātus adj. with comp. and sup, unpleasant, disagreeable, unacceptable: litterae: labor, S.: iocus, O.: oratio Gallis, Cs.: Veneri superbia, H.— Unthankful, ungrateful: in te: in deserendo: in referendā gratiā, Cs.: quid esset ingratius quam, etc.: ingratissimi cives, Cu.: salutis, for preservation, V.: ingluvies, i. e. insatiable, H.—Thankless, bringing no thanks, unprofitable, unacknowledged: ignosces tamen Post, et id ingratum, will get no thanks, T.: ad volgus iudicium, L.: pericla, V. -
13 gluto
glūto or glutto, ōnis, m. [1. glutio], a glutton, gormandizer, Pers. 5, 112; Poët. ap. Anth. Lat. 2, 405; cf. Paul. ex Fest. s. v. ingluvies, p. 112 Müll.; Schol. Jus. 4, 17; 29; Isid. Orig. 10, 114. -
14 glutto
glūto or glutto, ōnis, m. [1. glutio], a glutton, gormandizer, Pers. 5, 112; Poët. ap. Anth. Lat. 2, 405; cf. Paul. ex Fest. s. v. ingluvies, p. 112 Müll.; Schol. Jus. 4, 17; 29; Isid. Orig. 10, 114. -
15 gulo
gŭlo, ōnis, m. [gula, II.; cf. Paul. ex Fest. s. v. ingluvies, p. 112], a gormandizer, epicure, glutton (post-class.), App. Mag. p. 295; Macr. S. 7, 12, 9. -
16 gumia
-
17 ingluviosus
inglŭvĭōsus, a, um, adj. [ingluvies], voracious, gluttonous, Paul. ex Fest. p. 112, 2 Müll.
См. также в других словарях:
Ingluvies — In*glu vi*es, n. [L.] (Anat.) The crop, or craw, of birds. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Ingluvĭes — (lat., Wanst, Pause), der erste Magen der Wiederkäuer (s.d.) … Pierer's Universal-Lexikon
Ingluvĭes — (lat.), der Kropf … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ingluvies — weibliche Stockente mit gefülltem Kropf Der Kropf (lat. Ingluvies) der Vögel ist eine Aussackung der Speiseröhre am Hals, unmittelbar vor dem Brusteingang. Er ist ein Nahrungsspeicher und dient dem Vorquellen der eingespeichelten Nahrung. Die… … Deutsch Wikipedia
ingluvies — in·glu·vi·es in glü vē .ēz n, pl ingluvies CROP * * * in·glu·vi·es (in glooґve ēz) 1. [L.] crop (def. 1). 2. rumen … Medical dictionary
Ingluvies — gūžys statusas T sritis virškinimo aparatas atitikmenys: lot. Ingluvies ryšiai: platesnis terminas – stemplė siauresnis terminas – dešinioji gūžio platmena siauresnis terminas – gūžio anga siauresnis terminas – gūžio dugnas siauresnis terminas –… … Paukščių anatomijos terminai
ingluvies — vēˌēz noun (plural ingluvies) Etymology: Latin, from in in (II) + gluvies (akin to gluttire to swallow) more at glutton : the crop of a bird or insect … Useful english dictionary
ingluvies — see crop … Dictionary of invertebrate zoology
Ingluvies — Ingluvi|es [lateinisch] die, / , Zoologie: Kropf … Universal-Lexikon
ingluvies — n. rumen; crop of a bird … English contemporary dictionary
ingluvies — in·glu·vi·es … English syllables