Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ingemīscō

  • 1 ingemisco

    ingemisco ingemisco, gemui, -, ere стонать, вздыхать

    Латинско-русский словарь > ingemisco

  • 2 ingemisco

    ingemisco ingemisco, gemui, -, ere тужить, оплакивать

    Латинско-русский словарь > ingemisco

  • 3 ingemisco

    ingemīsco, gemuī, —, ere [inchoat. к ingemo ]
    1) застонать, вздыхать C, V, O etc.; горько жаловаться, тужить (in aliquā re C, ad aliquid Su, alicui rei L, QC, O etc. и aliquā re QC, V, VM)
    3) оплакивать (aliquem C, V, St и aliquid Ap, Amm etc.)
    ingemiscendus Amm — достойный слёз, прискорбный

    Латинско-русский словарь > ingemisco

  • 4 ingemisco

    ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), I) intr. aufseufzen, aufstöhnen, aufächzen, α) absol.: nemo ingemuit, nemo inclamavit, Cic.: Aeacus ingemuit, Ov.: ingemuit et etc., Verg. u. Ov.: pueri Spartiatae non ingemiscunt verberum dolore laniati, Cic.: hic cum exclamasset Laelius ingemuissentque vehementius ceteri, leniter arridens Scipio... inquit, Cic.: ingemuistis modo voce huius auditā, Liv.: accepto poculo mediā potione repente velut telo confixus ingemuit, Iustin. – v. Lebl., tantum ingemiscit (knistert) ignis, Sen. poët.: ingemuit limen, Ov.: ingemuit solum, Ov. – β) m. in u. Abl.: puto te in hoc aut risisse aut ingemuisse, Cic.: in quo tu quoque ingemiscis, Cic.: una illa in re servitutis oblita civitas ingemuit, Cic. – γ) m. ad u. Akk.: multitudo ad conspectum regis fletumque miserabilem ingemuerat, Liv.: ad tactum vitiorum vestrorum, Sen. ep.: ad omnem eius mentionem ingemiscens, Suet. Aug. 65, 4. – δ) m. Dat. (bei, über): quem vidit nemo ulli ingemiscentem malo! Cic. poët.: ing. condicioni suae, Liv.: fletu nostro, Verg.: eius minis, Liv.: morti (alcis), Curt.: exiliis alcis, Ov.: malis aeternis (Ggstz. bonis perpetuis frui), Val. Max.: ingemiscamus illis, quae patiebamur, Plin. pan. – ε) m. Abl. (bei, über), (luce) repertā, Verg. Aen. 4, 692: morte alcis, Curt. 9, 3 (13), 20: vestro casu, Val. Max. 5, 10, 2. – ζ) m. folg. Relativsatz, quando aliquid dignum nostro nomine emisimus, ingemiscamus, Cic. ep.: quotiescumque me viderit, ingemiscet, Cic.: quantum ingemiscant patres nostri, si videant etc., Liv.: ingemuit nostra cohors, cum etc., Cic.: quis pro indignitate ingemescat, cum etc., Flor. – II) tr. bei od. über etwas aufseufzen, etw. beseufzen, α) m. Acc.: quid ingemiscis hostem iudicatum Dolabellam? Cic. Phil. 13, 23: ing. interitum, Verg.: minus iacentem, Stat.: suos casus graviter, Apul.: longaevitatem peregrinationis, Ambros.: suam vicem, Amm.: ingemiscenda (beklagenswerte) clades, Amm. – β) m. Acc. u. Infin.: a senatu iudicatum (esse) hostem populi Romani Dolabellam ingemiscendum est, Cic. Phil. 13, 23: homines in deos grassari non ingemiscendum est? Min. Fel. 8, 3: tunc crassos transisse dies ingemuere, Pers. 5, 61: ingemuit citro non satis esse suo, Mart. 9, 59, 10.

    lateinisch-deutsches > ingemisco

  • 5 ingemisco

    ingemīsco (ingemēsco), gemuī, ere (Inchoat. v. ingemo), I) intr. aufseufzen, aufstöhnen, aufächzen, α) absol.: nemo ingemuit, nemo inclamavit, Cic.: Aeacus ingemuit, Ov.: ingemuit et etc., Verg. u. Ov.: pueri Spartiatae non ingemiscunt verberum dolore laniati, Cic.: hic cum exclamasset Laelius ingemuissentque vehementius ceteri, leniter arridens Scipio... inquit, Cic.: ingemuistis modo voce huius auditā, Liv.: accepto poculo mediā potione repente velut telo confixus ingemuit, Iustin. – v. Lebl., tantum ingemiscit (knistert) ignis, Sen. poët.: ingemuit limen, Ov.: ingemuit solum, Ov. – β) m. in u. Abl.: puto te in hoc aut risisse aut ingemuisse, Cic.: in quo tu quoque ingemiscis, Cic.: una illa in re servitutis oblita civitas ingemuit, Cic. – γ) m. ad u. Akk.: multitudo ad conspectum regis fletumque miserabilem ingemuerat, Liv.: ad tactum vitiorum vestrorum, Sen. ep.: ad omnem eius mentionem ingemiscens, Suet. Aug. 65, 4. – δ) m. Dat. (bei, über): quem vidit nemo ulli ingemiscentem malo! Cic. poët.: ing. condicioni suae, Liv.: fletu nostro, Verg.: eius minis, Liv.: morti (alcis), Curt.: exiliis alcis, Ov.: malis aeternis (Ggstz. bonis perpetuis frui), Val. Max.: ingemiscamus illis, quae patiebamur, Plin. pan. – ε) m. Abl. (bei, über), (luce) repertā, Verg. Aen. 4, 692: morte alcis, Curt. 9, 3 (13), 20: vestro casu, Val. Max. 5, 10, 2. – ζ) m.
    ————
    folg. Relativsatz, quando aliquid dignum nostro nomine emisimus, ingemiscamus, Cic. ep.: quotiescumque me viderit, ingemiscet, Cic.: quantum ingemiscant patres nostri, si videant etc., Liv.: ingemuit nostra cohors, cum etc., Cic.: quis pro indignitate ingemescat, cum etc., Flor. – II) tr. bei od. über etwas aufseufzen, etw. beseufzen, α) m. Acc.: quid ingemiscis hostem iudicatum Dolabellam? Cic. Phil. 13, 23: ing. interitum, Verg.: minus iacentem, Stat.: suos casus graviter, Apul.: longaevitatem peregrinationis, Ambros.: suam vicem, Amm.: ingemiscenda (beklagenswerte) clades, Amm. – β) m. Acc. u. Infin.: a senatu iudicatum (esse) hostem populi Romani Dolabellam ingemiscendum est, Cic. Phil. 13, 23: homines in deos grassari non ingemiscendum est? Min. Fel. 8, 3: tunc crassos transisse dies ingemuere, Pers. 5, 61: ingemuit citro non satis esse suo, Mart. 9, 59, 10.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingemisco

  • 6 ingemīscō

        ingemīscō —, —, ere, inch.    [ingemo], to utter a groan, heave a sigh, groan over: pueri non ingemiscunt: quantum ingemiscant patres nostri, si, etc., L.: in quo tu ingemiscis: ulli malo: (luce) repertā, V.: Dolabellam: ingemiscendum est, it is deplorable (with acc. and infin.).
    * * *
    I
    ingemiscere, ingemui, ingemitus V
    groan/moan (begin to); groan at/over; cry w/pain/anguish; creak/groan (object)
    II
    ingemiscere, ingimui, - V
    sigh, groan, creak; sigh/groan over (with dat. or in + abl.)/in pain/sorrow

    Latin-English dictionary > ingemīscō

  • 7 ingemisco

    to groan, sigh over.

    Latin-English dictionary of medieval > ingemisco

  • 8 ingemisco

    in-gĕmisco, ŭi, 3. v. a. and n., to groan or sigh over a thing.
    I.
    Act.
    (α).
    With acc. and inf.:

    quid ingemiscis hostem Dolabellam judicatum,

    Cic. Phil. 13, 10, 23:

    ingemuit citro non satis esse suo,

    Mart. 9, 59, 10. —
    (β).
    With acc. obj.:

    suos casus,

    App. M. 8, p. 235.—Hence, ingĕmiscendus, a, um, lamentable:

    clades,

    Amm. 30, 7, 26.—
    II.
    Neutr.:

    pueri Spartani non ingemiscunt,

    Cic. Tusc. 5, 27, 77:

    quantum ingemiscant patres nostri, si, etc.,

    Liv. 21, 53, 5:

    in quo tu ingemiscis,

    id. Att. 7, 23, 1.—With dat.:

    ulli malo,

    Cic. Tusc. 2, 9, 21 (a transl. from Sophocles):

    ingemiscamus illis, quae patiebamur,

    Plin. Pan. 53, 5.—With ad:

    ad aliquid,

    Suet. Aug. 65 ext. —With abl.:

    (luce) repertā,

    Verg. A. 4, 692:

    morte alicujus,

    Curt. 9, 3, 20. —
    B.
    Transf., of inanim. things:

    ignis ingemiscit,

    Sen. Herc. Oet. 1732.

    Lewis & Short latin dictionary > ingemisco

  • 9 ingemesco

    Латинско-русский словарь > ingemesco

  • 10 ingemo

    in-gemo, muī, —, ere
    1) стонать, вздыхать, перен. мучительно трудиться (alicui rei Lcr, V, H, T, in aliquā re C)
    2) скорбеть, оплакивать (aliquem Sen, St; alicujus interitum V); сокрушаться ( morti и morte QC). — см. тж. ingemisco

    Латинско-русский словарь > ingemo

  • 11 Dies irae, dies illa

    Тот день, день гнева.
    Начало средневекового церковного гимна [ В основе ритмики этого стихотворного текста лежат не различия в долготе слогов, как в классической латинской поэзии, а ударения, уже утратившие в то время музыкальный характер. Каждый стих состоит из 4-х стоп, в которых чередуется ударный и безударный слог. - авт. ] - вторая часть заупокойной мессы, реквиема (requiem):
    1. Dies irae, dies illa
    Teste David cum Sibylla.
    2. Quantus tremor est futurus,
    Cuncta stricte discussurus.
    3. Tuba mirum spargens sonum
    Coget omnes ante thronum.
    4. Mors stupebit et natura,
    Judicanti responsura.
    5. Liber scriptus proferetur
    In quo totum continetur,
    Unde mundus judicetur.
    6. Judex ergo cum sedebit,
    Quidquid latet apparebit,
    Nil inultum remanebit.
    7. Quid sum miser tunc dicturus,
    Quem patronum rogaturus,
    8. Rex tremendae majestatis
    Qui salvandos salvas gratis,
    Salva me, fons pietatis.
    9. Recordare, Jesu pie,
    Quod sum causa tuae viae,
    Ne me perdas illa die.
    10. Quaerens me sedisti lassus,
    Redemisti crucem passus,
    Tantus labor non sit cassus.
    11. Juste judex ultionis,
    Ante diem rationis.
    12. Ingemisco tanquam reus,
    Culpa, rubet vultus meus,
    Supplicanti parce, Deus.
    13. Qui Mariam absolvisti
    Et latronem exaudisti,
    Mihi quoque spem dedisti.
    14. Preces meae non sunt dignae,
    Sed tu bonus fac benigne,
    Ne perenni cremer igne.
    15. Inter oves locum praesta
    Et ab haedis me sequestra,
    Statuens in parte dextra.
    16. Confutatis maledictis,
    Voca me cum benedictis.
    17. Oro supplex et acclinis,
    Gere curam mei finis.
    18. Lacrimosa dies illa
    19. Judicandus homo reus.
    Huic ergo parce, Deus.
    20. Pie Jesu Domine,
    Dona eis requiem. Amen.
    1. Тот день, день гнева
    В золе развеет земное,
    Свидетелями Давид с Сивиллой.
    2. Какой будет трепет,
    Когда придет судья,
    Который все строго рассудит.
    3. Труба, сея дивный клич
    Среди гробниц всех стран,
    Всех соберет к трону.
    4. Смерть и рождение оцепенеет,
    Когда восстанет творенье,
    Чтобы дать ответ судящему.
    5. Будет явлена написанная книга,
    В которой все содержится:
    По ней будет судим мир.
    Все, что скрыто, обнаружится,
    Ничто не останется без возмездия.
    7. Что скажу тогда я, жалкий,
    К какому покровителю буду взывать,
    8. Царь грозного величия,
    Ты, которого благодатью спасаешь заслуживающих спасения,
    Спаси меня, источник милости.
    Что я причина твоего земного пути,
    Да не погубишь ты меня в тот день.
    10. Взыскуя меня, ты сидел изнуренный,
    Искупил, претерпев крест,
    Пусть же этот труд не будет тщетным.
    11. Правый судия возмездия,
    Перед лицом судного дня.
    12. Я стенаю, как осужденный,
    Краска вины на моих ланитах,
    Пощади, Боже, молящего.
    13. Ты, который простил Марию
    и выслушал разбойника,
    Подал надежду и мне.
    14. Недостойны мои мольбы,
    Но ты, благий, сотвори благостно,
    Чтобы не сжигал меня вечный огонь.
    15. Удели место среди овец
    И отдели меня от козлищ,
    Поставив одесную.
    16. Сокрушив отверженных.
    Обреченных пронзающему пламени,
    Призови меня вместе с благословенными.
    17 Я молю, преклонив колени и чело,
    Мое сердце в смятении подобно праху,
    Осени заботой мой конец.
    18. Плачевен тот день,
    19. Человек, судимый за его грехи.
    Пощади же его, Боже.
    20. Господи Иисусе милостивый,
    Даруй им покой. Аминь.
    Автором текста является, вероятно, итальянский монах Фома из Челано (XIII в.).
    В основе гимна лежит библейское пророчество о судном дне, Библия, Книга пр. Софония, 1.15: Dies irae, dies illa, dies tribulationis et angustiae, dies calamitatis et miseriae, dies tenebrarum et caliginis, dies nebulae et turbinis, dies tubae et clangoris super civitates munitas et super angulos excelsos. "Тот день - день гнева, день угнетения и уз, день бедствия и уничтожения, день тьмы и мрака, день мглы и бури, день трубы и клича над укрепленными градами и горными ущельями".
    ...забавно будет посмотреть на господ англичан, когда крах разразится. - На сей раз это будет dies irae как никогда раньше: вся европейская промышленность в полном упадке, все рынки переполнены - (Ф. Энгельс - К. Марксу, 27.IX 1856.)
    Какие же несчастные дни предстоит нам еще узреть? И что за тягостное существование - переходить так с одних похорон на другие. Траур по Франции - словно башмаки матери Гамлета - еще не износился, когда потянуло запахом погребального ладана с другой стороны и словно послышались мрачные звуки реквиема: "dies irae, dies illa", и, Вечный жид, я принялся было готовиться в путь. (А. И. Герцен, Франция или Англия?.)
    Она явилась на шабаш - рев радости раздается при ее появлении. Она присоединяется к дьявольской оргии. - Похоронный звон, грубая пародия на "dies irae". Хоровод ведьм. Хоровод ведьм и dies irae вместе. (А. Н. Серов, Гектор Берлиоз.)
    Насколько знамениты мессианские элементы иудаизма и их роль в истории возникновения и распространения христианской веры, настолько забыты аналогичные явления в области античного язычества. Старинная церковь об этом судила иначе: в третьем стихе своей заупокойной песни: dies irae, dies illa... она рядом с благочестивым царем Израиля называет вещую деву-язычницу, как пророчицу того дня гнева, который развеет по пространству пепел истребленного мироздания. (Ф. Ф. Зелинский, Первое светопреставление.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Dies irae, dies illa

  • 12 ingemesco

    ingemēsco, s. ingemīsco.

    lateinisch-deutsches > ingemesco

  • 13 ingemo

    in-gemo, ere, I) intr. bei od. über etw. seufzen, sich abhärmen, sich abarbeiten, mit Dat., bidenti, Lucr.: aratro (v. Stier), Verg.: laboribus, Hor.: agris, Tac.: consuetis fatis, Val. Flacc. – absol. m. Abl. wodurch? v. Lebl., omne dei rapidis nemus ingemit alis, Val. Flacc. 1, 577. – II) tr. etwas beseufzen, caesos patres, Sen. Herc. Oet. 1785: hos annos, Stat. silv. 3, 3, 137. – Die Stellen mit Perf. s. ingemīsco.

    lateinisch-deutsches > ingemo

  • 14 ingemesco

    ingemēsco, s. ingemisco.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingemesco

  • 15 ingemo

    in-gemo, ere, I) intr. bei od. über etw. seufzen, sich abhärmen, sich abarbeiten, mit Dat., bidenti, Lucr.: aratro (v. Stier), Verg.: laboribus, Hor.: agris, Tac.: consuetis fatis, Val. Flacc. – absol. m. Abl. wodurch? v. Lebl., omne dei rapidis nemus ingemit alis, Val. Flacc. 1, 577. – II) tr. etwas beseufzen, caesos patres, Sen. Herc. Oet. 1785: hos annos, Stat. silv. 3, 3, 137. – Die Stellen mit Perf. s. ingemisco.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ingemo

См. также в других словарях:

  • Ingemisco — лат. [ингеми/ско] «Воздыхаю», начало одной из строф реквиема …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • Enrico Caruso discography (CD) — This is a list of some notable compilations of recordings of the famous Italian opera tenor Enrico Caruso (1873 ndash;1921) on compact disc.Caruso died nearly three decades before the commercial introduction of long playing records (LPs), so his… …   Wikipedia

  • Enrico Caruso Compact Disc discography — Enrico Caruso with phonograph This is a list of some notable compilations of recordings of the famous Italian opera tenor Enrico Caruso (1873–1921) on compact disc. Caruso died nearly three decades before the commercial introduction of long… …   Wikipedia

  • Requiem (Verdi) — The second performance of the Requiem, at La Scala on 25 May 1874, with Verdi conducting. The soloists depicted are (left to right) Ormondo Maini, Giuseppe Capponi, Maria Waldmann, and Teresa Stolz The Messa da Requiem by Giuseppe Verdi is a… …   Wikipedia

  • Dies Irae — Das Jüngste Gericht, Hans Memling, um 1470 Dies irae (lat. „Tag des Zorns“, häufig auch in der mittellateinischen Form Dies ire) ist der Anfang eines mittelalterlichen Hymnus vom Jüngsten Gericht, der bis 1970 in der römischen Liturgie als… …   Deutsch Wikipedia

  • Dies irae — Hans Memling: Das Jüngste Gericht, um 1470 Dies irae (lat. „Tag des Zorns“, häufig auch in der mittellateinischen Form Dies ire) ist der Anfang eines mittelalterlichen Hymnus vom Jüngsten Gericht, der bis 1970 in der römischen Liturgie als Se …   Deutsch Wikipedia

  • Dies ire — Das Jüngste Gericht, Hans Memling, um 1470 Dies irae (lat. „Tag des Zorns“, häufig auch in der mittellateinischen Form Dies ire) ist der Anfang eines mittelalterlichen Hymnus vom Jüngsten Gericht, der bis 1970 in der römischen Liturgie als… …   Deutsch Wikipedia

  • Dies iræ — Das Jüngste Gericht, Hans Memling, um 1470 Dies irae (lat. „Tag des Zorns“, häufig auch in der mittellateinischen Form Dies ire) ist der Anfang eines mittelalterlichen Hymnus vom Jüngsten Gericht, der bis 1970 in der römischen Liturgie als… …   Deutsch Wikipedia

  • Requiem Mass (Webber) — Saltar a navegación, búsqueda Requiem Mass para Soprano, Tenor, Treble, Orquesta y Coro, es una misa de réquiem creada por el compositor Andrew Lloyd Webber, quien se inspiró en un artículo sobre los niños que se quedaban huérfanos por la guerra …   Wikipedia Español

  • Dies Irae — For other uses, see Dies Irae (disambiguation). Centre panel from Memling triptych Last Judgment (c. 1467–1471) Dies Irae (Day of Wrath) is a thirteenth century Latin hymn thought to be written by Thomas of Celano (1200 – c. 1265) …   Wikipedia

  • Requiem — For other uses, see Requiem (disambiguation). Requiem Mass for Archduke Franz Ferdinand of Austria at the Catholic Church of St. Catherine, Saint Petersburg, 1914. A Requiem or Requiem Mass, also known as Mass for the dead (Latin: Missa pro… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»