Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

inertia

  • 1 inertia

    ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7.    - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.
    * * *
    ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7.    - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.
    * * *
        Inertia, huius inertiae. Pli. Paresse, Negligence, Lascheté, Faitardise.
    \
        Inertiae opponuntur Artibus. Cic. Ignorance des arts.
    \
        Strenua inertia. Horat. Diligence sans art et prudence, Diligence imprudente.

    Dictionarium latinogallicum > inertia

  • 2 inertia

    inertia inertia, ae f бездействие, лень

    Латинско-русский словарь > inertia

  • 3 inertia

    inertia inertia, ae f бездарность, неспособность

    Латинско-русский словарь > inertia

  • 4 inertia

    inertia, ae, f. (iners), I) die Ungeschicktheit, Untüchtigkeit eines Menschen, Auct. b. Alex. 10, 5. Auct. b. Afr. 31, 5. Petron. 135, 6: Plur., Cic. part. or. 35. – II) die Trägheit, Unlust zur Arbeit, Gemächlichkeit, Verdrossenheit (Ggstz. labor), Cic. u.a.: inquieta, geschäftiger Müßiggang, Sen.: im Ggstz. mit folg. Genet., qui tantas et tam infinitas pecunias non propter inertiam laboris (Unlust zur Arbeit), sed propter magnificentiam liberalitatis repudiarit, Cic. Rosc. com. 24. – III) ohne Tadel = das Unbeschäftigtsein, die Gemächlichkeit, Behaglichkeit, non tamen ut omnino ab inertia mea et quiete discederem, Plin. ep. 1, 6, 1.

    lateinisch-deutsches > inertia

  • 5 inertia

    inertia, ae, f. (iners), I) die Ungeschicktheit, Untüchtigkeit eines Menschen, Auct. b. Alex. 10, 5. Auct. b. Afr. 31, 5. Petron. 135, 6: Plur., Cic. part. or. 35. – II) die Trägheit, Unlust zur Arbeit, Gemächlichkeit, Verdrossenheit (Ggstz. labor), Cic. u.a.: inquieta, geschäftiger Müßiggang, Sen.: im Ggstz. mit folg. Genet., qui tantas et tam infinitas pecunias non propter inertiam laboris (Unlust zur Arbeit), sed propter magnificentiam liberalitatis repudiarit, Cic. Rosc. com. 24. – III) ohne Tadel = das Unbeschäftigtsein, die Gemächlichkeit, Behaglichkeit, non tamen ut omnino ab inertia mea et quiete discederem, Plin. ep. 1, 6, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inertia

  • 6 inertia

    ĭnertĭa, ae, f. [id.], want of art or skill, unskilfulness, ignorance.
    I.
    Lit. (rare but class.): animi (spectantur), quemadmodum affecti sint, virtutibus, vitiis;

    artibus, inertiis,

    Cic. Part. 10, 35; Petr. 135, 6. —
    II.
    Transf., in gen., inactivity, idleness, laziness (very freq.): inertia atque torpedo, Cato ap. Gell. 11, 2, 6:

    id largiamur inertiae nostrae,

    Cic. de Or. 1, 15, 68:

    castigare segnitiem hominum atque inertiam,

    id. ib. 1, 41, 185:

    laboris,

    aversion to labor, id. Rosc. Com. 8, 24:

    operis,

    Liv. 33, 45, 7 al. —

    In an oxymoron: strenua,

    Hor. Ep. 1, 11, 28; cf.

    inquieta,

    Sen. Tranq. 12, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > inertia

  • 7 inertia

        inertia ae, f    [iners], want of art, unskilfulness, ignorance, rudeness: adfecti artibus, inertiis. —Inactivity, idleness, laziness: animi, S.: turpis: hominum: laboris, aversion to: operis, L.: strenua, H.
    * * *
    ignorance; inactivity; laziness, idleness, sloth

    Latin-English dictionary > inertia

  • 8 inertia

    ae f. [ iners ]
    1) бездействие, лень, вялость (segnities et i. C)
    2) неспособность, негодность (nequitia et i. C)

    Латинско-русский словарь > inertia

  • 9 inertia

    ae, f первое склонение неактивность, инертность

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > inertia

  • 10 inertia

    , ae f
      безделье, бездействие, неспособность, косность

    Dictionary Latin-Russian new > inertia

  • 11 Strenua inertia

    Деятельная праздность.
    Гораций, "Послания", I, 11, 28.
    В этом послании, обращенном к отправившемуся в путешествие по Малой Азии другу, Гораций проявляет живой интерес к впечатлениям, которые произвели на того прославленные древностью места, но затем переходит к общим размышлениям и заканчивает такими словами:
    Cáelum, nón animúm mutánt qui tráns mare cúrrunt.
    Strénua nós exércet inértia; návibus átque
    Quadrigís petimús bene vívere. Quód petis híc est,
    Ést Ulubrís, animús si té non déficit áequus.
    Только ведь небо меняет, не душу- кто за море едет.
    Праздная нас суета томит: на судах, на четверках
    Мчимся за счастьем мы, - между тем оно здесь, под рукою:
    Даже в Улубрах - лишь дух бы спокойный тебя не покинул.
    (Перевод Н. Гинцбурга)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Strenua inertia

  • 12 iners

    ĭners, ĭnertis [in + ars]    - abl. inerti Plin. 16, 43, 83, § 227; inerte Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14. [st1]1 [-] étranger à tout art.    - Cic. Fin. 2, 115. [st1]2 [-] sans capacité, sans talent.    - Cic. Caecil. 67.    - iners poeta, Cic. CM 5: poète sans valeur. [st1]3 [-] sans activité, sans énergie, sans ressort, inactif, mou.    - linguā factiosi, inertes operā, Plaut. Bac. 542: agiles pour la langue, inertes pour l'action. --- cf. Cic. Verr. 2, 192 ; CM 36 ; Sest. 43.    - inertissimum otium, Cic. Agr. 2, 91: l'oisiveté la plus inerte.    - iners genus interrogationis, Cic. Fat. 29: le raisonnement de l'inertie. --- [ἀργὸς λόγος].    - glaebae inertes, Virg. G. 1, 94: mottes de terre improductives [à cause de leur masse compacte].    - inertes horae, Hor. S. 2, 6, 61: heures de paresse.    - inertes querelae, Liv. 1, 59, 4: plaintes stériles.    - pecora inter inertia, Virg. En. 4, 158: au milieu du bétail sans vigueur. [st1]4 [-] fade, insipide.    - iners caro, Hor. S. 2, 4, 41: viande fade. [st1]5 [-] poét. qui rend inerte, qui engourdit.    - iners frigus, Ov. M. 8, 790: le froid qui engourdit.
    * * *
    ĭners, ĭnertis [in + ars]    - abl. inerti Plin. 16, 43, 83, § 227; inerte Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14. [st1]1 [-] étranger à tout art.    - Cic. Fin. 2, 115. [st1]2 [-] sans capacité, sans talent.    - Cic. Caecil. 67.    - iners poeta, Cic. CM 5: poète sans valeur. [st1]3 [-] sans activité, sans énergie, sans ressort, inactif, mou.    - linguā factiosi, inertes operā, Plaut. Bac. 542: agiles pour la langue, inertes pour l'action. --- cf. Cic. Verr. 2, 192 ; CM 36 ; Sest. 43.    - inertissimum otium, Cic. Agr. 2, 91: l'oisiveté la plus inerte.    - iners genus interrogationis, Cic. Fat. 29: le raisonnement de l'inertie. --- [ἀργὸς λόγος].    - glaebae inertes, Virg. G. 1, 94: mottes de terre improductives [à cause de leur masse compacte].    - inertes horae, Hor. S. 2, 6, 61: heures de paresse.    - inertes querelae, Liv. 1, 59, 4: plaintes stériles.    - pecora inter inertia, Virg. En. 4, 158: au milieu du bétail sans vigueur. [st1]4 [-] fade, insipide.    - iners caro, Hor. S. 2, 4, 41: viande fade. [st1]5 [-] poét. qui rend inerte, qui engourdit.    - iners frigus, Ov. M. 8, 790: le froid qui engourdit.
    * * *
        Iners, inertis, om. gen. Cic. Qui n'ha nul art ne scavoir, Qui n'ha point d'esprit, ne d'advis.
    \
        Iners. Virgil. Qui ne s'entremet de rien faire, Paresseux, Un faitneant, Un faitard.
    \
        Iners membris. Plin. Qui ne s'aide point de ses membres.
    \
        Inertes opera amici. Plaut. Qui ne sont point gens de plaisir, Qui ne vouldroyent avoir faict un seul pas pour leur amis.
    \
        Ad repugnandum inertes. Plin. Qui n'ont point de force à resister.
    \
        Admissarius iners in venerem. Col. Qui ne vault rien à, etc.
    \
        AEtas iners. Tibull. Vieillesse.
    \
        Anima iners. Ouid. Homme de petit courage, Couard, ou Vie d'homme qui jamais ne feit aucune vaillance ou beau faict.
    \
        Annus iners. Ouid. Auquel, ou durant lequel on ne fait rien.
    \
        Bruma iners. Horat. L'yvert qui rend les gens paresseux.
    \
        Caro iners. Horat. Chair fade, et qui n'ha point de saveur, ou qui n'est point bien assaisonnee.
    \
        Corda inertia. Virgil. Lasches et failliz.
    \
        Corpora inertia. Virgil. Qui n'ont pas le courage de se defendre.
    \
        Frigus iners. Ouid. Qui rend les gens paresseux à besongner.
    \
        Glebae inertes. Virg. Qui ne rapportent point de fruict.
    \
        Humor iners, cui Profluens opponitur. Virgil. Qui ne coule point.
    \
        Inertissimum et desidiosissimum otium. Cic. Oisiveté qui anonchallit les gens totalement et les fait paresseux.
    \
        Pondus iners. Ouid. Une grosse masse immobile, qui ne bouge et ne se remue point, ou Lourde et sans art ou esprit.
    \
        Inertes querelae. Liu. Qui ne servent et ne prouffitent de rien.
    \
        Sal iners. Plin. Sel qui n'ha ne saveur ne vigueur.
    \
        Senectus iners. Seneca. Pesante, Paresseuse.
    \
        Tempus abibit iners. Ouid. Sans rien faire.
    \
        Terra iners. Horat. Immobile.
    \
        Versus inertes. Horat. Faicts sans art.

    Dictionarium latinogallicum > iners

  • 13 iners

    in-ers, ertis adj. [ in + ars ]
    1) неискусный, бездарный ( poēta C)
    2) (тж. i. operā Pl) бездеятельный, косный, вялый (homo, senectus C; stomachus O)
    tranquillitas i. Sen — безветрие, штиль
    3) малодушный, робкий (i. et imbellis L; inertia pecora V)

    Латинско-русский словарь > iners

  • 14 nequitia

    nēquitia, ae, f. u. (selten) nēquitiēs, ēī, f. (nequam), I) die nichtsnutzige Beschaffenheit, Verdorbenheit, aceti, die Säure des Essigs, des zu Essig gewordenen Weins, Plin. 14, 125. – II) das Benehmen des Nichtsnutzigen (Nichtswürdigen), des Taugenichts, des Schelms, die Nichtsnutzigkeit, Nichtswürdigkeit, Fahrlässigkeit, Liederlichkeit (liederliche Wirtschaft), Leichtfertigkeit, Schelmerei, verb. inertia et nequitia, inertia nequitiaque, Cic.: malitia atque nequitia, Cornif. rhet.: luxuria atque nequitia, Cic.: inertissimus homo, nescio quā singulari nequitiā praeditus, Cic.: nequitiae fautores, Hor.: officina nequitiae et deversorium flagitiorum omnium, Cic.: nequitiam (Leichtfertigkeit = Treulosigkeit) admittere, Prop.: alqm ad nequitiam adducere, Plaut. u. Ter.: u. so fenestras alci patefacere ad nequitiem, Ter.: nos expulit ille, illum aut nequities aut vafri inscitia iuris, Hor.

    lateinisch-deutsches > nequitia

  • 15 blandior

    blandior, īrī, itus sum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] caresser de la main, flatter, cajoler. [st2]2 [-] charmer, favoriser.    - blandiri matri, Plin.: caresser sa mère.    - inter se blandiri, Plin.: échanger des caresses.    - huic non tutum est blandiri, Sen.: il est dangereux de le flatter.    - blandiri auribus, Plin.-jn.: chatouiller agréablement les oreilles.    - blandiri votis suis, Ov.: caresser ses espérances.    - blandiente inertiâ, Tac.: par l'attrait de la paresse.    - voluptas sensibus nostris blanditur, Cic. Ac. 2, 45, 139: la volupté chatouille nos sens.    - ignoscere vitiis blandientibus, Tac.: pardonner aux séductions du vice.    - ecce, opportuna sua blanditur populus umbra, Ov. M. 10, 555: voici qu'opportunément le peuplier nous offre son ombre agréable.
    * * *
    blandior, īrī, itus sum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] caresser de la main, flatter, cajoler. [st2]2 [-] charmer, favoriser.    - blandiri matri, Plin.: caresser sa mère.    - inter se blandiri, Plin.: échanger des caresses.    - huic non tutum est blandiri, Sen.: il est dangereux de le flatter.    - blandiri auribus, Plin.-jn.: chatouiller agréablement les oreilles.    - blandiri votis suis, Ov.: caresser ses espérances.    - blandiente inertiâ, Tac.: par l'attrait de la paresse.    - voluptas sensibus nostris blanditur, Cic. Ac. 2, 45, 139: la volupté chatouille nos sens.    - ignoscere vitiis blandientibus, Tac.: pardonner aux séductions du vice.    - ecce, opportuna sua blanditur populus umbra, Ov. M. 10, 555: voici qu'opportunément le peuplier nous offre son ombre agréable.
    * * *
        Blandior, blandiris, blandiri, pen. prod. Cic. C'est proprement. attraire par attouchement, Galonner, dont on dit qu'il signifie Flater, Amignoter, Amadouer, Papelarder, Caresser, Blandir, Cherir.
    \
        Blandiri vitiis nostris. Erasmus. Se flater soymesmes, Supporter et excuser ses propres vices.
    \
        Blandiri, de inanimatis dictum. Quintil. Plaire, Attraire.

    Dictionarium latinogallicum > blandior

  • 16 nequitia

    nēquitia, ae, f. u. (selten) nēquitiēs, ēī, f. (nequam), I) die nichtsnutzige Beschaffenheit, Verdorbenheit, aceti, die Säure des Essigs, des zu Essig gewordenen Weins, Plin. 14, 125. – II) das Benehmen des Nichtsnutzigen (Nichtswürdigen), des Taugenichts, des Schelms, die Nichtsnutzigkeit, Nichtswürdigkeit, Fahrlässigkeit, Liederlichkeit (liederliche Wirtschaft), Leichtfertigkeit, Schelmerei, verb. inertia et nequitia, inertia nequitiaque, Cic.: malitia atque nequitia, Cornif. rhet.: luxuria atque nequitia, Cic.: inertissimus homo, nescio quā singulari nequitiā praeditus, Cic.: nequitiae fautores, Hor.: officina nequitiae et deversorium flagitiorum omnium, Cic.: nequitiam (Leichtfertigkeit = Treulosigkeit) admittere, Prop.: alqm ad nequitiam adducere, Plaut. u. Ter.: u. so fenestras alci patefacere ad nequitiem, Ter.: nos expulit ille, illum aut nequities aut vafri inscitia iuris, Hor.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nequitia

  • 17 desidia

    1.
    dēsĭdĭa, ae, f. [desideo], a sitting long, remaining in a place.
    I.
    Prop. (rare), Prop. 1, 15, 6.—
    II.
    A sitting idle, idleness, inactivity, slothfulness (class.;

    for syn. cf.: inertia, languor, otium, pax, feriae, justitium, dies fasti, etc., and v. deses): in portum confugere non inertiae neque desidiae,

    Cic. Brut. 2, 8;

    so with inertia,

    id. Sest. 10, 22;

    with languor,

    id. Off. 1, 34, 123; id. Tusc. 5, 27, 78;

    with socordia,

    Sall. C. 4, 1;

    with segnities,

    Suet. Galb. 9 et saep.;

    opp. industria,

    Cic. Sest. 48 fin.;

    opp. agentes,

    Ov. R. Am. 149 et saep.:

    corde expelle desidiam tuo,

    Plaut. Trin. 3, 2, 24: latrocinia desidiae minuendae causa fieri, * Caes. B. G. 6, 23, 6:

    horridus alter (ductor apium) desidiā,

    Verg. G. 4, 94:

    vitanda est improba Siren, Desidia,

    Hor. S. 2, 3, 15 et saep.—In plur., Lucr. 5, 48; cf.:

    vobis desidiae cordi,

    Verg. A. 9, 615.—
    B.
    Of an inanimate subject:

    ager post longam desidiam laetas segetes affert,

    lying fallow, Col. 2, 17, 3.
    2.
    dēsīdĭa, ae, f. [desido], a subsiding, retiring (an Appuleian word):

    maris, Ap. de Mundo, p. 73, 28: sanguinis,

    id. Dogm. Plat. p. 17, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > desidia

  • 18 mollitia

    mollĭtĭa ( mollĭcĭa), ae, f., and mol-lĭtĭes ( mollĭcĭes), ēi, f. [mollis], movableness, pliability, flexibility, suppleness; softness (class.).
    I.
    Lit.:

    mollitia cervicum,

    Cic. Or. 18, 59:

    lapidis,

    Plin. 36, 22, 45, § 162:

    lanae,

    id. 19, 3, 18, § 48:

    carnis,

    id. 9, 17, 28, § 61:

    teneritas et mollitia quaedam,

    Cic. Fin. 5, 21, 58.—
    II.
    Trop., softness, tenderness, susceptibility; weakness, irresolution; effeminacy, voluptuousness, wantonness (cf.:

    inertia, desidia): quā mollitiā sum animi ac lenitate, numquam mehercule illius lacrimis ac precibus restitissem,

    Cic. Sull. 6, 18:

    agilitas mollitiesque naturae,

    sensitive disposition, id. Att. 1, 17, 4:

    frontis,

    bashfulness, Plin. Ep. 6, 29, 6:

    animi est ista mollities, non virtus, inopiam paulisper ferre non posse,

    weakness, irresolution, Caes. B. G. 7, 77:

    Niciae,

    Cic. Att. 12, 26, 2:

    inertiā et mollitiā animi,

    Sall. C. 52, 28:

    mollitia socordiaque,

    id. J. 70, 5:

    in munditiis, mollitiis deliciisque aetatulam agere,

    Plaut. Ps. 1, 2, 40:

    civitatum mores lapsi ad mollitiam,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    mollities luxuriaque,

    Just. 1, 7, 13: vocis, Claud. ap. Eutr. 1, 441:

    Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,

    Vell. 2, 88, 2; id. 1, 6, 2.—Esp., unchastity, Plin. 28, 8, 27, § 106:

    corporis,

    Tac. A. 11, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > mollitia

  • 19 mollities

    mollĭtĭa ( mollĭcĭa), ae, f., and mol-lĭtĭes ( mollĭcĭes), ēi, f. [mollis], movableness, pliability, flexibility, suppleness; softness (class.).
    I.
    Lit.:

    mollitia cervicum,

    Cic. Or. 18, 59:

    lapidis,

    Plin. 36, 22, 45, § 162:

    lanae,

    id. 19, 3, 18, § 48:

    carnis,

    id. 9, 17, 28, § 61:

    teneritas et mollitia quaedam,

    Cic. Fin. 5, 21, 58.—
    II.
    Trop., softness, tenderness, susceptibility; weakness, irresolution; effeminacy, voluptuousness, wantonness (cf.:

    inertia, desidia): quā mollitiā sum animi ac lenitate, numquam mehercule illius lacrimis ac precibus restitissem,

    Cic. Sull. 6, 18:

    agilitas mollitiesque naturae,

    sensitive disposition, id. Att. 1, 17, 4:

    frontis,

    bashfulness, Plin. Ep. 6, 29, 6:

    animi est ista mollities, non virtus, inopiam paulisper ferre non posse,

    weakness, irresolution, Caes. B. G. 7, 77:

    Niciae,

    Cic. Att. 12, 26, 2:

    inertiā et mollitiā animi,

    Sall. C. 52, 28:

    mollitia socordiaque,

    id. J. 70, 5:

    in munditiis, mollitiis deliciisque aetatulam agere,

    Plaut. Ps. 1, 2, 40:

    civitatum mores lapsi ad mollitiam,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    mollities luxuriaque,

    Just. 1, 7, 13: vocis, Claud. ap. Eutr. 1, 441:

    Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,

    Vell. 2, 88, 2; id. 1, 6, 2.—Esp., unchastity, Plin. 28, 8, 27, § 106:

    corporis,

    Tac. A. 11, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > mollities

  • 20 excusatio

    excūsātio, ōnis f. [ excuso ]
    1) извинение, оправдание
    e. alicujus Cs — оправдание кого-л.
    e. alicujus rei — извинение чего-л. ( peccati C) или на основании чего-л. ( valetudinis C)
    excusationem alicujus accipere C — принять чьё-л. извинение
    excusationem alicui dare C — извинить кого-л.
    2) отклонение, отказ (e. legationis obeundae C); уклонение (inertia est laboris e. PS)
    3) юр. освобождение (от каких-л. повинностей) (e. munĕrum Dig)

    Латинско-русский словарь > excusatio

См. также в других словарях:

  • Inertia — In*er ti*a, n. [L., idleness, fr. iners idle. See {Inert}.] [1913 Webster] 1. (Physics) That property of matter by which it tends when at rest to remain so, and when in motion to continue in motion, and in the same straight line or direction,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • inertia — in‧er‧tia [ɪˈnɜːʆə ǁ ɜːr ] noun [uncountable] a tendency for a situation to stay the same for a long time: • He believes that suppressed demand after years of inertia will lead to a housing recovery this year. * * * inertia UK US /ɪˈnɜːʃə/ noun… …   Financial and business terms

  • inertia — 1713, introduced as a term in physics 17c. by German astronomer and physician Johann Kepler (1571 1630), from L. inertia unskillfulness, idleness, from iners (gen. inertis) unskilled, inactive; see INERT (Cf. inert). Used in Modern Latin by… …   Etymology dictionary

  • Inertĭa — (lat.), 1) Trägheit, Faulheit; 2) Unvermögen, entweder eines Organs, bes. wegen Erschlaffung u. Reizlosigkeit, als auch einer Flüssigkeit, des lebenden Körpers, wegen Mangels an gehöriger Mischung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Inertĭa — (lat.), Trägheit, Beharrungsvermögen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • inertia — I noun apathy, dormancy, dullness, firmness, immobility, immobilization, immovability, inability to act, inaction, inactivity, indecision, indisposition to move, indolence, inertness, inexcitability, irresolution, lack of activity, lack of motion …   Law dictionary

  • inertia — [n] disinclination to move; lifelessness apathy, deadness, drowsiness, dullness, idleness, immobility, immobilization, inactivity, indolence, languor, lassitude, laziness, lethargy, listlessness, oscitancy, paralysis, passivity, sloth,… …   New thesaurus

  • inertia — ► NOUN 1) a tendency to do nothing or to remain unchanged. 2) Physics a property of matter by which it continues in its existing state of rest or uniform motion in a straight line, unless changed by an external force. DERIVATIVES inertial… …   English terms dictionary

  • inertia — [in ʉr′shə, in ʉr′shē ə] n. [L, lack of art or skill, ignorance < iners: see INERT] 1. Physics the tendency of matter to remain at rest if at rest, or, if moving, to keep moving in the same direction, unless affected by some outside force 2. a …   English World dictionary

  • Inertia — In common usage, however, people may also use the term inertia to refer to an object s amount of resistance to change in velocity (which is quantified by its mass), and sometimes its momentum, depending on context (e.g. this object has a lot of… …   Wikipedia

  • inertia — inertial, adj. /in err sheuh, i nerr /, n. 1. inertness, esp. with regard to effort, motion, action, and the like; inactivity; sluggishness. 2. Physics. a. the property of matter by which it retains its state of rest or its velocity along a… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»