Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

bashfulness

  • 1 verecundia

    vĕrēcundĭa, ae, f. [verecundus], the natural feeling of shame, by whatever cause produced, shamefacedness, bashfulness, shyness, coyness, modesty, etc.
    I.
    In gen. (class.; syn.: pudicitia, castitas, pudor).
    A.
    Absol.:

    nec vero tam metu poenāque terrentur, quae est constituta legibus, quam verecundiā, quam natura homini dedit quasi quendam vituperationis non injustae timorem,

    Cic. Rep. 5, 4, 6:

    homo solum animal natum pudoris ac verecundiae particeps,

    id. Fin. 4, 7, 18:

    scenicorum mos tantam habet veteri disciplina verecundiam, ut in scaenam sine subligaculo prodeat nemo,

    id. Off. 1, 35, 129; id. Rep. 4, 4, 4:

    magnam habet vim disciplina verecundiae,

    id. ib. 4, 6, 6: justitiae partes sunt non violare homines;

    verecundiae non offendere,

    id. Off. 1, 28, 99; cf. id. Lael. 22, 82:

    Caesar meam in rogando verecundiam objurgavit,

    id. Q. Fr. 3, 1, 3, § 10:

    tironis,

    id. Att. 8, 6, 3:

    homo timidus, virginali verecundiā,

    id. Quint. 11, 39; so,

    virginalis, Suet. Vit. Pers.: fuit sponsa tua apud me eādem, quā apud parentis suos, verecundiā,

    Liv. 26, 50, 6:

    verecundia nostra adversus regem nobis obstat,

    id. 37, 54, 7:

    nova nupta verecundiā notabilis,

    Plin. 35, 10, 36, § 78:

    verecundia oris,

    bashful redness, blushing, Suet. Dom. 18.—
    B.
    With gen. obj.
    (α).
    With gen. rei:

    turpitudinis verecundia,

    dread of wrong-doing, Cic. Tusc. 5, 26, 74:

    negandi,

    id. Or. 71, 238;

    Quint. prooem. § 3: respondendi,

    id. 3, 5, 15:

    hujus sermonis,

    Liv. 26, 50, 4.—
    (β).
    With gen. personae (not freq. till after the Aug. period):

    quando nec ordinis hujus ulla, nec reipublicae est verecundia,

    respect for, reverence, Liv. 4, 45, 8:

    parentis, vitrici, deorum,

    id. 39, 11, 2:

    ne auctorem ponam, verecundia ipsius facit,

    Quint. 6, 3, 64:

    majestatis magistratuum,

    Liv. 2, 36, 3:

    aetatis,

    id. 1, 6, 4; cf. id. 1, 3, 10:

    legum,

    id. 10, 13, 8.— Transf.:

    quidam ita sunt receptae auctoritatis ac notae verecundiae, ut, etc.,

    i. e. of known venerableness, Quint. 6, 3, 33.—
    II.
    In partic., with an implication of censure.
    1.
    Over-shyness, bashfulness, sheepishness, timidity (post-Aug.):

    verecundia vitium quidem sed amabile et quae virtutes facillime generet... quae (verecundia) est timor quidam reducens animum ab iis, quae facienda sunt... Optima est autem emendatio verecundiae fiducia,

    Quint. 12, 5, 2 sq.:

    patronus timet cognoscentis verecundiam,

    id. 4, 1, 19:

    (vox) in metu et verecundiā contracta,

    id. 11, 3, 64.—
    2.
    A shame, disgrace:

    verecundiae erat equitem suo alienoque Marte pugnare,

    Liv. 3, 62, 9:

    verecundia Romanos tandem cepit, Saguntum sub hostium potestate esse, etc.,

    a sense of shame, id. 24, 42, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > verecundia

  • 2 pudor

        pudor ōris, m    [4 PV-], a shrinking from blame, desire of approval, shame, shamefastness, modesty, decency, propriety: patris, before a father, T.: ex hac parte pugnat pudor, illinc petulantia: ut pudorem rubor consequatur: detractandi certaminis, L.: pudore fractus: paupertatis pudor et fuga, a poor man's modesty, H.: ignominiae maritimae, L.: pudor est promissa referre, I shrink from telling, O.—Person.: Ante, Pudor, quam te violo, modesty, V.— A sense of right, conscientiousness, honor, propriety: qui (pudor) ornat aetatem: oratio digna equitis Romani pudore: omnium qui tecum sunt: adeo omnia regebat pudor, L.— Shame, a cause for shame, ignominy, disgrace: nostrum volgat clamore pudorem, O.: amicitia, quae impetrata gloriae sibi, non pudori sit, should not be a disgrace, L.: sed enim narrare pudori est, Quā, etc., O.— A blush: famosus, O.— Chastity, modesty: laesus, O.
    * * *
    decency, shame; sense of honor; modesty; bashfulness

    Latin-English dictionary > pudor

  • 3 rubor

        rubor ōris, m    [RVB-], redness: candore mixtus rubor: fucati medicamenta candoris et ruboris, cosmetics: cui plurimus ignem Subiecit rubor, V.: saevus ille voltus et rubor, Ta.: oculis dabat ira ruborem, O.: Tyrios incocta rubores, i. e. purple, V.— A redness of the skin, flush, blush: pudorem rubor consequitur: Masinissae rubor suffusus, L.: notavit Ora rubor, O.—Fig., shamefastness, bashfulness, modesty: praestet ruborem suum verborum turpitudine vitandā: ruborem incutere, L.— A cause of shame, shame, disgrace: censoris iudicium damnato ruborem adfert: duas res ei rubori fuisse, unam, quod, etc., L.: Nec rubor est emisse palam, O.: nec rubor inter comites aspici, Ta.
    * * *
    redness, blush; modesty, capacty to blush; shame, disgrace, what causes blush

    Latin-English dictionary > rubor

  • 4 verēcundia

        verēcundia ae, f    [verecundus], shamefastness, bashfulness, shyness, coyness, modesty, shame, reserve: homo pudoris ac verecundiae particeps: magnam habet vim disciplina verecundiae: in rogando: apud me, L.: turpitudinis verecundia, a shrinking from: rei p., reverence for, L.: legum, L.—A shame, disgrace, immodest act: quae verecundia est, postulare vos, etc., how shameful it is, L.: verecundiae erat pugnare, etc., L.— A sense of shame: verecundia Romanos cepit, Saguntum sub hostium potestate esse, L.
    * * *
    shame; respect; modesty

    Latin-English dictionary > verēcundia

  • 5 pudor

    modesty, bashfulness.

    Latin-English dictionary of medieval > pudor

  • 6 verecundia

    feeling of shame, shame, bashfulness.

    Latin-English dictionary of medieval > verecundia

  • 7 mollitia

    mollĭtĭa ( mollĭcĭa), ae, f., and mol-lĭtĭes ( mollĭcĭes), ēi, f. [mollis], movableness, pliability, flexibility, suppleness; softness (class.).
    I.
    Lit.:

    mollitia cervicum,

    Cic. Or. 18, 59:

    lapidis,

    Plin. 36, 22, 45, § 162:

    lanae,

    id. 19, 3, 18, § 48:

    carnis,

    id. 9, 17, 28, § 61:

    teneritas et mollitia quaedam,

    Cic. Fin. 5, 21, 58.—
    II.
    Trop., softness, tenderness, susceptibility; weakness, irresolution; effeminacy, voluptuousness, wantonness (cf.:

    inertia, desidia): quā mollitiā sum animi ac lenitate, numquam mehercule illius lacrimis ac precibus restitissem,

    Cic. Sull. 6, 18:

    agilitas mollitiesque naturae,

    sensitive disposition, id. Att. 1, 17, 4:

    frontis,

    bashfulness, Plin. Ep. 6, 29, 6:

    animi est ista mollities, non virtus, inopiam paulisper ferre non posse,

    weakness, irresolution, Caes. B. G. 7, 77:

    Niciae,

    Cic. Att. 12, 26, 2:

    inertiā et mollitiā animi,

    Sall. C. 52, 28:

    mollitia socordiaque,

    id. J. 70, 5:

    in munditiis, mollitiis deliciisque aetatulam agere,

    Plaut. Ps. 1, 2, 40:

    civitatum mores lapsi ad mollitiam,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    mollities luxuriaque,

    Just. 1, 7, 13: vocis, Claud. ap. Eutr. 1, 441:

    Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,

    Vell. 2, 88, 2; id. 1, 6, 2.—Esp., unchastity, Plin. 28, 8, 27, § 106:

    corporis,

    Tac. A. 11, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > mollitia

  • 8 mollities

    mollĭtĭa ( mollĭcĭa), ae, f., and mol-lĭtĭes ( mollĭcĭes), ēi, f. [mollis], movableness, pliability, flexibility, suppleness; softness (class.).
    I.
    Lit.:

    mollitia cervicum,

    Cic. Or. 18, 59:

    lapidis,

    Plin. 36, 22, 45, § 162:

    lanae,

    id. 19, 3, 18, § 48:

    carnis,

    id. 9, 17, 28, § 61:

    teneritas et mollitia quaedam,

    Cic. Fin. 5, 21, 58.—
    II.
    Trop., softness, tenderness, susceptibility; weakness, irresolution; effeminacy, voluptuousness, wantonness (cf.:

    inertia, desidia): quā mollitiā sum animi ac lenitate, numquam mehercule illius lacrimis ac precibus restitissem,

    Cic. Sull. 6, 18:

    agilitas mollitiesque naturae,

    sensitive disposition, id. Att. 1, 17, 4:

    frontis,

    bashfulness, Plin. Ep. 6, 29, 6:

    animi est ista mollities, non virtus, inopiam paulisper ferre non posse,

    weakness, irresolution, Caes. B. G. 7, 77:

    Niciae,

    Cic. Att. 12, 26, 2:

    inertiā et mollitiā animi,

    Sall. C. 52, 28:

    mollitia socordiaque,

    id. J. 70, 5:

    in munditiis, mollitiis deliciisque aetatulam agere,

    Plaut. Ps. 1, 2, 40:

    civitatum mores lapsi ad mollitiam,

    Cic. Leg. 2, 15, 38:

    mollities luxuriaque,

    Just. 1, 7, 13: vocis, Claud. ap. Eutr. 1, 441:

    Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,

    Vell. 2, 88, 2; id. 1, 6, 2.—Esp., unchastity, Plin. 28, 8, 27, § 106:

    corporis,

    Tac. A. 11, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > mollities

  • 9 rubor

    rŭbor, ōris, m. [rubeo], redness of all shades, cf. Gell. 2, 26, 5 (class.).
    I.
    In gen.:

    candore mixtus rubor,

    Cic. N. D. 1, 27, 75:

    medicamenta ruboris,

    id. Or. 23, 79; cf. Ov. M. 3, 491; id. Am. 3, 3, 5 sq.:

    cui plurimus ignem Subjecit rubor,

    Verg. A. 12, 66 sq.:

    quidam ruboris acerrimi,

    Sen. Q. N. 1, 14, 2; Plin. 11, 38, 91, § 224:

    in ore impudentia multo rubore effusa,

    Plin. Pan. 48, 4; Tac. Agr. 45:

    cocci,

    Plin. 10, 22, 29, § 56.— Plur.:

    Tyrios incocta rubores,

    i. e. purple, Verg. G. 3, 307:

    molles rubores,

    Sen. Herc. Oet. 664.—
    II.
    In partic., a blush.
    A.
    Lit.:

    pudorem rubor consequitur,

    Cic. Tusc. 4, 8, 19:

    Masinissae haec audienti non rubor solum suffusus, sed lacrimae etiam obortae,

    Liv. 30, 15:

    verecundus,

    Ov. M. 1, 484; cf. id. ib. 2, 450; 4, 329;

    6, 47.—In a comic equivoque: in ruborem te totum dabo,

    I will make you red all over, Plaut. Capt. 5, 2, 9 (cf. id. Truc. 2, 2, 37 sq.).—
    B.
    Meton. (causa pro effectu), shamefacedness, bashfulness, modesty (syn. pudor;

    not freq. till after the Aug. per.): (orator) praestet ingenuitatem et ruborem suum verborum turpitudine et rerum obscenitate vitandā,

    Cic. de Or. 2, 59, 242; cf.:

    ruborem incutere,

    Liv. 45, 37 fin.:

    ruborem afferre,

    Tac. A. 13, 15:

    vox, quae vel rabulae cuivis ruborem inicere potest,

    to put to the blush, Auct. Her. 4, 10, 14:

    vultu modesto ruborisque pleno (shortly after: verecundia oris),

    Suet. Dom. 18:

    proprius,

    Tac. H. 4, 7:

    antiquitatis,

    Plin. 36, 1, 2, § 4.—
    2.
    Esp., after the Aug. per., by a further meton. (like pudor), the cause of shame; shame, disgrace:

    censoris judicium nihil fere damnato nisi ruborem affert,

    Cic. Rep. 4, 6, 6:

    nec tunicam tibi sit posuisse, rubori,

    Ov. Am. 3, 14, 21; cf.:

    duas res ei rubori fuisse, unam, quod, etc.,

    Liv. 45, 13; 4, 35, 11; so,

    rubori est (alicui),

    Tac. A. 14, 55 fin.; 11, 17;

    for which also: nec rubor est emisse palam,

    Ov. A. A. 3, 167; Tac. G. 13:

    minorem quippe ruborem fore in juris iniquitate, quam si, etc.,

    Liv. 4, 35 fin.; cf.:

    nil tua facta ruboris habent,

    Ov. H. 20, 204:

    rubor ac dedecus penes omnes,

    Tac. H. 1, 30:

    saepe minus est constantiae in rubore quam in culpā,

    Curt. 9, 7, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > rubor

См. также в других словарях:

  • Bashfulness — Bash ful*ness, n. The quality of being bashful. [1913 Webster] Syn: {Bashfulness}, {Modesty}, {Diffidence}, {Shyness}. Usage: Modesty arises from a low estimate of ourselves; bashfulness is an abashment or agitation of the spirits at coming into… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bashfulness — bashful ► ADJECTIVE ▪ shy and easily embarrassed. DERIVATIVES bashfully adverb bashfulness noun. ORIGIN from obsolete bash «make or become abashed» …   English terms dictionary

  • bashfulness — noun see bashful …   New Collegiate Dictionary

  • bashfulness — See bashfully. * * * …   Universalium

  • bashfulness — noun The quality or property of being bashful; shyness; reserve; timidity …   Wiktionary

  • bashfulness — I (Roget s IV) n. Syn. modesty, timidity, reserve; see shyness . II (Roget s Thesaurus II) noun An awkwardness or lack of self confidence in the presence of others: backwardness, coyness, retiringness, shyness, timidity, timidness. See RESTRAINT …   English dictionary for students

  • bashfulness — bash·ful·ness || bæʃflnɪs n. shyness, timidity …   English contemporary dictionary

  • bashfulness — n. Shyness, timidity, coyness, diffidence, self distrust, excessive modesty …   New dictionary of synonyms

  • bashfulness — n shyness, diffidence, timidity, hesita tion, timorousness; modesty, reserve, demureness, coyness, unobtrusiveness; embarrassment, sheepishness, constraint, self consciousness …   A Note on the Style of the synonym finder

  • bashfulness — bash·ful·ness …   English syllables

  • bashfulness — See: bashful …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»