Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

iners

  • 1 iners

    ĭners, ĭnertis [in + ars]    - abl. inerti Plin. 16, 43, 83, § 227; inerte Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14. [st1]1 [-] étranger à tout art.    - Cic. Fin. 2, 115. [st1]2 [-] sans capacité, sans talent.    - Cic. Caecil. 67.    - iners poeta, Cic. CM 5: poète sans valeur. [st1]3 [-] sans activité, sans énergie, sans ressort, inactif, mou.    - linguā factiosi, inertes operā, Plaut. Bac. 542: agiles pour la langue, inertes pour l'action. --- cf. Cic. Verr. 2, 192 ; CM 36 ; Sest. 43.    - inertissimum otium, Cic. Agr. 2, 91: l'oisiveté la plus inerte.    - iners genus interrogationis, Cic. Fat. 29: le raisonnement de l'inertie. --- [ἀργὸς λόγος].    - glaebae inertes, Virg. G. 1, 94: mottes de terre improductives [à cause de leur masse compacte].    - inertes horae, Hor. S. 2, 6, 61: heures de paresse.    - inertes querelae, Liv. 1, 59, 4: plaintes stériles.    - pecora inter inertia, Virg. En. 4, 158: au milieu du bétail sans vigueur. [st1]4 [-] fade, insipide.    - iners caro, Hor. S. 2, 4, 41: viande fade. [st1]5 [-] poét. qui rend inerte, qui engourdit.    - iners frigus, Ov. M. 8, 790: le froid qui engourdit.
    * * *
    ĭners, ĭnertis [in + ars]    - abl. inerti Plin. 16, 43, 83, § 227; inerte Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14. [st1]1 [-] étranger à tout art.    - Cic. Fin. 2, 115. [st1]2 [-] sans capacité, sans talent.    - Cic. Caecil. 67.    - iners poeta, Cic. CM 5: poète sans valeur. [st1]3 [-] sans activité, sans énergie, sans ressort, inactif, mou.    - linguā factiosi, inertes operā, Plaut. Bac. 542: agiles pour la langue, inertes pour l'action. --- cf. Cic. Verr. 2, 192 ; CM 36 ; Sest. 43.    - inertissimum otium, Cic. Agr. 2, 91: l'oisiveté la plus inerte.    - iners genus interrogationis, Cic. Fat. 29: le raisonnement de l'inertie. --- [ἀργὸς λόγος].    - glaebae inertes, Virg. G. 1, 94: mottes de terre improductives [à cause de leur masse compacte].    - inertes horae, Hor. S. 2, 6, 61: heures de paresse.    - inertes querelae, Liv. 1, 59, 4: plaintes stériles.    - pecora inter inertia, Virg. En. 4, 158: au milieu du bétail sans vigueur. [st1]4 [-] fade, insipide.    - iners caro, Hor. S. 2, 4, 41: viande fade. [st1]5 [-] poét. qui rend inerte, qui engourdit.    - iners frigus, Ov. M. 8, 790: le froid qui engourdit.
    * * *
        Iners, inertis, om. gen. Cic. Qui n'ha nul art ne scavoir, Qui n'ha point d'esprit, ne d'advis.
    \
        Iners. Virgil. Qui ne s'entremet de rien faire, Paresseux, Un faitneant, Un faitard.
    \
        Iners membris. Plin. Qui ne s'aide point de ses membres.
    \
        Inertes opera amici. Plaut. Qui ne sont point gens de plaisir, Qui ne vouldroyent avoir faict un seul pas pour leur amis.
    \
        Ad repugnandum inertes. Plin. Qui n'ont point de force à resister.
    \
        Admissarius iners in venerem. Col. Qui ne vault rien à, etc.
    \
        AEtas iners. Tibull. Vieillesse.
    \
        Anima iners. Ouid. Homme de petit courage, Couard, ou Vie d'homme qui jamais ne feit aucune vaillance ou beau faict.
    \
        Annus iners. Ouid. Auquel, ou durant lequel on ne fait rien.
    \
        Bruma iners. Horat. L'yvert qui rend les gens paresseux.
    \
        Caro iners. Horat. Chair fade, et qui n'ha point de saveur, ou qui n'est point bien assaisonnee.
    \
        Corda inertia. Virgil. Lasches et failliz.
    \
        Corpora inertia. Virgil. Qui n'ont pas le courage de se defendre.
    \
        Frigus iners. Ouid. Qui rend les gens paresseux à besongner.
    \
        Glebae inertes. Virg. Qui ne rapportent point de fruict.
    \
        Humor iners, cui Profluens opponitur. Virgil. Qui ne coule point.
    \
        Inertissimum et desidiosissimum otium. Cic. Oisiveté qui anonchallit les gens totalement et les fait paresseux.
    \
        Pondus iners. Ouid. Une grosse masse immobile, qui ne bouge et ne se remue point, ou Lourde et sans art ou esprit.
    \
        Inertes querelae. Liu. Qui ne servent et ne prouffitent de rien.
    \
        Sal iners. Plin. Sel qui n'ha ne saveur ne vigueur.
    \
        Senectus iners. Seneca. Pesante, Paresseuse.
    \
        Tempus abibit iners. Ouid. Sans rien faire.
    \
        Terra iners. Horat. Immobile.
    \
        Versus inertes. Horat. Faicts sans art.

    Dictionarium latinogallicum > iners

  • 2 iners

    ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:

    inerte,

    Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:

    artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,

    Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:

    homo non inertissimus,

    Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —
    II.
    In gen., inactive, idle, indolent, sluggish, inert.
    A.
    Of living beings:

    linguā factiosi, inertes operā,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:

    gerro, iners, etc.,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10:

    vicissent inprobos boni fortes inertes,

    Cic. Sest. 19, 43:

    senectus,

    id. de Sen. 11, 36:

    homo inertior, ignavior proferri non potest,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 192:

    pecus,

    Verg. A. 4, 158; cf.:

    fera membris,

    Plin. 8, 21, 32, § 77.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    inertissimum et desidiosissimum otium,

    Cic. Agr. 2, 33:

    inertissima segnitia,

    id. Fin. 1, 2, 5:

    ignavum et iners genus interrogationis,

    empty, idle, id. Fat. 13, 29:

    aquae,

    stagnant waters, Ov. H. 18, 121:

    stomachus,

    i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:

    glaebae,

    that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:

    terra,

    motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:

    horae,

    leisure hours, id. S. 2, 6, 61:

    tempus,

    Ov. P. 1, 15, 44:

    Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,

    Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:

    caro,

    Hor. S. 2, 4, 41:

    blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,

    Plin. 20, 22, 93, § 252:

    sal,

    id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:

    frigus,

    Ov. M. 8, 790:

    somni,

    id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P.

    Lewis & Short latin dictionary > iners

  • 3 iners

    iners iners, ertis вялый, бездеятельный

    Латинско-русский словарь > iners

  • 4 iners

    iners iners, ertis бездеятельный

    Латинско-русский словарь > iners

  • 5 iners

    iners iners, inertis бездарный

    Латинско-русский словарь > iners

  • 6 iners

        iners ertis, adj. with comp. and sup.    [2 in+ars], without skill, unskilful, incompetent: artes, quibus qui carebant, inertes nominabantur: scriptor, H.: superando inertīs, O.: homo non inertissimus.— Helpless, weak, inactive, indolent, sluggish, worthless: gerro, iners, etc., T.: exercitus, S.: senectus: homo inertior: Corpora, non-combatants, V.: inertissimum otium: inertissima segnitia: genus interrogationis, idle: umor, stagnant, V.: pondus, dead, O.: passus, sluggish, O.: glebae, without cultivation, V.: terra, motionless, H.: horae, leisure, H.: palmae, unarmed, V.: oculi, expressionless, V.: versūs, dull, H.: querellae, L.: neque quicquam inertius habetur, effeminate, Cs.: caro, insipid, H.: frigus, benumbing, O.
    * * *
    inertis (gen.), inertior -or -us, inertissimus -a -um ADJ
    helpless, weak, inactive, inert, sluggish, stagnant; unskillful, incompetent

    Latin-English dictionary > iners

  • 7 iners

    in-ers, ertis (in u. ars), I) ohne Kennen u. Können, ungeschickt, einfältig (vgl. Lucil. 452. Cic. de fin. 2, 115), tam iners, tam nulli consilii sum, Ter.: poëta in., Cic.: tendis iners retia mihi, nicht listig genug, Prop.: tineas pasces inertes, Hor. ep. 1, 20, 12 u. die Erklär. – II) ohne regsame Tätigkeit u. Kraft, untätig, schlaff, träge, unkräftig, untüchtig, unwirksam, wirkungslos, A) im allg.: a) v. Menschen u. menschl. Zuständen, gerro, iners (Faulpelz), fraus, Ter.: parens (Ggstz. navus filius), Cic.: homo inertior, ignavior proferri non potest, Cic.: non me inertiorem esse confitear quam opificem quemquam, Cic.: corpora, v. Kindern, Frauen u. Greisen, schwache, wehrlose, Verg.: senectus iners, ignava, Cic.: vita iners, Tibull.: otium inertissimum, Cic. – m. Genet., homines belli inertes, Naev. bell. Pun. 1. fr. XVII (b. Macr. sat. 6, 5, 9). – b) v. Tieren, pecora, schwaches, schüchternes Wild, Verg.: gallina ad pariendum in., Colum.: in Venerem in., Colum. – c) übtr., v. Lebl. u. Abstr.: α) im allg.: aqua, regungsloses = stehendes, Ov. u. Sen.: aequora, regungsloses = windstilles, Lucan.: stomachus, nicht verdauend, Ov.: terra, träge, unbeweglich, Hor.: pondus, regungsloses, Ov.: ignis, matt, kraftlos, Sil.: tranquillitas, gänzliche Windstille, Sen. – avenae, tauber, Calp. – versus, Hor.: studia, unfruchtbare, Tac.: querelae, unnütze, Liv.: ignavum atque iners genus interrogationis, träge, müßige, Cic. – β) von der Zeit, in der nichts geschieht, müßig, träge, horae, Hor.: tempus, dolce far niente, Ov. – γ) v. Speisen, matt von Geschmack, nicht pikant, caro, Hor.: sal, taubes, Plin. – δ) aktiv, träge-, schlaff machend, erschlaffend, frigus, Ov.: somni, Ov. – B) insbes., feig (Ggstz. fortis), Cic. u.a. (s. Halm Cic. Sest. 43): verb. iners atque imbellis, Liv. – Dav. Adv. inerter, inertissimē, Charis. 185, 10 sq.

    lateinisch-deutsches > iners

  • 8 iners

    in-ers, ertis (in u. ars), I) ohne Kennen u. Können, ungeschickt, einfältig (vgl. Lucil. 452. Cic. de fin. 2, 115), tam iners, tam nulli consilii sum, Ter.: poëta in., Cic.: tendis iners retia mihi, nicht listig genug, Prop.: tineas pasces inertes, Hor. ep. 1, 20, 12 u. die Erklär. – II) ohne regsame Tätigkeit u. Kraft, untätig, schlaff, träge, unkräftig, untüchtig, unwirksam, wirkungslos, A) im allg.: a) v. Menschen u. menschl. Zuständen, gerro, iners (Faulpelz), fraus, Ter.: parens (Ggstz. navus filius), Cic.: homo inertior, ignavior proferri non potest, Cic.: non me inertiorem esse confitear quam opificem quemquam, Cic.: corpora, v. Kindern, Frauen u. Greisen, schwache, wehrlose, Verg.: senectus iners, ignava, Cic.: vita iners, Tibull.: otium inertissimum, Cic. – m. Genet., homines belli inertes, Naev. bell. Pun. 1. fr. XVII (b. Macr. sat. 6, 5, 9). – b) v. Tieren, pecora, schwaches, schüchternes Wild, Verg.: gallina ad pariendum in., Colum.: in Venerem in., Colum. – c) übtr., v. Lebl. u. Abstr.: α) im allg.: aqua, regungsloses = stehendes, Ov. u. Sen.: aequora, regungsloses = windstilles, Lucan.: stomachus, nicht verdauend, Ov.: terra, träge, unbeweglich, Hor.: pondus, regungsloses, Ov.: ignis, matt, kraftlos, Sil.: tranquillitas, gänzliche Windstille, Sen. – avenae, tauber, Calp. – versus, Hor.: studia, unfruchtbare, Tac.: querelae, unnütze,
    ————
    Liv.: ignavum atque iners genus interrogationis, träge, müßige, Cic. – β) von der Zeit, in der nichts geschieht, müßig, träge, horae, Hor.: tempus, dolce far niente, Ov. – γ) v. Speisen, matt von Geschmack, nicht pikant, caro, Hor.: sal, taubes, Plin. – δ) aktiv, träge-, schlaff machend, erschlaffend, frigus, Ov.: somni, Ov. – B) insbes., feig (Ggstz. fortis), Cic. u.a. (s. Halm Cic. Sest. 43): verb. iners atque imbellis, Liv. – Dav. Adv. inerter, inertissimē, Charis. 185, 10 sq.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iners

  • 9 iners

    in-ers, ertis adj. [ in + ars ]
    1) неискусный, бездарный ( poēta C)
    2) (тж. i. operā Pl) бездеятельный, косный, вялый (homo, senectus C; stomachus O)
    tranquillitas i. Sen — безветрие, штиль
    3) малодушный, робкий (i. et imbellis L; inertia pecora V)

    Латинско-русский словарь > iners

  • 10 iners

    бессильный, vulgus in. (1. 10 C. Th. 8, 7). Inertia, бездействие (1. 3 § 18 D. 26, 10. 1. 9 pr. D. 40, 12).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iners

  • 11 iners

    (m = f = n), inertis (gen.sg.)
      бездеятельный, ленивый, косный

    Dictionary Latin-Russian new > iners

  • 12 Iners negotium

    "Бездеятельная занятость"; показная занятость, видимость занятости.
    Сенека, "О краткости жизни", 12.
    ср. там же, 11: Desidiosa occupatio "Праздное занятие"
    ср. тж. Strenua inertia ср. А. С. Пушкин, Эпиграмма:
    Расчет короток мой с тобой:
    Ну так, я празден, я без дела,

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Iners negotium

  • 13 inerter

    ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:

    inerte,

    Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:

    artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,

    Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:

    homo non inertissimus,

    Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —
    II.
    In gen., inactive, idle, indolent, sluggish, inert.
    A.
    Of living beings:

    linguā factiosi, inertes operā,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:

    gerro, iners, etc.,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10:

    vicissent inprobos boni fortes inertes,

    Cic. Sest. 19, 43:

    senectus,

    id. de Sen. 11, 36:

    homo inertior, ignavior proferri non potest,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 192:

    pecus,

    Verg. A. 4, 158; cf.:

    fera membris,

    Plin. 8, 21, 32, § 77.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    inertissimum et desidiosissimum otium,

    Cic. Agr. 2, 33:

    inertissima segnitia,

    id. Fin. 1, 2, 5:

    ignavum et iners genus interrogationis,

    empty, idle, id. Fat. 13, 29:

    aquae,

    stagnant waters, Ov. H. 18, 121:

    stomachus,

    i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:

    glaebae,

    that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:

    terra,

    motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:

    horae,

    leisure hours, id. S. 2, 6, 61:

    tempus,

    Ov. P. 1, 15, 44:

    Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,

    Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:

    caro,

    Hor. S. 2, 4, 41:

    blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,

    Plin. 20, 22, 93, § 252:

    sal,

    id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:

    frigus,

    Ov. M. 8, 790:

    somni,

    id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P.

    Lewis & Short latin dictionary > inerter

  • 14 Показная занятость

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Показная занятость

  • 15 strenuus

    strēnuus, a, um (vgl. στρηνος, Kraft, στρηνής, kräftig), voll rüstiger Tatkraft, betriebsam, tüchtig in seinen Geschäften, unternehmend, entschlossen, hurtig, munter, tätig, wacker, brav (Ggstz. iners, ignavus, imbellis, timidus), a) eig., v. Pers. (oft verb. mit fortis [tüchtig], s. Fabri Sall. Cat. 51, 16 u. Liv. 21, 4, 4. Heräus Tac. hist. 2, 86, 8): α) im guten Sinne: mercator, Cato: vir fortis ac strenuus, Nep.: fortis ac strenuus socius (Bundesgenosse), Liv.: strenuus et fortis, Hor.: nunc i, rem strenuus auge! mach' brav gute Geschäfte! Hor.: iners pro strenuo in manipulum redibat, Tac. – m. Abl., strenuus bello, ein tüchtiger (wackerer) Kriegsmann, Tac.: manu fortis et bello strenuus, Nep.: strenuus manu, ein tüchtiger Haudegen, Tac. u. Iustin.: strenuus ingressu, Ruf. Fest.: gens linguā magis strenua quam factis, Liv.: obeundis proeliis strenui et sagittis eminus vel ensibus comminus, Apul. flor. 6. p. 6, 12 Kr. – m. Genet., strenuus militiae, ein tüchtiger Kriegsmann, Tac. hist. 3, 43 in. ( aber Capit. Clod. Albin. 13, 2 Peter armorum sciens prorsus). – m. in u. Abl., itidem in hac re ut in aliis strenuus homo, Ter.: imperator in proeliis strenuus et fortis, Quint. – Compar., vilicus paulo strenuior si evaserit, Lucil. 532: u. so strenuior, Ggstz. deterior, Plaut. Epid. 442 G. – Superl., vir strenuissimus, Eutr.: viri fortissimi et milites strenuissimi, Cato: strenuissimus quisque aut occĭderat in proelio etc., Sall.: sumi bellum etiam ab ignavis strenuissimique cuiusque periculo geri, Tac. (vgl. Neue-Wagener Formenl.3 2, 203). – β) in üblen Sinne, unternehmend, multi in utroque exercitu sicut modesti quietique, ita mali et strenui, Tac. hist. 1, 52: neque fidei constans neque strenuus in perfidia, Tac. hist. 3, 57. – b) übtr., v. lebl. Subjj.: navis, Ov.: corpus, Gell.: manus, Cels.: toxicum, stark wirkendes, starkes, drastisches, Colum.: u. so remedium, Curt.: mors, rascher, Curt.: inertia, geschäftiger Müßiggang, Hor.: militia, Tüchtigkeit im Kriegsdienste, Eutr.

    lateinisch-deutsches > strenuus

  • 16 inertia

    ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7.    - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.
    * * *
    ĭnertĭa, ae, f. [iners] [st1]1 [-] ignorance de tout art, incapacité. --- Cic. Part. 35 ; Petr. 135, 6. [st1]2 [-] inertie, inaction, indolence. --- Cic. Cat. 1, 4 ; de Or. 1, 68 ; Liv. 33, 45, 7.    - inertia laboris, Cic. Com. 24: aversion, répugnance pour le travail. --- cf. Liv. 33, 45, 7.
    * * *
        Inertia, huius inertiae. Pli. Paresse, Negligence, Lascheté, Faitardise.
    \
        Inertiae opponuntur Artibus. Cic. Ignorance des arts.
    \
        Strenua inertia. Horat. Diligence sans art et prudence, Diligence imprudente.

    Dictionarium latinogallicum > inertia

  • 17 strenuus

    strēnuus, a, um (vgl. στρηνος, Kraft, στρηνής, kräftig), voll rüstiger Tatkraft, betriebsam, tüchtig in seinen Geschäften, unternehmend, entschlossen, hurtig, munter, tätig, wacker, brav (Ggstz. iners, ignavus, imbellis, timidus), a) eig., v. Pers. (oft verb. mit fortis [tüchtig], s. Fabri Sall. Cat. 51, 16 u. Liv. 21, 4, 4. Heräus Tac. hist. 2, 86, 8): α) im guten Sinne: mercator, Cato: vir fortis ac strenuus, Nep.: fortis ac strenuus socius (Bundesgenosse), Liv.: strenuus et fortis, Hor.: nunc i, rem strenuus auge! mach' brav gute Geschäfte! Hor.: iners pro strenuo in manipulum redibat, Tac. – m. Abl., strenuus bello, ein tüchtiger (wackerer) Kriegsmann, Tac.: manu fortis et bello strenuus, Nep.: strenuus manu, ein tüchtiger Haudegen, Tac. u. Iustin.: strenuus ingressu, Ruf. Fest.: gens linguā magis strenua quam factis, Liv.: obeundis proeliis strenui et sagittis eminus vel ensibus comminus, Apul. flor. 6. p. 6, 12 Kr. – m. Genet., strenuus militiae, ein tüchtiger Kriegsmann, Tac. hist. 3, 43 in. ( aber Capit. Clod. Albin. 13, 2 Peter armorum sciens prorsus). – m. in u. Abl., itidem in hac re ut in aliis strenuus homo, Ter.: imperator in proeliis strenuus et fortis, Quint. – Compar., vilicus paulo strenuior si evaserit, Lucil. 532: u. so strenuior, Ggstz. deterior, Plaut. Epid. 442 G. – Superl., vir strenuissimus, Eutr.: viri fortissimi et milites strenui-
    ————
    ssimi, Cato: strenuissimus quisque aut occĭderat in proelio etc., Sall.: sumi bellum etiam ab ignavis strenuissimique cuiusque periculo geri, Tac. (vgl. Neue- Wagener Formenl.3 2, 203). – β) in üblen Sinne, unternehmend, multi in utroque exercitu sicut modesti quietique, ita mali et strenui, Tac. hist. 1, 52: neque fidei constans neque strenuus in perfidia, Tac. hist. 3, 57. – b) übtr., v. lebl. Subjj.: navis, Ov.: corpus, Gell.: manus, Cels.: toxicum, stark wirkendes, starkes, drastisches, Colum.: u. so remedium, Curt.: mors, rascher, Curt.: inertia, geschäftiger Müßiggang, Hor.: militia, Tüchtigkeit im Kriegsdienste, Eutr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > strenuus

  • 18 ignavus

    ignāvus, a, um, adj. [in-gnavus, navus], inactive, lazy, slothful, idle, sluggish, listless, without spirit, cowardly, dastardly (syn.: iners, socors; opp.: strenuus, alacer, fortis).
    I.
    Lit., of living beings (freq. and class.):

    homines,

    Plaut. Rud. 3, 5, 49:

    si non fecero Ei male aliquo pacto, me esse dicito ignavissimum,

    id. Bacch. 3, 6, 27:

    quid ergo ille ignavissumus mi latitabat?

    id. Trin. 4, 2, 82; 1, 2, 128; id. Poen. 4, 2, 24:

    homo inertior, ignavior, magis vir inter mulieres proferri non potest,

    Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:

    ignavus miles ac timidus,

    id. Tusc. 2, 23, 54; cf.:

    compertum habeo, milites neque ex ignavo strenuum neque fortem ex timido exercitum oratione imperatoris fieri,

    Sall. C. 58, 1:

    feroces et inquieti inter socios, ignavi et imbelles inter hostes,

    Liv. 26, 2, 11:

    ignavissimus ac fugacissimus hostis,

    id. 5, 28, 8:

    ignavissimi homines (opp.: fortissimi viri),

    Sall. C. 12 fin.:

    canis Ignavus adversum lupos,

    Hor. Epod. 6, 2:

    (apes) Ignavaeque fame et contracto frigore pigrae,

    Verg. G. 4, 259:

    ignavum, fucos, pecus a praesepibus arcent,

    id. A. 1, 435:

    genus ignavum quod lecto gaudet,

    Juv. 7, 105.— Subst.:

    cedentibus ignavis et imbecillis,

    Cic. Rep. 1, 32:

    in bello poena ignavis ab imperatoribus constituitur,

    id. Caecin. 16, 46:

    in victoria vel ignavis gloriari licet, adversae res etiam bonos detractant,

    Sall. J. 53 fin.; cf.:

    gloriam, honorem, imperium bonus ignavus aeque sibi exoptant,

    id. C. 11, 2:

    favimus ignavo,

    Ov. Am. 3, 2, 73.—
    (β).
    With gen.:

    legiones operum et laboris ignavae,

    Tac. A. 11, 18; cf.:

    possis ignavus haberi et subiti casus improvidus, si, etc.,

    Juv. 3, 272.
    II.
    Transf.
    A.
    Of inanim. and abstr. things (mostly poet. and in post-Aug. prose):

    quae vitia non sunt senectutis, sed inertis, ignavae, somniculosae senectutis,

    Cic. de Sen. 11, 36:

    nemora,

    i. e. unfruitful, Verg. G. 2, 208:

    globus,

    i. e. immovable, Plin. 2, 8, 6, § 33; cf.

    gravitas,

    Ov. M. 2, 821:

    stagna jacentis aquae,

    Luc. 5, 442:

    ignavo stupuerunt verba palato,

    i. e. speechless, Ov. Am. 2, 6, 47:

    mora,

    id. A. A. 1, 186:

    anni,

    spent in idleness, id. Am. 1, 15, 1; cf.

    otia,

    id. Tr. 1, 7, 25:

    septima lux,

    i. e. the Jewish Sabbath, Juv. 14, 106: ignavum conferunt stipendium, only money, not soldiers, arms, etc., Vell. 2, 39, 1:

    sucus meconium vocatur, multum opio ignavior,

    weaker, less efficacious, Plin. 20, 18, 76, § 202: quorundam flos tantum jucundus, reliquae partes ignavae, ut violae ac rosae, without smell, id. 21, 7, 18, § 37:

    cornicula ante oculos ignava,

    i. e. of no use, id. 11, 28, 34, § 100:

    ignavum est rediturae parcere vitae,

    Luc. 1, 492.—
    B.
    Of things that produce inactivity or indolence, that renders slothful or inactive: nec nos impediet illa ignava ratio, quae dicitur: appellatur enim quidam a philosophis argos logos, cui si pareamus, nihil omnino agamus in vita. Sic enim interrogant:

    Si fatum tibi est, etc.... Recte genus hoc interrogationis ignavum et iners nominatum est, quod eadem ratione omnis e vita tolletur actio,

    relaxing, Cic. Fat. 12, 28 sq.:

    frigus,

    Ov. M. 2, 763:

    aestus,

    id. ib. 7, 529:

    dolor,

    Plin. 11, 18, 20, § 64.—Hence, adv. in two forms, ignāvē and ignā-vĭter.
    (α).
    Ignave, sluggishly, slothfully, without spirit:

    ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave, ne quid serviliter muliebriterve faciamus,

    Cic. Tusc. 2, 23, 55:

    dicere multa,

    flatly, tamely, Hor. Ep. 2, 1, 67.—
    (β).
    Ignaviter, lazily, sluggishly, tardily: ignaviter quaerere, Lucil. ap. Non. 513, 14; Quadrig. ap. Prisc. p. 1010 P.; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2.—
    b.
    Comp.:

    carpere ignavius herbas,

    Verg. G. 3, 465.

    Lewis & Short latin dictionary > ignavus

  • 19 bruma

    brūma, ae f. [из *. brevima = brevissima, sc. dies\]
    1) период кратчайших дней в году, зимнее солнцестояние
    2) зимняя пора, зимний холод, стужа (b. iners H; rigens Lcn)

    Латинско-русский словарь > bruma

  • 20 inagitabilis

    in-agitābilis, e
    недвижимый, неподвижный (aēr iners et i. Sen)

    Латинско-русский словарь > inagitabilis

См. также в других словарях:

  • iners — index inactive, indolent, torpid Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • iners — containers …   Dictionnaire des rimes

  • îners — dîners …   Dictionnaire des rimes

  • Iners negotium. — См. Бездельник деловой …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Myristica iners — Conservation status Least Concern (IUCN 2.3) Scientific classification …   Wikipedia

  • Vita iners — (lat. lustvoll Leben) bezeichnet ein Topos der römischen Dichtung. Dieses wird unter anderem in den Carmina von Albius Tibullus erwähnt und bezeichnet die Liebe des Protagonisten (der in diesem Fall Tibull selber sein könnte), die auch über des… …   Deutsch Wikipedia

  • Pertusaria iners — ID 61645 Symbol Key PEIN15 Common Name N/A Family Pertusariaceae Category Lichen Division Ascomycota US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit Lichenous …   USDA Plant Characteristics

  • Pertusaria iners R.C. Harris — Symbol PEIN15 Botanical Family Pertusariaceae …   Scientific plant list

  • inerte — [ inɛrt ] adj. • inherte 1509; lat. iners, inertis 1 ♦ Qui n a ni activité ni mouvement propre. La matière inerte. (1759) Phys. Masse, force inerte. Chim. Gaz, liquide inerte, qui ne provoque aucune réaction des corps avec lesquels il est en… …   Encyclopédie Universelle

  • inert — stetig; feststehend; alle nasenlang (umgangssprachlich); invariabel; unabänderlich; kontinuierlich; beständig; unveränderlich; immer wieder; ständig; …   Universal-Lexikon

  • inert — INÉRT, Ă, inerţi, te, adj. 1. Nemişcat, fără viată, neînsufleţit. ♦ Inactiv din fire, lipsit de vigoare, de vioiciune, moale, molâu. 2. (fiz.; despre corpuri) Care are inerţie; (despre masa corpurilor) care se referă la inerţie. 3. (chim.; despre …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»