-
1 mensonterend
indigne -
2 onwaardig
indigne -
3 verontwaardigd
♦voorbeelden:verontwaardigd protesteren • jeter les hauts criszeer verontwaardigd zijn over iets • être outré de qc.erover verontwaardigd zijn dat … • être indigné que … 〈+ aanvoegende wijs〉 -
4 onwaardig
1. bn 2. bw -
5 achten
1 [letten op] se soucier de2 [menen; hoogschatten] estimer♦voorbeelden:iemand zeer hoog achten • avoir qn. en grande estimeverwerpelijk achten • désapprouver -
6 een daad van slecht zeemanschap
een daad van slecht zeemanschapDeens-Russisch woordenboek > een daad van slecht zeemanschap
-
7 erover verontwaardigd zijn dat …
erover verontwaardigd zijn dat …être indigné que … 〈+ aanvoegende wijs〉Deens-Russisch woordenboek > erover verontwaardigd zijn dat …
-
8 hevig
♦voorbeelden:hevige pijnen • douleurs aiguëseen hevige wind • un vent violentin het hevigste van het gevecht • au plus fort de la bataillehevige uitvallen • sorties brusqueszijn hevigste vijanden • ses pires ennemishij was hevig verontwaardigd • il était profondément indignéhevig lijden • souffrir le martyrehevig reageren • avoir une réaction violentehevig verlangen naar iets • désirer ardemment qc. -
9 hij achtte dat werk beneden zijn waardigheid
hij achtte dat werk beneden zijn waardigheidDeens-Russisch woordenboek > hij achtte dat werk beneden zijn waardigheid
-
10 hij is verontwaardigd over hetgeen ik doe
hij is verontwaardigd over hetgeen ik doeDeens-Russisch woordenboek > hij is verontwaardigd over hetgeen ik doe
-
11 hij was hevig verontwaardigd
hij was hevig verontwaardigd -
12 je bent niet waard dat …
je bent niet waard dat … -
13 onwaardig
-
14 waard
〈de〉♦voorbeelden:————————waard21 [voordelig, van belang] important2 [als aanspreekvorm][beste] cher/chère♦voorbeelden:〈 spreekwoord〉 wie geeft wat hij heeft, is waard dat hij leeft • ± la plus belle fille (du monde) ne peut donner que ce qu'elle a¶ je bent niet waard dat … • tu ne mérites pas que … 〈+ aanvoegende wijs〉; tu es indigne de 〈+ onbepaalde wijs〉dat is zijn geld niet waard • cela ne vaut pas la dépensehij is haar niet waard • elle est trop bien pour luidit is het vermelden waard • cela mérite d'être signaléwaard zijn • valoirevenveel waard zijn • se valoirhet geld wordt minder waard • la monnaie se déprécie -
15 zeemanschap
♦voorbeelden:
См. также в других словарях:
indigne — [ ɛ̃diɲ ] adj. • fin XIIe; lat. indignus I ♦ INDIGNE DE. 1 ♦ Qui n est pas digne de (qqch.), qui ne mérite pas. Elle est indigne de notre confiance. Il s est rendu indigne d un tel poste. ⇒ démériter, se disqualifier. ♢ Dr. Être indigne de… … Encyclopédie Universelle
indigné — indigne [ ɛ̃diɲ ] adj. • fin XIIe; lat. indignus I ♦ INDIGNE DE. 1 ♦ Qui n est pas digne de (qqch.), qui ne mérite pas. Elle est indigne de notre confiance. Il s est rendu indigne d un tel poste. ⇒ démériter, se disqualifier. ♢ Dr. Être indigne… … Encyclopédie Universelle
indigne — Indigne. adj. de tout genre, Qui n est pas digne. Un crime indigne de pardon. il est indigne des graces que vous luy faites. il est indigne de vivre. cela est indigne d un honneste homme. il se rendroit indigne de vos bienfaits s il n en avoit… … Dictionnaire de l'Académie française
indigné — indigné, ée (in di gné, gnée) part. passé d indigner. Qui a conçu de l indignation. • Et de tant de mépris son esprit indigné, CORN. Poly. III, 5. • Regagner les drapeaux que le Parthe a gagnés, Et venger de Crassus les mânes indignés,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
indigné — et courroucé, Indignans, Indignatus, Indignabundus … Thresor de la langue françoyse
indigne — Indigne, Indignus … Thresor de la langue françoyse
indigné — Indigné, [indign]ée. part … Dictionnaire de l'Académie française
indigne — (in di gn ) adj. 1° Qui n est pas digne de...., en parlant des personnes. • On mande des merveilles d Allemagne ... ces Allemands se laissent noyer par un petit ruisseau.... on croit que M. de Luxembourg les battra.... ce n est pas notre… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
INDIGNE — adj. des deux genres Qui n est pas digne, qui ne mérite pas. Il est indigne des grâces que vous lui faites. Il est indigne de vivre. Il s est rendu indigne de vos bienfaits. Puisque vous le jugez indigne de votre confiance. Il est indigne de foi … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
INDIGNE — adj. des deux genres Qui n’est pas digne de quelque chose. Il est indigne des grâces que vous lui faites. Il est indigne de vivre. Il s’est rendu indigne de vos bienfaits. Puisque vous le jugez indigne de votre confiance. Il est indigne de… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Indigne vivit per quem non vivit alter. — (prov.). См. Живи и жить давай другим … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)