-
1 dēnūntiātiō
dēnūntiātiō ōnis, f [denuntio], an indication, announcement, declaration, proclamation, threat: denuntiationi parere: calamitatum: belli: testimoni, a summons to testify: periculi, a menace, Cs.: terroris, L.: senatūs, an ordinance, L.: Catilinae: paucorum, an universae civitatis, L.* * *announcement/notification/indication; warning/threat; denunciation/allegation; declaration (war); injunction; admoition; summons, formal legal notice -
2 indicium
indicium ī, n [1 in+DIC-], a notice, information, discovery, disclosure, charge, evidence: id anus mihi indicium fecit, T.: falsum, S.: crimen indicio Avilli comprobabatur: res per indicium enuntiata, Cs.: indicii poena, O.: sed ipse deprehensus indicium profitetur, turns state's evidence, S.: indicio permisso, qui ager... indici praemium constitutum, L.: infandum, calumnious, V.—A permission to give evidence, immunity as informer: reus erat indicium postulaturus: tibi indicium postulas dari.—A sign, indication, mark, token, proof, evidence: certissima sceleris: corrupti indici: insigne meae erga te benevolentiae: Indicio de se ipse erit, serve as proof, T.: ei rei sunt indicio sedecim volumina, N.: versis viarum indiciis, tracks, V.: Indicia recentia, novel words, H.: mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio, T.: quam vere foret indicatum, oratio indicio fuit, N.* * *evidence (before a court); information, proof; indication -
3 sīgnificātiō
sīgnificātiō ōnis, f [significo], a pointing out, indicating, expression, indication, mark, sign, token: gestus sententiam significatione declarans: ignibus significatione factā, Cs.: ex significatione Gallorum, Cs.: litterarum: huius voluntatis: adventūs, Cs.: probitatis: valetudinis significationes: non dubiae deorum, from the gods: ex quibus magna significatio fit, non adesse constantiam.— A sign of assent, expression of approbation, applause: populi iudiciis atque omni significatione florere: ut usque Romam significationes vocesque referantur: significationibus acclamationibus multitudinis, L.— Expression, emphasis: significatio saepe erit maior quam oratio.— Meaning, sense, import, signification: scripti.* * *signal, outward sign; indication, applause; meaning; suggestion, hint -
4 sīgnum
sīgnum ī, n a mark, token, sign, indication, proof: ostendisti signa nutrici? (i. e. crepundia), T.: fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant: in amicis deligendis habere quasi signa et notas, quibus eos iudicarent, etc.: pecori signum inpressit, V.: nulla ad speluncum signa ferebant, footprints, V.: dicere deos gallis signum dedisse cantandi: color pudoris signum, T.: timoris signa mittere, display, Cs.: Magnum hoc quoque signum est, dominam esse extra noxiam, T.: id erit signi me invitum facere, quod, etc.: quid signi?—A military standard, ensign, banner: signo amisso, Cs.: ut neque signiferi viam, nec signa milites cernerent, L.: Inter signa militaria, H.: signa sequi, to march in rank, S.: signa subsequi, to keep the order of battle, Cs.: signa servare, L.: ab signis discedere, to leave the ranks, Cs.: volonum exercitus ab signis discessit, disbanded, L.: signa relinquere, to run away, S.: signa ferre, i. e. to decamp, Cs.: mota e castris signa eorum, qui, etc., i. e. an advance of the troops, etc., L.: Signa movet, advances, V.: ferte signa in hostem, attack, L.: signa constituere, halt, Cs.: signa proferre, advance, L.: Romani conversa signa bipertito intulerunt, i. e. wheeled and attacked in two columns, Cs.: signa patriae inferens: qui signa contulit, engaged in close fight: conlatis signis, in regular battle: conlatis militaribus signis, having brought together, etc., Cs.: signa in laevum cornu confert, concentrates his troops, L.: signa transferre, to desert, Cs.: signa convellere, to take up the standards (from the ground), L.: legionem sub signis ducere, in rank and file: ante signa inter primores, in front of the army, L.—Esp., the standard of a cohort, ensign of a maniple (cf. aquila, the standard of the legion): cum fascīs, cum signa militaria (praemissa).—A cohort, maniple: unius signi milites, L.—A sign, signal, call, watchword, password: signum tubā dare, Cs.: receptui dare, L.: proeli exposcere, Cs.: concinere, Cs.: canere, S.: signum mittendis quadrigis dare (for the start in a race), L.: it bello tessera signum, V.—A sign, token, omen, prognostic, symptom: medici signa quaedam habent ex venis aegroti: Morborum signa docebo, V.: prospera signa dare, O.—An image, figure, statue, picture: Iovis Statoris: expressi voltūs per aënea signa, H.: palla signis auroque rigens, V. —A device on a seal, seal, signet: notum signum, imago avi tui, etc.: Imprimat his signa tabellis, H.: litterae integris signis praetoribus traduntur: volumen sub signo habere, under seal.—A sign in the heavens, constellation: signis omnibus ad principium steliisque revocatis: in signo Leonis: signorum obitūs ortūs, V.: pluviale Capellae, O.* * *battle standard; indication; seal; sign, proof; signal; image, statue -
5 auspicium
auspicium ī, n [auspex], divination by the flight of birds, augury from birds, auspices: comitia auspiciis impedire: auspicia habere, authority to take the auspices, L.: observare, L.—A sign, omen, divine premonition, indication by augury: optimis auspiciis ea geri: alitem auspicium fecisse, L.: melioribus auspiciis, under better omens, V.: cui (diviti) si libido Fecerit auspicium, i. e. an impulse, H. — Since only the chief in command could take the auspices for the army, command, guidance, authority: ductu auspicioque eius res gerere, L.: tuis Auspiciis confecta duella, H.: Illius auspiciis moenia victa, O.: maioribus ire auspiciis, i. e. of Jupiter himself, V. — Right, power, inclination, will: meis ducere vitam Auspiciis, V.: populum paribus regamus Auspiciis, V.* * *divination (by birds); omen; beginning; auspices (pl.); right of doing auspices -
6 dēmōnstrātiō
dēmōnstrātiō ōnis, f [demonstro], a showing, pointing out, description: gestus sententiam demonstratione declarans: conversam habere.— An exposition, explanation: huius generis: quem ad modum quidque fiat.— Demonstrative oratory, eulogy.* * *demonstration, clear proof; description, definition by features; such oratory; indication; identification; act of pointing out/showing; (boundry of estate) -
7 index
index dicis, m and f [in+DIC-], one who points out, a discloser, discoverer, informer, witness: falsus, S.: haec omnia indices detulerunt.— An informer, betrayer, spy: vallatus indicibus: saeptus armatis indicibus: silex, qui nunc dicitur index, traitor's stone, O.—An index, sign, mark, indication, proof: complexūs, benevolentiae indices: vox stultitiae: auctoris anulus, O.: Ianum indicem pacis bellique fecit, L.—A title, superscription, inscription: deceptus indicibus librorum: tabula in aedem cum indice hoc posita est, L.—A forefinger, index finger: pollex, non index: indice monstrare digito, H.* * *Isign, token, proof; informer, tale bearerII -
8 īnsīgne
īnsīgne is, n [insignis], a mark, indication, proof, sign, token, signal: quod erat insigne, eum facere, etc.: Minerva singulare est insigne eius gymnasi: clipei insigne decorum, i. e. conspicuous shield, V.: maeroris, mourning: morbi, H.—A badge, garb, decoration: regis, V.: quo (vestitu) insigni uti consuerat, Cs.: fortunae: nec vestis habitu nec alio ullo insigni differentes, etc., L.— Usu. plur, attire, uniform, costume, regalia: cum insignibus regiis: inperi, S.: imperatoris, Cs.: sacerdotes, suis insignibus velati, L.: tectis insignibus suorum, ornaments of the helmets, Cs.: vocis, costume of a singer, Iu.: paternum, coat of arms, V.— A standard: navem Bruti, quae ex insigni facile agnosci poterat, i. e. the flag (of the admiral's ship), Cs.— A signal: quod erat insigne, cum oporteret, etc., Cs.: nocturnum trium luminum, L. —Fig., an honor, distinction: insignia virtutis adsequi.—A gem, brilliant passage, fine saying: orationis: verborum et sententiarum; cf. dicam insigne, a glorious song, H.* * *mark, emblem, badge; ensign, honor, badge of honor -
9 minor
minor ātus, ārī, dep. [minae], to jut forth, project: minantur In caelum scopuli, V.— To threaten, menace: homini: militibus servitium, S.: omnibus omnia: saxum undis, holds over, V.: urbi vincla, H.: ferro, S.: Abiturum se abs te esse minabitur, T.: mutaturam (se) esse testamentum: (ornus) usque minatur, i. e. threatens to fall, V.— With acc: quodcumque minabitur arcus, threatens (to strike), H.— To promise boastfully: multa et praeclara, H.: magna, Ph.* * *Iminari, minatus sum V DEPthreaten, speak/act menacingly; make threatening movement; give indication ofIIthose inferior in rank/grade/age, subordinate; descendants (pl.) -
10 minor
minor minus, ōris, adj. comp. (for posit. and sup. see parvus, minimus) [3 MAN-], smaller, less: navigia, Cs.: pecunia minor facta: inter ignīs Luna minores, H.: Hibernia dimidio minor quam Britannia, less by half, Cs.: genibus minor, i. e. kneeling, H.: Neve minor sit quinto actu Fabula, shorter, H.: luna, waning, H.—As subst n.: minus praedae quam speraverant fuit, L.: sociis dimidio minus quam civibus datum, less by half, L.: minus opinione suā efficere, Cs.—Of time, less, shorter, briefer: tempus, O.: dies sermone minor, too short for, O.—Of age, younger, junior: minor natu: filia minor regis, Cs.: aetate minores, O.: minor uno mense, H.—Plur. as subst, posterity, descendants: nostri minores, V.: Et fessae referunt se minores, the young, V.—Fig., inferior, less important: res: sapiens uno minor est Iove, H.: sunt notitiā multa minora tuā, unworthy of, O.: in certamine, beaten, H.: tanto certare, unfit to cope with, H.: capitis minor, see caput.—As subst n. genit., in expressions of value or price, at a lower price, of less value: minoris vendere: (suam fidem) non minoris quam publicam ducere, S.: minores facere filium quam, etc., care less for.* * *Iminari, minatus sum V DEPthreaten, speak/act menacingly; make threatening movement; give indication ofIIthose inferior in rank/grade/age, subordinate; descendants (pl.) -
11 specimen
specimen inis, n [SPEC-], a means of knowing, mark, token, proof, example, indication, evidence, sign (only sing.): ingeni: animorum, L.: (tellus) Tale dabit specimen, V.: ad specimen virtutis ostendendum, L.— A pattern, model, example, ideal: temperantiae Scaevola: is ordo ceteris specimen esto.* * *mark, proof; idea; model -
12 suffodiō (subf-)
suffodiō (subf-) fōdī, fossus, ere [sub+fodio], to dig under, sap, undermine: murum, S.: sacella suffossa: nullum suffossi specūs vestigium, no indication of a mine, Cu.— To pierce from below, stab underneath, bore through: equis ilia, L.: subfossis equis, stabbed in the belly, Cs. -
13 denunciatio
announcement/notification/indication; warning/threat; denunciation/allegation; declaration (war); injunction; admoition; summons, formal legal notice -
14 ostentui
for a show; merely for show; as sign/indication or proof -
15 significantia
significance; indication; the act of conveying meaning/information -
16 signum
sign, seal, indication, sign/ mark / token. -
17 testimonium
proof, evidence, witness, indication. -
18 caesna
cēna (not coena, caena; old form caesna; cf.(α).Casmena for Camena,
Fest. p. 205, 15 Müll.), ae, f. [Sanscr. khad-, eat; Umbr. çes-na; cf. Gr. knizô], the principal meal of the Romans in the early period, taken about midday, dinner, supper (Paul. ex Fest. p. 54, 4; Fest. p. 338, 4 and 368, 8 Müll.); subsequently, the prandium was taken at noon, and the cena was usually begun about the 9th hour, i. e. at 3 o'clock P. M. (v. Dict. of Antiq. s. v. coena; cf.: prandium, jentaculum): cena apud antiquos dicebatur quod nunc est prandium. Vesperna, quam nunc cenam appellamus, Paul. ex Fest. l. l.; Cic. Fam. 9, 26, 1; Mart. 4, 8, 6; Plin. Ep. 3, 1;to begin sooner was an indication of gluttony,
Plin. Pan. 49, 6.With substt.:(β).cenarum ars,
Hor. S. 2, 4, 35:caput cenae,
Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.:mullus cenae caput,
Mart. 10, 31, 4:ejus cenae fundus et fundamentum omne erat aula una lentis Aegyptiae,
Gell. 17, 8, 1: genus cenae sollemne, viaticum, adventicium, geniale, Philarg. ad Verg. E. 5, 74:honos cenae,
Suet. Vesp. 2:inpensae cenarum,
Hor. Ep. 1, 19, 38:cenarum magister,
Mart. 12, 48, 15:ordo cenae,
Petr. 92:cenae pater,
Hor. S. 2, 8, 7:o noctes cenaeque deūm!
id. ib. 2, 6, 65:mero Pontificum potiore cenis,
id. C. 2, 14, 28:Thyestae,
id. A. P. 91.—With adjj.:(γ).abundantissima,
Suet. Ner. 42:aditialis,
Varr. R. R. 3, 6, 6; Sen. Ep. 95, 41:sumptuosa,
id. ib. 95, 41:adventicia,
Suet. Vit. 13:quorum omnis vigilandi labor in antelucanis cenis expromitur,
i. e. lasting all night, Cic. Cat. 2, 10, 22:auguralis,
id. Fam. 7, 26, 2:amplior,
Juv. 14, 170:bona atque magna,
Cat. 13, 3:brevis,
Hor. Ep. 1, 14, 35:Cerialis,
Plaut. Men. 1, 1, 25:dubia,
Ter. Phorm. 2, 2, 28; Hor. S. 2, 2, 77:ebria,
Plaut. Cas. 3, 6, 31:grandes,
Quint. 10, 1, 58:lautissima,
Plin. Ep. 9, 17, 1:libera,
open table, Petr. 26:multa de magnā fercula cenā,
Hor. S. 2, 6, 104:munda,
id. C. 3, 29, 15:cena non minus nitida quam frugi,
Plin. Ep. 3, 1, 9: sororia, nuptialis. Plaut. Curc. 5, 2, 60 sq.: [p. 311] Suet. Calig. 25:opimae,
Hor. S. 2, 7, 103:popularem quam vocant,
Plaut. Trin. 2, 4, 69:prior,
i. e. a previous invitation, Hor. Ep. 1, 5, 27:publicae,
Suet. Ner. 16:recta,
id. Dom. 7; Mart. 2, 69, 7; 7, 19, 2:Saliares,
App. M. 4, p. 152, 30:sollemnes,
Suet. Tib. 34:subita,
Sen. Thyest. 800; Suet. Claud. 21:terrestris,
of vegetables, Plaut. Capt. 1, 2, 86:varia,
Hor. S. 2, 6, 86:viatica,
Plaut. Bacch. 1, 1, 61.—With verbs:(δ).quid ego istius prandia, cenas commemorem?
Cic. Verr. 2, 1, 19, § 49; Suet. Vit. 13:cenam apparare,
Ter. Heaut. 1, 1, 74:curare,
Plaut. Poen. 5, 3, 37:coquere,
id. Aul. 2, 7, 3; id. Cas. 3, 6, 28; 4, 1, 8; 4, 2, 2; id. Rud. 4, 7, 38 al.; Nep. Cim. 4, 3:cenas facere,
Cic. Att. 9, 13, 6; cf. id. Fam. 9, 24, 2 sq.:anteponere,
Plaut. Rud. 2, 6, 25: committere maturo ovo, Varr. ap. Non. p. 249, 8:praebere ternis ferculis,
Suet. Aug. 74:ducere,
to prolong, Hor. A. P. 376:ministrare,
id. S. 1, 6, 116:producere,
id. ib. 1, 5, 70:apponere,
Ter. Phorm. 2, 2, 28; Suet. Galb. 12:deesse cenae,
Quint. 7, 3, 31:instruere pomis et oleribus,
Gell. 2, 24 al.:cenam dare alicui,
Plaut. Capt. 4, 4, 2; 3, 1, 34; Cic. Fam. 9, 20, 2:cenae adhibere aliquem,
Quint. 11, 2, 12; Plin. Ep. 6, 31, 13; Suet. Caes. 73; id. Aug. 74; id. Claud. 32; id. Calig. 25; id. Tit. 9:Taurus accipiebat nos Athenis cenā,
Gell. 17, 8, 1:cenam cenavi tuam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:obire cenas,
Cic. Att. 9, 13, 6: cenam condicere alicui, to engage one ' s self to any one as a guest, promise to be one ' s guest, Suet. Tib. 42.—With prepp.:(ε).ante cenam,
Cato, R. R. 114; 115, 1:inter cenam,
at table, Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19; id. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 58; id. Phil. 2, 25, 63; Quint. 6, 3, 10; Suet. Galb. 22; id. Aug. 71;in this sense in Suet. several times: super cenam,
Suet. Aug. 77; id. Tib. 56; id. Ner. 42; id. Vit. 12; id. Vesp. 22; id. Tit. 8; id. Dom. 21:post cenam,
Quint. 1, 10, 19.—With substt. and prepp.:II.aliquem Abduxi ad cenam,
Ter. Heaut. 1, 2, 9; Cic. Tusc. 5, 32, 91:aliquem ad cenam aliquo condicam foras,
Plaut. Men. 1, 2, 18; id. Stich. 3, 1, 38:holera et pisciculos ferre in cenam seni,
Ter. And. 2, 2, 32:fit aliquid in cenam,
is preparing, Val. Max. 8, 1, 8:ire ad cenam,
Ter. Eun. 3, 2, 6:venire ad cenam,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19; Hor. Ep. 1, 7, 61:itare ad cenas,
Cic. Fam. 9, 24, 2:invitare ad cenam,
id. ib. 7, 9, 3; Quint. 7, 3, 33; Suet. Claud. 4:venire ad cenam,
Cic. Fin. 2, 8, 25:promittere ad cenam,
Plin. Ep. 1, 15, 1:vocare ad cenam,
Cic. Att. 6, 3, 9; Hor. S. 2, 7, 30; Suet. Tib. 6:devocare,
Nep. Cim. 4, 3:redire a cenā,
Cic. Rosc. Am. 35, 98. —Prov.: cenā comesā venire, i. e. to come too late:post festum,
Varr. R. R. 1, 2, 11:cenam rapere de rogo,
of unscrupulous greed, Cat. 59, 3.—Meton.A. * B.A company at table:* C.ingens cena sedet,
Juv. 2, 120.—The place of an entertainment (cf. cenatio and cenaculum), Plin. 12, 1, 5, § 11. -
19 cena
cēna (not coena, caena; old form caesna; cf.(α).Casmena for Camena,
Fest. p. 205, 15 Müll.), ae, f. [Sanscr. khad-, eat; Umbr. çes-na; cf. Gr. knizô], the principal meal of the Romans in the early period, taken about midday, dinner, supper (Paul. ex Fest. p. 54, 4; Fest. p. 338, 4 and 368, 8 Müll.); subsequently, the prandium was taken at noon, and the cena was usually begun about the 9th hour, i. e. at 3 o'clock P. M. (v. Dict. of Antiq. s. v. coena; cf.: prandium, jentaculum): cena apud antiquos dicebatur quod nunc est prandium. Vesperna, quam nunc cenam appellamus, Paul. ex Fest. l. l.; Cic. Fam. 9, 26, 1; Mart. 4, 8, 6; Plin. Ep. 3, 1;to begin sooner was an indication of gluttony,
Plin. Pan. 49, 6.With substt.:(β).cenarum ars,
Hor. S. 2, 4, 35:caput cenae,
Cic. Fin. 2, 8, 25; cf.:mullus cenae caput,
Mart. 10, 31, 4:ejus cenae fundus et fundamentum omne erat aula una lentis Aegyptiae,
Gell. 17, 8, 1: genus cenae sollemne, viaticum, adventicium, geniale, Philarg. ad Verg. E. 5, 74:honos cenae,
Suet. Vesp. 2:inpensae cenarum,
Hor. Ep. 1, 19, 38:cenarum magister,
Mart. 12, 48, 15:ordo cenae,
Petr. 92:cenae pater,
Hor. S. 2, 8, 7:o noctes cenaeque deūm!
id. ib. 2, 6, 65:mero Pontificum potiore cenis,
id. C. 2, 14, 28:Thyestae,
id. A. P. 91.—With adjj.:(γ).abundantissima,
Suet. Ner. 42:aditialis,
Varr. R. R. 3, 6, 6; Sen. Ep. 95, 41:sumptuosa,
id. ib. 95, 41:adventicia,
Suet. Vit. 13:quorum omnis vigilandi labor in antelucanis cenis expromitur,
i. e. lasting all night, Cic. Cat. 2, 10, 22:auguralis,
id. Fam. 7, 26, 2:amplior,
Juv. 14, 170:bona atque magna,
Cat. 13, 3:brevis,
Hor. Ep. 1, 14, 35:Cerialis,
Plaut. Men. 1, 1, 25:dubia,
Ter. Phorm. 2, 2, 28; Hor. S. 2, 2, 77:ebria,
Plaut. Cas. 3, 6, 31:grandes,
Quint. 10, 1, 58:lautissima,
Plin. Ep. 9, 17, 1:libera,
open table, Petr. 26:multa de magnā fercula cenā,
Hor. S. 2, 6, 104:munda,
id. C. 3, 29, 15:cena non minus nitida quam frugi,
Plin. Ep. 3, 1, 9: sororia, nuptialis. Plaut. Curc. 5, 2, 60 sq.: [p. 311] Suet. Calig. 25:opimae,
Hor. S. 2, 7, 103:popularem quam vocant,
Plaut. Trin. 2, 4, 69:prior,
i. e. a previous invitation, Hor. Ep. 1, 5, 27:publicae,
Suet. Ner. 16:recta,
id. Dom. 7; Mart. 2, 69, 7; 7, 19, 2:Saliares,
App. M. 4, p. 152, 30:sollemnes,
Suet. Tib. 34:subita,
Sen. Thyest. 800; Suet. Claud. 21:terrestris,
of vegetables, Plaut. Capt. 1, 2, 86:varia,
Hor. S. 2, 6, 86:viatica,
Plaut. Bacch. 1, 1, 61.—With verbs:(δ).quid ego istius prandia, cenas commemorem?
Cic. Verr. 2, 1, 19, § 49; Suet. Vit. 13:cenam apparare,
Ter. Heaut. 1, 1, 74:curare,
Plaut. Poen. 5, 3, 37:coquere,
id. Aul. 2, 7, 3; id. Cas. 3, 6, 28; 4, 1, 8; 4, 2, 2; id. Rud. 4, 7, 38 al.; Nep. Cim. 4, 3:cenas facere,
Cic. Att. 9, 13, 6; cf. id. Fam. 9, 24, 2 sq.:anteponere,
Plaut. Rud. 2, 6, 25: committere maturo ovo, Varr. ap. Non. p. 249, 8:praebere ternis ferculis,
Suet. Aug. 74:ducere,
to prolong, Hor. A. P. 376:ministrare,
id. S. 1, 6, 116:producere,
id. ib. 1, 5, 70:apponere,
Ter. Phorm. 2, 2, 28; Suet. Galb. 12:deesse cenae,
Quint. 7, 3, 31:instruere pomis et oleribus,
Gell. 2, 24 al.:cenam dare alicui,
Plaut. Capt. 4, 4, 2; 3, 1, 34; Cic. Fam. 9, 20, 2:cenae adhibere aliquem,
Quint. 11, 2, 12; Plin. Ep. 6, 31, 13; Suet. Caes. 73; id. Aug. 74; id. Claud. 32; id. Calig. 25; id. Tit. 9:Taurus accipiebat nos Athenis cenā,
Gell. 17, 8, 1:cenam cenavi tuam,
Plaut. Rud. 2, 6, 24:obire cenas,
Cic. Att. 9, 13, 6: cenam condicere alicui, to engage one ' s self to any one as a guest, promise to be one ' s guest, Suet. Tib. 42.—With prepp.:(ε).ante cenam,
Cato, R. R. 114; 115, 1:inter cenam,
at table, Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19; id. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 58; id. Phil. 2, 25, 63; Quint. 6, 3, 10; Suet. Galb. 22; id. Aug. 71;in this sense in Suet. several times: super cenam,
Suet. Aug. 77; id. Tib. 56; id. Ner. 42; id. Vit. 12; id. Vesp. 22; id. Tit. 8; id. Dom. 21:post cenam,
Quint. 1, 10, 19.—With substt. and prepp.:II.aliquem Abduxi ad cenam,
Ter. Heaut. 1, 2, 9; Cic. Tusc. 5, 32, 91:aliquem ad cenam aliquo condicam foras,
Plaut. Men. 1, 2, 18; id. Stich. 3, 1, 38:holera et pisciculos ferre in cenam seni,
Ter. And. 2, 2, 32:fit aliquid in cenam,
is preparing, Val. Max. 8, 1, 8:ire ad cenam,
Ter. Eun. 3, 2, 6:venire ad cenam,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19; Hor. Ep. 1, 7, 61:itare ad cenas,
Cic. Fam. 9, 24, 2:invitare ad cenam,
id. ib. 7, 9, 3; Quint. 7, 3, 33; Suet. Claud. 4:venire ad cenam,
Cic. Fin. 2, 8, 25:promittere ad cenam,
Plin. Ep. 1, 15, 1:vocare ad cenam,
Cic. Att. 6, 3, 9; Hor. S. 2, 7, 30; Suet. Tib. 6:devocare,
Nep. Cim. 4, 3:redire a cenā,
Cic. Rosc. Am. 35, 98. —Prov.: cenā comesā venire, i. e. to come too late:post festum,
Varr. R. R. 1, 2, 11:cenam rapere de rogo,
of unscrupulous greed, Cat. 59, 3.—Meton.A. * B.A company at table:* C.ingens cena sedet,
Juv. 2, 120.—The place of an entertainment (cf. cenatio and cenaculum), Plin. 12, 1, 5, § 11. -
20 Cincinnatus
1.cincinnātus, adj. [cincinnus], with curled hair, having locks or ringlets of hair (as an indication of luxurious effeminacy), Plaut. Capt. 3, 4, 115:II.moechus,
id. Mil. 3, 3, 49; id. Truc. 2, 7, 48:consul,
Cic. Sest. 11, 26:ganeo,
id. Red. in Sen. 5, 13; Cael. ap. Quint. 1, 5, 61.—Transf., of comets: stellae, Schol. Juv 6, 207 (in Cic. N. D. 2, 5, 14, better crinitas).2.Cincinnātus, i, m., a cognomen of the renownea L. Qumctius, taken from the plough to the dictatorship, Liv. 3, 26, 6; 4, 13, 14 sq.; Cic. Fin. 2, 4, 12; id. Sen. 16, 56; Col. 1, praef. § 13; Plin. 18, 3, 4, § 20; Val. Max. 4, 4 al.
См. также в других словарях:
indication — [ ɛ̃dikasjɔ̃ ] n. f. • 1333; lat. indicatio 1 ♦ Action d indiquer. L indication d origine est obligatoire pour les produits importés. Sans indication de date. ⇒ mention. Je me suis adressé à cette maison sur l indication de X. ⇒ avis. 2 ♦ (1708)… … Encyclopédie Universelle
indication — Indication. s. f. v. Action par laquelle on indique. Il fut pris prisonnier sur l indication d un tel. des trois qui m estoient obligez solidairement, je me suis adressé pour estre payé au plus riche sur vostre indication. Il signifie en termes… … Dictionnaire de l'Académie française
Indication — can refer to: * A synonym for [http://en.wiktionary.org/wiki/sign#Noun Sign] . * Human interface Highlighting the single object pointed to as a cursor is moved, without any other user action such as clicking, is indication. * Indication… … Wikipedia
Indication — In di*ca tion, n. [L. indicatio: cf. F. indication.] [1913 Webster] 1. Act of pointing out or indicating. [1913 Webster] 2. That which serves to indicate or point out; mark; token; sign; symptom; evidence. [1913 Webster] The frequent stops they… … The Collaborative International Dictionary of English
indication — I noun allusion, augury, auspice, badge, brand, clue, connotation, cue, emblem, evidence, evincement, exponent, foretoken, guide, hint, implication, index, indicant, indicator, indicium, innuendo, insinuation, intimation, mark, marker, mention,… … Law dictionary
indication — (n.) early 15c., from L. indicationem (nom. indicatio) an indicating; valuation, noun of action from pp. stem of indicare point out, show, from in into, in, on, upon (see IN (Cf. in ) (2)) + dicare proclaim, from stem of dicere to speak, to say… … Etymology dictionary
indication — [n] evidence, clue adumbration, attestation, augury, auspice, cue, earnest, explanation, expression, forewarning, gesture, hint, implication, index, indicia, inkling, intimation, manifestation, mark, nod, note, notion, omen, pledge, portent,… … New thesaurus
indication — [in΄di kā′shən] n. [L indicatio] 1. the act of indicating 2. something that indicates, points out, or signifies; sign 3. something that is indicated as necessary 4. the amount or degree registered by an indicator … English World dictionary
indication — noun ADJECTIVE ▪ firm (BrE), good, strong ▪ fair (esp. BrE) ▪ It was a fair indication of what was to come. ▪ accurate, relia … Collocations dictionary
INDICATION — s. f. Action par laquelle on indique. Il fut arrêté dans la foule, sur l indication d un tel. Sur votre indication, je me suis adressé à un tel pour être mieux informé. Il se dit quelquefois pour Renseignement, désignation. Cela peut fournir d… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
indication — (in di ka sion ; en vers, de cinq syllabes) s. f. 1° Action d indiquer. Il fut arrêté dans la foule sur l indication d un tel. 2° Renseignement, renvoi. Cela peut fournir d utiles indications. Avec les indications que vous me donnez je… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré