-
1 incredibilis
incrēdĭbĭlis, e [st1]1 [-] incroyable, invraisemblable, inouï, inimaginable, étrange, fantastique. - Cic. de Or. 1, 172 ; Fam. 13, 54 ; Att. 13, 23, 3. - incredibile est quanta me molestia adfecerit, Cic. Att. 15, 1, 1: on ne peut imaginer à quel point le chagrin m'a touché. --- Quint. 1, 1, 32. - incredibile quantum antideo (= anteeo), Ter.: je surpasse d'une manière étonnante. - [avec prop. inf.] Quint. 7, 2, 31. - [avec supin en u] Cic. Verr. 2, 124 ; Sall. C. 6, 2. - incredibile memoratu est quam facile coaluerint, Sall. C. 6: on ne saurait croire avec quelle facilité ils se fondirent en une seule nation. [st1]2 [-] indigne d'être cru, à quoi on n'ajoute pas foi. - Plaut. Bac. 614. [st1]3 [-] incroyant, incrédule. - Apul. Ascl. 28 ; Eccl.* * *incrēdĭbĭlis, e [st1]1 [-] incroyable, invraisemblable, inouï, inimaginable, étrange, fantastique. - Cic. de Or. 1, 172 ; Fam. 13, 54 ; Att. 13, 23, 3. - incredibile est quanta me molestia adfecerit, Cic. Att. 15, 1, 1: on ne peut imaginer à quel point le chagrin m'a touché. --- Quint. 1, 1, 32. - incredibile quantum antideo (= anteeo), Ter.: je surpasse d'une manière étonnante. - [avec prop. inf.] Quint. 7, 2, 31. - [avec supin en u] Cic. Verr. 2, 124 ; Sall. C. 6, 2. - incredibile memoratu est quam facile coaluerint, Sall. C. 6: on ne saurait croire avec quelle facilité ils se fondirent en une seule nation. [st1]2 [-] indigne d'être cru, à quoi on n'ajoute pas foi. - Plaut. Bac. 614. [st1]3 [-] incroyant, incrédule. - Apul. Ascl. 28 ; Eccl.* * *Incredibilis, et hoc incredibile, pen. cor. Terent. Incredible, Incroyable, Qu'on ne peult croire.\Incredibilis sum. Plaut. On ne me croit point, ou On ne se fie point en moy.\Incredibile memoratu. Sallust. On ne le pourroit croire qui le raconteroit. -
2 incredibilis
incredibilis incredibilis, e невероятный -
3 incredibilis
incredibilis incredibilis, e необычный -
4 incredibilis
incredibilis, incredibile ADJincredible; extraordinary -
5 incredibilis
incrēdĭbĭlis, e, adj. [2. in-credo].I.Pass.A.That cannot be believed, incredible, extraordinary, unparalleled (class.):B.fides,
Cic. Fam. 13, 54:quaedam et prope singularis et divina vis ingenii,
id. Or. 1, 38, 172:voluptas,
id. Cat. 1, 10:foedus sceleris,
id. ib. 2, 4:furor,
id. Sull. 27:rem facere incredibilem,
id. Inv. 2, 13, 42:incredibilia probabilibus intexere,
id. Part. 4, 12:incredibile est,
it is incredible, id. Att. 13, 23, 3:praeter spem atque incredibile hoc mihi obtigit,
unforeseen, Ter. Phorm. 2, 1, 9:incredibile est, quanta me molestia affecerit,
Cic. Att. 15, 1, 1; so Quint. 1, 1, 32. —With inf.:incredibile est, a filio patrem occisum,
Quint. 7, 2, 31:incredibilem in modum concursus fiunt,
Cic. Att. 5, 16, 3:incredibile quantum coaluere,
Just. 36, 2 fin. —With sup. in u (not in Cic.):incredibile memoratu est, quam facile coaluerint,
Sall. C. 6, 2.—Not worthy of belief, or that is not believed (ante-class.), Plaut. Bacch. 4, 3, 3. —II.Act., unbelieving, incredulous (post-class.):incredibiles cogentur credere,
App. Trim. p. 93, 25.— Hence, adv.: incrēdĭbĭlĭter, incredibly, extraordinarily (class.):quibus ego incredibiliter delector,
Cic. de Sen. 15, 51:consentire,
id. Phil. 1, 15, 36:pertimuit,
id. Att. 8, 7, 1. -
6 incredibilis
incredibilis, e, (1) incredible, A. 26:8; (2) unbelieving, §L. 1:17; Ti. 1:16.* -
7 incredibilis
in-crēdibilis, e1) невероятный (i. auditu C, QC); неимоверный, необычайный (furor C, VP)2) не заслуживающий доверия, ненадёжный ( homo Pl)3) не верящий, неверующий Eccl -
8 incredibilis
in-crēdibilis, e, I) passiv: A) unglaublich (Ggstz. credibilis), a) eig.: auditu, Cic.: dictu, Cic. u. Nep., od. memoratu, Sall.: dictu audituque m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 10, 5 (14), 3: incredibile dictu est, ut etc., Iustin. 12, 9, 8: incredibile hoc mihi obtigit, unerwartet, Ter.: incredibile quantum, ungemein, Iustin.: Compar., atque hoc quoque incredibile est, immo incredibilius, Sen. – subst., incrēdibilia, ium, n., unglaubliche Dinge, Sall. u. Sen. – b) übtr., unglaublich = außerordentlich, celeritas, Vell.: fides, vis ingenii, Cic.: furor, Cic. u. Vell. – B) unglaubwürdig, keinen Glauben verdienend, unzuverlässig, v. Pers., Plaut. Bacch. 614. – II) aktiv = ungläubig, Ps. Apul. Ascl. 28 u. Eccl. (s. Rönsch Itala p. 332 f.).
-
9 incredibilis
in-crēdibilis, e, I) passiv: A) unglaublich (Ggstz. credibilis), a) eig.: auditu, Cic.: dictu, Cic. u. Nep., od. memoratu, Sall.: dictu audituque m. folg. Acc. u. Infin., Curt. 10, 5 (14), 3: incredibile dictu est, ut etc., Iustin. 12, 9, 8: incredibile hoc mihi obtigit, unerwartet, Ter.: incredibile quantum, ungemein, Iustin.: Compar., atque hoc quoque incredibile est, immo incredibilius, Sen. – subst., incrēdibilia, ium, n., unglaubliche Dinge, Sall. u. Sen. – b) übtr., unglaublich = außerordentlich, celeritas, Vell.: fides, vis ingenii, Cic.: furor, Cic. u. Vell. – B) unglaubwürdig, keinen Glauben verdienend, unzuverlässig, v. Pers., Plaut. Bacch. 614. – II) aktiv = ungläubig, Ps. Apul. Ascl. 28 u. Eccl. (s. Rönsch Itala p. 332 f.).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incredibilis
-
10 incredibilis
невероятный (1. 3 D. 5, 4).Латинско-русский словарь к источникам римского права > incredibilis
-
11 incredibilis
incredible, unbelievable -
12 incredibilis
, incredibile (m = f,n)невероятный -
13 Неимоверный
- incredibilis; -
14 unglaublich
unglaublich, incredibilis (kaum zu glauben, dah. u. zwar gew. = außerordentlich, ungemein etc.). – a fide abhorrens. nullam fidem habens (unglaubhaft). – mirus. mirificus (wunderbar = außerordentlich, ungemein. z.B. mirum me desiderium tenet urbis: u. mirificum studium: u. mirifica voluptas). – ungl. Schnelligkeit, incredibilis celeritas; tanta celeritas, cui par ne cogitari quidem potest: ungl. Schmerz, incredibilis dolor; opinione omnium maior dolor: die Kunst hat ungl. Fortschritte gemacht, supra humanam fidem evecta est ars: es ist ungl., incredibile est, auch mit dem Zus. auditu (zu hören) od. dictu (zu sagen) od. memoratu (zu erzählen); a fide abhorret (es ist unglaubhaft). – Adv. incredibiliter; incredibilem od. mirum in modum; incredibile quantum; supra quam cuique credibile est; extra fidem (z.B. laboris patiens): was noch unglaublicher klingt (als Parenthese), quod difficilius dictu est.
-
15 übernatürlich
übernatürlich, qui, quae, quod naturae modum excedit (über das Maß des Natürlichen hinausgehend). – incredibilis (unglaublich). – prope singularis (fast einzig). – divinus (göttlich); auch verb. quidam incredibilis et prope singularis et divinus (z.B. vis ingenii). Vgl. »übermenschlich«.
-
16 haurio
haurĭo, īre, hausi, haustum - tr. - [st2]1 [-] tirer à soi, puiser, tirer, retirer, verser. [st2]2 [-] vider en puisant, mettre à sec, tarir. [st2]3 [-] humer, boire. [st2]4 [-] saisir avidement, avaler, absorber, engloutir. [st2]5 [-] faire disparaître, détruire. [st2]6 [-] percevoir, prendre, concevoir, éprouver; essuyer, souffrir. [st2]7 [-] transpercer, percer, creuser. [st2]8 [-] épuiser, dévorer, consumer, achever, accomplir. - haurire aquam de (ex) puteo: tirer de l'eau d'un puits, puiser de l'eau au puits. - haurire a fontibus Stoicorum: puiser aux sources des Stoïciens. - haurire alicujus sanguinem: verser le sang de qqn. - haurite crurorem, Ov. M. 7.333: versez le sang. - tu de faece hauris, Cic. Brut. 69, 244: toi, tu puises dans la lie (= tu parles des plus mauvais orateurs). - haurire aliquid oculis, Virg. En. 12, 946: dévorer qqch des yeux. - paene haustus fluctibus: presque englouti par les flots. - hoc animo hauri, Virg. En. 12, 26: mets-toi bien ceci dans l'esprit. - cineres haurire: recueillir les cendres. - haurire lucem, Virg. G. 2.340: voir le jour, être né. - cunctos qui proelio superfuerant incendium hausit, Tac. H. 4, 60: l'incendie dévora tous ceux qui avaient survécu au combat. - quam incredibilis hausit calamitates! Cic. Tusc. 1, 86: combien de calamités incroyables il a endurées!* * *haurĭo, īre, hausi, haustum - tr. - [st2]1 [-] tirer à soi, puiser, tirer, retirer, verser. [st2]2 [-] vider en puisant, mettre à sec, tarir. [st2]3 [-] humer, boire. [st2]4 [-] saisir avidement, avaler, absorber, engloutir. [st2]5 [-] faire disparaître, détruire. [st2]6 [-] percevoir, prendre, concevoir, éprouver; essuyer, souffrir. [st2]7 [-] transpercer, percer, creuser. [st2]8 [-] épuiser, dévorer, consumer, achever, accomplir. - haurire aquam de (ex) puteo: tirer de l'eau d'un puits, puiser de l'eau au puits. - haurire a fontibus Stoicorum: puiser aux sources des Stoïciens. - haurire alicujus sanguinem: verser le sang de qqn. - haurite crurorem, Ov. M. 7.333: versez le sang. - tu de faece hauris, Cic. Brut. 69, 244: toi, tu puises dans la lie (= tu parles des plus mauvais orateurs). - haurire aliquid oculis, Virg. En. 12, 946: dévorer qqch des yeux. - paene haustus fluctibus: presque englouti par les flots. - hoc animo hauri, Virg. En. 12, 26: mets-toi bien ceci dans l'esprit. - cineres haurire: recueillir les cendres. - haurire lucem, Virg. G. 2.340: voir le jour, être né. - cunctos qui proelio superfuerant incendium hausit, Tac. H. 4, 60: l'incendie dévora tous ceux qui avaient survécu au combat. - quam incredibilis hausit calamitates! Cic. Tusc. 1, 86: combien de calamités incroyables il a endurées!* * *Haurio, hauris, hausi, haustum, haurire. Puiser, et tirer de l'eaue.\Haurire auribus vocem alterius. Virgil. Ouir.\Hausit caelum. Virgil. Il a veu l'air.\Haurire artes domo. Cic. Les puiser et apprendre en la maison.\Calamitatem haurire. Cic. Endurer et avaller.\Cibos haurire: de iis enim dicitur qui dentibus carent. Colum. Avaller sans mascher.\Cogitatione haurire omnia. Cic. Engloutir.\Haurit corda pauor. Virgil. Oste et consume le courage, ou frappeau coeur, Perce le coeur.\Dolorem haurire. Cic. Recevoir douleur et l'endurer.\Dona noctis haurire. Sil. Dormir à son aise, Dormir à gogo.\Rostro femur hausit adunco. Ouid. Le porc sanglier luy fendit la cuisse de ses crochets.\Flamma multos hausit. Liu. Beaucoup furent du tout bruslez et ars.\Oculis auribusque haurire tantum gaudium cupientes. Liu. Prendre et recevoir amplement et ardemment, et par grande affection.\Tam longi temporis opus incendium hausit. Liu. Le feu consuma.\Loborem haurire ex re aliqua. Hor. Recevoir peine et travail.\Latus haurire alicuius. Virgil. Percer.\Lucem haurire. Virgil. Naistre sur terre, Veoir le jour.\Luctum. Cic. Recevoir ennuy.\Pateram haurire. Virgil. Avaller le vin qui est en une tasse, La vuider d'un traict.\Haurire patrias opes. Mart. Despendre, Consumer et espuiser son patrimoine.\Pectora ferro hausit. Ouid. Il percea.\Poculum haurire. Liu. Vuider, et boire tout.\Solidos ceruos. Plin. Engloutir, Avaller touts entiers.\Supplicia. Virgil. Estre puni.\Haurire a fontibus. Cic. Puiser és fontaines.\Haurit ex aerario sumptum. Cic. Prend et pesche ou puise dedens la bourse publique. -
17 inauditus
1.ĭnaudītus, a, um, Part., from inaudio.2.ĭn-audītus, a, um, adj., unheard.I.(On account of its novelty or strangeness.) Unheard-of, unusual, strange, new (freq. and class.;II.a favorite word of Cic.): nihil dicam reconditum, nihil aut inauditum vobis aut cuiquam novum,
Cic. de Or. 1, 31, 137; cf. id. Rep. 2, 12:quod nobis inauditum est,
Quint. 1, 6, 9:novum est, non dico inusitatum, verum omnino inauditum,
Cic. Caecin. 13, 36; cf. id. Vatin. 14, 33:novum crimen et ante hunc diem inauditum,
id. Leg. 1, 1:insignis quaedam, inaudita, nova magnitudo animi,
id. Sest. 39, 85:incredibilis atque inaudita gravitas,
id. Balb. 5, 13:modus et inauditus et incredibilis,
Quint. 7, 6, 11: novellas et inauditas sectas veteribus religionibus opponere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 3, 3; cf. § 7.— Comp.:hominum nescias invisitatius an inauditius genus,
Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 3, 14.—Unheard (of an accused person), without a hearing (only post-Aug.):* III.inauditus et indefensus,
Tac. A. 2, 77; 4, 11; cf.:inauditos et innoxios relegavit,
Suet. Claud. 38; id. Galb. 14; id. Vit. 14; Just. 22, 2 fin.;also of the cause or defence of the accused: neque inaudita causa quemquam damnari, etc.,
Dig. 48, 17, 1.—Without hearing:alia (animalia) gignuntur aut inodora inauditave,
Gell. 7, 6, 1 (al. inauritave). -
18 singularis
singŭlāris, e, adj. [singuli].I.Lit.A.In gen., one by one, one at a time, alone, single, solitary; alone of its kind, singular (class.;B.syn.: unus, unicus): non singulare nec solivagum genus (sc. homines),
i. e. solitary, Cic. Rep. 1, 25, 39:hostes ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant,
Caes. B. G. 4, 26:homo,
id. ib. 7, 8, 3; so,homo (with privatus, and opp. isti conquisiti coloni),
Cic. Agr. 2, 35, 97:singularis mundus atque unigena,
id. Univ. 4 med.:praeconium Dei singularis facere,
Lact. 4, 4, 8; cf. Cic. Ac. 1, 7, 26:natus,
Plin. 28, 10, 42, § 153:herba (opp. fruticosa),
id. 27, 9, 55, § 78: singularis ferus, a wild boar (hence, Fr. sanglier), Vulg. Psa. 79, 14:hominem dominandi cupidum aut imperii singularis,
sole command, exclusive dominion, Cic. Rep. 1, 33, 50; so,singulare imperium et potestas regia,
id. ib. 2, 9, 15:sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia,
id. Verr. 2, 3, 88, § 206:singulare beneficium (opp. commune officium civium),
id. Fam. 1, 9, 4:odium (opp. communis invidia),
id. Sull. 1, 1:quam invisa sit singularis potentia et miseranda vita,
Nep. Dion, 9, 5:pugna,
Macr. S. 5, 2:si quando quid secreto agere proposuisset, erat illi locus in edito singularis,
particular, separate, Suet. Aug. 72.—In partic.1.In gram., of or belonging to unity, singular:2.singularis casus,
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;10, § 54 ib.: numerus,
Quint. 1, 5, 42; 1, 6, 25; 8, 3, 20; Gell. 19, 8, 13:nominativus,
Quint. 1, 6, 14:genitivus,
id. 1, 6, 26 et saep. —Also absol., the singular number:alii dicunt in singulari hac ovi et avi, alii hac ove et ave,
Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Quint. 8, 6, 28; 4, 5, 25 al.—In milit lang., subst.: singŭlāris, is, m.a.In gen., an orderly man (ordonance), assigned to officers of all kinds and ranks for executing their orders (called apparitor, Lampr. Alex. Sev. 52):b.SINGVLARIS COS (consulis),
Inscr. Orell. 2003; cf. ib. 3529 sq.; 3591; 6771 al.—Esp., under the emperors, equites singulares Augusti, or only equites singulares, a select horse body-guard (selected from barbarous nations, as Bessi, Thraces, Bæti, etc.), Tac. H. 4, 70; Hyg. m. c. §§ 23 and 30; Inscr. Grut. 1041, 12 al.; cf. on the Singulares, Henzen, Sugli Equiti Singolari, Roma, 1850; Becker, Antiq. tom. 3, pass. 2, p. 387 sq.—3.In the time of the later emperors, singulares, a kind of imperial clerks, sent into the provinces, Cod. Just. 1, 27, 1, § 8; cf. Lyd. Meg. 3, 7.—II.Trop., singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable (syn.: unicus, eximius, praestans;1. a.very freq. both in a good and in a bad sense): Aristoteles meo judicio in philosophiā prope singularis,
Cic. Ac. 2, 43, 132:Cato, summus et singularis vir,
id. Brut. 85, 293:vir ingenii naturā praestans, singularis perfectusque undique,
Quint. 12, 1, 25; so,homines ingenio atque animo,
Cic. Div. 2, 47, 97:adulescens,
Plin. Ep. 7, 24, 2.—Of things:Antonii incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis ingenii videtur,
Cic. de Or. 1, 38, 172:singularis eximiaque virtus,
id. Imp. Pomp. 1, 3; so,singularis et incredibilis virtus,
id. Att. 14, 15, 3; cf. id. Fam. 1, 9, 4:integritas atque innocentia singularis,
id. Div. in Caecil. 9, 27:Treviri, quorum inter Gallos virtutis opinio est singularis,
Caes. B. G. 2, 24:Pompeius gratias tibi agit singulares,
Cic. Fam. 13, 41, 1; cf.:mihi gratias egistis singularibus verbis,
id. Cat. 4, 3:fides,
Nep. Att. 4:singulare omnium saeculorum exemplum,
Just. 2, 4, 6.—In a bad sense:nequitia ac turpitudo singularis,
Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106; so,nequitia,
id. ib. 2, 2, 54, § 134; id. Fin. 5, 20, 56:impudentia,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18: audacia (with scelus incredibile), id. Fragm. ap. Quint. 4, 2, 105:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77.— Hence, adv.: singŭlārĭter ( singlā-rĭter, Lucr. 6, 1067).In gen. (ante- and post-class.):b.quae memorare queam inter se singlariter apta, Lucr. l. l. Munro (Lachm. singillariter): a juventā singulariter sedens,
apart, separately, Paul. Nol. Carm. 21, 727.—In partic. (acc. to I. B. 1.), in the singular number:2.quod pluralia singulariter et singularia pluraliter efferuntur,
Quint. 1, 5, 16; 1, 7, 18; 9, 3, 20:dici,
Gell. 19, 8, 12; Dig. 27, 6, 1 al.—(Acc. to II.) Particularly, exceedingly:aliquem diligere,
Cic. Verr. 2, 2, 47, § 117:et miror et diligo,
Plin. Ep. 1, 22, 1:amo,
id. ib. 4, 15, 1. -
19 incredibilitas
-
20 incredibiliter
incrēdibiliter [ incredibilis ]невероятно, неимоверно C, Aug
См. также в других словарях:
incredibilis — index gross (total), incredible, ineffable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Strashila incredibilis — ? †Strashila incredibilis … Википедия
Rhinoplocephalus incredibilis — Rhinoplocephalus incredibilis … Wikipédia en Français
Myristica incredibilis — Conservation status Vulnerable (IUCN 2.3) Scientific classification … Wikipedia
Fordia incredibilis — Taxobox status = VU | status system = IUCN2.3 regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Fabales familia = Fabaceae genus = Fordia species = F. incredibilis binomial = Fordia incredibilis binomial authority = Whitm.… … Wikipedia
Eocorythoderus incredibilis — ? Eocorythoderus incredibilis Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые … Википедия
Fabula incredibilis — Dieser Artikel oder Absatz stellt die Situation in Deutschland dar. Hilf mit, die Situation in anderen Ländern zu schildern. Märchen (mittelhochdeutsch Maere = „Kunde, Bericht, Nachricht“) sind Prosaerzählungen, die von wundersamen Begebenheiten… … Deutsch Wikipedia
Aiolornis — Taxobox name = Aiolornis incredibilis status = fossil fossil range = Early Pliocene Late Pleistocene regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Ciconiiformes familia = Teratornithidae genus = Aiolornis genus authority = Campbell,… … Wikipedia
incredibil — INCREDÍBIL, Ă, incredibili, e, adj. Care este de necrezut. – Din it. incredibile, lat. incredibilis. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98 Incredibil ≠ credibil Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime INCREDÍBIL adj. v.… … Dicționar Român
Teratornithidae — Taxobox name = Teratornithidae status = Fossil image caption = Teratornis regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Ciconiiformes familia = †Teratornithidae familia authority = L. H. Miller, 1909 subdivision ranks = Genera… … Wikipedia
Parnassius clodius — Parnassius clodius … Wikipédia en Français