-
41 invitamentum
invītāmentum, i, n. [id.], an invitation.I.Lit. (post-class.):II.filia invitamento matris suae circumlata,
App. Mag. p. 322, 39; id. M. 1, p. 103, 40.—Trop., an allurement, incitement, inducement:invitamenta naturae,
Cic. Fin. 5, 6, 17 fin.:is (honos), autem, non invitamentum ad tempus, sed perpetuae virtutis praemium,
id. Fam. 10, 10, 2:temeritatis,
Liv. 2, 42, 6:sceleris,
Vell. 2, 67, 3:pulchritudinem ejus non libidinis habuerat invitamentum, sed gloriae,
Curt. 4, 10, 24 (al. incitamentum): ad res necessarias, id. ap. Non. 321, 16:invitamenta urbis et fori,
attractions, Cic. Sull. 26, 74. -
42 invitatio
invītātĭo, ōnis, f. [id.], an invitation, incitement, challenge (class.):aderat et hospitum invitatio liberalis,
Cic. Phil. 9, 3, 6:in Epirum invitatio quam suavis!
id. Att. 9, 12, 1:quaedam ad dolendum,
id. Tusc. 3, 34, 82:fit invitatio, ut, etc.,
id. Verr. 2, 1, 26, § 66.—With gen.:largior vini,
Gell. 15, 2, 4; cf.benigna,
feast, revel, banquet, Liv. 40, 7. -
43 irritamen
irrītāmen ( inr-), ĭnis, n. [1. irrito], an incitement, incentive, provocative ( poet.):opes, animi inritamen avari,
Ov. M. 13, 434:amoris,
id. ib. 9, 133.—In plur.:cum (taurus) sua terribili petit inritamina cornu Poeniceas vestis,
Ov. M. 12, 103:corporis,
Prud. Ham. 523. -
44 irritamentum
irrītāmentum ( inr-), i, n. [id.], an incitement, incentive, provocative (not before the Aug. period, and most freq. in plur.;syn.: incitamentum, invitamentum, illecebra): irritamentis iras militum acuere,
Liv. 40, 27:certaminum equestrium,
id. 30, 11:gulae,
Sall. J. 89, 7:invidiae,
Tac. A. 3, 9:pacis,
id. Agr. 20; cf.:belli, non pacis,
Just. 31, 7, 9:opes, inritamenta malorum,
Ov. M. 1, 140:Veneris languentis,
Juv. 11, 16.—Of things, a provocation, obstruction acting as a dam:(fluvius) insulis inpactus, totidem incitatus inritamentis,
Plin. 5, 9, 10, § 54. -
45 irritatio
irrītātĭo ( inr-), ōnis, f. [1. irrito], an incitement, incentive, provocative, irritation, stimulant (not ante-Aug.).I.Physical: tenesmos est irritatio ultimae partis directi intestini, Scrib. 142 init.:II.tamquam edendi irritationes quasdam repertas esse,
Gell. 7, 16, 6.—Of the feelings or passions.A.In gen.:B.ad amicitiam naturalis irritatio,
Sen. Ep. 9, 17:vinum multum... irritationem et iram facit,
Vulg. Sir. 31, 38.—With gen. subj.:(feminae) nullis conviviorum irritationibus corruptae,
Tac. G. 19.— With gen. obj.:inesse irritationem animis commutandi sedes,
a restless desire, Sen. Cons. ad Helv. 6, 5.— -
46 stimulatio
stĭmŭlātĭo, ōnis, f. [stimulo], a pricking on, incitement, stimulation (post-Aug.):ingens,
Plin. 35, 2, 2, § 7:privata cuique,
Tac. H. 1, 90 fin. -
47 stimulus
stĭmŭlus, i, m. [for stig-mulus, from the root stig; Gr. stizô; v. stilus].I.A goad for driving cattle, slaves, etc. (class., [p. 1760] esp. in the trop. sense).A.Lit.:B.jam lora teneo, jam stimulum in manu: Agite equi, etc.,
Plaut. Men. 5, 2, 112:parce, puer, stimulis, et fortius utere loris,
Ov. M. 2, 127:aut stimulo tardos increpuisse boves,
Tib. 1, 1, 30 (12); cf. Ov. M. 14, 647:ita te forabunt patibulatum per vias Stimulis,
Plaut. Ps. 1, 1, 54:aliquem stimulo fodere,
id. Curc. 1, 2, 40:dum te stimulis fodiam,
Cic. Phil. 2, 34, 86:numquam stimulo lacessat juvencum,
Col. 2, 2, 26.—As a term of abuse of slaves:stimulorum seges,
Plaut. Aul. 1, 1, 6; cf. id. Cas. 2, 8, 11:stimulorum tritor,
id. Pers. 5, 2, 17.—Prov.:si stimulos pugnis caedis, manibus plus dolet,
i. e. an evil is aggravated by foolish opposition, Plaut. Truc. 4, 2, 55; cf.:advorsum stimulum calces,
kick against the pricks, Ter. Phorm. 1, 2, 28.—Trop., a goad (as in Engl., either that which vexes, irritates, torments, or, more freq., that which spurs on, incites, stimulates).1.A sting, torment, pang:2.mens sibi conscia factis... adhibet stimulos torretque flagellis,
Lucr. 3, 1019; cf.:subesse caecum aliquem cordi stimulum,
id. 3, 874:ne illa stimulum longum habet, quae usque illinc cor pungit meum,
Plaut. Truc. 4, 3, 79:stimulos doloris contemnere,
Cic. Tusc. 2, 27, 66; cf.:(res malae) lacerant, vexant, stimulos admovent, etc.,
id. ib. 3, 16, 35:stimulos in pectore caecos Condidit,
Ov. M. 1, 726.—A spur, incentive, incitement, stimulus:II.animum gloriae stimulis concitare,
Cic. Arch. 11, 29:quidam industriae ac laboris (with illecebrae libidinum),
id. Cael. 5, 12:quot stimulos admoverit homini victoriae studioso,
id. Sest. 5, 12; cf.:defendendi Vatinii,
id. Fam. 1, 9, 19:omnia pro stimulis facibusque ciboque furoris Accipit,
Ov. M. 6, 480:ardet, et injusti stimulis agitatur amoris,
id. F. 2, 779:non hostili modo odio sed amoris etiam stimulis,
Liv. 30, 14, 1:ad hanc voluntatem ipsius naturae stimulis incitamur,
Cic. Rep. 1, 2, 3:ad dicendum etiam pudor stimulos habet,
Quint. 10, 7, 16:agrariae legis tribuniciis stimulis plebs furebat,
Liv. 2, 54; cf.:acriores quippe aeris alieni stimulos esse,
id. 6, 11:subdere stimulos animo,
id. 6, 34:in aliquem stimulis accendi,
Tac. H. 3, 45; cf.:suis stimulis excitos Moesiae duces,
id. ib. 3, 53:secundae res acrioribus stimulis animos explorant,
id. ib. 1, 15:acres Subjectat lasso stimulos,
Hor. S. 2, 7, 94:stimulos sub pectore vertit Apollo,
Verg. A. 6, 101:movere acres stimulos irarum,
Luc. 2, 324:accensae stimulis majoribus irae,
Stat. Th. 11, 497:dare stimulos laudum,
id. Achill. 1, 203.—In milit. lang., a pointed stake concealed beneath the surface of the ground, to repel hostile troops (syn.:sudes, stipes),
Caes. B. G. 7, 73 fin.:se stimulis induere,
id. ib. 7, 82. -
48 suscitabulum
suscĭtābŭlum, i, n. [suscito], a stimulant, incitement: vocis, Varr. ap. Non. 176, 31.
См. также в других словарях:
incitement — index catalyst, cause (reason), incentive, inducement, influence, instigation, invitation, persuasion … Law dictionary
Incitement — In*cite ment, n. [Cf. F. incitement.] [1913 Webster] 1. The act of inciting. [1913 Webster] 2. That which incites the mind, or moves to action; motive; incentive; impulse. Burke. [1913 Webster] From the long records of a distant age, Derive… … The Collaborative International Dictionary of English
incitement — (n.) 1590s, from INCITE (Cf. incite) + MENT (Cf. ment) … Etymology dictionary
incitement — *stimulus, stimulant, excitant, impetus Analogous words: spur, goad, incentive, inducement, impulse, *motive, spring: provoking or provocation, excitement, stimulation, piquing (see corresponding verbs at PROVOKE): motivation, activation,… … New Dictionary of Synonyms
incitement — Incitement, Inuitatus, huius inuitatus, Inuitatio … Thresor de la langue françoyse
Incitement — In English criminal law, incitement is an anticipatory common law offence and is the act of persuading, encouraging, instigating, pressuring, or threatening so as to cause another to commit a crime.It will be abolished on 1 October 2008 [… … Wikipedia
incitement — n. incitement to (incitement to riot) * * * [ɪn saɪtmənt] incitement to (incitement to riot) … Combinatory dictionary
incitement — [[t]ɪnsa͟ɪtmənt[/t]] incitements N VAR: oft N to n If someone is accused of incitement to violent or illegal behaviour, they are accused of encouraging people to behave in that way. British law forbids incitement to murder... He still faces… … English dictionary
incitement — (in si te man) s. m. Action d inciter. HISTORIQUE XVIe s. • Comme metaux et pierres de valeurs, Incitemens à tous maux et malheurs, MAROT IV, 19. ÉTYMOLOGIE ital. incitamento ; du lat. incitamentum, de incitare, inciter. SUPPLÉMENT AU… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
incitement — incite ► VERB 1) encourage or stir up (violent or unlawful behaviour). 2) urge or persuade to act in a violent or unlawful way. DERIVATIVES incitement noun inciter noun. ORIGIN Latin incitare, from citare rouse … English terms dictionary
incitement — noun 1. an act of urging on or spurring on or rousing to action or instigating (Freq. 3) the incitement of mutiny • Syn: ↑incitation • Derivationally related forms: ↑incite, ↑incite (for: ↑ … Useful english dictionary