Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

incesso

  • 1 incesso

    incesso, ĕre, cessivi, (cessi) - tr. - [st2]1 [-] fondre sur, attaquer, assaillir, combattre, poursuivre. [st2]2 [-] attaquer (en paroles). [st2]3 [-] survenir à, s'emparer de.    - incessere moras, Stat.: se plaindre des retards.    - regibus incessit discordia, Virg.: la discorde se met chez les rois.    - aliquem criminibus incessere, Tac. H. 2, 23: accabler qqn d'accusations.
    * * *
    incesso, ĕre, cessivi, (cessi) - tr. - [st2]1 [-] fondre sur, attaquer, assaillir, combattre, poursuivre. [st2]2 [-] attaquer (en paroles). [st2]3 [-] survenir à, s'emparer de.    - incessere moras, Stat.: se plaindre des retards.    - regibus incessit discordia, Virg.: la discorde se met chez les rois.    - aliquem criminibus incessere, Tac. H. 2, 23: accabler qqn d'accusations.
    * * *
        Incesso, incessis, incessi vel incessiui, incessitum, pen. prod. incessere, a supino verbi Incedo formatum. Venir, ou Advenir.
    \
        Quum Autumnus incesserit. Colum. Sera venu.
    \
        Incessere hostes iaculis et saxis, aut pilis. Liu. Jecter dards contre les ennemis, etc. Les assaillir de dards, etc.
    \
        Aspere aliquem incessere. Quintil. Provoquer, Irriter, Agacer, Tenter.
    \
        Incessit admiratio, quod pugnam non inirent. Liu. Il s'esmerveilla que, etc.
    \
        Tanta admiratio miseratioque viri incessit homines, vt, etc. Liu. Ils commencerent à soy tellement esmerveiller, Une si grande merveille ou admiration les accueilla, que, etc. Ils s'esmerveillerent tant, etc.
    \
        Incessit eum cupido. Liu. Il luy est venu en fantasie, Il luy est prins envie et volunté, ou desir et affection, Il a esté tenté.
    \
        Ipsum ingens cupido incesserat Tarenti potiundi. Liu. Il luy estoit venu une grande faim et convoitise de, etc.
    \
        Incessere aliquem dolis. Plaut. Assaillir aucun par finesses et tromperies.
    \
        Incessit ambos inopia. Sallust. Povreté a accueilli touts les deux, ou les a assailli.
    \
        Incessebat deterrimo cuique licentia. Tacit. Une tristesse leur veint saisir le coeur.
    \
        Is incessit mos, vt homines, etc. Sallust. Ceste coustume est venue que, etc.
    \
        Si turbines incesserint. Colum. S'ils surviennent.
    \
        Noua nunc religio vnde te isthaec incessit, cedo? Terent. Dont t'est venu ce scrupule de conscience?
    \
        Timor deinde Patres incessit, ne ciuitatem sine imperio vis aliqua externa adoriretur. Liu. Il leur veint une paour.
    \
        Valetudo aduersa eum incessit. Tacit. Maladie l'a assailli.

    Dictionarium latinogallicum > incesso

  • 2 incesso

    incesso incesso, cessivi(cessi), -, ere нападать, наступать

    Латинско-русский словарь > incesso

  • 3 incesso

    incesso incesso, cessivi(cessi), -, ere атаковать

    Латинско-русский словарь > incesso

  • 4 incesso

    incesso
    incesso [in't∫εsso]
      verbo
    participio passato divedere link=incedere incedere link

    Dizionario italiano-tedesco > incesso

  • 5 incesso

    Большой итальяно-русский словарь > incesso

  • 6 incesso

    Большой итальяно-русский словарь > incesso

  • 7 incessō

        incessō —, —, ere, freq.    [incedo], to fall upon, assault, assail, attack: vagos suos lapidibus, L.: telorum iactu, O.: iaculis saxisque incessi, L.: vidit Incessi muros, beset, V.—Fig., to reproach, revile, assail: reges dictis, O.: Celsum criminibus, Ta.
    * * *
    incessere, incesivi, incessus V
    assault, attack; reproach, abuse

    Latin-English dictionary > incessō

  • 8 incesso

    incesso, cessīvi (less freq. cessi. Tac H. 2, 23; 3, 77; Luc. 5, 680), 3, v. a. [incedo], to fall upon, assault, assail, attack (perh. not ante-Aug.).
    I.
    Lit.:

    quae (pars corporis) cum jaculis saxisque incesseretur,

    Liv. 8, 24, 15:

    vagos suos pro hostibus lapidibus incessebant,

    id. 26, 10, 7; cf.:

    infestis digitis ora et oculos,

    Suet. Calig. 25; id. Claud. 8:

    feras argenteis vasis incessivere tum primum noxii,

    Plin. 33, 3, 16, § 53:

    telorum lapidumque jactu,

    Ov. M. 13, 566:

    a pueris ii more quodam gentis saxis globosis, funda mare apertum incessentes exercebantur,

    Liv. 38, 29, 4 Weissenb. ad loc.:

    jaculis et voce superba Tecta incessentem,

    Stat. Th. 11, 361; Sil. 1, 473.— Absol.:

    saevis telis,

    Ov. M. 14, 402:

    stercore et caeno,

    Suet. Vit. 17. —
    II.
    Trop., to attack, assault, esp. with words, to reprove, reproach, accuse:

    reges dictis protervis,

    Ov. M. 13, 232:

    aliquem verbis amaris,

    Sil. 11, 209; cf. Ov. Tr. 3, 11, 31:

    aliquem conviciis,

    Suet. Tib. 11; id. Ner. 35:

    adversarios maledictis,

    id. ib. 23:

    senatum diris exsecrationibus,

    id. Claud. 12:

    Sallustium noto epigrammate,

    Quint. 8, 3, 29:

    juvenes objurgatione justa,

    Gell. 1, 2, 6:

    nomen hominis acerba cavillatione,

    Suet. Tib. 57 al.:

    aliquem bello,

    Stat. S. 1, 4, 76:

    aliquem poenis,

    id. Th. 1, 245:

    aliquem criminibus,

    to accuse him, Tac. H. 2, 23:

    aliquem occultis suspicionibus,

    id. ib. 3, 65:

    aliquem ut tumidiorem,

    Quint. 12, 10, 12:

    aliquem ut impium erga parentes,

    Suet. Rhet. 6:

    nomen ut argumentum morum incessit,

    Quint. 5, 10, 31; cf.:

    aliquem tamquam superbe saeveque egisset,

    Tac. H. 3, 77:

    sermonem cum risu aliquos incessentem,

    Quint. 6, 3, 21:

    si aut nationes totae aut ordines incessantur,

    id. 6, 3, 35:

    paucitatem, conspirationem, vilitatem, gratiam,

    id. 5, 7, 23:

    ne incesse moras,

    Stat. Th. 11, 390.—Of a disease:

    pestilentia incesserat pari clade in Romanos Poenosque,

    Liv. 28, 46, 15:

    tanta incesserit in ea castra vis morbi,

    id. 29, 10, 3.—Of fear, etc.:

    timor deinde patres incessit, ne, etc.,

    Liv. 1, 17, 4:

    super haec timor incessit Sabini belli,

    id. 2, 27, 10:

    tantus terror Tarquinium incessit,

    id. 2, 7, 1.—Of other feelings:

    cupido incessit animos juvenum, sciscitandi, etc.,

    Liv. 1, 56, 10:

    tanta admiratio miseratioque viri incessit homines, ut, etc.,

    id. 9, 8, 11:

    cura incesserat patres,

    id. 4, 50, 7:

    incessit omnes stupor et admiratio,

    Just. 22, 6, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > incesso

  • 9 incesso

    поступь, важная походка
    Syn:

    Большой итальяно-русский словарь > incesso

  • 10 incesso

    in-cesso, cessīvī(cessī), —, ere [intens. к incedo ]
    1) наступать, бросаться (на кого-л.), нападать, атаковать (muros V; aliquem jaculis saxisque L)
    2) выступать против, порицать, поносить (aliquem conviciis, diris exsecrationibus Su); обвинять ( aliquem criminibus T)

    Латинско-русский словарь > incesso

  • 11 incesso

    in-cesso, cessīvī u. cessī, ere (Intens. v. incedo), auf jmd. od. etwas losgehen, eindringen, jmd. od. etw. angreifen, anfallen, I) eig.: iaculis saxisque alqm, Liv.: feras telis, Sen.: hostem, Curt.: muros, Verg. – absol., inc. telis, Ov.: stercore et caeno, Suet. – II) übtr., angreifen, jmd. verfolgen, a) übh.: alqm bello, poenis, Stat. – b) mit Worten anfallen, auf jmd. lossticheln, losziehen, jmd. schmähen, tadeln, alqm dictis protervis, Ov.: alqm conviciis, maledictis, Suet.: iuvenes obiurgatione iustā, Gell.: alqm ut tumidiorem, Quint.: nationes totas, Quint. – c) mit Beschuldigungen angreifen, beschuldigen, anklagen, alqm criminibus, Tac.: alqm occultis suspicionibus, Tac.: uxorem Vitellii, tamquam superbe saeveque egisset, Tac.

    lateinisch-deutsches > incesso

  • 12 incesso

    in-cesso, cessīvī u. cessī, ere (Intens. v. incedo), auf jmd. od. etwas losgehen, eindringen, jmd. od. etw. angreifen, anfallen, I) eig.: iaculis saxisque alqm, Liv.: feras telis, Sen.: hostem, Curt.: muros, Verg. – absol., inc. telis, Ov.: stercore et caeno, Suet. – II) übtr., angreifen, jmd. verfolgen, a) übh.: alqm bello, poenis, Stat. – b) mit Worten anfallen, auf jmd. lossticheln, losziehen, jmd. schmähen, tadeln, alqm dictis protervis, Ov.: alqm conviciis, maledictis, Suet.: iuvenes obiurgatione iustā, Gell.: alqm ut tumidiorem, Quint.: nationes totas, Quint. – c) mit Beschuldigungen angreifen, beschuldigen, anklagen, alqm criminibus, Tac.: alqm occultis suspicionibus, Tac.: uxorem Vitellii, tamquam superbe saeveque egisset, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incesso

  • 13 incessi

    parf. de incedo et de incesso.
    * * *
    parf. de incedo et de incesso.
    * * *
        Incessi, Infinitiuum. Virgil. Estre assailli.

    Dictionarium latinogallicum > incessi

  • 14 spesa

    f
    piccole spese, spese minute — мелкие расходы
    spese d'investimento — капитальные затраты, капиталовложения
    affrontare / sostenere le spese — нести издержки
    non badare a spesaне считаться с расходами; не стесняться в расходах, не жалеть затрат / издержек
    condannare alle speseприсудить к уплате судебных издержек
    a proprie spese1) за свой счёт 2) на собственном опыте; на своей шкуре 3) себе (же) во вред / в ущерб / в убыток
    fare le spese (di)расплачиваться (напр. за чужие грехи)
    andare a fare le speseпойти за покупками
    tornare con la spesaвернуться с покупками
    vivere a(lle) spese di qdжить за чей-либо счёт; быть на чьём-либо иждивении
    Syn:
    Ant:
    ••
    ridere a spese di qdсмеяться над кем-либо
    è più la spesa che l'impresa provигра не стоит свеч; овчинка выделки не стоит

    Большой итальяно-русский словарь > spesa

  • 15 поступь

    Большой итальяно-русский словарь > поступь

  • 16 arcesso

    arcesso (accerso), īvī, ītum, ere (Causat. v. accedo, wie incesso v. incedo), machen, daß jmd. »herankommt«; dah. jmd. od. etw. herbei-, herzu-, herholen, herrufen, einberufen, I) im allg.: 1) eig.: a) leb. Wesen: eamus intro, ut arcessatur faber, Plaut.: u. so Siculos, Cic.: Gabinium, Sall.: patrem, Liv.: auxilia, Sall.: integros pro sauciis, Sall.: Germanos mercede, Caes.: litteris arcessiti sunt, Liv.: praetoris arcessitus nuntio, Cic. – m. Ang. woher? wohin? undique praesidia, Sall.: alqm ab aratro, Cic.: auxilia a Vercingetorige, Caes.: alqm Venafro, Teano, Cic.: Corintho colonos, Nep.: alqm litteris Capuā, Cic.: alqm a Gadibus, Plin.: exercitum ab Tanai, Curt.: boves ex longinquo, Col.: alqm cum omnibus copiis ex citeriore Hispania, Sall.: alqm de exsilio, Ascon.: alqm domo huc, Plaut.: alqm domum, Ter.: alqm ad se, Ter. u. Cic.: alqam ad vicinam, Plaut.: alqm in patriam, Cic.: alqm in senatum, Cic.: amicum trans mare, Quint.: Aesculapium ab Epidauro Romam, Liv. – m. Ang. wozu? alqm ab aratro ad fasces, Salv.: alqm ad rem divinam, Ter.: Gallorum gentem ad bellum, Sall.: alqm ad laboris societatem, Cic.: ad evertenda rei publicae fundamenta Gallos, Cic.: u. so m. Dat., Gallos auxilio (zur H.), Caes. b. G. 3, 11, 2: m. in u. Akk., alqm in auxilium, Aur. Vict. de vir. ill. 4, 11: m. 1. Supin., arcessitur lavatum interea virgo, Ter. eun. 592. – b) Lebl.: aurum, Plaut.: eius librum, Cic.: humum, Col.: tormenta et missilia, Tac.: argentum mutuum, Sall. fr.: sacra ab exteris nationibus asciscere et arcessere, Cic.: sin melius quid (vini) habes, arcesse, so laß ihn holen, Hor. – 2) übtr.: a) im allg.: illic homo a me sibi malam rem arcessit iumento suo, der Mensch ladet sich Unglück auf den Hals, Plaut.: ne arcessant bellum, sich auf den Hals holen, Liv.: quies molli strato arcessita, verschafft, Liv.: arc. causam sibi mortis, Val. Max.: mortem, herbeiführen, Val. Max. (dah. mors arcessita, ein gewaltsamer, Plin. ep.): somnum medicamentis, Cels.: somnum in ossa, Prop.: gloriam ex periculo, sich holen, erwerben, Curt.: poet., vitas sibi, erhalten, Verg. – b) einen Stoff, einen Gedanken u. dgl. von irgendwo herbeiholen, herholen, suchen, argumentum usque a capite, Cic.: res extrinsecus, Quint.: ea aliunde, Quint.: fabulas longe, Petr.: e medio res, Hor.: orationi splendoris aliquid, Cic. – dah. arcessītus, gesucht, mit Gewalt herbeigezogen, gezwungen, dictum, Cic.: iocus, Suet.: affectatio innata, non arcessita, Quint. – II) insbes.: 1) aus der Unterwelt heraufrufen, manes coniugis, Verg. Aen. 6, 119 (dazu Servius). – 2) eine Braut in das Haus des Bräutigams holen, einholen, zB. virginem, Ter. Andr. 546 (und dazu Klotz u. Spengel) u. adelph. 890: uxorem, Ter. Andr. 581. – 3) als t. t. der Gerichtsspr., vor Gericht fordern, belangen, dah. übh. verklagen, beschuldigen, alqm iudicio od. nomine od. crimine alcis rei od. (bei Spät.) in crimen alcis rei od. alqm m. bl. Genet., alqm hoc iudicio, Cic.: alqm magis invidioso crimine quam vero, Cic.: alqm eodem crimine in summum capitis periculum, Cic.: alqm iudicio capitis, Cic.: alqm statuarum nomine, Cic.: alqm ambitus crimine, Cic.: alqm veneni crimine, Suet.: alqm in crimen laesae maiestatis, Amm.: alqm capitis, Cic., pecuniae captae, Sall., maiestatis, Tac.: übtr., alqm inscitiae, Nigid. fr. bei Gell. 19, 14, 8: Passiv arcessor m. Nom. u. Infin., arcessebantur ministri fuisse Galli ferocientis, Amm. 15, 3, 1; u. so Amm. 15, 5, 28. – / a) eine (ob mit Recht oder Unrecht, wird schwerlich entschieden werden) angefochtene Nbf. von arcesso ist accerso, s. Eutych. 482, 25. Kritz u. Dietsch Sall. Cat. 40, 6. Ellendt Cic. de or. 2, 117 N. cr. (vol. 1. p. 261 sq.). Wagner Orthogr. Vergil. p. 417. Brambach Hilfsb. S. 25. Hauler Terentiana p. 46. – b) Formen nach der 4. Konj., arcessio, arcessiam, arcessiens, arcessire u. arcessiri, bei den Eccl. (s. Rönsch Itala p. 284 sq.); außerdem arcessiunt, Heges. 5, 36, 2: arcessiretur, Frontin. 2, 7, 4: arcessirentur, Suet. Galb. 20 R., u. bes. arcessiri (accersiri), Auct. b. Afr. 12, 2. Frontin. 1, 9, 3. Macr. somn. Scip. 1, 13, 7. Vgl. Oudend. Caes. b. G. 1, 31, 4. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 248 f. – c) Paragog. Infin. arcessier, Caecil. com. 263. Ter. eun. 510 Fl. (Dz. accersier).

    lateinisch-deutsches > arcesso

  • 17 поступь

    ж.
    andatura, passo, portamento m, incesso m, incedere m

    величавая по́ступь — un incedere solenne

    по́ступь прогресса перен.il passo del progresso

    * * *
    n
    gener. portamento

    Universale dizionario russo-italiano > поступь

  • 18 arcesso

    arcesso (accerso), īvī, ītum, ere (Causat. v. accedo, wie incesso v. incedo), machen, daß jmd. »herankommt«; dah. jmd. od. etw. herbei-, herzu-, herholen, herrufen, einberufen, I) im allg.: 1) eig.: a) leb. Wesen: eamus intro, ut arcessatur faber, Plaut.: u. so Siculos, Cic.: Gabinium, Sall.: patrem, Liv.: auxilia, Sall.: integros pro sauciis, Sall.: Germanos mercede, Caes.: litteris arcessiti sunt, Liv.: praetoris arcessitus nuntio, Cic. – m. Ang. woher? wohin? undique praesidia, Sall.: alqm ab aratro, Cic.: auxilia a Vercingetorige, Caes.: alqm Venafro, Teano, Cic.: Corintho colonos, Nep.: alqm litteris Capuā, Cic.: alqm a Gadibus, Plin.: exercitum ab Tanai, Curt.: boves ex longinquo, Col.: alqm cum omnibus copiis ex citeriore Hispania, Sall.: alqm de exsilio, Ascon.: alqm domo huc, Plaut.: alqm domum, Ter.: alqm ad se, Ter. u. Cic.: alqam ad vicinam, Plaut.: alqm in patriam, Cic.: alqm in senatum, Cic.: amicum trans mare, Quint.: Aesculapium ab Epidauro Romam, Liv. – m. Ang. wozu? alqm ab aratro ad fasces, Salv.: alqm ad rem divinam, Ter.: Gallorum gentem ad bellum, Sall.: alqm ad laboris societatem, Cic.: ad evertenda rei publicae fundamenta Gallos, Cic.: u. so m. Dat., Gallos auxilio (zur H.), Caes. b. G. 3, 11, 2: m. in u. Akk., alqm in auxilium, Aur. Vict. de vir. ill. 4, 11: m. 1. Supin., arcessitur lavatum interea virgo, Ter. eun.
    ————
    592. – b) Lebl.: aurum, Plaut.: eius librum, Cic.: humum, Col.: tormenta et missilia, Tac.: argentum mutuum, Sall. fr.: sacra ab exteris nationibus asciscere et arcessere, Cic.: sin melius quid (vini) habes, arcesse, so laß ihn holen, Hor. – 2) übtr.: a) im allg.: illic homo a me sibi malam rem arcessit iumento suo, der Mensch ladet sich Unglück auf den Hals, Plaut.: ne arcessant bellum, sich auf den Hals holen, Liv.: quies molli strato arcessita, verschafft, Liv.: arc. causam sibi mortis, Val. Max.: mortem, herbeiführen, Val. Max. (dah. mors arcessita, ein gewaltsamer, Plin. ep.): somnum medicamentis, Cels.: somnum in ossa, Prop.: gloriam ex periculo, sich holen, erwerben, Curt.: poet., vitas sibi, erhalten, Verg. – b) einen Stoff, einen Gedanken u. dgl. von irgendwo herbeiholen, herholen, suchen, argumentum usque a capite, Cic.: res extrinsecus, Quint.: ea aliunde, Quint.: fabulas longe, Petr.: e medio res, Hor.: orationi splendoris aliquid, Cic. – dah. arcessītus, gesucht, mit Gewalt herbeigezogen, gezwungen, dictum, Cic.: iocus, Suet.: affectatio innata, non arcessita, Quint. – II) insbes.: 1) aus der Unterwelt heraufrufen, manes coniugis, Verg. Aen. 6, 119 (dazu Servius). – 2) eine Braut in das Haus des Bräutigams holen, einholen, zB. virginem, Ter. Andr. 546 (und dazu Klotz u. Spengel) u. adelph. 890: uxorem, Ter. Andr. 581. – 3) als t. t. der Gerichtsspr., vor Gericht
    ————
    fordern, belangen, dah. übh. verklagen, beschuldigen, alqm iudicio od. nomine od. crimine alcis rei od. (bei Spät.) in crimen alcis rei od. alqm m. bl. Genet., alqm hoc iudicio, Cic.: alqm magis invidioso crimine quam vero, Cic.: alqm eodem crimine in summum capitis periculum, Cic.: alqm iudicio capitis, Cic.: alqm statuarum nomine, Cic.: alqm ambitus crimine, Cic.: alqm veneni crimine, Suet.: alqm in crimen laesae maiestatis, Amm.: alqm capitis, Cic., pecuniae captae, Sall., maiestatis, Tac.: übtr., alqm inscitiae, Nigid. fr. bei Gell. 19, 14, 8: Passiv arcessor m. Nom. u. Infin., arcessebantur ministri fuisse Galli ferocientis, Amm. 15, 3, 1; u. so Amm. 15, 5, 28. – a) eine (ob mit Recht oder Unrecht, wird schwerlich entschieden werden) angefochtene Nbf. von arcesso ist accerso, s. Eutych. 482, 25. Kritz u. Dietsch Sall. Cat. 40, 6. Ellendt Cic. de or. 2, 117 N. cr. (vol. 1. p. 261 sq.). Wagner Orthogr. Vergil. p. 417. Brambach Hilfsb. S. 25. Hauler Terentiana p. 46. – b) Formen nach der 4. Konj., arcessio, arcessiam, arcessiens, arcessire u. arcessiri, bei den Eccl. (s. Rönsch Itala p. 284 sq.); außerdem arcessiunt, Heges. 5, 36, 2: arcessiretur, Frontin. 2, 7, 4: arcessirentur, Suet. Galb. 20 R., u. bes. arcessiri (accersiri), Auct. b. Afr. 12, 2. Frontin. 1, 9, 3. Macr. somn. Scip. 1, 13, 7. Vgl. Oudend. Caes. b. G. 1, 31, 4. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 3. S. 248 f. – c) Paragog. Infin. arcessier, Caecil.
    ————
    com. 263. Ter. eun. 510 Fl. (Dz. accersier).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > arcesso

  • 19 incedere

    incedere
    incedere [in't∫ε:dere] <incedo, incessi oder incedei oder incedetti>, incesso>
       verbo intransitivo
    linguaggio elevato (einher)schreiten

    Dizionario italiano-tedesco > incedere

  • 20 arcesso

    arcesso (and accerso), īvi, ītum, 3, v. a. ( inf. arcessire and arcessiri, like lacessiri instead of lacessi, freq. and in the best class. writers, though the MSS. and editt. vary very much; cf. Struve, p. 198.—The form accerso, used freq. by Sall., has been unjustly repudiated; cf. Doed. Syn. III. p. 281 sq.; Kritz ad Sall. C. 40, 6, and the grammarians cited by both;

    Dietsch,

    Sall. II. p. 145; Rib. prol. in Verg. p. 388) [causat. from accedo; cf. incesso from incedo; ar = ad].
    I.
    Lit., to cause any one to come, to call, send for, invite, summon, fetch (while accio designates merely the calling, without indicating the coming of the person called, Doed. Syn. III. p. 283).
    A.
    In gen.:

    aliquem ad aliquem,

    Plaut. Cas. 3, 2, 1:

    Blepharonem arcessat, qui nobiscum prandeat,

    id. Am. 3, 2, 70:

    quaeso, hominem ut jubeas arcessi,

    id. Capt. 5, 1, 29; so id. Bacch. 2, 3, 120; 4, 6, 26; id. Truc. 1, 2, 28; so,

    arcessiturus,

    id. Cas. 3, 2, 23; 3, 4, 11:

    arcessitum,

    id. Rud. 4, 4, 12:

    jussit me ad se accersier,

    Ter. Eun. 3, 3, 4 Bentl., where Fleck. reads arcessier:

    obstetricem arcesse,

    id. Ad. 3, 2, 56; so id. ib. 5, 7, 6; and id. Eun. 3, 5, 44 al.:

    cum ab aratro arcessebantur, qui consules fierent,

    Cic. Rosc. Am. 18:

    sacra ab exteris nationibus ascita atque arcessita,

    id. Verr. 2, 4, 51 fin.; so id. ib. 5, 18:

    ejus librum arcessivi,

    id. Att. 16, 11:

    ex continenti alios (fabros) accersi jubet,

    Caes. B. G. 5, 11 Dinter:

    Gabinium accersit,

    Sall. C. 40, 6; so id. ib. 52, 24;

    60, 4: cunctos senatorii ordinis accersiri jubet,

    id. J. 62, 4; so id. ib. 113, 4:

    Agrippam ad se arcessi jussit,

    Nep. Att. 21, 4:

    Pisonem arcessi jubet,

    Tac. H. 1, 14 al.:

    placere patrem arcessiri,

    Liv. 3, 45:

    aliquem ab Epidauro Romam arcessendum,

    id. 10, 47:

    Ityn huc arcessite,

    Ov. M. 6, 652; so id. ib. 15, 640; Hor. S. 2, 3, 261:

    sin melius quid (sc. vini) habes, arcesse,

    order it, let it be brought, id. Ep. 1, 5, 6 al. — Trop.:

    Illic homo a me sibi malam rem arcessit jumento suo, prov.,

    this man brings misfortunes upon his own head, Plaut. Am. 1, 1, 171:

    quies molli strato arcessita,

    Liv. 21, 4; so,

    somnum medicamentis,

    Cels. 3, 18:

    gloriam ex periculo,

    Curt. 8, 13 fin. al.—
    B.
    Esp. in judic. lang., to summon, arraign one, before a court of justice; hence, in gen., to accuse, inform against; constr. aliquem alicujus rei:

    ut hunc hoc judicio arcesseret,

    Cic. Fl. 6; so id. Rab. Perd. 9:

    ne quem umquam innocentem judicio capitis arcessas,

    to accuse of a capital crime, id. Off. 2, 14, 51:

    aliquem capitis,

    id. Deiot. 11:

    pecuniae captae,

    Sall. J. 32, 1:

    majestatis,

    Tac. A. 2, 50:

    tumultus hostilis,

    id. ib. 4, 29:

    veneni crimine,

    Suet. Tib. 53; also absol.:

    arcessiri statim ac mori jussus est,

    id. Claud. 37.— Trop.: inscitiae, Nigid. ap Gell. 19, 14. —
    II.
    Transf. to mental objects, to bring, fetch, seek, or derive a subject, thought, quality, etc.:

    a capite quod velimus,

    Cic. de Or. 2, 27, 117; so id. Top. 9:

    translationes orationi splendoris aliquid arcessunt,

    id. de Or. 3, 38, 156:

    ex medio res arcessere,

    Hor. Ep. 2, 1, 168:

    longe arcessere fabulas coepi,

    to fetch from far, Petr. 37.—Hence, arcessitus (in opp. to that which comes of itself, and is therefore natural), far-fetched, forced, unnatural (syn. durus):

    cavendum est, ne arcessitum dictum putetur,

    that an expression may not appear forced, far-fetched, Cic. de Or. 2, 63, 256:

    frigidi et arcessiti joci,

    Suet. Claud. 21:

    in Lysiā nihil est inane, nihil arcessitum,

    Quint. 10, 1, 78; cf. id. 2, 4, 3; 9, 3, 74; 12, 10, 40 al.

    Lewis & Short latin dictionary > arcesso

См. также в других словарях:

  • incesso — /in tʃɛs:o/ s.m. [dal lat. incessus us, der. di incedere incedere ], solo al sing., lett. [il camminare e, più spesso, il modo di camminare] ▶◀ [➨ incedere s.m.] …   Enciclopedia Italiana

  • incesso — in·cès·so s.m. BU lett., modo di camminare, spec. maestoso e solenne Sinonimi: incedere. {{line}} {{/line}} DATA: av. 1342. ETIMO: dal lat. incĕssu(m), acc. di incessus, us, der. di incedĕre incedere …   Dizionario italiano

  • incesso — {{hw}}{{incesso}}{{/hw}}s. m. (lett.) Modo di camminare …   Enciclopedia di italiano

  • incesso — pl.m. incessi …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • incesso — s. m. (lett.) andatura, passo, portamento, camminata …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • andamento — /anda mento/ s.m. [der. di andare ]. 1. (non com.) [assol., il modo di andare, di muoversi] ▶◀ andatura, (fam.) camminata, incedere, (lett., non com.) incesso, passo, portamento. 2. (fig.) a. (non com.) [di persona, assol., modo di condursi]… …   Enciclopedia Italiana

  • andatura — s.f. [der. di andare ]. 1. [modo di camminare: avere un a. sciolta ] ▶◀ allure, andamento, andare, (fam.) camminata, incedere, (lett.) incesso, passo, portamento. 2. (sport.) [modo di correre di un ciclista, di un podista, ecc.] ▶◀ allure,… …   Enciclopedia Italiana

  • incedere — /in tʃɛdere/ [dal lat. incedere ]. ■ v. intr. (coniug. come cedere ; non usate o rare le forme del pass. rem., del part. pass. e dei tempi comp.; aus. avere ), lett. [fare passi in modo solenne e maestoso: i. come una regina ] ▶◀ avanzare,… …   Enciclopedia Italiana

  • portamento — /porta mento/ s.m. [der. di portare, portarsi ]. 1. [modo di atteggiare la persona, il corpo, soprattutto nel muoversi, nel camminare: unp. elegante ; avere un bel p. ] ▶◀ allure, andatura, (fam.) camminata, incedere, (lett.) incesso, movenza,… …   Enciclopedia Italiana

  • ԵՐԳ — (ոյ, ոց.) NBH 1 0672 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 10c, 12c, 13c գ. ᾇσμα, ᾡδή, ὔμνος canticum, cantus, cantilena, ode, hymnus Նուագ ձայնի. բան երաժշտական. օրհնաբանութիւն. գովեստ. շարական. տաղ. ... *Զարթի՛ր զարթիր, խօսեա՛ց …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԵՆԳՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0085 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. ՀԵՆԳՆԵՄ καταγελάω, χλευάζω, διασύρω derideo, irrideo, sibilum edo κωμῳδέω mordacibus verbis incesso, traduco. որ եւ ՀԵԳՆԵԼ. Այպն առնել. խաղ առնել. ծաղր առնել. շչել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»