Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

inaugurātō

  • 1 inaugurātō

        inaugurātō adv.    (P. of inauguro, abl absol.), after taking auguries, with regard to omens: id inaugurato facere, L.: consecrare locum, L.

    Latin-English dictionary > inaugurātō

  • 2 inaugurato

    inaugurātō [ inauguro ]
    по совершении птицегадания, после ауспициев L

    Латинско-русский словарь > inaugurato

  • 3 inaugurato

    inaugurātō, s. in-augurono. I.

    lateinisch-deutsches > inaugurato

  • 4 inaugurato

        Inaugurato, penul. prod. Aduerbium. Liu. Par l'inspection des oiseaux.

    Dictionarium latinogallicum > inaugurato

  • 5 inaugurato

    inaugurātō, s. inauguro no. I.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inaugurato

  • 6 inaugurato

    ĭnaugŭrātō, adv., v. inauguro, b.

    Lewis & Short latin dictionary > inaugurato

  • 7 inauguro

    ĭn-augŭro, āvi, ātum, 1, v. n. and a.
    I.
    Lit. To take omens from the flight of birds, to practise augury, to divine:

    per sacram viam augures ex arce profecti solent inaugurare,

    Varr. L. L. 5, § 47 Müll.: impetritum, inauguratum'st:

    quovis admittunt aves,

    Plaut. As. 2, 1, 11:

    Palatinum Romulus, Aventinum Remus ad inaugurandum templa capiunt,

    Liv. 1, 6, 4:

    agedum, divine tu, inaugura, fierine possit, quod nunc ego mente concipio,

    Liv. 1, 36, 4. —Hence,
    b.
    inaugŭrāto, adv. (lit. abl. absol.), after consulting the birds:

    id quia inaugurato Romulus fecerat,

    Liv. 1, 36, 3:

    consecrare locum,

    id. 1, 44, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    To give a certain sanctity to a place or (official) person by ceremony of consulting the flight of birds, to consecrate, inaugurate, install:

    locum,

    Liv. 3, 20, 6: VRBEM (Romulus) Calend. Praenest. ap. Inscr. Orell. 2, p. 386: cur non inaugurare? Sume diem;

    vide, qui te inauguret,

    Cic. Phil. 2, 43, 110:

    augur in locum ejus inauguratus est filius,

    Liv. 30, 26, 10; so,

    aliquem flaminem,

    id. 27, 8, 4; 41, 28, 7.—
    B.
    In gen., to install:

    cena et poculis magnis inauguratur (dux latronum),

    App. M. 7, p. 191: comitia, quae habentur aut regis aut flaminum inaugurandorum causa, Lab. ap. Gell. 15, 27, 1:

    si flamines Diales inaugurentur,

    Gai. Inst. 1, 130.

    Lewis & Short latin dictionary > inauguro

  • 8 inauguro

    in-auguro, āvī, ātum, āre, I) intr. Augurien anstellen, die Weissagevögel befragen, Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt, Liv. 1, 6, 4: m. folg. indir. Fragesatz, inaugura, fierine possit, quod nunc ego mente concipio, Liv. 1, 36, 4. – impers., inauguratum est, Plaut. asin. 259. – u. Abl. Partic. absol., inaugurātō, nach-, mit Anstellung der Augurien, Liv. 1, 36, 3 u. 5, 52, 2. – II) tr. durch Befragen des Vogelfluges eine gewisse Heiligkeit geben, einen Tempel usw. einweihen (Ggstz. exaugurare), locum, Liv.: templum, Cic.: centurias, Liv.: übtr., qualis erat terris, quem Tibris inaugurat, annus? Claud. VI. cons. Hon. 12. – einen Priester usw. weihen, einsetzen, flaminem, Cic. u. Liv.: regem sacrificum, Liv.: augurem, Liv.: übtr., cenā et poculis magnis inauguratur (dux latronum), Apul. met. 7, 9.

    lateinisch-deutsches > inauguro

  • 9 inauguro

    in-auguro, āvī, ātum, āre, I) intr. Augurien anstellen, die Weissagevögel befragen, Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt, Liv. 1, 6, 4: m. folg. indir. Fragesatz, inaugura, fierine possit, quod nunc ego mente concipio, Liv. 1, 36, 4. – impers., inauguratum est, Plaut. asin. 259. – u. Abl. Partic. absol., inaugurātō, nach-, mit Anstellung der Augurien, Liv. 1, 36, 3 u. 5, 52, 2. – II) tr. durch Befragen des Vogelfluges eine gewisse Heiligkeit geben, einen Tempel usw. einweihen (Ggstz. exaugurare), locum, Liv.: templum, Cic.: centurias, Liv.: übtr., qualis erat terris, quem Tibris inaugurat, annus? Claud. VI. cons. Hon. 12. – einen Priester usw. weihen, einsetzen, flaminem, Cic. u. Liv.: regem sacrificum, Liv.: augurem, Liv.: übtr., cenā et poculis magnis inauguratur (dux latronum), Apul. met. 7, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inauguro

  • 10 templum

    templum, i, n. [prob. for temulum; root tem- of temnô; cf. temenos, a sacred enclosure; hence],
    I.
    Lit., a space marked out; hence, in partic., in augury, an open place for observation, marked out by the augur with his staff:

    templum dicitur locus manu auguris designatus in aëre, post quem factum ilico captantur auguria,

    Serv. Verg. A. 1, 92:

    dictum templum locus augurii aut auspicii causā quibusdam conceptis verbis finitus. Concipitur verbis non isdem usquequaquae. In Arce sic: templa tescaque me ita sunto quoad ego caste lingua nuncupavero. Olla veter arbor, quirquir est, quam me sentio dixisse, templum tescumque finito in sinistrum, etc.... In hoc templo faciundo arbores constitui fines apparet,

    Varr. L. L. 7, § 6 sq. Müll.:

    Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt,

    Liv. 1, 6, 4.—
    B.
    Transf., with the idea of openness, extent, or that of sanctity predominating.
    1.
    An open, clear, broad space, a circuit (so rare and mostly poet.): unus erit, quem tu tolles in caerula caeli Templa, i. e. the space or circuit of the heavens, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 67); cf.:

    nec mare nec tellus neque caeli lucida templa, etc.,

    Lucr. 1, 1014; so,

    caeli,

    Ter. Eun. 3, 5, 42; Lucr. 1, 1064; 1, 1105; 2, 1039; 6, 286; 6, 644; 6, 1228; cf.

    caelestia,

    id. 6, 388; 6, 670: magna caelitum, Enn. ap. Varr. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 227 Vahl.): magnum Jovis altitonantis, id. ap. Varr. L. L. 7, § 7 Müll. (Ann. v. 531 Vahl.): mundi magnum et vorsatile templum, the extent or circuit of the world, Lucr. 5, 1436; so,

    mundi,

    id. 5, 1205; 6, 43; cf.:

    deus, cujus hoc templum est omne quod conspicis,

    Cic. Rep. 6, 15, 15;

    Somn. Scip. 3, 6: globus, quem in hoc templo medium vides, quae terra dicitur,

    Cic. Rep. 6, 15, 15.—Of the infernal regions: Acherusia templa alta Orci, salvete, infera, spaces, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 107 Vahl.); id. ap. Cic. Tusc. 1, 21, 48.—Of the plain of the sea:

    loca Neptunia templaque turbulenta,

    Plaut. Mil. 2, 5, 3; cf. id. Rud. 4, 2, 4.—Of the hollow space or chamber of the mouth:

    umida linguaï circum sidentia templa,

    Lucr. 4, 624.—
    2.
    A consecrated or sacred place, a sanctuary (syn.: aedes, fanum).
    a.
    In gen.:

    (sacerdotes) urbem et agros et templa liberata et effata habento,

    Cic. Leg. 2, 8, 21; cf.:

    hinc effari templa dicuntur ab auguribus,

    Varr. L. L. 6, § 53 Müll.—Of the Rostra:

    in Rostris, in illo inquam inaugurato templo ac loco,

    Cic. Vatin. 10, 24; cf.:

    rostraque id templum appellatum,

    Liv. 8, 14, 12; Cic. Sest. 29, 62; Liv. 2, 56, 10; 3, 17, 1; 8, 35, 8 Drak.—Of the Curia:

    templum ordini ab se aucto Curiam fecit,

    Liv. 1, 30, 2; 26, 31, 11; 26, 33, 4.—Of a tribunal, Liv. 23, 10 Drak.; Flor. 2, 12, 11. —Of an asylum, Liv. 2, 1, 4.—
    (β).
    Trop., a sanctuary, shrine:

    pectus templaque mentis,

    Lucr. 5, 103; cf.:

    (curia) templum sanctitatis, amplitudinis, mentis, consilii publici,

    Cic. Mil. 33, 90.—
    b.
    In partic., a place dedicated to some particular deity, a fane, temple, shrine:

    Herculis,

    Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:

    Jovis,

    id. Fam. 10, 12, 4:

    Junonis Sospitae,

    id. Div. 1, 2, 4; cf. id. ib. 1, 44, 99; Verg. A. 1, 446:

    Virtutis,

    Cic. Rep. 1, 14, 21:

    Vestae,

    Hor. C. 1, 2, 16:

    Minervae,

    Verg. A. 6, 840:

    antiqua deorum,

    Hor. S. 2, 2, 104:

    donec templa refeceris,

    id. C. 3, 6, 2:

    testudo amica templis,

    id. ib. 3, 11, 6:

    templorum positor, templorum sancte repostor,

    Ov. F. 2, 63.—Of the sepulchral monument of Sychaeus, to whom divine honors were paid, [p. 1851] Verg. A. 4, 457; cf. Sil. 1, 84.—
    II.
    A small timber; in architecture, a purlin lying horizontally upon the rafters, Vitr. 4, 2 and 7; cf.:

    templum significat et tignum, quod in aedificio transversum ponitur,

    Fest. p. 367 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > templum

См. также в других словарях:

  • inaugurato — 1i·nau·gu·rà·to p.pass., agg. → inaugurare 2i·nau·gu·rà·to agg. LE malaugurato: inaugurate immagini dell Orco (Foscolo) {{line}} {{/line}} DATA: av. 1807. ETIMO: der. di 1augurato con 2in …   Dizionario italiano

  • inaugurato — pl.m. inaugurati sing.f. inaugurata pl.f. inaugurate …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • inaugurato — part. pass. di inaugurare; anche agg. 1. iniziato □ (di edificio sacro) consacrato □ (di nave) varato 2. (fig.) avviato, cominciato, instaurato CONTR. finito, chiuso, concluso □ abolito, soppresso …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Пики Сермолли, Родольфо Эмильо Джузеппе — Родольфо Эмильо Джузеппе Пики Сермолли итал. Rodolfo Emilio Giuseppe Pichi Sermolli …   Википедия

  • Province of Bolzano-Bozen — Infobox ProvinceIT fullname = Provincia autonoma di Bolzano Autonome Provinz Bozen Provinzia autonoma de Bulsan name = Bolzano Bozen region = Trentino Alto Adige/Südtirol capital = Bolzano commune = 116 area = 7,399.97 population as of = (2006)… …   Wikipedia

  • Attilio Pavesi — (* 1. Oktober 1910 in Caorso, Italien; † 2. August 2011 in Buenos Aires, Argentinien) war ein italienischer Radrennfahrer. Pavesi gewann bei den Olympischen Sommerspielen 1932 in Los Angeles die Goldmedaille im 100 km Einzelzeitfahren. Er legte… …   Deutsch Wikipedia

  • Edda Ciano — in der Mitte des Bildes, rechts daneben Zhang Xueliang Edda Mussolini Ciano, Gräfin von Cortellazzo und Buccari (* 1. September 1910 in Forlì; † 8. April 1995 in Rom) war die älteste Tochter des italienischen Faschistenführers …   Deutsch Wikipedia

  • Edda Ciano Mussolini — Edda Ciano in der Mitte des Bildes, rechts daneben Zhang Xueliang Edda Mussolini Ciano, Gräfin von Cortellazzo und Buccari (* 1. September 1910 in Forlì, † 8. April 1995 in Rom) war die älteste Tochter des italienischen Faschistenführers …   Deutsch Wikipedia

  • Edda Mussolini — Edda Ciano in der Mitte des Bildes, rechts daneben Zhang Xueliang Edda Mussolini Ciano, Gräfin von Cortellazzo und Buccari (* 1. September 1910 in Forlì, † 8. April 1995 in Rom) war die älteste Tochter des italienischen Faschistenführers …   Deutsch Wikipedia

  • Minigolf — Miniaturgolfanlage (System Eternit) in Büdingen, 2005. Vorne Pyramiden, dahinter Salto Minigolf hat sich in der Umgangssprache als Sammelbezeichnung für alle Arten von Kleingolfbahnen durchgesetzt. Deren genormte Varianten (Minigolf, Miniaturgolf …   Deutsch Wikipedia

  • Guido Picelli — (né à Parme en 1889, mort à Algera en Espagne le 5 janvier 1937) est un militant antifasciste italien,. Sommaire 1 Biographie 2 Hommages 3 Bibliographie …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»