-
1 inauguro
ĭn-augŭro, āvi, ātum, 1, v. n. and a.I.Lit. To take omens from the flight of birds, to practise augury, to divine:b.per sacram viam augures ex arce profecti solent inaugurare,
Varr. L. L. 5, § 47 Müll.: impetritum, inauguratum'st:quovis admittunt aves,
Plaut. As. 2, 1, 11:Palatinum Romulus, Aventinum Remus ad inaugurandum templa capiunt,
Liv. 1, 6, 4:agedum, divine tu, inaugura, fierine possit, quod nunc ego mente concipio,
Liv. 1, 36, 4. —Hence,inaugŭrāto, adv. (lit. abl. absol.), after consulting the birds:II.id quia inaugurato Romulus fecerat,
Liv. 1, 36, 3:consecrare locum,
id. 1, 44, 4.—Transf.A.To give a certain sanctity to a place or (official) person by ceremony of consulting the flight of birds, to consecrate, inaugurate, install:B.locum,
Liv. 3, 20, 6: VRBEM (Romulus) Calend. Praenest. ap. Inscr. Orell. 2, p. 386: cur non inaugurare? Sume diem;vide, qui te inauguret,
Cic. Phil. 2, 43, 110:augur in locum ejus inauguratus est filius,
Liv. 30, 26, 10; so,aliquem flaminem,
id. 27, 8, 4; 41, 28, 7.—In gen., to install:cena et poculis magnis inauguratur (dux latronum),
App. M. 7, p. 191: comitia, quae habentur aut regis aut flaminum inaugurandorum causa, Lab. ap. Gell. 15, 27, 1:si flamines Diales inaugurentur,
Gai. Inst. 1, 130. -
2 immittō (in-m-)
immittō (in-m-) īsī, īssus, ere, to send in, let in, throw into, admit, introduce: immissus in urbem: servos ad spoliandum fanum: corpus in undas, O.: in terram (navem), stranded, L.: canalibus aqua inmissa, Cs.: feraces plantae immittuntur, are engrafted, V.: lentum filis immittitur aureum, is interwoven, O.: nais inmittitur undis, plunges into, O.: inmittor harenae, reach, O.: immissa (tigna) in flumen defigere, driven down, Cs.: immissi alii in alios rami, intertwined, L.—To send against, let loose, set on, cause to attack, incite: servi in tecta nostra immissi: completas navīs taedā in classem, Cs.: immittebantur illi canes: in medios se hostīs, threw himself.—To discharge, project, throw at, cast among: pila in hostīs, Cs.: Lancea costis inmissa, penetrating, O.: coronam caelo, hurls to, O.—To let go, let loose, relax, slacken, drop: immissis frenis, V.: inmissos hederā conlecta capillos, flowing, O.—Fig., to install, put in possession: in mea bona quos voles.—To inflict: iniuriam in alqm: fugam Teucris, struck with panic, V.—To instigate, suborn: a Cicerone inmissus, S.—To admit, commit: corrector inmittit ipse senarium, lets escape him. -
3 in-augurō
in-augurō āvī, ātus, āre, to take omens from the flight of birds, practise augury, divine: ad inaugurandum templa capiunt, L.: divine tu, inaugura, fierine possit, L.—To hallow by augury, consecrate, inaugurate, install: vide, qui te inauguret: augur in locum eius inauguratus est, L. -
4 immitto
immitto ( inm-), īsi, issum, 3 ( perf. sync. immisti, Sil. 17, 354), v. a. [in-mitto], to send or let into a place, to introduce, admit, to send or despatch against, to let loose at, discharge at, to cast or throw into (freq. and class.; cf. intromitto, induco, introduco).I.Lit.A.In gen.:B.servos ad spoliandum fanum,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101; cf.:servi in tecta nostra cum facibus immissi,
id. Att. 14, 10, 1; id. Sest. 36, 78:magna vis hominum simul immissa,
Liv. 2, 5, 3:equitatu immisso (in agmen hostium),
Caes. B. G. 7, 40, 4:armaturam levem in stationes,
Liv. 40, 48, 2; 21, 8, 8:corpus in undas,
Ov. H. 2, 133:artificem mediis flammis,
id. M. 6, 615:completas naves taeda et pice in Pomponianam classem immisit,
let loose, Caes. B. C. 3, 101, 2; so ib. § 5; cf.:navem in terram,
Liv. 30, 25, 8: repente equum immisi ad eam legionem, urged, spurred, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:si effrenatos in eos equos immittitis,
Liv. 40, 40, 5:pila in hostes,
Caes. B. G. 6, 8, 6:tela,
id. B. C. 3, 92, 2:telum ex manu,
Dig. 9, 2, 52:canalibus aqua immissa,
Caes. B. C. 2, 10, 6:aquam ex fullonicis in fundum vicini,
Dig. 39, 3, 3:cloacam privatam in publicum,
ib. 43, 23, 1; and:puram aquam in alvum,
Cels. 2, 12:haec (tigna) cum machinationibus immissa in flumen defixerat,
had driven into, Caes. B. G. 4, 17, 4:bipedales trabes,
id. ib. §6: tigna (in parietem),
Dig. 8, 5, 8; 43, 25, 3:coronam caelo,
hurls it to the sky, Ov. M. 8, 179:lentum filis immittitur aurum,
is inserted, interwoven, id. ib. 6, 68:circa oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam,
put on, put around, Petr. 32, 2:dexteraque immissis da mihi signa rotis,
let loose, swiftly driven, Prop. 3, 9, 58; cf.:immissis pars caeca et concita frenis Arietat in portas,
slackened, Verg. A. 11, 889:habenas,
id. ib. 5, 662; Ov. M. 1, 280; cf.rudentes,
let go, let loose, Plin. Ep. 8, 4, 5:Codrus in medios se immisit hostes,
threw himself, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Liv. 9, 4, 10:se in hostium manum multitudinemque,
Cic. Font. 17, 38; cf.:immisit in armatas hostium copias,
id. Par. 1, 2, 12:offirmastin' occultare, quo te inmittas,
whither you are going, Plaut. Pers. 2, 2, 40. —In partic.1.To send against (secretly or hostilely), to set on, incite, instigate, suborn (mostly post-Aug.):2.alii Tarquinium a Cicerone immissum aiebant,
Sall. C. 48, 8:fratrem Tiberium inopinantem repente immisso tribuno militum interemit,
Suet. Calig. 23; cf. Tac. A. 3, 16:immissis qui monerent,
id. ib. 4, 54:Suillium accusandis utrisque immittit,
id. ib. 11, 1:ad cujus rei probationem immittet indices,
Just. 32, 2:invidia et a dissimilibus delator inmissus,
Plin. Ep. 6, 31, 3. —To let grow unrestrained or wild:3.ea vitis immittitur ad uvas pariendas,
Varr. R. R. 1, 31, 3:cupressus immittitur in perticas asseresve,
Plin. 16, 33, 60, § 141:pro densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum,
grown together, interwoven, Liv. 40, 22, 3: penitus immissis radicibus niti, deeply planted or sunk, Quint. 1, 3, 5: barba immissa et intonso capillo, etc., overgrown, hanging down, Sisenn. ap. Non. 130, 8; so,barba immissa,
Verg. A. 3, 593; Ov. M. 12, 351; Quint. 12, 3, 12:immissi capilli,
Ov. F. 1, 503; id. M. 5, 338; 6, 168; cf., in a Greek construction: Phleias immissus patrios de vertice crines,
Val. Fl. 1, 412.—To ingraft:4.trunci resecantur, et... deinde feraces plantae immittuntur,
Verg. G. 2, 80.—Aliquem in bona alicujus, to install, put in possession, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142.—II.Trop.:aliquid in aures,
to listen to, Plaut. Ep. 3, 1, 14; but without in:ne tu quod istic fabuletur auris inmittas tuas,
id. Capt. 3, 4, 16: verba suis immittere figuris, to accommodate its modes of thought to the words, Manil. 1, 24:jactam et immissam a te nefariam in me injuriam semper duxi,
Cic. Par. 4, 1, 28:hic corrector in eo ipso loco, quo reprehendit, immittit imprudens ipse senarium,
lets escape him, id. Or. 56, 190:si nihil extrinsecus accidit, quod corpus ejus in aliquam valetudinem immitteret,
threw into some sickness, Dig. 1, 21, 14, § 2:immisitque fugam Teucris atrumque timorem,
instilled, infused, Verg. A. 9, 719:vires alicui,
Val. Fl. 7, 353:amorem,
Sen. Herc. Oet. 554. -
5 inmitto
immitto ( inm-), īsi, issum, 3 ( perf. sync. immisti, Sil. 17, 354), v. a. [in-mitto], to send or let into a place, to introduce, admit, to send or despatch against, to let loose at, discharge at, to cast or throw into (freq. and class.; cf. intromitto, induco, introduco).I.Lit.A.In gen.:B.servos ad spoliandum fanum,
Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101; cf.:servi in tecta nostra cum facibus immissi,
id. Att. 14, 10, 1; id. Sest. 36, 78:magna vis hominum simul immissa,
Liv. 2, 5, 3:equitatu immisso (in agmen hostium),
Caes. B. G. 7, 40, 4:armaturam levem in stationes,
Liv. 40, 48, 2; 21, 8, 8:corpus in undas,
Ov. H. 2, 133:artificem mediis flammis,
id. M. 6, 615:completas naves taeda et pice in Pomponianam classem immisit,
let loose, Caes. B. C. 3, 101, 2; so ib. § 5; cf.:navem in terram,
Liv. 30, 25, 8: repente equum immisi ad eam legionem, urged, spurred, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:si effrenatos in eos equos immittitis,
Liv. 40, 40, 5:pila in hostes,
Caes. B. G. 6, 8, 6:tela,
id. B. C. 3, 92, 2:telum ex manu,
Dig. 9, 2, 52:canalibus aqua immissa,
Caes. B. C. 2, 10, 6:aquam ex fullonicis in fundum vicini,
Dig. 39, 3, 3:cloacam privatam in publicum,
ib. 43, 23, 1; and:puram aquam in alvum,
Cels. 2, 12:haec (tigna) cum machinationibus immissa in flumen defixerat,
had driven into, Caes. B. G. 4, 17, 4:bipedales trabes,
id. ib. §6: tigna (in parietem),
Dig. 8, 5, 8; 43, 25, 3:coronam caelo,
hurls it to the sky, Ov. M. 8, 179:lentum filis immittitur aurum,
is inserted, interwoven, id. ib. 6, 68:circa oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam,
put on, put around, Petr. 32, 2:dexteraque immissis da mihi signa rotis,
let loose, swiftly driven, Prop. 3, 9, 58; cf.:immissis pars caeca et concita frenis Arietat in portas,
slackened, Verg. A. 11, 889:habenas,
id. ib. 5, 662; Ov. M. 1, 280; cf.rudentes,
let go, let loose, Plin. Ep. 8, 4, 5:Codrus in medios se immisit hostes,
threw himself, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Liv. 9, 4, 10:se in hostium manum multitudinemque,
Cic. Font. 17, 38; cf.:immisit in armatas hostium copias,
id. Par. 1, 2, 12:offirmastin' occultare, quo te inmittas,
whither you are going, Plaut. Pers. 2, 2, 40. —In partic.1.To send against (secretly or hostilely), to set on, incite, instigate, suborn (mostly post-Aug.):2.alii Tarquinium a Cicerone immissum aiebant,
Sall. C. 48, 8:fratrem Tiberium inopinantem repente immisso tribuno militum interemit,
Suet. Calig. 23; cf. Tac. A. 3, 16:immissis qui monerent,
id. ib. 4, 54:Suillium accusandis utrisque immittit,
id. ib. 11, 1:ad cujus rei probationem immittet indices,
Just. 32, 2:invidia et a dissimilibus delator inmissus,
Plin. Ep. 6, 31, 3. —To let grow unrestrained or wild:3.ea vitis immittitur ad uvas pariendas,
Varr. R. R. 1, 31, 3:cupressus immittitur in perticas asseresve,
Plin. 16, 33, 60, § 141:pro densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum,
grown together, interwoven, Liv. 40, 22, 3: penitus immissis radicibus niti, deeply planted or sunk, Quint. 1, 3, 5: barba immissa et intonso capillo, etc., overgrown, hanging down, Sisenn. ap. Non. 130, 8; so,barba immissa,
Verg. A. 3, 593; Ov. M. 12, 351; Quint. 12, 3, 12:immissi capilli,
Ov. F. 1, 503; id. M. 5, 338; 6, 168; cf., in a Greek construction: Phleias immissus patrios de vertice crines,
Val. Fl. 1, 412.—To ingraft:4.trunci resecantur, et... deinde feraces plantae immittuntur,
Verg. G. 2, 80.—Aliquem in bona alicujus, to install, put in possession, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142.—II.Trop.:aliquid in aures,
to listen to, Plaut. Ep. 3, 1, 14; but without in:ne tu quod istic fabuletur auris inmittas tuas,
id. Capt. 3, 4, 16: verba suis immittere figuris, to accommodate its modes of thought to the words, Manil. 1, 24:jactam et immissam a te nefariam in me injuriam semper duxi,
Cic. Par. 4, 1, 28:hic corrector in eo ipso loco, quo reprehendit, immittit imprudens ipse senarium,
lets escape him, id. Or. 56, 190:si nihil extrinsecus accidit, quod corpus ejus in aliquam valetudinem immitteret,
threw into some sickness, Dig. 1, 21, 14, § 2:immisitque fugam Teucris atrumque timorem,
instilled, infused, Verg. A. 9, 719:vires alicui,
Val. Fl. 7, 353:amorem,
Sen. Herc. Oet. 554.
См. также в других словарях:
install — in‧stall [ɪnˈstɔːl ǁ ˈstɒːl] verb installed PTandPP installing PRESPART [transitive] 1. to put equipment into a place and connect it so that it is ready to use: • They help install and operate big computer systems. 2 … Financial and business terms
Install — In*stall , v. t. [imp. & p. p. {Installed}; p. pr. & vb. n. {Installing}.] [F. installer, LL. installare, fr. pref. in in + OHG. stal a place, stall, G. stall, akin to E. stall: cf. It. installare. See {Stall}.] [Written also {instal}.] [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
install — or instal [in stôl′] vt. installed, installing [ML(Ec) installare < in , in + stallum < OHG stal, a place, seat, STALL1] 1. to place in an office, rank, etc., with formality or ceremony 2. to establish in a place or condition; settle [to… … English World dictionary
install — index admit (give access), bestow, commence, constitute (establish), deposit (place), hire, induct … Law dictionary
install — [dt. installieren], Installation … Universal-Lexikon
install — (v.) early 15c., place in (ecclesiastical) office by seating in an official stall, from M.L. installare, from L. in in (see IN (Cf. in ) (2)) + M.L. stallum stall, from a Germanic source (Cf. O.H.G. stal standing place; see STALL (Cf. stall) (n … Etymology dictionary
install — induct, inaugurate, invest, *initiate … New Dictionary of Synonyms
install — is spelt with two ls and has inflected forms installed, installing. The noun is instalment in BrE and installment in AmE … Modern English usage
install — [v] set up, establish build in, ensconce, fix, fix up, furnish, inaugurate, induct, instate, institute, introduce, invest, lay, line, lodge, place, plant, position, put in, settle, station; concepts 201,221 … New thesaurus
install — (also instal) ► VERB (installed, installing) 1) place or fix (equipment) in position ready for use. 2) establish in a new place, condition, or role. DERIVATIVES installer noun. ORIGIN Latin installare, from stallum … English terms dictionary
install */*/ — UK [ɪnˈstɔːl] / US [ɪnˈstɔl] verb [transitive, often passive] Word forms install : present tense I/you/we/they install he/she/it installs present participle installing past tense installed past participle installed 1) a) to put a piece of… … English dictionary