Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

in+adversum+ōs+vulnerari

  • 1 adversus

    I a, um [ adverto ]
    1) находящийся впереди, противолежащий, обращённый (к кому-л.) лицом или передней стороной
    a. et aversus C — спереди и сзади, т. е. отовсюду, перен. во всех отношениях
    lectus a. Prp — кровать, находящаяся против входной двери
    intueri aliquem adversum C — смотреть кому-л. прямо в лицо
    adversa manus C — рука, обращённая в нашу сторону
    in adversum V, L, Prpнавстречу или в противоположную сторону
    2) неблагоприятный, бедственный, несчастливый
    fortuna adversa V, res adversae C и casūs adversi Nep — бедствия, невзгоды, несчастье
    annus frugibus a. Lнеурожайный год
    si quid adversi acciderit C, Nep — если случится какая-л. беда
    4) противный, ненавистный (gentes, quis — = quibus — omnia regna adversa sunt Sl)
    5) лог. (= contrarius) противоположный, обратный ( opinio PM)
    II 1. adversus и adversum [ adverto ]
    adv.
    1) против, напротив ( sedens Ctl)
    a. resistere (arma ferre) Nep — сопротивляться, бороться
    alicui a. ire Pl — идти кому-л. навстречу
    2) напрямик, прямо в лицо (clare a. fabulari Pl)
    2. praep. cum acc.
    1) пространство: против, напротив (porta a. castra Romana L)
    2) противодействие: против (remedia a. venena CC)
    a. aliquem copias ducere Cs — повести войска против кого-л.
    3) в противоречии с, вопреки (a. leges C)
    4) с, к, в отношении (reverentia a. aliquem C; ingratus a. beneficium Sen)
    quemadmodum a. homines se gerere Cотношение к людям
    5) по сравнению с, сравнительно с
    comparare aliquem a. aliquem L — сравнивать кого-л. с кем-л.
    6) прямо, в присутствии, лицом к лицу
    a. aliquem mentiri Pl — лгать кому-л. прямо в глаза

    Латинско-русский словарь > adversus

  • 2 vulnero

    vulnero (volnero), āvī, ātum, āre (vulnus), verwunden, I) eig.: alqm, Cic.: corpus, Cic.: alqm leviter, Sen. rhet.: se graviter, Curt.: alqm in adversum os fundā, Caes.: alqm hastae cuspide in fronte, Iustin.: vulnerari in brachio, Iustin., sub aure, Frontin.: crus (am Schenkel) sagittā vulnerari, Itin. Alex.: fronte vulneratā, mit einem mit Narben bedeckten Gesicht, Vopisc.: übtr., smaragdus vulnerari nequit, beschädigt werden, Plin. – II) bildl., verwunden = verletzen, kränken, wehtun, eos nondum voce vulnero, trete ich noch mit keinem Worte zu nahe, Cic.: haud potest gravioribus a me verbis vulnerari, Cic.: virorum hoc animos vulnerare posset, Liv.: u. vuln. aures, Verg. u. Eccl. (s. Bünem. Lact. 7, 1, 14): laesus ac vulneratus reus, Quint.

    lateinisch-deutsches > vulnero

  • 3 vulnero

    vulnero (volnero), āvī, ātum, āre (vulnus), verwunden, I) eig.: alqm, Cic.: corpus, Cic.: alqm leviter, Sen. rhet.: se graviter, Curt.: alqm in adversum os fundā, Caes.: alqm hastae cuspide in fronte, Iustin.: vulnerari in brachio, Iustin., sub aure, Frontin.: crus (am Schenkel) sagittā vulnerari, Itin. Alex.: fronte vulneratā, mit einem mit Narben bedeckten Gesicht, Vopisc.: übtr., smaragdus vulnerari nequit, beschädigt werden, Plin. – II) bildl., verwunden = verletzen, kränken, wehtun, eos nondum voce vulnero, trete ich noch mit keinem Worte zu nahe, Cic.: haud potest gravioribus a me verbis vulnerari, Cic.: virorum hoc animos vulnerare posset, Liv.: u. vuln. aures, Verg. u. Eccl. (s. Bünem. Lact. 7, 1, 14): laesus ac vulneratus reus, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vulnero

  • 4 vulnero

    vulnĕro (volnĕro), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] blesser. [st2]2 [-] endommager, entamer. [st2]3 [-] blesser, porter atteinte à, faire mal à, froisser, offenser.    - volneratus umerum, Plin. 7, 28, 29, § 103: blessé à l'épaule.    - in adversum os fundâ vulneratur, Caes.: il est blessé d'un coup de fronde en plein visage.    - Eudami multis ictibus vulnerata navis erat, Liv.: le navire d'Eudamus était criblé de coups.    - nequeunt vulnerari smaragdali, Plin.: les émeraudes ne peuvent être endommagées.    - vulnerant omnes (s.-ent. horae), ultima necat, (sur les cadrans solaires): toutes (les heures) blessent, la dernière tue.
    * * *
    vulnĕro (volnĕro), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] blesser. [st2]2 [-] endommager, entamer. [st2]3 [-] blesser, porter atteinte à, faire mal à, froisser, offenser.    - volneratus umerum, Plin. 7, 28, 29, § 103: blessé à l'épaule.    - in adversum os fundâ vulneratur, Caes.: il est blessé d'un coup de fronde en plein visage.    - Eudami multis ictibus vulnerata navis erat, Liv.: le navire d'Eudamus était criblé de coups.    - nequeunt vulnerari smaragdali, Plin.: les émeraudes ne peuvent être endommagées.    - vulnerant omnes (s.-ent. horae), ultima necat, (sur les cadrans solaires): toutes (les heures) blessent, la dernière tue.
    * * *
        Vulnero, vulneras, pen. corr. vulnerare. Caes. Blesser, Navrer.
    \
        Vulnerare aliquem voce. Cic. Piquer de parolle.
    \
        Vulneratus humerum. Plin. Navré en l'espaule.
    \
        Vulneratus mortifere. Vlp. Navré à mort, Blessé mortellement.

    Dictionarium latinogallicum > vulnero

  • 5 vulnero

    vulnĕro ( voln-), āvi, ātum, 1, v. a. [vulnus], to wound, to hurt, or injure by a wound (syn.: saucio, ferio).
    I.
    Lit.:

    neu quis quem prius vulneret, quam illum interfectum viderit,

    Caes. B. G. 5, 58:

    L. Cotta legatus in adversum os fundā vulneratur,

    id. ib. 5, 35 fin.:

    plerosque jacula tormentis aut manu emissa vulnerabant,

    Sall. J. 57, 6:

    acie ipsā et ferri viribus vulnerari,

    Cic. Sest. 10, 24:

    corpus vulneratum ferro,

    id. Red. in Sen. 3, 7:

    (aper) vulnerat armentum,

    Ov. M. 11, 372.—With acc. of part affected:

    ipse volneratus umerum, femur,

    Plin. 7, 28, 29, § 103.—
    B.
    Transf., of things: Romanorum duae naves fractae sunt, vulneratae aliquot, Liv. 37, 30, 9:

    multis ictibus vulnerata navis erat,

    id. 37, 24, 8:

    Scythicorum (smaragdorum) tanta duritia est, ut non queant vulnerari,

    cannot be injured, defaced, Plin. 37, 5, 16, § 64.—
    II.
    Trop., to wound, hurt, injure, pain, etc.:

    aliquem voce,

    Cic. Cat. 1, 4, 9:

    virorum hoc animos vulnerare posset,

    Liv. 34, 7, 7:

    laesus ac vulneratus reus,

    Quint. 7, 2, 30:

    gravior ne nuntius aures Vulneret,

    Verg. A. 8, 583; cf.:

    vulnerant aures eorum praecepta continentiae,

    Lact. 7, 1, 14:

    (amor) mea vulnerat arcu Pectora,

    Ov. A. A. 1, 21:

    fortunae vulneror ictu,

    id. P. 2, 7, 41:

    crimine vulnerari,

    id. H. 18 (19), 105.

    Lewis & Short latin dictionary > vulnero

  • 6 funda

    funda, ae, f. (aus griech. σφενδόνη), I) der Schleuderriemen, die Schleuder, eminus fundis sagittis reliquisque telis pugnare, Caes.: fundā mittere glandes et lapides, Liv.: fundis excutere lapides et sagittas, Curt.: fundā graviter ici, Liv.: in adversum os fundā vulnerari, Caes. – II) meton.: A) für das Geschleuderte, die Kugel (glans), Sil. 10, 152. – B) von schleuderartig gestalteten Gegenständen: 1) ein trichterförmiges, am Rande mit Bleikugeln beschwertes Netz, das Wurfnetz, Verg. georg. 1, 141. – 2) wegen der Vertiefung, in der der Schleuderstein liegt, am Ringe die Vertiefung, in der der Stein sitzt, der Kasten des Rings, als Übersetzung von σφενδόνη, (gemmam) fundā cludere od. includere, Plin. 37, 117 u. 126. – 3) ein Geldsäckchen, ein Geldbeutelchen, Phaedr. app. III, 6, 14 Dressel. Macr. sat. 2, 4, 31.

    lateinisch-deutsches > funda

  • 7 funda

    funda, ae, f. (aus griech. σφενδόνη), I) der Schleuderriemen, die Schleuder, eminus fundis sagittis reliquisque telis pugnare, Caes.: fundā mittere glandes et lapides, Liv.: fundis excutere lapides et sagittas, Curt.: fundā graviter ici, Liv.: in adversum os fundā vulnerari, Caes. – II) meton.: A) für das Geschleuderte, die Kugel (glans), Sil. 10, 152. – B) von schleuderartig gestalteten Gegenständen: 1) ein trichterförmiges, am Rande mit Bleikugeln beschwertes Netz, das Wurfnetz, Verg. georg. 1, 141. – 2) wegen der Vertiefung, in der der Schleuderstein liegt, am Ringe die Vertiefung, in der der Stein sitzt, der Kasten des Rings, als Übersetzung von σφενδόνη, (gemmam) fundā cludere od. includere, Plin. 37, 117 u. 126. – 3) ein Geldsäckchen, ein Geldbeutelchen, Phaedr. app. III, 6, 14 Dressel. Macr. sat. 2, 4, 31.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > funda

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»