-
1 temerārius
temerārius adj. [temere], rash, heedless, thoughtless, imprudent, inconsiderate, indiscreet, unadvised, precipitate: homines, Cs.: mulier: meo temerarius periclo, O.: animi partes: consilium: vox, L.: error, O.: tela, i. e. sent thoughtlessly, O.* * *temeraria, temerarium ADJcasual, rash, accidental; reckless -
2 inconsultus
without asking advise, precipately / imprudent, rash -
3 temerarus
-a-um, rash, imprudent, heedless -
4 imprudens
imprūdens ( inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus).(α).Absol.:(β).equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur,
Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3:equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse,
Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3:haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio,
without the knowledge of, Cic. Rosc. Am. 8, 21:scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit,
id. de Or. 1, 21, 94:namque tu me inprudentem obrepseris,
Plaut. Trin. 1, 2, 22:plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam,
unconsciously, Ter. Hec. 5, 4, 40; cf. id. Heaut. 4, 1, 20:adulescens,
inexperienced, id. Eun. 3, 1, 40:probe horum facta imprudens depinxit senex,
without knowing it, id. Phorm. 2, 1, 38:ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare,
Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88):qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam,
Cic. Fin. 2, 2, 5:quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40:numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris,
Verg. G. 1, 373 Serv. — Transf., of inanim. and abstr. things:non imprudens consilium, si aditum haberet,
Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.— Comp.:quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum,
Sen. Const. Sap. 19.— Sup.:multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius,
Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.—With gen.:* (γ).imprudentes legis,
ignorant, Cic. Inv. 2, 31, 95:religionis,
Liv. 31, 14, 7:maris,
id. 34, 9, 9:aetatum,
Quint. 1, 1, 20.—Of inanim. and abstr. things:frons tenera imprudensque laborum,
that has not experienced, Verg. G. 2, 372:antiquitatis imprudens consuetudo,
Col. 3, 18, 1.—With an object-clause:non imprudens usurum eum rabie, qua, etc.,
Curt. 8, 8.—Hence, imprūdenter ( inpr-), adv., without foresight, unknowingly, ignorantly, inconsiderately, imprudently: etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, [p. 910] Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B, 1; Cic. Ac. 1, 6, 22:facere,
Nep. Han. 2, 6:(Codrus) imprudenter rixam ciens interemptus est,
Vell. 1, 2, 1.— Comp.:ad flammam accessit imprudentius,
Ter. And. 1, 1, 103. -
5 imprudenter
imprūdens ( inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus).(α).Absol.:(β).equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur,
Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3:equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse,
Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3:haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio,
without the knowledge of, Cic. Rosc. Am. 8, 21:scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit,
id. de Or. 1, 21, 94:namque tu me inprudentem obrepseris,
Plaut. Trin. 1, 2, 22:plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam,
unconsciously, Ter. Hec. 5, 4, 40; cf. id. Heaut. 4, 1, 20:adulescens,
inexperienced, id. Eun. 3, 1, 40:probe horum facta imprudens depinxit senex,
without knowing it, id. Phorm. 2, 1, 38:ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare,
Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88):qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam,
Cic. Fin. 2, 2, 5:quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40:numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris,
Verg. G. 1, 373 Serv. — Transf., of inanim. and abstr. things:non imprudens consilium, si aditum haberet,
Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.— Comp.:quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum,
Sen. Const. Sap. 19.— Sup.:multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius,
Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.—With gen.:* (γ).imprudentes legis,
ignorant, Cic. Inv. 2, 31, 95:religionis,
Liv. 31, 14, 7:maris,
id. 34, 9, 9:aetatum,
Quint. 1, 1, 20.—Of inanim. and abstr. things:frons tenera imprudensque laborum,
that has not experienced, Verg. G. 2, 372:antiquitatis imprudens consuetudo,
Col. 3, 18, 1.—With an object-clause:non imprudens usurum eum rabie, qua, etc.,
Curt. 8, 8.—Hence, imprūdenter ( inpr-), adv., without foresight, unknowingly, ignorantly, inconsiderately, imprudently: etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, [p. 910] Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B, 1; Cic. Ac. 1, 6, 22:facere,
Nep. Han. 2, 6:(Codrus) imprudenter rixam ciens interemptus est,
Vell. 1, 2, 1.— Comp.:ad flammam accessit imprudentius,
Ter. And. 1, 1, 103. -
6 inconspectus
in-conspectus, a, um, adj., indiscreet, imprudent (post-class.):inconspectum aliquid temere dicere,
Gell. 17, 21, 1. -
7 incustoditus
in-custōdītus, a, um, adj.I.Pass.A.Lit., not watched, unguarded ( poet. and post-Aug.):B.ovile,
Ov. Tr. 1, 6, 10:incustodita et aperta limina,
Mart. 1, 35, 1.—Trop.1. 2. II. -
8 inprudens
imprūdens ( inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus).(α).Absol.:(β).equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur,
Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3:equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse,
Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3:haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio,
without the knowledge of, Cic. Rosc. Am. 8, 21:scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit,
id. de Or. 1, 21, 94:namque tu me inprudentem obrepseris,
Plaut. Trin. 1, 2, 22:plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam,
unconsciously, Ter. Hec. 5, 4, 40; cf. id. Heaut. 4, 1, 20:adulescens,
inexperienced, id. Eun. 3, 1, 40:probe horum facta imprudens depinxit senex,
without knowing it, id. Phorm. 2, 1, 38:ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare,
Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88):qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam,
Cic. Fin. 2, 2, 5:quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40:numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris,
Verg. G. 1, 373 Serv. — Transf., of inanim. and abstr. things:non imprudens consilium, si aditum haberet,
Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.— Comp.:quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum,
Sen. Const. Sap. 19.— Sup.:multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius,
Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.—With gen.:* (γ).imprudentes legis,
ignorant, Cic. Inv. 2, 31, 95:religionis,
Liv. 31, 14, 7:maris,
id. 34, 9, 9:aetatum,
Quint. 1, 1, 20.—Of inanim. and abstr. things:frons tenera imprudensque laborum,
that has not experienced, Verg. G. 2, 372:antiquitatis imprudens consuetudo,
Col. 3, 18, 1.—With an object-clause:non imprudens usurum eum rabie, qua, etc.,
Curt. 8, 8.—Hence, imprūdenter ( inpr-), adv., without foresight, unknowingly, ignorantly, inconsiderately, imprudently: etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, [p. 910] Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B, 1; Cic. Ac. 1, 6, 22:facere,
Nep. Han. 2, 6:(Codrus) imprudenter rixam ciens interemptus est,
Vell. 1, 2, 1.— Comp.:ad flammam accessit imprudentius,
Ter. And. 1, 1, 103. -
9 inprudenter
imprūdens ( inpr-), entis, adj. [2. inprudens], not foreseeing, not anticipating or expecting, without knowing, unaware, ignorant, inconsiderate, inadvertent, imprudent (class.; syn.: inconsideratus, incautus, improvidus).(α).Absol.:(β).equites missi nocte iter conficiunt, imprudentes atque inopinantes hostes aggrediuntur,
Caes. B. C. 2, 38, 4; cf. id. ib. 2, 6, 3:equites imprudentibus omnibus de improviso advolasse,
Hirt. B. G. 8, 36, 3; Caes. B. G. 3, 29, 1; id. B. C. 2, 3, 1; id. B. G. 5, 15, 3:haec omnia imprudente L. Sulla facta esse certe scio,
without the knowledge of, Cic. Rosc. Am. 8, 21:scripsi etiam illud quodam in libello, qui me imprudente et invito excidit,
id. de Or. 1, 21, 94:namque tu me inprudentem obrepseris,
Plaut. Trin. 1, 2, 22:plus hodie boni feci imprudens quam sciens ante hunc diem umquam,
unconsciously, Ter. Hec. 5, 4, 40; cf. id. Heaut. 4, 1, 20:adulescens,
inexperienced, id. Eun. 3, 1, 40:probe horum facta imprudens depinxit senex,
without knowing it, id. Phorm. 2, 1, 38:ut mihi imprudens M. Servilium praeterisse videare,
Cic. Brut. 77, 269 (cf. the opp. prudens praetereo, Hor. S. 1, 10, 88):qua (definitione) tu etiam imprudens utebare nonnumquam,
Cic. Fin. 2, 2, 5:quod ex prima statim fronte dijudicare imprudentium est,
Quint. 12, 7, 8; 7, 1, 40:numquam imprudentibus imber Obfuit, i. e. ignaris,
Verg. G. 1, 373 Serv. — Transf., of inanim. and abstr. things:non imprudens consilium, si aditum haberet,
Petr. 102, 3: ne casu inprudentes suae naves in classem adversariorum inciderent, Auct. B. Afr. 11, 4.— Comp.:quicquid horum ab imprudentioribus fiet (fieri autem nisi ab imprudentibus non potest), neglegendum,
Sen. Const. Sap. 19.— Sup.:multa facit (sapiens), quae ab imprudentissimis aut aeque fieri videmus aut peritius aut exercitatius,
Sen. Ep. 90, 33; id. Const. Sap. 19, 1.—With gen.:* (γ).imprudentes legis,
ignorant, Cic. Inv. 2, 31, 95:religionis,
Liv. 31, 14, 7:maris,
id. 34, 9, 9:aetatum,
Quint. 1, 1, 20.—Of inanim. and abstr. things:frons tenera imprudensque laborum,
that has not experienced, Verg. G. 2, 372:antiquitatis imprudens consuetudo,
Col. 3, 18, 1.—With an object-clause:non imprudens usurum eum rabie, qua, etc.,
Curt. 8, 8.—Hence, imprūdenter ( inpr-), adv., without foresight, unknowingly, ignorantly, inconsiderately, imprudently: etsi te nihil temere, nihil imprudenter facturum judicaram, [p. 910] Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B, 1; Cic. Ac. 1, 6, 22:facere,
Nep. Han. 2, 6:(Codrus) imprudenter rixam ciens interemptus est,
Vell. 1, 2, 1.— Comp.:ad flammam accessit imprudentius,
Ter. And. 1, 1, 103. -
10 temerarius
tĕmĕrārĭus, a, um, adj. [temere].I.That happens by chance, accidental, casual (so very rare; cf.II.fortuitus): sed quid hoc, quod picus ulmum tundit? hau temerarium'st,
Plaut. As. 2, 1, 14:non temerarium est, ubi dives blande appellat pauperem,
id. Aul. 2, 2, 7: quaestus temerarius incertusque, Fest. s. v. navalis scriba, p. 169 Müll.;tributum temerarium,
id. p. 364, b, ib.; cf. Becker, Antiq. 3, 2, p. 129 sq. —Rash, heedless, thoughtless, imprudent, inconsiderate, indiscreet, unadvised, audacious (freq. and class.;syn.: audax, audens): temulenta mulier et temeraria,
Ter. And. 1, 4, 2:homines temerarii atque imperiti,
Caes. B. G. 6, 20:hominem esse barbarum, iracundum, temerarium,
id. ib. 1, 31:caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas,
Cic. Inv 1, 2, 2:non sum tam temerarius nec audax,
Mart. 4, 43, 2:parce meo, juvenis, temerarius esse periclo,
Ov. M. 10, 545.—Of things: ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa,
Cic. Caecin. 12, 34; id. N. D. 1, 1, 1; Liv. 25, 37, 17:duabus animi temerariis partibus conpressis,
Cic. Div. 1, 29, 61: consilium, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 2;vox, Liv 23, 22, 9: virtus,
Ov. M. 8, 407:error,
id. ib. 12, 59:querela,
id. Tr. 5, 13, 17:bella,
id. M. 11, 13:tela,
i. e. sent thoughtlessly, id. ib. 2, 616:temerarium est, ante crassitudinem pollicarem viti imperare,
Plin. 17, 22, 35, § 177:temerarium est, secundis non esse contentum,
Plin. Ep. 4, 9, 10.
См. также в других словарях:
imprudent — imprudent, ente [ ɛ̃prydɑ̃, ɑ̃t ] adj. et n. • v. 1450; lat. imprudens 1 ♦ Qui manque de prudence. ⇒ audacieux, aventureux, écervelé, étourdi, inconsidéré, malavisé, téméraire. Automobiliste imprudent. Je vous trouve bien, très imprudent d agir… … Encyclopédie Universelle
imprudent — IMPRUDÉNT, Ă, imprudenţi, te, adj. (Adesea adverbial şi substantivat) Care acţionează fără prudenţă; care demonstrează lipsă de prudenţă; nesocotit. – Din fr. imprudent, lat. imprudens, ntis. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Imprudent… … Dicționar Român
imprudent — im‧pru‧dent [ɪmˈpruːdnt] adjective a decision, plan etc that is imprudent is not sensible or wise: • The finance house took action against some employers for imprudent decisions in buying annuities. imprudently adverb imprudence noun [countable … Financial and business terms
imprudent — imprudent, ente (in pru dan, dan t ) adj. 1° Qui manque de prudence. Un homme imprudent. Un imprudent ami. • J ai failli, je l avoue, et mon coeur imprudent A trop cru les transports d un désir trop ardent, CORN. Nicom. II, 2.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Imprudent — Im*pru dent, a. [L. imprudens; pref. im not + prudens prudent: cf. F. imprudent. See {Prudent}, and cf. {Improvident}.] Not prudent; wanting in prudence or discretion; indiscreet; injudicious; not attentive to consequence; improper. {Im*pru… … The Collaborative International Dictionary of English
imprudent — Imprudent, [impruden]te. Qui manque de Prudence. C est un homme fort imprudent. elle a esté bien imprudente de se confier à luy. Il se dit aussi, de la Mauvaise conduite dans les affaires de la vie. Tenir une conduite imprudente, un discours… … Dictionnaire de l'Académie française
imprudent — Imprudent, Imprudens, Inconsultus. Imprudent conseil, Consilium inconsultum … Thresor de la langue françoyse
imprudent — I adjective adventurous, brash, careless, foolhardy, foolish, hasty, hazardous, heedless, hot headed, ill advised, ill considered, ill judged, impolitic, improvident, impulsive, inadvisable, incautious, inconsiderate, inconsultus, indiscreet,… … Law dictionary
imprudent — (adj.) late 14c., from L. imprudentem (nom. imprudens) not foreseeing, unaware, inconsiderate, heedless, from assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + prudens, contraction of providens, prp. of providere to provide, lit.… … Etymology dictionary
imprudent — [adj] without much thought brash, careless, foolhardy, foolish, heedless, illadvised, ill considered, ill judged, impolitic, improvident, incautious, inconsiderate, indiscreet, inexpedient, injudicious, irresponsible, leaving self wide open*, off … New thesaurus
imprudent — ► ADJECTIVE ▪ not showing care for the consequences of an action; rash. DERIVATIVES imprudence noun imprudently adverb … English terms dictionary