Перевод: с английского на немецкий

с немецкого на английский

impeachment

  • 1 impeachment

    1. Bezweifelung f, Infragestellung f;
    2. Beschuldigung f, Anklageerhebung f;
    3. Ministeranklage f

    English-german law dictionary > impeachment

  • 2 impeachment

    impeachment (AE) POL Amtsenthebungsverfahren n

    Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > impeachment

  • 3 impeachment

    noun
    (Law) Impeachment, das
    * * *
    noun die Anklage (wegen Hochverrats)
    * * *
    im·peach·ment
    [ɪmˈpi:tʃmənt]
    n POL, LAW Amtsenthebungsverfahren nt
    * * *
    [ɪm'piːtʃmənt]
    n
    1) (JUR: accusation) Anklage f (wegen eines Amtsvergehens); (US of president) Amtsenthebungsverfahren nt, Impeachment nt
    2) (= questioning) (of sb's character, motives) Infragestellung f, Anzweiflung f; (of testimony also) Anfechtung f
    * * *
    impeachment [ımˈpiːtʃmənt] s
    1. JUR Anklage f, Beschuldigung f
    2. JUR US Impeachment n, Amtsenthebungsverfahren n (gegen einen hohen Staatsbeamten, besonders gegen den Präsidenten)
    3. JUR Anfechtung f (der Gültigkeit):
    impeachment of a witness US Anzweiflung der Glaubwürdigkeit eines Zeugen
    4. Infragestellung f
    * * *
    noun
    (Law) Impeachment, das
    * * *
    n.
    Anfechtung f.
    Anklage -n f.
    Bestreitung der Glaubwürdigkeit oder Gültigkeit f.
    Tadel -- m.
    Vorwurf -¨e m.

    English-german dictionary > impeachment

  • 4 impeachment

    im·peach·ment [ɪmʼpi:tʃmənt] n
    pol, law
    Amtsenthebungsverfahren nt

    English-German students dictionary > impeachment

  • 5 impeachment

    • öffentliche Anklage gegen Politiker

    English-German anglicism dictionary > impeachment

  • 6 impeachment of waste

    impeachment of waste s JUR Pächterhaftung f für Wertminderung des Pachtlandes

    English-german dictionary > impeachment of waste

  • 7 impeachment proceedings

    im·ˈpeach·ment pro·ceed·ings
    n pl POL, LAW Verfahren nt zur Amtsenthebung
    * * *
    n.
    Amtsenthebungsverfahren n.

    English-german dictionary > impeachment proceedings

  • 8 impeachment proceedings

    im·'peach·ment pro·ceed·ings npl pol, law
    Verfahren nt zur Amtsenthebung

    English-German students dictionary > impeachment proceedings

  • 9 impeach

    transitive verb
    1) (call in question) infrage stellen
    2) (Law) anklagen (of Gen., wegen)
    * * *
    [im'pi: ]
    (to accuse of a crime, especially to accuse a person who works for the government of a crime against the State.) (wegen Hochverrat) anklagen
    - academic.ru/37009/impeachment">impeachment
    * * *
    im·peach
    [ɪmˈpi:tʃ]
    vt
    1. POL, LAW (charge)
    to \impeach sb for sth jdn wegen einer S. gen anklagen
    to \impeach an official/the president einen Amtsträger/den Präsidenten wegen eines Amtsvergehens anklagen
    2. (call into question)
    to \impeach sth etw anzweifeln [o infrage stellen]
    * * *
    [ɪm'piːtʃ]
    vt
    1) (JUR: accuse) public official (eines Amtsvergehens) anklagen; (US) president ein Amtsenthebungsverfahren or Impeachment einleiten gegen

    to impeach sb for doing sth — jdn anklagen, etw getan zu haben

    2) (= challenge) sb's character, motives infrage or in Frage stellen, anzweifeln; witness's testimony also anfechten

    to impeach a witnessdie Glaubwürdigkeit eines Zeugen anzweifeln or anfechten

    * * *
    impeach [ımˈpiːtʃ] v/t
    1. JUR jemanden anklagen (for, of, with gen):
    impeach sb for doing sth jemanden anklagen, etwas getan zu haben
    2. JUR US gegen einen hohen Staatsbeamten, besonders gegen den Präsidenten ein Amtsenthebungsverfahren einleiten
    3. JUR anfechten:
    impeach a document die Gültigkeit eines Schriftstücks anfechten oder in Zweifel ziehen oder bestreiten;
    impeach a witness US die Glaubwürdigkeit eines Zeugen anzweifeln
    4. etwas infrage stellen, in Zweifel ziehen
    * * *
    transitive verb
    1) (call in question) infrage stellen
    2) (Law) anklagen (of Gen., wegen)
    * * *
    v.
    anklagen v.

    English-german dictionary > impeach

  • 10 President

    noun
    1) Präsident, der/Präsidentin, die
    2) (of society, council, legislative body) Vorsitzende, der/die
    3) (Univ., esp. Amer.) Präsident, der/Präsidentin, die; Rektor, der/Rektorin, die
    •• Cultural note:
    Der Präsident der Vereinigten Staaten ist das Staatsoberhaupt, trägt außenpolitische Verantwortung und hat den Oberbefehl über die Streitkräfte. Er kann mit Zustimmung des Senats Bundesrichter und leitende Minister ernennen und wird vom Congress gebeten, neue Gesetze zu bewilligen. Er selbst hat kein Recht auf Gesetzesinitiative, aber er kann dem Kongress Maßnahmen zur Beratung empfehlen. Außerdem hat er ein Vetorecht gegenüber Beschlüssen des Kongresses. Ein Präsident kann maximal für zwei terms (Legislaturperioden), also für 8 Jahre regieren. Er kann nur auf dem Wege der Anklage wegen Amtsmissbrauchs - Impeachment - abgesetzt werden
    Der dritte Montag im Februar, Feiertag in den USA zu Ehren der Präsidenten George Washington und Abraham Lincoln. In einigen Staaten werden die zwei Geburtstage als Washingtons Geburtstag und Lincolns Geburtstag einzeln gefeiert
    * * *
    ['prezidənt]
    1) (the leading member of a club, association etc: She was elected president of the Music Society.) der/die Präsident(in)
    2) (the leader of a republic: the President of the United States.) der/die Präsident(in)
    * * *
    presi·dent
    [ˈprezɪdənt]
    n
    1. (head of state) Präsident(in) m(f)
    Madam/Mr P\president Frau Präsidentin/Herr Präsident
    2. (head) of society Präsident(in) m(f); of company, corporation [Vorstands- [o Aufsichtsrats]]vorsitzende(r) f(m)
    vice-\president Vizepräsident(in) m(f)
    * * *
    ['prezIdənt]
    n
    Präsident(in) m(f); (esp US of company) Aufsichtsratsvorsitzende(r) mf; (US UNIV) Rektor(in) m(f)
    * * *
    Pres. abk President
    * * *
    noun
    1) Präsident, der/Präsidentin, die
    2) (of society, council, legislative body) Vorsitzende, der/die
    3) (Univ., esp. Amer.) Präsident, der/Präsidentin, die; Rektor, der/Rektorin, die
    •• Cultural note:
    Der Präsident der Vereinigten Staaten ist das Staatsoberhaupt, trägt außenpolitische Verantwortung und hat den Oberbefehl über die Streitkräfte. Er kann mit Zustimmung des Senats Bundesrichter und leitende Minister ernennen und wird vom Congress gebeten, neue Gesetze zu bewilligen. Er selbst hat kein Recht auf Gesetzesinitiative, aber er kann dem Kongress Maßnahmen zur Beratung empfehlen. Außerdem hat er ein Vetorecht gegenüber Beschlüssen des Kongresses. Ein Präsident kann maximal für zwei terms (Legislaturperioden), also für 8 Jahre regieren. Er kann nur auf dem Wege der Anklage wegen Amtsmissbrauchs - Impeachment - abgesetzt werden
    Der dritte Montag im Februar, Feiertag in den USA zu Ehren der Präsidenten George Washington und Abraham Lincoln. In einigen Staaten werden die zwei Geburtstage als Washingtons Geburtstag und Lincolns Geburtstag einzeln gefeiert
    * * *
    n.
    Präsident m.
    Vorsitzende m.
    Vorstandsvorsitzende m.,f.
    Vorsteher m.

    English-german dictionary > President

  • 11 president

    noun
    1) Präsident, der/Präsidentin, die
    2) (of society, council, legislative body) Vorsitzende, der/die
    3) (Univ., esp. Amer.) Präsident, der/Präsidentin, die; Rektor, der/Rektorin, die
    •• Cultural note:
    Der Präsident der Vereinigten Staaten ist das Staatsoberhaupt, trägt außenpolitische Verantwortung und hat den Oberbefehl über die Streitkräfte. Er kann mit Zustimmung des Senats Bundesrichter und leitende Minister ernennen und wird vom Congress gebeten, neue Gesetze zu bewilligen. Er selbst hat kein Recht auf Gesetzesinitiative, aber er kann dem Kongress Maßnahmen zur Beratung empfehlen. Außerdem hat er ein Vetorecht gegenüber Beschlüssen des Kongresses. Ein Präsident kann maximal für zwei terms (Legislaturperioden), also für 8 Jahre regieren. Er kann nur auf dem Wege der Anklage wegen Amtsmissbrauchs - Impeachment - abgesetzt werden
    Der dritte Montag im Februar, Feiertag in den USA zu Ehren der Präsidenten George Washington und Abraham Lincoln. In einigen Staaten werden die zwei Geburtstage als Washingtons Geburtstag und Lincolns Geburtstag einzeln gefeiert
    * * *
    ['prezidənt]
    1) (the leading member of a club, association etc: She was elected president of the Music Society.) der/die Präsident(in)
    2) (the leader of a republic: the President of the United States.) der/die Präsident(in)
    * * *
    presi·dent
    [ˈprezɪdənt]
    n
    1. (head of state) Präsident(in) m(f)
    Madam/Mr P\president Frau Präsidentin/Herr Präsident
    2. (head) of society Präsident(in) m(f); of company, corporation [Vorstands- [o Aufsichtsrats]]vorsitzende(r) f(m)
    vice-\president Vizepräsident(in) m(f)
    * * *
    ['prezIdənt]
    n
    Präsident(in) m(f); (esp US of company) Aufsichtsratsvorsitzende(r) mf; (US UNIV) Rektor(in) m(f)
    * * *
    president [ˈprezıdənt] s
    1. Präsident(in), Vorsitzende(r) m/f(m), Vorstand m (einer Körperschaft), WIRTSCH US Generaldirektor m, -direktorin f
    3. President of the Board of Trade Br Handelsminister(in)
    4. UNIV besonders US Rektor m, Rektorin f
    5. REL Oberhaupt n (der Mormonenkirche)
    * * *
    noun
    1) Präsident, der/Präsidentin, die
    2) (of society, council, legislative body) Vorsitzende, der/die
    3) (Univ., esp. Amer.) Präsident, der/Präsidentin, die; Rektor, der/Rektorin, die
    •• Cultural note:
    Der Präsident der Vereinigten Staaten ist das Staatsoberhaupt, trägt außenpolitische Verantwortung und hat den Oberbefehl über die Streitkräfte. Er kann mit Zustimmung des Senats Bundesrichter und leitende Minister ernennen und wird vom Congress gebeten, neue Gesetze zu bewilligen. Er selbst hat kein Recht auf Gesetzesinitiative, aber er kann dem Kongress Maßnahmen zur Beratung empfehlen. Außerdem hat er ein Vetorecht gegenüber Beschlüssen des Kongresses. Ein Präsident kann maximal für zwei terms (Legislaturperioden), also für 8 Jahre regieren. Er kann nur auf dem Wege der Anklage wegen Amtsmissbrauchs - Impeachment - abgesetzt werden
    Der dritte Montag im Februar, Feiertag in den USA zu Ehren der Präsidenten George Washington und Abraham Lincoln. In einigen Staaten werden die zwei Geburtstage als Washingtons Geburtstag und Lincolns Geburtstag einzeln gefeiert
    * * *
    n.
    Präsident m.
    Vorsitzende m.
    Vorstandsvorsitzende m.,f.
    Vorsteher m.

    English-german dictionary > president

См. также в других словарях:

  • impeachment — I noun accusal, accusatio, accusation, act of discrediting, admonition, animadversion, arraignment, attack, blame, castigation, censure, challenge, charge, complaint, condemnation, countercharge, criminal proceeding, crimination, criticism,… …   Law dictionary

  • IMPEACHMENT — IMPEACHME Forme de responsabilité pénale des autorités politiques, l’impeachment, dont l’équivalent français correspond grosso modo à la responsabilité pénale du chef de l’État et des ministres, est né en Grande Bretagne au XVIIe siècle; c’est… …   Encyclopédie Universelle

  • Impeachment — Im*peach ment, n. [Cf. F. emp[^e]chement.] The act of impeaching, or the state of being impeached; as: (a) Hindrance; impediment; obstruction. [Obs.] [1913 Webster] Willing to march on to Calais, Without impeachment. Shak. (b) A calling to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • impeachment — UK US /ɪmˈpiːtʃmənt/ noun [C or U] ► LAW, GOVERNMENT especially in the US, the action of formally accusing a public official of a serious offence in connection with their job: call for/face impeachment » A resolution to be filed in the House of… …   Financial and business terms

  • impeachment — (izg. impíčment) m DEFINICIJA 1. pol. postupak za opoziv zbog možebitnih grešaka u vršenju neke javne službe, vodi se pred nadležnim državnim tijelom, a može završiti uklanjanjem iz službe (u anglosaksonskom pravu) [povesti impeachment; poduzeti… …   Hrvatski jezični portal

  • Impeachment — (engl., spr. Impihtschment), 1) jede Anklage; 2) bes. diejenige, welche vom Unterhause beim Oberhause zu erheben ist, wenn ein Mitglied eines der beiden Parlamentshäuser in Anklagestand versetzt werden soll. Die Mitglieder des Oberhauses sind… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Impeachment — (engl., spr. impītschmént), im engl. Strafrechtsverfahren die öffentliche »Anklage«, bei welcher das Staatsoberhaupt selbst als Ankläger angesehen und durch einen King s (Queen s) Counsel vertreten wird; auch die Anklage, die vom Unterhaus gegen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Impeachment — (engl., spr. pihtsch ), Anklage wegen Staatsverbrechen, bes. die vom Unterhause beim Oberhause gegen ein Parlamentsmitglied angebrachte; in den Ver. Staaten von Amerika die Anklage gegen einen Staatsbeamten …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Impeachment — (–pihtschment), engl., Anklage, besonders die Anklage wegen Hochverraths, die von dem Unterhause bei dem Oberhause angebracht wird …   Herders Conversations-Lexikon

  • impeachment — /im pi:tʃmənt/, it. /im pitʃment/ s. ingl. [der. di (to ) impeach mettere sotto accusa ], usato in ital. al masch. 1. (giur.) [nel diritto statunitense, procedimento d accusa nei confronti di un alto funzionario o di un membro del governo, usato… …   Enciclopedia Italiana

  • impeachment — (n.) late 14c., enpechement accusation, charge, from O.Fr. empechement, from empeechier (see IMPEACH (Cf. impeach)). As a judicial proceeding against a public official, from 1640s …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»