Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

im-perturbātus

  • 1 perturbatus

    perturbātus, a, um part. passé de perturbo; très troublé, bouleversé.
    * * *
    perturbātus, a, um part. passé de perturbo; très troublé, bouleversé.
    * * *
        Perturbatus, pe. prod. Nomen ex participio. Cicero, Nunquam vidi hominem perturbatiorem metu. Plus troublé, ou perturbé, plus estonné.
    \
        Perturbata res rei. Seneca. Meslee avec une autre.

    Dictionarium latinogallicum > perturbatus

  • 2 perturbatus

    perturbatus perturbatus, a, um неспокойный

    Латинско-русский словарь > perturbatus

  • 3 perturbatus

    perturbātus, a, um, PAdi. (v. perturbo), I) eig., stürmisch, unruhig, perturbatissimum genus tempestatis, Sen. nat. qu. 7, 10, 2. – II) übtr.: A) im allg., ganz verwirrt, verworren, wirr, ohne Ordnung, durcheinandergehend, ita confusa est oratio, ita perturbata, nihil ut etc., Cic.: perturbata tempora, Cic.: vox non explanabilis et perturbata, Sen.: vultus pert., verstörtes, Liv. – neutr. pl. subst., perturbata et confusa cernere, wüste u. wirre Traumgesichte, Cic. – B) in großer Gemütsunruhe, außer Fassung, bestürzt, neque eram occupatus neque perturbatus, Cic.: numquam vidi hominem perturbatiorem metu, Cic.: quid foedius, quid perturbatius hoc ab urbe discessu sive potius turpissimā fugā, Cic.

    lateinisch-deutsches > perturbatus

  • 4 perturbatus

    perturbātus, a, um, PAdi. (v. perturbo), I) eig., stürmisch, unruhig, perturbatissimum genus tempestatis, Sen. nat. qu. 7, 10, 2. – II) übtr.: A) im allg., ganz verwirrt, verworren, wirr, ohne Ordnung, durcheinandergehend, ita confusa est oratio, ita perturbata, nihil ut etc., Cic.: perturbata tempora, Cic.: vox non explanabilis et perturbata, Sen.: vultus pert., verstörtes, Liv. – neutr. pl. subst., perturbata et confusa cernere, wüste u. wirre Traumgesichte, Cic. – B) in großer Gemütsunruhe, außer Fassung, bestürzt, neque eram occupatus neque perturbatus, Cic.: numquam vidi hominem perturbatiorem metu, Cic.: quid foedius, quid perturbatius hoc ab urbe discessu sive potius turpissimā fugā, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perturbatus

  • 5 perturbātus

        perturbātus adj. with comp.    [P. of perturbo], troubled, disturbed, unquiet, agitated, unsettled: civitas vestris legibus: voltus, L.— Plur n. as subst: onusti cibo perturbata cernimus, confused visions. —Of persons, disturbed, embarrassed, discomposed: homo perturbatior metu: cum ipsius familiaritate.

    Latin-English dictionary > perturbātus

  • 6 perturbatus

    perturbātus, a, um, Part. and P. a., from perturbo.

    Lewis & Short latin dictionary > perturbatus

  • 7 perturbatus

    1. perturbātus, a, um
    part. pf. к perturbo
    2. adj.
    1) неспокойный, бурный (genus tempestatis Sen; tempora C)
    2) расстроенный, взволнованный ( vultus L)
    3) беспорядочный, путаный ( oratio C)

    Латинско-русский словарь > perturbatus

  • 8 perturbata

    per-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into confusion or disorder, to confuse, disturb (cf.: confundo, misceo).
    I.
    Lit.:

    omnia,

    Ter. And. 3, 4, 22:

    provinciam,

    Cic. Sull. 20, 56:

    aetatum ordinem,

    id. Brut. 62, 223:

    condiciones pactionesque bellicas perjurio,

    id. Off. 3, 29, 108:

    dies intermissus aut nox interposita saepe perturbat omnia,

    id. Mur. 17, 35:

    reliquos (milites) incertis ordinibus perturbaverunt,

    Caes. B. G. 4, 32:

    aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    domum,

    Sen. Thyest. 83.— Pass., Plin. Pan. 76, 8.—
    B.
    Transf., to mix or mingle together:

    omnia subtiliter cretā permisceas cum salibus torrefactis ac tritis et diu oleo injecto perturbes,

    Pall. 12, 18.—
    II.
    Trop., to disturb, discompose, embarrass, confound:

    mea consilia,

    Plaut. Most. 3, 1, 127:

    mentes animosque perturbat timor,

    Caes. B. G. 1, 39:

    clamore perturbari,

    Cic. Rab. Perd. 6, 18:

    animum, joined with concitare,

    id. Or. 37, 128:

    de rei publicae salute perturbari,

    id. Mil. 1, 1:

    haec te vox non perculit? non perturbavit?

    id. Verr. 2, 3, 57, § 132:

    magno animi motu perturbatus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, perturbātus, a, um, P. a.
    A.
    Troubled, disturbed, unquiet:

    mihi civitatem perturbatam vestris legibus et contionibus et deductionibus tradidistis,

    Cic. Agr. 1, 8, 23:

    perturbatissimum tempestatis genus,

    Sen. Q. N. 7, 10, 3:

    flamma quassatae rei publicae perturbatorumque temporum,

    Cic. Sest. 34, [p. 1360] 73.—
    B.
    Disturbed, embarrassed, discomposed:

    homo perturbatior metu,

    Cic. Att. 10, 14, 1:

    sane sum perturbatus cum ipsius familiaritate,

    id. ib. 1, 1, 4.— Subst.: per-turbāta, ōrum, n., confused visions, perverted truths:

    nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus,

    Cic. Div. 1, 29, 60.— Adv.: perturbātē, confusedly, disorderly:

    ne quid perturbate, ne quid contorte dicatur,

    Cic. Inv. 1, 20, 29; id. Or. 35, 122:

    muta animalia perturbate moveri,

    Sen. Ep. 124, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > perturbata

  • 9 perturbo

    per-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into confusion or disorder, to confuse, disturb (cf.: confundo, misceo).
    I.
    Lit.:

    omnia,

    Ter. And. 3, 4, 22:

    provinciam,

    Cic. Sull. 20, 56:

    aetatum ordinem,

    id. Brut. 62, 223:

    condiciones pactionesque bellicas perjurio,

    id. Off. 3, 29, 108:

    dies intermissus aut nox interposita saepe perturbat omnia,

    id. Mur. 17, 35:

    reliquos (milites) incertis ordinibus perturbaverunt,

    Caes. B. G. 4, 32:

    aciem,

    Sall. J. 59, 3:

    domum,

    Sen. Thyest. 83.— Pass., Plin. Pan. 76, 8.—
    B.
    Transf., to mix or mingle together:

    omnia subtiliter cretā permisceas cum salibus torrefactis ac tritis et diu oleo injecto perturbes,

    Pall. 12, 18.—
    II.
    Trop., to disturb, discompose, embarrass, confound:

    mea consilia,

    Plaut. Most. 3, 1, 127:

    mentes animosque perturbat timor,

    Caes. B. G. 1, 39:

    clamore perturbari,

    Cic. Rab. Perd. 6, 18:

    animum, joined with concitare,

    id. Or. 37, 128:

    de rei publicae salute perturbari,

    id. Mil. 1, 1:

    haec te vox non perculit? non perturbavit?

    id. Verr. 2, 3, 57, § 132:

    magno animi motu perturbatus,

    id. Att. 8, 11, 1.—Hence, perturbātus, a, um, P. a.
    A.
    Troubled, disturbed, unquiet:

    mihi civitatem perturbatam vestris legibus et contionibus et deductionibus tradidistis,

    Cic. Agr. 1, 8, 23:

    perturbatissimum tempestatis genus,

    Sen. Q. N. 7, 10, 3:

    flamma quassatae rei publicae perturbatorumque temporum,

    Cic. Sest. 34, [p. 1360] 73.—
    B.
    Disturbed, embarrassed, discomposed:

    homo perturbatior metu,

    Cic. Att. 10, 14, 1:

    sane sum perturbatus cum ipsius familiaritate,

    id. ib. 1, 1, 4.— Subst.: per-turbāta, ōrum, n., confused visions, perverted truths:

    nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus,

    Cic. Div. 1, 29, 60.— Adv.: perturbātē, confusedly, disorderly:

    ne quid perturbate, ne quid contorte dicatur,

    Cic. Inv. 1, 20, 29; id. Or. 35, 122:

    muta animalia perturbate moveri,

    Sen. Ep. 124, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > perturbo

  • 10 imperturbatus

    im-perturbātus, a, um
    невозмущаемый, безмятежный, невозмутимый, спокойный (quies Sen; otia Sil)
    imperturbato ore bibere O — выпить, не скривив рта (не поморщившись)

    Латинско-русский словарь > imperturbatus

  • 11 perturbate

    perturbātē [ perturbatus ]
    путано, беспорядочно (dicere C; moveri Sen)

    Латинско-русский словарь > perturbate

  • 12 imperturbatus

    im-perturbātus, a, um (in u. perturbo), ungestört, ungetrübt, os, Ov. Ib. 558: venarum imp. mobilitas, Sen. nat. qu. 6, 14, 2: imp. otia, Sil. 15, 58: imperturbata publicis occupationibus quies, Sen. ep. 73, 10. – v. Pers. usw., ohne Affekte, affektlos, ruhig, Sen. ep. 85, 2 sqq.: animus imp., Sen. ep. 66, 6: audio imperturbatus, interritus, Plin. ep. 9, 13, 8.

    lateinisch-deutsches > imperturbatus

  • 13 perturbate

    perturbātē, Adv. (perturbatus), verwirrt, in ungeordneter Weise, durcheinander (so daß die logische Ordnung gestört wird), dicere, Cornif. rhet. 1, 15. Cic. de inv. 1, 29: eaque efficere non pert., Cic. or. 122: muta animalia perturbate et indisposite moveri, Sen. ep. 124, 19.

    lateinisch-deutsches > perturbate

  • 14 perturbo

    per-turbo, āvī, ātum, āre, ganz-, sehr verwirren, ganz in Verwirrung-, Unordnung bringen, I) eig.: A) im allg.: ordines (die Glieder), Caes.: aciem, Sall.: reliquos incertis ordinibus perturbaverant, Caes. – B) mehrere Bestandteile, Zutaten untereinander rühren, omnia subtiliter creta permisceas cum salibus torrefactis ac tritis et diu oleo iniecto perturbes, Pallad. 12, 18. – II) übtr.: A) im allg., ganz verwirren, -stören, ut in his perturbem aetatum ordinem (Zeitfolge), Cic.: oratio tonat, fulgurat, omnia denique perturbat ac miscet, Plin. ep.: condiciones pactionesque bellicas periurio, brechen, Cic. – B) insbes.: 1) polit. stören, die Ruhe von etw. stören, polit. Wirren erregen, otium, die bestehende Ordnung umstürzen, Cic.: provinciam, Cic.: civitas seditionibus perturbata, Cic. – 2) geistig verwirren, sensus, Phaedr. 2, 4, 11. – 3) gemütlich sehr verwirren, -in Verwirrung bringen, -beunruhigen, -aufregen, in große Unruhe versetzen, ganz aus der Fassung bringen, sehr bestürzt machen, haec te vox non perculit? non perturbavit? Cic.: numquam perturbari, niemals außer Fassung geraten, Cic.: u. so perturbari animo, Caes. u. Auct. b. Alex.: vestro clamore perturbatum iri, Cic.: cum sit iis propositum non perturbare animos sed placare potius, Cic. – de salute rei publicae perturbari, Cic.: incommodo perturbari, Caes.: magno animi motu perturbatus, Cic. – m. folg. indir. Fragesatz mit ne... an... an, in der Bestürzung nicht wissen, ob... oder usw., Caes. b. G. 4, 14, 2.

    lateinisch-deutsches > perturbo

  • 15 Affekt

    Affekt, animi motus, commotio, permotio (Gemütsbewegung). – animi concitatio, perturbatio (heftige Gemütsbew., Gemütsverstimmung). – vis. vis atque incitatio. impetus. cursus incitatior, Ggstz. moderata ingressio (A. in der Rede). – sich von einem starken A. hinreißen lassen, commoveri magnā animi perturbatione: in Affekt geraten, incitari; incendi; inflammari: mit A. reden, concitate dicere: er redet mit A., oratio eius incitatius fertur: ohne A. reden, moderate, summisse dicere: im A., concitatus (Adv. concitate): in großem A., perturbatus (Adv. perturbate): ohne A., s. affektlos.

    deutsch-lateinisches > Affekt

  • 16 bestürzt

    bestürzt, perturbatus. (animo) consternatus [451]( außer sich, außer Fassung gebracht). – (animo) confusus (verwirrt). – vehementer commotus und oft bl. commotus (heftig bewegt). – perculsus (erschüttert, mutlos gemacht). – metu od. timore perterritus. metu percu lsus (heftig erschreckt). – attonitus (wie vom Donner gerührt); verb. confusus et attonitus. – exanimatus (ganz außer sich gebracht, sehr b.). – b. machen, alqm conturbare, perturbare, consternare, (vehementer) commovere, percellere: sehr b. sein über etwas, alqā re exanimatum esse: sehr b. werden über etw., ex alqa re vehementer commoveri. Bestürzung, perturbatio. consternatio. – trepidatio (der Zustand der körperlichen Unruhe, wo man seine B. durch ängstliches Umherlaufen und Unentschlossenheit in den zu treffenden Maßregeln zeigt). – res trepida (B. erregende Lage). – in B. geraten, s. bestürzt (werden).

    deutsch-lateinisches > bestürzt

  • 17 bunt

    bunt, varius. varii coloris (verschiedene Farben zugleich zeigend, z. B. vestis). – variis coloribus pictus (mit verschiedenen Farben gemalt). – versicolor (seine Farbe ändernd, je nachdem man es gegen das Licht hält, schillernd: dann für mehrfarbig übh.). – confusus. perturbatus (uneig., verworren). – etwas b., aliquid varietatis habens (z. B. calculus). – b. Lesen (das Lesen bunt durcheinander), lectio multorum scriptorum et omnis generis voluminum: die b. Menge der Zuhörer, corona turbaque: bunt durcheinander (marschieren te.). ut alium alii fors miscet (miscuit).

    deutsch-lateinisches > bunt

  • 18 Chaos

    Chaos, chaos (χάος). – rein lat. umschr. rudis indigestaque (rerum) moles. – Uneig., z. B. wir leben hier noch in einem (politischen) Ch., hic maxima in turba maximaque in confusione rerum omnium vivimus. chaotisch, inordinatus; inordinatus et turbidus; indigestus; verb. perturbatus et indispositus. Adv.perturbate et indisposite.

    deutsch-lateinisches > Chaos

  • 19 Finanzen

    Finanzen, I) eines Privatmanns: res familiaris (Vermögen). – reditus. vectigal od. der Plur. vectigalia (Einkünfte). – zerrüttete F., res familiaris perturbata: seine F. sind in der größten Zerrüttung, in re familiari valde est perturbatus. – II) des Staates od. des Fürsten: reditus od. fructus publici. reditus civitatis. reditus imperii (öffentliche Einkünfte, Staatseinkünfte). – aerarium (Kasse des Staates). – res publica (das ganze Finanzwesen, s. Plin. ep. 9, 33, 10: modica res publica novis sumptibus atterebatur). Finanzperiode; z.B. die Rückstände der verflossenen fünfjährigen F., superioris lustri reliqua.

    deutsch-lateinisches > Finanzen

  • 20 Gemütsunruhe

    Gemütsunruhe, animi cura od. sollicitudo. (im höhern Grade) animi aegritudo (als Kummer). – perturbatio animi (als Bestürzung). – er schien mir in der größten G. zu sein, visus est mihi vehementer esse perturbatus.

    deutsch-lateinisches > Gemütsunruhe

См. также в других словарях:

  • perturbate — I. ˈpərd.ərˌbāt transitive verb ( ed/ ing/ s) Etymology: Latin perturbatus, past participle of perturbare archaic : perturb II. adjective Etymology …   Useful english dictionary

  • Perturbate — Per tur*bate, v. t. [From L. perturbatus, p. p.] To perturb. [Obs.] Dr. H. More. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Методисты англо-американская секта — История. В 1729 г. в оксфордском университете пятнадцать молодых людей, проникнутых живым религиозным чувством, составили общество , члены которого взаимно обязывались укреплять себя в вере и деятельном благочестии, проводить время в общей… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Методисты, англо-американская секта — История. В 1729 г. в оксфордском университете пятнадцать молодых людей, проникнутых живым религиозным чувством, составили общество , члены которого взаимно обязывались укреплять себя в вере и деятельном благочестии, проводить время в общей… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Ips — Beispiel: Ips typographus, Imago Systematik Ordnung: Käfer (Coleoptera) …   Deutsch Wikipedia

  • Karl Julius Weber — (* 16. oder 20. April 1767 in Langenburg; † 19. Juli 1832 in Kupferzell; auch Carl Julius Weber geschrieben) war ein deutscher Schriftsteller und bedeutender Satiriker …   Deutsch Wikipedia

  • Ips (Käfer) — Ips Beispiel: Ips typographus, Imago Systematik Ordnung: Käfer (Coleoptera) Unterordnung …   Deutsch Wikipedia

  • CALIS — in exercitu Alexandri Magni, in quem cum circumlatis oculis Philotas incidisset, et per eum Demetrium coniurationis convincere vellet; perturbatus voceque ac sanguine deficieine, ultro, nemine nominante, Demetrium et semetipsum id facinus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MAGNES — I. MAGNES Atheniensis Comicus antiquae Comaediae, tempore Epicharmi, docuit fabulas 9. vicit bis. Vide Scholiast. in Equit. Aristoph. II. MAGNES Smyrnaeus puer prae ceteris mortalibus formosus, poeticâ insu per et Musicâ ornatus, coronâ insignis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PENTECOMARCHUS — apud Sim. Dunelmensem A. C. 887. Perturbatus erat frequenter animô contra Principes et Pentecomarchos: ex Graeco Πέντε, quinque, et Κωμάρχης vel Κωμαρχὸς, vicorum Praefectus, nomen dignitatis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • perturbate — (adj.) 1560s, from L. perturbatus, pp. of perturbare (see PERTURB (Cf. perturb)) …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»