Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

identidem

  • 1 identidem

    ĭdentĭdem (not idem-), adv. [idem + ti (= eti) + dem (root dies), v. Corss. Ausspr. 2, p. 456; 855], repeatedly, several times, often, now and then, at intervals, ever and anon; continually, constantly, habitually (class.; cf.: subinde, interdum): ne te uxor sequatur, respectas identidem, Plant. Men. 1, 2, 51; so,

    haec ego admirans, referebam tamen oculos ad terram identidem,

    Cic. Rep. 6, 18 fin.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:

    cogitato identidem, tibi quam fidelis fuerim,

    Plaut. Mil. 4, 8, 54:

    et quaeso identidem circumspice,

    id. Trin. 1, 2, 110:

    quid Chalcidico Euripo in motu identidem reciprocando putas fleri posse constantius?

    Cic. N. D. 3, 10, 24:

    palpebrae aptissime factae ad claudendas pupulas et ad aperiendas, idque providit ut identidem fieri posset cum maxima celeritate,

    id. ib. 2, 57, 142; id. Rab. Post. 12, 34:

    L. Cassius identidem in causa quaerere solebat, cui bono fuisset,

    id. Rosc. Am. 30, 84:

    novis identidem armis novos hostes exsistere,

    Curt. 9, 4, 18:

    cum identidem interrogaret,

    Quint. 6, 3, 49; id. 86:

    revolvor identidem in Tusculanum,

    Cic. Att. 13, 26, 1; Auct. Her. 2, 18, 27: cum se illi identidem in silvas ad suos reciperent, * Caes. B. G. 2, 19, 5:

    nullum amans vere, sed identidem omnium Ilia rumpens,

    Cat. 11, 19:

    cum identidem legem Aemiliam recitaret,

    Liv. 9, 32, 6; 26, 44, 4:

    nunc identidem nosmet ipsi instemus. Res enim communis agitur, ut frequenter et assidue consequamur artis rationem studio et exercitatione,

    Auct. Her. 4, 56, 69; so,

    omne id tempus suspensos ita tenuit animos... ut identidem jam in urbem futurus videretur impetus, etc.,

    Liv. 5, 39, 6:

    equi currum vehentes identidem (habenis) verberabantur,

    Curt. 4, 15, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > identidem

  • 2 identidem

    identidem, adv. à plusieurs reprises, de temps en temps, souvent.
    * * *
    identidem, adv. à plusieurs reprises, de temps en temps, souvent.
    * * *
        Identidem, pen. corr. Souventesfois, Plusieurs fois, Coup sur coup, A touts les coups, A chascun coup, A touts propos, De fois à autre, Par fois.
    \
        Cogitatio identidem, tibi quam fidelis fuerim. Plaut. Pense et repense.

    Dictionarium latinogallicum > identidem

  • 3 identidem

        identidem adv.    [idem+et+idem], again and again, repeatedly, often, now and then, at intervals, ever and anon, continually, constantly, habitually: referebam oculos ad terram identidem: identidem in causā quaerere, etc.: revolvor identidem in Tusculanum: legem Aemiliam recitare, L.
    * * *
    repeatedly; again and again, continually

    Latin-English dictionary > identidem

  • 4 identidem

    identidem identidem постоянно, беспрерывно

    Латинско-русский словарь > identidem

  • 5 identidem

    identidem, Adv. (viell. aus idem itidem), zu wiederholten Malen, wiederholt, ohne Unterlaß, unaufhörlich, immerwährend, immer wieder, Plaut., Catull., Cic. u.a.

    lateinisch-deutsches > identidem

  • 6 identidem

    identidem, Adv. (viell. aus idem itidem), zu wiederholten Malen, wiederholt, ohne Unterlaß, unaufhörlich, immerwährend, immer wieder, Plaut., Catull., Cic. u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > identidem

  • 7 identidem

    adv. [ idem + itidem ]
    неоднократно, много раз, беспрерывно, постоянно Pl, Ctl, Cs, C etc.

    Латинско-русский словарь > identidem

  • 8 identidem

    неоднократно (l. 4 C. Th. 8, 13 1. 9 C. Th. 15, 14).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > identidem

  • 9 identidem

    again and again, repeatedly.

    Latin-English dictionary of medieval > identidem

  • 10 identidem

      adv.
      неоднократно, постоянно, много раз, беспрерывно

    Dictionary Latin-Russian new > identidem

  • 11 idemtidem

    ĭdentĭdem (not idem-), adv. [idem + ti (= eti) + dem (root dies), v. Corss. Ausspr. 2, p. 456; 855], repeatedly, several times, often, now and then, at intervals, ever and anon; continually, constantly, habitually (class.; cf.: subinde, interdum): ne te uxor sequatur, respectas identidem, Plant. Men. 1, 2, 51; so,

    haec ego admirans, referebam tamen oculos ad terram identidem,

    Cic. Rep. 6, 18 fin.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:

    cogitato identidem, tibi quam fidelis fuerim,

    Plaut. Mil. 4, 8, 54:

    et quaeso identidem circumspice,

    id. Trin. 1, 2, 110:

    quid Chalcidico Euripo in motu identidem reciprocando putas fleri posse constantius?

    Cic. N. D. 3, 10, 24:

    palpebrae aptissime factae ad claudendas pupulas et ad aperiendas, idque providit ut identidem fieri posset cum maxima celeritate,

    id. ib. 2, 57, 142; id. Rab. Post. 12, 34:

    L. Cassius identidem in causa quaerere solebat, cui bono fuisset,

    id. Rosc. Am. 30, 84:

    novis identidem armis novos hostes exsistere,

    Curt. 9, 4, 18:

    cum identidem interrogaret,

    Quint. 6, 3, 49; id. 86:

    revolvor identidem in Tusculanum,

    Cic. Att. 13, 26, 1; Auct. Her. 2, 18, 27: cum se illi identidem in silvas ad suos reciperent, * Caes. B. G. 2, 19, 5:

    nullum amans vere, sed identidem omnium Ilia rumpens,

    Cat. 11, 19:

    cum identidem legem Aemiliam recitaret,

    Liv. 9, 32, 6; 26, 44, 4:

    nunc identidem nosmet ipsi instemus. Res enim communis agitur, ut frequenter et assidue consequamur artis rationem studio et exercitatione,

    Auct. Her. 4, 56, 69; so,

    omne id tempus suspensos ita tenuit animos... ut identidem jam in urbem futurus videretur impetus, etc.,

    Liv. 5, 39, 6:

    equi currum vehentes identidem (habenis) verberabantur,

    Curt. 4, 15, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > idemtidem

  • 12 respecto

    respecto, āre, v. freq. n. and a. [id.], to look back, look round or behind repeatedly or intently, to look or gaze about; to look at any thing (class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Neutr. absol.:

    quid respectas? nihil pericli est,

    Ter. Ad. 2, 1, 3:

    ubi respectantes hostium antesignanos vidit,

    Liv. 8, 39; Quint. 12, 3, 2; Verg. A. 11, 630:

    respectans abit,

    Sil. 12, 729; Stat. Th. 3, 377:

    ad tribunal,

    Liv. 3, 48:

    respecto identidem, ne senex, etc.,

    Plaut. Cas. 5, 2, 13; so,

    identidem, ne,

    id. Men. 1, 2, 51. — Poet.:

    leti janua patet immani et vasto respectat hiatu,

    Lucr. 5, 375.—
    (β).
    Act.:

    dictatore arcem Romanam respectante,

    Liv. 4, 18, 6:

    funera respectans,

    Lucr. 6, 1234:

    sine fine Caesarem,

    Vell. 2, 107, 2:

    alium (alius),

    Tac. Agr. 37 fin.:

    suos,

    Sil. 11, 594.—
    II.
    Trop., to cast a look behind, to wait; to wait for, look for, expect; to care for, regard, respect.
    (α).
    Neutr.:

    verum haec ita praetereamus, ut tamen intuentes et respectantes relinquamus,

    Cic. Sest. 5, 13: animus non me deserens, sed respectans in ea loca discessit, id. Sen. 23, 84:

    taciti respectabant somnoque sepulti, Dum, etc.,

    i. e. waited, Lucr. 5, 974. —
    (β).
    Act.:

    si qua pios respectant numina,

    regard, Verg. A. 1, 603:

    neque hoc liberis nostris interdicendum est, ne observent tribules suos... ne par ab iis munus in suā petitione respectent,

    look for, expect, Cic. Planc. 18, 45:

    meum amorem,

    Cat. 11, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > respecto

  • 13 revolvo

    1. re-volvo, volvī, volūtum, ere
    act.
    1) катить назад ( fluctūs T); проходить в обратном направлении ( iter V)
    3) снова разворачивать, опять раскрывать, перечитывать (librum PJ, Sen)
    4) снова испытывать, опять переживать ( casūs iterum V); снова обдумывать, передумывать ( dicta factaque T); вновь пересказывать ( haec V)
    2. med.-pass. revolvi
    1) катиться назад ( amnis revolvitur T); (вновь) возвращаться ( ad memoriam conjugii T); сваливаться, падать (equo, toro V); быть уносимым назад ( saxa aestu revoluta V)
    4) доходить быть приведённым ( ad eam sententiam C); снова впадать, вновь предаваться (in luxuriam Just; ad vitia T); возвращаться (к вопросу) (identĭdem in Tusculanum C)
    revoluta dies V — вернувшийся, т. е. новый день

    Латинско-русский словарь > revolvo

  • 14 Ad calendas graecas

    = Ad kalendas graecas
    До греческих календ, т. е. на неопределенно долгий срок (обычно - отложить).
    У древних римлян календами называлось первое число каждого месяца. Календы были днями расплат по денежным обязательствам. У древних греков календ не было, поэтому выражение "ad calendas graecas" означало "до времени, которое никогда не наступит" (ср. русск. После дождичка в четверг)
    По свидетельству римского историка Светония ("Жизнь двенадцати Цезарей") это была излюбленная поговорка Августа: Cottidiano sermone quaedam frequentius et notabiliter usurpasse eum litterae ipsius autographae ostentant. In quibus identidem cum aliquos nunquam soluturos significare vult "ad Calendas graecas" soluturos ait. "В повседневной речи некоторые выражения он [ Август ] употреблял особенно часто и своеобразно, об этом свидетельствуют его собственноручные письма. В них, чтобы сказать, что кто-то никогда не заплатит долга, он всякий раз пишет: "заплатит в греческие календы"."
    Общего с ликвидаторами и с бундовцами и не будет - пора понять это и не созерцать безвозвратно минувшее старое. Съезд архитруден (поэтому разрушители партии и отсылают "к съезду" вроде как ad kalendas graecas!). (В. И. Ленин - В. С. Войтинскому, 20.XII 1913.)
    Признавая по большей части тот или другой проект [ судебных реформ ] в существе правильным, он [ граф Пален ] усматривал, однако, в нем лишь звено к целой цепи преобразований и нововведений, отлагаемых ad calendas graecas, и. так называемым "деловым языком" доказывал его неприемлемость "в настоящее время". (А. Ф. Кони, Ландсберг (Из председательской практики).)
    Откладывая - непосредственное воздействие на "грязные подвалы" ad Calendas Graecas, Писарев ограничивает свою деятельность одной интеллигенцией. Он становится писателем для интеллигенции, ее учителем, выразителем ее потребностей, ее идеологии. (В. В. Воровский, Д. И. Писарев.)
    Но когда же у вас не будет больше долгов? - спросил Пантагрюэль. - Это случится ad Calendas Graecas, то есть тогда, Когда все люди будут всем довольны, а вы сделаетесь наследником после себя самого. (Франсуа Рабле, Гаргантюа и Пантагрюэль.)
    □ Эта мирная идиллия очень похожа на откладывание революции до греческих календ. (В. И. Ленин, Пролетариат борется, буржуазия крадется к власти.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ad calendas graecas

  • 15 Cui bono?

    Кому на пользу?; Кто от этого выиграет?, иногда ради какой выгоды? или какая польза, какой толк?
    Цицерон, "Речь в защиту Росция Америйского", XXX, 84: L. Cassius ille, quem populus Romanus verissimum et sapientissimum judicem putabat, identidem in causis quaerere solebat "cui bono" fuisset. Sic vita hominum est, ut ad maleficium nemo conetur sine spe atque emolumento accedere. "Знаменитый Л. Кассий [ Л. Кассий Лонгин Равилла, консул 127 г. до н. э. - авт. ], которого народ римский считал справедливейшим и мудрейшим судьей, в уголовных процессах всегда ставил вопрос: "кому выгодно было это?" В жизни мы видим, что никто не осмеливается стать преступником без расчета и пользы для себя.
    Приблизительно за месяц до начала Итальянской войны появились фогтовские так называемые "Исследования о современном положении Европы", Женева, 1859. Cui bono? (К. Маркс, Господин Фогт.)
    Сегодня поутру проповедывал он русским и польским и французским дамам систему Ад. Смита - и глупость рода человеческого, столь поздно к простым истинам обратившегося. - И сведений, и ума, и ясных понятий от обращения с умными людьми - много. Но cui bono? (А. И. Тургенев - Н. И. Тургеневу, 22.VII 1827.)
    Не имея ни малейшей возможности навести справки здесь, обратился с за просом к некоторым из наших гиперборейских друзей. Мне отвечают, что ничего и никогда об этом не слыхали. На мой взгляд, это не является ни доказательством, ни опровержением. Впрочем, цель не очень-то ясна, как мне кажется - cui bono все это? (А. И. Герцен - Ф. Пульскому, 29.IV 1861.)
    Еще недалеко то время, когда научное исследование встречалось вопросом cui bono - на какой прок? Теперь скорее можно надоесть таким бесконечным перечнем того, что дала наука человечеству и, заметим, благодаря не только изобретателю, как обыкновенно думают, но именно исследователю. (К. А. Тимирязев, Наука в современной жизни.)
    Мне - как публицисту, для которого важно не то, из чего слагаются и как происходят известные явления, а то, к чему они ведут (cui bono), - необходимо было подчеркнуть -, что славянофильство, при всех своих отвлеченных достоинствах, на деле обратилось теперь лишь в опору и украшение таких тенденций, которые я считаю не только ложными, но пагубными для России. (В. С. Соловьев, Замечания на лекцию П. Н. Милюкова.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Cui bono?

  • 16 Qualis artifex pereo!

    Фраза, произнесенная римским императором Нероном, объявленным римским сенатом вне закона и покончившим самоубийством.
    Светоний, "Нерон", XLIX:...scrobem coram fieri imperavit, dimensus ad corporis sui modulum: componique simul, si qua invenirentur, frusta marmoris, et aquam simul, ac ligna conferri curando mox cadaveri, flens ad singula, atque identidem dictitans: "Qualis artifex pereo"... "он приказал в своем присутствии вырыть могилу по мерке его тела и вместе с тем собрать, где найдутся, куски мрамора, а также принести воды и дров, которые вскоре понадобятся для его трупа. При этом всякий раз он всхлипывал и то и дело повторял: "Какой великий артист во мне погибает!" (Перевод Д. Кончаловского).
    "Не пылок я, - говорит Гамлет (V, 1), - но берегись: во мне есть еще Кое-что опасное...", то есть малая доля того чувства, которое одушевляло Нерона, когда он произнес: Qualis artifex pereo. (В. Д. Спасович, Шекспировский Гамлет.)
    По-своему, в его [ Нерона ] гнусностях была логика, именно логика личности, которая ничего, кроме себя, не знает. У него был идеал великого артиста и тонкого сладострастника. Пускай пылает Рим - для меня это нарочитое зрелище, и я буду стоять на балконе и петь гимн пожару, ибо я поэт и артист и выше Своего эстетического я ничего признавать не хочу. Он верил в себя как в великого артиста, иначе бы, бросаясь на меч, не крикнул: "qualis artifex pereo". (Боборыкин, Перевал.)
    Qualis artifex pereo! Божественное и неоцененное изречение. Самая большая честь, когда-либо воздававшаяся независимости артиста. Нерон не оплакивает себя как императора, хозяина мира: он оплакивает тайну искусства, которую уносит с собой. (Эдмон и Жюль де Гонкур, Дневник.)
    У инженера Эльсберже был брат - Честный малый, каких много в буржуазных семьях, и притом с некоторыми художественными наклонностями. Такие юноши мечтают заниматься искусством, но боятся скомпрометировать себя в глазах буржуазного общества. - Но первые разочарования нередко оставляют в их душе тайное недовольство, некое qualis artifex pereo, прикрывающееся тем, что условно называется философией, и отравляющее им жизнь, пока время и новые заботы не сотрут следов былой горечи. (Ромен Роллан, Жан Кристоф.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Qualis artifex pereo!

  • 17 assumo

    as-sūmo (ad-sūmo), sūmpsī, sūmptum, ere, an sich-, zu sich nehmen, zum Gebrauche annehmen, I) eig., etw. zur Hand nehmen, caestus, Tac. ann. 14, 20: iacentium scuta, aufnehmen, Frontin. 2, 5, 27. – od. etw. an den Körper herannehmen, sich zulegen, novas umeris alas, Ov. met. 11, 789: seros pedes serasque alas, ibid. 15, 384: quae (subtemina) ducta colorem assumpsere novum, Sen. apoc. 4. v. 7. – u. in den Körper aufnehmen, zu sich nehmen, plura sibi assumunt quam de se corpora mittunt, Lucr. 2, 1124: nam cibus atque umor membris assumitur intus, gehen in den Körper über, Lucr. 4, 1083: crudam materiam, sicut assumpta est, in corpus omne diduci, Cels. praef. § 36. p. 4, 21 D.: si plus umoris excernitur quam assumitur, Cels. 3, 21. p. 107, 26 D.: ut solet a ventis alimenta assumere (favilla), neue Nahrung zu bekommen, Ov. met. 7, 79. – u. (v. Pers.) eine Nahrung, Arznei zu sich nehmen, aliquid (ein wenig), Cels.: nihil, Cels.: non amplius iusto, Cels.: aquam, Cels.: nihil nisi aquam, Cels.: aquam calidam, frigidam, Cels.: carnem pinguem, Cels.: cibum, cibum nullum, cibum bis die, Cels.: vinum, Cels.: nihil vini, Cels.: cum cibo vini paulo plus, Cels.: primum assumere oportet quae nauseam faciunt, Scrib.

    II) übtr.: 1) zur Teilnahme, Gemeinschaft, Hilfe usw. hinzunehmen, annehmen, zu Hilfe nehmen, heran-, hinzuziehen, α) eine Pers.: legiones in Italia, Cic.: Eumenem regem, Liv.: novos socios, Liv.: amicos, Hor.: comitem, Iustin.: uxorem, Plin. ep.: coniugem, Tac. – m. Ang. wozu? od. wohin? durch in u. Akk., alqm in societatem, Iustin. (u. so in societatem alcis assumi, Iustin.): alqm in societatem armorum, Liv.: alqm in societatem consilii, Liv. u. Iustin., od. facinoris, Iustin.: alqm in consilium rei familiaris, Plin. ep.: alqm in id bellum, Vell.: alqm in nomen, adoptieren, Plin. ep.: u. so alqm in nomen familiamque, Tac.: alqm in matrimonium, Iustin.: alqm in deos, unter die G. versetzen, Min. Fel. – m. Ang. als wen? durch Acc., alqm ducem, Iustin.: alqm collegam sibi in quinto consulatu, Suet.: alqm filium u. sibi filium, adoptieren, Plin. pan.: zugl. m. Ang. wozu? durch Dat., alqm socium coeptis, Iustin. 1, 6, 1. – im Passiv m. Ang. als wer? durch Nom., socius et administer omnium consiliorum assumitur Scaurus, Sall.: ut a C. Musonio gener (als Schw.) assumeretur, Plin. ep.: praeterea et nobiles aliquot adulescentes conscii assumpti, Liv. – β) Lebl. (Ggstz. repudiare, Cic. or. 209), aliquantum noctis, zu Hilfe nehmen, Cic.: uxoris consilium, Tac.: vim Caesaris in quibusdam locis, Quint.: assumpta verba, zu Hilfe genommene, anderswoher entlehnte, Cic. part. or. 23: tanta verborum etiam quae assumpta sunt (der bloß zum Schmuck dienenden) proprietas, Quint. 10, 1, 121: n. pl. subst., assumpta et adventicia, was nur angenommen u. von außen her gekommen ist (Ggstz. innata atque insita), Cic. top. 69. – m. Ang. woher? alqd foris, Cic.: locos od. auxilia extrinsecus, Cic. u. Quint. – m. Ang. wozu? durch ad od. in u. Akk., alqd ad ornatum, Quint.: alqd in exemplum, Quint.: iudicia deorum in consilium, Plin. pan.: reliqua non reprehendo, sed mihi ad id, quod sentio, assumo, wende es auf meine Behauptung an, Cic.

    2) (mit u. ohne sibi) irgendwoher etw. sich aneignen, etw. entlehnen, sich zu eigen machen, sich beilegen, sich erwerben, a) im allg. (Ggstz. alteri detrahere, Cic. de off. 3, 23): conservatoris sibi nomen, Tac. ann. 15, 71: sibi geniorum nomen, Lact. 2, 14, 12. – vires avitas, Ov.: Felicis nomen, Vell.: regis nomen, Curt.: parentis patriae vocabulum, Tac.: regni insignia, Tac.: diadema, Iustin.: mores Persarum, Iustin.: robur, zu Kraft gelangen, Tac.: u. so robora (Ggstz. concidere), v. einem Volke, Ov. – m. Ang. woher? durch de od. ex m. Abl., Cereris sacra de Graecia, Cic.: laudem sibi ex Asiae nomine, Cic.: ex victoria licentiam sibi, Auct. b. Afr.: nihil ex fastu regio, Curt. – b) insbes.: α) etw. für sich beanspruchen, in Anspruch nehmen, sich vorbehalten, sich widerrechtlich beilegen, sich zuschreiben, sich anmaßen (s. Halm Cic. Sull. 85. p. 155 ed mai.), ipse identidem belli auctor esse, in eo sibi praecipuam laudem assumere, Liv.: orator tractationem orationis sibi assumet, Cic.: ita de me meriti sunt illi... ut eorum reprehensionem vos vestrae prudentiae assumere, meae modestiae remittere debeatis, Cic.: neque ego mihi postea quicquam assumpsi neque hodie assumo, quod etc., Cic.: si id mihi assumo, videor id meo iure quodammodo vindicare, Cic.: quae Graeci scriptores inanis arrogantiae causā sibi assumpserunt, Cornif. rhet. – β) als philos. t. t. = αἱρειν, etw. annehmen, ergreifen, wählen (Ggstz. depellere), omnis voluptas assumenda est, omnis dolor depellendus, Cic. de fin. 1, 33: artes enim ipsas propter se assumendas putamus, ibid. 3, 18. – 3) ( vermehrend) hinzunehmen, a) im allg.: qui nihil opinione affingat assumat que ad aegritudinem, Cic.: ego apud improbos meam retinuissem invidiam, alienam assumpsissem, Cic.: si quis in aliqua arte excellens aliam quoque artem sibi assumpserit, Cic. – b) insbes.: α) als t. t. der Logik, als Untersatz im Syllogismus aufstellen, Cic. de inv. 1, 63; de div. 2, 106 u. 107 109. – β) als t. t. der Rhet., als außer der Sache liegenden Verteidigungsgrund vorbringen, Fab. Victorin. art. rhet. 1, 11. p. 191, 9 H.

    lateinisch-deutsches > assumo

  • 18 circumspicio

    circum-spicio, spexī, spectum, ere (circum u. specio), rings umherblicken, I) v. intr. u. (altlat.) v. refl. sich rings umsehen, rings umherblicken od. -schauen, rundum sehen, -schauen, 1) eig.: circumspicio: nemo (est), Ter.: circumspicio; nusquam (es), Ter.: circumspicit ille atque, ubi sit, quaerit, Ov.: qui in auspicium adhibetur nec suspicit nec circumspicit, Cic.: pavidum primo nusquam circumspicientem aut respicientem secutum, Liv.: diversi circumspicimus od. circumspiciunt, Pacuv. fr. u. Verg.: circumspicit (sieht sich [ängstlich] ringsum), aestuat, Cic.: usque eo te diligis et magnifice circumspicis (blickst stolz um dich her), ut etc., Cic.: circumspicere fratrem, Sen. rhet.: late circumspiciendi libertas, eine weite freie Aussicht, Quint. – m. folg. Frage- od. Finalsatz, Than. circumspicedum, num quis est, sermonem nostrum qui aucupet. Theur. Tutum probest. Than. Circumspice etiam (noch einmal). Theur. Nemost, Plaut.: atque suus coniunx, ubi sit, circumspicit, Ov.: circumspicedum, ne quis nostro hic auceps sermoni siet, Plaut.: u. (altlat.) reflex., Call. Circumspicedum te ne quis adsit arbiter. Meg. Non est. Call. Sed quaeso identidem circumspice, Plaut. trin. 146 sq. – 2) übtr., sich (mit dem geistigen Auge) überall umsehen, Umschau halten, m. folg. indir. Fragesatz, circumspicite celeriter animo, qui sint rerum exitus consecuti, Cic. de legg. 2, 42: vide, quaere, circumspice, si quis est forte ex ea provincia, qui te nolit perisse, Cic. Verr. 3, 180: cum circumspicerent patres, quosnam consules facerent, longe ante alios eminebat C. Claudius Nero, Liv. 27, 34, 1. – II) v. tr.: A) rings umhersehen auf usw., rings ansehen, rings betrachten, rings in Augenschein nehmen, rings übersehen, rings überblicken, 1) eig.: urbis situm, Liv.: montibus fluminibusque clausam regionem, Liv.: lucos, Ov.: oculis Phrygia agmina, Verg.: ne ex medio quidem cornua sua, Liv.: de septem totum orbem montibus, Ov.: sua, Liv.: habitum suum, Plin. ep.: amictus, Ov.: u. so se, sich rings betrachten, Varr. sat. Men. 490. – v. lebl. Subjj., in latus omne patens turris circumspicit undas, Ov. her. 6, 69. – 2) übtr., etw. im Geiste allseitig betrachten = genau (wohl) beachten, -erwägen, -überlegen, genau (wohl) zusehen, circumspicite paulisper mentibus vestris hosce ipsos homines, Cic.: circumspicite procellas, Cic.: haec et talia circumspicienda sunt in omni officio, Cic.: c. omnia membra rei publicae, Cic.: omnes imperii vires, Liv.: omnia, Cic.: dicta factaque, Liv.: omnia pericula, Cic.: infrequentiam militum, Tac. – u. c. se = einen Blick auf sich werfen, erwägen, wer man sei, Cic. parad. 4, 30; od. = auf sich achten, für sich sorgen, Auct. b. Afr. 47, 2: u. so Romanus sermo magis se circumspicit (achtet mehr auf sich selbst, ist umsichtiger) et aestimat praebetque aestimandum, Sen. ep. 40, 11. – m. folg. indir. Fragesatz, Cic. Mur. 13. Sall. hist. fr. 2, 41 (50) § 10 (= orat. Cottae § 10). Sen. ep. 70, 5. Calp. ecl. 5, 95. – m. folg. ut od. ne u. Konj. = darauf achten, daß od. daß nicht, c. diligenter, ut etc., Cic. ad Q. fr. 1, 1, 3. § 10: c. timidā mente, ut etc., Ov. trist. 1, 1, 87: c. curiose, ne etc., Cels. 5, 26. no. 1: circumspice, ne etc., Calp. ecl. 5, 73. – B) nach einem Ggstde. umherblicken, umherschauen, rings sich umsehen, 1) eig.: visum ab se Ambiorigem in fuga, Caes.: fragorem, Stat.: Athin, Verg.: saxum ingens, Verg.: regionem, quā evaderet, Frontin. – 2) übtr., sich nach etw. umsehen = etw. ausfindig zu machen od. aufzutreiben suchen, alium arietem, Verg.: rhetorem Latinum, praeceptores, Plin. ep.: externa auxilia, Tac.: autumno tecta et recessum, Liv.: occasionem, Sen.: fugam, Tac. u. Iustin.: reliqua eius consilia animo, Caes.: tuta consilia, Iustin. – m. Dat. (wem? für wen?), diem bello, auf einen für den Kr. günstigen Zeitpunkt lauern, Sall. fr.: locum fugae, Curt.: sedes sibi aptas, Mela: peregrinos sibi reges, Iustin. – / Synkop. Perf. circumspexti, Ter. adelph. 689: u. Infinit. circumspexe, Varr. sat. Men. 490.

    lateinisch-deutsches > circumspicio

  • 19 clamito

    clāmito, āvī, ātum, āre (Intens. v. clamo), in einem fort-, heftig-, laut schreien, ausrufen, a) absol. od. m. Ang. was? α) absol. od. m. Acc.: quid clamitas? Ter.: cl. Cauneas (kaunische Feigen), Cic. – m. Ang. gegen wen? durch Dat., saeva et detestanda Quirino, laut gegen Q. ausstoßen, Tac. ann. 2, 23. – v. Tieren, passer questu vano clamitans, Phaedr. 1, 9, 7. – v. Lebl., nonne ipsum caput et supercilia illa penitus abrasa olere malitiam et clamitare calliditatem videntur, deutlich verraten, Cic. Rosc. com. 20. – β) m. folg. Ausruf in direkter Rede: ad arma! clamitans, Liv.: clamitans, Indignum facinus! Ter.: ut Tiberium in Tiberim! (mit T. in den T.!) clamitarent, Suet. – m. Ang. wem? durch Dat., quod cum imperatore milites redeuntes clamitant per urbem in Capitolium eunti: Io triumphe! Varr. LL. 6, 68: Claudius, quid ergo praecipiti cursu tam longum iter emensi sumus, clamitans militibus, den S. zurufend, Liv. 27, 48, 12. – γ) m. folg. Ausruf in indirekter Rede, im Acc. m. Infin., horrendum miserandum impium esse clamitant, Tragic. inc. fr.: qui omnes me bilem atram agitare clamitantes, Varr. fr.: saepe clamitans liberum se liberae que civitatis esse, Caes.: u. unpers., voce magnā sermone patrio frustra se interrogari clamitavit, Tac.: identidem, ne quis violaret, Talassio ferri clamitatum, Liv. 1, 9, 12. – od. (als Ermahnung) im Konjunkt. clamitabat audiret Octaviae et Britannici matrem, Tac. ann. 11, 34: u. so ibid. 11, 36. – b) mit Ang. wen? u. was? durch dopp. Acc., laut nennen, alqm sycophantam, Ter.: eum modo consulem modo dictatorem, Ascon.: cum se tanti exitii reum clamitarət, sich laut die Schuld eines so großen Unglücks beimaß, Tac. ann. 2, 24.

    lateinisch-deutsches > clamito

  • 20 constans

    cōnstāns, antis, Adi. m. Compar. u. Superl. (consto), in fester Stellung verbleibend, der Haltung, Bewegung, Richtung nach sich gleichbleibend, a) in gleicher körperlicher Haltung verbleibend, fest, nicht wankend, ruhig, mellis constantior est natura, Lucr. 3, 191: petra constantissimae duritiae, Tert. de patient. 8: visulla contra tenorem unum algoris aestusve constans, dauert in anhaltender Kälte od. Hitze aus, Plin. 14, 28. – cuius in indomito constantior inguine nervus, quam etc., Hor.: eādem revertens similiter constanti vultu graduque, Liv.: poculum constanti dextrā arripuit, Val. Max.: constanti vultu potionem veneni e manu carnificis accepit, Val. Max.: constantissimo vultu inquit, Val. Max. – so auch v. Alter, fest, ruhig, gesetzt, constans iam aetas, quae media dicitur, v. Mannesalter, Cic.: aetate nondum constanti, Suet. – b) in gleicher Bewegung od. Richtung verbleibend, beständig, sich gleichbleibend, gleichmäßig (regelmäßig), unwandelbar, omnia quae cursus certos et constantes habent, Cic.: stellarum conveniens constansque conversio, Cic.: constantissimus motus lunae, Cic.: tertianae febres et quartanae, quarum reversione et motu quid esse potest constantius? Cic. – m. Abl. (durch), nihil (mundo) ornatius aspectu motuque constantius, Cic. – m. in u. Abl., quid Chalcidico Euripo in motu identidem reciprocando putas fieri posse constantius? Cic. – c) in gleichem Fortbestand verbleibend, beständig, ununterbrochen, c. pax, Liv. 6, 25. § 6 u. 11. – d) in gleicher Willensrichtung verbleibend, α) in der Denk- u. Handlungsweise, fest, sich gleichbleibend, beständig, ausdauernd, unverändert, unwandelbar, standhaft, testis, Quint.: inimicus, Nep.: fides, Hor. u. Val. Max.: pietas, Ov.: animus, mens, Cic.: iudicium erga amicum, Val. Max.: ratio (Plan), Cic.: c. et moderata vitae ratio, Cic.: familiae gravis et constans disciplina, Cic. – m. Genet. (in Hinsicht), neque fidei c. neque strenuus in perfidia, Tac. hist. 3, 57. – m. adversus u. Akk., c. adversus metus, Tac. hist. 4, 5. – m. contra u. Akk., utinam (ventus) constans contra mea vela fuisset! Ov. her. 21, 75. – u. m. ad u. Akk., ut eorum (sociorum) animi ad imperium Romanum tuendum constantiores essent, Val. Max. 6, 4, 1: ad retinendas amicitias constantissimus, Aur. Vict. epit. 1, 16. – β) in seinen Grundsätzen, sich gleichbleibend, fest (charakterfest), gesetzt, entschieden (Ggstz. mobilis, varius, amens), homo, Cic.: sunt igitur firmi et stabiles et constantes (amici) eligendi, Cic.: fuit omnium constantissimus, Cic.: an ire comminus... constantius foret, größere Festigkeit verriete, Tac. – m. in u. Abl., civis in rebus optimis constantissimus, Cic. Brut. 95: quanto constantior idem in vitiis, Hor. sat. 2, 7, 18. – e) dem Inhalt, Gehalt nach sich gleichbleibend, α) v. der Rede, gleichförmig, gleichmäßig (konsequent) ausgeführt, oratio, Cic. de off. 1, 144. – β) v. Angaben, Gerüchten, ausgesprochener Meinung u. dgl., sich gleichbleibend, im Einklang stehend, übereinstimmend, einstimmig, unā atque constanti haruspicum voce vehementer commoveri, Cic.: constanti famā atque omnium sermone celebrari, Cic.: constanti et opinione et sermone paene omnium, Suet.: huius anni parum constans memoria est, Liv.: cum in exercitu tum Romae constans omnium fama erat adversae pugnae fugaeque in L. Furio culpam esse, Liv.: nihil perfertur ad nos praeter rumores de oppresso Dolabella, satis illos quidem constantes, sed adhuc sine auctore, Cic. – neutr. Plur. subst., an credibilia dixerit (tortus), an inter se constantia, Quint. 5, 4, 2.

    lateinisch-deutsches > constans

См. также в других словарях:

  • MARIA — I. MARIA Angliae Regina. Filia Henrici VIII. ex Catharina Arragonia, Eduardo VI. non sine veneni suspicione exstincto, successit A. C. 1553. Iohannâ Suffolciâ, quam Rex heredem scripserat, cum marito et socero Dudlaeo, aliisque, capite plexâ. Mox …   Hofmann J. Lexicon universale

  • coup — Coup, ou Coupau, Que nous disons Cocu, c est celuy duquel la femme s abbandonne à autre, Curuca. Coup, {{t=g}}kopis,{{/t}} Copis, huius copidis genus est gladij, mucro, bipennis, securis, {{t=g}}kopos.{{/t}} Copos signifie autant que Labor,… …   Thresor de la langue françoyse

  • identity — noun (plural ties) Etymology: Middle French identité, from Late Latin identitat , identitas, probably from Latin identidem repeatedly, contraction of idem et idem, literally, same and same Date: 1570 1. a. sameness of essential or generic… …   New Collegiate Dictionary

  • Cui bono — ( To whose benefit? , literally as a benefit to whom? , a double dative construction), also rendered as Cui prodest, is a Latin adage that is used either to suggest a hidden motive or to indicate that the party responsible for something may not… …   Wikipedia

  • Aufklärung — Daniel Chodowiecki 1791: Im Moment der Aufklärung, zu dem die Göttin der Erkenntnis, Minerva, das Licht spendet, finden die Religionen der Welt zusammen. Aufklärung steht im alltäglichen Sprachgebrauch für das Bestreben, durch den Erwerb neuen… …   Deutsch Wikipedia

  • Mahō Shōjo Madoka Magika — Puella Magi Madoka Magika 魔法少女まどか☆マギカ (Puella Magi Madoka Magika) Género magical girls, drama psicológico, acción …   Wikipedia Español

  • Johann Friedrich Burscher — (* 16. Februar 1732 in Kamenz; † 10. September 1805 in Leipzig) war ein deutscher lutherischer Theologe. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Sextus Tarquinius — war ein Prinz der in der römischen Geschichtsschreibung mythisch verklärten[1] etruskischen Herrscherfamilie der Tarquinier. Er war nach Titus Livius der dritte und jüngste Sohn[2] des letzten etruskischen Königs Lucius Tarquinius Superbus, nach… …   Deutsch Wikipedia

  • Сапфическая строфа —         названная по имени греч. поэтессы Сапфо (Сафо), состоит из трех сапфич. одиннадцатисложных стихов и заключительного пятисложного адонейского стиха:                  (Например, Катулл 51, 1.: Tile mi par esse deo videtur, ille st fas est,… …   Словарь античности

  • ABBAS — I. ABBAS Canonicorum, nempe Regularium, alias quoque Abbas Canonicus, cuiva mwnrio in Concil. Aquisgran. II. c. 2. opponitur Abbati Monachorum can. seq. vide quoque Capitul: Caroli M. l. 5. c. 79. Praeceptum Ludovici Piipro Monasterio S. Columbae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ADVOCARE — in LL. Inae Regis, apud Bromptonum c. 52. 59. in LL. Ethelredi part. 2. c. 9. part. 3. c. 10. et in LL. Eduardi Regis Saxonicis c. 2. est rem factam agnoscere, seu in se suscipere, Gall. advover: furtô inprimis venditam. Erat enim olim in mote… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»