Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

humana

  • 21 inquantum

    inquantum, conj. Aug. Lat. Schol. en tant que, dans la mesure où.    - animal inquantum habet talem formam quae est anima, nihil prohibet habere aliquem motum naturalem, Aquin.: l'animal, en tant qu’ayant cette forme, qui est l’âme, ne trouve pas d’obstacle à avoir un mouvement naturel.    - Dionysius dicit quod creaturae dicuntur Deo similes, inquantum imitantur Deum, qui perfecte imitabilis non est a creatura, Aquin.: Denis dit que les créatures sont dites semblables à Dieu dans la mesure où elles imitent Dieu, qui ne peut pas être imité à la perfection par une créature.    - lex humana intantum habet rationem legis, inquantum est secundum rationem rectam... Inquantum vero a ratione recedit, sic dicitur lex iniqua, Aquin.: la législation humaine ne revêt le caractère de loi qu’autant qu’elle se conforme à la juste raison... Mais dans la mesure où elle s’écarte de la raison, elle est considérée comme injuste.
    * * *
    inquantum, conj. Aug. Lat. Schol. en tant que, dans la mesure où.    - animal inquantum habet talem formam quae est anima, nihil prohibet habere aliquem motum naturalem, Aquin.: l'animal, en tant qu’ayant cette forme, qui est l’âme, ne trouve pas d’obstacle à avoir un mouvement naturel.    - Dionysius dicit quod creaturae dicuntur Deo similes, inquantum imitantur Deum, qui perfecte imitabilis non est a creatura, Aquin.: Denis dit que les créatures sont dites semblables à Dieu dans la mesure où elles imitent Dieu, qui ne peut pas être imité à la perfection par une créature.    - lex humana intantum habet rationem legis, inquantum est secundum rationem rectam... Inquantum vero a ratione recedit, sic dicitur lex iniqua, Aquin.: la législation humaine ne revêt le caractère de loi qu’autant qu’elle se conforme à la juste raison... Mais dans la mesure où elle s’écarte de la raison, elle est considérée comme injuste.
    * * *
        Inquantum, Aduerbium. Plin. iunior. Autant que.
    \
        Inquantum potest plurimum crescere. Seneca. Autant qu'elle peult croistre pour le plus.

    Dictionarium latinogallicum > inquantum

  • 22 obsto

    obsto, āre, obstĭtī, (part. futur obstātūrus) - intr. - [st2]1 [-] se tenir devant, se tenir auprès; se mettre devant, se placer devant (comme obstacle). [st2]2 [-] s’opposer à, résister à, faire obstacle à, arrêter, empêcher.    - obstare quominus (ne): s’opposer à ce que, empêcher de.    - Cato solus huic legi obstitit: Caton seul s'opposa à cette loi.    - (eis) non humana ulla neque divina obstant, quin socios, amicos, inopes potentisque exscindant? Sall. Mithr. 17: aucune loi, ni divine ni humaine, ne les empêche de détruire alliés, amis, faibles et puissants.    - quid obstat, quominus sit beatus? Cic. N. D. 1, 34, 95: qu'est-ce qui s'oppose à ce qu'il soit heureux?    - Histiaeus Milesius, ne res conficeretur, obstitit, Nep. Milt. 3, 5: Histiée de Milet s'opposa à ce que le plan fût réalisé.    - ne id, quod placebat, decerneret in tantae nobilitatis viris, ambitio obstabat, Liv. 5.36.9: des intrigues s'opposaient à ce que le sénat prît des décisions à l'encontre d'hommes si connus.
    * * *
    obsto, āre, obstĭtī, (part. futur obstātūrus) - intr. - [st2]1 [-] se tenir devant, se tenir auprès; se mettre devant, se placer devant (comme obstacle). [st2]2 [-] s’opposer à, résister à, faire obstacle à, arrêter, empêcher.    - obstare quominus (ne): s’opposer à ce que, empêcher de.    - Cato solus huic legi obstitit: Caton seul s'opposa à cette loi.    - (eis) non humana ulla neque divina obstant, quin socios, amicos, inopes potentisque exscindant? Sall. Mithr. 17: aucune loi, ni divine ni humaine, ne les empêche de détruire alliés, amis, faibles et puissants.    - quid obstat, quominus sit beatus? Cic. N. D. 1, 34, 95: qu'est-ce qui s'oppose à ce qu'il soit heureux?    - Histiaeus Milesius, ne res conficeretur, obstitit, Nep. Milt. 3, 5: Histiée de Milet s'opposa à ce que le plan fût réalisé.    - ne id, quod placebat, decerneret in tantae nobilitatis viris, ambitio obstabat, Liv. 5.36.9: des intrigues s'opposaient à ce que le sénat prît des décisions à l'encontre d'hommes si connus.
    * * *
        Obsto, obstas, obstiti, obstitum, pen. corr. obstare. Curtius. Estre au devant de quelque lieu.
    \
        Obstare. Terent. Resister, Empescher, Nuire à faire quelque chose.

    Dictionarium latinogallicum > obsto

  • 23 coniunctio

    coniūnctio, ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, der Zusammenhang, 1) die räumliche, c. portuum, Cic. Verr. 4, 117: si (caro) coniunctione corporis fovetur (Ggstz. si caro alienata est, d.i. alle Lebenstätigkeit verloren hat), Cels. 5, 26. no. 23. – meton., der Komplex, c. tectorum, Cic. de rep. 1, 41. – 2) die äußere od. innere übh.: a) lebl. Subjj.: α) im allg.: c. ignis et umoris, Varr. LL.: coniunctio confusioque naturae, Cic.: quaedam convenientia et coniunctio naturae, quam vocant συμπάθειαν, Cic. – m. Ang. womit? durch cum m. Abl. od. durch inter se, zB. c. mentis cum externis mentibus, Cic.: inoffensa atque indubitata litterarum inter se c., Quint. – β) als t. t.: αα) als rhet. t. t., die Verbindung der Rede, zB. Cic. part. or. 21. – als rhet. Fig., die Konjunktion (griech. ζεῦγμα), Cornif. rhet. 4, 38. – ββ) als t. t. der Logik, die Begriffsverbindung, Ideenverbindung (gr. συμπεπλεγμένον bei den Stoikern), c. syllogismi, Gell.: quae coniunctio, quae diiunctio vera est, was folgerecht zu verbinden, was zu trennen sei, Cic.: ergo haec quoque coniunctio est ex repugnantibus, Cic.: im Plur., deinde addunt coniunctionum negantiam, Cic. – γγ) als gramm. t. t., konkret, das Bindewort, die Verbindungspartikel, Konjunktion, c. expletiva, Serv.: coniunctiones et praepositiones, Sen.: sequitur coniunctio, Quint.: dissolutum est, quod
    ————
    coniunctionibus verborum e medio sublatis, separatis partibus effertur, Cornif. rhet.: quae (figura) quia coniunctionibus caret, dissolutio vocatur, Quint.: cum demptis coniunctionibus dissolute plura dicuntur, Cic.: neque coniunctiones saepius iterare dubitavit, Suet. – u. der Bindestrich , ›hyphen‹, quae coniunctio dicitur, Prisc. de accent. § 6. p. 520, 8 K. – b) lebender Wesen, die gesellige Verbindung, Beziehung in Staat u. Familie, bei Ang. mit wem? durch Genet. od. durch cum m. Abl.; bei Ang. zwischen wem? durch inter m. Akk., α) im allg.: societas coniunctioque humana, Cic.: communitas coniunctioque humana, Cic.: coniunctio inter homines hominum et quasi quaedam societas et communicatio utilitatum, Cic.: nos ad coniunctionem congregationemque hominum et ad naturalem communitatem sumus nati, Cic.: commune autem animantium omnium est coniunctionis appetitus (Geselligkeitstrieb) procreandi causā, Cic. – v. politischen Verhältnis, guten Vernehmen mit jmd., haec nostra c., haec conspiratio in republica bene gerenda, Cic.: citius cum eo veterem coniunctionem dirimere, quam novam conciliare, Cic.: illam Caesaris coniunctionem defugere, Cic.: Pompeium a Caesaris coniunctione avocare, Cic.: ab huius ordinis (mit diesem Stande) coniunctione depulsi, Cic. – v. nachbarlichen, nostra municipia coniunctione etiam vicinitatis moventur, die nach-
    ————
    barliche Verbindung (in der man mit ihnen steht), Cic. – v. kollegialischen, quaesturae c., Cic.: c. tua cum collega concordiaque vestra, Cic. – v. geselligen, freundschaftlichen im Privatleben, summa nostra c. et familiaritas, Cic.: paterna necessitudo et c., Cic.: c. benevolentiae, Cic.: im Plur., novae coniunctiones, Cic.: coniunctiones necessariorum tuorum, Cic. – β) die Verbindung durch Geburt, Heirat, die Familienverbindung, Verschwägerung, Verwandtschaft, c. nuptialis, Varr.: coniunctiones fratrum, consobrinorum sobrinorumque, Cic.: c. sanguinis, Cic.: c. affinitatis, Cic. – amicitiae coniunctionisque necessitudo, Cic.: quae coniunctio necessitudinem eorum sanxit, Nep.: spero et opto nobis coniunctionem voluptati fore, Cic.: coniunctione Caesaris dignum credi, V. mit dem C., Tac. ann. 4, 39.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coniunctio

  • 24 divinus

    dīvīnus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (divus), I) göttlich, Gott gehörig, ihm zukommend, auf ihn sich beziehend, von ihm herrührend, Cic.: scelera, gegen die Götter, Liv.: iura, göttliche, d.i. natürliche Gesetze, Cic.: divinum atque humanum ius, Liv.: res divina, Gottesdienst, Opfer, Komik., Cic. u.a.; ebenso res divinae, ibid.; aber res divinae auch = natürliche Dinge, d.i. Gott, die Welt u. was zu ihr gehört, im Ggstz. zu res humanae, Moral, Cic.; u. = das »Naturrecht«, im Ggstz. zu res humanae, dem positiven Rechte, Cic. u. ICt. – subst., a) dīvīnus, ī, m., Gott, Commodian. apol. 38; instr. 1, 4, 6; 1, 11, 1 u.ö. – b) dīvīnum, ī, n., das Göttliche, nihil divino divinius, caelesti caelestius, Sen. ep. 66, 11; u. das gottesdienstliche Opfer, divinum suum u. publicum, Liv. 8, 10, 13; u. (wie το θειον), das göttliche Wesen, Apul. apol. 56. – u. Plur. divina, göttliche Dinge (Ggstz. humana), Liv. praef. 7; u. göttliche Eigenschaften (Ggstz. humana, menschliche Schwäche), Cic. Tusc. 1, 65. – II) übtr.: A) von göttlicher od. höherer Eingebung erfüllt, inspiriert, weissagerisch, ahnend, a) adi., Cic. u.a.: cum ille potius divinus fuerit, er höherer Eingebung voll war, ein Seher war, Nep. – poet. m. Genet., divina futuri sententia, Hor.: avis d. imbrium imminentum, Hor. – v. Dichter usw., gottbegeistert, vates, Hor.: pectus,
    ————
    Lucr. – b) subst.: α) dīvīnus, ī, m., der Wahrsager, Seher, Prophet, Cic. u.a. – β) dīvīna, ae, f., die Weissagerin, Seherin, Prophetin, Petron. 7, 2. – γ) dīvīnum, ī, n., die Weissagung, divini sciens, Arnob. apol. 26. – B) göttlich, gottähnlich, a) = himmlisch, unvergleichlich, bewundernswürdig, außerordentlich, vortrefflich, herrlich, divinus ille vir, Cic.: divina studia, die edelsten aller Beschäftigungen, Cic.: nihil ratione divinius, Cic.: dona divinissima, Cic. – b) gottähnlich, erhaben, als Beiwort des Kaisers u. dessen, was ihn angeht, mens, Eutr. praef.: domus, Phaedr. 5, 7, 38: indulgentia, ICt. – C) als t.t., div. morbus (ἱερὰ νόσος), die Epilepsie, Fallsucht, Apul. apol. 50. – arch. deivinus, Corp. inscr. Lat. 1, 603, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > divinus

  • 25 permisceo

    per-mīsceo, mīscuī, mīstum od. mīxtum, ēre, durcheinander mengen, vermischen, I) eig.: a) Lebl.: naturam cum materia, Cic.: glebas dulci aquā, Colum.: victos victoribus, Sen.: noxia gramina innoxiis, Iustin.: gagates cerae permixtus, Plin.: perm. alci ensem, jmd. erstechen, Sil. – b) Pers.: permixtae gentes, Vulg.: cum suis fugientibus permixti, Caes.: lixae permixti cum militibus, Sall.: permixti fugientibus, Liv.: viginti milibus e toto exercitu permixtis magis quam electis, zusammengewürfelt, Tac. – II) bildl.: A) im allg.: fructus acerbitate permixti, Cic.: ubi ira et aegritudo permixta sunt, Sall.: alcis consiliis permixtus, verflochten, Tac. – B) insbes., verwirren, in Unordnung bringen, Graeciam, Cic.: domum, Verg.: iura divina et humana, Caes.: divina et humana, Sall.: omnia timore, Flor.: dominus permixtus dolore, außer sich vor usw., Apul. – Nbf. nach der 3. Konjug. permiscis, Apic. 4, 181.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > permisceo

  • 26 figura

    fĭgūra, ae, f. [v. fingo], a form, shape, figure (syn.: forma, species; tropus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    corporis nostri partes totaque figura et forma et statura quam apta ad naturam sit, apparet,

    Cic. Fin. 5, 12, 35; cf.:

    hominum, vel etiam ceterarum animantium forma et figura,

    id. de Or. 3, 45, 179; and:

    quae figura, quae species humanā potest esse pulchrior?... Quod si omnium animantium formam vincit hominis figura, deus autem animans est: ea figura profecto est, quae pulcherrima sit omnium, etc.,

    id. N. D. 1, 18, 47 sq.;

    with this cf.: esse aliquem humana specie et figura, qui, etc.,

    id. Rosc. Am. 22, 63; Liv. 29, 17, 11:

    uri sunt specie et colore et figura tauri,

    Caes. B. G. 6, 28, 1:

    gemina tauri juvenisque,

    the Minotaur, Ov. M. 8, 169:

    Himera in muliebrem figuram habitumque formata,

    Cic. Verr. 2, 2, 35, § 87; cf.:

    figura et lineamenta hospitae,

    id. ib. 36, §

    89: conformatio quaedam et figura totius oris et corporis,

    id. de Or. 1, 25, 114:

    pulmonum vis et figura,

    id. Tusc. 1, 16, 37:

    formae figura,

    id. N. D. 1, 32, 90:

    formaï servare figuram,

    Lucr. 4, 69:

    navium figura (shortly before: navium species),

    Caes. B. G. 4, 25, 2:

    lapidis,

    Ov. M. 3, 399:

    dohorum,

    Plin. 2, 25, 22, § 90: lenticulae dimidiae, id. 27, 12, 98, § 124:

    quadriangula grani,

    id. 13, 22, 38, § 118:

    triquetra,

    id. 3, 16, 20, § 121:

    rotunditatis aut proceritatis,

    id. 13, 4, 9, § 49 et saep.—
    2.
    Concr., a sketch, figure, drawing (lat. Lat.): figurae quae schêmata vocant, Gell. 1, 20, 1; 2, 21, 10: kubos est figura ex omni latere quadrata, id. 1, 20, 4.—
    B.
    In partic.
    1.
    In the lang. of the Epicurean philosophy applied to the atoms or molecular parts of bodies:

    caelestem fulminis ignem Subtilem magis e parvis constare figuris,

    Lucr. 2, 385; 2, 682 sq.; 778; 3, 190 al.; cf.:

    illas figuras Epicuri, quas e summis corporibus dicit effluere,

    Quint. 10, 2, 15 Spald.—
    2.
    Poet., a form, shade, phantom of the dead:

    in somnis, cum saepe figuras Contuimur miras simulacraque luce carentum,

    Lucr. 4, 34:

    morte obita quales fama est volitare figuras,

    Verg. A. 10, 641:

    CVM VITA FVNCTVS IVNGAR TIS (i. e. tuis) VMBRA FIGVRIS,

    Inscr. Orell. 4847.—
    II.
    Trop., quality, kind, form, species, nature, manner.
    A.
    In gen.:

    de figura vocis satis dictum est,

    Auct. Her. 3, 15, 25:

    majus et minus et aeque magnum ex vi et ex numero et ex figura negotii consideratur,

    Cic. Inv. 1, 28, 41:

    figura orationis plenioris et tenuioris,

    id. de Or. 3, 55, 212; cf.:

    suam quandam expressit quasi formam figuramque dicendi,

    id. ib. 2, 23, 98:

    occurrunt animo pereundi mille figurae,

    kinds, Ov. H. 10, 81:

    edidit innumeras species, partimque figuras rettulit antiquas, etc.,

    id. M. 1, 436; cf.:

    capiendi figurae (for which, shortly after: species capiendi),

    Dig. 39, 6, 31:

    condicionis,

    ib. 35, 2, 30. —
    B.
    In partic.
    1.
    Gram. t. t., form of a word, inflection:

    alia nomina, quod quinque habent figuras, habere quinque casus,

    Varr. L. L. 9, § 52; cf.:

    non debuisse ex singulis vocibus ternas vocabulorum figuras fieri, ut albus, alba, album,

    id. ib. 9, §

    55: quaedam (verba) tertiae demum personae figura dicuntur, ut licet, piget,

    Quint. 1, 4, 29; 8, 2, 15 Spald.—
    2.
    Rhet. t. t., a figure of speech, schêma, Cic. de Or. 3, 53 sq.; id. Or. 39 sq.; Quint. 9, 1 sq. et saep.—
    b.
    Esp., one which contains hints or allusions, Suet. Vesp. 13; id. Dom. 10; cf. Quint. 9, 2, 82.

    Lewis & Short latin dictionary > figura

  • 27 adipiscor

    ad-ipīscor, adeptus sum, adipīscī [ apiscor ] depon.
    1) достигать ( senectutem Cs); одерживать ( victoriam Cs); стяжать (gloriam Nep, Ap)
    2) догонять, настигать ( fugientem L)
    3) добиваться ( dominationis T); завладевать
    4) обретать, получать
    a Tarpeio mons est cognomen adeptus Pers — гора названа по имени Тарпея; иногда в значении pass.
    non aetate, verum ingenio adipiscitur sapientia Pl — не годами, а природным дарованием достигается мудрость

    Латинско-русский словарь > adipiscor

  • 28 amplus

    a, um
    1) обширный, широкий, просторный, крупный, большой (domus C; corpus Su; capra Vr)
    2) значительный ( pecunia C); обильный ( epulae Cs); многочисленный (copiae Cs; exercitus Su)
    4) важный ( occasio C); острый, серьёзный ( morbus Ter)
    5) громкий, звучный (clamor, sonus Just)
    6) тяжёлый, суровый ( poena Prp)
    7) великолепный, пышный ( munus C); блистательный, славный, почётный (praemia C; triumphus Nep)
    aliquid sibi amplum reri L или putare C — считать что-л. честью для себя (быть польщённым чём-л.)
    8) знатный, именитый, уважаемый ( familia C)
    amplissimus ordo PJ — высшее звание (= сенатора)
    amplissimus honor C — высший пост (= консула)
    9) высокий, возвышенный ( genus dicendi C)

    Латинско-русский словарь > amplus

  • 29 communitas

    commūnitās, ātis f. [ communis ]
    1) общность, общение
    c. vitae atque victūs C — жизнь на общинных началах, общежитие
    2) связь (nulla alicui cum aliquo est c. C)
    c. omnium rerum inter eos est Cу них всё общее
    3) общественность, общественная жизнь
    officia, quae ducuntur ex comrmmitate C — обязанности, вытекающие из совместной жизни
    4) общительность, обходительность, приветливость Nep

    Латинско-русский словарь > communitas

  • 30 consortio

    cōnsortio, ōnis f. [ consors ]
    соучастие, сотоварищество, общность (humana C; tribuniciae potestatis VP; cura aliquo CC или inter aliquos L)

    Латинско-русский словарь > consortio

  • 31 daps

    dapis f.
    1) торжественная (культовая) трапеза (reddere Jovi dapem H; ad dapem convenire Ap)
    2) пища, питание
    dapes inemptae H — непокупные (домашние, свои) продукты
    3) обед, пиршество
    4) pl. навоз ( humanae dapes PM — ср. 2.)

    Латинско-русский словарь > daps

  • 32 feritas

    feritās, ātis f. [ ferus ]
    1) дикость (tauri O; leonis PM); дикое состояние ( arboris PM); грубость, свирепость (f. humana C)
    2) острый или терпкий вкус, крепость (musti PM; mentae Col)

    Латинско-русский словарь > feritas

  • 33 figura

    figūra, ae f. [ fingo ]
    1) фигура, наружный вид, внешние очертания, образ (f. lapĭdis O; navis Cs; mundi C; humana, muliebris C)
    2) расположение (взаимоотношение) частей, уклад, строение (natura et f. corporis C)
    3) положение, поза ( aliquot figuras exprimere Pt)
    4) изображение (ligneola hominis f. Ap)
    5) тень, призрак, видение ( figurae mirae simulacraque Lcr)
    6) характер, свойство, род (negotii, ingenii C)
    7) грам. форма падежа (alia nomina quinque figuras habent Vr)
    8) мат. фигура (f. quadrangula PM)
    9) ритор. фигура, оборот (f. orationis Q)
    10) филос. прообраз, идея Sen
    11) способ, форма ( pereundi mille figurae O)

    Латинско-русский словарь > figura

  • 34 forma

    fōrma, ae f.
    1) форма, вид (f. agri H; corporis C); образ, облик (f. humana Q)
    2) лицо, лик, обличье (f. reliquaque figura C)
    3) наружность, внешность ( virgīnes formā excellente L)
    4) красота (f. muliebris C; injiciet manum rormae senectus O)
    5) изображение, рисунок, фигура, образ (formae virorum clarissimorum C; formas in arēnis describere L)
    7) литера, рисунок буквы (formae litterarum C, T, Su)
    8) характер, устройство, организация, образ (vitae T; pugnae L)
    9) набросок, проект (senatūs consulti L, Vop)
    10) очерк (vitae beatae, officii C)
    11) явление, видение (deorum, viri terribilis O)
    12) форма, чекан (formis caseum exprimere Col; argentum formā signatum QC)
    13) разновидность, вид ( generis illius duae sunt formae C)
    14) грам. форма слова Vr, Q, AG
    15) обрамление, рама (picturae PM; formae ligneae Vtr)
    16) pl. (тж. formae rivorum Frontin) водопроводные (канализационные) трубы Frontin, Dig, Sid

    Латинско-русский словарь > forma

  • 35 gens

    gēns, gentis f. [ gigno ]
    1) род, родовая община, клан (g. Tarquinia или Tarquiniorum L; homo gentis patriciae, plebejae Sl, C, L etc.)
    adulandi g. prudentissima ирон. Jнеобычайно ловкая порода льстецов
    2) потомок, отпрыск (deorum g. Aenēas V)
    3) племя, народность, народ (g. Gallica или Gallorum CJ; Etruscorum O)
    6) область, страна (Cataonia, quae g. jacet supra Ciliciam Nep)
    7) редко pl. заграница, тж. иноземцы T, bH
    8) pl. мир, свет (преим. в gen.)
    g. humana Cчеловечество
    longe gentium C — далеко-далеко, на краю света
    minĭme gentium Ter — никоим образом, нисколько
    9) поколение, век (g. ferrea, aurea V)
    10) pl. языческие народы, язычники Vlg, Eccl
    11) ( о животных) вид, порода (g. vulpium O)

    Латинско-русский словарь > gens

  • 36 humane

    hūmānē [ humanus ]
    1) по-человечески, т. е. благоразумно, рассудительно, спокойно ( loqui Pt)
    humana h. ferre Cспокойно переносить человеческие дела (т. е. житейские невзгоды)
    2) прилично, изрядно, порядочно
    3) человечно, приветливо, ласково, учтиво (facere, persĕqui C; agere Sen)

    Латинско-русский словарь > humane

  • 37 malignitas

    malignitās, ātis f. [ malignus ]
    1) злоба, злобность, недоброжелательство, завистливость ( humana T)
    2) скупость, скудость ( praedae partitae L)
    3) бесплодие, неплодородность (sc. vitis Col)

    Латинско-русский словарь > malignitas

  • 38 permisceo

    per-misceo, miscuī, mistum (mixtum), ēre
    1) смешивать, перемешивать (aliquid aliquā re, cum aliquā re или rei alicui C, Cs, Col etc.)
    alicujus consiliis permixtus T — замешанный в чьи-л. планы
    lituo tubae permixtus sonitus H — звуки трубы, смешанные со звуками рожка
    4) поражать ( omnia timore Fl); приводить в замешательство ( Graeciam C)
    alicui totum ensem p. Sil — вонзать в кого-л. меч по рукоятку

    Латинско-русский словарь > permisceo

  • 39 placate

    plācātē [ placatus ]
    спокойно, невозмутимо ( omnia humana ferre C)

    Латинско-русский словарь > placate

  • 40 premo

    pressī, pressum, ere
    1) давить, придавливать, топтать, попирать (aliquem pede H, V); жать, прижимать ( aliquem ad pectora V); стискивать, сжимать ( ferrum dexterā Sil)
    aliquem rotis p. O — переехать кого-л.
    aliquid pressis manibus tenere QC — держать что-л. в крепко сжатых руках
    aliquid morsu Lcr или ore O p. — кусать, жевать, но тж.
    p. aliquid ore V — умолчать о чём-л.
    frena dente p. Oкусать удила
    frigore premi O — застывать от холода, замерзать
    p. terga equi Oехать или сидеть верхом на коне
    p. cubitum H — облокотиться, опираться
    p. humum Oлечь или рухнуть на землю
    p. portum Oвойти в порт
    vestigia alicujus p. T — идти по чьим-л. следам (ср. 12. и 20.)
    2) занимать, захватывать (saltūs montium praesidiis p. L)
    3)
    б) обременять, отягощать ( juvencos jugo O)
    5) покрывать, окутывать, охватывать ( nix terram premit O); обвивать, увенчивать (crinem fronde p. O)
    6)
    а) засыпать, зарывать, хоронить (p. ossa O; p. aliquid terrā H; condi tellure premique VF); закрывать, затмевать ( luna sole premitur QC)
    lumen p. V — меркнуть, тускнеть
    б) скрывать, таить (interius omne secretum Sen)
    nonum prematur in annum H — (готовая рукопись) пусть хранится девять лет, т. е. не следует торопиться с её опубликованием
    в) подавлять (gemitum sub imo corde p. V; curam sub corde V)
    aliquid ore p. Vумолчать о чём-л
    г) превышать, превосходить
    si titulos annosque tuos numerare velīmus, facta premant annos O — если бы мы захотели перечислить твои подвиги и годы, то деяний окажется больше, чем лет
    7)
    а) теснить, напирать, оказывать давление (p. hostem obsidione Cs); донимать, беспокоить, изводить ( aliquem criminibus O); принуждать ( aliquem ad exeundum Nep); вынуждать ( confessionem Q)
    aliquo premente C — по чьему-л. настоянию
    б) притеснять, угнетать (aere aliene premi C, Cs)
    nox premit aliquem H — ночь нависла над кем-л. ( или окутала кого-либо)
    aliquem verbo p. C — поймать кого-л. на слове, придраться к чьим-л. словам
    8) pass. premi испытывать нужду, ощущать недостаток ( premi re frumentariā Cs); терпеть, страдать (premi ab aliquo C, Nep; premi aliquā valetudine Nep)
    9) преследовать, гнать (cedentem L; bestias Is); загонять ( cervum ad retia V); непосредственно (по пятам) следовать ( poena culpam premit H)
    p. aĕra Lcrлетать
    presse gradu или pede Lнога к ноге (т. е. сомкнутым строем); но
    11) настаивать, напирать, подчёркивать (argumentum p. C)
    12)
    auro p. aliquid St — отделывать что-л. золотом
    p. vestigia C — ступать, идти (ср. 20.)
    quum decimum premeretur sidĕre (= sole) signum O — когда солнце вошло в десятый знак зодиака, т. е. пошёл десятый месяц
    б) вонзать, вгонять, втыкать (ensem Lcn; dentes in aliquā re O); погружать, врезывать ( vomerem V); поражать
    nube pharetrae p. VF — осыпать тучей стрел; пронзать, прокалывать ( aliquem hastā V)
    14) обозначать, отмечать ( aliquid aeternā notā O)
    vocem alicujus p. Vкрепко запомнить или обдумывать чьё-л. слово; но тж.
    p. vocem V, Phзамолчать
    15) выжимать, выдавливать (mella H; oleum H)
    p. ubera Oдоить
    16) снижать, опускать ( aulaeum premitur H)
    17) сваливать, валить, бросать на землю, уложить, сразить (aliquem V, T)
    18) рыть, выкапывать (sulcum V; cavernas in altitudinem QC)
    19) умалять, принижать ( famam alicujus T); презирать ( humana omnia C); недооценивать ( arma alicujus V)
    20) тормозить, задерживать, унимать ( sanguinem T); не пропускать ( lucem L); натягивать ( habenas V); прекращать, останавливать ( cursum C — ср. 16.); сдерживать ( equos currentes V); ограничивать, обуздывать (cupiditates Aug; sermones alicujus T)
    p. vestigia V или gradum VFзадерживать (замедлять) шаги или останавливаться (ср. 12.)
    21) обрезывать, обстригать ( vitem falce H)
    22) подчинять себе, порабощать, покорять (populos dicione V; ventos imperio V; arva jugo V)
    23) смыкать, закрывать (oculos, ōs V)
    24) сжимать; душить ( monstra manu V); стягивать (collum laqueo H; alicui fauces O); сдавливать ( guttur V)
    25) сокращать, излагать вкратце (quae dilatantur a nobis, Zeno sic premebat C)
    26) M, Su, VF = futuo ( aliquam). — см. тж. pressus

    Латинско-русский словарь > premo

См. также в других словарях:

  • Humana — Inc. Création 1961 (à Louisville, Kentucky) Personnages clés David Jones, Wendell Cherry Forme juridique Entreprise privée …   Wikipédia en Français

  • Humana — ist der Name bzw. Namensbestandteil der Unternehmen Humana Milchunion (Milchindustrie, Deutschland) Humana GmbH (Babynahrung), Tochtergesellschaft der Humana Milchunion Humana Inc. (Versicherungen, USA) Humana People To People… …   Deutsch Wikipedia

  • Humana — Infobox Company company name = Humana Inc. company slogan = Guidance when you need it most company type = Public (nyse|HUM) foundation = Louisville, Kentucky (1961) location = Louisville, Kentucky, USA key people = David Jones and Wendell Cherry …   Wikipedia

  • humana — (as used in expressions) ingeniería humana evolución humana migración humana naturaleza humana sexualidad humana virus de la inmunodeficiencia humana …   Enciclopedia Universal

  • HUMANA — I. HUMANA Caro comesta. vide supra Caro humana: Addo hîc saltem, quod humanis corporibus milites vesci Hannibalem docuisse, legimus apud Liv. l. 23. c. 5. De Humana hostia, vide supra Hostia. Apud Vett. qui Humanarum Virtutum modum videbantur… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Humana People To People — ist eine sogenannte NGO (=engl. Non Governmental Organisation, Nichtstaatliche Organisation), deren Hauptzweck es ist, Entwicklungshilfe zu fördern. Ihre Partnerorganisationen befinden sich in vielen Ländern Europas, Afrikas, Asiens und… …   Deutsch Wikipedia

  • Humana People to People — ist eine NGO, deren Hauptzweck die Förderung der Entwicklungshilfe darstellt. Ihre Partnerorganisationen befinden sich in vielen Ländern Europas, Afrikas und Asiens, sowie Nord , Mittel und Südamerikas. Der Hauptsitz der Föderation ist Genf.… …   Deutsch Wikipedia

  • Humana Milchunion — eG Rechtsform Eingetragene Genossenschaft Sitz Everswinkel Leitu …   Deutsch Wikipedia

  • Humana Festival of New American Plays — is an internationally renowned festival that celebrates the contemporary American playwright. Produced annually in Louisville, Kentucky by Actors Theatre of Louisville, this prestigious event showcases new theatrical works and draws producers,… …   Wikipedia

  • Humana GmbH — Rechtsform GmbH Gründung 1950 Sitz Herford …   Deutsch Wikipedia

  • Humana Inc. — Humana Inc. Tipo Corporación privada (NYSE: HUM) Fundación Louisville, Kentucky (1961) Sede Louisville, Kentucky, EE.UU …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»